GT 2VER Mo. 8561. ttr cao ivsch irood. K.G. Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken, [agazijn ster’ Woensdag 24 Juli 1901. FEU1LLE1OM. Eindelijk Saamgebracht. rei t, ai 103. AN LOON. 40ste Jaargang. «glijders peller, irdt dit mid land aucoea i inwrjivinf ia Rhetuna- radheii, pqn alages talloos, KEVMSGEVIXG. Bultenlandsch Overzicht. i, iusui iiy uici n de binnendeur genot van een t van at f 80.— de Echte o, M&unen* gen in den naam des vervaardigd t wereldbe- bi* StoU- Gasfitter. *rk ^Aak«*.‘ tn50c.de fl. otheken. Te Uloth, Clé- en Bandera. prcnfbupjee o. 0.35 oar Neder- BÖEME WMT. werkelgke hulp I.H. Winkelier» (RT achtige collectie t tig GASOKNA- TEN en GAS- eerende prijzen. E OÜDE DAMMER »rk: 1TCAP Inrichtingen welke gevaar, schade of HINDER KUNNEN VEROORZAKEN. ‘BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Gouda Gezien art. 8 der HINDERWET Doen te weten Dat zij vergunning hebben verleend aan de firma J. en M L- van Holst en hare rechtver krijgenden, tot het herstellen harer door brand verwoeste fabriek van suikerwerken in het perceel aan de Nieuwe Haveik, wijk N No. 91, kadastraal bekend sectie B No 1978. Gouda, den 33 Juli 1901. Burgemeester en Wethouders voornoemd, R. L. MARTENS. De Secretaris, BROUWER. De Chineescbe quaestie is nu toch zooveel verder gekomen tot een eindregeling, dat de gezanten het met de Chineesche gevolmach tigden eens geworden zyn over het bedrag der schadevergoeding, 450,000,000 taels de rente die daarvan zal worden betaald, 4 pCt., en het plan tot aflossing; en ook over de ceremoniën by de ontvangst van Europeesche gezanten aan het Chineesche hof in het vervolg in acht te nemen ook een gewichtig punt in een land als China. Ook over de normali- seering van het vaarwater by Sjanghai rs wen het ééns geworden en de scheepvaart maatschappijen moeten met de regeling, daar over getroffen zeer ingenomen zyn. Nu blyft intusschen nog een zeer belangrijk pnnt over, nl. de wijze waarop het geld voor de betaling van rente en aflossing voor de schadevergoeding door China zal worden gevonden. Daarmede hebben de mogendhe den zich natuurlijk ook in te laten omdat zy zoo voorzichtig zyn en zoo vry te ver langen dat hun op de inning der gelden voor de betalingen te gebruiken, toezicht zal wor- Telefoon No. 89 ADVERTENTIEN worden geplaatst van 1—5 regels a 50 Centen; iedere regel meer 10 Centen. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Er schynt werkelijk wederom verandering te komen in de tactiek van den Engelschen opperbevelhebber. Lord Kitchener moet een kort bezoek aan de Kaapkolonie hebben ge bracht en alles wijst er op, dat aanzienlijke afdeelingen Britsche troepen van uit andere deelen van het oorlogsterrein naar dat ge west worden gedirigeerd. Uit de papieren van president Steyn is onder meer gebleken, dat de hoop van de Boerenleiders voorna melijk gevestigd was op het voortduren en toenemen der verwikkelingen in de Kaap kolonie en misschien hebben de Britsche staatslieden en generaals dit als een aan wijzing beschouwd en het wenschelyk geacht het zwaartepunt der krijgsoperaties naarde zuidzijde der Oranjerivier te verplaatsen. Volgens de «Daily News” zyn de generaals Tucker, Knox, Bruce Hamilton, Plumer, benevens kolonel Pilcher Woensdag te Bloem fontein bijeengekomen. Blijkbaar had dit be trekking op een groote, aanstaande troepen beweging. Andere berichten zeggen, dat ge neraal French gevraagd heeft, hem Knox en Plumer toe te zenden. Hy zou hebben ingezien, dat het hem onmogelyk was met de te zyner beschikking staande troepen den opstand te fnuiken. Zelfs heet het, dat een «nieuwe opstand” in de kolonie is uit gebroken. Wat die uitdrukking een «nieuwe” opstand beteekent, kunnen wy niet goed vattenmaar in ieder geval schijnt het toch vry zeker, dat het aantal rebellen voortdu rend toeneemt en de reeds bestaande opstand steeds geweldiger proportiön aanneemt. Wat moet men onder deze omstandighe den van het gerucht gelooven volgens het welk voortaan enkel Kaapsche koloniale troepen in de kolonie gebruikt zouden wor- lelefoon A o. 89. De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks met uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prijs per drie maanden is f 1.25, franco per post t 1-70. Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN. woord, haar publiek. Nu, het overige mensch- dom, dat hiertoe niet behoorde, kwam bij hen niet in aanmerking. Bleef alzoo publiek en ma kers der krant de geëxploiteerden en de ex- ploiteurs, de vele dommen en de weinige ver- standigen, en dan was de vraag gemakkelijk te beslissen, wie zich voor hooger in rang mocht houden. Richard Seemann draalde werkelijk eenige oogenblikken, zoodat het jonge mensch achter de balie, in de meening, hem nog duidelijker te moeten atschepen, nog zeide en wel op den toon, waarop men vroeger wel een«heidaar, beste vrind I” toeriep»een half uur zal het zeker wel duren, misschien ook langer, eer mijnheer van Uechtritz vrij zal zijn. Loop u ondertusschen een paar straten om. Zeer verplicht voor den goeden raad. Neen. Dien mij dan liever dadelijk bij mijnheer van Uechtritz aan. Vlug, jongenheer” met een on geduldige geste, die nu toch den gebieder van velen verried. t. En wanneer ge dan wat meer beleefdheid mee terugbrengt, zal dat geen kwaad doen.” De bengel stond versteld, merkte echter aanstonds, dat hij in zijn schulp moest kruipen. «Welken naam vroeg hij, zoo brommig als hij durfde. „Naam is niet noodig. Een heer wenscht mijn heer van Uechtritz te spreken Dat klonk naar een van die afspraken, die de heeren van de redactie niet zelden maakten, met personen, die dan ook niet genoemd behoefden te worden, wijl hup komst verwacht werd. Zoo ging dan het jonge mensch en bracht, toen hij terug- 1 briefkaart wordt oegezonden door ItbommeL INKMAN A elk gekookt uk voor da- eelepels van olate) Ala geval van i gebruiken, note EL 71 baar by t IERS Jz. ijs van echtheid it i kurk steeds poor ten naam der Pinna PPE Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd. dat het .Empire” niet in de practyk zou blijken het «syndicaat voor de exploratie en exploitatie van de rest der wereld”, waar van de spreker juist zeide, dat het het niet was. Enkele Engelsche bladen, imperialistische natuurlijk, zien in lord Rosebery nu den man van de toekomst; zy verwachten dat hy, wan neer hy maar niet blijft buiten de zaken, maar alle onaangenaamheden van de politiek weer wil dragen, spoedig een party om zich heen zal krygen, een nationaal liberale partij zooals de Daily Chronicle wenscht, een demo- cratisch-imperialistische zooals de Daily Mail zou willen. Er is, gelooven wy, weinig kans op. Inde laatste dagen is de positie van de liberale party er niet minder op geworden. Zooals de Westm. Gaz. terecht beweert, een oppositie partij in tyd van oorlog is altyd in oenleo- lijke positie t keurt ze den oorlog niet af, dan heeft ze tegenover de regeering geen red,en van bestaan meerdoet ze het wel dan is ze anti-nationaal. Vóór de oorlog uit is, hoe dan ook, zal de liberale partij in Engeland niets kunnen doen daarna is er geen reden niet weer het beste van haar te hopen. De Wet op de vereenigingen, die ver schillenden Franscben journalisten reeds zoo -j dagbladartikel in de pen heeft gegeven, werd in een der jongste nummers van de „Libre Parole” nogmaals besproken, en als altyd in fel-anti-semietischen geest. Het droeg het opschrift: Mme Dreyfns- Gonzalès, supérieure générale des congré- gations”. De Libre Parole” beweerde in hoofd zaak, dat mevr. Dreyfus-Gonzalès aan de hoofden der verschillende congregatiën een rondschrijven zou hebben doen toekomen, waarin zy namens den minister-president Waldeck-Rousseau, den vereenigingen offi cieus aanbeval, de by de wet voorgeschreven goedkeuring van de statuten te vragen. Naar aanleiding van het bedoelde artikel l/egaf zich de beer Pierre Dreyfus, zoon van mevr. Dreyfus-Gonzalès, naar het rpdactie- burean van de «Libre Parole” en vroeg daar den heer Albert Monniot, die het bewuste artikel geschreven had, oin een onderhoud. Deze laatste verklaarde niet te spreken te zyn, zoo de heer Dreyfus geen bewys van introductie kon overleggen- Hierop bleef de heer Dreyfus in de gang staan wachten, tot de heer Monniot eindelyk ook voorby ging. Dreyfus vroeg hem, wie hy was en, toen, Monniot z|jn naam noemde, sloeg hy hem een aantal malen met zyn wandelstok in het den en de eigenlijk Engelschen zouden wor den geëvacueerd of naar andere deelen van het oorlogsterrein overgebracht De reden voor zulk een maatregel valt niet gemakke- lyk te doorgronden. Hoopt men van de plaatselyke kennis van die troepen gebruik te maken Maar zy zyn voornamelijk ge- recruteerd in deelen der kolonie, die uit sluitend Engelsche zyn en waar de rebellie geen vat op kan hebben. Zijn zij beter dan andere geschikt voor het oorlogswerk in bergachtige en moeilyke streken Maar de Engelsche kolonisten zyn voor het grootst gedeelte stedelingen, niet veel beter dan de Engelschen van geboorte vertrouwd met de Zuidafrikaansche natuur. Wellicht moet de oplossing van het raadsel gezocht worden in het feit, dat de Kaapsche koloniale troepen naar huis verlangen, dat zij het zyn voor een groot deel vrijwilligers niet langer in dienst willen blijven en men hen nu te vriend tracht te houden door hen naar hun geboortegrond terug te voerendaarbij op hun gevoelens van rassenhaat speeuleerende en hoper.de hen beter te zien vechten dan de gewone Tommies, wien de geheele strijd natuurlijk hoe langer hoe onverschilliger wordt. In den «Petit Bleu” bepreekt kolonel Ricciardi, die vroeger aan het hoofd van een commando van uitlanders tegen de En- gefschqn gevochten heeft, de aan generaal Kitchener toegeschreven plannen. ïn de uitvoerbaarheid er van koestert hy weinig vertrouwen. kwam, het korte verzoek uit«Gelieve u vopr- loopig hier binnen te komen.” Hij had de uit het groote vertrek voerende deur opengestooten en dan, een klein voorvertrek vol rekken met hoopen papier doorloopendj nóg eene, en nu deed zien een domein op, dat, na de kaalheid van het bureau van zooeven, tamelijk verrassend werkte Het was een met bevallige weelde gemeubileerd vertrek, maar toch zeker een werkvertrek, te oordeelen naar de geweldige schrijf tafel, die in de nabijheid van het ééne raam stond. Ook dit was een prachtexemplaar; een zeldzaam stuk, zoowel wat materiaal als bewerking betrof, zooals Richard’s eenigszins geoefende blik spoedig ontdektezyn eigen meublement kon kwalijk op iets dergelijks bogen. Hij mocht overigens «Ik stuk der werkelijk be- zienswaardige stoffeerjng van deze kamer nauw keurig bestudeeren, wanneer hij lust had, van de prachtige persische ottomanen af, tot den standaard van gesmeed ijzer naast de schrijftafel toe, uit welks lofwerk de klokken voor het electrische licht als wonderbloemen te voorschijn sproten men liet hem tijd daartoe. De minuten verliepen, misschien sléchts drie of vier, maar tóch kwam den kalmen tnan zijn situ atie op eenmaal geheel ongehoord Voor. Nu was al het onbevangene daarvan voorbijtot de scherts, waartoe hij zich ddirmee, dat hij voorloopig zijn naam niet noemde, den weg had gebaatpd, was hij niet meer gestemd. Hij had de werking on derschat der voorstelling, die zich hier onvermij delijk aan hem opdrongdie twee daar achter die deuren, samen, en gij hier alleen, wachtende, tot den gegeven. Voorgesteld is nu dat de in komende rechten van over zee ingevoerde goederen tot een percentage van 4 pCt. en een paar andere belastingen o. a. een op het zont daarvoor in pand zullen worden gegeven. Die belastingen zullen wel voldoen de zyn. Zyn ze dat niet, dan zou die «zee- tol” verhoogd kunnen worden tot 71 percent. Daartegen heeft Engeland groot bezwaar. Eerst bad Rusland voorgesteld die rechten te verfcoogen tot op lOpCt. Daartegen heeft de Times Zaterdag zich heftig verzet, niet ge heel zonder reden. Het blad begreep wel dat vele mogendheden die verhooging nogal eenvoudig vonden en er ook niet tegen had den, .omdat zy er weinig last van zonden hebben, en deze belasting gemakkelyk te controleeren is. Maar Engeland zou er wel nadeel van hebben, beweerde de Times. In Engelsche handen is 60 pCt. van den heelen buitenland- schen handel op China, en 84 pCt. van de schepen die op China varen zyn Engelsche schepen. Engeland heeft er dus groot belang by dat de handel met China over zee zich ontwikkelt, niet achteruitgaat in elk geval. En Rusland heeft daarby geen belang, in tegendeel. Want de handel van Rusland met China heeft byna uitsluitend over land plaats. Wanneer Engeland zou verliezen door vermindering van den handel op China, zou bet met de eene hand moeten terugge- vfcn; wat het met de andere, nl. door de menig scherp ontvangst van de Chineesche schadevergoe ding in zyn schatkist, won. De speeches van lord Rosebery en van den heer Asquith hebben niet veel verandering gebracht in den toestand der liberale party. Lord Rosebery heeft gesproken van een „ge organiseerde huichelary” een uitdrukking indertyd door Disraeli gebruikt van het Peel-kabinet waardoor do fictie van een heid in de liberale party wordt bewaard vermoedeljjk heeft dit hem in de qpgen van zijn vroegere partijleden niet veel goed gedaan. Aspuith heeft volgens den Standard volgens een tegenstander dus -«klinkende algemeenheden” verkondigd, die ongeveer alle leden van de liberale party wel zouden kun nen onderschrijven. Er is wel wat waars in deze woorden. Toch was de rede van Asquith, voor zoover wy naar de uittreksels, die wy er van zagen, kunnen oordeelen, een zeer knappe speech. Het stand punt van die liberalen, die een ryk willen dat de „vereeniging is van vrye zich-zelf regeerende gemeenschappen” is er goed in I niteengezet. Maar wy zyn zoo zeker niet 84) Ja, waarom niet Wijl hij zich nu eerst dui delijk tan een hinderlijk gevoel bewust werd, dat hem bekroop bij de gedachte, dat Rita en haar neef Kurt achter een dier deuren daar samen waren. En nu zou hij zichzelven ook bekend hebben wanneer hij daartoe tijd had gehad dat het onverwachte ontmoeten van zijn eigen rijtuig hier- geen prettige verrassing voor hem was geweest. Ten overvloede bemerkte hij nog duidelijk, hoe de jonge heeren bizondere blikken» onder malkaar wisselden. Ze wisten klaarblijkelijk, dat de verhindering van mijnheer den redacteur, om hem te ontvangen, in damesbezoek gelegen was. Ze verkropten hün lachen, of verkropten het nog niet eens, naar hun stelregel, dat op de menschen daar aan gene zijde van de op een toonbank gelijkende balustrade, die het vertrek in twee deelen verdeelde, weinig of geen acht behoefde geslagen te worden. Want voor hen bestond heel de wereld, even als dit vertrek, uit twee afdeelingen, waarvan de eene, belangrijke, door de kleine groep gevofmd werd, die de «Freie Zeitung” fabriceerde, zij allen dus mee inbegrepen. In de andere bevonden zich, behalve het geheele overige menschdom, al de lezen oi adverteerders van de krant, in één het hen belieft, huh tête A tête at te breken. Tegelijk echter scheen hem ook de overrompe ling, die hij hen hier bereidd?, nu achteraf zijner onwaardig. Hij voelde, dat ook zij zich over hem zouden kunnen beklagen Het bezoek was misschien geheel Onschuldig, neen waarschijnlijk, zelfs zeker I Hij zag Rita vóór zich, zooals ze daar in de deur zou treden, de schoone wenk brauwen een weinig optrekken bij zijn aanblik en hem dan met een koelbloedig schertswoord be groeten. En dan zou ze hem vertellen, wat haar hierheen had gevoerd, hem uitlacheri, dat hij daar zoo eerbiedig gewacht had, in plaats van bij hen binnen te komen vallen, en de zaak zou zich op de eenvoudigste wijze der wereld prettig oplossen. Ja, zoo had het kunnen komen, altijd veron dersteld, dat geheel hetzelfde daarbinnen tusschen die beiden was voorgevallen, wat daar werkelijk was voorgevallen het kwam echter toch anders. In bet onafwijsbaar gevoel, dat het toch hot eenig juiste en behoorlijke was, in dit bizondere geval te doen, alsof hij hier thuis was, liep Richard nu vlug op de binnendeur toe, klopte krachtig aan, draaide de kruk om en zond, terwijl hij langzaam opende, de woorden vooruit»Mag ik binnentreden Een eigenaardig geluid was dat de stem van Rita? onbeheerscht, zooals hij ze nimmer gehoord had iets als een onderdrukte kreet! Nu vreemd I zonder eenigen toornjgen harts tocht, veeleer met een moeden afkeer en een ge voel van grenzenloozen weerzin tegen wat moest komen - sloeg Richard den deurvleugel geheel terug (Wordt vervolgd} del var-1 ook i>- Men lette

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1901 | | pagina 1