I n LULU’S JEITSMA, Mewws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken^ Maandag 5 Augustus 1901. A’o. 8571. I Bultenlaodscb Overzicht. M FEUILLETON. CIDER, 40ste Jaargang. aaglijders KENiUSGEVI.VG speller. »n huizen Eindelijk Saamgebracht. t van Inzending van Advertentiën tot 1 uur-des midd. r l 1. Verspreide BerichtenM niets hooren. (Wordt virvolgd) S papier OUDA. er briefkaart wordt toegezonden door al t bommel- Telefoon Ao. 99. De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks met uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prijs per drie maanden is 1.25, franco per post 1.70. Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN. Turfsingel, 114. planten prachtige ran met prachtig ge in doorbloeien tot ERENDE 40 dealen water r planten, bloemen 3. 30,7i Liter f 150. fiOÜDSCHE COIiRAVI. an werkelijke hulp Telefoon Ito. BS A DVERTENTIEN worden geplaatst I5 regels a *50 Centen; iedere regel meer 10 Centen. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Inrichtingen welke gevaar, schade of HINDER KUNNEN VEROORZAKEN. BURGEMEESTER eri WETHOUDERS van 'Gouda; Gelet op de am. 6 en 7 der HINDERWET Brengen ter algemeene kennis, dat op de Se cretarie ter visie is gelegd een verzoek met bijla gen van A. van Erk te Waddinxveen om vergun ning tot oprichting eener houtdraaierij, gedreven dóór een petroleummotör in een gebouw achter het perceel gelegen aan de Vest, wijk O No. 611, Kadastraal bekend Sectie D No. 1821. Dat op Vrijdag den 16 Augustus 1901, des na middags ten 2 ure, pp het Raadhuis gelegenheid is om bezwaren tegen de gevraagde vergunning in te brengen en dat gedurende //drie dagen* vóór dien dag op de Secretarie der Gemeente van de ter zake ingekomen schrifturen kan wor den kennis genomen. Gouda, den 2 Augustus 1901. i Burgemeester en Wethouders voornoeind. R. L. MARTENS. De Secretaris, BROUWER. Jófllfei v«- ook i»- reu. Men lette «Mm- T* 4 U1«K ap ril «1 0M<lBrï WMdtditwW- ide mwryviDi .gen Rheum* riondheii, pqn beschikkingen van minister Millerand dus nietig waren. Hij diende dan ook daarover eeri wetsontwerp in, dat door den Senaat urgent werd verklaard. Steunende op deze uitspraak van den Senaat, hebben de bostu- reii van 9 der 12 werkgeverssyndicaten een schrjjven doen toekomen aan den minister president Wajdeck-Rousseau, waarin zy ver klaren, zich by de aanstaande verkiezingen voer deze Kamers van arbeid van deelneming te zullen onthouden. De Petit Bleu heeft den onlangs uit Zuid- Afrika teruggekeerden kanselier van het Bel gische Consulaat te Johannesburg, den heer Gody, geïnterviewd. Deze heeft aan het Brusselsch blad een treurig beeld van den in de goudstad heerschenden toestand voor geschilderd. De oorlog, aan den voor de Engelschen gunstigen eindafloop waaraan de heer Gody niet durft te twjjfele 1, kan nog jaren duren. Eenmaal Britsche kolonie ge worden, is het zeer te betwijfelen of Transvaal productief zal wezen. Het land is geheel en al verwoest, de landbouw bestaat niet meer buiten enkele belangrijke plaatsen is het een woestijn; behalve geheel in het noorden is er gèen enkele hoeve meer. Geen koren of maïs staat meer te velde. Wat de‘mijnen betreft, is de arbeid inde meeste dezer onmogelnk gewordejj; zy zyn ten halve overstroomd en de machinerieën zyn vernield. Toen men in den laatsten tijd een poging deed om den arbeid te her vatten, kwamen ongelukken voor en een aan tal Kaffers werden gedood. Die pogingen, waarvan veel ophef werd gemaakt, zijn jammerlijk mislukt. Een aantal uitlanders, niet met de condities, waaronder zij werken moesten, tevreden, zijn op staan- den voet door lord Kitchener naar Kaapstad teruggezonden; Amerikanen, wie men eerst een loon van 20 shillings beloofd had, weigerden langer te arbeiden, toen zy zagen, dat men hun niet meer dan shillings wilde uitbetalen. Toen de heer Gody, thans een maand geleden, Johannesburg verliet,heerschte in de stad om deze reden een woelige stem ming. De toestand der stedelingen is af schuwelijk zjj lyden het grootste gebrek de levensmiddelen zijn vreeselyk duur. De oppositie in het Engelsche Lagerhuis tegen het schenken van de p. st. 100,000 aan lord Roberts heeft door haar qualiteit zoozeer vergoed wat haar aan quantiteit ontbrak, dat de Regeeringsmeerderheid ten slotte met een brutale motie van sluiting tusschenbeiden moest komen om te verhinderen dat de reputa tie van den grootpn brandstichter totaal kaal werd geplukt. Na Balfours’ bombarstige opvyzelipg van lord Roberts’ verdiensten, werd een stroom van oppositie geopend slechts enkelen van de 281 leden, die later vóórptemden, voerden het woord ter verdedi* ging van deze schandelijke befooling. Onder die verdedigers was ook weer de schipperaaï Campbell Bannerman, die wel vond dat het voorstel wat optjjdig was, omdat de oorlog nog voortduurde, maar tochal was de oorlog nog niet over, Lord Robers’ aandeel in dien oorlog was voorÖjj, bjj had zeer groote verdiensten jegens -het Ryk enz. Dat kwamen de Ieren eens anders vertellen, Vooral Dillon was op dreef. Hij begon met verbazing uit te spreken over het feit dat Balfour een lijst van beroemde Engelsche veldheeren had opgenoemd die door de natie in contanten waren bewonderd en toen ge* zegd had„Aan die Ijjst willen wjj nieuwen luister geven door den naam van lord Roberts er op te plaatsen.” De geachte spreker, die met die lijst had opgehouden bjj den naam van Wellington, had die woorden toch zeker belauwerd, toegejuicht en in een optocht, waaraan zes landauers aansloten naar het bureau van de krant gebracht. Een aantal Duitsche monteurs, die te Neuves-Maissons een kalkoven, naar nieuw systeem komen bouwen, hebben in destreek om Nancy veel boosheid en veel vrees ge wekt. Er werden zelfs complotten gesmeed waartegen de overheid de Duitschers bescher men moest. Toch nam de menigte een zóó dreigende hoadiag aan, dat de Duitschers per extra-trein naar Metz werdén gebracht om althans hun leven te behouden. Duitsohland. De ontvangst van Von Waldersee, die „pour le roi de Prusse” gewerkt heeft, wordt wel voorbereid I Op de Elbe zal de scheep vaart gedurende 36 uren gestaakt worden tusschen Hamburg en Glückstadt, ofschoon de scheepvaart krachtige protesten heeft in gediend. De „Hohenzollern” met den keizer en den maarschalk aan boord mag niet ge stoord worden! Op Bismarck’s sterfdag heeft de keizer eergisteren een grooten krans met de kei zerlijke linten op de tombe van den grooten kanselier laten leggen. Er kwam verder nog een massa bloemen. In het tuchthuis te Werden is debar- bier Albert Ziethen gestorven, die in 1884 wegens moord op zjjn vrouw eerst ter dood en toen tot levenslange gevangenisstraf ver oordeeld werd. Ziethen had steeds volge houden dat hjj onschuldig was. De „Voss. Ztg.” zegt in staat te zyn mede te deelen, dat de samenkomst van den keizer met den czaar op 10 September plaats zal hebben op de reede Van Dantzig. - Er moet een belangrijke diefstal van staatsdocumenten te Berlijn ontdekt zjjn. De dieven hebben hun buit in het buitenland in veiligheid gebracht. Door Von Bttlow moeten over deze aangelegenheid talrjjke depêches met den keizer, die in Noorwegen is, gewis seld zyn. Fbankbjjk. Gaston Stiegler, de wereldreiziger van de Matin is te Parijs, na zyn tournée van 68 dagen, als een held ontvangen. Duizenden stonden aan het station, hy werd omarmd, moeder. Ik zal Greta Walch.niet trouwen. En het is het beste, dat u dit eens voor altijd weet.” Ze zag, dat hij bitteren ernst sprak. En mis schien was deze slag niet veel minder hard, dan die, welke tevoren reeds aan haar geheele levens opvatting was toegebracht geworden, Spreken kon ze hierover niet veel, Ze nam dus haar toevlucht lot een hernieuwd bejammeren van het eigenlijke ongeluk, het schandaal der zoo kort voor het huwelijk afgeraakte verloving. «Het was het beste, dat men de menschen een paar weken uit de oogen bleef.” zeide ze eindelijk, geheel at. •Ik kon misschien naar een badplaats gaan. En wanneer ik dan terugkwam, zou de geschiedenis althans niets nieuws-meer zijn En de menschen wisten dan meteen, waar ze met mij aan toe wa ren, -— dat ik mij met een gebabbel over de zaak niet inlaat Richard, die wist, welk een aikeer zijn moeder van reizen en het verblijf in vreemde huizen had, zag haar weer eens medelijdend aan. Maar toch zeide hijHet ware misschien werkelijk het beste we zijn nog midden in het reisseizoen u vindt overal gezelschapik zou u ook kun nen brengen naar de plaats, die wij kiezen. De tijd zou nw echter niet toelaten, bij u te blijven.’ Hij glimlachte. Ik kan n.i juist niet weg ik moet, ondanks de gezichten der menschen, hier op mijn post blijven En u zijt niet gaarne alleen. Weet u niemand, dien u kondt uitnoodigen om u te begeleiden Daar viel ze op eenmaal, ditmaal geheel onver wachts, wéér in den klaagtoon, waarop ze heden wel een bizonder recht meende te hebben «Ja, E HUUR: •ven, Iwiden van oorriea. Te be- Engeland. Lady Brodrick, vrouw van den minister van oorlog is eergisterenmorgen gestorven. Koning Edward zal in April van het volgend jaar Ierland bezoeken. Spanje. Ook te Santander is het drama „Electra” met enorm succès opgevoerd. De schrjjver Galdos werd levendig toegejuicht. Ofschoon de geestelijkheid het bjj wonen der voorstel ling had verboden, was de zaal stampvol. dat is ook zoo’n gril van je, Richard, ditje het arme meisje, Louise Heidloff, niet lijden moogt Zoo geheel op dien naam onvoorbereid, kon hij het niet verhinderen, dat het donkere bloed hem in het aangezicht schoot bij dien zonderlin - gen aanval op hem. De «CommerzipnrUthin” merkte er trouwens niets van. >Ik weet niet, wat ge eigenlijk tegen haar hebt,” ging ze voort. Ver velend zijn de meisjes van haar leeftijd voor jelui heeren nu eenmaal, maar deze maakt althans geen pretentiën meer. Neem ik iets meer jongs van de bekenden meê, zoo verwacht men dat ik voor amusementen zal zorgen Dat viel bij Louise ten minste weg. Wel weet ik niet, hoe ze zich houden zou en of men iets aan haar zou hebben, eenig dienstbetoon en zoo. - Toen ik haar on langs in huis wilde nemen” weder op den ver wijtenden klaagtoon »toen woudt gij het niet Het kwam mij tenminste niet gepast voor, haar hulp in te roepen bij de voorbereidingen tot mijntot deze bruiloft,” zeide Richard nu, weer geheel koel, omdat het hier zijn eenige toevlucht was. Ge voelt nu eenmaal geen sympathie voor haar,” bemerkte de oude dame hierop Hechts. »Het is mij overigens vroeger erenzoo gegaan; ik mocht haar ook niet lijden.” Richatd vroeg niet verder '94) Nu eerst zag ze hem oplettender aan, en hoe roerden hem de oude, trouwe, nu roodgeweende oogen, die hij sinds den dood zijns vaders niet zoo gezien had. En „ge maakt heel niet den indruk, mijn zoon, alsof ge u ongelukkig voelt” ieide ze eensklaps. «God zij dank altham daarvoor I Ge waart ten slotte ook reeds tot het inzicht gekomen, dat ge een verkeerden stap hadt gedaan •Zoo niet eerder, dan is heden grondig voot dit inzicht gezorgd,” zeide hij ontwijkend «Ei| dat helpt mij voorloopig over hethetpijn» lijke der zaak heen Hij had /.het smartelijke” willen zeggen, maar hij bracht het onware woor4 niet over de lippen. Bij de oude dame kregen ondertusschen de onverkwikkelijke voorstellingen weer de overhand. «Ja, over eenigen tijd zullen we wel eerder blijde zijn dan iets anders, dat alles zoo geloopen is,” zeide ze bedrukt «Maar voor het oogenblikWat voor.een gezicht moet men zetten, wanneer men onder de menschen komt 1 En dan onder de bekenden zoo oud ik ben, dat is mij nog nooit overkómen, dat ik inij behoefde te schamen, de menschen onder dé oogen te treden.” Van zijn ontzenuwen dezer opvatting wilde hij ironisch bedoeld De hertog van Marlborough wierp de grootste militaire mogendheid van het vasteland ter aarde toen zjjn eigen land /nog weinig beduidde. Lord Nelson vestigde, honderd jaren geleden, de Britsche oppermacht ter zee. Wellington versloeg met een kleine macht het grootste militaire genie dat ooit heeft geleefd. Moeten wy nu ge- looven zoo vroeg Dillon dat iemand die met 250,000 man geoefende Britsche troe pen 15,000 veehouders verslaat, in dat ge zelschap thuis hoort? De .Pester Lloyd” bevat het verslag van een vraaggesprek met een „politiek persoon” te Berljjn, die wel niet rechtstreeks heeft meegewerkt aan de voorbereiding van het tarief-ontwerp maar zich toch in zulk een posi1 tie bevindt „dat hy in alle stadiën van deze zaak de meening en de motieven van Graaf Bülow kon leeren kennen”. Vooreerst vertelde dan die zegsman, in overeenstemming met wat reeds elders is ge meld, dat de publicatie van het tarief niet is geschied ten gevolge van de „onbescheiden heid” te Stuttgart, maar omdat men wist dat een Londensch flnancie-orgaan het tarief be zat en het ging publiceeren met de toelich ting er bjj. Voorts zei de politicus dat graaf Bülow een verhooging van graanrechten steeds noo- dig heeft geacht, omdat de landbouw wegens zyn belangrijke plaats in het openbare leven van Duitschland en vooral met het oog op de legerbelangen geen oogenblik mag worden verwaarloosd. Graaf Bülow is het niet eens met de uiterste agrariërs maar hjj moet, ook al wil hy handelsverdragen sluiten en dat wil hy allereerst rekening houden met den Êjjksdag, waarin zeker een meerderheid is die verhooging van graanrechten wenscht Natuurlijk was bjj het ontwerp uitsluitend rekening gehouden met Duitsche belangen. Dat de buitenlandsche pers geen stuk van het ontwerp heel laat maakt op graaf Bülow geen indruk daar Bülow niet de man is om zich bang te laten maken. Als de binnen- en buitenlandsche pers tot bezinning komt, zal zy het Vfcitwerp beter leeren waardeeren. De door den Franschen minister van koop handel enz., Millerand, bjj regeeringsbesluit ingestelde Kamers van arbeid, waarin zoowel werkgevers als arbeiders vertegenwoordigd zyn, ondervonden reeds van af den beginne groote tegenkanting van de zjjde der werk gevers. In den Senaat betoogde de heer Bérenger, dat dergelyke zaken bjj de Wet behoorden geregeld te worden, en dat de niets hooren. «Leer mij toch de menschen niet kennen I Het is voor de meesten koren op hun molen. Heeft uw verloving een zeker opzien ge baard, zoo zal het afraken daarvan dat eerst recht doen. En getriomfeerd wordt er dan toch een weinig over ons, dat het met het hoogadellijke huwenjk niets geworden is” «O, laten ze maar triomfeeren,” zeide Richard met een gerust hart. Ondertusschen was zijn moe der op een nieuwe gedachte gekomen. «Zeer nieuwsgierig ben ik,” zeide ze nadenkend, »hoe de Walch’s zich zullen houden. Charlotte” dat was mevrouw Walch «is een verstandige vrouw, en daarenboven zoo phlegmatiek; mij dunkt, bij haar waart ge nu even welkom als voorheen. En bij Gustaaf, haar man, ook. Alleen bij de kleine zelve, Greta, hebt ge het, vrees ik, Verkorven Het is een verwend dingetje. Maar mettertijd ware ze toch wel tot inzicht te bren gen.” •Om godswil, moeder,” riep Richard nu onge duldig uit, «zwijg u toch van die dingen I” En wat kalmer voegde hij er aan toe «Zulk een idee voor de Walch’s zelve zou bepaald een be- leediging zijn. Wel zeide mevrouw Seemanft«Ja, vooreerst nu zou het zeker nog niet passen.” Ze zag er echter niet naar uit, alsof ze dacht, dat meneer en mevrouw «Commerzienrath” Walch een aan- zoek van haar zoon ooit voor een beleediging zouden houden. Daar dwóng Richard rich tot de woorden die er daarom ook niet zeer vriendeljjk uitkwamen «Vlei u niet weder met een valsche hoop, lieve

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1901 | | pagina 1