I
n
LULU’S
JEITSMA,
Mewws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken^
Maandag 5 Augustus 1901.
A’o. 8571.
I
Bultenlaodscb Overzicht.
M
FEUILLETON.
CIDER,
40ste Jaargang.
aaglijders
KENiUSGEVI.VG
speller.
»n huizen
Eindelijk Saamgebracht.
t
van
Inzending van Advertentiën tot 1 uur-des midd.
r
l
1.
Verspreide BerichtenM
niets hooren.
(Wordt virvolgd)
S papier
OUDA.
er briefkaart wordt
toegezonden door
al t bommel-
Telefoon Ao. 99.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
Turfsingel,
114.
planten prachtige
ran
met prachtig ge
in doorbloeien tot
ERENDE
40 dealen water
r planten, bloemen
3.
30,7i Liter f 150.
fiOÜDSCHE COIiRAVI.
an werkelijke hulp
Telefoon Ito. BS
A DVERTENTIEN worden geplaatst
I5 regels a *50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Inrichtingen welke gevaar, schade of
HINDER KUNNEN VEROORZAKEN.
BURGEMEESTER eri WETHOUDERS van
'Gouda;
Gelet op de am. 6 en 7 der HINDERWET
Brengen ter algemeene kennis, dat op de Se
cretarie ter visie is gelegd een verzoek met bijla
gen van A. van Erk te Waddinxveen om vergun
ning tot oprichting eener houtdraaierij, gedreven
dóór een petroleummotör in een gebouw achter
het perceel gelegen aan de Vest, wijk O No. 611,
Kadastraal bekend Sectie D No. 1821.
Dat op Vrijdag den 16 Augustus 1901, des na
middags ten 2 ure, pp het Raadhuis gelegenheid
is om bezwaren tegen de gevraagde vergunning
in te brengen en dat gedurende //drie dagen*
vóór dien dag op de Secretarie der Gemeente
van de ter zake ingekomen schrifturen kan wor
den kennis genomen.
Gouda, den 2 Augustus 1901.
i Burgemeester en Wethouders voornoeind.
R. L. MARTENS.
De Secretaris,
BROUWER.
Jófllfei v«-
ook i»-
reu. Men lette
«Mm- T*
4 U1«K ap
ril «1 0M<lBrï
WMdtditwW-
ide mwryviDi
.gen Rheum*
riondheii, pqn
beschikkingen van minister Millerand dus
nietig waren. Hij diende dan ook daarover
eeri wetsontwerp in, dat door den Senaat
urgent werd verklaard. Steunende op deze
uitspraak van den Senaat, hebben de bostu-
reii van 9 der 12 werkgeverssyndicaten een
schrjjven doen toekomen aan den minister
president Wajdeck-Rousseau, waarin zy ver
klaren, zich by de aanstaande verkiezingen
voer deze Kamers van arbeid van deelneming
te zullen onthouden.
De Petit Bleu heeft den onlangs uit Zuid-
Afrika teruggekeerden kanselier van het Bel
gische Consulaat te Johannesburg, den heer
Gody, geïnterviewd. Deze heeft aan het
Brusselsch blad een treurig beeld van den
in de goudstad heerschenden toestand voor
geschilderd. De oorlog, aan den voor de
Engelschen gunstigen eindafloop waaraan de
heer Gody niet durft te twjjfele 1, kan nog
jaren duren. Eenmaal Britsche kolonie ge
worden, is het zeer te betwijfelen of Transvaal
productief zal wezen. Het land is geheel en
al verwoest, de landbouw bestaat niet meer
buiten enkele belangrijke plaatsen is het een
woestijn; behalve geheel in het noorden is er
gèen enkele hoeve meer. Geen koren of maïs
staat meer te velde.
Wat de‘mijnen betreft, is de arbeid inde
meeste dezer onmogelnk gewordejj; zy zyn
ten halve overstroomd en de machinerieën
zyn vernield. Toen men in den laatsten
tijd een poging deed om den arbeid te her
vatten, kwamen ongelukken voor en een aan
tal Kaffers werden gedood.
Die pogingen, waarvan veel ophef werd
gemaakt, zijn jammerlijk mislukt. Een aantal
uitlanders, niet met de condities, waaronder
zij werken moesten, tevreden, zijn op staan-
den voet door lord Kitchener naar Kaapstad
teruggezonden; Amerikanen, wie men eerst
een loon van 20 shillings beloofd had,
weigerden langer te arbeiden, toen zy zagen,
dat men hun niet meer dan shillings wilde
uitbetalen. Toen de heer Gody, thans een
maand geleden, Johannesburg verliet,heerschte
in de stad om deze reden een woelige stem
ming. De toestand der stedelingen is af
schuwelijk zjj lyden het grootste gebrek
de levensmiddelen zijn vreeselyk duur.
De oppositie in het Engelsche Lagerhuis
tegen het schenken van de p. st. 100,000 aan
lord Roberts heeft door haar qualiteit zoozeer
vergoed wat haar aan quantiteit ontbrak, dat
de Regeeringsmeerderheid ten slotte met een
brutale motie van sluiting tusschenbeiden
moest komen om te verhinderen dat de reputa
tie van den grootpn brandstichter totaal kaal
werd geplukt. Na Balfours’ bombarstige
opvyzelipg van lord Roberts’ verdiensten,
werd een stroom van oppositie geopend
slechts enkelen van de 281 leden, die later
vóórptemden, voerden het woord ter verdedi*
ging van deze schandelijke befooling. Onder
die verdedigers was ook weer de schipperaaï
Campbell Bannerman, die wel vond dat het
voorstel wat optjjdig was, omdat de oorlog
nog voortduurde, maar tochal was de
oorlog nog niet over, Lord Robers’ aandeel
in dien oorlog was voorÖjj, bjj had zeer
groote verdiensten jegens -het Ryk enz.
Dat kwamen de Ieren eens anders vertellen,
Vooral Dillon was op dreef. Hij begon met
verbazing uit te spreken over het feit dat
Balfour een lijst van beroemde Engelsche
veldheeren had opgenoemd die door de natie
in contanten waren bewonderd en toen ge*
zegd had„Aan die Ijjst willen wjj nieuwen
luister geven door den naam van lord Roberts
er op te plaatsen.” De geachte spreker, die
met die lijst had opgehouden bjj den naam
van Wellington, had die woorden toch zeker
belauwerd, toegejuicht en in een optocht,
waaraan zes landauers aansloten naar het
bureau van de krant gebracht.
Een aantal Duitsche monteurs, die te
Neuves-Maissons een kalkoven, naar nieuw
systeem komen bouwen, hebben in destreek
om Nancy veel boosheid en veel vrees ge
wekt. Er werden zelfs complotten gesmeed
waartegen de overheid de Duitschers bescher
men moest. Toch nam de menigte een zóó
dreigende hoadiag aan, dat de Duitschers
per extra-trein naar Metz werdén gebracht
om althans hun leven te behouden.
Duitsohland.
De ontvangst van Von Waldersee, die
„pour le roi de Prusse” gewerkt heeft, wordt
wel voorbereid I Op de Elbe zal de scheep
vaart gedurende 36 uren gestaakt worden
tusschen Hamburg en Glückstadt, ofschoon
de scheepvaart krachtige protesten heeft in
gediend. De „Hohenzollern” met den keizer
en den maarschalk aan boord mag niet ge
stoord worden!
Op Bismarck’s sterfdag heeft de keizer
eergisteren een grooten krans met de kei
zerlijke linten op de tombe van den grooten
kanselier laten leggen. Er kwam verder
nog een massa bloemen.
In het tuchthuis te Werden is debar-
bier Albert Ziethen gestorven, die in 1884
wegens moord op zjjn vrouw eerst ter dood
en toen tot levenslange gevangenisstraf ver
oordeeld werd. Ziethen had steeds volge
houden dat hjj onschuldig was.
De „Voss. Ztg.” zegt in staat te zyn
mede te deelen, dat de samenkomst van den
keizer met den czaar op 10 September plaats
zal hebben op de reede Van Dantzig.
- Er moet een belangrijke diefstal van
staatsdocumenten te Berlijn ontdekt zjjn. De
dieven hebben hun buit in het buitenland in
veiligheid gebracht. Door Von Bttlow moeten
over deze aangelegenheid talrjjke depêches
met den keizer, die in Noorwegen is, gewis
seld zyn.
Fbankbjjk.
Gaston Stiegler, de wereldreiziger van de
Matin is te Parijs, na zyn tournée van 68
dagen, als een held ontvangen. Duizenden
stonden aan het station, hy werd omarmd,
moeder. Ik zal Greta Walch.niet trouwen. En
het is het beste, dat u dit eens voor altijd weet.”
Ze zag, dat hij bitteren ernst sprak. En mis
schien was deze slag niet veel minder hard, dan
die, welke tevoren reeds aan haar geheele levens
opvatting was toegebracht geworden,
Spreken kon ze hierover niet veel, Ze nam dus
haar toevlucht lot een hernieuwd bejammeren van
het eigenlijke ongeluk, het schandaal der zoo kort
voor het huwelijk afgeraakte verloving. «Het was
het beste, dat men de menschen een paar weken
uit de oogen bleef.” zeide ze eindelijk, geheel at.
•Ik kon misschien naar een badplaats gaan. En
wanneer ik dan terugkwam, zou de geschiedenis
althans niets nieuws-meer zijn En de menschen
wisten dan meteen, waar ze met mij aan toe wa
ren, -— dat ik mij met een gebabbel over de zaak
niet inlaat
Richard, die wist, welk een aikeer zijn moeder
van reizen en het verblijf in vreemde huizen had,
zag haar weer eens medelijdend aan. Maar toch
zeide hijHet ware misschien werkelijk het
beste we zijn nog midden in het reisseizoen
u vindt overal gezelschapik zou u ook kun
nen brengen naar de plaats, die wij kiezen. De
tijd zou nw echter niet toelaten, bij u te blijven.’
Hij glimlachte. Ik kan n.i juist niet weg ik
moet, ondanks de gezichten der menschen, hier
op mijn post blijven En u zijt niet gaarne alleen.
Weet u niemand, dien u kondt uitnoodigen om
u te begeleiden
Daar viel ze op eenmaal, ditmaal geheel onver
wachts, wéér in den klaagtoon, waarop ze heden
wel een bizonder recht meende te hebben «Ja,
E HUUR:
•ven, Iwiden van
oorriea. Te be-
Engeland.
Lady Brodrick, vrouw van den minister
van oorlog is eergisterenmorgen gestorven.
Koning Edward zal in April van het
volgend jaar Ierland bezoeken.
Spanje.
Ook te Santander is het drama „Electra”
met enorm succès opgevoerd. De schrjjver
Galdos werd levendig toegejuicht. Ofschoon
de geestelijkheid het bjj wonen der voorstel
ling had verboden, was de zaal stampvol.
dat is ook zoo’n gril van je, Richard, ditje het
arme meisje, Louise Heidloff, niet lijden moogt
Zoo geheel op dien naam onvoorbereid, kon
hij het niet verhinderen, dat het donkere bloed
hem in het aangezicht schoot bij dien zonderlin -
gen aanval op hem. De «CommerzipnrUthin”
merkte er trouwens niets van. >Ik weet niet, wat
ge eigenlijk tegen haar hebt,” ging ze voort.
Ver velend zijn de meisjes van haar leeftijd voor
jelui heeren nu eenmaal, maar deze maakt althans
geen pretentiën meer. Neem ik iets meer jongs
van de bekenden meê, zoo verwacht men dat ik
voor amusementen zal zorgen Dat viel bij Louise
ten minste weg. Wel weet ik niet, hoe ze zich
houden zou en of men iets aan haar zou hebben,
eenig dienstbetoon en zoo. - Toen ik haar on
langs in huis wilde nemen” weder op den ver
wijtenden klaagtoon »toen woudt gij het niet
Het kwam mij tenminste niet gepast voor,
haar hulp in te roepen bij de voorbereidingen tot
mijntot deze bruiloft,” zeide Richard nu, weer
geheel koel, omdat het hier zijn eenige toevlucht
was.
Ge voelt nu eenmaal geen sympathie voor
haar,” bemerkte de oude dame hierop Hechts.
»Het is mij overigens vroeger erenzoo gegaan;
ik mocht haar ook niet lijden.”
Richatd vroeg niet verder
'94)
Nu eerst zag ze hem oplettender aan, en hoe
roerden hem de oude, trouwe, nu roodgeweende
oogen, die hij sinds den dood zijns vaders niet
zoo gezien had. En „ge maakt heel niet den
indruk, mijn zoon, alsof ge u ongelukkig voelt”
ieide ze eensklaps. «God zij dank altham
daarvoor I Ge waart ten slotte ook reeds tot het
inzicht gekomen, dat ge een verkeerden stap hadt
gedaan
•Zoo niet eerder, dan is heden grondig voot
dit inzicht gezorgd,” zeide hij ontwijkend «Ei|
dat helpt mij voorloopig over hethetpijn»
lijke der zaak heen Hij had /.het smartelijke”
willen zeggen, maar hij bracht het onware woor4
niet over de lippen. Bij de oude dame kregen
ondertusschen de onverkwikkelijke voorstellingen
weer de overhand. «Ja, over eenigen tijd zullen
we wel eerder blijde zijn dan iets anders, dat
alles zoo geloopen is,” zeide ze bedrukt «Maar
voor het oogenblikWat voor.een gezicht moet
men zetten, wanneer men onder de menschen
komt 1 En dan onder de bekenden zoo oud
ik ben, dat is mij nog nooit overkómen, dat ik
inij behoefde te schamen, de menschen onder dé
oogen te treden.”
Van zijn ontzenuwen dezer opvatting wilde hij
ironisch bedoeld De hertog van Marlborough
wierp de grootste militaire mogendheid van
het vasteland ter aarde toen zjjn eigen
land /nog weinig beduidde. Lord Nelson
vestigde, honderd jaren geleden, de Britsche
oppermacht ter zee. Wellington versloeg met
een kleine macht het grootste militaire genie
dat ooit heeft geleefd. Moeten wy nu ge-
looven zoo vroeg Dillon dat iemand
die met 250,000 man geoefende Britsche troe
pen 15,000 veehouders verslaat, in dat ge
zelschap thuis hoort?
De .Pester Lloyd” bevat het verslag van
een vraaggesprek met een „politiek persoon”
te Berljjn, die wel niet rechtstreeks heeft
meegewerkt aan de voorbereiding van het
tarief-ontwerp maar zich toch in zulk een posi1
tie bevindt „dat hy in alle stadiën van deze
zaak de meening en de motieven van Graaf
Bülow kon leeren kennen”.
Vooreerst vertelde dan die zegsman, in
overeenstemming met wat reeds elders is ge
meld, dat de publicatie van het tarief niet is
geschied ten gevolge van de „onbescheiden
heid” te Stuttgart, maar omdat men wist dat
een Londensch flnancie-orgaan het tarief be
zat en het ging publiceeren met de toelich
ting er bjj.
Voorts zei de politicus dat graaf Bülow
een verhooging van graanrechten steeds noo-
dig heeft geacht, omdat de landbouw wegens
zyn belangrijke plaats in het openbare leven
van Duitschland en vooral met het oog op de
legerbelangen geen oogenblik mag worden
verwaarloosd. Graaf Bülow is het niet eens
met de uiterste agrariërs maar hjj moet,
ook al wil hy handelsverdragen sluiten en
dat wil hy allereerst rekening houden met
den Êjjksdag, waarin zeker een meerderheid is
die verhooging van graanrechten wenscht
Natuurlijk was bjj het ontwerp uitsluitend
rekening gehouden met Duitsche belangen.
Dat de buitenlandsche pers geen stuk van
het ontwerp heel laat maakt op graaf Bülow
geen indruk daar Bülow niet de man is
om zich bang te laten maken. Als de binnen-
en buitenlandsche pers tot bezinning komt,
zal zy het Vfcitwerp beter leeren waardeeren.
De door den Franschen minister van koop
handel enz., Millerand, bjj regeeringsbesluit
ingestelde Kamers van arbeid, waarin zoowel
werkgevers als arbeiders vertegenwoordigd
zyn, ondervonden reeds van af den beginne
groote tegenkanting van de zjjde der werk
gevers. In den Senaat betoogde de heer
Bérenger, dat dergelyke zaken bjj de Wet
behoorden geregeld te worden, en dat de
niets hooren. «Leer mij toch de menschen niet
kennen I Het is voor de meesten koren op hun
molen. Heeft uw verloving een zeker opzien ge
baard, zoo zal het afraken daarvan dat eerst recht
doen. En getriomfeerd wordt er dan toch een
weinig over ons, dat het met het hoogadellijke
huwenjk niets geworden is”
«O, laten ze maar triomfeeren,” zeide Richard
met een gerust hart. Ondertusschen was zijn moe
der op een nieuwe gedachte gekomen. «Zeer
nieuwsgierig ben ik,” zeide ze nadenkend, »hoe
de Walch’s zich zullen houden. Charlotte”
dat was mevrouw Walch «is een verstandige
vrouw, en daarenboven zoo phlegmatiek; mij
dunkt, bij haar waart ge nu even welkom als
voorheen. En bij Gustaaf, haar man, ook. Alleen
bij de kleine zelve, Greta, hebt ge het, vrees ik,
Verkorven Het is een verwend dingetje. Maar
mettertijd ware ze toch wel tot inzicht te bren
gen.”
•Om godswil, moeder,” riep Richard nu onge
duldig uit, «zwijg u toch van die dingen I” En
wat kalmer voegde hij er aan toe «Zulk een
idee voor de Walch’s zelve zou bepaald een be-
leediging zijn.
Wel zeide mevrouw Seemanft«Ja, vooreerst
nu zou het zeker nog niet passen.” Ze zag er
echter niet naar uit, alsof ze dacht, dat meneer
en mevrouw «Commerzienrath” Walch een aan-
zoek van haar zoon ooit voor een beleediging
zouden houden.
Daar dwóng Richard rich tot de woorden
die er daarom ook niet zeer vriendeljjk uitkwamen
«Vlei u niet weder met een valsche hoop, lieve