Woensdag 7 Augustus 1901.
No. 8573.
40ste Jaargang.
Bulteolandscb Overzicht.
FEUILLETON.
rei
U’
sao
t
ËIMEK
tterdam.
den Koning
iLBG,
r D 7.
;hat
'ing.i
adttbalwm
Fonchculf
eneeskraoht
»tal elke pjjnlyke
iverbodig. Met
»or ongeneeslijk
ngs een bjjna JJg
rensrt genezing en
ontstekingen enz.
iglijders
7EEVERIJ
f
Eindelijk Saamgebracht.
papier
UDA.
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
ai 103.
(Wordt vervolgd.)
elk gekookt
ik voor da-
aelopels van
elate) Al»
geval van
gebruiken,
cate H. T.
Telefoon Ao. £9.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
4>
HUUR:
o huizen
en, beiden van
orzien. Te be-
■i« Echte
n. tesamen-
gen in den
naam des
vervaardigd
t wereldbe-
Ö13; StOll-
1 de Heer
a en verven van
>ben, alsook alle
et itoonrn van
nz.
worden naar de
[everfd.
(iOI IISCIIE COURANT
en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
prafbusjee
o. 0.36
kt N«der-
a’s
rereld bekend en
jffen middel tegen
on ff-, Lever-
11, enz. Inwendig
itwendig in bijna
met goed gevolg
Prys per flacon
t 115.
post f 1.60.
Ierland
okin 8 Amsterdam
die Schutzenapotheke
litsch, Oesterreich
Jentr»»l-Dep6t Sander
werkelgke hulp
De strenge afsluiting, in den laatsten tjjd
van het paleis te Cronberg, geschiedde op
persoonlijk verlangen van keizerin Friedrich,
die lichamelijk hard achteruitgegaan, wee
moedig had opgemerkt: „de buitenwereld
behoeft niet te zien, hoe zeer ik Ijjd. Ik
wil in mjjn ongeluk niet beklaagd worden.”
In de laatste dagen verloor de zieke af en
toe haar bewustzijn, maar kwam telkens weer
tot volle bewustzijn terug. Toen gisteren
morgen vroeg de Keizer uit Homburg troe
pen ontbood en de absolute afzetting van
het paleis beval, terwijl de Engelsche gees
telijke, Comeron Waller, in vliegende haast
naar het paleis werd opontboden, om de
stervende een laatste troostwoord toe te
spreken, wist ook daardoor de buitenwereld,
dat het einde van het vreeselijk lj|den voor
de zieke was gekomen. Om 10 minuten
voor half zeven gisterenavond verloste de
dood de Keizerin uit haar lijden, dat uit
dezelfde kwaal moet zjjn voortgekomen, als
vroeger haar overleden gemaal heeft gehad.
strijden de onafhankelijkheid, en na
hen de kleinzoon. Want een ras kan men
niet uitroeien, en een krachtig ras zal de
vrijheid nimmer prijsgeven. De Engelschen
smachten naar vrede, zoo goed als wjj. Zij
zullen hem sluiten, wanneer zp het wenschen
maar zjj weten op welke voorwaarden dat
zal moeten zjjn. Ik behoef hen dat niet meer
te herhalen, ons besluit is onwrikbaar. Ik
hoop, dat zjj het moede zullen worden, zich
te ruïneeren, om ohs te verdrukken. Maar
wij zullen het nooit moede worden, ons te
verzetten tegen hun dwangjuk. Zjj vechten
om te veroveren, wij voor de vrjjheid. Onze
zaak is nobeler dan de bande, zij is hooger
offers waard.”
Henri des Houx „De menscheljjke kracht
heeft grenzen. Sommigen uwer vrienden vree-
zen, dat gjj nog slechts enkele maanden zult
kunnen standhouden.”
President Kruger „De Engelschen hadden
gezegd, dat de oorlog met Kerstmis 1899
zou zjjn afgeloopen. Een jaar geleden verklaar-,
de Roberts, dat de oorlog gedaan was. Men
heeft beweerd, dat deze wiptercampagne de
beslissing zou brengen. Maar nog houden wjj
stand”.
briefkaart wordt
«gezonden door
tbommel.
NKMAN &Zn.
oeger had Louise, als verstandig meisje, deze
slechts onvruchtbare, maar zelfs schadelijke,
ongeoorloofde gedachten en droomerijen steeds
met alle kracht teruggedrongen. Nu hier, zoo
afgesloten van de geheele wereld, nu, terwijl ze
den stroom des tijds als het ware op een drijvend
eiland langs voer, geheel alleen met haar vader,
door sfygische nevelen omgeven en verborgen
voor de blikken van hen die aan de oevers leef
den en zich bewogen, nu vond ze het overbodig,
ook nog verstandig te zijn.
Een toekomst bestond er voor haar knagend
verlangen niet, daarom wendde ze zich daarmee
in het verleden terug. Het voedsel van haar ge
dachten, voor zoover die haar vader niet betroffen,
waren nu eenig en alleen elk woord en elke blik,
die Richard te eeniger tijd tot haar gericht had
En een klein, zonnig paradijsje hield dit verleden
in zich beslotenden namiddag in Tegel.
Zij stond nu nog versteld van het geluk, dat
haar toenmaals was te beurt gevallen. En ze
begreep zich zelve niet, hoe ze toen zoo hard
met den geliefden man had kunnen richten.
Nu was het haar straf, zich dorstig, met schier
verterend verlangen, die kussen weer voor den
geest te roepen, ze in de herinnering weer en
Chamberlain schijnt zich b j het uitspreken
van zijn laatste rede heel waad te hebben
gemaakt. En in dien toestand heeft bib zich
blijkbaar opgewonden tot hjj er toe kwam
zulke mooie dingen te vertellen als i hij Vrij
dag heeft ten beste gegeven.
Maar zijn vrienden laten hem niet in den
steek. Hoor de Times: „Wij hebben de
lankmoedigheid zeer ver gedreven, verder dan
zjj ooit is gedreven in de geschiedenis der
oorlogen, en het is tijd aan de toekomst te
denken op een practische manier, en niet op
de sentimenteele manier van de oppositie”,
met brutaliteit komt men het verst denkt de
Times. En het blad geeft tegeljk een prach
tig bewijs van de zachtheid waarmee de oorlog
gevoerd is, door er op te wijzen, dat de
Engelschen, zonder eenige overeenkomst te
verbreken, zich ieder oogenblik een groot
aantal goede bondgenooten uit de inboorlin
gen hadden kunnen verschaften, maar dit
alleen hebben nagelaten uit consideratie voor
de toekomst van de twee blanke rassen.
De Morning Leader zet te dien aanzien
eventjes de puntjes op de i. Chamberlain
heeft een vreeseljjk leven gemaakt over het
dreigement van Kritzinger om zwarten, die
de Engelschen hielpen zonder pardon dood
te schieten. Maar de Morning Leader
wijst er op, dat de nieuwe wreedheden die
Chamberlain aankondigt voor zijn „derde
phase” van den oorlog niets met dien maat
regel van de Boeren te maken hebben. Lord
herij
Aan het onderhoud, dat door president
Kruger werd verleend aan den vertegen
woordiger van den Firago, Henri des Houx,
en waarover de laatste in zijn blad een artikel
schreef, waaruit Reuter reeds het belangrijk
ste geseind heeft, ontleenen wjj nog het
volgende
Henri des Houx: „Is het waar, dat on
langs pogingen zijn gedaan, om een bemid
deling te verkrijgen?”
President Kruger, (heftig)„Niet door mjj!
Zeker, ik verlang vurig naar bemiddeling, en
indien zij mogelijk ware, zou ik haar steunen
met al mijn krachten. Maar ik geloof, dat de
gruwelen, die daarginds gepleegd worden, het
voortdurend met voeten treden van het vol
kenrecht meer zullen uitwerken, om de mo
gendheden te bewegen, dan de stem van een
grijsaard. De feiten zjjn welsprekender, dan
ik zou kunnen zjjn. Zoo men naar hen niet
luistert, wat zou ik dan vermogen
Henri des Houx: „Men beweert ook, dat
het initiatief zult nemen tot een vredes
voorstel, en daarbjj gesteund zult worden
door drie der mogendhedèn.”
President Kruger„Reeds eenmaal heb ik
den Engelschen vrede rechtstreeks aan
geboden, op eervolle grondslagen. Dat aan
bod is nog van' kracht. Maar ik zal het
niet hernieuwen. Ik wacht! (hier verhief
de President zich van zjjn zetel).
„Ik behoef geen vrede meer aan te bieden.
Wjj zijn de aanvallers niet geweest. Het is
niet onze wensch, dat de oorlog voortduurt.
Wjj verdedigen onze onafhankelijkheid. Zoo-
dra die ons wordt gewaarborgd, zullen wjj
de wapenen neerleggen maar niet vóórdien
tjjd. Wanneer de vaders gestorven zullen
zjjn, zullen de zonen voortgaan met te
weer te smaken, wat echter een teer onvolkomen
behelpsel was. Ze zou nu, met volle bewustzijn
en met duizend vreugden, een geheel jaar levens
voor nog slechts één kus gegeven hebben, En
wanneer ze zich in stilte over iets verblijdde, zoo
was het daarover, dat ze het toenmaals tot die
drie kussen drie waren het er geweestze wist
het goed, want ze teerde sedert op hun bezit -
tot die drie kussen althans had laten komen
Louise behoefde haar wakende droomerijen niet
voor een onrecht te houden, dat ze haar vader
aandeed. Hij leed daaronder geen schadeze was
de zorgvuldigste verpleegster. Nug altijd had hij
weinig behoeften en lag meest half sluimerend
voor zich heen Maar de dokter was met het ver
loop der zaak tevreden. En het kwam de dochter
haast voor, alsof de oude man zich behaaglijk
voelde in dezen toestand van hulpeloosheid, die
als het ware een rustpauze was in zijn sedert
jaren door de furiën zijner hartstochtelijke projec
ten daaarheen gezweept leven.
Aan Rita van Uechtritz dacht Louise ook wel.
Maar die ontroofde zjj toch waarlijk niets van
haar overstelpend bruidsgeluk door deze hare stil
smartelijke gedachten!
Daar bracht op zekeren dag 's avonds om negen
uur de laatste post nog een brief. Een dun grauw-
groen couvert, en het adres daarop van een ge
wone koopmanshand, aan haar, niet aan, haar
vader.
Niets goeds vermoedendj opende Louise den
omslag en kreeg het papier er uit. Het kwam,
zooals ze gevreesd had, van den heerLissow. Hij
deelde haar kort en niet zeer hoffelijk mede, dat,
Volgens telegrammen in de Engelsche
bladen is generaal Elliot den 25en Juli te
Klerksdorp aangekomen. Hjj had vier colonnes
onder zjjn bevelendie van generaal Broad-
wood, van kolonel Delisle, van kolonel Lowe
en van kolonel Bethune. Den 22en verlieten
de colonnes Kroonstad en rukten op Sene-
kal aandaar vandaan ging het naar Beth
lehem, toen naar Wilgerivier, naar Reitz en
eindeljjk naar Frankfort. De twee eerstge
noemde steden waren verlaten en lagen bjjna
geheel in puin. Nu ging het naar Heilbron,
en op weg daarheen passeerde men boeren
plaatsen, waar op het land werd gearbeid.
Behalve 60 gevangenen, werden duizenden
paarden en groote kudden vee door de co
lonnes meegevoerd. Ten noorden van Heil
bron werd de spoorweg overgestoken en
naar het oosten gemarcheerd.
Behalve sporadisch hier en daar een enkele
familie, was het geheele doorkruiste gebied
totaal ontvolkt, maar wonder boven won
der de colonnes werden gedurende den
geheelen tocht door Boeren-scherpschutters
onder vuur genomen.
V
Een strjjd op leven en dood, tot een van
de twee strijders door algeheene uitputting
wel moet toegeven, een strjjd, die natuurlijk
wel minder verlies aan menschenlevens en
geld zal veroorzaken dan de oorlog in Zuid-
wjjl een schrijven van hem aan den door haar
aangeduiden heer, mijnheer Richard Seemann,
firma Stillfried Seemann en Zoon, geen gevolg
had gehad en daarop geen acht was geslagen, hij
nu tot de haar reeds bekende dwangmaatregelen
tegen den heer Heidloft zou over gaan.De bru
tale toon van den brief vond, wat Louise niet
kon weten, zijn oorsprong in de ergernis van den
heer Ferdinand Lissow daarover, dat hij, de ge
slepen man, zich hier toch nog eens, door het
pochen van het bedelvolk op zoogenaamd rijke
vrienden, die ze zouden hebben, had laten om
den tuin te leiden.
Toch had een restje geloof aan haar hem dan
toch nog aanleiding gegeven tot het postcriptum:
dat niets haar hinderde, zoo ze zich nog persoon
lijk tot *haar vriend” wilde wenden.
Nu, en nu eerst, had Louise het slimste oogen
blik haars levens. De smaad, die haar heimelijke
liefde werd aangedaan en wel door hem, wien
ze gold, was te groot. Hij verloochende haar.
Het was, alsof de bodem onder haar week.
Ze had in het woonvertrek, waar ze den brief
had gelezen, opdat haar vader er niets van zou
merken, een tijdlang als geslagen voor zich heen
gezeten. Daar werd buiten nog eens gescheld.
Zoo laat op den avond moest er nog een jobs
tijding komen Neen, voor heden was dat niet
meer mogelijkwat mijnheer Lissow met die
dwangmaatregelen bedoeld had, zou zich heden
wel bezwaarlijk meer komen aanmelden.
Toch ging ze vol doffen angst naar buiten.
Daar was het haar als den tot inkerkering ver
oordeelde, in wiene reeds gesloten donker graf op
0)
Vroe(
niet u.
Onslow, Chamberlain’s onmiddellyke onder
geschikte, heeft deze voorspeld lang vóór
lord Kitchener seinde over Kritzinger’s be
dreiging.
En nn het antwoord op deze bedreiging, dat
doodgeschoten zal worden wie zich aan deze
wreedheid schuldig heeft gemaakt? Kritzinger
beklaagt zich dat de Engelschen kafters ge
bruiken, gewapend en ongewapend, en dreigt
beiden te zullen doodschieten, maar het ant
woord dat de Engelschen de zwarten niet
gebruiken als „combattanten” is minstens ge
nomen dubbelzinnig. De Engelschen vergeten,
dat wat zy doen de Boeren ook kunnen doen
en dat ook zy hun rangen zouden kunnen
versterken door kafters aan te werven. En de
Westminster Gazette wijst er te recht op, dat
een Zuid-Alrika waar de zwarten zich mogen
mengen in de twisten der blanken, onhoudbaar
zou worden.
Telefoon No. M
ADVERTENTIEN worden geplaatst van
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Afrika, maar die toch ook veel Ijjden en
schade zal berokkenen, is in Amerika uit
gebroken. De staaltrust heeft verklaard dat
hjj al dep tjjd en al het geld die noodig zjjn
er voor over heeft om den werklieden van
de Amalgamated, dat is de groote Staal-
werkersbond, van zjjn fabrieken te verwjj-
deren.
Bjj de besprekingen van den vertegen
woordiger van den Bond, Schaffer, met Pier
pont Morgan, het hoofd van den Staaltrust,
moet de eerste zich niet ongeneigd hebben
getoond op de voorstellen van den laatste in
te gaan. Hjj liet den eisch vallen, dat een
voor de fabrieken van den Trust bjj over
eenkomst vastgestelde loonschaal ook gelden
zou voor de arbeiders die buiten den Bond
staan. Op die wjjze stond de Trust niet te
genover één aangesloten arbeidersmassa.
Daartegenover gaf Piermond Morgan toe
dat de Bond het oppertoezicht zou mogen
houden in die fabrieken wier arbeiders tot
zjjn leden behooren, dat er één loontarief
zou gelden voor al deze fabrieken en dat de
niet-aangesloten arbeiders zich zouden mogen
aansluiten bjj den Bond.
Maar de meerderheid der vertegenwoor
digers van de arbeidersvereenigingen was met
deze voorwaarden niet tevreden, en zoo werd
de werkstaking^ een feit. De ondernemers
bobben zich, sëhjmt het, vergist in hun
meening, dat er twist zon ontstaan tusschen
de aangesloten enude niet-aangesloten arbei
ders. Want de laatsten hebben dadeljjk mee
het werk neergelegd in de fabrieken waar de
eersten staakten, en men verwacht hetzelfde
in andere fabrieken.
Men verwacht dat deze werkstaking de
grootste en bitterste loonstrijd zal worden,
die ooit in de Vereenigde Staten is gestreden.
Hoe men in Bulgarije officieel staat tegen
over de Macedonische agitaties, wordt wel
bewezen door het feit dat op 12 Augustus a.i.
te Sofia het proces begint tegen de gewezen
leiders van het Macedonisch centraal comité,
Sarafof en zjjn vrienden, maar dat den vorigen
dag het congres plaats heeft van de Macedo-
nisch-Adrianopelsche agitatie-vereenigingen.
Men begrjjpt, dat bjj zulk een toestand het
proces niet zoo heel veel belangstelling wekt;
ieder is er zeker van, dat de beschuldigden
zullen worden vrijgesproken, zjj het dan ook
„bjj gebrek aan bewijs”.
In de vereenigingen is men het niet heele-
maal eens over de politiek die men heeft te
volgen, bjj de agitatie in Macedoniö. De tegen
woordige voorzitter, de phantastische dich-
ter-filosoof Michailowski, zal wel niet her
kozen worden, omdat men meent, dat hjj zelf
eens weer licht valtRichard stond daarbuiten
vóór haar
Ze moest hem wel vreemd hebben aangezien,
want ontsteld riep hij uitLouise, hoe ziet ge
er uit? Is uw vader Heere God hjj leeft
toch nog?”
En nu was zij dat dan nog in hetzelfde
vertrek, waarin ze zoo pas nog zoo hopeloos on
gelukkig was geweest? Ze had er zóó uitgezien,
dat hij heel niets anders wist te doen, dan haar
zacht in de armen te nemen zelts de hartstocht
week thans terug voor den angst en het medelij
den en haar wangen troostend met zijn hand
te omvatten. Hij verwonderde zich nog niet eens,
dat ze leed. Een korte wijle sloot ze haar oogen,
en de tranen drongen langzaam van onder de
wimpers te voorschijn, terwijl ze zacht sprak:
>Ach, Richard, wanneer ge wist
«Wat, Louise
Hoe blijde ik ben, dat ge gekomen zijt.”
Nu moest hij zich geweld aandoen; haar te
kussen waagde hij niet, uit vrees, dat ze zulks
weer als een zware beleediging zou opvatten. En
een misbruiken van haar overgegeven stemming
ware het ook in elk geval geweest.
Hij had nog nauwelijks gesprokenhij was
reeds nu zoo rustig geworden, als een sinds lang
dorstende door den eersten diepen dronk, dat hij
nu in haar nabijheid mocht zijn. Zij was het die
begon
»Het gaat met papa wat beter. Wist ge heel
niet, dat njj ziek was?”
