I
:gt,
wsch
brood.
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken,
Donderdag 15 Augustus 1901.
Xo. 8580.
Bullcalandscli Overzicht.
l
FEVILLE 1O.V
Magazijn
Aster
VAN LOON,
xpelltr.
v«dt dit mid-
namd noov
•da mwnjrai
tem BhMW-
■rtondaad, jtj.
aaglijders
ten werkolijke hulp
talages
1
40ste Jaargang
oadirbtlim
Woaduulf
geneeskracht
leestal elke pijnlijke
overbodig. Met
voor ongeneeslijk
ilaugs een bijna £2
Brengt genezing en
en, ontstekingen enz.
Eindelijk Saamgebracht.
ten.
niet in'
ivei
invallen op het grondgebied van Venezuela
;,pineerd en nitgevoerd, of ten minste/datde
J*. a t— 1
1. Uit New-York wordt nu nog gemeld,
telefoon Aw. MS.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VTJF CENTEN.
I, 3'/» dubbele dw'i
Vegte, Zaltbommel
Rotterdam.
nhage.
g J. Czn. Rotterdam
was ik als ver
in heb: wanneer
JURT
prachtige collectie
ballons,
■ring GASORNA-
.ATEN en GA8
rreerende prjjzen-
Gasfitter.
H.H. Winkelier!
K.G.
bij
overtroffen
jers welbekend
CBT-BLIX»
et Fabriekmerk).
ide, radicale en
g van alle, zelfs
Inekkige xenuw
ral ontstaan door
jeugdigen leeftijd
Ike zwakte, Blesb
floofdpjjn
g Maagpjjn
Onvermogen
0 enz. Uit-
(dinisdi l coirave
per briefkaart wordt
t toegeaondeu door
Zaltbommel.
BRINKMAN Zn
wereld bekend en
troffen middel tegen
L on ff-, Lever-
e n, enz. Inwendig
uitwendig in bijna
m met goed gevolg
- Prijs per flacon
t t 1.16.
»r post f 1.60.
lederland
Rokin 8 Amsterdam
andie Schutzenapotheke
!Iohit»ch, Oettenreich
et Centraal-Depót bander
Het lyk van keizerin Friedrich, Zaterdag
avond van het slot Friediichshof naar de kerk
te Kronberg overgebracht, wordt aldaar be
waakt door officieren en onderofficieren van
t het regiment, waaarvan de Keizerin chef was.
Zondag stroomden de belangstellenden naar
de kerk te Krpnberg. Niet alleen uit de stad
Qüjhaar omgeving doch ook van elders kwa
men vele duizenden, die zoowel met de treinen
uit de richting van Frankfurt a/Main als van
Hamburg werden aangevoerd. De vrouwen
waren byna zonder onderscheid in het zwart
gekleed en de mannen droegen rouwbanden
om arm or hoed.
Gedurende de overbrenging naar de kerk,
Zaterdagavond te half tien, luidden de klok
ken. De huizen waren met rouwdraperieön
behangen. ADe stoet werd voorafgegaan en
omgeven door fakkelsdragende soldaten. Zes
en dertig onderofficieren van bet 80e regiment
infanterie fungeerden als dragers.
Achter de baar liep eerst de Keizer. Op
hem volgden de prinsen en eindelijk het
gevolg.
De kerk was inwendig hel verlicht en ge
heel gevuld met den geur der talrijke kransen,
die daar reeds waren nedergelegd.
Aan den ingang der kerk stond een com
pagnie van het 80e regiment met de muziek
en het vaandel.
De kerk van Kronberg, waarin Zondag de
lijkdienst werd gehouden, is niet groot. De
overleden keizerin had het kerkgebouw,
waarin zy zoo dikwijls troost had gezocht,
gedurende de jaren, die voor haar een aan
eenschakeling van beproevingen zjjn geweest,
doen herstellen en van een nieuw altaar
laten varen, toen ik ineenzonk maar het kwam
niet in" geheel vreemde handen Vreemde, wat
zeg ik dangij zijt mij nabijgebracht, door het
goede wezen daargij houdt de zaak voor
waard, er uw geld in te stekengij rechtvaar
digt mij, den projectenmaker, over wien de men-
•chen hun schouders ophaalden God loone het u.”
Richard zette zich naast den ouden heer, als
wilde hy met een lange uiteenzetting beginnen.
Louise tegenover hen, zag het tweetal met stra
lende oogen aan. Wat waren dat toch voor men-
schen, deze HeidlofTs? Geen gedachte bij een
hunner aan dien kant der zaak, waarop het bij
een gewoon mensch alléén ware aangekomen I
Om nu eerst eens tot een kalme uiteenzetting
te komen, begon Richard nu en vertelde den gretig
ja gulzig luisterenden ouden heer nog eens de
geschiedenis van het document, dat hij als het
symbool van een hoogst verblijdende gebeurtenis
kon vertoonen. Hfet voor den dag brengen dier
schatten uit de diepte was daarmee aan zoo ver
bazend geschikte en betrouwbare handen toever
trouwd 1 Want wat de firma Stillfried Seemann
Zoon aanvatte, dat gelukte, dat was geborgen!
»God zij dank,” mompelde de oude Heidloff, ter
wijl bij nu eens als vermoeid in zijn stoel achter
over leunde, JUod zij dank I"
En verder dog altijd niets «O ja, ik geloof dat
het idee mettertijd zijn millioenen waard zal zijn,*’
zeide Richard nu. «Dat ziÜ het, geloof dat vrij,"
zeide de oude heer met vuur En nu zéker," zuchtte
hij, maar heel zacht, terwijl hij er aan toevoegde
«Jammer, dat ik oud en op ben en er niets meer
van zal beleven. «Ik sou er mjj in'verheugd
Uit dit alles zou men kunnen afleiden, dat
de invallen op het grondgebied van Venezuela
gedaan, toch door Columbianen waren georgu-
vu uiLguv uêiu, va i,vu luiuaio, uai Ü6
regeering van Columbia er de hand in heeft
gehad. Uit New-York wordt nu nog gemeld,
dat volgens een mededeeling van den consul-
generaal van Venezuela, de 2de Columbische
inval in Venezuela volkomen teruggeslagen
is, en dat^de Venezuelaansche Regeering
een leger vjn 22,000 man op de been heeft
gebracht, dat belast is met het beschermen
van de grenzen van het ryk.
Zal nu de oorlogstoestand tusschen Vene
zuela en Columbia intreden Ontvangen nu
de 22.000 man troepen last om het Colum-
biiche gebied binnen te vallen Of acht de
regeering to Caracas het voldoende, zoo
haar landpalen behoorlyk beschermd blijven
en de indringers buiten de deur gezet zyn P
Van dit alles is uit de ontvangen berichten
niets op te maken.
Telefoon No. A*
ADVERTENTIES worden geplaatst van
1—5 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen.; Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
Omtrent de onderhandolingen in Peking
wordt nog gemeld
„De jongste bijeenkomst der gezanten
kenmerkte zich door een verzoenenden geest.
De gezanten hopen binnen enkele dagen,
nadat zy de telegraphisch gevraagde goedkeu
ring hunner .regeeringen hebben ontvangen,
het protocol der onderhandelingen te onder-
teekenen.
„Het douanetarief zal twee maanden na
de onderteekening in werking treden. Men
kwam overeen, dat de ladingen, die binnen
tien dagen na de onderteekening van het
protocol onder zeil gaan, niet door het nieuwe
tarief zullen getroffen worden, ongeacht den
datum van aankomst.
„De nieuwe rechten zullen, met enkele uit
zonderingen, bedragen 5 pCt. der waarde,
daar de ingevoerde artikelen, meerendeels
voedingsmiddelen, zooals meel en maïs, zijn,
De quaestie van de verhooging der invoer
rechten tot 10 pCt. en van de afschaffing
der likin-rechten zal nog het onderwerp vor
men van nieuwe beraadslagingen”.
De diplomatieke betrekkingen tusschen
Venezuela en Columbia zyn afgebroken.
President Castro heeft eindelijk, na langdu
rige overwegingen, den gezant van Columbia
te Caracas zyn paspoort toegezonden, en
Maandag heeft die gezant Venezuela verlaten
na de behartiging der belangen van Columbia
te hebben overgedragen aan den gezant der
Vereenigde Staten.
ben ook nog gelukkiger. Onlangs
doofd. Het was, zooals ik gelezei
aan ongelukkige gevangenen zware ketenen ein
delijk worden atgenomen, dan zijn hun leden nog
stijf en ze moeten ze leeren bewegen. Nu is het
anders, dank zij u Ik geloof, dat men eerst ge
lukkig moet zij om gelukkig te worden. En
dan dit alleen ontbrak mij nogIk had zoo
onuitsprekelijk te doen met mijn vader in zijn
gedrukte berusting. Nu is heel zijn jarenlang
streven gerechtvaardigd I Een man als gij vat
zijn tot hiertoe bespotte ideeën op Nu zult ge
zien, hoe hij zal öpleven!"
Ze was opgesprongen. »Ik mag hel hem toch
zeggen Voorzichtig natuurlijkDe blijdschap
zou hem, dunkt mij, bijna kunnen dooden.”
Hij liet haar vooruitijlen naar den ouden heer,
hoewel hy haar nog lang niet alles had gezegd.
Toen hij eenige minuten later ook binnentrad,
zat daar geen mat, ingezonken grijsaard meer,
maar een oude, in wiens mager valkengesicht
elke spier in spanning was, en wiens oogen uit
hun diepe kassen als edelsteenen te voorschijn
blonken.
Hij wilde opstaanhij stak den jongen man,
die, sterk aangedaan, toesnelde' om dit te verhin
deren, van verre zijn beide handen toe. In zijn
overmaat van^aandoening drukte hij Richard’s
handen samen; ook deze vermocht niet te spre
ken, zoo was hij onder den indruk van het oogen-
blik; heel de korte, sprakelooze scène had iets
overweldigends.
«Hët was dus niet het idee van een halven
gek," stamelde Heidloff eindelyk. „Ik moest het
s genot van een
3et van affSO.-
Wy hebben reeds uit de aanhalingen van
hetgeen door Engelsche liberale bladen gezegd
wordt over de proclamatie van Kitchener
gezien, dat die bedreiging zelfs in Engeland
lang niet algemeene instemming vindt. In
Lloyds Journal protesteert thans ook de
markies van Queensberry tegen die procla
matie. in de volgende bewoordingen
„Optredende, naar ik overtuigd ben, als tolk
van een groot aantal personen, zoowel in
Schotland en Engeland, als in de koloniën,
wensch ik al den afschuw uit te spreken,
die bij ons gewekt is dool1 het jongste ulti
matum van lord Kitchener aan de Boeren.
„Ik acht die»proclamatie in stryd met alle
denkbeelden over recht en billijkheid, en
uitermate geschikt om Groot-Britannie door
de andere mogendheden te doen beschouwen
in een nog slechter daglicht dan thans reeds
het geval isen dat alles, zonder dat de
proclamatie het doei zal bereiken, dat men
zich er van voorstelt.
„Bovendien is de proclamatie van dien
aard, dat zy ons de sympathie zal doen ver
liezen van duizenden onzer kolonisten, die
vóór alles hechten aan rechtvaardigheid en
aan billijkheid in al onze handelingen.”
De Frankf. Ztg. bevat een onderhond met
een „hooggeplaatst Engelsch staatsman”, die
op dit oogenblik, ter gelegenheid van de be
grafenis van de keizerin-weduwe Friedrich,
te Homburg vertoeft. Onder de verschillende
punten waarover dat onderhoud liep, vinden
wy de volgende mededeelingen over de Zuid-
Afrikaansche quaestie
„Gaarne zou men in vele staatkundige krin
gen van Engeland grooter tegemoetkoming
toonen tegenover de Boeren, wanneer men
niet vreesde, dat door het tot stand brengen
van een overeenkomst, in den geest der in
1884 gesloten conventie, toestanden in het
leven werden geroepen, die opnieuw als een
voortdurende bedreiging van de Engelsche
suprematie in Zuid-Afrika zouden beschouwd
kunnen worden.
„Men vreest dat de Bóeren ook thans nog
in een groote tegemoetkoming van Engelsche
zyde niet een bewys van grootmoedigheid
van den sterke en van den overwinnaar,
maar een blyk van zwakheid zouden zien,
en in verband daarmede in de toekomst hun
houding tegenover Engeland zouden bepalen.
De stemming der Boeren blykt duiffbljjk uit
de brieven en proclamaties van Steyn en
andere Boen nleiders”.
De redacteur van de Frankf. Ztg., die
hebben.”
Nu schoof Richard dichter naar hem toe, in
een soort plechtig ingehouden emotie, zooals men
heel zelden bij hem waarnam en welke de eenigs-
zins zakelijke toon, waarop hij begon, slechts be
mantelen moest. «Eén punt hebben wij nog heel
niet aangeroerd, papa Nog rest ons, onze onder
linge verhouding bij de onderneming te regelen,
de uwe en de mijne, bedoel ik. Want gij hebt te
zorgen voor uwe belangen als geestelijk vader
van de geheele zaak, ook tegenover mij. Gij waart
echter door uw ziekte tot hiertoe verhinderd, en
zoo heb ik gemeend mede voor uw rechten tb
moeten opkomen. Het idee behoort onweerspre
kelijk aan u, en naar zijn volle waarde is het
moeilijk te taxeeren. Wijl echter, behalve de niet
onbelangrijke kosten tot verkrijging der concessie,
voorloopig ook die der exploitatie door mij zullen
moeten gedragen worden, en het risico van de
geheele zaak door mij alleen aanvaard wordt, zoo
heb ik de bepaling, dat de helft der zuivere winst
voor mij als uw deelgenoot zou zijn, niet onbillijk
geacht. In dezen geest zijn de verdragen met de
turksche regeering opgemaakt Ze staan op uw en
mijn naam, en ik hoop, lieve papa, dat ge wél
genoeg zijt, om de onderteekening eigenhandig
uit te voeren, en wel hoe eer, hoe liever."—
Hoewel Louise van mijnexploitatie, van ver
dragen met regeeringen en van zaken over het
geheel minder verstand had dan haar vader, zoo
zal zij het toch wel zijn geweest, die de eigenlijke
strekking der hier behandelde zaak het eerst be
greep en naar waarde wist te schatten.
fitot volft.)
voorzien.
Vóór dat altaar was de lykkist geplaatst
op een lage katafalk, geheel bedolven onder
bloemen en kransen, die uitsluitend geschon
ken waren door hen die Hare Majesteit het
allernaast bestondenkinderen, kleinkinde
ren, broeders en zusters.
De overige kransen waren nedergelegd of
langs de wanden der kerk ophangen. Ter
weerszyde van de lykkist brandden twee
kaarsen. In het rond stonden de vaandeis
van de regimenten, aan het hoofd waarvan de
keizerin heeft gestaan.
Huzaren der lijfwacht in zwarte attila’s
met zilveren snoeren, officieren van het
fuseliersregiment Von Gersdorf enPasewalker
kurasiers hielden by het lyk de eerewacht.
Overeenkomstig den uitdrukkelijken wensch
van de overleden keizerin, droeg de plech
tigheid een zoo eenvoudig mogelyk karakter.
Daarom was de hooge regeering des Rijks
niet in haar geheel tegenwoordig, en was van
het corps diplomatique slechts de Engelsche
gezant met de leden zQner legatie aanwezig.
Van het Pruisische ministerie waren alleen
de Rijkskanselier, de minister van justitie
Schünstodt en de minister van het koninkl.
Pruische huis Von Wedei-Piesdorf tegen
woordig. Voorts bevond zich onder de hoog-
wahrdigheidbekleeders, die de plechtigheid
bewoonden, veldmaarschalk graaf Waldersee.
Tegenwoordig waren ook de geneesheeren
van H. M. en het gemeentebestuur van Kron
berg. Te zamon waren er 300 aanwezigen.
Tegen vier uur kwam de Vorstelijke
Familie in de kerk. De keizer trad binnen
met den Koning van Engeland, laatstgenoem
de gekleed in den uniform der Pruisische
dragonders. De keizerin volgde met ko
ningin Alexandra van Engeland en de doch
ters der ontslapene, met uitzondering van de
kroonprinses van Griekenland, die op raad
van naar geneesheer niet tegenwoordig
was. Verder kwamen de schoonzoons der
Keizerin, de Kroonprins van Griekenland,
prins Adolf van Scbanmburg-Lippe en prins
Friedrich Karl van Hessen.
Toen de vorstelijke personen hunne zetels
hadden ingenomen, zong eep koor van 12
mannen en 30 knapen de motette van
Michael Bach„Ich weisz, dasz mein Er-
löser lebt”.
Toen traden de kroonprins en prins Eitel
Friedrich, met den helm op het hoofd en
met getrokken degen, op het hoofdeinde van
de lijkbaar toe. De Prinsen August, Wilhelm,
Oskar en Adalbert laatstgenoemde in den ma
rine uniform met de steek op, plaatsten zich
aan bet andere einde, om gedurende den rouw
dienst de eerewacht te vervullen.
Nadat het Berljjnsche Domkoor de motette
M v«r-
oek b-
i apotkakaa. T«
tóïUloth, Clé-
lyü an faaden.
door den Engelschen staatsman ontvangen
werd, merkte op, dat men aan proclamaties
van oorlogvoerende partijen niet al te veel
waarde mocht hechten, doch die steedscum
grano salis moest opvatten en verder dat
thans, nu het geheele land verwoest, een
groot deel van het Boerenvolk in gevangen
schap en gedeporteerd is, en de rest rusteloos
moet omdolen, toch wel iedereen de macht
on het overwicht van Engeland zou erkennen.
Hierop antwoordde de Staatsman, dat dit wal
is waar juist ismaar toch meende hy, dat
men thans elke toegevendheid van Engeland
voor zwakheid zou houden.
„Daarom moet de volkomen onderwerping
der Boeren tot het einde worden doorgezet,
te meer daar men door vroegere regeerings-
verklaringen daartoe wel gebonden is. Het is
zeer te betreuren, dat de Zuidafrikaansche
quaestie nog langen tyd offers aan geld
en bloed van Engeland zal vergen, en op de
sympathieën voor Engeland een slechten in
vloed zal oefenen. Maar het is noodzakelyk
in Zuid-Afrika duurzaam rust en vrede te
doen ontstaan”.
103)
Voorshands was daarmee het naaste doel be
reikt, de concessie was voor tien jaar verkregen.
Richard verklaarde, dat dit de vorm was, waar
onder de Turksche regeering zulke verdragen
sluit. We zijn daarmee feitelijk bezitters der
bergwerken voor alle tijden, voorzoover men deze
uitdrukking bij ondermaansche zaken kan bezigen.
De kwestie is slechts, dat we over tien jaar het
bakschisch aan de verschillende beambten, het
aanmoedigend geschenk in geld, zonder hetwelk
men geen zaken met hen kan, doen, vernieuwen.”
Het schrijven, dat hij nu weer te voorschijn kreeg,
was van het ministerie van buitenlandsche zaken.
Men deelde hem van daaruit zeer hoffelijk mede,
dat de verdragen aan de bureaux der Turksche
ambassade ter onderteekening voor de heeren ge
reed lagen.
Richard wierp even een blik naar Louise, om
te zien of haar bij den meervoudsvorm der laatste
woorden niets opviel. Ze had er blijkbaar geen
erg in. Nu boog hy echter zelf voorover en
wendde haar gezicht naar zith omhoog. Het lieve
gelaat schitterde, „Louise ge ziet er nog veel
gelukkiger uit dan onlangs, toen ik u vroeg,”
zeide hy half verwijtend.
En zij ze bekende selfs»Ja, Richard ik