I
;t,
r
ao
VER
rsch
m BE BERGEH.
rood.
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken»
No. 8593.
en
ERVEBIJ
Bultenlandsch Overzicht.
FEUILLETON.
ill Eli
irdam.
UKG,
KOEPOKINENTING.
a.a
brbsliim
mdcrialf
-|
Donderdag 39 Augustus 1901.
40ste Jaargang.
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
iiij
Verspreide Berichten.
stoom n van
103.
IMAN &ZB.
Echte
tesamen-
a in den
um dea
-vaardigd
▼ereldbe-
Stoll-
alykirte en
el voor Heerea
anctoenwtfk,
I Müller k 0a
Men lette goed
ark.—
werk, ealaeteriea,
rtf* mm, Arabia
«o Koning
.G.
ODDS
LMMER
fc;
PCAP
ir byt
ER8 Jz.
ran echtheid la
urk steeds voor
naam der Firma
’B
rmftusje»
a. 0.35
r Neder-
ost f 1.60.
land
in 8 Amsterdam
ie Schutzenapotheke
ch, Oeaterreich
ittaal-Bep6t bander
irdeu naar de
erfd.
de Heer
D 7.
en verren ran
in, alsook alle
hill INHL I III RIVI
Telefoon Ao. S3.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
De BURGEMEESTER van Gouda brengt ter
algemeene kennis, dat de gelegenheid tot koste-
looze inenting, aanvankelijk bepaald op a.s. Zon
dag, i September, en den daarop volgenden
Maandag, tot nadere aankondiging is uitgesteld.
Gouda, 28 Augustus 1901.
De Burgemeester voornoemd,
R. L. MARTENS.
Kruger besloot met de overtuiging uit te
spreken dat op den grondslag van de onaf
hankelijkheid der Republieken en van vol
komen amnestie voor de kolonische Afri-
kaanders, een oprechte en duurzame vrede
zou kunnen worden gesloten.
Ook de „Kölnische Zeitung, schrijvende
over de uitwerking van Kitchener’s beruchte
proclamatie, constateert, dat deze „papieren
maatregel” niet het minste resultaat toont te
ben zelfs het vorig jaar het ontzet van Lady
smith met geestdrift gevierd. Wat zij echter
verafschuwen, zijn de hooghartige manieren
van de Engelsche ambtenaren, die hen, tegen
hun neigingen in, trachten te besturen. Wilde
men het Italiaansch door het Engelsch ver
vangen, dan had men dit wellicht geleidelijk
en met veel geduld, b.v. in vijftien jaren tyds,
gedaan gekregen.
Nu is men er enkel in geslaagd een ge
trouwe bevolking te ontstemmen.
Een vergelijking dringt zich noodzakelijker
wijs op tusschen het door het „Colonial Office”
op Malta en dat in Zuid-Afrika gevolgd beleid.
In beide gevallen ziet men dezelfde wijze van
optreden tot hetzelfde resultaat leiden.
Te Riems loopt het gerucht dat de wapen
schouwing van Bétheny eerst op 19 Sep
tember vastgesteld, pas den 20en gehouden
zal wordenden 19en zouden alle troepen
rustdag krijgen. Daar de revue in het of
ficieel program op den 4en dag^van des
Tsaren verblijf °P Franschen bodem staat,
zonden de Tsaar en de Tsaritsa in dat ge
val den 17en in Frankrijk aankomen.
Men heeft afgezien van het plan om voor
de gelegenheid een spoorweg aan te leggen
ten einde het paradeveld te verbinden met
de lijn Reims -Laon. Alleen zal een voor-
loupig station gebouwd worden op de plaats
waar de lijn het dichtst tot het terrein na
dert, on verder een rijweg van die halte
naar het manoeuvre-veld.
Eergisteren is het bureau van den Pary-
schen gemeenteraad bijeengekomen, om een
adres aan den Tsaar vast te stellen enden
Tsaar uit te noodigen (voor den vorm na
tuurlijk) tot een bezoek. De leden van het
bureau zullen voorshands Parijs niet ver
laten: zij willen gereed zijn om eventueel
noodige maatregelen te nemen.
Het is nu officieel dat de Tsaritsa dadelijk
met den Tsaar medekomt. De majesteiten
zullen aan de Freycinet-haven te Duinkerken
aan wal stappendoor een versierde loods
gaande, vinden zy dan dadelijk den trein
gereed staan.
De oorlogsschepen die aan de vlootrevue
deelnemen, moeten zich den löen ter reede
van Duinkerken bevinden.
Een der artikelen van de overeenkomst,
tusschen de gezanten te Peking en de Chi
neesche regeering gesloten, bepaalt, dat „een
keizerlijke prins naar Berlijn zal worden ge
zonden als hoofd van een gezantschap dat
aan Z. M. den Duitschen keizer het leedwezen
van de Chineesche regeering zal uitspreken
gekookt
▼oor da-
opelfl van
ito) Al»
val van
ebroiken.
De „Daily Telegraph” bevat een schrijven
uit Hilversum van 23 dezer, waarin een in-
tervieuw van Kruger wordt medegedeeld.
In den loop van het gesprek zeide de pre
sident, dat niets veranderd is, behalve de
houding der Engelsche Regeering. Wij vol
gen thans nog dezelfde tactiek die wij steeds
gevolgd hebben. In het begin hebt gij ge
sproken van militaire tactiek, later noemdet
gij haar ongeregelde wijze van oorlogvoeren,
thans is bet een verdedigende tactiek. Wjj
zyn kleiner in aantal geworden dan wij wa
ren, maar alle kenmerkende factoren van
geregelde wijze van oorlogvoeren zijn in
onzen tegenstand vereenigd. Nog steeds
hebben de officieren gezag over, de man
schappen, zoowel als onze Regeering nog
steeds de leiding geeft aan het volk.
De proclamatie van Kitchener kan slechts
één uitwerking hebben op het Boerenvolk;
zij zal hunne gemoederen verbitteren en
hunne wapens versterken, hun weerstand
krachtiger maken.
President Kruger verklaarde, dat hot ver
haal van een samenzweering der Republieken
tegen het Britsche bewind in Zuid-Afrika
een ergerlijke leugen is. Ik verklaar hier
voor den Almachtigen God, dat het een
leugen was die de oorzaak werd van bloed
storting en vernieling. God weet dat ik de
waarheid spreek en mijn getuigen op deze
aarde zijn Salisbury en Chamberlain. Zij
Weten dat wat ik zeg, waarheid is. Een
boosaardiger, duilvelscher leugen is nooit
gosproken.
reld bekend
sn middel tegen
i) r-, Lever
enz. Inwendig
rendig in bijna
iet goed gevolg
rijg per flacon
1.15.
neeskrach t
al elke pijnlijke
irbodig. -—Met
r ongeneesll|k
s een by na JJ2
Qgt genezing en
mtatekingen enz.
over den moord op Z. E. den gezant baron
Von Ketteler”.
Dit gezantschap is op weg naar Berlijn te
Basel aangekomen, en kan van daar de reis
niet voortzetten, omdat de „Sühnenprinz”
Tsjoen plotseling ziek geworden is.
De Voss. Ztg. meent, naar aanleiding van
de toebereidselen die voor de ontvangst van
prins Tsjoen en zyn begeleiders worden ge
maakt, nog eens even te moeten herinneren
aan het karakter van zyn bezoek. Het blad
zegt:
„Hoe minder aandacht men aan prins Tsjoen
zyn gevolg schenkt hoe beter. Met hem
heeft Duitschland slechts te onderhandelen
over het doel van zijn reis, over boete. En
die boete moet het kenmerk dragen van een
straf voor China. Bewijst men den prins
en zyn gevolg te groote eer, en maakt men
hem het voorwerp van te luidruchtige betoo-
gingen, dan moet men zich er niet over ver
bazen als in het Chineesche Ryk de meening
overheerschend wordt, dat die geheele boete
doening niet meer waard is, dan de drank-
offers. En daarvoor had men niet noodig
gehad een afzonderlijk gezantschap naar
Europa te zenden.”
en misschien ook haar gedachte volgde, want zij
wendde zich plotseling om en zei, wijzend in de
verte
Daar heeft U nu het beeld van ons land!
Ik geloof dat het de vergelijking, zelfs met uw
geboortegrond, doorstaan kan
Zeker, en het heeft zelfs nog iets voor bij
het mijne: den machtigen achtergrond der zee
Het land is heerlijk met zijn woest natuurschoon
wanneer het maar niet zooveel raadsels in zijn
schoot verborg.
Nu, U is toch al goed op weg om deze
raadsels op te lossen I Er is geen kloof, geen rots
spleet welke zich niet voor uw soldaten opent: de
bevolking zou U daarvan meer kunnen vertellen.
We willen tenminste weten wie onze vrien
den zijn en wie onze vijandenen ik meen dat
we daarop het volste recht hebben
Deze woorden werden met zooVeel nadruk ge
zegd, dat Danira opmerkzaam werd. Zij wierp een
scherp onderzoekenden blik op het gelaat van den
jongen man en zei toen kort af op ijzig koelen toon:
Dan moet U dat maar vragen.
En als ik nu eens hier met myn onderzoek
moest beginnen
Danira keek hem verbaasd aan.
Wat bedoelt U
Hoe kent U Joan Obrevic
Ik heb u toch al gezegd dat hij me vreemd is.
Ja, dat heeft u gezegdmaar ik geloof het niet.
Danira richtte zich fier op.
Mijnheer von Steinach, ik- verzoek u uwop-
voedings-systeem niet op mij te willen toepassen;
ik ben Edith niet.
Frankrijk.
Het Is te Perpignan eergistermorgen, toen
generaal André, de minister van oorlog,
zich van het station naar do prefectuur be
gaf, waar de burgerlijke en de militaire
autoriteiten ontvangen zouden worden, tot
een opzienbarend incident gekomen. De
menigte riep al maar „Leve de Republiek
toen ecnskiaps de gouverneur der stad, ge
neraal Gay de T ar adel, zich op zyn zadel
omwendde en luidkeels riep „Ik niet 1” waar
mee deze legerchef dan wilde verklaren, dat
by van de Republiek en derzelver instellin
gen (waaraan hy dan toch trouw gezworen
heeft) niets niemendal moest hebben.
Natuurlijk bereikte de generaal niets an
ders dan dat het geroep ten gunste der Re
publiek toenam in kracht en nadruk, terwyl
er tevens een onderzoek is ingesteld naar
de eigenlijke bedoelingen van den zonder
lingen gouverneur. Het scbynt, dat de mi
nister er niet al te zeer door van streek is
geraakt, want later heeft hy op de prefec
tuur, toen enkele generaals hun trouw aan
de Republiek kwamen bepleiten, betoogd,
dat al de valsche voorstellingen aangaande
de relation tusschen de regeering en het
leger, dan toch niets uitgericht hebben, om
dat het volk en het leger één zyn!
- Maar u is de pleegdochter van den kom-
mandant en u geniet m zijn huis dezelfde rechten
als zijn eigen kind. Ik wil u daaraan even her
inneren, mejuffrouw, want n schijnt dat vergeten
te zyn.
Het meisje verbleekte; zij stond op het punt
een driftig antwoord te geven, maar zij bedwong
zich als werd zij door een geheimzinnige stem
gewaarschuwd. Er speelde alleen een verachte
lijke trek om haar lippen toen zij antwoordde
Tot nu toe was het huis van den komman
dant tenminste vrij van spionnen
Gerald schrikte by deze woorden op, ah had
hem een slag getroffen. Zijn gelaat werd vuur
rood en zijn hand greep onwillekeurig naar den
degen aan zijn linkerzijde. Men zou in deze, hel
dere, klare oogen niet het vuur gezocht hebben,
dat zich op dit oogenblik in gloeiende vonken
een uitweg baandeen zijn anders zoo kalme stem
trilde, terwijl hij hijgend bijna zei
Die woorden kwamen uit den mond van een
vrouw. Als een man het gewaagd had, dan zou
ik voor hem slechts één antwoord gehad hebben.
Danira had vermoedelijk niet verwacht dat haar
ondoordacht woord een dergelylce uitwerking zou
hebben, maar zij was blijkbaar meer verbaasd dan
ontsteld over deze plotselinge opflikkering van
hartstocht. Men moest dezen man dus prikkelen,
bloedig striemen desnoods, dan eerst kon men uit
dien steen vonken tte voorschijn breAren. Zij on
dervond een zekere gewaarwording van zelfvol
doening, dat haar dit gelukt was maar tevens
voelde zij ook al het grievende der beleediging.
{Wordt vtrvolgd.)
10)
Edith is maar op één manier te leiden, zei
zemaar dan ook geheel en al s men moet zich
tot haar hart wenden.
En dat heb ik tot nu toe niet gedaan,
meent u
U heeft het tot nu toe niet willen doen,
naar het schijnt. De Mentor zal van dit verwende
kind nooit iets gedaan kunnen krijgen, de ver
loofde alles.
Gerald beet zich op de lippen. Hij voelde maar
al te zeer dat Danira gelijk had, maar tevens
ondervond hij ongeveer hetzelfde wat Edith moest
gevoelen wanneer zij terecht gewezen werd.. Nu
overkwam hem dat ook, en hij vond er niet eens
een passend antwoord op.
De bergstraat begon nu, naarmate men meer
den top van het plateau naderde, in steiler bochten
op te Idopen.
Danira reed dicht langs de helling, hoewel haar
muildier zooeven eenige schichtigheid getoond had
het jonge meisje scheen echter te dien opzichte
heel gerust te zijn. En ook Gerald viel het op
hoe zeker het dier nu voortliep en met welke
vaste hand Danira het bestuurde. Daarom kwam
het voorval van straks hem des te onverklaar
baarder voor.
hebben. En toch loopt het al hard naarden
fatalen datum van 15 September, den uiter
sten termyn voor de onderwerping door Kit
chener gesteld.
Nu zegt de opperbevelhebber wel, in zyn
jongste telegram van den 25sten, dat in den
JaatSten tyd het aantal dergenen die zich
overgeven, aanmerkelijk toeneemtmaar dat
is een goedkoope verzekering, die op geen
voldoende cyfers steunt. Kitcheners eigen
opgave van de laatste gevechtsweek moge het
b^wyzen185 Boeren die capituleerden, en
dat op een geraamd totaal van 13.500 strij
der. Wie zal voorts zeggen, hoeveel ouden
van dagen en kinderen onder die 185
waren Neen, ook op deze manier komt
Engeland er niet, zoomin als met het almeer
toegepaste bïokhuissysteem. Steyn, De Wet
en Botha hebben trouwens in een schrijven
aan Kitchener niet alleen geprotesteerd tegen
zyn proclamatie, maar ook verklaard, dat zy
den stryd zullen voortzettenen waar zóó
de bedreigde „aanvoerders” er overdenken,
kan men wel nagaan hoe zich de gewone
stryders houden, die nog niet direct in hun
eigendom zullen getroffen worden.
V
Volgens de „Daily Express” neemt de
agitatie op Malta tegen de Engelsche dwang
maatregelen in hevigheid toe. De weigering
van den heer Chamberlain om een enquête
commissie te benoemen om de grieven der
Malteezers te onderzoeken brengt groote ver
bittering te weeg.
Honderd man artillerie zyn by de politie
ingedeeld om de oproeren, die men voorziet
te helpen onderdrukken.
Ook hebben de Malteezers een petitie tot
het Engelsche volk gericht, waarin zy op
handhaving hunner rechten aandringen.
Veel zal hun dit niet helpen. Men kent de
stemming van het Engelsche volk. De hou
ding van den heer Chamberlain wordt goed
gekeurd of, wordt zy het niet, de meer
derheid vindt toch, dat hy met oog op den
oorlog in Zuid-Afrika gesteund moet worden
en zyn daden dientengevolge niet mogen
worden afgekeurd.
De bevolking van het eiland verzet zich
zoo goed als eenstemmigAegen de pogingen
van het „Colonial Officer’ om de landstaal
door het Engelsch, als officieele taal te ver
vangen.
De Malteezen worden hierbij niet door vij
andschap tegen de Engelschen of door onwil
om Engelsch te leeren bewogen. Integendeel,
zy beseffen al de voordeelt n, welke het leeren
der vreemde taal voor hen bezit en zij hebben
er reeds menigmaal blyk van gegeven trouwe
onderdanen der Britsche kroon te zyn. Zy heb-
Zij hadden juist een breed vooruitstekend punt
van den bergrug bereikt, toen Danira plotseling
den teugel aantrok en zich op het zadel overboog.
Is er iets gebeurd vroeg Gerald, die op
merkzaam werd.
Niets van beteekenis. Bij den sprong dien
mijn muildier straks maakte, moet er zeker het
een of ander aan mijn zadel losgeraakt zijn. Ik
merk het nu pas.
De jonge officier stond onmiddellijk stil en
steeg aimaar ook Danira was dadelijk uit het
zadel gesprongen, blijkbaar met de bedoeling zijn
hulp te voorkomen. Het gebrek was spoedig ver
holpen, en toen Danira weer wilde opstijgen, zei
Gerald
Me dunkt, we moesten onze dieren eenige
oogenblikken rust gunnen. Ze hebben een ver-
moeienden weg achter den rug en het fórt licht
nog een heel eind verder.
Hij knoopte de teugels los aan elkaar vast en
trad toen op het vooruitstekende rotspunt, vanwaar
men een ruim vergezicht genoot.
Danira liet haar oogen dwalen over het afwisse
lende landschap aan hun voeten, lachende landou
wen in het dallkn zuiden, woeste rotsen en met
sneeuw bedekte bergen ten noorden. Het was
vooral daarheen dat Danira’s blik geruimen tijd
verwijldedaarginds over de bergen, waar het
land harer vaderen lag, het land dat zij sedert haar
kinderjaren niet meer had gezien, doch waarvan
zij de wilde woeste natuur in het bloed scheen
bewaard te hebben, het kokende en bruisende
bloed dat vonken schoot uit haar oogen.
Danira scheen te voelen dat Gerald haar blik
Telefoon No. M
ADVERTENTIEN worden geplaatst van
1—5 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.