;bank. I HET BEELD DES KEIZERS. i IJLDEN. BINNENLAND. 0. H I 1 HOKT’ No. 8657. 40ste Jaargang. I 8 uur, I Bulleulaudsdi Overzicht. r FEU1LLETO ty. BtHiir 4 rz. Ie»; i - Maandag 35 November 1901. it. Aüfeid gestationeerde Frauscho oorlogsschip „Mou- i C Co. TER (waarnd.) Verspreide Berichten. weien van de meette loud der resp. de JNKMAN &Zn. Wordt vervolgd.! Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd. n tegfcn billijke irieven uit tegen :paling van art. ter beetrij- ma etc. In voordragen on tweo collega’s, gelijken in rang, zullen zetelen naast den rechter in dozen. rde fabricatie ’erbruiker van iBldèratk» de 3. m enz. Dit No. bestaat uit Twee Bladen EERSTE BLAD. VAN DEN Veroeniging TNG. •re MART. J. orte Tieqdeweg. demi. national t. 1 I I.OI IMHL COURANT en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken. Groot-Brittannie. Sir Fredorik Trove’s lijfarts des konings, heelt aan een feestmaal verklaard, met na druk en beslistheid, dat de koning nimmer zoo welvarend is geweest als nu een be wijs, dat Edward VII een wonder-krachtige constitutie hoeft, die heel wat verdragen kan Uit 'tDuitsch van W. RAUW. 1. BOSMAN, L. F. KNAPP Jk., M. 0. OBREEN, EIN PFISTER ichgeb uik, •r «an te be- trrhée, ook gr./0.50. gr./0.00, telefoon Vo. S3. 4 De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks met uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prijs per drie maanden is 1.25, franco per post 1.70. Afzonderlijke Nomroers VIJF CENTEN. Telefoon No. H» ADVER TEN TIEN worden geplaatst van 1—5 regels a 50 Centen; iedere regel meer 10 Centem Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. »lng, Aam- kahlaxans ke diensten, en/0.50. huismiddel pyn, het is (sluitend in Nu heet het weer, dat do „hertog van Orleans in December eenige weken zal ko men doorbrengen op zyn erfgoed Woodnor- ton by Evesham en misschien wordt hjjdan wel ontvangen door hot koninklijk echtpaar op Marlborough-house, als bowys dat keizer Fransch Joseph, koning Carlos van Portugal, de gravin van Parys en de hertog van Char tres eer van hun verzoeningspogingen heb ben. Tusschen Frankrijk en Turkije is een nienw conflict uitgebroken. Het in den Bosporus heelt hij geleefd als een Seneca en zijne laatste dagen waren een Socrates waardig. Op dit punt worden we het nooit met elkaar eens, hernam de oude Thierbergwat mij betreft, het komt my eer voor, dat hij zijn loopbaan be gonnen is als een avonturier, zijn weg gevolgd heelt als een roover, is met zijn roof te werk gegaan als een vervloekte roover en is geëindigd als een komediant We behoorerr nog niet tot het nageslacht, merkte Robert Willi op. Eerst wanneer alle partijen, die persoonlijk in die zaak betrokken zijn, van de aarde verdwenen zijn, dan eerst zal men met meer heldere oogen kijken. Mijn held is hij niet, en toch heeft hij in zijn Jtaliaanschen veldtocht mijne bewondering opgemekt en schijnt hij mij een hooger wezen toe en hierin zult gij toch ook wel toegeven, mijnheer von Thierberg. Het is mogelijk, zeide deze, dat hij toen mijne bewondering heeft gaande gemaakt, ‘maar ik was toch al heel gauw van mijne voorbelde genezen I Had hij toen den Bourbops den troon teruggegeven - hij had de macht daartoe dan noem ik hem een engel. f i Dit werd onmogelijk gemaakt door het leger, dat anders dacht, antwoordde de generaal. Ge herinnert U, ging de oude voort, dat ik u dikwijls van een Fransch kapitein vertelde, die mij in Zwitserland uit eene groote moeilijkheid reddede eenige Franschman, dien ik acht, en voor wien ik nu nog alles zou willen doem Met dezen sprak ik toenmaals ook over dit punt. Ik vertelde hem, dat Frankrijk reddeloos ten gronde zou gaan, indien er geen einde kwam aan en zwakte, 1st, slechte e gevolgen, lleekzucht. ettu” verliet eenige weken na hot vertrek van den gezant Constans, de haven van Konstantinopel terugkoeren on verzocht der halve de gewone toestemming van den Sultan om door do Dardanqllen te stevènon. In plaats van die vergunning bracht gis teren de secretaris van don Sultan, Tahsim- bey, een nota van Abdul-Hamid aan Twfik* pasja, waarin wordt gezegd, dat Frankrijk geen enkel recht heeft om twoe oorlogsschepen in den Bosporus te stationnooren, en dat daarom de vergunning voor de „Mouette” niet wordt gegeven. De minister van bui- tenlandscho zaken krijgt last onmiddellijk aan hot Fransche gezantschap mede te doe len, dat do Sul’an wensebt dat het de aan vrage om die vergunning intrekt. Dit nu weigert het Fransche gezantschap. De Regeering to Parys staat op haar recht om een tweede oorlogsschip in den Bosporus te hebben, waartegen de Porte nooit bezwaar heeft gemaakt: en naar men meent zal do „Mouette”, zelfs op govaar af beschoten te worden, zonder vergunning de Dardanellen doorstoomen. Behalve Frankrijk hebben ook Rusland on Engeland twee schepen in den Bosporus. Chamberlain heeft het by zyn eerste po ging tot rechtvaardiging zyner agressieve Edinburgsche redevoering niet gelaten. Was het eerste schrijven geheel in den kwaad- aardigen en minachtenden toon, die aan alle groote redevoeringen van den Engelschen minister van koloniën, hun zeer bijzonder karakter verleent, de tweede is weliswaar koel, maar toch ook veel minder kwetsend van vorm. En daar bestaat reden voor. De Duitsche contra-Chamberlain-boweging is naar Oostenrijk overgeslagen. Ook daar begint men te vergaderen en te protesteeren. Alle Engelschen, wien de oude traditie, als zouden Oostenrijk en Engeland eikaars natuurlijke vrienden zyn ter harte gaat, beginnen in te zien, dat Chamberlains ongelukkige gewoonte iedereen en alles tegen zich in het harnas te jagen, ditmaal de geoorloofde perken te buiten gegaan is. En ook Chamberlain, die een buitengewoon kenner is van het Engel- sche volkskarakter en van de middelen, waarmee „the man in the Street” in bewe ging te brengenjis, ziet dat wel in. De „Neue Freie Presse” dan, bevat een schrij ven van Chamberlains particulieren secre taris, Oliver Howard, aan den Londenschen correspondent van het Weensche blad, dat „in opdracht van Chamberlain” verzekert, „dat door het wijzen op do oorlogsgebruiken van alle beschaafde natiën, zooals die in of- ficieele standaardwerken te boek gesteld staat, volstrekt niet gezegd werd, dat de bedoeldeXstrenge maatregelen dejperken van wat noodig en gerechtvaardigd was te bui ten gingen. Maar wat rechtvaardig en billijk is by andere volken, kan niet barbaarsch en onmenschelyk zyn als het Engeland geldt.” Men zal gemakkelyk inzien, dat de „co lonial secretary” hier behendig heenglydt over de eigenlijke woorden, die zooveel ont stemming en woede in Duitschland^en. elders teweegbrachten, n.l. de verklaring, dat de gruwelen der andere naties, door Engeland nooit zelfs maar nabijgekomen werden. De verkiezing van een lid van het Lager huis in het lersche district Galway, ter ver vanging van den conservatief Morris, dio pair geworden is, heeft den volgenden uit slag gehadLynch (nationalist) 1247 stom men, Plunckett (conservatief) 473. Het merkwaardige hierbij is, dat de geko zene in Transvaal tegen de Engelschen heeft gevochten als bevelvoerder van de lersche brigade, en zoo vraagt men zich af, wat er ge beuren zal wanneer by zich in Engeland waagt om zijn mandaat te vervullen en zitting te nemen in het Lagerhuis. Een arrestatie en vervolging wegens hoogverraad kan alsdan moeilyk uitblyven. Van den anderen kant zal het de regeering wellicht moeilyk vallen te bewijzen, dat Lynch aan de zijde der Boeren gevochten heeft. We zijn benieuwd naar wat er gebeuren zal. 3») Maar men vergat, dat men daardoor zichzelf belachelijk maaktebet was geene straf, wat hem daarheen verbande, want wie in Europa kon hem straffen Neen, het was vrees I Zoo was het, men zag in hem nog altijd de gevreesde man; en menig hart, dat zich van hem had afgewend, begon hem weer liet te krygen. Het ongeluk brengt de menschen tot verzoening. Men zal hem niet vergeten. Heer buurman, zeide Thierberg, er moest maar weer zulk een Attila op het tooneel ver schijnen, alleen om de krantenschrijvers iets te doen te geven. Vergeten zal men dien naam nog lang niet maar men zal hem vervloeken. Ieder heeft daartoe het recht; en ik kan hem alleen beklagen en niet verontschuldigen, dat zyne wandeling op aarde niet langs gebaande we gen ging. Maar ook andersdenkenden zullen zich zijner herinneren. De grooten der aarde schijnen van hèm nog niet veel geleerd te hebben, maar de kleinen denkelijk des te meer. Hij heeft zich zijn eigen weg gebaand, als Alexanderhij heeft dien gevolgd als Cesarmen heeft hem bedankt, zooals men Hannibal dankte; op gindschen rots Frankrijk. ’t Wordt een harde stryd tusschen de be zadigde practische, berekenende elemen ten onder de mynwerkors-leiders en do op gewonden, doortastende mannen. In het Loire-gebied wordt geyvord tegen uitstel en draling en de arbeiders van Saint-Étienne en van Montceau willen zich aansluiten by die van Anzin. Een ondankbare of roekelooze gerid derde te Parys verloor zyn ordelint van het Legioen van Eereen voddenraper vischte het op uit een vuilnisemmer, tooide zich er mee, verscheen aldus by den groot kanselier om onderstand, kreeg workelyk hulp en gaat nu voor straf drie maanden de doos in. Zoo duurt snok vermeende grootheid kort l Gourbet, de uitvinder van de eesrte onderzeesche boot, wordt genoemd als uit verkorene voor de som van 100.000 fr., uit geloofd door den hoer Osiris voor den uit vinder, die de wetenschap 't best heeft vooruitgeholpen. Voortaan zullen postambtenaren, die jn iets zjjn tekort geschoten, voor den raad van displine zelf hun verdediging mogen die eeuwig durende revoluties. Slechts een koning aan het hoofd kon het redden. Hij gat dit toe hij zeide mij dat de Bourbons eon grooten aan hang in Parijs hadden en dat mijne gedachte wel licht vervuld kon worden. Ik vroeg hem, hoe de consul Bonaparte, die toenmaals aan het hoofd stond, hierover dacht. .Hij laat er zich niet over uit, hernam de kapitein, maar wanneer ik hem goed begrepen heb voegde hij er toen lachend bij, zal Frankrijk spoedig maar één meester heb ben.” Ik dacht toenmaals, dat hij hiermee de terugkomst der Bourbons bedoelde helaas het was Bonaparte zelf. De jonge Willi was reeds bij het begin van dit gesprek opgestaan; hij had Anna’s vader de ge schiedenis van zijn kapitein reeds eenige duizen- deh malen hooren vertellenen zyn bloed bruiste op dit oogenblik nog te onrustig in hem om het verhaal opnieuw aan te hooren. Zenuwachtig ging hij in de zaal op en neer. Toen de oude Tnier- berg het gesprek met den generaal op de tegen woordige toestanden van Frankrijk bracht, een onderwerp, waarover /e nooit in strijd geraakten, vergezelde ook Rantow den jongen Willi. Hy liet heip zyne wederwaardigheden der laatste weken nog eens vertellen, voerde hem ongemerkt in de naaste kamer en toen den breeden gang in. Daar hield hij plotseling stil en fluisterde den verbaasden jongen man in het oorGe behoeft voor mij geene geheimen méér te hebben; Anna heeft me alles verteld, en op mijne hulp kunt ge rekenen. Nog een oogenblik twijfelde Robert, daar dit bericht hem te nieuw en te onverwachts.scheen 8TATEN-GENERAAL. T JF IC K II K M 4 M !C It. Zitting van Vrjjdag 22 Nov. Ingekomen is de Surinaamsche Begrooting en.de regeling dor overbrenging van do af- deeling Landbouw van Binr.enlandsclie Zaken naar het Departement van Waterstaat. Aangenomen zyn eon 14 tal wetsontwerpen daaronder naturalisation, vrijdom van invoer recht voor acetaten, onteigening voor den spoorweg Kwadyk--Edam—Volendam voor een spoorweghaven t,o Hellevoetsluis en voor uitbreiding van het station Naarden— Bus- sum. By laatstgemeld ontwerp antwoordde do Minister van Waterstaat aan don hoer Van Heemstra dat schadeloosstelling aan aanlig- gende eigenaren (hotelhouders) later zul ge regeld wordeu. In de verdere discussie stelde Minister Kuyper de Universiteitshoogleeraron persoon lijk aansprakelyk voor overschrijding van be grotingsposten zonder machtiging. Daarna werd het Indisch bogrootingdebat voortgozot waarbij de heer Van Kol nogmaals opkwam tegen de gezagsuitbreiding in Indië, waarvan do verovering van Atjeh hot grootste bewys is. Nederland is te klein voor een der- gelyke taak. Inlijving gebeuro alleen vreed zaam met medewerking ‘der bevolking en billyk ware het, dat Nederland de oorlog»- maar toen Rantow verder voort ging en hem vertelde, wot er in dien verschrikkelijke nacht voorgevallen was, hoe ongunstig tegenwoordig de toestanden waren, toen weigerde Willi niet langer de hulp, die hem aangeboden werd; hij jmeekte Albert, om indien het mogelijk was, hem gele genheid te verschaffen, met Anna te spreken. De gast uit de Mark dacht, eenige oogenblikken na, hoe hij dit zou aanleggen Anna had hem weliswaar nooit haar boudoir in den toren binnen geleid, maar hij hoopte toch ih zulk gezelschap niet onwelkom te zijnhet eenige wat hem kon doen terug deinzen, was de vrees voor de toorn zijns ooms, in geval deze samenkomst ontdekt werdmaar de lust, om al kon hij zelf niet den i rol overnemen, dan toch nog de intrige kon on dersteunen, zegevierde over iedere bedenkelijkheid en wenkte den jongju Willi hem te volgen De weg naar Anna’s toren was hem bekend. Naar de ligging harer vensters te oordeelen moest hare kamer nog twee verdiepingen hooger liggen dan de zaal. Ze gingen een smalle^ houten trap op, die bij eiken tred, hoe voorzichtig ze ook stegen, kraakte. Tot hunne niet garingen schrik, ontmoetten ze op de eerste verdieping den quden Hans, die hen verwonderd aankeek. Albert wenkte zijn kameraad, maar door te gaanhij zelf ging, zonder pa te denken of het wel verstandig was, naar den ouden knecht toe Hans I zeide hij, wanneer je je meester een enkel woord Het nieuws van het oorlogsterrein blyft uitermate scbaarsch, meer ten gevolge van de strenge censuur dan doordat er niets te vermelden zou zijn. Immers de korte be richten die tot ons zyn gekomen, doen dui delijk zien, dat alom in Transvaal, in den Vrystaat en in de Kaapkolonie de Boeren zich roeren en al laat de censor de opgaven der Britscbe verliezen niet door, noch de bijzonderheden van de gevechten, de geheele geschiedenis van den oorlog heeft ons ge leerd te vertrouwen, dat de voordeelen in ,deze gevechten zyn aan de zijde der Boeren. Maar meer dan dit uiterst vage besef is er niet te halen uit de telegrammen die in de Londensche bladen niet meer plaats beslaan dan Reuters berichten in onze bladen. V In de „Norddeutsche Allgemeine Ztg.” staat het lang gemiste en zeer begeerde offleieuse communiqué waarin de Duitsche rykskanselier het tegen Chamberlain opneemt. Daarin wordt gezegd dat de rechtmatige ergernis over niet in het parlement gehouden redevoeringen van een opzichzelfstaand mi nister zieh niet mag uitstrekken tot de En- gelsche regeering en het Engelscbe volk. Chamberlain’s verklaring is wel een verzwak king van zyn onlangs to Edinburg gehouden redevoering, maar de daarin vervatte kwet sing van het Duitsche nationale gevoel blyft ongerechtvaardigd en ongepast. Het misver stand, waarvan Chamberlain spreekt, is aan Engelschen kant. Men kan geen ambtelyke stappen doen tegen niet-ambtelyke verkla ringen van een vreemden minister. Het aanzien van het Duitsche leger, wat tucht, mens^helykheid en dapperheid betreft, staat veel le vast, dan dat het door valsche en ongepaste vergelijkingen geraakt zou kunnen worden.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1901 | | pagina 1