;bank.
I
HET BEELD DES KEIZERS.
i
IJLDEN.
BINNENLAND.
0.
H
I
1
HOKT’
No. 8657.
40ste Jaargang.
I
8
uur,
I
Bulleulaudsdi Overzicht.
r
FEU1LLETO ty.
BtHiir
4
rz.
Ie»;
i
-
Maandag 35 November 1901.
it. Aüfeid
gestationeerde Frauscho oorlogsschip „Mou-
i
C Co.
TER (waarnd.)
Verspreide Berichten.
weien van
de meette
loud der resp.
de
JNKMAN &Zn.
Wordt vervolgd.!
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
n tegfcn billijke
irieven uit tegen
:paling van art.
ter beetrij-
ma etc. In
voordragen on tweo collega’s, gelijken in
rang, zullen zetelen naast den rechter in
dozen.
rde fabricatie
’erbruiker van
iBldèratk» de
3.
m enz.
Dit No. bestaat uit Twee Bladen
EERSTE BLAD.
VAN DEN
Veroeniging
TNG.
•re MART. J.
orte Tieqdeweg.
demi. national
t.
1
I
I.OI IMHL COURANT
en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
Groot-Brittannie.
Sir Fredorik Trove’s lijfarts des konings,
heelt aan een feestmaal verklaard, met na
druk en beslistheid, dat de koning nimmer
zoo welvarend is geweest als nu een be
wijs, dat Edward VII een wonder-krachtige
constitutie hoeft, die heel wat verdragen
kan
Uit 'tDuitsch van W. RAUW.
1. BOSMAN, L.
F. KNAPP Jk.,
M. 0. OBREEN,
EIN PFISTER
ichgeb uik,
•r «an te be-
trrhée, ook
gr./0.50.
gr./0.00,
telefoon Vo. S3. 4
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nomroers VIJF CENTEN.
Telefoon No. H»
ADVER TEN TIEN worden geplaatst van
1—5 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centem Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
»lng, Aam-
kahlaxans
ke diensten,
en/0.50.
huismiddel
pyn, het is
(sluitend in
Nu heet het weer, dat do „hertog van
Orleans in December eenige weken zal ko
men doorbrengen op zyn erfgoed Woodnor-
ton by Evesham en misschien wordt hjjdan
wel ontvangen door hot koninklijk echtpaar
op Marlborough-house, als bowys dat keizer
Fransch Joseph, koning Carlos van Portugal,
de gravin van Parys en de hertog van Char
tres eer van hun verzoeningspogingen heb
ben.
Tusschen Frankrijk en Turkije is een nienw
conflict uitgebroken. Het in den Bosporus
heelt hij geleefd als een Seneca en zijne laatste
dagen waren een Socrates waardig.
Op dit punt worden we het nooit met elkaar
eens, hernam de oude Thierbergwat mij betreft,
het komt my eer voor, dat hij zijn loopbaan be
gonnen is als een avonturier, zijn weg gevolgd
heelt als een roover, is met zijn roof te werk
gegaan als een vervloekte roover en is geëindigd
als een komediant
We behoorerr nog niet tot het nageslacht,
merkte Robert Willi op. Eerst wanneer alle
partijen, die persoonlijk in die zaak betrokken
zijn, van de aarde verdwenen zijn, dan eerst zal
men met meer heldere oogen kijken. Mijn held
is hij niet, en toch heeft hij in zijn Jtaliaanschen
veldtocht mijne bewondering opgemekt en schijnt
hij mij een hooger wezen toe en hierin zult gij
toch ook wel toegeven, mijnheer von Thierberg.
Het is mogelijk, zeide deze, dat hij toen
mijne bewondering heeft gaande gemaakt, ‘maar
ik was toch al heel gauw van mijne voorbelde
genezen I Had hij toen den Bourbops den troon
teruggegeven - hij had de macht daartoe dan
noem ik hem een engel. f i
Dit werd onmogelijk gemaakt door het leger,
dat anders dacht, antwoordde de generaal.
Ge herinnert U, ging de oude voort, dat ik
u dikwijls van een Fransch kapitein vertelde, die
mij in Zwitserland uit eene groote moeilijkheid
reddede eenige Franschman, dien ik acht,
en voor wien ik nu nog alles zou willen doem
Met dezen sprak ik toenmaals ook over dit punt.
Ik vertelde hem, dat Frankrijk reddeloos ten
gronde zou gaan, indien er geen einde kwam aan
en zwakte,
1st, slechte
e gevolgen,
lleekzucht.
ettu” verliet eenige weken na hot vertrek
van den gezant Constans, de haven van
Konstantinopel terugkoeren on verzocht der
halve de gewone toestemming van den Sultan
om door do Dardanqllen te stevènon.
In plaats van die vergunning bracht gis
teren de secretaris van don Sultan, Tahsim-
bey, een nota van Abdul-Hamid aan Twfik*
pasja, waarin wordt gezegd, dat Frankrijk
geen enkel recht heeft om twoe oorlogsschepen
in den Bosporus te stationnooren, en dat
daarom de vergunning voor de „Mouette”
niet wordt gegeven. De minister van bui-
tenlandscho zaken krijgt last onmiddellijk
aan hot Fransche gezantschap mede te doe
len, dat do Sul’an wensebt dat het de aan
vrage om die vergunning intrekt.
Dit nu weigert het Fransche gezantschap.
De Regeering to Parys staat op haar recht
om een tweede oorlogsschip in den Bosporus
te hebben, waartegen de Porte nooit bezwaar
heeft gemaakt: en naar men meent zal do
„Mouette”, zelfs op govaar af beschoten te
worden, zonder vergunning de Dardanellen
doorstoomen.
Behalve Frankrijk hebben ook Rusland on
Engeland twee schepen in den Bosporus.
Chamberlain heeft het by zyn eerste po
ging tot rechtvaardiging zyner agressieve
Edinburgsche redevoering niet gelaten. Was
het eerste schrijven geheel in den kwaad-
aardigen en minachtenden toon, die aan alle
groote redevoeringen van den Engelschen
minister van koloniën, hun zeer bijzonder
karakter verleent, de tweede is weliswaar
koel, maar toch ook veel minder kwetsend
van vorm. En daar bestaat reden voor. De
Duitsche contra-Chamberlain-boweging is naar
Oostenrijk overgeslagen. Ook daar begint
men te vergaderen en te protesteeren. Alle
Engelschen, wien de oude traditie, als zouden
Oostenrijk en Engeland eikaars natuurlijke
vrienden zyn ter harte gaat, beginnen in te
zien, dat Chamberlains ongelukkige gewoonte
iedereen en alles tegen zich in het harnas
te jagen, ditmaal de geoorloofde perken te
buiten gegaan is. En ook Chamberlain, die
een buitengewoon kenner is van het Engel-
sche volkskarakter en van de middelen,
waarmee „the man in the Street” in bewe
ging te brengenjis, ziet dat wel in. De
„Neue Freie Presse” dan, bevat een schrij
ven van Chamberlains particulieren secre
taris, Oliver Howard, aan den Londenschen
correspondent van het Weensche blad, dat
„in opdracht van Chamberlain” verzekert,
„dat door het wijzen op do oorlogsgebruiken
van alle beschaafde natiën, zooals die in of-
ficieele standaardwerken te boek gesteld
staat, volstrekt niet gezegd werd, dat de
bedoeldeXstrenge maatregelen dejperken van
wat noodig en gerechtvaardigd was te bui
ten gingen. Maar wat rechtvaardig en billijk
is by andere volken, kan niet barbaarsch en
onmenschelyk zyn als het Engeland geldt.”
Men zal gemakkelyk inzien, dat de „co
lonial secretary” hier behendig heenglydt
over de eigenlijke woorden, die zooveel ont
stemming en woede in Duitschland^en. elders
teweegbrachten, n.l. de verklaring, dat de
gruwelen der andere naties, door Engeland
nooit zelfs maar nabijgekomen werden.
De verkiezing van een lid van het Lager
huis in het lersche district Galway, ter ver
vanging van den conservatief Morris, dio
pair geworden is, heeft den volgenden uit
slag gehadLynch (nationalist) 1247 stom
men, Plunckett (conservatief) 473.
Het merkwaardige hierbij is, dat de geko
zene in Transvaal tegen de Engelschen heeft
gevochten als bevelvoerder van de lersche
brigade, en zoo vraagt men zich af, wat er ge
beuren zal wanneer by zich in Engeland waagt
om zijn mandaat te vervullen en zitting te
nemen in het Lagerhuis. Een arrestatie en
vervolging wegens hoogverraad kan alsdan
moeilyk uitblyven. Van den anderen kant
zal het de regeering wellicht moeilyk vallen
te bewijzen, dat Lynch aan de zijde der
Boeren gevochten heeft. We zijn benieuwd
naar wat er gebeuren zal.
3»)
Maar men vergat, dat men daardoor zichzelf
belachelijk maaktebet was geene straf, wat hem
daarheen verbande, want wie in Europa kon hem
straffen Neen, het was vrees I Zoo was het,
men zag in hem nog altijd de gevreesde man;
en menig hart, dat zich van hem had afgewend,
begon hem weer liet te krygen. Het ongeluk
brengt de menschen tot verzoening. Men zal hem
niet vergeten.
Heer buurman, zeide Thierberg, er moest
maar weer zulk een Attila op het tooneel ver
schijnen, alleen om de krantenschrijvers iets te
doen te geven. Vergeten zal men dien naam nog
lang niet maar men zal hem vervloeken.
Ieder heeft daartoe het recht; en ik kan
hem alleen beklagen en niet verontschuldigen, dat
zyne wandeling op aarde niet langs gebaande we
gen ging. Maar ook andersdenkenden zullen zich
zijner herinneren. De grooten der aarde schijnen
van hèm nog niet veel geleerd te hebben, maar
de kleinen denkelijk des te meer. Hij heeft zich
zijn eigen weg gebaand, als Alexanderhij heeft
dien gevolgd als Cesarmen heeft hem bedankt,
zooals men Hannibal dankte; op gindschen rots
Frankrijk.
’t Wordt een harde stryd tusschen de be
zadigde practische, berekenende elemen
ten onder de mynwerkors-leiders en do op
gewonden, doortastende mannen. In het
Loire-gebied wordt geyvord tegen uitstel
en draling en de arbeiders van Saint-Étienne
en van Montceau willen zich aansluiten by
die van Anzin.
Een ondankbare of roekelooze gerid
derde te Parys verloor zyn ordelint van
het Legioen van Eereen voddenraper
vischte het op uit een vuilnisemmer, tooide
zich er mee, verscheen aldus by den groot
kanselier om onderstand, kreeg workelyk
hulp en gaat nu voor straf drie maanden
de doos in.
Zoo duurt snok vermeende grootheid kort l
Gourbet, de uitvinder van de eesrte
onderzeesche boot, wordt genoemd als uit
verkorene voor de som van 100.000 fr., uit
geloofd door den hoer Osiris voor den uit
vinder, die de wetenschap 't best heeft
vooruitgeholpen.
Voortaan zullen postambtenaren, die
jn iets zjjn tekort geschoten, voor den raad
van displine zelf hun verdediging mogen
die eeuwig durende revoluties. Slechts een koning
aan het hoofd kon het redden. Hij gat dit toe
hij zeide mij dat de Bourbons eon grooten aan
hang in Parijs hadden en dat mijne gedachte wel
licht vervuld kon worden. Ik vroeg hem, hoe de
consul Bonaparte, die toenmaals aan het hoofd
stond, hierover dacht. .Hij laat er zich niet over
uit, hernam de kapitein, maar wanneer ik hem
goed begrepen heb voegde hij er toen lachend
bij, zal Frankrijk spoedig maar één meester heb
ben.” Ik dacht toenmaals, dat hij hiermee de
terugkomst der Bourbons bedoelde helaas het was
Bonaparte zelf.
De jonge Willi was reeds bij het begin van dit
gesprek opgestaan; hij had Anna’s vader de ge
schiedenis van zijn kapitein reeds eenige duizen-
deh malen hooren vertellenen zyn bloed bruiste
op dit oogenblik nog te onrustig in hem om het
verhaal opnieuw aan te hooren. Zenuwachtig ging
hij in de zaal op en neer. Toen de oude Tnier-
berg het gesprek met den generaal op de tegen
woordige toestanden van Frankrijk bracht, een
onderwerp, waarover /e nooit in strijd geraakten,
vergezelde ook Rantow den jongen Willi. Hy
liet heip zyne wederwaardigheden der laatste
weken nog eens vertellen, voerde hem ongemerkt
in de naaste kamer en toen den breeden gang in.
Daar hield hij plotseling stil en fluisterde den
verbaasden jongen man in het oorGe behoeft
voor mij geene geheimen méér te hebben; Anna
heeft me alles verteld, en op mijne hulp kunt ge
rekenen.
Nog een oogenblik twijfelde Robert, daar dit
bericht hem te nieuw en te onverwachts.scheen
8TATEN-GENERAAL.
T JF IC K II K M 4 M !C It.
Zitting van Vrjjdag 22 Nov.
Ingekomen is de Surinaamsche Begrooting
en.de regeling dor overbrenging van do af-
deeling Landbouw van Binr.enlandsclie Zaken
naar het Departement van Waterstaat.
Aangenomen zyn eon 14 tal wetsontwerpen
daaronder naturalisation, vrijdom van invoer
recht voor acetaten, onteigening voor den
spoorweg Kwadyk--Edam—Volendam voor
een spoorweghaven t,o Hellevoetsluis en voor
uitbreiding van het station Naarden— Bus-
sum.
By laatstgemeld ontwerp antwoordde do
Minister van Waterstaat aan don hoer Van
Heemstra dat schadeloosstelling aan aanlig-
gende eigenaren (hotelhouders) later zul ge
regeld wordeu.
In de verdere discussie stelde Minister
Kuyper de Universiteitshoogleeraron persoon
lijk aansprakelyk voor overschrijding van be
grotingsposten zonder machtiging.
Daarna werd het Indisch bogrootingdebat
voortgozot waarbij de heer Van Kol nogmaals
opkwam tegen de gezagsuitbreiding in Indië,
waarvan do verovering van Atjeh hot grootste
bewys is. Nederland is te klein voor een der-
gelyke taak. Inlijving gebeuro alleen vreed
zaam met medewerking ‘der bevolking en
billyk ware het, dat Nederland de oorlog»-
maar toen Rantow verder voort ging en hem
vertelde, wot er in dien verschrikkelijke nacht
voorgevallen was, hoe ongunstig tegenwoordig de
toestanden waren, toen weigerde Willi niet langer
de hulp, die hem aangeboden werd; hij jmeekte
Albert, om indien het mogelijk was, hem gele
genheid te verschaffen, met Anna te spreken.
De gast uit de Mark dacht, eenige oogenblikken
na, hoe hij dit zou aanleggen Anna had hem
weliswaar nooit haar boudoir in den toren binnen
geleid, maar hij hoopte toch ih zulk gezelschap
niet onwelkom te zijnhet eenige wat hem kon
doen terug deinzen, was de vrees voor de toorn
zijns ooms, in geval deze samenkomst ontdekt
werdmaar de lust, om al kon hij zelf niet den i
rol overnemen, dan toch nog de intrige kon on
dersteunen, zegevierde over iedere bedenkelijkheid
en wenkte den jongju Willi hem te volgen
De weg naar Anna’s toren was hem bekend.
Naar de ligging harer vensters te oordeelen moest
hare kamer nog twee verdiepingen hooger liggen
dan de zaal. Ze gingen een smalle^ houten trap
op, die bij eiken tred, hoe voorzichtig ze ook
stegen, kraakte. Tot hunne niet garingen schrik,
ontmoetten ze op de eerste verdieping den quden
Hans, die hen verwonderd aankeek. Albert wenkte
zijn kameraad, maar door te gaanhij zelf ging,
zonder pa te denken of het wel verstandig was,
naar den ouden knecht toe
Hans I zeide hij, wanneer je je meester een
enkel woord
Het nieuws van het oorlogsterrein blyft
uitermate scbaarsch, meer ten gevolge van
de strenge censuur dan doordat er niets te
vermelden zou zijn. Immers de korte be
richten die tot ons zyn gekomen, doen dui
delijk zien, dat alom in Transvaal, in den
Vrystaat en in de Kaapkolonie de Boeren
zich roeren en al laat de censor de opgaven
der Britscbe verliezen niet door, noch de
bijzonderheden van de gevechten, de geheele
geschiedenis van den oorlog heeft ons ge
leerd te vertrouwen, dat de voordeelen in
,deze gevechten zyn aan de zijde der Boeren.
Maar meer dan dit uiterst vage besef is er
niet te halen uit de telegrammen die in de
Londensche bladen niet meer plaats beslaan
dan Reuters berichten in onze bladen.
V
In de „Norddeutsche Allgemeine Ztg.”
staat het lang gemiste en zeer begeerde
offleieuse communiqué waarin de Duitsche
rykskanselier het tegen Chamberlain opneemt.
Daarin wordt gezegd dat de rechtmatige
ergernis over niet in het parlement gehouden
redevoeringen van een opzichzelfstaand mi
nister zieh niet mag uitstrekken tot de En-
gelsche regeering en het Engelscbe volk.
Chamberlain’s verklaring is wel een verzwak
king van zyn onlangs to Edinburg gehouden
redevoering, maar de daarin vervatte kwet
sing van het Duitsche nationale gevoel blyft
ongerechtvaardigd en ongepast. Het misver
stand, waarvan Chamberlain spreekt, is aan
Engelschen kant. Men kan geen ambtelyke
stappen doen tegen niet-ambtelyke verkla
ringen van een vreemden minister. Het
aanzien van het Duitsche leger, wat tucht,
mens^helykheid en dapperheid betreft, staat
veel le vast, dan dat het door valsche en
ongepaste vergelijkingen geraakt zou kunnen
worden.