ups 11TSEI. Nieuwjaarswenschen. KEVER merkt HTCAF A/ewws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken. No. 86*2. Dinsdag 24 December 1901. Bultenlandscb Overzicht. Eindelijk Gevonden. a ■f Wondirbal»»n Woadtnalf In het nummer van 1 JANUARI 1902 dat in den morgen van I Januari a.s. ver schijnt, zal weder gelegenheid bestaan tot het plaatsen van Nieuwjaarswenschen a 5 cent per regel. Vroegtijdige opgave wordt verzocht. De Uitgevers. Y ZONFA, OT 4C“. Paris gaand gratie en FEU1LLE1OX. 40ste Jaargang. J JRXJT0 Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd. NS DU niet te tornen. 1 {Wordt vervolgd.') i die ons geïllus- het Wintemei- m hebben, dit te Uithoofde van het Kerstfeest verschijnt de Goudsche Courant, WOENSDAGenDONDERDAG NIET. TÉS IKK OU UK EDAMMER >er post f 1.60. Nederland S, Rokin 8 Amsterdam taandieSehutx«n»potheke 1 Rohitaeh, Oeiterreicli j het Centraal-Oepót Ssndar - bied zou hier is de anglophobe Cassagnac aan het woord de woede van Engeland opwekken, en Engeland zou alles doen wat het kon, om die overeenkomst te verhinde ren. Het rekent daarbij zelfs op drie minis ters in het kabinet Waldeck-Rousseau zegt De Cassagnac. wereld bekend on irtroften middel tegen tour-, Lever ten, enz. Inwendig uitwendig in bijna b geneeskrach meestal elke pijnlijke jl overbodig. Met d voor oiigeneeaUlk onlangs een bijna 22 i. Brengt genering en iden, ontstekingen on» lelefoou \o. De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks met uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prijs per drie maanden is 1.25, franco per post f 1.70. Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN. ouovértïoften Liebers welbekend bacht-blimb ht met Fabriek»m«rk). arende, radicale ezing van alle, wn» hardnekkige zenuw vooral ontstaan door tl op jeugdigen leeftyd in elke zwakte, Blees I aid Hoofdpjjn - I jping Maagpijn Onvermogen I tione enz. Uit- MEUK te letten) VAN M. N worden afgek. de pakjes van viy en een Wed. ons van Nommer er. van nevenstaand le Wet gedepo itvoering van ge- i bevelende BIJL, JEBAART Lz. Irancs vrj van alle verhooging. Rozendaal N II. De heer Wolmarans, het bekende lid van het Boeren-driemanschap, heeft zich tegen over een correspondent van de Piwysche editie der „New-York-Herald” als volgt uit gelaten over de groote redevoering van lord Rosebery en de daarin vervatte toespelingen op vrede: „Wy zouden gaarne zien” aldus de heer Wolmarans „dat de zaak langs min nelijken weg haar oplossing vond, en ik zie niet in, waarom dit niet zou kunnen geschie den, nu onze troepen nog te velde staan. „Ook maakt de, in Juni uitgevaardigde, proclamatie van president Steyn en waarne mend president Schalk Burger, waarin ver klaard wordt, dat de te velde staande Boe ren alleen dan vredesonderhandelingen zouden beginnen, wanneer de onafhankelijkheid werd behouden en amnestie voor „rebellen” uit de Kaapkolonie werd verkregen, het voor ons moeilijk, naar Londen te gaan on daar vre desonderhandelingen te openen. „Maar tevens zouden wy, met het oog op hetgeen door lord Rosebery werd verklaard gaarne eens op vriendschappelijke wijze over de zaken van gedachten willen wisselen en daarbij geneigd zijn, tot een oplossing te geraken. Indien Engeland gevolmachtigde vertegenwoordigers naar Nederland zou zen den met de Engelsche voorwaarden, die een basis zouden kunnen vormen voor de te voeren onderhandelingen, zouden wjj hen kunnen ontvangen en tegenover hen onze wenschen uiteenzetten, en op die wijze zou gepoogd kunnen worden, den oorlog te be ëindigen. „De door minister Chamberlain afgelegde verklaring, dat enkel een onvoorwaardelijke overgaaf zou kunnen worden geaccepteerd, is een andere, krachtige beweegreden, die ons belet om naar Engeland te gaan en vredes onderhandelingen te openen. Het zou den schijn dragen, of wjj ons „onvoorwaardclyk kwamen overgeven”, en zoo iets zouden wjj, in Nederland, nooit kunnen doen, zonder dat wy van te voren daarover telegrafisch geraadpleegd hadden met de Boeren te velde, vooral niet na de proclamatie van president Steyn. „Eén zaak staat echter vast, en wel, dat wij gaarne aan dezen vreeselijken oorlog, die zoo vol leed is voor mannen, vrouwen 2 fl, 8'/,, dubbele I v. d. Vegte, Zaltbomn*^ I Co., Rotterdam. ^1 Iravenhage. j Jong J. 0»n. Rotterdam uda, ro gisten. Bijzonder nieuws uit Zuid-Afrika is er niet. Men is ’t er niet over eens, of de wan hopige pogingen van Engeland meer en veel soldaten naar Afrika te zenden, moet wor den toegeschreven aan de politieke noodza kelijkheid om een eind aan den oorlog te maken, of aan de noodzakelijkheid het leger aan te vullen, deels omdat wat niet op is, ziek is en de besmettelijke ziekten zeer toe nemen. Algemeen gelooft men het laatste. De bijzonderheden van Kritzinger’s gevan genneming toonen, dat hij daarbij van groe ten moed bljjk heeft gegeven. Toen zyn commando de blokhuislinie naderde, werd het door twee colonnes van dichtbij ver volgd. Toen het commando de blokhuizen en de draadversperring zag, stopte het. Te gelijk openden de blokhuizen een hevig vuur. Temidden daarvan renden Kritzinger en een adjudant vooruit en maakten een opening in De weigering van den Oostenrjjksehen minister-president, Ven Körber, om zich, méér dan strikt noodig is, in te laten met de Galicische agitatie tegen de Pruisen, schijnt wel een uitvloeisel te zijn van de nauw keurige kennis, die Von Körber bezit, over den waren ernst en het algemeen nationaal karakter, dat de beweging in Gaiicië draagt. De Oostenrüksche regeering, die in haar strijd tegen de Los-van-Rome-beweging en tegen de nationalistische oischen der Tsje chen, de hnlp der regeeringsgezinde Polen niet kan ontberen, heeft zich wel gewacht, kras tegen dio Pooische regeringsambtena ren op te treden, die bjj de Polen-Hetze" een eerste rol spelen. Als een staaltje van den aard en de be- teekenis van de beweging in Galiciö moge dienen, dat de burgemeester van een groote stad als Lemberg het voorzitterschap heeft aanvaard van een comité, dat propaganda zal maken voor het boycotten van allo Dnitsche waren. Evenmin als indertijd het Pooische lid van het Oostenrjjksclie ministerie „gomaat- regeld” werd voor zjjn beslist anti-Pruisische gedragingen, zal men te Weenen tegen den Lembergschen burgervader disciplinaire straf maatregelen durven nemen. Men weet dat men in Australië wel boven alle landen der wereld, ’t verste is gevorderd in de sociale wetgeving. Thans wordt vandaar weer een nieuwe stap gemeld die door den eersten minister van Nieuw Zuid Wales wordt voorgesteld, op grond van dezelfde beginselen als de Reeves- wet in Nieuw Zeeland. Het doel van het voorstel is o. a. tusschen kapitaal en arbeid collectieve contracten in de plaats te stellen van individueele overeen komsten. Het voorstel erkent twee soorten van beroepsvereenigingen nl. dio van de werk gevers en die van de werknemers. Contracten verbinden de beide partjjen.Rjjst er geschil, dan is echter zooals in Nieuw Zeeland de verplichting van een vorzoenings- raad het voorgestelde middel, maar wordt het geschil verwezen naar een speciaal hof, waar van de leden volkomen onafhankelijkheid ge nieten evenals de gewone rechter. ten op.” «Die zijn me allen onverschillig,” sprak Hugo met ongegeneerde openhartigheid, «maar dat ik u gekrenkt heb doet mij leed, zeer veel leed zelfs, en de gedachte daaraan kan ik niet ver dragen.” Ik kan toch niet meer doen, dan eerlijk en van harte gemeend om vergiffenis vragen Zijt ge nog boos op mij, Ella Hij stak haar de hand toe en, zoowel in die beweging als in zijn woorden lag zooveel oprech te hartelijkheid, dat het bijna onmogelijk scheen, zijn verzoek at te slaan. Ella legde dan ook, hoe wel na eenig dralen, haar hand in de zijne. •Neen," antwoordde zij eenvoudig «Goddank” riep Hugo verlucht uit. Eindelijk ben ik dan toch in mijn rechten als zwager er kend en neem ik er plechtig bezit van." Hij liet de daad op het woord volgen en zette zich naast haar. «Weet ge wei, Ella, dat ge mij, sedert onze laatste ontmoeting verbazend veel belang inboezemt?” «Men schijnt onbeleefd tegen u te moeten zijn, om uw belangstelling gaande te maken.” •Ja, dat schijnt wel zoo,* bevestigde de kapitein met de meest mogelijke kalmte. «Wij, avontu riers" zijn nu eenmaal een vreemdsoortig volkje en moeten anders behandeld worden, dan gewone menschen Gij schijnt bij mij de rechte snaar aangeraakt te hebben, de draadversperring. Het geheele commando reed daar doorheen. Kritzinger keerde ech ter tweemaal weer terug de linie over om gewonden te redden. Hy zette hen te paard, zoodat zy ontvluchten konden. Toen hy voor de derde maal terugkeerde, werd hy zelf gewond. en kinderen, een eind zouden maken.” De heer Wolmarans heeft den New-York Herald-berichtgever zeer ernstig op het hart gedrukt, zyn woorden precies zóó weer te geven, als hy ze uitsprak, daar hij geen nieuwe oneenigheid wilde doen ontstaan tusschen de leiders der Boeren en de En gelsche regeering. De Berlynsche burgemeesters-kwestie is op haar doodo punt gekomen. De meerder heid uit den raad weigert een nieuwe be noeming te doen, wat de minister had voor gesteld. Berlynsche raadsleden zullen nu in den Pruisischen Landdag een interpellatie houden over de zaak Kauffmaun, wat nog den tyd heeft tot half Januari en in elk geval niet veel kan uitwerken. De regee ring kan nu echter van hare bevoegdheid gebruik maken om op den leegen burge meesterspost een regceringscommissaris te benoemen. Er zit ten slotte niet veel anders op dan dat de raad zich schikt, want aan het grondwettelyke recht van den Koning van Pruisen om de burgemeestersbenoemin gen al of niet te bekrachtigen, valt toch rkrügbaar bij BETERS Jz. bewijs van echtheid i» et en kurk steeds voor- van den naam der Firma HOPPE en diepen indruk op mij kan makenvoor harts tocht heb ik geen karakter, Gij echter wel, en, indien gij met iemand van een inborst als de uwe in aanraking komt, is het gevaar niet ver te zoe ken. Wees op uw hoede, Reinhold.” «Is het uw bedoeling; mij daarmede te herin neren aan de ketenen, die ik torschen moet Alsof ik die niet eiken dag, elk uur voelde en tevens de onmogelijkheid, ze af te werpen. Ware ik vrij, zooals gij, toen ge destyds de slavernij ontvlucht zijt, dan kon alles nog terecht komen, maar het is zooals ge zegtmij hebben zij bijtijds vastgeketend en het altaar is de beste grendel tegen vrijheidszindat ondervind ik nu.” Zij werden gestoord door den huisknecht, d'e een boodschap van den boekhouder aan Almbach overbracht. •Ik moet nog even op het kantoor zijn,” sprak Reinhold, «ge ziet, dat er geen gevaar is, dat ik al te romantisch word; daarvoor zorgen de boe ken hier op het kantoor wel, waarin waarschijn lijk weer een paar thaler verkeerd geboekt zijn. Tot ziens Hugo Hij ging en liet den kapitein alleen achter deze bleef nog een paar minuten zitten, als ware hij in gedachten verzonken, terwijl zijn voorhoofd meer en meer gerimpeld werdtoen stond hij eensklaps op en verliet het vertrek, doch niet om beneden zijn Oom en Tante te gaan opzoeken, want hij begat zich rechtstreeks naar de kamer, die tegenover die van zijn broeder lag, en waar zijn schoonzuster huisde. Ella was daarbinnen en zat aan het venster, het hoofd diep over haar handwerk gebogen, doch Paul de Cassagnac gaat met al de volhar ding, al de vasthoudendheid die hem eigen zyn, Toort propaganda to maken voor het denkbeeld van toenadering tot Duitschland. In de „Autorité” deelt hij mede, dat bij naar aanleiding van zyne- artikelen over oen „koloniale entente” met Duitschland brie ven ontvangen heeft van verschillende hoog geplaatste en bekende personen, die daarin instemming uitspreken met zyn denkbeeld en hem gelukwenschen wegens den persoon lijken moed, dien hy door zyn optreden toont. Cassagnac gaat dan op de zaak nogmaals in en zegtNadat Frankrijk deel geno men heeft aan de vlootrevue te Kiel, en na dat het in China zyn troepen heeft geplaatst onder de bevelen van maarschalk Walder- see, behoort er geen moed meer toe om de consequenties van dit optreden aan te ra den. Het zou geenszins tegen de waardigheid van Frankrijk zyn, zoo het een koloniale overeenkomst aanging met Duitschland want die overeenkomst zou eeu zaak zyn, die slechts een voorbijgaande betrekking tot Duitschland ten gevolge hebben kon.” Cassagnac blijft echter de meening ver kondigen dat een verbond tusschen Frank rijk en Duitschland onmogelyk is; op dit punt blyft hy chauvinist. Maar een overeenkomst tusschen Rusland, Frankryk en Duitschland op koloniaal ge- het had allen schijn dat zij dit haastig ter hand genomen had, toen de deur zoo onverwachts opengingde snel weggeworpen zakdoek en de oogen der jonge vrouw verrieden, dat zij zooeven geweend had Met onverholen verbazing zag zij haar zwager binnentreden. Dat was de eerste keer, dat hij haar in haar kamer opzocht, hij naderde dan ook slechts tot midden in het vertrek en trad niet dichter op haar toe. Mag de avonturier” het nog eens wagen, zich bij je te verschoonen, Ella Of hebt gij hein voor goed in den ban gedaan De jonge vrouw bloosde en speelde verlegen met haar handwerk. »Kapi... «Kapitein,” viel Hugo haar in de rede, zeker, zoo noemen al de matrozen mij. Als ik dit nog eens uit je mond moet hooren, zal ik u nooit meer met mijn tegenwoordigheid lastig vallen. Ik bid je, Ella, hoor mij heden aan,” sprak hij op vasteren toon, toen de jonge vrouw aanstalten maakte om op te staan. Ditmaal versper ik de deur, waardoor ge mij steeds tracht te ontloopen en er is ook geen dienstbode in de buurt, die ge in de kamer zoudt kunnen houden. Ik geef je mijn woord, dat ik niet weg ga voordat ik weder in genade ben opgenomen tenzij ik het woord •kapitein” weder hoor, dat mij voor altijd zou verjagen.” Ella hief de oogen op en nu kon men duidelijk de sporen van tranen zien. «Wat kan u eigenlijk mijn vergiffenis schelen Ik zelf ben door u het minst beleedigd en ik kwam s'echts voor mijn ouders en de huisgcnoo- 23) Reinhold antwoordde niet, hij wende het gelaat af om zoodoende den scherpen blik zijns broeders te ontgaan. «Men spreekt er in de stad reeds van, en het kan on mogelijk lang meer duren, of die geruchten zullen ook tot hier doordringen. Is je dat werkelijk geheel onverschillig?” «Signora Biancona studeert mijn nieuwe stuk in en in haar zie ik nu eenmaal het ideaal eener kunstenares. Gij zelf hebt ze toch ook bewon derd •Bewonderd, dat is waar Tenminste in het begin, aangetrokken heb ik mij echter nooit tot haar gevoeld. De schoone Signora heeft zoo iets van eenvampyr in de oogen. Ik vrees dat hij, tegen wien zij die oogen gebruikt om hem aan rich te ketenen, een groote dosis wilskracht moet bezitten, om zichzelf meester te blijven.” «Hebt gij dat zelf ook reeds ondervonden?” »Ik? Neen,” antwoordde Hugo op zijn ouden, spottenden toon, »dergelijke romantische gevaren hebben gelukkig op mij niet veel vat en ik heb trouwens meer dan eens in die omstandigheden verkeerd. Noem het lichtzinnigheid, onbestendig heid, precies zooals ge maar wilt I Maar er is nu eenmaal geen enkele vrouw, die een langudrigen Telefoon No. A 2 ADVERTENTIEN worden geplaatst van 15 regels a 50 Centen; iedere regel meer 10 Centen. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. I.01IMIIE COCRMTT

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1901 | | pagina 1