GT,
I
tan.
HI
h. te
I
^sch
Gouda.
Vieiiirs- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
a
flo. S7I9.
I
OS
fERVERlJ
FEUILLETON.
-er
INERS,
RS
JIMEtt
terdam.
ÜÜBG,
D 7.
irood.
K
2ao
Zaterdag S Februari 1902. 40ste Jaargang.
O
o
Findelijk Gevonden.
glijders
i illiiieiilitndscli Overzicht.
kregen aanslui-
|l
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
ii
i
it 103'.
,j
I
lerij
ud gratis.
i het Rijks Inter-
den Koning
vorden naar de
jverfd.
haven 128.
l de Heer
en verven van
ten, alsook alle
t «toornen van
K.G.
pyrfbuije.
i 0.35
w Neder-
>riefkaart wordt
jgeaonden door
bommel.
NKMAN &Zn.
jaar voor per-
an K. M. 1,
d« Echte
i, twameii-
gen in den
num dee
vervaardigd
t vrereldbe-
br* 8toU-
ch beleefd aan
iet Lagerhuis zeide Balfour dat er met
til van den lsten ^afschriften van de
[ederland gewisselde notafi waren ge-
i aan Milner, en deze zou telegrafisch
m verkrijgbaar
DE VI8CH-
(iiiiiisLiiEioiinvr.
De Fransche Kamer heeft de behandeling
van het wetsontwerp tot beperking van den
arbeidstijd in de mjjnen, die Woensdag van
verleden week begonnen was, voortgezet.
Dit hoogst belangrijke wetsontwerp, dat ge
lijk men weet de strekking heeft den arbeids
tijd fti de mijnen geleidelik te verminderen,
heeft min of meer aan de pressie, die het
voortdurend dreigement met algemeene werk
staking heeft uitgeoefend, zjjn ontstaan te
danken.
1 van art. 1 met eenige amendementen
werd aangenomen met 338 tegen 219 stem
men. Die paragraaf luidt als volgt
Zes maanden na de inwerkingtreding van
deze wet, zal de arbeidsdag der werklieden,
die in de ondergrondsche werken der steen
koolmijnen worden gebezigd, niet langer mo
gen zijn dan negen uren, berekend van het
aften, enz.
en alles wat
ssvorlangd met
er, tafellinnen
lelefoiHi .S>.
De ('itgave «lezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering vin Zon- en Feestdagen.
e prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
^Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN'.
60)
„Ik verzeker U> mijnheer Welding, met mijn
neef is vandaag niets te beginnen, hij brengt het
geheele huis in oproer en niets is hem feestelijk
en mooi genoeg. Het doet mij genoegen, die lieve
Eleonora weer eens te zien en Wiet haar beroem
den echtgenoot kennis te maken, maar de heer
Erlau heeft mij nu al zóó zenuwachtig gemaakt,
dat ik die ontvangst reeds voorbij wenschte.”
>Maar hot is dan ook de eerste keer, dat hij
zijn pleegdochter weer hier ontvangt,” sprak
Welding.
De Doctor was in al dien tijd weinig veranderd,
alleen was hij ietwat ouder geworden, doch zijn
gelaat was nog steeds even geestig, zijn blik nog
even doordringend, en zijn stem had nog altijd
dienzelfden ironischen klank behouden. >Het
schijnt, dat mijnheer Reinhold Almbach, zelfs
tegenover den heer Erlau, op zijn rechten als heer
en meester staat, hij heeft tenminste weten door
te zetten, dat de oude heer altijd naar hem toe
mO28t komen en, ondanks alle beloften, kregen
wij mevrouw Eleonora niet te zien, voordat mijn
heer haar echtgenoot besloot, met haar hierheen
te komen Het is, alsof hij zelfs geen week buiten
haar kan.”
w»Neen, dat kan hij ook niet. Gij moest Neet
H
alk gekookt
ik voor da-
«lepels
alate) Als
geval van
gebruiken.
wtea.T.
ring uit. Naar de meeiring van de Engelsche
regeering is bet terrein voor onderhande-
lingen nog altjjd Zuid-Afrika, zjjn de eenige
gevolmachtigde vertegenwoordigers van de
Boeren Stejjn en Schalk Burger. Dat het
haar ernst is met deze woorden, heeft zij
reeds in het parlement door hare ministers
laten verkondigen zjj herhaalt echter in hare
nota nog eens dat de opperbevelhebber Lord
Kitchener bevel heeft gekregen, elk voorstel
dat de verantwoordelijke Boeren-aanvoerders
doen, naar Londen over te zenden. De hu
mane poging tot bemiddeling van’Kuyper
is dus helaas een stoot in het water. Maar
hij heeft ten minste dit goede gehad dat hjj
getoond heeft dat Engeland ook nu nog,
nadat haar ver strekkende aanbiedingen in
het begin van het vorige jaar door de Boe
ren af zjjn gewezen, haar ooren niet sluiten
zal voor vrpdesvoorsWlen als die direct van
de Boeren aanvoerders in Zuid-Afrika komen
en zich neerleggen bij Engeland’s voornaam-
sten eischprijsgeven van de onafhanke
lijkheid.”
In haar nummer van gisterochtend heeft
hetzelfde blad een officieuze nota uit Berljjn
van ongeveer dezelfde strekking als het
bovenstaande betoog. De officieuze corres
pondent is het met de Engelsche regeering r
eens dat het veel doelmatiger is, eventueele
vredesonderhandelingen in Afrika te voeren
met de aanvoerders te velde. „Men krijgt
uit de openbaar gemaakte stukken, besluit
h|j, den indruk dat het initiatief van Neder
land niet onaangenaam is geweest aan de
Engelsche regeering en dat het er misschien
toe zal bijdragen dat binnen afzienbaren tjjd
ernstige vredesvoorstellen gedaan zullen
worden uit den kring van de oorlogvoerende
Boeren in Afrika.
werkeljjke hulp
het uitvloeisel per grootste boosaardigheid door
een boosaardige menschenziel ooit uitgebroeid.”
Hoe vindt U dat
«Nu, Reinhold heeft ook genoeg van Uw pen
te lijden gehad Gelukkig, dat hij toen in Italië
was en het »Morgenblad” niet las, anders had hij
harde waarheden moeten hooren overde bekla-
genswaardige richting van een ongetwijfeld groot
talent, van onvergeeflijke verspilling van kostba
ren aanleg, van de verstandsverbijstering van een
genie, in staat tot de grootste dingen doch op
weg, zichzelf en de kunst te ruineeren,” en der
gelijke liefelijkheden meer,
Waarmede U het toen volkomen eens waart.
Zeker, ik ben een ridderlijk tegenstander van
Rinaldo geweesthoezeer ik zijn talent naar waarde
schatte en in den beginne zijn pogingen zelfs aan-
moedigde, toch keurde ik zopder voorbehoud de
richting af, waarin nij zich in Italië ontwikkelde.
Zijn laatste werk getuigt van een ommekeer,
waartgpde men hem zelven en de kunst mag ge-
lukwenschen. Ten slotte schijnt zijn genie hom
op den rechten weg gebracht te hebbenzijn
jongste werk is zijn talent waardig.”
„Natuurlijk en dat heeft hij aan Eleonora
te danken.”
„Helpt Mevrouw Almbach haar man dan bij
zijn werk
„Als ’t U belieft geen spitsvondigheden, Doctor.
U weet zeer goed, hoe ik dit bedoel,” riep de
heer Erlau kregelig uit. „Wel, Heinrich, wat is
er vroeg hij den binnentredenden knecht, die
daarop mededeelde, dat het rijtuig juist aankwam.
„Neef, in Godsnaam, niet zoo vlug! Al de
on^erhandeJingen weder op te vatten.
„Engeland Heeft slechts in zooverre de
deur opengelaten, dat het zelf, wanneer het
’t juiste oogenblik gekomen acht, op het
voorstel van dr. Kuyper kan terugkomen.
Maar het is niet waarschijnlijk dat het dit
doen zal. En de oorlog in Zuid-Afrika zal
dus, naar het ons voorkomt, tot het laatste
moeten worden uitgestreden.”
De „Voss. Ztg.” daarentegen noemt de
Nederlandsche nota „een menschlievenden
stap, die geenszins een slag in de lucht be-
teekent”. Afgescheiden van deze eenigszins
zonderlinge beeldspraak, schijnt het blad te
bedoelen, dat de nota een moreele uitwer
king zal hebben, die nog vooreerst niet te
njerken zal zjjn; „maar wanneer, in niet te
verren tijd, de vredesklok zal worden geluid,
dan zal de Regeering van het kleine Neder
land met trotsche voldoening mogen zeggen,
dat zij zich voor het beëindigen van den bloe
digen strijd niet weinig verdienstelijk heeft
gemaakt.”
Dat de Engelsche Regeering wil onder
handelen met de Presidenten Steyn en Schalk
Burger acht de „Voss. Ztg.” een groote con
cessie. „Wie gewoon is tusschen de regels
te lezen, zal in het antwoord van Lord
Lansdowne een wenk zien aan de beide
presidenten, om zich direct met Lord Kitche
ner in verbinding te stellen. Want ook in
Engeland waait de wind in de richting van
den vrede
Tot aanvulling van de oordeelvellingen
van de Duitsche pers volge hier nog wat
de Kolnische Zeitung schrijft.
De Kölnische vindt dat dr. Kuyper’s voor
stel niet zeer, praktisch is geweest. „Als
zich de gedelegeerden van de Boeren, Fischer
Wolmarans en Wessels, om hun verouderde
volmachten op te frisschen en zich met de
Boeren-leiders in Zuid-Afrika te verstaan,
naar Zuid Afrika zouden begeven en dan
weer naar Europa terugkeeren, zouden er
ten minste drie kostbare maanden verloopen,
eer de onderhandelingen konden begonnen
worden, maanden waarin de oorlog in Zuid-
Afrika op bloedige wjjze zou voortgezet
worden. Of geloofde dr. Kuyper dat de wa
penen gedurende dien tjjd zouden rusten
Daartoe zou Engeland onder geenerlei om
standigheden te vinden geweest zjjn, want
zulk een wapenstilstand zon haren uitge-
putten tegenstander slechts van nut zjjn ge
weest, terwijl voor Engeland de voordeelen
van deze uitputting van haren tegenstander
verloren gegaan zouden zjjn. Daarom spreekt
dan ook het antwoord van de Engelsche re
geering een hoffelijke maar stellige weige-
Erlau daarover hooren. die eerst zoo vooringeno
men was tegen Reirfnold en nu met hem en
Eleonora’s geluk geheel verzoend is. Hun liefde
is zoo rein, zoo onmetelijk groot, en daarbij zoo
vol poëzy, dat zij doet denken aan de oude sagen,
en dat nog wel in onzen tegenwoordigen tijd, die
zoo arm is aan geluk en liefde,.”
•Volkomen juistik zie met genoegen, dat U
mijn artikelen goed leest. Precies hetzelfde stond
in No. 12 van het «Morgenblad”, naar aanleiding
van een critiek over Reinhold’s jongste opera
Op hetzelfde oogenblik trad Erlau binnen, en
begon dadelijkZoo, waarde Nicht, ik loop U
overal te zoeken. Het rijtuig kan ieder oogenblik
hier zijn en wij hadden immers besloten, onze
lieve gasten, samen te ontvangen. Is het roode
kabinet later nog goed verlicht geworden, zooals
ik gelast hob? Is Heinrich in de vestibule, bij de
andere bedienden P Wilt U....
•Neef, ge maakt mij zenuwachtig, met al uw
vragen Is het dan de eerste keer dat ik een feest
voor U regel Ik heb U al tweemaal gezegd, dat
alles geheel volgens Uw vvenschen in orde is.”
„Dat is voor heden nog niet genoeg,” viel Wel
ding thans in, heden inspecteert de heer Erlau
in persoon het geheele huis, en wee hem, die van
daag niet in feestgewaad is.”
•Spot maar, ik zal er mijn genoegen niet door
laten bederven. Met U ben ik trouwens verzoend,
Doctor, na uw artikel over Reinhold’s laatste
opera.”
•In den regel is men met mijn kritiken kiet
zoo ingenomen als Unog onlangs noemde onze
heldentenor een mijner artikelen over zijn spel
met W«
zonden
wordqn geïnstueerd, aan kitchener te vragen,
ze jtan de Boerencommandanten in het veld
i meae te deelen. (Toejuichingen.)
I Labouchère vroeg of het antwoord van
1 Lansfloivne op jie Nederlandsche nota zoo
moest* gorden opgevat, dat, indien de bevel
hebbers der Boeren een voorstel deden tot
eene «regeling, zulk een voorstel ter over-
wëgifflg zou worden opgezonden naar de
Engelsche regeering, en óf voorstellen tot
vredesonderhandelingen, die Steyn en Schalk
Burger mochten doen, ook zouden worden
opgezonden. Chamberlain antwoordde beves
tigend op beide vragen.
De bnitenlandsche bladen zjjn nog nog vol
beschouwingen over het Nederlandsche nota
aan de Engelsche regeering.
Na in ons vorig nummer den Engelschen
het woord gegeven te hebben, volgen eenige
meeningen van Fransche en Duitsche bl-den.
De „GauloisDe geest, de bedoeling en
de toon van het Engelsche antwoord schijnen
geïnspireerd te zjjn door een gevoel van ge
matigdheid, bjjna van verzoeningsgezindheid.
Wjj bljjven gelooven dat de deur der vredes
onderhandelingen nog niet gesloten is.”
De „Éclair:” „Dr. Kuyper heeft een ge
deeltelijk voordeel behaaldhij is er in ge
slaagd, het jjs tusschen Engeland en de
Boeren te breken.”
De „Rappel:” „Het Britsche antwoord is
als een aanbod van vrede Engeland wjjst
niet langer het denkbeeld van vredesonder
handelingen af met de hooghartigheid, die
het vroeger toonde. Wjj hopen dat van dit
optreden een staken der vijandelijkheden ten
gevolg zal z(jn.”
Het „Journal:” „De gewisselde stukken
laten de deur open voor vredesonderhande
lingen. Dr. Kuyper behoeft geen berouw te
hebben over den stap dien hij ondernam.”
De „Libre Parole:’ „Het Engelsche ant
woord toont hoe beu Engeland van den
oorlog is. Wij zjjn er door overtuigd ge
worden, dat Engeland vrede verlangt.”
Van de Duitsche bladen zegt het „Berliner
Tageblatt
„In Duitsche staatkundige kringen acht
men het Engelsche antwoord een besliste
weigering, die het der Nederlandsche Regie
ring onmogeljjk maakt, den draad van de
oogenblik van het afdalen in de putten door
de laatste arbeiders, die afdalen, af, totdat
de arbeiders, die het eerst naar boven komen,
weer boven zjjn.”
Na twee jaren, na het inwerkingtreden
van de wet, wordt de arbeidsdag op 8$ uur
gebrachten nog weer twee uur later, in
1906 dus, op 8 uren.
Het geheele ontwerp is ten slotte met eene
groote meerderheid aangenomen.
*r*
Te Brussel neemt men uitgebreide voor
zorgsmaatregelen tot het weren van onge
regeldheden, die eventueel door de socialis
ten gepleegd zullen worden, wanneer zjj aan
hun bedreigingen gevolg geven, om desnoods
met geweld het algemeen stemrecht in België
te verkrijgen.
De zoogenaamde „neutrale zone”, d. w. z.
het stadsgedeelte, dat dadelijk door troepen
bezet moet worden, wanneer er onlusten uit
breken, is uitgebreid en omvat nn niet al
leen het gedeelte, waarin het koninklijk
paleis gelegen is, maar ook dat, waarop het
verblijf van prins Albert op la place Frère
Orban staat.
Aan de troepen zjjn scherpe patronen
uitgereikt en de Garde Civique heeft instruc
tion ontvangen betreffende de punten, die
zjj ingeval van het uitbreken van een op
roer zal hebben te bezetten, en tevens zjjn
er maatregelen gelrollen voor het herbergen
der manschappen en voor de voorziening in
hun levensbehoeften.
Een en ander is gewettigd door de houding
der socialisten, die op hun beurt zich ge
organiseerd hebben tot verschillende brigades,
die elkander zullen aflossen, om telkens ver-
sche strijdkrachten tegenover de militaire
macht te kunnen plaatsen.
Te Berlijn loopen geruchten over een
nieuwe ontstemming tusschen Duitschland en
Engeland. Zjj vinden steun in het feit dat
de prins van Wales niet, zooals in het pro
gram van zjjn reis was bepaald, vjjf, maar
niet eens volle drie dagen in Berljjn ver
toefd heeft. Hjj vertrok Dinsdagochtends
geheel onverwacht, niettegenstaande den-
zelfden avond een groot bal door den En
gelschen ambassadeur werd gegeven, waarop
het heele hof was genoodigd. Op dit bal
ontbraken echter de twee hoofdpersonen
de prins van Wales en de Keizer. Dadeljjk
na het vertrek van den prins van Wales
verzekerde men in de officieus door den
hofmaarschalk ingelichte kranten dat de
uitstap naar Strelitz slecht een verandering
in het program was en de prins den vol
bedienden staan immers beneden in de vestibule,
riep de oude dame uit, die de gasten plechtig
wilde ontvangen en nu door den heer Erlau in
zóo volle vaart werd meegetrokken, dat al het
effekt van haar fraaien sleep bedorven werdde
oude heer luisterde echter niet naar haar. Wel
ding, die toevallig een bezoek kwam brengen,
zonder te weten, dat zij juist nu verwacht wer
den, meende als huisvriend gerechtigd te zijn,
dit familietooneel bij te wonen. Buitengemeen
hart lijk was de wederzijdsche begroeting tusschen
Erlau, Eleonora en den jeugdigen Reinhold, die
juichend »Oom Erlau” om den hals viel. Hun
aller nicht had zich van den oudsten Reinhold
meestel- gemaakt, dien zij met een menigte plicht
plegingen naar den salon geleidde, terwijl de an
deren nog in het daarnaast gelegen vertrek waren.
„Het doet mij ontzettend veel genoegen.” sprak
zij, „in den man mijner lieve Eleonora, dien ik
ook wel als een mijner bloedverwanten mag be
schouwen tevens den alom gevierden Rinaldo je
ontmoeten Onze goede stad H. zal er trotsch
op zijn, dezen beroemden stadgenoot eindelijk
weder eens in haar midden te hebben. Mijnheer
Almbach, men kan U en de Kunst slechts geluk
wenschen met Uw jongste werk; het is Uw talent
waardig. Uw genie heeft U ten slotte...
„Op den rechten weg” hielp Doctor Welding,
die vlak bij haar stond.
„Op den rechten weg gebracht.”
„Niet woordelijk juist, maar het kan er mee
door,” mompelde Welding, terwijl Reinhold, wel
wat verrast door dien stormvloed van hoogdravende
loftuitingen, beleefd boog. (Wordt vervolgd.}
Telefoon No. Mi
A D V E 11 TENTIEN worden geplaatst van
1—5 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
