DE .TWEE UITEESTEN.
I
4
I A lik
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
rouda-
Vrijdag 23 Mei 1902.
No. 8805.
41ste Jaargang.
I Juni.
BuHenlandscli Overzicht.
3
imon,
laars
'a.
irk
•rechte collecte
n er omuidde-
BEKENDMAKING.
mdirbtbia
ereld bekend en
ffen middel tegen
»«r-, Lever
I, enz. Inwendig
twendig in bijna
met goed gevolg
Prijs per flacon
115.
oaduialf
ineeskrach
ital elke pijnlijke
rerbodig. Met
or ongeneesilfk
iga een by’aa 28
engt genezing en
ontstekingen enz
FEUÏLLE1OX.
KENNISGEVING.
r
4
Inzending van Advertentiën tot 1 uur de» inidd.
k.
HOOFDSTUK V.
Wordt vervolgd)
NKMJ& <t Zn
1
d gratis.
iet Bjjks Inter-
aansloi-
teler.aa
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drijp maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
egen
verkrjgbzu
DE VISCH-
300
l«o
ito
H».
78.
fiOUDSCHE COURANT
de Hoofdprijs
post f 160.
irland
kin 8 Amsterdam
die Schutsenspotheka
tech, Oesterreich
mtrial-Üepót Sander
c 6 of fi <3. 0 et.
IV, „-.90
per postwissel
iddellyk met de
oer gebracht, en
le ran het wa-
igineele Loten
het rereiachte
ieling der pry-
alsook de be-
n is, gratis by-
lientèle onaan*
ficicele lyiten.
eschiedt steeds
i Staat en kan
of ook naar
in alle grootero
lebben.
geluk begun-
denlyke prfaNl
officieel» be wij
lt regen, en onto
Mark 850,000,
•0 enz.
j dose op den
onderneming
irst bolangryke
gerekendmen
eeds ophanden
en OjOedigste
aar voor pet
n K. M. 1, ->
De BURGEMEESTER van GOUDA brengt
het navolgende ter kennis van belanghebbenden
-Het lkstu’ir der Rijksverzekeringsbank maakt
De Daily Mail verneemt dat, ofschoon er
in de beraadslagingen van de Boeren zekere
moeilijkheden gerezen zijn, deze toch niet
het voortzetten ervan in den weg staan.
De Daily Telegraph verneemt uit Pretoria,
dd. 18 dezer: Do bijeenkomst te Pretoria
daagt nog. Eergisteren was de beraadsla
ging by wijlen scherp tot twistens toe.
Aangezien or hier nog geen kabinetsraad
gehouden is, denkt de Daily» News dat de
regeering vooralsnog geen gewichtige tele
grammen betreffende de bijeenkomst te Ver-
eeniging ontvangen ‘heeft. Het bezoek van
Balfour aan den koning te Windsor betrof,
zoo heet het, niet de Boerenzaak.
De „Westm. Gazette” verneemt, dat Lord
Milner en Lord Kitchener in voortdurende
correspondentie staan met de Engelsche Re
geering, voornamelijk over punten, waarover
de BoereR-gedelegeerden nadere bijzonder
heden wenschen te weten. Hieruit blükt,
dat de Boeren op elk punt volledige inlich
tingen wenschen te hebben, alvorens een
beslissing te nemen.
De „Daily Mail” ontvangt vdn zijn cor
respondent te Pretoria berichten, die een
minder vast vertrouwen toonen in den uitslag
der vredesbesprekingen. Zijn zienswijze is
gegrond op het groote verschil dat bestaat
tusschcn de wenschen der Boeren en het
„absolute minimum” van do Engelsche Re
geering.
Zóó loepen do berichten uiteen pji vóór
het eindigen der conferentie zal wel geen
zekerheid omtrent den uitslag te -verkrijgen
zijn.
Telefewit X».
ADVERTENTIEN worden geplaatst van
1—5 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
worbleld to volgen. Zoodra do President uil I bouwde.
Husianw-*twTtfjySwwiicït
modedeeling te wachten dat het ministerie
collectief zijn portefeuilles tor beschikking
vaa den president heeft gesteld en dat dozt)
hun ontslag heeft aangenomen en hun ver
zocht do loopende zaken te blyven afdoen.
De Keizer van Duitschland heeft weder
een merkwaardige redevoering gehouden.
By de ontvangst van het bestuur van den
„Landesausschnss” door don Keizer betuigde
Schlumberger zeer aangedaan zyn dank yoor
de opheffing der dictatuurparngraaf, dié een
blyden weerklank in de harten van Elzas-
Lotharingen heeft gevonden^ De Keizer,
zeide hy, kan overtuigd zyn, dat de bevolking
dit bewijs van allerhoogste welwillendheid
zon weten op prijs te stellen on toonen bet
verdiend te hebben. Do gevoelens van sym
pathie en vereering voor den Keizer konden
door dit bewys van vertrouwen slechts
groeien, evenals ook Elzas Lotharingen daar
door enger en vaster aan het Rijk word
gesloten.
Op de toespraak van Schlumberger -ant
woordde de Keizer als volgt
„De opheffing der dictatuurparagraaf is een
langjarige wenscb der bevolking van het
schop
Dat is zijn naam en titelwant hij is hier
de bestuurder van ons allen. En het is altijd
zoo geweest, dat Wodgate door een bittehop i»
bestuurd want al hebben we geen kerk, daarom doen
we toch als&f wc er een hebben.
Vandaag vfior acht dagen, op den dag dat mijn
tijd om wan' heeft hij mij met dit meisje in den
echt verbonden. Zij behoort tot de Baptisten en
wilde, dat wij - door haar geestelijke zouden ge
trouwd worden, maar alle jongens, die in mijn
tijd bij hom gewerkt hebben, zijn door den bis
shop getrouwd, en nog heel wat andere ook en
ik gevoelde gfeen roeping om anders te doen. Hij
strooide wat zout op een rooster, las het Onze
Vader» van achteren naar, voren en schreef onze
namen in een boeken wij moesten elkaar de
hand geven en yerden zoo vereenigdmaar ik
deed het niet gauw, is hej wel, Suusje; we had
den twee jaren verkeering gehad, en in geheel
Wodgate is er geen enkel meisje, dat eene vijl
hanteert, zooals Suze.
En hop heet ge, beste vriend
Men noemt mij Thomas, maar een tweeden
naam heb ik nietmaar nu ik getrouwd ben, ben
ik van plan den naam van mijne vrouw aan te
nejnen, want zij is gedoopt en heeft er
twee.
Ja, mijnheer, zei het meisje m<-t dien staren
den bMk^ en den ryg als een sprinkhaanik ben
een fatsoenlijk geboren Christin en mijne moeder
ook, en dat kunnen hier heel weinig meisjes zeg
gen,
Thomas legt pr zich mi odk een beetje op toe,
Ryksland. Dat ik dezen wensch niet dadelyk
in de eerste jaren mjjner regeering inwilligde,
berufst op twee gronden In de verste plaats
uïoojrtik; eerst de liefde en de trouw mijner
(fndirwhi'en winnen en my het uit wederkee-
rig elkaar begrypen voortvloeiende vertrou
wen van de Bondsvorsten verworven. In
de tweede plaats bejegende het buitenland
my by de aanvaarding der regeering met diep
geworteld, zy het ook ongegrond wantrouwen,
daar het verwachtte dat ik naar oorlogs
lauweren streefde. Daartegenover was liet
myne taak het buitenland te overtuigen, dat
de nieuwe Duitsche keizer en het Ryk van
zins waren, hunne kracht te wyden aan het
behoud van den vrede. Het DuiUche volk
weet nu, welke wegen ik besloten ben in te
slaan tot zyn heil. Zyne vorsten staan my
trouw ter zjjde mot raad on daad. Hot bui
tenland, verre daarvan verwijderd in ons een
bedreiging van den vrede te zien, is gewond
met ons to rekenen als een onwrikbare rots
dos vrodes. Nadat nu het Ryk van binnen ia.
bevestigd, naar buiten overal oen. geachte
positie verkregen heeft, acht ik het oogen-
blik gekomen om aan de bevolking van hut
Ryksland dit bewys van welwillend en ver-
trouwen te geven”.
Ten slotte sprak de Keizer zyn innigsten
dank uil voor de loyale houding van hel
Ryksland, waarop hy onvoorwaardelyk
de Republiek spoedig haar werk van econo-
misebgn en maatschappelykon vooruitgang her
vatte! en wy zullen onze taak vervuld achten
als wy opnieuw den weg hebben geopend
voor eene politiek, die mot terzijdestelling
van alles wat de republikeinen verdeeld heeft,
bestaat uit alles wat hen kan vereenigen.”
De ininister-president acht den nitslag dor
verjpezingen als beslissend voor de republi-
keinsche verdediging. De stryd is gestreden,
de overwinning is behaald, de taak in de vorige
eeuw *up zich genomen is door het ministerie
volbracht. Daarom meent de minister-president
dat liet «ogenblik gekomen is zijne hooge
functlf neer te leggen en anti den president
der ^publiek de gelegenheid te geven een
Kabiiijn te vormen, voortgesproten uit don
nieuwbn parlementairen toestand. Redenen
van gezondheid, overspanning als gevolg van
den onafgebroken «waren geestesarbeid, zoo
lang door hem verricht, nopen don heer
Waldeck-Rousseau thans de rust tö nemen
waarop zjjne geneesheeren, zyne vrienden
en niet het minst zjjne vrouw reeds zoolang
hebbek .yangedrongen. Om deze politieke en
persooulyke redenen deelde do heer Waldeck-
Rousseau president Loubet vóór diens vertrek
naar Rusland mede, dat hy besloten was mot
het einde dezer maand af te treden. Aanzj^c
collega’s ministers heeft hy dezelfde Ore-
deelink gedaan, waarop deze besloten, zyn
t geval biedt de
die door de
U foedgekeurd
ran bet nieuwe
deu loop van
verlotingen
bedragende
irk
komendaar-
en van eveniu-
iter
pr. a M 10,000
pr. a M 5,000
pr. a M 8,«00
pr. a M 3,000
pr. a M 1.600
pr. a M 1,000
pr. a M
pr. a M
pr. a M
800, 150, 148,
1D, 100, 7:r
45. 81,
trekking dezer
>rgde Geld ver
in btewege be-
De laatste telegrammen uit Rusland be
vatten de toosten door Keizer en President
uitgebracht aan het dejeuner na de revue.
Natuurlyk werden de weden ydsebe legers
in de hoogte gestoken en op de wapenbroe-
derschap gedronken, waarby niet nagelaten
werd den nadruk te leggen op de vrede
lievendheid vaif beide volken.
Te gelyk’inet de berichten uit Peterhof mel
dende dat president Loubet behouden is aan
gekomen, en ondanks den nog niet geheel
verdwenen ysgang met het eskader op de
reede van Kroonstadt door grootvorst Alexis,
groot-admiraal de Russische vloot is ontvan
gen, verscbynt de hoog officiense bevestiging
van het gerucht dat het ministerie-Waldeck
Rousseau zyne taak als geëindigd beschouwt.
De hoogst onparlementaire houding waar
van men den minister-president verdacht,
van te willen heengaan na eerst een votum
van vertrouwen van de nieuwe Kamer te
hebben ontvangen, iets (Ut de geheelo pers
als volkomen natuurlyk beschouwde, wordt
door den, beer Waldeck-Rousseau s niet ge
volgd.
De mededeeling van de Temps over dit ont
slag herinnert er aan dat by zyn optreden op
2‘^ Juni 1899, de minister-president verklaard
heeft„indien ons stre\ en niet vergeefs is, zal
bruik van gemaakt. Daarom hebben ze een ge
rechtsdienaar.
Het spijt mij, zei Morley, dat ik zaken
heb met zulk een ellendeling als deze Matton
is.
Ge zult hem een heil hartelijk man vinden,
zei dc v ijlenmaker, als hij maar niet te veel ge
dronken heeft. Want dan is hij een beetje ruw
gij moet hem dan maar gelijk geven als gij ver
der gaat, zoudt gij er slechter kunnen afkomen,
Wat een monster
Ja, dat is zoo zijne manier, dat is nu een
maal zoo, we zijn eèn vreemd soortje hiprmaar
hij heeft zoo zijne eigenaardigheden Geef hem een
slot te maken, en ge hebt geen Jast van Jjem hij
is ook zfeer mild wat het eten betr^fo Ik heb
nooit paardevleesch gegeten, zoolang “bij hem
geweest benbij Tugsford krijgt men anders niets
we hebben nooit eene zieke koe gehad op éënen
keer namaar toen was het vleesch zeer duur. Hij
wil nooit iets weten van doodgeboren kalverenhij
plach.4 te zeggen, dat hij graag zag, dat zijn jon
gens vleesch kregen, dat levend geboren en dat
lifirend geslacht was Zoo kwam het dat'er nooit
een beest gekocht werd, dat iets gemankeerd had.
Soms trakteerde hij ons ook wel eens op visch
als dez< vier ot vijf dagen in de stad was geweest
en jftiet was verkocht. Neen ik zeg altijd maar,
we •beten den i duivel prijzen als hij he,t
verdierit en zoo npeten we van baas Hatton ook
het eene evengpefi vermelden als het andere. We
hebben bij den bisschop nooit gebrek gehad
aan eten, wel aan tijd oün het op te maken.
En waarom noemt hem den Bis-
Dc zomer avondschemering was langzamerhand
in nachtelijke duisternis overgegaan, dc jonge
l^toor sterren omringde maan schitterde als een
Wvurigc sikkel aan den helderen hemelboven alle
Jr andere lichtemle en schitterende punfjes blonk
Hesperus, dc avondster, uiten een lichte bries,
die de bloemen d<; laatste liefkozing van de zon
overbracht, bewoog zich zacht over de stille, wel-
riekende aarde
De stralen der maan beschenen ook het dak en
het tuintje van Gerard. Zij overgoten het huisje
met hun zilveren licht, behalve op de plaats waar
dc donkere, met klimplanten begroeide ingang
dit Belette door te dringen. In het rond strekten
zich de bloembedden en planten schitterfpd uen
duidelijk zichtbaar uit.
MÉn kon het smalste paadje zien bijna elk
blad onderscheiden.
8o)
Maar dat beteekende nog allemaal biets bij
deze snededat was gevaarlijk en als ik daar
niet doorheen was gerold, had er een gerechtelijk
onderzoek moeten plaats hebben, zegt menhdfe-
wel ik dat voor bedriegerij houd, want het is eens
gebeurd met een der leerlingen van den ouden
Tugford en het lijk is nooit gevonden.
En vraagt gij mij nu nog of ik Hatton ken
Of ik! I
En de lange, schrale, bleeke jongen lachte
vr< olijk, alsof hij eene reeks van de prettigste
ontmoetingen had ter wereld.
Maar is er dan geen verhaal op zulke schan
delijke verdrukking? zei Morley, die met verba
zing r®aaf( deze opsomming had geluisterd. Is er
geen magistraat, waartoe men zich kan wen-
Neen, rteen, zei de vijlenmaker met zicht-
bare! trots, wij hebben geen magistraatspersonen
te' Wodgate. Wij hebben een’ gerechtsdienaar en
er was eens een leerling, die naar Ramborough
«ing en een be^el tot gevangenneming vroeg en
fjerkreeg, omdat zijn baas hem geslagen had. Zelf
naaide hij de dagvaarding en gaf die aan den
gerechtsdienaar, maar deze heeft er nooit geen g>
Do OoMonrykscho minister-president Von
Körber onderhandelt nu roods sedert l.mgw
met de Hongaarscho regeering over oen her
ziening, maar de ^{ongaren willen er voor-
loopHg niets van weten, op andere on voor
Oostenrijk gunstiger luidendo Ausgloich» bc-
palingpQ in te gaan. Daarbij komt nog een
twoedo moeilijkheid. Do bestaande bandols-
verdragen zyh afgesloten voor oen gemeen
schappelijk OostenrykHch-Hongaarsch tolge-
bied, on een hernieuwing van do handels ver
dragen is alleen dan mogeiyk, wanneer ook
in bot vervolg een dergelpk gemeenschappe
lijk tolgebied bestaan bl|jft. Afgezien daarvan,
moeten Hongarije en Oostenryk het reeds
te voren over een gemeenschappelijk auto
noom toltariol eens z^n geworden, waarvan
dan bij do beraadslagingen over liandelsvor-
dragen zal kunnen worden uitgegaan. De
onderhandelingen over dat autonome tolta
rief nemen echter maar geen voortgang.
Daarentegen treedt Jmt verschil dor econo
mische belangen van Oostenrijken Hongarije
meer op den voorgrond, Oostenrijk is een
industriestaat, welkp nyverheidsproducten
moet uitvoeren en koren moet invoeren. Hon
garije is een Inndbouwstaat, welke maar
ah het slap is met het werkc«v hij gelooft nu al
in onzen Heer en Zaligmaker Pontius Pilatus, die
gekruisigd werd om onze zopden te redden, en
in Moze«, Golialh en d» overige Apoatc-
len.
Ach, hemel, dacht Morley, kon men nu niet
een enke’en zend ling minder naar Tahiti zenden
om dien onder dc eigen landg nooten te Wodgate
te laten werken
„in tweevoud, die kosteloos verkrijgbaar zijn aan
„elk postkantoor en hulppostkantoor en die na
„invulling en onderteekening aldaar weder moeten
„ingeleverd worden tegen bewijs van ontvangst
„dat tot aangift- gehouden zijn ook die werk
gevers, die hun personeel reeds tegen ongelukken
„verzekerd hebben of die voornemens zijn ver-
„gunning te vragen om het risico zelf te dragen
„ot aan eene vereenigin-' ot vennootschap over
„te dragen
„dat bij elk stel formulieren eene lyst is gevoegd
„van verzekeringsplichtige bedrijven, en dat iok
„zij, die twijfelen of hun bedrijf valt orffcer een
„der daar genoemde, echter wel zullen doen eene
„aangifte in te leveren, waarop zij den grond van
„hunnen twijfel kunnen vermelden;
„dat wie hunne formulieren niet tijdig inleveren
„of niet behoorlyk invullen of nalatig zijn in het
„verschaffen van inlichtingen strafbaar zijn volgens
„de wet**.
Gouda, den ao Mei 1902
De Burgemeester voornoemd,
t R. L. MARTENS
Inrichtingen welke gevaar, schade of
HINDER KUKNEN VEROORZAKEN.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
Gouda,
Gezien art. 8 der Hinderwet;
Doen te weten
Dat zjj vergunning hebben verleend aan J. van
Holst en zyne rechtverkrijgenden, tot het uitbrei
den zijner fabriek van suikerwerken, gelegen aan
de Nieuwe Haven, wijk N no. 91, kadastraal
bekend sectie B No. 1978.
Gouda, den 22 Mqj 1902
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
R. L. MARTENS.
De Secretaris,
BROUWER.
