DE TWEE UITERSTEN.
cao
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken,
Vrijdag 28 Maart 1902.
Mo. 8760.
Bullealandscli Overzicht.
FEUILLETON.
i
laglijders
eer J|
r ordt
40ste Jaargang.
'■fy
liEXUSGEHM,.
Inzending van Ad verten tiën tot 1 uur de» midd.
incl. (U Anricht-
ist”, Haarlem
van
i
i
hem tot
4
sterdam
ijde opengesteld,
[en te allen tyde
S'/j» dubbele flesch
regte, Zaltbommu
botterdam
iage.
J. Can. Rotterdam
In hqt
digden
t 25'
t' rtlh,
|eleken
It,
ut 108.
i werkelijke help
e. 0.85
rur Neder-
kandelaar een
ndsche uitgave
toMUKden door
iltt>OHimql.
iINKMAS Zn.
>e hoofdtekst
dit halfmaande-
whe tijdschrift
at nit de He-
•<Jv!ng eenre
'omrteAnrde,
ie Heer E. T.
STBA Ki ipek in
ebt der Ven*
chap maakt,
nummer is rijk
‘lUuetreerd
r eigen photo-
rhieche opna-
deEchtt
n, tMamen-
igen 1* den
num dee
vervaardigd
t irereldbe-
ibr* StoU-
lelefeon he. M, f
De Uitgave dezer Courantgeachiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommera VIJF CENTEN.
ven rotten
)rs welbekend
CHT-IMKIB
Fabriekmerk).
Ie, radicale en
van alle, zelfs
ekkige ven uw
1 ontstaan door
ieogdigtn leeftjjd
:e zwakte, Bleet-
- Hoofd pijn -
- Maagpijn
Onvermogen --
enz. Uit-
GOWHE UHKI \T.
Zuiderstation. Van zes tribunes spraken de
leiders tot de indrukwekkende volksverza
meling, die te schatten was op 60 A 80,000
menschen. De stemming was zeer geprik
keld. Weinig was er noodig geweest, om
een groot oproer te verwekken.
Maar hou scherp de redenaars ook spraken
tegen de regeering en de Kamer, geen enkel
opruiend woord kwam over hunne lippen.
De regeering is zeker door deze belonging
op de hoogte gebracht van de wil van hot
Brusselsche volk.
worden verlaten, Wil Engeland den strjjd niet
tot in onafzienbaren tyd verlengen.
De Westm. Gazette wyst daar ook op,
door dë herinnering aan het woord van Schalk
Burger: „De overgave zonder voorwaarden
laat ons vry, en ongebonden door eenige
zedeljjke verplichting stelt zy ons in staat,
plannen voor te bereiden voor de herovering
onzer vrijheid”.
En daarom zou bet blad liever een geregelde
vrede zien, als gevolg van geregelde onder-
handelingen, dan bet vasthouden aan Chamber
lain’s dwazen eisch, die Engeland voor langen,
langen tyd in Zuid-Afrika de handen binden
zal.
Waldeck-Rousseau heeft weer de openbare
Senaatsvergadering te Frankrijk bygewoond.
Eenige litteekens op het gelaat en een nog
niet weer volkomen beweegbare arm zijn de
eenige herinneringen aan bet ongeval. In
de commissie voor de kiesrechtontwerpen
heelt hij zijn meening te kennen gegeven
over het zesjarig mandaat voor do Kamer
leden persoonlijk een voorstander va» dien
maatregel, erkende hy toch dat oen besluit
van zoo verre strekking een ernstige en
veelzijdige discussie eischte en dat daartoe
thans, nu de Kamers op punt van scheiden
waren, de tyd ontbrak. Hij verzette er zich
daB ook niet tegen dat hel gewraakte arti-
kef jwerd uitgelicht.
In de Kamer word de quaestie van den
dimt van het Kamerlidmaatschap nog eens
tor een onderworp van interpellatie gemaakt
door het lid Chiché, hy wilde weten welke
houding do regeering in den senaat in dezen
zou innemen. Tevergeefs wees de minister
er op, dat juist op dienzelfden dag de minis
ter-president hierover in eelt bepreking was
getreden met den Senaat, zoodat bjj dan ook
voorstelde deze interpellatie ouder aan de
lyst te plaatsen. Chiché wilde oogenblikke-
lyke behandeling en verweet de regeering
dat zy met hare handelwijze een aanslag op
het algemeen stemrecht in den zin had ge
had. Met een groote meerderheid (346
tegen 130) werd de interpellatie Chiché
onder aan de l(jst geplaatst.
Meer aandacht verdient de interpellatie
van Dönys-Cochin, eveneens in do Kamer
van afgevaardigden, over de Frnnsch-Rus-
sischo nota. Denys-Cochin richtte zich tot
den minister van buitenlandsche zaken met
de volgende opmerking: Rusland en Frankrijk
zyn beide buren van China, maar Rusland
heeft zich langzamerhand gevestigd in Mant-
sjoerye, waar het nu een 180,000 man troe
pen liggen heeft, zoodat feitelyk Rusland
daar de baat is. Nu zyn onze belangen teel
meer indirect dan die van Rusland, en in
’t noorden hebben we zelfs in ’t geheel geen
belangen. Onze houding is volkomen vrede-
(i) Opwachting in Ben morgen bijeen of ander
aanzienlijk pêrzoonhier aan het hof.
i (JVordt vervolg dj.
lelk gekookt
nk voor d*-
keelepel* na
colate) Als
geval van
e gebruiken,
matea.’l
?t per jaar on-
i, die hem aan
vr hem op te
nzigers wo?den
te maal komen
tsen in Arabië,
lië, Birma, Ma-
INRICHTINGEN WF.LKB GEVAAR, SCHADE OF
HINDER KUNNEN VEROORZAKEN.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS
Gouda,
Gezien art. 8 der Hinderwet
Doen te weten
Dat zy vergunning hebben verleend aan de
firma L P. Hoogendijk en hare rechtverkrijgen
den, tot het oprichten eener ballenkokerij in het
perceel, kadastraal bekend gemeente Gouda in
sectie C no 2456, met een gang of poort tusschen
de R. C. Kerk en perceel wijk E no 26 aan den
Kleiweg uitkomende.
Gouda, den 27 Maart 1902.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
R. L. MARTENS.
De Secretaris,
BROUWER.
lievend en van alle heurschzncht vrij- Maar
nu zegt het Engelsch-Japansche verdrag, dat
Mantsjoerye een integreerend deel van China
is. Ik ben een groot voorstander van de
alliantie met Rusland, maar ik zou meenen,
dat deze alliantie meer bestand was om den
Europeeschen vrede te handhaven dan om
de eene der contractoerende partyen moe te
sloepen in de onderneming van den ander.
In hoeverre, vroeg de interpellatie ten slotte,
is Frankryk hier gebonden. Minister Del-
cassé antwoordde, dat hy reeds in den Senaat
deze zaak had uiteengezet. Nog eens ver
klaarde hu nu, dat Frankryk slechts dan
verplicht zou zyn tot gemeenschappelijk op
treden als de integriteit van China werd
aangevallen of de vryo ontwikkeling van
dit land werd bedreigd. Maar in dit geval,
zei de minister, is ook voor ons het oogen-
blik gekomen om ons eigen belang in het
oog te houden. De Fransch-Russische nota
had geen andere bedoeling dan den status
quo te handhaven. Denys,Cochin repliceerde
a even en toon was het incident afgeloopen.
hlAmerikaansch Huis van Afgovaar-
W^bt de heer Burleton opnieuw de
motie ter sprake, waarin aan deu Staats
secretaris Hay wordt gevraagd, waarom hy
weigerde hulp te verkenen aan den geeste
lijke Thomas, die wenschte de concentratie
kampen in Zuid-Afrika te bezoeken .en daar
steun te verleenen en gelden uit te deelen.>
Na een critiek te hebben geleverd op de
houding van den staatssecretaris, bracht
Burleton groote hulde aan de strijdende Boe
ren. Hy sprak de hoop uit, dat zy den
strijd «ouden voorzetten, totdat elk Engelsch
soldaat uit Zuid-Afrika zou verdreven zyn.
Spr. wees op bet contrast tnsschen de wyze
waarop lord Methuen was behandeld, met
de terechtstelling van Scheepers.
De beer Hill, de voorzitter dor commissie
voor buitenlandsche zaken uit het Huis, ant
woordde dat de staatssecretaris Hay alles
bad gedaan wat hy doen kon. Ongetwijfeld
zou oen middel worden gevonden om aan de
Boeren steun to verleenen.
Do Vereenigde Staten hadden reeds eeu-
maal hnnne bemiddeling aangeboden in den
stryd, en zy zouden dat opnieuw doen, wan
neer dat aanbod aanneinelyk zou worden
verklaard.
de openbare inkomsten besteed tot het aankoopen
er vande ellende was zoo buitengewoon groot,
dat men zelfs voor het uitbreken van de pest
vreesde, toen de groote opkoopers Het volk kwa
men redd'n, wier lot zij'in handen hadden, en
tegêlijkertijd millioenen voedden en in den zak
staken.
Dit was de groote slag die Warrens finantieel
genie hem deed slaan, x
Hij was nu voldaan. Hij verlangde St. James-,
straat terug te zien, en lid te worden van de socië
teit waar hij eens bediende was geweest.
Maar hij was een troetelkindje van Fortuna, die
hem niet zoo gemakkelijk losliet..
De gouverneur stierf en had zijn secretaris tot zijn
executeur benoemd.
Niet dat zijne excellentie in/zijn agent zoo’n
bijzonder vertrouwen stelde, maar hij durfde
geen ander persoon inzage in zijne zaken te laten
neipen.
Deze - waren zoo ingewikkeld, dat Warren den
erfgenamen eene goede ronde som aanbood om alles
over te nemen en te vereffenen
1 Indie zoo ver weg en de Kanselarij zoo dicht
bij de erfgenamen ifameA het voorstel aan.
Doot de regeling dezer zaken, werd de zaak dor
geplunderde provinciën gewroken door Warren;
en het Lagerhuis zelf, met Burke en Francis aan
het hoofd, zou den overleden gouverneur moeie-
lijk zwaarder hebben kunnen beboeten.
Een zekere mijnbeer Warren van wien iemand
ooit had gehoord, behalve dat hg een nabob was
was voor'korten tijd uit Indiè teruggekeerd en
had een groot landgoed gekocht in het Noorden
Verapreiile Berichten.
Fkankkuk.
Tol secretaris van den mijnwerlcersbond
voor het Loiregobied is gekozen, in opvol-
ging van den afgotreden Cotte, Beauregard.
zou inpalmen.
Den dag voor het debat was er een levéc (1)
waarbij ook Warren tegenwoordig was Do kómng
hield hem staande, sprak met hem, lachte hem tot;,
deed hem vele vragen, over hemzelf, het Lager
huis, boe hij dit vond, hoe hij Engeland vond.
Er ontstond eene zekere beweging in het gezel
schap d*n nieuwe gunsteling aan het hof.
De debatten werden gevoerd, de stemming had
plaats
De heer Warren stemde (jen minister. Burke
beschuldigde hem van verraad, de koniug verhief
hem tot jonkheer.
Sir John Warren deed een goed hiiwelfik. ten
reinste voor hem; hij huwde de dochter van een
lerschen graaf, werd een van ’skoi.ings vrienden'
steunde lord Shelburne, deed lord Shelburne Val
len, had den takt bijtijds te ontdekken dat de
heer Pitt de man was om zich a^n ïe verbinden
en verbond zich met hem
Si^ohn Warren koéht nog een landgoe 1, en
nog een borough
Hij werd langzamerhand een persoon van grooten
invloed
Gedurende dedebatten over Infltó hield hu
Rich heel stilhij had eens, ter verdediging van
Hastings voor wien hjj eene groote bewondering
koesterde, gewaagd den heer Francis te verbete
ren omtrent een feit, waarifiee hij persoonlijk be
kend was.
3Ó)
Hij had veel aanleg voor het maken van ver
slagen; iets dat zijn heer zeer te stade kwam
|Iij kwam te Madras aan, niet langer als knecht1
maar als partikulitr sek rotans.
Zijn meester was er heen gegaan om zich een
vermogen te verwerven; maar hij was traag, en
bezat geen andere hoedanigheden, dife noodig zijn
'om succes te hebben, dan zijne hooge betrek
king.
Warren bezat alle benoodigde hoedanigheden
behalve deze.
De grondslag voor het bondgenootschap was
daarom duidelijkhet berustte op wederzijdsche
belangen en werd staande gdiouden 'door weder-
keerige hulp. k
De gouverneur schonk monopoliën aan den
secretaris, die zijn stillen deelgenoot ten billijk
aandeel in de winsttei toekende.
Daar ontstondhongersnood, zooals dat
meer in HindostdRBrkomtde bevolking van
het uitgehongerde ÖW schreeuwde om rijst, waar
van de voorraad, die .reeds door de natuur was
verminderd, sedert maanden op geheimzinnige
wyze was verdwenen.
jten vodruitzorgend bestuur had, naar het schijnt
Reuter meldt uit Kaapstad: Cecil Rhodes
is dood.
Het doodsbericht van Cecil Rhodes komt
niet onverwacht. Reeds weken lang was hy
ernstig ziek, en sleolits door de voortdurende
zorg der geneesheeren en do kunstmatige
ademhaling, door inademing van oxygeen,
kon hy nog eenige dagen een schynleven
leiden.
Thans is hy overleden^.nog geen SOjaren
oud.
V
Maandag deelden wy in ons bl:td reeds
hot een en ander mode van de betoogftig,
die Zondag plaats had te Brussel voor al
gemeen stemrecht en evenredige vertegen
woordiging.
De stoet, die uit ongeveer 300 verceni-
gingen bestond, word als volgt samengesteld.
Op de Boulevard de la Senno kwamen de
liberalen samen, op de Boulevard d’ Anvers
wapperden de roode vlaggen der sociaal
democraten naas,t de groene vanen der chris
telijke democraten. De muziek voorop speelde
strydliederen, geuzen-marschen, de Marseil
laise, het internationale proletariërslied. Mas
sa’s volk liep moe naast de botoogers, en
thousiast door de muziek.
Zeer werden toegejuicht de liberale afge
vaardigde Huysmans, abbé Daens, de leider
der christelyk-democraten, en de sociaal-de-
mocraten Furnémont en Van der Velde.
De stoet ging langs de Boulevard du Nord
en de place Brouckère naar diet raadhuis,
waar een deputatie ontvangen door den
burgemeester De Mot, een petitie ter
hand stelde.
De stoet was zoo groot, dat toen de spits
aankwam aan het „Maison du peuple”, het
huis der Brusselsche sociaaldemocraten op
den Boulevard d’ Anvers, de laatste, veree-
nigingen eerst vertrokken van het stadhuis.
De betooging werd beëindigd aan het
van Engeland
Hy was naar het Parlement gezonden door
eene gemeente, waar hij de ambachts-heerlijkheid^
gekocht had hij was een bedaarde, nette man
van middelbaren leeftijdv^fiet geen besliste poli
tieke overtuiging enJtfaar de partijen toen tame
lijk gel\k waren, narfuurlijk zeer gezien.
De akiodstrij^van Ix>rd North’ kabinet be
gon.
De minister vroeg het nieuwe lid bij zich te
dineeren, en vond 'het nieuwe lid zeldzaam vrij
van allé partijvoóroordeelen.
De heer Warren was een dier leden, die als
hun voornemen UP kennen gaven naar de debat
ten te luisteren en zich te laten ïeidetf door de
argumenten
Allen komplimenteerden hem, allen spraken
tot hem.
De heer Fox verklaarde, Bat hij een uitstekend
man was; de heer Burke zei, jiat dit mannen
waren, alleen in staat om het land te redden.
Mievrouw Crewe vroeg hem ophet souper
hij werd door de schilterendMe hertoginnen ge
liefkoosd.
Eindelijk kwam daar een vah die uiterste
krachtsinspanningen, die den val van een minister'
voorafgaan, maar die soms, door bijzondere dm-
standighedenf zooals in de' gevallen van Walpole
en lord North, niet tot een oogenblikkelijk rcsul
taat leiden.
Hoe zou Warren stemmen? was de groote
vraag.'
Hij zou. naar de argumenten luisteren.
Burke was vol vertrouwen, dat hij Warren wei
Nu verdere berichten over den vrede uit-
blyven, wordt de stemming in Engeland
gaandeweg minder hoopvol.
„Wy zyn reeds zoo dikwyls bedrogen ge
worden op het punt van vredesonderhande
lingen,” zegt do Westm. Gazette, „dat wy
moeten waarschuwen tegen al te buitensporige
verwachtingen; maar tevens moeten wy be
treuren het wantrouwen waarmede de zaak
in vele kringen wordt besproken.” Het blad
deelt hiermede op uitingen als deze in de
Times
„Wy kunnen er niet aan denken hen (onze
vooruitzichten in Zuid-Afrika] op te offeren
aan den wensch die ons geheele volk door
dringt van den Koning af tot den minsten
Engelschman toe, dat de groote plechtigheid
der kroning niet zal plaats hebben in een tyd
van oorlog, of aan ons gerechtvaardigd ver
langen om onze handen vry te hebben, ten
einde de plichten te vervullen die in andere
deelen der wereld op ons rusten, of ons^ièel
zouden kunnen worden.
„Wjj zyn niet, zooals Chamberlain het uit
drukte: bereid een „soort van vrede’ saam
te flansen na alle offers in bloed en geld die
wy hebben gebracht.”
De gewone Engelschman meent, dat de
regeering te ver gegaan is om op haar
schreden terug te keeren. Dat de weg, dien
zy insloeg, de verkeerde was, wil hy desnoods
wel toegeven, maar zyn nationale trots, en
de herinnering aan alle gebrachte offers be-
letfen hem om eerlyk en ronduit te bekennen,
en voorwaarden te stellen, die voor de andere
party aannemelyk zenden kunnen zjjn.
En toch zal, op den duur, die weg moeten
Telefoon No.
A DyEHTENTIEN worden geplaatst van
15 regels a 50 Centen; iedere regèl meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
