ilmes
i
4^
SE TWEE UITERSTEN.
V
Ol
ERVK
ouda, wgk1
en 129a, na
ilige Lood'
I grond aal
wel gelegeï
wek verhuüJrl
r voorlIOcém
2.5°. 3
I»
INGER.
wegen”.
INGKN
RIAL.
RS
inkel”
«o
WOPIRG
Nieuws* en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken,
Dinsdag 5 August us 1902.
41ste Jaargang.
No. 8868.
I'Ll ET,
uda,
FEUILLETON.
Hl
I7.ELSCHAP,
Augustus 1902,
iscl
66.
I M0,
i tl
1
op aange
legen
V
I
h
zjSW-
KEX^ISGEV 1XG
Bultenlandsch üverzlchl.
lÖ ^-1
/■g.
1
n t
r
wet-Waldecl
4
Verspreide Berichten.
1.30.
Zn. Gouda
Wordt vtrvolga)
het Engelselio
irift.
'erlicMiuff-
jor Leden van
t 0.60.
van 12 tot
EI?,
yewone
Amsterdam,
if <le Cognac
yohns van
rs.
.iter,
n dit Seizoen
UNG van:
Geziei
tl
Telefoon XOi
A D V EHTENTIEN worden geplaatst van
1—5 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
ILS, in 1
G van
Inzending van Advertentiën tot 1 uur de? midd.
het niet, voor mijzeg het mij dadelijk, en zij
trad nader en legde haar hand op zijn arm.
Morley beefde en zei toen bewogen en geroerd
Neen, neen, neen, er is niets gebeurd. Er kan veel
gebeuren, maar er is nog niets gebeurd. En wij
kunnen het voorkomen.
Wij I Zeg mij dan wat er gebeuren kan
zeg mij' wat we moeten doen.
Uw vader, zei Morley, terwijl hij langzaam
van zijn stoel opstond en door de kamer ging
loopen en op zachten, kalmen toon sprekend, uw
vader en mijn vriend bevindt zich op
’t oogenblik in dezen toestandhij is bezige tegen
den Staat samen te spannen.
Ja, ja, zei Sybil bleek, terwijl zij fluisterend
sprak en haar blik vast op haren bezoeker geves
tigd hield. Zeg mij alles.
Dat zal ik doen Hij is bezig, zei ik, tegen den
Staat samen te zweren. Van avond komen zij in
het geheim bijeen om de laatste hand te leggen
aan hunne plannenen van avond zullen zij in
hechtenis genomen worden.
O God I zei Sybilj terwijl zy hare handen
ineensloeg. Dan heeft hij mij de waarheid ge
zegd.
Wie heett u de waarheid gezegd i zei Mor
ley, naast haar springend, met heesche stem en
vlammende oogen
Een vriend, zei Sybil, hare armen latende
vallen en van smart het hoofd buigendeen
hartelijke, goede vriend. Vanmorgen heb ik hem
ontmoet en hij heeft mij voor alles gewaar
schuwd.
Ha, hazei Morley met onderdrukten lach
Een zeer merkwaardig toeval heeft gewild»
dat het groote jaarlyksche feestmaal, bekend
als The South-Africap dinner en ditmaal ge
geven ter eere van lord Kitchener, aanlei
ding heeft gegeven tot groote verbittering
onder de Rhodesiërs. De lord-mayor van
Londen presideerde en hield de groote feest
rede op den held van den avond.
Lord Kitchener antwoordde met een korte,
kernachtige redevoering, waarin hij lord Mil
ner zeer hoog prees en zyn vast vertrouwen
uitsprak in de toekomst van Zuid-Afrika, dat,
ha, ha, hij heeft het u gezegd, he, die hartelijke,
goede vriend, dien ge vanmorgen ontmoet hebt?
Heb ik u niet gewaarschuwd, Sybil, voor dien
verrader Heb ik u niet gezegd, dat ge voorzich
tig moest zijn met dien valschen aristokraat, wien
het alleen te doen was om alle geheimen te we
ten te komen van dat huis, dat hij eens door
zijne spionnage heeft bezoedeld, en dat hij nu
door zijn verraad geheel zou vernietigen.
Van wien en waarvan spreekt gij zei Sybil
terwijl ze zich in een stoel wierp.
Ik spreek van dien lagen spion Egremont.
Gij belasterd een eerlijk man, zei Sybil
met waardigheid.
Mijnheer Egremont is hier niet meer in huis
geweest, sedert gij hem hier den eersten keer ont
moet hebt, behalve ééns.
Hij behoefde hier niet in huis te komen om
achter de geheimen te komen, zei Morley eenigs-
zins boosaardig. Dat kon op veel behendiger
wijze geschieden door iemand, die in verbinding
stond en afspraakjes maakte met de bekoorlijkste
der bewoners.
Ongemanierde vlegel, riep Sybil uit, terwijl
zij in haar stoel opsprong, terwijl haar oogen licht
stralen schoten en haar uitgezette neusvleugels van
woede trilden.
O I ja, ik ben een lomperd, zei Morleyik
weet, dat ik een lomperd ben. Als ik een edel
man was, dan zou de dochter des volks zich
misschien verwaardigen mij met minder minachting
te behandelen.
De dochter van het volk houdt van waar
heid en van een manlijk gedrag, Stephen Morley
De heer Steyn werd te Southampton op
een draagbaar van de Carrisbrook Castle
aan boord v»n de Batavier III overgebracht.
De heeren Wessels en Fischer gingen ook
aan boord van de Batavier III, die omstreeks
twee uur naar Nederland vertrok.
De Liberal League, dat is die van lord
Rosebery, heeft Donderdag een feestmaal
gehouden om de liberale overwinning te
Noord-Leeds te vieren. De nieuw-gekozene,
Barran, was er dan ook naast lord Rosebery
aangezeten en de onontbeerlijke tafelspeeches
liepen natuurlyk over niets anders dan over
de heuglijke gebeurtenis. Zoowel het nieuwe
parlementslid als Rosebery, Asquith en sir
Edward Grey, de drie kopstukken der Libe
ral League, voerden het woord en lieten
zich allen zeer verheugd en buitengewoon
optimistisch uit over de jongste overwinning
en de gevolgen, die zij daarvan voorzagen
Lord Rosebery verklaarde zelfs, dat se
dert de eerste verkiezing van Gladstone in
Middleton geen verkiezing zulk een betee-
kenis had gehad als die te Noord-Leeds; en
vervolgens zeide hij, dat het aanzien der
regeering een doodelyken slag had gekregen;
na het beëindigen van den oorlog was de
natie .begonnen, de vroegere houding der
regeering te onderzoeken, die tot zoover
niets gedaan had voor de binnenlandsche
T
wetgevingdeze overwinning te Leeds
was een gevolg geweest van het samengaan
van alle liberale krachten in de quaestie der
graanrechten en onderwijswetten;»., in de
laatste jaren had de liberale party geleden
ohder gebrek aan •‘aaneensluiting en aan i
sympatme voor het imperialistische streven
der ntype, eni niet het-minst ook door haar
ongelukkige houding in de lersche quaestie.
En lord Rosebery'wees de liberalen in den
lande fop de Litferal League, als het ver-
ienigingspunt voor alle liberalen.
Maar wel verre van1 met zyn redevoering
te bereiken wat hy zich voorstelt, nl. aan
eensluiting, jaagt Rosebery, zooals hij by
zyn bakende, tabernakel redevoering deed,
een aanzienlek deel der liberal^, die de
League* of Liberals met sir Henry Campbejl
Bannertnan als leider /ereenigt, tegen zich
in het harnas. Uit Londen seint men zelfs,
dat alle libdrajen, ook de imperialistische,
Rosebery’s speech afkeurén.
Zoo is’ het ook in de pers. De conserva
tieve bladen brengen hem den meesten lof.
De „Daily Telegraph” noemt Rosebery de
eenige mogelyke leider eener liberale regee
ring en de „Daily Mail” brengt zeer warme
hulde aan zyn imperialistische belydenis.
Maar de „Daily News” spreekt heel anders
en betreurt de gesproken woorden, die de
breuk in de liberale party eerder zullen ver
wijden dan dichten, en ook de „Morning
Leader” spreekt zyn leedwezen uit, dat
Rosebery er de Home Rule quaestie weer
bijhaalde. De „Westm. Gaz.” zegt, dat
Barrans verkiezing te Leeds volstrekt niet
te danken is aan den steun van de Liberal
League van Rosebery maar aan het feit,
zooals Barran het zelf uitdrukte, „dat de
liberalen hun meeningsverschillen niet vooruit
besproken hadden”.
AI is dus de overwinning te Leeds een
verblijdend teeken naar een voortaan
aaneengesloten liberale partij ziet het er in
Engeland na Rosebery’s onhandige of
opzettelijke P redevoering nog niet uit.
Onder de vele congregratie-lectuur, die na
tuurlijk naast en tegelijkertijd met de congre-
gratie-schandaaltjes welig opschiet, trekken
twee brieven zeer de aandacht. Immers zy zyn
geschreven door den radicalen afgevaardigde
Goblet en door den bekenden geleerde Gabriel
Monod, beiden dus groote tegenstanders van
het clericalisme en.zy verdedigen de con
gregaties, d. w. z. zy bestrijden de opheffing
en spreken zich uit voor vrijheid van on
derwijs.
Natuurlijk staat overigens veel in ge
noemde brieven, dat den clericalen onaan.
BUR4
L GOUD/
Ge,;-
’loveniffl
|djmdb
|rcrel ij
143)
01 ja, zei Morley, bleek en met een Aan
wen, doch pijnlijken, bitteren glimlach. O ja
beste vriend
Ik heb gezegd „beste vriend», want daar
hield ik u voor, zei Sybilen dat zijt ge altijd
voor ons geweest. Waarom kijkt ge mij zoo
vreemd aan, Stephen
Daar houdt ge mij voor en dat ben ik altijd
voor u geweest, zei Morley op langzamen en af
gemeten toon haar woorden herhalende. Nu
wat zoudt gij dan meer willen, wat zou een onzer
meer verlangen vroeg hij haastig.
Ik verlang niet meer, zei Sybil on
schuldig.
Neen, gij verlangt niet meer. Nuhet doet
er ook niet toe. En dus ging hij op zijn gewo
nen toon voort, gij wacht op uw vader i
Dien gij niet lang geleden gezien hebt, zei
Sybil, en dien gij hier verwachttet te vinden.
Neen zei Morley, met denzelfden bitteren
glimlach en hoofdschuddendneen, neen, dat
verwachtte ik niet. Ik ben gekomen om u te
vinden.
Gij hebt mij zeker iets te zeggen, zei Sybil
ernstig. Er is mijn vader iets overkomen. Verzwijg
naar de ex-opperbevelhebber zeide, alle ele
menten in zich had om „een nieuw Amerika”
te worden. Na den Lord-Mayor en na Kitche
ner voerden nog tal var. andere aanzittenden
het woord, zooals generaal French, generaal
Brabant, enz.
De Nicuwzeelandsche premier, die ook
tegenwoordig was, heeft, geheel tegen zyn
gewoonte, eer. welsprekend stilzwijgen be
waard, ofschoon hy werd aangezocht zich
te laten hooren.
Er werd dien avond getoost op iedereen en
alles behalve overwylen Cecil Rhodes
en over Rhodesia. De bekende advocaat
Hawskley, dezelfde, wiens naam in ’97 by
bet onderzoek der parlementaire commissie
naar de voorgeschiedenis van den Jameson-
Raid, zoo dikwyls genoemd is in verband
met de destijds achtergehouden telegrammen,
heeft dan ook een woedenden brief geschre
ven aan de Times, waarin hy dit verzuim
scherp laakt. Het City-blad betreurt in haar
hoofdartikel het vergeten van Rhodes, doch
gelooft, dat het een bloot toeval geweest is.
Minder barmhartig is de Star, die de weinig
eerbiedige, doch overigens zeer juiste opmer
king maakt, dat in de city „een levende hond
meer geldt dan een doode leeuw".
Te Johannesburg is tegen 28 dezer een
vergadering byeen geroepen om een verte
genwoordigend lichaam in te stellen, dat by
afwezigheid van vertegenwoordigende in
stellingen in staat zal zyn met gezag te
spreken in alle zaken van publiek belang.
De leiders der werklieden aan den Rand
organiseeren zich om verschillende politieke
en sociale hervormingen te vorkrygen.
■is
GLEEVER,
TOS 1902, des
et hütel „ifi
ieder afzonde!
ineerd, govibilij
zichtigen ‘I
dag der Lr
n op dien !diü
i vobrtioefiiit
SLEEVEffilEk a
-Qa
ÏW;
ger.aam zal zyn, ja, men kan wel vermoeden»
dat dezen de bekende verzuchting zullen
slaken, die vrienden gevaarlyker dan vyanden
voorstelt.
Immers de hoer Goblet schryft, dat hy
verdrijving van de Jezuïeten volkomen recht
vaardig acht; dat hy dat gedeelte van de
wet-WaldecM Rousseau, waarby de bevoegd
heid van de* congregaties in het verwerven
van bezit, wordt besproken, zeer toejuicht,
evenals dat de Staat zich het recht voorbe
houdt om elke godsdienstige vereeniging, die
hy gevaarlyk acht voor het algemeen welzijn
te ontbinden, maar met dat al is de heer
Goblet voor de vrijheid van onderwijs.
Beiden, Goblet en Monod, gaan in zeker
opzicht nog veel verder dan de bestrijders van
de congregaties. Immers zy vragen niet meer
of minder dan de volkomen scheiding vanKerk
6n Staat, de heer Goblet om „de kerk de
macht te ontnemen, die zy ontleent aan haar
banjmet den Staat en aan de hulpmiddelen,
die |y uit de schatkist trekt”, de heer Monod,
orndjt na de scheiding de kerk zelf een stokje
zou jfeteken voor het onbeperkte voortwoe
keren van de congregatiën.
DfDuitsche keizer heeft eergisteren van
uit Kiel een bezoek gebracht aan den groot
hert®; van Mecklenburg te Schwerin. Wil-
helnjhield een rede, over welke echter niets
byadiders te vermelden valt. Tamelyk vreQjnd
daarentegen was de begroetingstoost van den
groothertog zelf. Deze vergeleek nJ. Mecklen
burg bij „een schakel van de ijzeren keten,
die de eenheid van het Duitsche rijk waar
borgt”.
Het beeld van de „ijzeren keten” zal allicht
velen aan „boeien” doen denken. Toch zal
de groothertog het wel goed bedoeld
hebben.
De Keizer begaf zich ’s avonds in een open
rytuig van het slot naar het station, daarby
luide toegejuicht door de menigte. Hierop
werd per spoor de terugreis naar Kiel aan
vaard.
Duitschland.
Keizer Wilhelm, die indertijd president
Kruger niet heeft willen ontvangen, is thans
bijzonder begeerig naar een bezoek van Kit
chener. Zyne Majesteit heeft „den held”
doen weten, dat vóór het vertrek naar In
die hy en zyn leger gaarne een soldaat die
zich zóó onderscheiden heeft, willen vieren
te Berlyn.
Op 27 Augustus komt de koning van
Italië te Berlyn. De reis gaat van Racco-
nigi door den St. Gothard-tunnel en wel
licht zal Z. M. zich nog een paar uur op
Zwitsersch grondgebied ophouden om te eere-
lunchen met de nu zéér vriendschappelijk
gezinde Zwitsers.
en zal met minachting bejegenen al degenen, die
vrouwen belasteren, hetzij zij edelen zijn of lijf
eigenen.
En waar is de lasteraar
Vraag dat aan hem, die u gezegd heeft, dat
ik afspraakjes maakte of in verbinding stond met
mijnheer Egremont of met iemand anders.
Mijne oogen mijne eigen oogen heb
ben het mij gezegd, zei Morley. Vanmorgen, juist
toen ik in Londen kwam, heb ik gezien, hoe
tegenwoordig uw tijd wordt doorgebracht Ja
voegde hij er op een droeven toon vol zielesmart
bijik ging voorbij het hek van de tuinen ik was
getuige van uw afscheid.
Wij ontmoeten elkander toevallig, zei Sybil
op kalmen toon, en met eene uitdrukking, die
aanduidde, dat zij aan geheel andere dingen dacht,
en naar alle waarschijnlijkheid zullen wij elkan
der nooit weer ontmoeten. Laten we niet verder
over deze beuzelingen spreken, Stephen, hoe kunnen
wij mijn vader redden
Zijn dat beuzeliugen zei Morley, langzaam
en ernstig, terwijl hij naast haar ging staan on
haar ylak in het gelaat keek. Zijn dat werkelijk
beuzelingen, Sybil OI maak dat ik dit geiooven
kan, en dan hier zweeg hij.
Sybil keek ook hem vlak in het gelaatde
gloed van haar donker oog bracht hem van streek,
zijn oog bezweek voor den ongelijken str’jti, zijn
hart bonsde, zijn leden beefden hij viel op de
knieén. 11
GOIME COURANT
Telefoon Ao. 82
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De oprijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijk^ Nommefs VIJF CENTEN.
INRÏC)
INGEN WELKE GEVAAR, 'sCHADE OF
HINDER KUNNEN VEROokZAKEN.
ÏMEESTER en WETHÓUDERS van
dart. 8 der HINDERWET;
ft wetAi:
dj KqnjftWijk Besluit van 717 Juli 1902
ff de' jloor hun college bij 'besluit van 6
Ir 190a, No. 8, aap H J, ’Maree, alhiei?,
1 nieuwe voorwaarde, vóór de hem bij
fcn Mei 1901, J4oj 8,( verleende ver-
jtot onrjchting va£ eene smederij in het
kan tg Turfmarkt, Wijk H No. 184, lui-
„dat öi J(de inrichting1 niet mag worde’n
tusscheri .des avönds 11 uu|r en des moi;-
j,liur’’J|s Vervangen door de navolgende
Ide hfichting niet mag worden gewerkt
tussqlieijl ties MOpds 11 uur pn des moïgens 6 pur.
dan Anehgeslffipr)l ramen en,deuren”.
GpudflTdeajj 4 ,9°2- 1 j
1 Burgemeester pn Wethouders •voornoemd,
1 j R. L. MARTENS.
1'De Seoparis,
W. KROMHOUT, 1. s.
