N TBBE. lARMONlï”, DA. IH I I •II éSSB SVEB BINNENLAND. Aïewtrs- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken» Woensdag 8 October 1903. fNo. 8933. tnillenlaadscb Overzicht FELILLEIO.V fDENBERG BIER. ZIJN LAATSTE DROOM. ZONEN, i. 41ste Jaargang rond«rbalgem Foadtntdf van M a Inzending van Advertentie» tot 1 uur der midd. Verspreide Berichten. fi Zn. - Goud* Wordt vervolgd.) voering ran ge- jevelende BIJL, SBAART Lz. STE No. 1, ide Liter. bevelend, Ifoner, Heine- t per tumbler. Vertelling van J. van Ettmüller. (C% het Duitsch vertaald^ IERK te letten VAM worden afgele- e pakjes van vijf en een Ned. om van Nommer en an nevenstaand Wet gedepo- bovengenoemd ■afé Restaurant 3ERZALEN be- dag gelegenheid rte, terwjjl „it- jn voor bruilol- en, tegen billjjk kegelliefbebbera leenden. an een model 10 ct. per uur of Telefoon to. Sï, De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks met uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prijs per drie maanden is 1.25, franco per post 1.70. Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN. pont f 1.60. Ierland okin 8 Amsterdam dieSchutzenapotheke litach, Oeaterreich Jentraal-Oepdt Sander t besloten zyn minister van oorlog, gene- 1 Weyler, tot aftreding te noodzaken. De uanjiclie bladen deelen verschillende voor- leii mede, die er op wyzen dat de grootc ',T:yL. L.l IL; en de Koning laat hem dat flink gevoelen. Zoo had de minister van oorlog vergunningen uitgevaardigd voor het bezichtigen van ves- de minister, maar alleen de commandanten mm tiHiiiM. Naar aan bet Centrum geseind wordt, heelt Prins Hendrik vandaag oen bezoek aan Rolduc gebracht, waar lijj is ontvangen met klokgelui er. saluutschoten, terwijl leeraren on studeüten hem een geestdriftige ontvangst bereidden. Mot grooto belangstelling be zichtigde de Prins het college. S OU D fAMMER er kt ITO A F Geldgebrek is op dit oogenblik het zwakke punt van Znid-Afrika. Hierom reizen de Boerengeneraals Europa af, binnenkort Duitschland, waar zy, naar het thans weer heet, door den Daitsyhen Keizer zullen worden ontvangen zonder tus- schenkomst van den Britschen gezant, om dat de Keizer zelf oen onderhoud met de generaals wenscht en niet van hen dhs het verzoek behoeft uit te gaan. Geldgebrek zal Chamberlain er toe bren gen, als ten minste de „Financial News” waarheid spreekt, in het Parlement een wetsontwerp in te dienen, houdende mach tiging tot het aangaan eener leening van 30 millioen pond voor Transvaal. Het zal wel dezelfde loening zyn, waarvan onlangs sprake wasvoor, maar ook ten laste van Trans vaal. En of daarmee dan al werken van open baar nut zullen worden betaald, en of de bjjdrage van Transvaal zelf al een paar jaar wordt uitgesteld, het blyft een misbruik maken van zijn positie als overwinnaar, het land, dat men eerst heeft platgebrand en uitgemoord, zelf de onkosten van zijn her stel te laten betalen. Ook d.e particulieren in Transvaal klagen over geldgebrek. Telefoon No. SU A D V ERTENTIEN worden geplaatst 1—5 regels a 50 Centen; iedere regel meer 10 Centen. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. vereld bekend en offen middel tegen oor-, Lever n, enz. Inwendig itwendig in bijna met goed gevolg Pr(js per flacon f 1.15. eneeskrach ïstal elke pijnlijke iverbodig. Met oor ongeneeslijk mgs een by na £2 irengt genezing en i, ontstekingen enz Do leden van de Eerste Kamer der Sta- ten-Generaal zijn bijeengeroepen togen Dins dag 14 dezer, 's avonds om half negen. baar by i PERS Jz. ijs van echtheid is i kurk steeds voon len nanm der Firma PPE „Wat?» vroeg Iwan; «ik versta U niet. Harten der onderdanen Wat komt er dat op aan Waartoe gebruikt men die De onderdanen zijn daar om te gehoorzamenmet oi zonder hart, wat maakt dat uit? Zijn hart behoort mij, even als zijn huis, zijn akker, zijn leven, zijne vrouw, zijn kind. Ik behoef hen dat niet te vragen.» „En mijne bruid nu Wat houdt mijne zuster Elizabet tegen „In beginsel zijn wij het toch eens.» Engelands Koningin kan eene nauwe verbin tenis, van hare familie, in den persoon harer nicht, slechts toejuichen, maar de dame zelf, Lady Hastings, heeft haar jawoord nog niet ge geven, bare jeugd, hare zwakke gezondheid eischen verschooning. Ruslands klima „Nicht hier en nicht daarAls de Koningin wil dan beveelt ze, en wanneer zij beveelt „Wilt U. M. my veroorloven openhartig te spreken viel de gezant hem in de rede. „Uwe Majesteit zijn door God vele goede eigenschap pen geschonken, tot Ruslands heil Toch mist men, onder die vele hoedanigheden, eene zekere zachtaardigheid, ik bedoel teerhartigheid, aan welke onze dames gewoon zijn.» vast raai Spat vallij -r invloqjl van Weyler aan het tanen is; d: ’--t L-w had de minister van oorlog vergunningen uitgevaardigd voor het bezichtigen van ves tingwerken; de Koning verklaarde, dat niet de minister, maar alleen de commandanten dier berken bevoegd waren znlko vergun- ningen te verleenep. De Koning heeft verder geweigerd besluiten te onderteekenen, die de minister hem voorlegde. En nu komt het bericht, dat generaal Weyler, na de opening der Oprtes, zyn ambt aal neerleggen. Waarschijnlijk zal Sagasta wel trachten iu do drie weken die nog verloopen moeten de zaak bij te leggen. Maar de „Voss. Ztg.” wijst er op, dat in elk geval de jonge Koning een boog spel speelt. Generaal Weyler, de „Alva van Cuba", is een gevaarlijk manhjj is van het hout, waaruit leiders van pronun- tiamiAte’s worden gesneden. „Tmr Weyler het opperbevel op Cuba had neergelogd, en naar Spanje werd terug geroepen, nam hy eon dreigende houding aan tegen het koninklijk huishy knoopte betrekkingen aan met republikeinen en Car- Hsteni poogde op zyn rondreizen door het land het offleierskorps op te ruien, en deed maiMiffenlaag.,h«UBmr vau miento over Spanje hangen. een ambt aan het hof te geven en hem later in het kabinet op te nemen werd de gevaar lijke man ontwapend. Wanneer thans koning Alfonsus, slechts enkele maanden na zyn troonsbestijging, het durft wagen zich van Weyler te ontdoen, dan moet hy zich zeer sterk achten en zeker zyn van den steun van het leger. Tot voor korten tyd waren do sympathieën van het offleierskorps geheel aan de zyde van Weyler. En thans nog is Weyler de man, die, evenals voor een paar jaar, de rol van Wallenstein, enzoonoodig, ook die van Monk zou kunnen spelen.” Aan Hare Majesteit de Koningin der Nederlanden Ondergeteekenden, Bestuurderessen der „Vrye Vrouwenvereniging” te Amsterdam, «De Glinskis hadden die daad maar voor zich zelf gepleegd» «Mij hielden zij, even als vroeger, buiten de zaken, maar lofh genoot ik meer uiterlijke eer «Ik was een onervaren, levenslustig jongeling. Herschenschimmige wenschen vulden mijn brein.» «Men stond mij toe, ja men veileide mij, tot allerlei afwijkingen en uitspattingen.» «Niet lang duurde het of Bojaren en volk wier pen andermaal de poort, van het paleis, in puin. Bij het schijnsel van het brandende Moskou, brach ten zij mij, op pieken, de hoofden der Glinkis. Zij wilden mij tot heerscher hebbenmij, den rechtmaligen Czaar.» «Onder bloed en brand, sidderend en toch ver heugd en onverschrokken greep ik eindelijk den Scepter. Aan mijne zijde stond een goede engel, Athanasia, mijne eerste gemalin De Czaar hield op en verzonk in diep gepeins. Even later beurde hij het hoofd weder op, als uit een droom ontwakende, ledigde op nieuw een beker brandewijn en vervolgde «Met zachte doch zekere hand leidde zij, de verstandige vrouw, den onervaren, opvliegenden, heftigen, jongen man. Mijne gehefde gade was te gelijk mijne wijze, wei overlegde raadgeefster. Er kwam orde en regel in het, zoo lang door partijschappen ver deelde land. De trotsche Bojaar vond, in den Czaar, een Heer en Rechter. De boer een Vader, die zijn arbied beschermde en den onschuldige voor willekeur bewaarde.» eenige incidenten plaats, w tarmede Dreyfus niets te maken had. Eenige nationalisten riepen „Zola A Charenton” (het gekkenhuis), hetgeen tot een opstootje aanleiding gaf. Ook 'op de Place Blanche werd gevochten, by gelegenheid der manifestatie ter eere van Jaurès. De politie en de cavalerie moesten chargeeren. Een agent kreeg een slag op het hoofdzyn aanvaller werd ingerekend. Er loopen in Engeland verschillende ge ruchten die men echter niet grifweg heeft te aanvaarden over de onderwijswetten, die in de nieuwe bijeenkomst van het Parle ment wel weer dadelyk verder in behande ling zullen worden genomen de „Birmingham Daily Post” beweert, dat Balfour met eer. be langrijke verklaring voor den dag zou komen en de Londensche correspondent van de Temps” wil zelfs, dat men in politieke krin gen zeker is, dat Balfour van zyn geheele wetsontwerp af zal zien tegen de steeds sterker wordende oppositie. Zoolang echter van deze oppositie onder de makke regeeringsmeerderheid niets ge bleken is, bestaat er oogenschynlyk weinig kans op zulk een wijziging van do houding der legeering. De FrankÊ Ztg. verneemt dat de ryks- kanselier tegen 14 dezer de minister-presi- denten van de groote bondsstaten byeen heeft geroepen tot een conferentie, waarin, naar het heet, beraadslaagd zal worden over het lot van hét tarief-ontwerp. De Germania, het orgaan van het centrum, de party die in den Kyksdag den doorslag geeft, bevat een opmerkelijk artikel over de kansen van het tarief-ontwerp. Zy geeft er een overzicht in van de verschillende pers stemmen en zegt dan, tot haar leedwezen to moeten verklaren, dat de kringen die den landbouw goedgezind zyn anders gezegd agrarische kringen de oppositie koren op haren molen brengen. Als voorbeeld worden beschouwingen van de Deutsche Tagesztg. en van de Kreuszeitung aangehaald. „Wy kunnen, zoo eindigt de Germania, met den besten wil niet gelooven dat dit het laatste woord van de conservatieven over het toltarief is. Ware dit het geval, dan zouden immers alle verdere parlemen taire beraadslagingen nutteloos zyn.” De Petit Bleu weet omtrent de tegenwoor- digheid van Dreyfus bij Zola’s begrafenis het volgende mede te deelenNa met zyn vrouw den geheelen nacht van Zaterdag op Zoudag, by Zola’s lyk te hebben gewaakt, ging Dreyfus Zondagochtend mevrouw Zola smeeken hem zyn woord terug te geven (hy had haar beloofd den stoet niet te zullen volgen, om geen wanordelijkheden uit te lok ken). Na een oogenblik nagedacht te hebben, gaf zy de gevraagde toestemming. Het publiek heeft niets van de tegenwoor digheid van den gewezen kapitein gemerkt. Hy stond aan de groeve tusschen de heeren Gabriel Monod, van het Institut, Henri Leyrct en Lalance, oud-lid van den Duitschen Byks- dag voor Elzas-Lotharingen. Na alle redevoeringen aangehoord te heb ben verwijderde hy zich stilletjes. Toen hy echter door een deur van het kerkhof, die niet voor het publiek geopend was, naar buiten wilde gaan, hielden agenten hem tegen. Do prefect van politie zelf, die hem niet herkende, vloog op hem af, roepen de „Neen, mynheer, daar moogt u niet door!” Dadelyk echter kwam iemand van de politie op den heer Lépine toe en zeide, „Mynheer de prefect, het is Dreyfus.” Daar op bracht de heer Lépine de hand aan den hoed met de woorden „Gaat uw gang, myn heer.” By het verlaten van het kerkhof hadden ministerraad ontslagen en vervangen worden door den heer Lutaud. Duitschland. De premiers der grooto Bondsstaten zul len over ettelyke dagen vennoedelyk te Berlyn samenkomen met den rykskanselier om te beraadslagen over het nieuwe tarief van invoerrechten. Door den krijgsraad te Dusseldorp is kapitein Karl Knocli, van het zestiende in- fanterie-rogiment te Mlilheim aan den Rjjn, veroordeeld tot drie maanden gevangenis straf, wegens do overlegging vau eon valsch schietrapport, welk goval kortelings verteld is. In het telegram van den keizer aan den commandant van het pantscrschip „Pan- thei” in de wateren van Haïti, na de ver nieling van de „Crête-A-Pierrot”, heet hot alleen: „Bravo Panther; goed gedaan. Wil helm.” Door de rechtbank to Kiel is do can- didaat in do medicynon, Krocber, wegens een duel op pistolen met don assistont-offl- cier van gezondheid dr. Pauly, veroordeeld tot vier maanden vestingstraf, terwyl dr. Tauly van den krijgsraad vijf maanden kreeg en dat hoewel er geen druppeltje bloed vor- j nroyni^ja- morst was. Door Weyler *Óó8TKNBUK-HoNaARijE. Keizer Franz Joseph heeft zyn schoon dochter prinses Stéfanie. nu gravin Lonyay, te Schönbrunn genoodigd, om cons precies te weten te komen wat or tijdens haar ver blijf in België geschied is. De jeugdige koning van Spanje schijnt „Wat* riep de Czaar donderend uit, en wilde opspringen, doch zijne jichtige beenen weigerden hunnen dienst. „Ik ben zachtaardig, ik ben teerhartig" brulde hij„ik ben het althans geweest en zal het ook weer worden." „Gij en ’anderen hebben goed praten I „Kent ge mijn innerlijk Kent ge mijn levens loop Weet ge wat ik geleden heb Ge twijfelt aan mijne goedheid en ge leeft zelfs nog.» „Nog hebben mijne dienaars’U niet in stukken gehouwen, $n ik had hen maar één wenk te geven Nog sleept men U niet naar den gloeienden oven, waarin ik een mijner vrienden tot asch liet ver branden, omdat hij zoo vermetel was, mij te mis hagen. „Spreek I ben ik zachtaardig oi niet Sir Bowes kruiste de armen en zag den Czaar rustig in de vlammende oogen, z-ggende „U. M. vergeet dat ik niet een Uwer vrienden ben en ook geen onderdaan van U. «Ik ben de vertegenwoordiger van Engeland het machtigste rijk der werelden werd Engeland, in mijn persoon, maar een haartje gekrenkt, zoo zou dit het begin zijn van het einde van het Russische rijk.» Op een wenk bood een der hofnarren den Czaar een beker vol brandewijn aan, dien hij in één teug leeg dronk. Daarna begon hij Weer, op rustigen toon «Vergeef mij vriend; ik ben mij zelve niet al tijd meester.» «Ik wil U mijne geschiedenis vertellen, dan zult ge mij beter begrijpen en... beklagen.» Frankrijk. Er wordt te Parys gesproken over de terugtreding van den wereldbekenden Ti- mes-correspondent te Parijs, De Blowitz, en zyn opvolging door den Weener correspondent van hetzelfde blad. Volgens de Libre Parole” zou de prefect van politie te Par|js, de heer Lépi ne, om zyn tactlooze voorzorgsmaatregelen by de begrafenis van Emile Zola, door den «Mijn Vaderen voorganger, Wassili Iwanowitsch, (God zij met hem) heb ik niet gekend. Mijne moeder, Helena, regeerde in mijnen naam. Ik was een kind van zeven jaren, en dacht slechts aan lekkernijen en spelen, zoo als alle kinderen. Op zekeren dag brak er eene tierende taenigte in het paleis, aangevoerd door Vorst Chuiski en zijze bloedverwanten. Hij had mijne moeder vergiftigd, (dat kwam ik later te weten) en benoemde zich zelf, eigen machtig, tot regent, en voogd over den troonop volger. Hij hield mij iu zoo’n ondergeschikte Ijouding, dat hij mij, bij ontvangst van vreemde gezanten, dwong, om aan zijn j voeten te gaan liggen, waarbij hij zjjne gespoorde laars op mijne borst zette. Na een maaltijd, waarbij het bijzonder lustig toeging, doorstak hij, voor mijne oogen, in mijne armefl, mijn speelkameraad Belski. De Bojaar, WoronzGf, die dit beletten wilde, werd door de beschonken bjnde op den grond geworpen en dood getrapt, Zoo verliepen *cv$n jaren. Ik sidderde voor allen en voor alles; voo/ den dienaar, die mij mijn kleed bradht; voor de spij«tn< mrW mij voorzette. w Toen brak opnieuw oproer uit in het Kfo-nl. Ditmaal waren ’t vrienden. Mito 'dom «1 We zijnen, de Glinskis, hadden aanhJ|ger| gewotven Op de jacht grepen zij Chuiski, stootten hem van ’t paard en wierpen hem de wilde jachthonden voor, die hem, nog levend, verscheurden.» «Ik verwisselde echter maar van voogd.»

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1902 | | pagina 1