:gt,
J
UI THEE,
OOP.
No. 8949
wsch
brood.
5Ateww«- en Advertentieblad vmr Gouda en Omstreken,
J l
41s(e Jaargang.
Bullenlandsch Overzicht.
-
J
er Sciir.
Vrijdag 7 No vernier 1902.
JOO Mark
Y ZONEN,
•j
FE 11LLE1 O I\i.
V
Inzending van Advertentiën tot 1 uur dee inidd.
Verspreide Berichten.
Zu. Gouda
lachte de
maar je moet
ritvoering van ge-
nbevelende
BIJL,
SEBAABT Lz.
in HAMBURG,
u K.G.
bf
De prijzen zijn
door den Staat
gegarandeerd.
line mi ng in
GOIIIkSCIIE C0I1IAVT
.net de aanvraag
loten voor de
de trekking zoo
terlijk tot
BER
rg gewaarborgde
arin zeker
worden.
oordeel biedende
et plan slechts
volgende
eventueel
rk.
prijz £10 000 M.
prijz. Rnnn
prijz.
prijz.
its Guld. 3-50.
its Guld. 1.75.
its Guld. 0.90
'olgende klassen
prijzen worden
e trekkingsplan
t den Staat, welk
rerzend.
loterij ontvangt
Je plaats gehad
•le trekkingslijst.
ng van prijzen
prompt aan de
geheimhouding,
men eenvoudig
/en, ook tegen
MERK te letten
VAN
IN 41
1de pakjes van vyf
f en een Ned. on»
C van Nommer en
van nevenstaand
de Wet gedepO'
lement een blauwboek overgelegd. Daarhit
verneemt men, dat de koloniën zullen ge
raadpleegd worden by internationale verdra
gen, waarby zy belang hebben. Ieder jaar
zullen een tiental Australiërs en Nieuw-
Zeelanders tot adelborst benoemd kunnen
worden. De koloniën zullen de voorkeur ge
nieten by contracten, door de Regeering ge
sloten. Elke vier jaar zal een koloniale con
ferentie gebonden worden.
Ook zyn schikkingen getroffen ten aan
zien van de telegraafkabels, de patenten, het
metrieke stelsel. In ’t algemeen was mep
voor preferentieels rechten, maar deze zon
den toch niet dezelfde zyn in de verschil
lende koloniën. Het denkbeeld van één zee
macht voor ’t geheele Ryk vond geen genade
in de oogen van den Canadeeschen premier,
en viel. Ten aanzien van de landverdediging
van het ryk kwam men evenmin tot over
eenstemming.
- i 4
lelefoou No- M2.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco pej'
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VTJF CENTEN'.
Novelle van ALWIN RÖMER.
Uit het Duitsch vertaald.
Fraxkruk.
De burgemeester van de kantons van Lens
neven, Plabonnec, Lannilis, Plouescat en
Landivisian zullen Maandag a. s. ten stad-
huize te Brest samenkomen onder presidium
van den senator Pichon, om vast te stpllen
een protest-adres tegen het rondschrijven
van den premier, waarbfj het godsdienston
derwijs in het Bretonsch verboden wordt.
Terwyl de scheidsrechters inzake de
staking te Parjjs, satnensprekingen honden
met partjjen, beeft de algemeene secretaris
van den mynwerkersbond, Cotte, ter kennis
gebracht van de verschillende mijnwerkers-
vakverenigingen, dat de hervatting van den
arbeid alleen mag geschieden als ze alge-
portret van een beeldschoon meisje.
•O I wat is dat riep de oude dame ver
schrikt. .Dat is toch geen portret van jou,
Hilda?»
>Ne:n,« antwoordde tij, toonloos. »Kan hel
zijne zuster zijn, die door ziekte verhinderd was
ons trouwen bij te wonen.»
„Verbeeld je dat maar niet, kind,» sprak me
vrouw van Hagevfld, geërgerd over zooveel hiijr
chelarij en nam, onbarmhartig als een onderzoe-
kingsrechter, de tweede knoop ter hand, om ook
diens geheim te ontraadselen.
„Heeft Boderik nog meer zusters vroeg zij
bits, terwijl ze ook deze opende.
„Neen," zei Hilda angstig.
„Dan zal dit zijn» nicht zijn zeker!» riep de
oude vrouw grimmig, haar een tweede portret
toonende; wat jonger maar niet minder schoon.
O God, o God! wat zijn dat vreeselijke ont-
fcïkingen. Maar ik kan het niet gelooven moe
der hij moet onschuldig zijn.»
„Daar zullen wij spoedig achter zijn. Help me
maar eens aan mijn mantel. Ik ga er dadelijk op
uil om de zaak te onderzoeken. Lindenheimer-
straat, ia dat niet buiten de Steenpoort? Nu,
wees maar niet zoo bedroefd. Misschien zijn het
nog wel beelden uit zijn jongen tijd, die hij vcr-
zuimd beeft te vernietigen. Als hij thuis komt,
laat hem niets merkenook niet dat ik hier7ben.
Binnen een uur ben ik terug. Kijk maar uit.
Heb ik mijne zakdoek in de hand dan is hij
onschuldig, zoo dat je van verre een teeken hebt.»
Wordt vervolgd.}
Over de veel besproken conferentie van de
koloniale premiers te Londen, waarvan de
beraadslagingen, zooals men weet, met zorg
geheim gehouden werden, ia nu aan het Par-
Maart 1903 op.
De geheele verkiezing is ditmaal beheerscht
geworden door de groote economische
quaesties, voornamelijk door de vraag over
het voortbestaan der trusts, de reusachtige
financieele lichamen, die in staat zyn de ge-
heele wereldmarkt naar hun hand te xetten.
De democratische party verklaarde zich
krachtig tegen deze trusts; de republikeinacbe
party, waarvan een deel gunstig gestemd ia
voor de trusts, waarin de groote voormannen
der party, senator Hanna, Pierpont Morgan,
Schwab en anderen betrokken zyn stond
in dit geval voor de moeilijkheid dat presi
dent Roosevelt ten minste een beperking
wenscht van het optreden dezer lichamen.
Een overwinning der Republikeinen is dus
een halve overwinning voor de trusts; eea
overwinning der democraten is een neder
laag voor die lichamen, en zal zeker leiden
tot naasting en staatsexploitatie der steen
kolenmijnen.
In de thans aftredende Kamer beschikken
de republikeinen over een meerderheid van
38 stemmen, in den Senaat van 20 stemmen.
Het nieuwe Huis zal 29 leden meer tellen,
wegens toeneming van de bevolking, voor
namelijk in de noordelijke Staten.
Hoewel de uitslag nog niet bekend is, heeft.
Reuter toch reeds gemeld, dat de democraten
in stemmenaantal zyn vooruitgegaan, niet ge
noeg echter om in het nieuwe Congres een
meerderheid te kragen.
Maar het blijkt, dat de bevolking langza
merhand genoeg krijgt van de tyrannie der
trusts, en van de telkens voorkomende werk
stakingen. En daarom zal president Roosevelt
zeker in de nieuwe zitting een krachtige
poging doen, om aan de heerschappy der
grbote maatschappijen een einde te maken.
j In het Lagerhuis zeide Chamberlain, by
hét debat over de credietaanvraag ten be
drage van 8 millioen, dat hy zyn zending
aanvaardde zoo onbevangen en onbevooroor
deeld als mogelyk was, en met den vasten
wil, alles t>overwegen wat te berde gebracht
mocht wordenieder voornaam man, iedere
vereeniging wan invloed had het recht ge
hoord te worden.
Chamberlain zeide dat er nu nog slechts
34,000 menschen in de concentratiekampen
waren, en dat van 24,000 gedeporteerde
krijgsgevangenen er reeds 14,000 in het land
waren teruggebracht, 7000 zouden nog voor
het einde des jaars teruggaan, en de rest
binnenkort.
De gift van 2 millioeu geschiedde ten
behoeve van de tronw gebleven Engelsche
en Afrikaansche bevolking in Transvaal en
Oranjerivier, die op ruimer schaal schadeloos
gesteld zou worden dan zy die tegen de
Engelschen gevochten hadden. Voorts zou
den giften geschonken worden aan de trouwe
bevolking die te lyden had onder den eersten
inval in de Kaapkolonie, en aan die in Na
tal, maar geen stuiver zou gegeven worden
als schadeloosstelling aan de opstandelingen.
Wat wy, zeide Chamberlain, aan‘onze vij
anden gaven» werd jaaoscb-
lievendheid en met de bedoeling dat die
menschen niet verbitterd zouden zyn, en in
staat gesteld zouden worden, hun vroegere
welvarendheid terug te krygen.
Chamberlain zeide nogIndien het voor
geschoten geldelyk bedrug onvoldoende blykt
te zyn, zal niet aarzelen, aan te dringen
op meer opofferingen om dë schade te ver
goeden. Het terugbrengen van de Boeren
naar hun land heelt myn verwachtingen
ver overttpffen. Het is verstandig, optimis
tisch te zyn. Laat ons vertrouwen stellen
in de toekomst en de tpekomst zal ons ge
ven wat wy verlangen. Ik ga naar Zuid-
Afrika met den vnrigen wenscb, al wat op
oneenigheid gelijkt, te vergeten, en de ver
wante volkeren saam te brengen tot een
groote Afrikaansche natie, onder de Brit-
sche vlag.
Onder luide toejuichingen werden de ge
vraagde gelden met algemeene stemmen toe
gestaan. Botha, de la Rey en Schalk Burger
waren op de tribune aanwezig.
hebben van zuur
i avonds l/8 eyer-
lan worden de
>Hm meende de moeder nadenkende, en
hield nog altijd de manchetten in de hand, >zoo,
gaat hij veel in burgerkleeren uit?” 1
«Als hij gaat biljarten is hij meest in politiek
gekleed.”
•Hoor eens Hilda, vindt je dat niet opmerke
lijk?”
>Wel neen moeder, hij is dan veel vrijer; de
uniform geeft altijd iets stijfs, iets gedwongens.
Gelooft u ook niet
Zeker, Hilda, maar voor biljarten behoeft hij
zich toch niet te generen Je vader was daarin
juist het tegendeel.”
•Ja, maar moeder,” sprak de jonge vrouw, een
beetje gekrenkt, «de eene mensch is anders dan
de andere, en zoo Roderik is bevalt hij mij
best.”
•Dat is ook de hoofdzaak,” vergoelijkte de
moeder, »maar toch heeft je man eene slechte
gewoonte, zoo ik zie.”
•Niet eene I” protesteerde Hilda trotsch.
•Laat mij uitspreken, trouwe ega,"
oude dame, »ik bedoel geen kwaad, nu
50 cent
35 by
,ri OIJIE,
ii 5000 M.
a 80f,0 M.
it 8000 M.
prijz. 4I500 M.
prijz. a 1 ODD M.
prijzen A S00 M.
prijzen a 250 M.
prijzen 4 200 M.
prijzen a 169 M.
prijz. 150, 148,
i15, 100 M
prijz.A78, 45,81.
rijzen.
klasse bedraagt
d. tot 5.»>00 M.,
4 e tot 6 >000 M.,
6e tot 75.000 M.
met de premie
•00 Mark,
ing, die officieel
F
worden af gele- i
nalrioa vnn tlüi
Telefooa M’4
A I) VER TENTIEN worden geplaatst van
1—5 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Dinsdag heeft de Ryksdag zyn beraad
slaging over de aanhangige ontwerpen voort
gezet en ofschoon de hooge vergadering
urenlang naarstiglyk heeft gearbeid, is zy
met de zaak niets verder gekomen. Toen
er ten slotte gestemd moest worden, bleek
het dat er niet genoeg leden waren om 4e de rol te vervullen
stemming geldig te maken, zoodat de presi- blyvdnden zoon nit
tOt dÖU volgden dag moe^
De debatten liepen over het vraagstuk dör
kartellen, die aan heftige critiek hadden
blootgestaan van de zyde der sociaal-demo-
craten.
Vooral door den nationaal-liberalen leider
dr. Paascbe werden de argumenten der so-
ciaal-democraten met groote vaardigheid
bestreden en dr. Bernstein moest menige veer
laten. Ook de regeering mengde zich in het
debat. Bebel had n.l. de regeering verweten
dat de hand werd gelicht met het belasting
betalen door het Kali syndicaat, doch de
Pruisische minister van Koophandel, Möller,
kon uit de cyfers de onjuistheid van Bebels
beweringen aantoonen. De vergadering volgde
Möllers rede met groote opmerkzaamheid,
en gaf hier en daar zelfs haar byval te
kennen. De minister kwam tot de slotsom,
dat wat men ook aan de kartellen mocht
verwijten, zy er toch zeer veel toe hadden
bijgedragen om de gevolgen der jongste eco
nomische crisis zooveel mogelyk te verzachten
en weg te nemen.
Het lid der vrijzinnige party, Brömol sprak
de beschuldiging uit, dat het „Industriellen-
verband” zich bezighield met de systemati
sche .bewerking” der z.g. deskundigen, die
later weer door de regeering zouden worden
hem toch afwennen de wasch te bederven. Hij
schrijft n.l. aanteekeningen op zijne manchetten.
Her, kijk maar.”
«Zoosprak Hilda verwonderd, daar ze deze
gewoonte van haren aangebeden man nog niet
opgemerkt had, en trad aan ’t venster, waar hare,
wat kortzichtige, moeder reed# bezig was het, op
het corpus délicli, geschrevene te ontraadselen.
•Nu, welk diepzinnig vraagstuk heeft hij er op
geschreven
•Wacht maar, o I daar heb ik het al Feli
Felicitas, Lindenheimerstraat 48. Hoor eens, dat
is toch zonderling.”
Hoe zoo?" vroeg Hilda, een weinig ver-
bleekend.
Hm! het adres van een meisje, en, zoo
het schijnt, door hem zelf geschreven I Ol is dit
zijn schrift niet?”
•Zeker,” antwoordde Hilda, hoewel zij van het
tegendeel overtuigd was ,Het zal het adres eener
modiste zijn, want hij weet dat ik met mijne
oude niet meer tevreden ben.”
•Wel ja, Hilda,” sprak de moeder peinzend.
Eenige ©ogenblikken heerschte een somber zwij
gen, zoo als gewoonlijk het doen van ernstige
vragen voorafgaat.
»U gelooft het niet moeder,” sprak Hilda ein
delijk verstoord, »ik zie het aan uw gezicht.”
•Openhartig gesproken, neen I Hoe kan hij
’s avonds aan adressou van modisten komen
Voor jou, meen ik. Ónmogelijk is het niet,
maar
•Nu, moeder
•Het moet wat anders zijn.”
gehoed.
Tefwyi de Ryksdag dus vlytig arbeidt,
zonder veel te vorderen, wordt achter de
schentoen druk onderhandeld door de leiders
der Ryksdag-meerderheid en de regeering.
Men Xoekt ijverig naar een vergelijk, waarbij
geen der beide partyen zal behoeven te er
kennen, de nederlaag te hebben geleden.
D^h Rykskanselier heeft eergisteren met
tal v|n afgevaardigden geconfereerd, en fterd
in de^ loop van den avond door den Keizer
in genoor ontvangen.
V
Gisteren zou te Parjjs de eerste zitting
plaati hebben van de scheidsmannen, belast
met het berechten van de geschillen van
mijnwerkers en patroons in hot Noorderde-
partement. Naast Delafond is van de zjjde
der maatschappijen van Let Noorderdepar-
temeht als arbiter aangewezen de ingenieur
Heurteau, directeur van de Compagnie d’Or-
léane.
Een vraag die de arbiters aanstonds zul
len hebben te beslissen, is of de vertegen
woordigers der gelen ook moeten worden
geboonL Do vereenigingen der gele arbei
ders ^iisclien ook gekend te worden, zy
wens^hen tegenover de maatschappijen niet
de rol te vervullen van den braven thuis-
de gelijkenis van den
Zou de uitkoot van hun
ïyven arbeiden, waar hunne
kameraden bet werk neerleggen, ten slotte
zyn, dat zy van hun houding slechts na-
deelen ondervinden, dan zoude inderdaad de
vryheid van arbeid niet gebaat zijn. Geen
wonder dan ook dat de manschappen de
gelen steunen, in hun verlangen door de
arbiters te worden gehoord.
De leiders van de werkstaking blyven
standvastig hun manschappen aansporen nog
van het werk weg te blijven. De staking*
duuit dan ook voort met de gevolgen van
dien, ieder» post brengt nog berichten van
min of meer ernstige botsingen tusschen
roode en gele mijnwerkers, tusschen politie
en mjjnvolk.
De arbiters voor het departement Pas de-
Calais hebben Dinsdagmiddag de beide par
tyen gehoord. Mochten de twee arbiters
voor dit departement, Brosselin en Delafond
het niet eens worden over de uitspraak,
dan zal er nog een derde scheidsman aan
het tweetal worden toegevoegd.
Dinsdag hebben de verkiezingen plaats
gehad voor het nieuwe congres der Ver-
eenigde Staten. Zooals bekend is treedt het
congres, dat thans gekozen wordt, den 4en
•U denkt toch niet iets slechts van hem?”
Neen, dat niet; maar het doet mij toch on
aangenaam aan, dat ontdekt te hebben Als je
vader zoo iets overkomen was, zou ik geen rust
gehad hebben. Daar kan je zeker van zijn Dik
wijls hebben zelfs de besten een zwak oogenblik,
en als heeren officieren zoo in ’t politiek uitgaan,
weet je Nu, misschien heldert de zaak zich
wel op. Wees nu maar zoo dadelijk niet ongerust,
mijn klein zottinnetje.”
•Och moedertje,” snikte Hilda, en wierp zich
aan haar moeders borst, »ik ben zoo onge
lukkig.”
•Domheidlaten wij eerst de zaak onder
zoeken.»
»U hebt gelijk, moeder. Zoo gauw hij thuis
komt, wil ik er het mijne van hebben.»
•Ja, maar hoe
•Ik zal hem vragen wie die Felicitas b.»
•Zoo I dan zal hij zeggeneen paard, of zoo
iets. Althans als de zaak niet richtig is, en dan
is hij gewaarschuwd en op zijne hoede. Is het
geval echter van geene beteekenis, dan beleedigt
je hem' er mee, of la'at je misschien vier weken
lang uitlachen. Die manchetknoopen zijn zeker
een geschenk van jou Ze zijn zoo dik als me
daillons.
•Neen, van mij heeft hij se niet gekregen. Ik
wist niet eens dat hij ze had.»
•Het schijnt toch zoo. Kijk eens, het plat kan
er af,» zeide de moeder, die de bewerking dezer
knoopen nauwkeurig onderzocht. Na viermaal
de knop omgedraaid te hebben, toonde het bin
nenste, achter zeer dun glas, een miniatuur-
