tituut.
LA
ONDEB VERDENKING.
N THEE.
I
or Gouda en Omstreken.
Aicwws- en Advertentieblad
Woensdag 26 November 1902.
No. 8965
i UIJE,
UuUenliindsch Overzicht.
J
FEUILLEION.
tf
:ao
1l
ladirbalaea
ereld bekend on
tfen middel tegen
ii g-Lever
I, enz. Inwendig
twendig in bijna
met goed gevolg
Pr(js per flacon
115.
'ondimlf
41ste Jaargang.
R 724,
Inzending van Advertentiën tot 1 uur <le> midd.
Verspreide Berichten.
t 103.
van de
Wordt vervolgd.)
Zn. Goud»
prwftuBjo*
c. 0.35
Jt Neder-
post f 1.60.
erland
>kin 8 Amsterdam
die Schutxenapotheke
tech, Oeeterreich
ontrol-Depót Sander
voor Groc.
t
otterdam.
4
(EBRD.
i
ia Echte
iMuneu-
W> ia den
mam dm
emardigd
weraldbe-
ir* StoU-
ïneeakrach
stal elke pijulijk®
verbodig. Met
or ongeueesUfk
igs een bijna &l
•engt genezing en
ontstekingen onz
fiOIJDSCHE BIIHHT.
ff
ERK te letten
F AM
zoxex,
L.
worden afgele-
5 pakjes van vy.’
>n een Ned. on»
an No mm er en
an nevenstaand
Wei gedepo
roering ran ge-
evelende
HJL,
BAART Lz.
INIEMEIJER.
IREN.
trommtnffen,
o-beenen en
Igem.zwakte,
snr. ziekten,
ngen, ver-
Fbamkbux.
De werkstaking in de mjjnen vanPas-de-
Calais en het Noorderdepartement (te zamen
85.000 arbeiders betreffend) heeft den stakers
10 millioen gekost aan loon, den mijnleve
ranciers 5 millioen, den mtynmaatschappfyen
10 millioen, verlies door aankoop in *t bui
tenland 9 millioen, verlies van de scheep
vaart 3 millioen, verlies der spoorwegen 3
millioen en verlies van den staat 3 millioen
totaal 43 millioen.
Telefoon >o. #2,
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
]>ost 1.70.
Afzonderlijke Nummers VIJF CENTEN.
De Duitsche financiën verkeeron in niet
zeer bloeienden toestand. Naar aanleiding
van het voorstel van het centrum om een
deel van de opbrengsten der invoerrechten te
verkrijgen door de nieuwe tarieven te be
steden ten beste van weduwen en weezen,
heeft de Staatssecretaris van financiën, Von
Thielmann, een duister beeld ontworpen van
den toestand der Duitsche schatkist. Hg
vertelde, dat het tekort op de in te dienen
lWgiUOTMr*Pl 1W 1 lUfflTOM! llM!lllflWU?W'
raarnd en kondigde verhoogingen van de be
lastingen op bier en tabak ais noodzake-
lijk aan.
Die tuin was vol kinderen en ik behoef u
gedachten
Ik haalde
In de „Européen” staat een artikel van
Anatole Leroy-Beaulleu over Finland en
Transvaal waartusschen hij een vergelijking
trekt. Naar dezelfde beginselen, met dezelfde
ergerlijke sofismen van een gewetenloos im
perialisme, door hetzelfde brutale geweld
van eenzelfde overmacht zijn de Finnen en
de Boeren om hun vrijheid gebracht. In
beider lot zien wij het volkenrecht, het recht
op het bestaan van kleine staten verkracht.
En het liberale Engeland is daarbij even
weinig te goeder trouw, met even groote
minachting voor het gegeven woord te werk
gegaan als het autokratiscbe Rusland. En
gelijk het heele Russische volk Engeland om
z|jn onderdrukking van de Boeren veroor
deelt, doet het Engelsche volk dat Rusland
om den wille van Finland. Is dat huiche
larij Neen, het is misschien erger, het is
de argeloosheid van de nationale zelfzucht,
het is de miskenning van andermans recht,
het onvermogen om dat te begrijpen of de
onwil om het te erkennen, zoodra het met
bracht door de oppositie in verband met wat
tegenover ons zal worden gedaan door vreem
de mogendheden, welke meer of minder recht
streeks worden getroffen als wij doen wat wö
het best achten voor de Britsche belangen.”
De heer Chamberlain zette verder uiteen
dat de conventie in overeenstemming is met
de beginselen van den vrijhandel en te rechter
tijd is gekomen. Frankrijk was juist versla
gen in den concurrentiestrijd en Duitschland
met Oostenrijk verkregen feitelyk een mono-,
polie. Als de premies bleven bestaan zouden de
prezen stjjgen tengevolge van dit monopolie.
De Minister eindigde met een beroep op
het Huis om in het belang van het land de
conventie goed te keuren.
De motie-Harcourt werd met 216 tegen
213 stemmen verworpen.
De motie der Regeering werd vervolgens
aangenomen.
kegelen.
Volgens berichten uit Madrid pogen de
hoeren Silvela en Canalejas de verschillende
groepen der oppositie, die b|j de behandeling
der motie van Romero Robledo verdeeld
waren, tot elkaar te brengen om een aanval
te wagen op de Regeering.
Deze is op haar hoede, en beeft besloten,
zoodra de legersterkte door de Cortes is vast
gesteld, bet Parlement naar huis te zenden.
Dan zal de Regeering zonder Volksvertegen
woordiging regeeren totdat het noodig wordt
de begrooting voor 1904 te behandelen, dus
tot April of Mei 1903.
Ik gekookt
k voor da-
ilepels van
late) Ah
pval van
gebruiken.
Ito a 71
zette dien weer opik voelde mij vermoeid en
slap, beproefde te rusten en viel in slaap. Ter
wijl ik sliep viel mijn hoed at, denkelijk gleed
het portret er uit toen er kinderen voorbijliepen,
in één woord bij mijn ontwaken was het ver
dwenen. Ik verzocht en smeekte de vrouwen die
daar in de buurt zaten dat zij hunne kinderen er
naar zouden vragen, of mij helpen zoekente
vergeefs, de menschen gingen heen en ik bleef
alleen achter. Het verlies van dat portret, juist
op dat oogenblik, in den toestand waarin ik ver
keerde, was een onuitsprekelijk verdriet voor mij,
het scheen mij een slecht voorteeken, de moed
ontzonk mij en ik merkte voor het eerst dat ik
werkelijk geheel alleen op de wereld stond en
doodongelukkig was Toen kraamt, gij
Maar waarom zeidet gijher
haalde de ander met vuur.
Ik was er toe in de Wso«intóSnaar de
moed ontbrak mij, alleen dat ik
moest beginnen met te zeggen€»W^ro'honger,
maakte dat de woorden mij op de lippen bestier
ven. Toch deden uwe woorden mij eenigszina
goed. Ik keerde naar de stad terug al de lan
tarens waren reeds opgestoken, de winkels ver
licht en de straten vol menschen. Vele verlieten
vroolijk, met hooge kleuren en luidsprekende de
restauraties. Ik liep voort, voort als in een droom,
zonder te weten waar of waarheen en ontmoette
een paar van de jong: lieden met wie ik gewoon
was te eten, die mij lachende groetten en toe
wenkten, als wilden zij zeggen-r Hoe komt het
dat gij u niet meer laat zien? De een vroeg
mij of ik medeging naar de komedieIk wan-
ro)
Het bewustzijn dat ik niets gedaan had, waar
mede ik zulk eene vernedering verdiend had, gaf
mij eene kracht, een moed, waarvan gij u geen
denkbeeld kunt vormenik ging uit en begaf mij
bijna zonder het te merken, naar het station.
Waarom weet ik n et, maar ik had mij vast in
*t hoofd gezet dat mijn oom, of een zijner vrien
den uit Palermo zou aankomen De trein kwam,
de reizigers stapten uit, en ik zag ze een voor een
aan Ik kan u zeggen, het was vreemd I maar
als iemand mij geschreven hadIk zal dien
dag, op dat uur aankomen, kom mij afhalen
zou ik niet met meer hoop hebben kunnen staan
wachten ik zag niemand, keerde terug en begon
op en neder te loopen van de piazza del Duomo,
naar de piazza della Signoria, door de via Tor-
nabuoni, de via Porta Rossa en de via Cerretani
en keek iedereen aan, die voorbijging, alsof ik
iemand zocht. Het werd twaalf uur, het ontbijt-
uur ging voorbij zonder dat ik het merkte. Alleen
werd mijne verbeelding steeds levendiger en on
gemerkt verhaastte ik steeds mijn stap, alsof ik
op een bepaalden tijd ergens wezen moest. Ik
ging naar de post en vroeg of er brieven waren
geen een.
iw-^1—US!
de eigen eerzucht of belangen in botsing
komt. En treurig dat er daarbij geen on
derscheid is tusschen vrije landen en despo
tische staten, tusschen Amerika op de Filip
pijnen en Duitschland in SJeeswgk of Posen.
De moraal: het recht heeft nog geen macht
uit zichzelf, en elke staat die zijn recht
geëerbiedigd wil zien moet zich wapenen.
Er komen uit Portugal vreemde berichten,
die een pessimist aanleiding zouden geven
om minstens aan een revolutie te denken. De
waarheid komt men uit dat land moeilijk te
weten, omdat de censuur daar nog altijd in
volle gestrengheid heerscht. Maar toch drin
gen er nu en dan berichten door, en deze zijn
ditmaal van tamelijk onrustbarenden aard.
Ditmaal betreft het nieuwe administrieve
schandalen ter zake van de haven verken van
Lissabon, die, volgens de consessievoorwaar-
den, in don aanvang van het volgende jaar
gereed moesten z(jn, en die nog maar hal
verwege voltooid zijn. De maatschappg-con-
suseionaris moet in veler harer verplichtin
gen tekort zijn geschoten, maar zou van
overheidswege in ’t oog loopend gespaard
en begunstigd worden. Tegelijk verneemt men
dat nieuwe knoeierijen zgn ontdekt, waarbij
personen van hoog aanzien zonden zijn be-
trotop.
De post verlatende kwam ik op een denkbeeld
ik ging de bibliotheek binnen, vroeg een boek
en begon te lezen.
Ik raakte zód verdiept in mijn boek dat ik mijn
toestand vergat en de tijd omvloog. Eensklaps
hoorde ik een geluid die mij bijna de^d ver
schrikken de bezoekers legden hunne boeken
neder en begaven zich naar de deurhet was
etenstijd; ik greep mijn hoed en liep weg. In de
straten begön de gewone namiddagdrukte te ko
men de ambtenaren verlieten hunne Ministeries,
en van alle kanten kwamen rijtuigen aanrollen.
Ik zag de lieden de restauraties binnengaan en
dat was het pijnlijkste oogenblik voor mijik
werd zoo diep bedroefd dat ik wel had willen
schreienwant het was de eerste maal in mijn
leven dat ik niet kon gaan eten I Ik dacht aan
mijne moeder, aan Palermo, aan den tijd toen ik
een knaap was en het kwam mij voor dat ik niet
meer dezelfde persoon was van vroeger die van
school te huis komende, altijd de tafel gedekt
vond. Er overviel mjj eene gejaagdheid, eene
soort van koorts die mij dwong het bijna op een
loopen te zetten, zoodat ik ademloos in den tuin
van de piazza d'Azeglio aankwam
Watwas dat dien avond I riep zijn
aandachtige toehoorder aangedaan; waarom
hebt gij mij toen niets gezegd
niet te zeggen, welke gevoelens, welke
hunne vroolijkheid bij mij opwekten.
het portret myner moeder uit den zak en bekeek
het eene poos; daarop, waarom weet ik niet,
verborg ik het met het foedraal in mijn hoed en
vinden mAatrogelèn' te nemen tégen ëon ino-
gelgk soldatenoproer. El Imparcial, van Lissa
bon, zegt dat van overheidswege oen streng
toezicht wordt uitgeoefend in de kazernes
en in de marine-clubs. De regeering ziet
overal complotten tegen haar gezag. Het is
haar gebleken dat er onder de officieren een
groote gisting heerscht naar aanleiding van
de dagelijks aan den dag komende schandalen
van de administratie.
„El Economists” bevat een interview met
den nieuwen Spaanschen minister van
financiën. Deze verklaarde dat hg nog wel
een paar maanden werk heeft, voordat hg de
begrooting voor 1904 kan indienen. Hg
wil die begrooting sluitend en daardoor
aan te korten een einde maken. Het schijnt
hem vrijwel ónmogelijk nog meer bezuini
gingen in te voeren en daarom wil hij de
inkomsten vermeerderen. De minister wil
niet aan de tarieven komen, en evenmin wil
hij de buitenlandsche schuld belasten. Ern
stig bestudeert hjj de quaestie, om te trach
ten tot een oplossing te komen.
Of hij het ooit zoover brengen zal is de
vraag. Want in het parlement zoekt men naar
de gelegenheid om het ministerie om te
Minister Gerald* Balfour diende bij het
Engelsche Lagerhuis de motie betreffende de
suikerconventie in en verdedigde daarbij het
toetreden van de regeering tot de conventie.
Hij zeide te vertrouwen dat in de komende
tien jaren de suikerprijs lager zou zijn dan
in de laatste tien jaar. Hot premiestelsel
zon te eeniger tijd opgegeven worden of
anders zouden Duitschland en Oostenrijk de
suprematie krijgen over hun mededingen, met
dit gevolg dat de suikerprijs veel hooger
zou rijzen dan eenvoudig door het afschaf
fen der premies waarschijnlijk was. Met
betrekking tot de positie van Rusland wees
de minister er op dat het grootste deel van
de door Rusland uitgevoerde suiker gaat
naar Aziatische landen. Als Rusland de
overige suiker naar Europa wilde uitvoo-
ren, dun was het veeleer te verwachten dat
het zich zou aansluiten bij de conventie,
zoodat het suiker kon uitvoeren naar Enge
land, waar de prijzen hooger zijn.
De economische bezwaren tegen de toetre
ding tot de conventie zijn te allen tijde over
dreven en hebben nu bijna alle kracht ver
loren, meende de heer Balfour.
Sir William Harcourt diende de contra-
motie in, waarin gezegd wordt dat het Huis
weigert de conventie goed te keuren en in
het bijzonder bezwaar" heeft •fceyewwte'WBaPBifw
bepalingen, welke in gevaar brengen de be
handeling op den voet van meestbegunstiging.
De invoering van equivaleerende rechten zal
in vele gevallen noodlottig zgn voor de han-
delsverdragen. En de opzegging van deze
verdragen is een te hooge prijs.
Minister Chamberlain, den spreker in de
rede vallend „Dat hebben we al gedaan, in
twee gevallen ten minste”.
De heer Harcourt„Des te erger”.
Minister Chamberlain„Het heeft geen
schade gedaan”.
Sir William Harcourt besloot met de ver
klaring dat de conventie vol gevaren is en
geen voordeelen oplevert.
B(j de verdere behandeling van de motie
verklaarden eenige conservatieven zich tegen
de conventie.
Minister Chamberlain zeide met betrekking
tot de uitgesproken vrees wat zou kunnen
gebeuren als op Russische suiker strafbepa
lingen werden toegepast:
„Wö moeten ons fiscaal stelsel doorvoeren
op onze eigen wgze. (Toejuichingen). Dat
zal onze staatkunde zgn en we zullen
ons in het minst niet storen aan wat vreemde
landen daarvan denken. Wö zullen ons niet
laten influneceeren door bedreigingen uitge-
het Alcazar te Tours is het tot in
cidenten gekomen, doordien een liedje van
een conpletzanger op het militaire leven door
de aanwezige officieren begroet werd met
gefluit, waarop de lui van de galerg ant
woordden met een regen van werpbare
voorwerpen op de fluiters, die in de stalles
zaten. De zanger werd, nadat de zaal ont
ruimd was, als een kunstenaar van geweld
gevierd en eenige officieren zouden in een
moeielök parket gekomen zön, indien niet
spoedig gendarmes en een patrouille ter
plaatse geweest waren.
De melkverkoopsters te Autun willen
geen melk meer leveren aan leden der
rechtbank, die de juffers veroordeeld heb
ben wegens vervalscbing on bg wgze van
protest hebben ze bovendien de meikprözen
geducht verhoogd.
Tusschen 11 en 20 dezer is er 21 mil
lioen fr. meer uit de spaarbanken teragge-
vraagd dan in bewaring gegeven en sinds 1
Januari beloopt dat cgfer 103 millioen.
Duitsohlaxd.
De Keizer, die Vrödagavond om kwart
over tien van Brunsbüttel naar Potsdam
vertrok, was Zaterdagmorgen weer thuis.
delde totdat het heel laat was en besloot naar
huis te gaan, met het voornemen om mij te ver
mannen en alles aan mijne hospita en hare doch
ter te zeggen
Het moet, zei ik tot mgzelven. Wat
zullen zij zeggen Ik weet het nietzij mogen
zeggen wat zij willen ik wil niet sterven.
Maar naarmate wjk naderbij kwam voelde ik dat
mij de moed tcwTpreken begaf Ik kwam binnen,
groette, opende^den mond om het eerste woord
te zeggen, zei iets anders, nam afscheid en ging
naar bed. Ik had moeite om in te slapen, maar
sliep eindelijk heel vast en droomde allerlei af
grijselijke dingen Ik ontwaakte terwijl het nog
duister was en had in het eerste oogenblik geen
besef van mijn toestandmaar toen die mij eens
klaps te binnenschoot, sprong ik verschrikt over
eind en ging in mijn bed opzitten. Ik maakte
allerlei plannenik wilde mij tot den burgemees
ter wenden en hem mijna geschiedenis verhalen,
neen liever tot den prefectmaar het zou nog
boter zijn rechtstreeks naar mijn ouden patroon
te gaan en hem ronduit, op een toon die uit een
oprecht hart voorkomt te zeggenIk ben on
schuldig! Alles kwam mij natuurlijk, gemakkelijk
voor: ik werd vreeselijk onrustig, kleedde mij
haastig en liep de deur uit.
Telefoon M®. ft9
A DVERTENTIEN worden geplaatst van
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote Letters worden berekend
naar plaatsruimte.
