xkl
I
fes
)EN.
OUDER VEHDENEING.
a
Hl
en
Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
iXieuws- en Advertentieblad vd
41ste Jaargang
Vrijdag 5 December 1903.
Mo. 8973.
cember.
FEV1LLEI O X.
Simon,
el a a ra
Toadirb«J»»m
wereld bekend en
roffen middel tegen
i ouf-, Lever
in, enz. Inwendig
uitwendig in bijna
n met goed gevolg
- Prijs per flacon
f. 115.
Wouderialf
ark
l^llenliindsch Overzicht»
dat
4
78,*
i.k.
(Slot volgt)
der linkerzijde beeft tot resultaat gehad, dat
dts tariefwetten spoediger en met meer een
stemmigheid zullen worden aangenomen, dan
zelfs de vurigste agrariër heeft durven
denken.
>1 1.70.
iilerlijke Nommera VIJF CEKTEN.
6,000
3.' 00
2,000
I BOO
1,000
30Ó
versje neem mij niet kwalijk ik begrijp niet../
bij wie ben ik
Voordat zij nog kon antwoorden hoorde Albert
een licht gedruisch achter zich, keerde zich om
en zag een schoonen blonden knaap, met een
lachend gezicht.
Ik stotterde het ventje, terwijl hij een
papiertje vertoonde ik moet u wat anders
voorlezen.
Maar wat beduidt dit toch vroeg Albert
haastig
liet kind las
voor het ver
schonken, en U
rloti g tea deel-
twij ook in het
een stipte en
lenheid van onze
verven.
GOIhSf IIE COIBANT
ir post f 1.60.
iederland
Rokin 8 Amsterdam
an die Schatienapotheke
lohitsch, Oeaterreieh
rt Centraal-Depót Sander
geneeskrach
leestal elke pijnlijke
overbodig. Met
voor ongeneeslijk
dangs een bijna 22
Brengt genezing en
en, ontstekingen enz
Niet steeds begeeft de deugd, verdrukt, verwezen,
In haar gedruisch onopgemerkt, deze aarde,
Hoop, of u nog de toekomst heil bewaarde,
Zie, wat uw moeders beeld uw zoets doet lezen.
Dit zeggende reikte hij Albert een portret. Deze
nam het aan, bekeek het, en slaakte een kreet
van verbazinghet was het portret van zijne
moeder.
Maar hoe is het mogelijk riep hij tot
het meisje gewendWaar ben ik Wie zijt
gij
Nog voor zij antwoordde drong er een ander
knaapje, jonger dan het eerste tusschen haar en
Albert in, en stotterde ookIk moet lezen
Albert bukte zich, steeds meer aangedaan en
verbaasd, om te luisteren, maar h.’t kind las niet.
Het meisje en haar broertje begonnen te lachen
en riepen beiden tegelijk
Hij kar. niet lezen.
Telefoon No. #3
ADV E R T E N T I E N worden geplaatst van
1—5 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
De afgevaardigde Destré interpelleerde den
minister van Binnenlandschen Zaken over de
uitlegging van de wetsartikelen, die betrek
king hebben op de onderdrukking van onlus
ten, zóoals die zich te Leuven Lebben voor
gedaan in April 1.1., tydens de beweging voor
het algemeen kiesrecht. Hy hield staande,
dat men ter plaatse voornoemd op twee ver
schillende punten der stad op manifesteerende
burgers, zonder voorafgaande sommatie heeft
laten vuren, door de garde civique. Hoewel
overtuigd, dat de Kamer hem geen voldoening
zou geven, wenschte hij zijn interpellatie
beantwoord te zien, wyl het menscheljjk leven
hem een heilige zaak was.
Het zich hieruit ontspinnende debat voerde
tot geen resultaat. Do plegers der ongeregeld
heden, werden door den interpellant genoemd
„manifesteerende burgers.” De regeering be
riep zich op de uitspraak der rechtbank te
Leuven, die hot vuren dor garde civique
goedgekeurd had, daar de „manifestanten”
geweld gepleegd hadden. De minister vei-
klaarde verder, dat de door den interpellant
bedoelde wetsbepalingen moesten uitgelegd
wordthr-m den zin, dat geen sommatie het
afgeven van een salvo behoeft vooraf te
gaan, wanneer van de zyde der samenscho
lende menigte geweldpleging plaats had ge
vonden.
Woeste ondersteunde deze opinie.
Wyl de Kamer wegens te geringe getal
sterkte niet in staat was, een besluit te
nemen, werd het debat verdaagd en zal in
de eerste volgende zitting gestemd worden
over een motie van vertrouwen in de re
geering.
of fl 8. o et.
3 l, 1.75
por i|ostwis8el
mat de
»r gebracht, en
a van het wa-
igineele Loten
het voreiscbte
e ing <ler prjj-
alsook de be-
n is, gratis bjj-
lientèle onaan-
ficieele lijsten,
eschiedt steeds
i Staat en kan
of ook naai
in alle grootere
lebben
geluk begun-
zienlijke prijzen
officie Ie bewij-
kregen, en cnze
Mark 250,000,
DO enz.
ij dize op den
e onderneming
erst lelanzrijke
gerekendmen
reeds ophanden
ten s oedigste
Gelyk Reuter reeds uitvoerig seinde, heeft
president Roosevelt in zyn Boodschap aan
het Congres, dat Maandag voor een korte
zitting (tot 4 Maart) bijeengekomen is, hoofd-
zakelyk de oeconomische en financieele vraag
stukken behandeld. Eenigszins in verband
daarmede staat de wenscli, door den Presi
dent uitgesproken, om spoedig den pust van
minister van koophandel, die een zetel in
het kabinet zou hebben, ingesteld te zien.
Wat de buitenlands .he politiek betreft,
dringt de President in de eerste plaats aan
op toepassing van het beginsel der weder-
keerigheid tegenover Cuba. Het valt haast
niet te betwijfelen of de hooge invoerrechten
oval biedt do
ijie door de
goedgekeurd
ij het nieuwe
n loop van
rlotingen van
Iragende
k
omen
,van
Inzending van Advertentiën tot 1 uur <lcs iui<|d.
Iciefüon A o. S3»
De ('itgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De jprijs per drie maanden is 1.25, franco per
]«>8f
4pZOïl<
JL
(Djnsdag is het aan de meerderheid in
den Diiïlschen Rijksdag gelukt, het eerste
artikewan het toltarief ontwerp aangehomen
te’lkrygen. En toen kwam het voorstel-
Kardoffl. tot aanneming ön-blocvan dat
toltarieijontwerp, aan de orde. l’
Dit voorstel werd door den voorsteller
nog verscherpt, waarschijnlijk in dien zin,
dat biet aantal artikelen, waarover by uit-
zondering wèl discussie mag plaats hebben,
i' nóg verminderd is. En zoo kan men het
verstaaiO dat de 1 zitting weer zeer storm
achtig .wasde schel van den president
barstte |zclte, zoo vaak èn hard werd er
mee geluidI
De Rijksdag besloot gisteren aangaande
een voorstel van de sociaal-democraten om
de behandeling van Kardorff’s voorstel voor-
loopig “'uit te stellen, na eefi heftige woor
denwisseling tusschen sociaal-democraten en
den ondervoorzitter Biising, met 210 tegen
66 stemmen tot de orde van den dag over
te gaan.
Na een opgewonden debat over het regle
ment van orde lichtte graaf Schwerin korte-
1 lyks de eerste 22 posten van bet tarief toe.
De Ryksdag heeft, na een langdurig debat
over de regeling der werkzaamheden, met
228 tegen 78 stemmen, by 2 onthoudingen,
verworpen een voorstel van Barth (vrijzin
nige vereeniging) om de door graaf Schwerin
besproken posten van het tarief terug te
zenden aan de commissie, met verzoek om
schriftelyk verslag, aangezien de toelichting
onvoldoende geacht moest worden.
Graaf Posadowsky zegt, naar aanleiding
van herhaaldelyk uitgesproken wenschen, dat
de verbonden regeeringen zich eerst over
Kardorf’s voorstel kunnen uiten, als de Ryks
dag tot een zakelyke behandeling daarvan
overgegaan is, wat naar men hoopt
zeer spoedig zal gebeuren.
De commissie brengt verslag uit over ver
scheiden posten. Ten aanzien van voorstellen
der oppositie, om de commisssie uit te noo-
digen, haar oordeel over zekere posten
schriftelyk toe te lichten, gaat de Ryksdag
tot de orde van den dag over.
Nadat de 'vergadering door obstructie tot
kwart voor elf geduurd had, is de beraad
slaging tot morgenochtend tien uur verdaagd,
op voorstel van Rösicke die wees op de
vermoeiende taak van het personeel der Ka
mer en van de stenografen.
Welk een grove tactische fout het van de
sociaal democraten geweest is openlyk, en qp
18)
Die pracht kwetste hem als eene beschimping
zyner armo .’dedat beeld ’t welk met den vinger
naar hem wees, scheen hem een levende persoon,
die zeiGa heenhet denkbeeld dat er
weldra iemand zou komen, bracht hem in verle
genheid hij wilde liever nog langer wachten, zich
verbergen, op de toonen we_,sluipenhet speet
hem dat hij gekomen was. Wat doe ik hier
dacht hij, Waar hoop ik op Hoe zouden
de menschen die in dit huis wonen zich om mij
bekommeren Hij meende eenig gedruisch te
hooren. verbeeldde zich dat er eene dame kwam,
sprong op, keek in den spiegel en zag dat hij
bloosde. Hij ging weer zitten en luisterde. Ein
delijk bekroop hem eene soort van angst, eene
woede dat hij gedwongen was om hier alleen te
blijven, te midden van al dien vernederenden
rijkdom, in dien toestand van pijnlijke afwachting.
Hij herinnerde zich de vele keeren, waarop hij
nu gedurende eene maand in allerlei huizen, uren
lang had zitten wachten, om ten antwoord te
krijgenWij hebben niemand noodig. Al
de medelijdende lachjes der bedienden en portiers,
die hem met lome schreden zagen heengaan, kwa
men hem voor den geest; evenals de ongeduldige
vrouwen- en kinderstemmen, die een arme troost
ten. Het herinnerde hem aan de gejaagde stem
van Julia, als zij zeideSpreek zóó niet, houd
moed, hoop nog.
Albert liet het hoofd op de hand rusten, en
dacht met weemoe ligc teederheid aan Julia.
Eensklaps ging de deur open, hij ontstelde en
sprong op. I
Een blond meisje, blank en blozend als een
Engelsch kind, in 't wit, met loshangende haren,
kwam verlegen naar hem toe, zag hem met hare
schoone, groote, blauwe oogen strak aan en zei
beleefd
Houd uw gemak.
Albert ging zitten zonder de oogen van haar
af te wenden.
Ik begon zij blozende ik moet u
iets voorlezen.
Albert wenkte haar verbaasd, dat zij haar gang
zou gaan.
Het kind ging vlak voor hem staan, haalde een
stukje papier uit den zak en begon bevende te
lezen, terwijl ze nu en dan bleet steken
O Klaag niet om de hoop, uw hart benomen
Om 'rle;d, uw deel in de opgang van uw jaren,
Uw ziel is uit de smart, haar vroeg weêrvaren,
Te reiner en te sterker voortgekomen.
Bij de laatste woorden bood ze hem een bou-
quetje aan en-boog het hoofd.
Albert zat sprakeloos.
Jongejuffrouw, sprak hij na eenigen tijd,
aangedaan, ik dank u fhaar dat
duar-
eventu-
a M 10,000
a M
r. a M
r. a M
t. a M
r. M
r. a M
a M 4 16»
f a M >20
10, 150, 148,
1 100, 7:,
«L
vkking dezor
gde Gel d ver-
ibtswege be-
op Cubaansche producten, waaronder Cuba
nu lang genoeg geleden heeft, zullen aan
zienlijk verlaagd worden. Roosevelt spreekt
dan een goed woordje voor de conventie met
Engeland ter vergemakkelijking van de
handelsbetrekkingen met Newfoundland, in
den geest van het vroeger reeds door Blaine
ontworpen verdrag; die overeenkomst zou,
naar Roosevelt’s overtuiging, aan beide par
tijen, de Vereenigde Staten en Newfoundland
ten goede komen.
Natuurlijk is ook het interoceanischo ka
naal ter sprake gebracht, maar, zooals te
verwachten was is het tegenwoordige sta
dium der ouderhandelingen, •slechts met en
kele woorden „Er zyn, zeide de President
onderhandelingen met Columbië gaande om
de toestemming van die republiek te ver
krijgen voor den aanleg, door de Vereenigde
Staten, van een kanaal door de landlengte
van Panama”.
Wat de algemeene buitenlandsche politiek
van de Unie aangaat, men kon voorzien in
welken trant Roosevelt over het Monroe-
beginsei spreken zouook dat hy niet zou
'/nalaten, by deze gelegenheid zekere Zuid-
Amerikaansche republieken in he< innering te
brengen, dat zy, om op die politiek van den
„grooten, sterken broeder” te kunnen steunen,
zelf moeten zorgen, zich behoorlijk te ge
dragen tegenover vreemdelingen.
De kabel door den Grooten Oceaan is niet
vergeten, en natuurlijk kregen ook de Filip-
l'ijnen hun beurt. „Geen politiek zegt
Roosevelt zeer beslist door de Amerika
nen gevolgd, heeft ooit bewezen op degelijker
grondslag te rusten dan de politiek tenge
volge waarvan wy de Filippijnen in bezit
genomen hebben”.
Het leger is intusschen zooveel verminderd
als volgens de wet maar mogelyk was, en
het is klein voor de Amerikaansche natie.
De zeemacht moet voortdurend versterkt
worden. Wy hebben nu eenmaal een .zekere
politiek aangenomen, die het bezit van een
voortreffelijke vloot vereischt. Het intero-
ceanische kanaal zal onze zeemacht veel
doeltreffender maken dan zy reeds is, doch
alleen indien de vloot talryk genoeg is
anders wordt het kanaal een lokaas voor
mogendheden van grooter maritiem ver
mogen.
De Monroe-leer is een van de groote be-
ginselen der Amerikaansche politiek, maar
’t zou erger dan nutteloos zyn, haar te ver
kondigen indien wy er niet de hand aan
wilden houden, en om dat te kunnen doen
is een uitmuntende vloot een vereischte.”
triomfantelyken toon reeds van tevoren een
obstructie-politieken outrance aan te kon
digen, wordt zeer duidelijk in het licht gesteld
door een dezer dagen verschenen artikel in
de Kreuz-zeitung, de spreekbuis van agrariërs
en conservatieven. Het blad schrijft
„De Toltarief-quaestie heeft haar econo
misch karakter geheel verloren, en voor het
oogenblik is het maar de vraag: „Wie zal
overwinnaar blyven, de partyen, die den
Staat steunen, de vertegenwoordigers van de
Rjjksiflee, of de kampioenen der revolutie
met hun satellieten in de tamme vermom
ming der bourgeoisie Wy kunnen over
onze houding in die omstandigheden geen
oogenblik eenigen twyfel laten bestaan, al
moet ihet te nemen besluit ons moeilyk val
len,, inet het oog op het groote aantal van
onz0 eischcn op economisch gebied, die nu
onvervuld blyven. Wy kunnen de Singers,
de Btadthagens, de Ulrichs en consorten, den
triomf niet gunnen, de Tarief-ontwerpen door
hun tegenwerking ten val te brengen immers
dan zou er geen houden meer aan zyn, en
alles in het Ryk zou onderstboven worden
gekeerd. Wat wy op het moment in den
Ryksdag moeten verdragen, geeft maar een
klein voorproefje van wat onvermijdelijk het
gevolg zou moeten zyn, indien wy toelieten,
dat de socialistische benden, met haar radicale
volgelingen, het volgend jaar de verkiezings
campagne zouden ingaan met de aan flarden
gescheurde Taripfontwerpen in de hand.
Neen Neen Het beest moot aan de ketting
gelegd, nu het nog tyd is 1”
De vraag die zich nu voordoet is, of de
meerderheid van het Huis by de stemmingen
de wettelijke bepalingen wel voldoende in
het oog heeft gehouden.
Door de oppositie tegeji de ontvankelyk-
heids-verklaring van het voorstel-Kardorff is
er herhaaldelyk op gewezen, dat een wet,
op zulk een wyze tot stand gekomen, nóch
door den Bondsraad, nóch door den Keizer
kan worden goedgekeurd. Nu staat daarte
genover, dat het voorstel-Von Kardorff sa-
menhangt met het compromis, tusschen den
Rykskanselier en de partyen der meerder
heid. De Regeering was van het indienen
van het voorstel-Kardorff op de hoogtede
ministers, die dagen lang den Ryksdag had
den laten praten, kwamen allen ter zitting,
toen het voorstel werd ingediend. Hieruit
zou men afleiden, dat het denkbeeld, de ta
riefwetten en bloc aan te nemen, door de
Regeering werd goedgekeurd, zoodat geen
vrees voor weigering van de bekrachtiging
der toltarieven behoeft te bestaan.
Richter heeft het juist gezegd: De obstructie
gebaren dergenen tot wie hij zich smeekende ge
wend hadal de teleurstellingen, al de krenkin
gen zijner eigen'iefde al de vernederingen die hij
in tegenwoordigheid van onbekenden ondergaan
hadal die herinneringen bestormden hem en
ook die aan de dagen toen hij honger geleden
had, benauwden hem. En hij vroeg zich af, of
hij nog langer zulk een ellendig bestaan zou moe
ten voortsleepen, en waarom, welke misdaad hij
gepleegd had, welke vloek op zijn hoofd rustte i
Maar ik vraag slechts werk zei hij op eens,
met wanhopige verontwaardiging. Moet ik dan
van honger sterven Móet ik dan stelen ot mij
van kant maken Hij sprong op en voelde
eene onrust, zooals hij nog nooit te voren gevoeld
had, hij zou alles hebben willen verbrijzelen wat
onder zijne handen kwam. Hoe is het
sprak hij met gesmoorde stem, en keek schuins
naar de kamerdeurik heb er genoeg van I
Wat doen die heeren Kom, komt hier, men
schen zonder gevoel I Hier staat een bedelaar op
u te wachten I
Hij wachtte nog even, greep zijn hoed en wilde
heengaan.
Op datzelfde oogenblik hoorde hij in de naaste
kamer eene zachte verwijderde muziek, als van
eene piano, door eene zwakke hand bespeeld
hij hield stil en ging weer zitten. De muziek
werd van lieverlede sterker, dan weer zachter en
nog eens sterkerhet was als het prevelen van
iemand die aangedaan is en lieve, bemoedigende
woorden spre-kt tot een bedroefden vriend, en ze
schielijk, gejaagd uitspreekt om hem van iets te
weerhouden; het was als eene mengeling van
