HHP
IIUMimNUIl
td| Jaargang
I i
do. 8994 Donderdag en Vrijdag I en 2 Januari 1903
IMeuws- e« Advertentieblad mor Gouda en Omstreken
Plaatselijke Directe Belasting.
F/UUlLLE'i OJM.
Kunstenaar tegen wil en dank.
H<s
- 4-1 I I II I LIU I I X.I LIIJlli L U:flL..._Li_^_ULa^ .11. L II -L
telefoon >o g9
^•cf vrMj
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering- van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, Iranco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommcrs VIJF CENTEN.'
Telefoon So. 0*
A DVEllTENTIEN worden geplaatst van
15 regels a 50 (Jenfen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters wordenberekend
naar plaatsruimte.
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des rnidd.
Dit No. bestaat uit Twee Bladen.
EERSTE BLAD.
Inrichtingen Welke; gevaar, schade ök
HINDER KUNNEN VüftOORZAKEN.
BURGEMEESTER <?n WETHOUDERS van
GOUDA.
Gezien art. 8 der HINDERWET;
Doen te weten
Dat zij vergunning tiebben verleend aan H. M.
Dercksen en zijns rechtverkrijgenden, tot bet op
richten van eene fabriek voor de'fabricage van
drups, chocolade en suikerwerken, op het perceel
aan de Karnemelfcsfoot, kadastraal bekend sectie
A no. 3512.
Gouda, d^p 31 December 1902
Burgemeester en Wethouders voornoemd',
R. L. MARTENS.
De Secretaris,
BROUWER.
De BURGEMEESTER van GOUDA
Brengt ingevolge Artikel 10 der bjj Raads
besluit dd. &8 December 1897, nq. 13a,
vastgestelde en by Koninklijk Besluit dd. 25
Mei 1898, po. 66, goedgekeurde Verordening
op de tieiflng eener Plaatselijke Directe Be
lasting naar^. het Inkomen in deze Geipqeuter
ter algemeen© kennis, dat met de bcscnr\j-'
ving voor deze belasting zal worden aange
vangen op Maandag den öen Januari 1903.
Gouda, 30 December 1902.
De Burgemeester voornoemd,
R. L. MARTERS.
Ouder gewoonte wenschen wij bij de
«fisseling des jaars een terugblik te wer
pen op den afgeloopen tijdkring en daar
aan bnze wenschen te verbinden voor de
toekomst. Gelijk wjj gisteravond in den
kring der onzen herdachten het Hef en leed,
dat ons ten deel viel, zoo heeft het zijn
nut heden een oogenblik bezig te zijn met
hgt opmaken van de balans van hetgeen
ontging in ons werelddeel en in ons vader
land.
Verleden jaar nog hoopten wij voor
onze stamwanten in Zttid-Afriku een ge
lukkiger einde van den bloedigOn strijd
i voor vrijheid en onafhankelijkheid dan hun
ten slotte is ten deel gevallen. Zij heb
ben de ongelijke worsteling nigt vol kun
nen houden, omdat alle mogendheden En
geland de vrije hand lieten en er gevaar
bestond, dat het geheele volk zou onder-
ga|n tengevolge van de onme'nsohelijke
wijze, waarop hun vrouwen en kinderen
behandeld werden Toch heeft het kleine
volk zien met roem en' eer overladen en
bij het bezoek der voormannen aan Europa
bleek dat zij de sympathie verworven had
den der geheele beschaafde wereld. Veel
wordt nog geleden in het platgebrande on
uitgemoorde land, maar laat ons hopen,
dat althans het voortbestaan van djvt hel
denras is verzekerd en dat de toekomst
een gunstiger wending van bet lot brongeu
zal. Voorloopig ijn zij Engelsche onder
danen, maar de hoop leeft nog steeds in
echte Afrikaanscbe harten dat ten slotte
het boerenvolks-in Zuid-Afrika meester
worden zal Moge hun voorgevoel be
waarheid worden 1
Intusschen lijdt Engeland zelf nog ten
gevolge van dezen roemlo'ozen oorlog Te
gelijker tij tl heeft de industrie aldaar
moeite de concurrentie van Amerika en
Duitsphlaud op de wereldmarkt het hoofd
te- bieden. Tt{ .Uuitschland heeft de poli
tieke wereld zich bijna uitsluitend bezig
gehouden met het nieuwe handeletarief,
dat in de laatste (lagen voor Kerstmis
eindelijk is tot stand gekomen en naar
orize Hvijze van zien meer in het belang is
van enkele klassen dan van de geheele natie
De arbeiders zullen duur brood,en vleeech
moeten eten, omdat de grondeigenaars
hooger prijzen willen maken van hun pro
duoten. De ontstemming bij de lagere klas
sen en de kleine burgerij, die daardoor is
opgewekt, zal nog lang blijven nawerken.
In Frankrijk bleef nog de fetrijd tegen de
kerkelijke scholen aan de orde en de ééne
werkstaking volgde op de andere zonder
dat in de sociale nooden van de arbeidende
klasse afdoende verbetering werd gebracht.
De republiek hield stand en werd versterkt
hoofdzakelijk door het gemis aan eenheid
bij haar tegenstanders Oostenrijk gaat nog
altijd gebukt onder de tweedracht der vol
ken, waarover het Habsburgscho huis den
schepter zwaait. De parlementaire machine
staat nagenoeg stil en het gevaar blijft
dreigen, dat de dood van den boogbejaar-
i I i.i i i
sto
telo
een
Mn
eizer het sein zal wezen tot ineen
van het met zooveel moeite tot
bijeengehouden keizerrijk In het
België bleef de clerioale regeering
iverwichl behouden en het laat zich
dat deze toestand nog lang zal
en, door de liberale partij mach-
eworden is door het overloopen van
tal vroegere leden dier partij naar
federon der socialisten Italië, Spanje,
Turkjje en andere landen van
i trokken minder de aandacht dan
t 1 in rijkdom en macht toenemende
Vereenigde Staten van Amerika, die nu
op gelijke lijn staan met de groote raogond-
van Europa, wat politieken invloed
'en deze dreigen te overvleugelen
it gebied van handel en industrie,
leersoht dair ook groote nood naast
;ljjken rijkdom en de groote vraag-
n, die nog onoplosbaar schijnen in
atschappelijke toestanden der Oude
komen ook in de Nieuwe steeds
ian de orde
den kleinen kring van ons vaderland
geen bijzondere gebeurtenissen
van politiek belang. Wel was het
volk in spanning, toon onze jeug-
qpiuRhidoor eene ernstige ziekte
werd aangetast." Maar gelukkig bleef zij
gespaard en toen bleek weder, hoe ge
lukkig wij, Nederlanders, zijn een vorstin
te bezitten, bij alle partijen geliefd en
geëerd. Hoe ook verdeeld in denkwijze
en wereldbeschouwing, één zijn wij in
aanhankelijkheid aan ons Vorstenhuis,
dat voor ons het zinnebeeld is van onze
volkseenheid. Moge' dat zti/ob Wijven en
voegen wij den wepseh Mig, dat God
onze koningin behoede ÏSar en haar
huis zegene tot in lengte vin dagen 1
Het ministerie-Kuyper heelt ook dit
jaar nog weinig tot stand gebracht, zoo
weinig zelfs, dat de eigen partijgenooten
soms moeten vragen, vzaarin dit kabinet
dan toch wel verschilt van de vorige.
Toch moot men billijk blijven in'.zijnoor-
deel. Vooreerst ondervindt elk minister,
dat het gemakkelijker is oppositie te ma-
kén dan zelf te regeereula critique est
aisêe, mais l'art est difficile. Tefl andere
moet elk kabinet den tijd gelaten worden
eigen ontwerpen te maken en zijn begin
selen in weldoordachte voorstellen neder
te leggen. Het volgende jaar zal vruchten
moeten opleveren van den antirevolution-
nairen boom. Althans voor zoo ver de
coalitie met de katholieken zulke zal ver
oorloven Dr. Kuyper zelf heeft groote
plannen met het onderwijs. Vooral het
technisch onderwijs, hoewel hjj het hoogër
ook ter hand wil nemen. Het lager on
derwijs te regelen naar den zin zijner vol
gelingen, schijnt vooralsnog niet uitvoer
baar. Gaarne wachten wij af, wat het
nieuwe jaar ons brongen zal Voorloopig
zij erkend,, dat het tegenwoordig kabinet
het bewind met waardigheid voert en dat
met name Dr. Kuyper als bewindsman
de verwachting overtreft
In onze binnenlandséhe politiek waa
vooral de krachtsontwikkeling der sociaal
democraten dit jaar merkwaardig. Troel
stra werd te Arasterdam in de Kamer
en Polak in den raad verkozen. Dat wijst
op verplaatsing der partijen Grooten-
deels door de schuld der vrijzinnig-demo
craten is de liberale partij beduidend ver
zwakt velen d»zer gaven hun stem aan
den sociaal-democraat om de regeering
tegen te werken. Het laat zich aanzien
dat de kans om een regeering te vormen,
die den gematigden vooruitgang huldigt,
steeds geringer Wordt Wij meenën als
vast te mogen aannemen, dat de verdeeld
heid der liberalen in de naaste toekomst
een toestand zal scheppen als in België
de regeering voor jaren in handen der
verbenden kerkelijke partijen en de oppo
sitie steeds meer socialistisch gekleurd.
Onze koloniën eischen als altijd veel zorg.
De benoeming van den heer Lety tot gou
verneur van de West vond allerwegen
goedkeuringde hoop is gewettigd dat hij
de rechte man zal zijn om daar te lande
nieuw leven en nieuw vertier te brengen.
Java leed door ongunstige prijzen voor
zijn producten en het groote vraagstuk
der overbevolking dringt zich meer en
meer -aan ons bestuur op. In onze koloniën
vindt onze oud-afgevanrdigde, de tegen
woordige minister Idenburg, die bij zjjn
optreden in de kamer zulk een goed figuur
maakte, een rijk arbeidsveld.
In Jen kleinen kling onzer gemoente
viel nog minder opmerkelijks voor. De
partijen in den raad bleven nagenoeg on
veranderd en bestreden elkaar vaak met
IHumoristisohe Novelle.
8)
«Maar het concert is aangekondigd, de kaarten
zijn ervoor genomen; het moet dus gegereji
worden."
«Zekermaar niet met mijne medewerking.
Want Net is niet wagrschijnlijk dat ik, die in mijn
geheel leven nooit een toets heb aangeraakt, tot
dezen avond de noodige bekendheid met de piano
zal kunnen verwerven
Zn bloosde opnieuw.
i zich verbeeld, mijnheer, zich nog boven-
i mijnen koste vroolijk te mogen maken,
i wij verder niets met elkander te be-
it mij.
kroar kon het haar, tot zijn grooten
maar niet duidelijk maken, dat zijne laatste
orden volstrekt niet spotachtig bedoeld waren»
westwant juist ging de deur open en Mr. Bur
i verscheen op den drempel der kamer Terwijl
met zijn gewone plechtigheid naar Volckmar
ging, sloop Mary, achter haar vader om, vlug
salon uit, zonder zich in het minst aan den
(kenden blik te storen, waarroede hij trachtte
tot blijven te bewegen,
i zijne radeloosheid en zijn schuldbesef hield hij
I hand van den Engdschman als een red-
dend anker met zijne beide handen vasl, terwijl
hij uit alle schuilhoeken van zjjn geheugen trachtte
op te diepen wat daarin nog uit zijn schooltijd van
de Engelsche lessen overgebleven was, om ook
tegenover den ouden heer een berouwvolle sdiuld
belijdenis af te leggen en hem te sraeeken toch een
enkel vriendelijk woord ten zijnen gunste, bij zijne
dochter te wi'len spreken. Mr Gilbert vertrok geen
spier. Maar toen Volckmar zijn lange bede om
zijn voorspraak te willen zijn, geëindigd had,
zeide bij:
Ich uerde sein serr erfreut, sie zu hören.Ich
liebe serr viel das Piano
Toen liet Hans Volckmar hopeloos de hand, die
hij zoolang had vastgèhouden, los en nam zijn hoed
op. Hier was voor hem niets meer te doen, niets
mper te hopen Hij zag op eene muur aan den hoek
eener stfaat het groote plakaat met de bekendma
king van het concert voor een liefdadig doel, met
medewerking van den beroemden pianist Stanislow
Kamarinski. Die naam was met reusachtige, dikk?
letters gedrukt en daaronder las hij de namen van
den burgemeester en den directeur van het kurhaus,
die met $en paar andere heeren van deftige familie,
als gasten te Liebenstein vertoevend, het bestuur
vormden. Dus hierom hadden de beide eerstgenoem
de heeren hem reeds zoo vroeg in den morgen
hunne opwachting willen maken. Natuurlijk zouden
zij gekomen zijn om hem hunnen dank te betuigen
voor zijne welwillendheid dm tot dit schoone doel
mede te werken, en nu was hij gedwongen als een
misdadiger tot hen te gaan, als een die zeer veel
reden had om zich er over te verheugen dat men
hem slechts eenvoudig de deur uit zette.
Hij stapte naar de woning van den Burgemeester,
maar hij vond hem niet thuis, evenmin als den
directeur van het Kurhaus. En na bijna qen vol
uur in den stortregen te hebben rondgeloopen,
zonder eenig succes, richtte hij zijne schreden
weder naar hot hót.l, in de hoop dat de heeren
hun bezoek van 's morgens horhalen zouden.
»Er is een-heer boven, die u noodzakelijk moest
spreken en die daarom ook op uwe thuiskomst
wachten wilde," zeide de portier. Han9 Volckmar
die er op dezen ongeluksdag niet aan twijfelde of
•er King hem een nieuwe ramp boven het hoofd,
Hep, uiterlijk bedaard maar toch ittet sterke hart
klopping, de trap op. Verbaasd deed hij een Stap
achteruit toen hij na het openen zijner kamerdeur
een blik sloeg op <l,en ongenooden gast die, zijn
hoed op het hoofd, met grjote stappen door het
vèrtrek heen en weer liep.
Deze, als een modepop gekleede heer met de
zachte donkere kneveltjes, de bruine oogen en de
lang neervallende artiestenman^n, die, dit zag hij
aanstonds, veel gelijkenis met hem had, kon be
zwaarlijk iemancj anders zijn dan de oorzaak van
zijn ellendige positie, dan Stanislaw Kamarinski,
Nog zeer kort geleden had hij dien man een reis-
pas naar eene bijzonder warm gestookte plaats
toegewenschtthans zag hij in hem den uit den
hemel gezonden verlosser uit zijne ellende
«Vergis ik mij piet f" riep hij uit. Heb ik waar
lijk di eer den beroemden pianist, den heer Ka
marinski bij mij te zien i"
Met een gebaar van niet, tf eve paren majesteit
schoof de andere zijne hand xuischen den tweeden
en derden knoop van zijn étoböjfgelen demi- éaison
en zeide, zich tot zijne volle hoogte oprichtend,
met een Sterkeu Slavischen tongval
«Men noemt mij zoo, mijnheer. Enuzijtdusde
dubbelganger, die de vrijheid genomen heelt om
onder mijn naam hier te willen optreden
«Het is niet in mij opgekomen, hooggeachte
mijnheer Kamarinski; ik heb er zelfs, tn mijn
droom niet aangedacht Een kind van achtdagpn
kan niet minder musikaal zjjn dan ik ben. He{
geheel is Het gevolg van een allerbespottelijkst
misverstand."
.Hm zulke phrases kennen wij," zeide de
virtuoos. »Weet u wel, dat ik u bij het ge
rechtshof kan aanklagen, mijnheer f Ik zal u
(aanklagen en om sch&vergoeding vragen voor het
misbruik maken van mijn naam dat zal ik
doen."
>Doe in s hemelsnaam wat u niet laten kunt
maar wees zoo goed u eerst door mij te laten zeg
gen hoe dit gev^l in elkander zit. Ik begrijp vol
komen da't niemftod er meer aanspraak op kan
maken, opheldering te ontvangen, dan u."
Stanislow Kamarinski trok eep gezicht waarop
duidelijk te lezen stond, «lat bijkan de geheele
verklaring geen woordje zou gelooven. Maar Hans
Volckmar nam hiervan geen notitiehij vertelde
er hem naar waarheid, alles van, te beginnen met
het oogonblik toen mijnheer von Sternberg hem
in de danszaal van het Kurhaus aan Miss Mary
Burnes had voorgesteld; van zijn lichtzinnig gege
ven belofte op diert middag aan den «Zwitserschen
Molen" en eindigde met de beschrijving der ont
zettende gebeurtenissen van dien eigen morgen.
Wordt viMlfd.)
