1 ITS. EVEH Maandag/ 5 Januari 1903. ZEEMILITIE. tofïels No. 8996. Maandag/5 Januari 1903. 41ste Jaargang. .Vïewws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken. KENNISGEVING FEUILLEION. Kunstenaar tegen wil en dank. s Inkt ie BESTE jhadelijk .LAND. Laarzenmagazijn ;en Buitenlandse!» Overzicht rk gemaakt. van Inzending van Advertentiën tot 1 uur «Ier midd. i jl waren IV. Wordt vervolgd.) k Zn. Gouda telefoon \o. De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijk met uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prijs per drie maanden is 1.25, franco per post 1.70. Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN. Humoristische Novelle. enskraoht 3st beroem- bekende ist. niet hebben kunnen worden aangenomen. Gouda. 3 Januari 1903. Burgemeester en Wethouders voornoemd, R. L. MARTENS. De Secretaris, BROUWER. E 30 e Kleiwegsteeg. EN-en KINDER imeten werk. E OU - ÏAMMER erk: [TC AP sgta, •ren. Iet aaflijd, lakt. en delven in oude ran den tegenwoor- 1. Kidd, Baltes 8035, U. 8. A hem en hij redeneerde aldusniemand had, wel beschouwd, meer recht op het bij wonen van dit concert dan hij, die dit recht zoo duur had betaald. Dus begaf hij zich naar de kas en verlangde een entrée-kaart. Maar alles, tot in de uiterste hoeken der zaal was bezet hij moest voorlid nemen met een staanplaats geheel aan het einde van de zaal. Hij Was ermêe tevreden. Hij was er in ’t geheel niet op gesteld om* gezien te wordenhij trok zich zelfs nog verder terug dan noodig was, in do be scherming van een groote. dikke zuil. De eerste nommers op het programma die door meer ot minder begaafde dilettanten uitgevoerd werden intéresseerden hem niet. Des te scherper liet hij zijne oogen door de zaal glijden, want, al zou hij het zichzelf niet hebben willen bekennen, de hoop Mary Burnes nog even te kunnen zien had op zijn besluit om naar het concert te gaan een veel krachtiger invloed uilgeoetend dan de wensch om Kamarinski te hooren spelen. Na een poosje te hebben gezocht kreeg hij haar werkelijk in het oog. Zij zat naast haar vader op de voorste rij en al zat zij met haar rug naar hem toegekeerd, zoodat hij slechts nu on dan bij een plotselinge wending van haar hoofd een zweem van het lieve gezichtje kon zien, scheen het hem toch toe dat zy veel bleeker was dan gewoonlijk. Eindelijk, na eene onbehoorlijk lange rustpoos, waarin een geheimzinnig gefluister vol verwachting van hetgeen men hooren zou door de zaal ging, was het groote oogenblik gekomen. Stanislaw Kamarinski verscheen op de verhooging. Met levendige uitingen van bewondering door het over- talrijk auditorium begroet, boog de gevierde kun- Telcfoon No. 8* AD VER TENTIEN worden geplaatst 15 regels a 50 Centen; iedere regel meer 10 Centen. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. een ieder die zijn tend. ko) Nog veel droefgeestiger en hopeloozer dan die grijze regendag buiten, was de stemming van den jongen advocaat toen hij, na den brief te hebben afgezonden, zijn koffer vojr de thuis-reis begon in te pakken. De eerstvolgende trein, waarvan Volckmar ge bruik kon maken passeerde Liebenstein omstreeks middernacht. Eerst had hy het stellig besluit opgevat om de straten van deze plaats des on- heils niet meer te betreden voor zijn vertrek naar het stationmaar toen hij die vrijwillige ballingschap een paar uren lang verdragen had, kon hij het in de donkere kamer van zijn hotel, en alleen met zijne juist niet opwekkende ge dachten, nut langer uithouden. Het weer was opgehelderd en op den regenachtigen dag volgde een prachtige avond. Zonder doel rondslenterende kwam de advocaat ongemerkt in de buurt van ’t Kurhaus en overal waarheen hij den blik richtte, vielen die groote papieren met de aankondiging van het bewuste concert hem in het oog. Een geest van alles te willen trotseeren ontwaakte in gbaar bij i TER8 Jz. rys van echtheid is q kurk steeds voon- deunaam der Firma PPE De berichten omtrent het Boeren contin- geut voor Somaliland zyn nog vrü verward. Volgens een .mededeeling aan .Reuters” agentschap”, iets officieus dus, zouden 100 Boeren, die als vrijwilligers naar Somaliland wenschen te gaan, over een week tyds onge- veer, per ts.s. Gaul” worden overgebracht, Zij worden blijkbaar nog niet vertrouwd, want een compagnie Engelscbe troepen escor teert ze. Het heeft er iets van alsof die Boeren als krijgsgevangenen gaan. Daarentegen meldt een ander bericht, dat generaal Lyttelton aan het recruteeren is en bij een contingent van 240 nfan bijeen hoopt te brengen. Verder wordt het beHcht om- fiOlIBSCHE COURANT. sche, hun ontslag aangeboden. De Keizer weigerde die aanvragen goed' te keuren, en ontbood de beide ministers-president tot een gemeenschappelijke audiëntie op den Hof- burg. Het onderhoud duurde 1$ uur. Een machtwoord, dat den knoop doorbakte, kon de Kefeer niet sprekendoch wetende welke moeilijkheden voor de beide deelen der mo narchie zouden voortspruiten uit het afbre ken dèr onderhandelingen en gevoelende dat de positie van Oostenryk steeds zwakker we zen zou dan die van Hongarye, heeft de Kei zer gepoogd de verschillen van meeningdoor zijn thsschenkomst weg te nemen. In het uiterste geval, zeide de Keizer, kan de Kroon nog, door een beroep op 14 van de Oosten- rijksche Grondwet, de overeenkomst met Hongarye goedkeuren. En al had de heer Von Szell gezegd, dat hg alleen dan in de overeenkomst zou toestemmen, wanneer die in Oostenrijk door het Parlement was goed gekeurd.... in het uiterste geval zou Von Szell [zich by de uitspraak van den Keizer hebben neergelegd. Hoe het zy, na het onderhoud met den Keizer hebben de beide ministers de onder- bandelingon, die zy feitelyk hadden afge broken werden hervat. Omtrent den toestand in Marokko wordt gemeld De .pretendent is 20 K.M. van Fez, .Zjju macht groeit met den dagdaar hy zioi zeer vrygeving toont, en hy veel geld heeft buit gemaakt, sluiten velen zich by hem aan. De Sultan doet al wat hy kan, om de bevolking gerust te steilenmaar hy vindt weinig ge loof. Want de vriendschap van den Sultan voor de Europeërs heeft te veel Marokkanen tegen hem ingenomen. De Europeesche lega ties te Tanger hebben door koeriers de blan ken in Fez doen uitnoodigen de stad te ver laten, en dat vermeerdert de opwinding. Uit Ceuta wordt gemeld, dat op den Straatweg naar Tetuan een Eögelsch onderdaan, de rjjke Moor Eluisi, vermoord is. De Engels^he consul eischt voldoeningmaar de afgezon den troepen durven de Kablylenstammen niet aanpakken. Engeland poogt overigens kalmeerend op te treden in de Marokkaansche quaestie. Ook Frankrijk en Duitscbland blyven kalm de gezanten dezer mogendheden te Madrid heb ben verklaard dat zy voor het behoud van den status quo zyn, en dat zy geen vreem de inmenging in de Marokkaansche quaestie zullen dulden. In Spanje maakt men zich .daarentegen zeer ongerust. De jonge Koning heeft Silvela bij zich ontboden ten einde zich op de hoogte idd. lekt heeft, en dat m zijn wonderbaar akend is, en welke udie in liet zoeken )in alle kwalen van ezen. Er is geen Toeters wanneer hij genezingen die hij rheid zijner woor- jke gronden geba- erkregen in debe- e vele jaren. Het ^Levens Kracht* ren, want hij zend jiioogzame hoeveel- inderbarende gene- i waagt. Sommige zeer merkwaardig ituigenisaen, zouden men hebben hunne i loopen nadat zij i gebruikt hadden, ren waren opgege- en vrienden terug uag-, hart-, lever-, an zijn als op ma* lijn, ruggepijn, ze- trkoudheid, asthma, eel ongesteldheden, o spoedig hersteld nder is. tor ataxia, water- ien zijn spoedig en gansche lichaam, also inloop en eene lig verkregen Voor ik en komen onder .evens Kracht*, medicijnen. Het is aarvan gij genezen n u dadelijk franco te stellen van den omvang^en de beteekenrs der quaestie. Silvela wees den Koning er op dat de toestand zeer ernstig is. en dat Spanje uitgebreide maatregelen moet nemen, om voorbereid te zyn op gebeurlijkheden. De verloven zyn ingetrokkenoveral worden troepen gereed gemaakt, om desnoods naar Afrika te worden ingescheept. De eskaders die in de Middellandsche Zee kruisen trekken geleidelijk allen by Marok ko samen. En de Fransche regeering heeft de garnizoenen aan de Algiersch-Marok- kaansche grenzen aanzienlijk doen versterken. De Manchester Guardian bevat een en ander uit een nieuw boekjjver den oorlog, dat weldra verschijnen z/T Het is van de hand van Andries de Wet, met medewerking van van Doornik en veldkornet G. du Plesis, en behandelt den opstand in de Kaapkolonie en de bewegingen van republikeinsche com mando’s daar. Over Modderrivier sprekende, zegt Andries de Wet, dat de Engelschen gemakkelyk de geheele artillerie van de Boeren bidden kunnen nemen, als zy doorgezet hadden, want zy bleef een tyd lang geheel onbe schermd achter. Te Magerfontein daaren tegen hadden de Boeren de Engelsche ka nonnen kunnen nemen, die een uur lang onbeheerd bleven staan Maar Cronjé wilde niet, dat de burgers zich aan gevaar bloot stelden. Van Doornik vertelt van Hertzog’s inval, toen niet meer dan 300 Kapenaars zich by hem en Brand aawlotenvan Christiaan de Wet’s tweeden inval en van Kritringer en Lötter- en van Niekerk’s verraad te Petrusville. Verder behandelt van Doornik de lotgevallen van Lategan, onder wiens bevel Malan, Hugo en Theron werkten, en van Scheepers en andere slachtoffers van de Engelschen. Hy stelt ook de beschuldi ging te boek, dat Scheepers vergiftigd is. Het werk zal ook een uitgebreide lezing van het bekende laatste rapport van gene raal Smuts bevatten. Andries de Wet ver telt dan verder van zyn terugkeer naar de Kaapkolonie om brieven van dr. Leyds over te brengen, en van zyn lotgevallen tot de vrede gesloten werd en hy de wyk nam naar Duitse h Zuid west-Afrika. Keizer Franz Joseph heeft alles gedaan wat in zyn vermogen was, om de dreigende crisis in de beide deelen der monarchie te voorkomenhy heeft by minister Von Szell zoowel als by minister Von Körber op her vatting der onderhandelingen aangedrongen, en ditmaal heeft da tusschenkomst van den Keizer succes gehad. Zooals wy mededeelden hadden beide mi nisteries, het Oostenryksche en het Hongaar-1 atenaar even, tamelijk uit de hoogte, zijn hoofd om dan, na op eene geheel eigenaardige wyze de lange manen naar achteren te hebben geworpen, voor het instrument plaats te nemen. Hans Volckmar, juist geen onpartijdig beoordeelaar, vond dat de kunstenaar onuitstaanbaar dwaze en gemaakte manieren had. Maar toen Kamarinski begon te spelen vergat de advocaat evenzoo als de overige toehoorders die belachelijke kleingeestigheden on der den indruk Van het groot genot dat zijne kunst hun bood. Inderdaad, deze pianist ver diende ten volle den roem die aan zijn naam gepaard ging en ook de bewondering die miss Mary achttien maanden lang trouw voor zijn genie had bewaard. Toen de laatste akkoorden hadden uitgeklonken deed Hans Volckmar druk mede aan het handge klap Hij had voor het oogenblik al zijne grieven tegen den man met de vaste principes vergeten en hij gevoelde zich uit die bezielde stemming pas weer tot de nuchtere werkelijkheid terug geroepen, toen hij zag dat eene dame van de voorste rij der toehoorders den virtuoos (naderde om hem een colossalen lauwerkrans ter hand te stellen. H ij zou Kamarinski deze hulde geenszins,hebben benijd als die dame niet miss Mary Burnes geweest was en als zijn scherpe blik niet, ondanks den vrij grooten afstand, op het lint van den krans de met gou den letteren daarop gedrukte hulde had gelezen: „Aan den edelen menschertvriend.” Dit was te veel, zelfs voor zijn geduldig tempe rament Hij lachte zoo luid en zoo hoonend dat een kruisvuur van booze blikken hem trof; zon der iets of iemand te ontzien baande hij zich een BURGEMEESTER van GOUDA, Gelet op art. 138 der Militiewet 1901; Maken bekend, dat de „lotelingen,” die voor volledige oëfening by de militie te land zouden moeten worden ingelyfd een der be roepen uitoefenen, in de eerste zinsnede van art. 137 diér Wet bedoeld, en verlangen bjj de zeemilitie te dienen, worden uitgenoodigd zich vóór den laten Februari aanstaande op de Secretarie (bovenlocaliteit, afdeeling Mi litie) aan te melden of te doen opgeven. De in de eerste zinsnede van art. 137 der Wet bedoelde beroepen, die door den Heer Minister van Marine zyn aangewezen als geacht te kunnen worden, hen die ze uit oefenen, het meest geschikt te maken ter opleiding voor di< neten by de zeemilitie, zyn Stuurlieden, stuurmansleerlingen en verdere zeevarenden op koopvaardijschepen van de groote en kleine vaart. Stuurlieden, schip pers en verdere opvarenden van Rijnschepen, aken, tjalken on kleine vaartuigen. - Stuur lieden, en verdere opvarenden van passa- - gier»- en sleepbooten, loodsvaartuigeu en tonnenleggers. Diepzee- en Noordzeekust- visschers. Zuiderzeevisschers. Visschers op de Zeeuwsche wateren en op de groote rivieien. Mossel- en oestervisschers. Schuitenvoerders en voerlieden. Vletter- lieden. Machinisten, machinist-leerlingen en stokers op schepen en vaartuigen, by spoor- of tramwegen, en op fabrieken of andere inrichtingen. Machinedryvers. Tremmers. Smeden. Bankwerkers. Werktuigmakers. Ketelmakers. Voor- slagers. Scheepsbeschieters. Scheeps timmerlieden (Scheepmakers). Brood-, koek- en banketbakkers. Koks. Koffie huis- en hotelbedienden. Ziekenverplegers. Apothekersbedienden. Barbiers. Personeel van ’s Rjjks-Marinewerven. Eindelyk worden de Iptelingen herinnerd aan het voorschrift van art. 116 al. 2 der Militiewet, dat de toestemming tot het aan gaan van een verbintenis voor de „buiten- landsche zeevaart” in gewone tyden niet geweigerd wordt aan de by de militie te land ingelyfdo lotelingen, die reeds vóór hunne inlijving by de Militie hun beroep van de buitenlandsche zeevaart maakten en die zich overeenkomstig art. 138 der Wet voor de Zeemilitie hebben aangeboden, doch daarby en WETHOUDERS Madame Sévérine, de bekende conférencière en dagblaiscbrQfster, heeft haar byna zieke- lyk medelijden met Eva Humbert aan den dag gelegd, door die jonge Same te inter viewen en haarfijn dier intieme gewaarwor dingen ruchtbaar te maken. Volgens haar verslag is de dochter der millioenen-madame wel de onnoozelste gans van ’t heelaldie niets begrepen, niets ver moed heeft, totdat de politie-agenten te Ma drid het huis binnentraden en de geheele familie naar de gevangenis brachten. Hoewel die gans tranen huilde by tuiten, toen zy Sèvérine’s verhoor onderging, heeft deze er op aangedrongen alles te vernemen. Dat Malles” is dan de grenzenlooze genegenheid, die Eva voor haar sukkel van een vader ^gevoelt, haar afzien van ’t voornemen om in 't klooster te gaan en haar zwygen over haar moeder. Eva Humbert is positief onschuldig, maar belachelijk is het baar tot martelaarster te willen verheffen. Geen meisje met vyf ge zonde zinnen kon het valsche, het schijn wezen van rykdom in de ouderlijke woning ontgaan zyn. Aan dezelfde grootmoeder, die baar nu tot zich nam, bad zy haar vermoe dens kunnen openbaren. >On n’est pas si béte que cela”. weg de taal uit. Hij trad in de restauratiezaal daarnaast en be stelde, aan een afgelegen tafeltje zittende, een flésch moezelwijn bij een eenvoudig avondmaal Nadat hij zijne hotel rekening vereffend had was zijn voor raad aan contanten op een treurige wijze gesmolten. Morgen, als hij weer op zijne kamer aan de schrijf tafel zat, zou hij zichzelf trachten wijs te maken dat die zeshonderd gnark niets anders geweest waren dan Jeen lielelijke droom, evenzoo als de gelukkige uren van zijn verblijf in Liebenstein. Uit de concertzaal klonk een herhaald applaus tot hem door en toen hoorde hij hoe de menschen langzaam de zaal ontruimden. In kleiner en grooter troepjes kwam een gedeelte van het publiek de restaurant binnen. Hans Volckmar trok zijn stoel zoo, dat hij met den rug naar de binnenkomenden gekeerd zat, en verdiepte zich, voor de leus, in de lectuur van een groot dagblad. Dat aan de talel naast hem ook eene groep van heeren en dames had plaats genomen, begreep hij uit een gegons van stemmen dat vandaar tot hem weerklonk. Plotseling schrikte hij bij het hooren van de gemaakte spraak van Sunislow Kamarinski en het daarop volgende antwoord >Es war Uondervoll mein Herr I Ich liebe serr das Piano. Bit kon niemand zijn dan Mr. Gilbert Burnes en waar hij was, zoude zijn mooie dochter ook wezen.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1903 | | pagina 1