mus.
I
ING.
'ANTHEE.
t-Gouda.
Aieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken»
iMOIGÏB”
Vanderbilts Aanvang.
41s(e Jaargang,
S Januari 1903.
No. 8999
en
Bullenlandscli Overzicht.
Tooneel.
anuarl 1903,
kennisgeving.
LY ZONEN,
EM.
Donderdag
FEUILLETON.
van
verkregen aanstal-
Verspreide Berichten.
inel. <U>Ar>nchf-
rist”, Haarlem
l
t Zn.
Gonda
WorJr vtrvolftl.)
tgde opengesteld,
■den te allen tpde
houd gratis.
aan het Rjjks Inter-
bedrijven.
mg half 8 uur.
i en prijzen.
Vereeniging
ter jaar voor per-
van K. M. 1,
net vergunning
gnnningsrechten,
ris moetoverge-
Het hnis is
rleiding, water
ijs begrepen. Te
D 29.
GOUDSCHE COURANT
Voorstelling.
De hemel moge hun
en machtig onder de
wkhandelaar een
'landsche uitgave
p ioTmomip
roor hatgoMtr
ran alk rwarta
Haeran.DamM
boenan. V»r-
i winkelier) la
Galantarfta,
nz. Ma. Um
ftbriekMwk.
Araham.
Telefoon No. 8$
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijk
iliet uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden'is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
De hoofdtekst
n dit halfmaande-
iksche tijdschrift
staat uit .de Be-
Wrijving eener
He om de Aarde,
de Heer E. T.
enstra Kuiper in
[racht der Ven-
itschap maakt.
Ik nummer is rijk
geïllustreerd
ar eigen photc-
nphietche opna-
ten zyn de wapens voorloopig niet neer te
leggen.
rden verkrijgbaar
ER DE VISCH-
ngt per jaar on
en, die hem aan
oor hem op te n
reizigers worden
rste maal komen
atsen in Arabië,
fidiö, Birma, Ma
ten sterkste af keurt. Dat is de beteekenis
die de Daily Mail” aan den uitslag dier
verkiezing toeschryft!
Telefoon Ne. S9
ADVERTENTIES worden geplaatst
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
De BURGEMEESTER der Gemeente Gouda,
Herinnert belanghebbenden aan den inhoud van
het Koninklijk besluit van den 30 November 1902
(Staatsblad No. 192), in werking getreden den
i<». Januari 1903, waarbij is voorgeachreven dat aan
gegageerden geene attestatie de vita wordt afge
geven dan na vertoon der gagementsakte oi der
door het Departement van Koloniën in de plaats
van eene dusdanige akte afgegeven verklaring.
Gouda, den 70 Januari 1903.
De Burgemeester voornoemd,
R. L. MARTENS
De uitslag vap de Fransche Senaatsver
kiezingen zyn nu geheel bekend. Het Minis-
terie-Combes kan tevreden zyn. Gekozen
zyn 64 ministerieelen en 32 antiministerieelen.
De ministei ieelen wonnen 15 zetels en ver
loren er 2, zoodat hun geheele winst 13
zetels bedraagt. Onder de gekozen antimi
nisterieelen zyn 24 republikeinen, 7 conser
vatieven en 1 nationalist.
t MERK te letten
IN VAN
EN worden afgele-
elde pakjes van vift
If en een Ned. one
g van Nommer en
s van nevenstaand?
de Wet gedepo-
uitvoering van ge
in bevelende
BIJL,
2EBAART Lz.
O
Frankrijk,
De veïtegenwoordigers van Finistère in
Kamer en Senaat hebben een beroep op
steun gedaan op het Parlement ten gunste
der sardinevisschors en vischvrouwen, die,
tengevolge der geringe vangst, gebrek
lyden.
Inzending van Advertentie» tot 1 uur dep midd.
Het rapport van het comité, dat over de
lersche landkwestie heeft vergaderd, is
openbaar gemaakt. Het comité beveelt geen
gedwongen verkoop van land aan pachters
aan, maar wil den verkoop gemakkelyker
en aantrekkelijker maken. Daartoe moet
de Engelsche schatkist byspringen. T. W.
Russell, de unionist die eerst lid van hei
tegenwoordige ministerie is geweest maar
wegens verschil van meaning betreffende de
lersche politiek zyn ontslag nam, schrijft
in de Manchester Guardian over de zittingen
van bet comité. Hy was zelf een der leden
die de pachters vertegenwoordigden met
William O’Brien, John Redmond en Har
rington. De landeigenaars waren vertegen
woordigd door Lord Dunraven, Lord May o,
kolonel Evorard en kolonel Hutcheson Poe.
Rpssell is vol geestdrift over deze samen
komst. Hy noemt haar een groote gebeur
tenis in de geschiedenis van Ierland. Reeds
het feit, dut vertegenwoordigers van die
twee klassen, die zoo lang als verbitterde
vijanden tegenover elkaar hebben gestaan,
bijeenkwamen tot oen poging om do groote
kwestie minnolnk te regelen, acht hy een
hooglijk verblijdend teeken, en zoo ook den
verzoenenden geest, waarin de beraadslagin
gen gevoerd zyn. Met eenstemmigheid werd
het verslag aangenomen. Gelyk het verslag
zelf doet dringt Russell nog eens er op aan,
dat de regeering spoed make met de zaak
en deze eenige gelegenheid aangrype om
op een grondslag, die beide partyen bevre
digt, een regeling te treffen. Russell schynt
de onthouding van eenige der grootste grond
eigenaars niet bedenkelyk te achten.
Zoo er iemand reden heeft om te treuren
over den dood van den ouden staatsman, die
eergister aan longontsteking op hoogen leeftijd
overleed, dan is het de Koning van Spanje.
Het is waar, Sagasta was niet meer wat hij
vroeger was. Zyn politieke overtuigingen
kan men laten voor hetgeen-zy heetten te
zyn, namolyk liberaal, doch trots de gave
des woords die ontogenzeggelyk zyn deel
was, kon hy in *t parlement zyn tegenstan
ders niet verpletteren en de crisis die den
val van zyn kabinet veroorzaakte in Decem
ber IJ. zou hy het vroeger stellig gemakkeljjk
hebben doen doorstaan. Maar Alfonso XIII
heeft met dat al veel verplichting aan den
raadsman, die hem in de Cortes introduceer
de, die hem inwydde in de taak die hem
wachtte, en wiens beleid Spanje rustig hield,
totdat do kroning achter den rug was. Het
hof heeft Sagasta niet met die dankbaarheid
bejegend, waarop hy recht had, vanwege zyn
voorkomen van zelfs de minste wenschen.
zoowel tydens het regentschap als gedurende
den korten tyd, dat hy onder den jongen
Koning, de teugels van het bewind voerde.
Zyn pïooizaamheid, die wel eens als karak
terloosheid werd gebrandmerkt, heeft Spanje
behoed voor de herhaling der troebelen van
1901. Het was Sagasta die om don Koning
geen al te zware taak op de schouders te
leggen de congregatiën voorloopig ongemoeid
liet blyven, en niet al te gestreng optrad’
tegen de werkstakers in Cataloniö. Al mag
het waar zyn, dat eerzucht zyn ondeugd was,
waaraan hy alles offerde zelfs overtuigingen
die nooit zeer diep zyn geweest, alleen om
maar op 't kussen te blyven, dan nog ver
liest Alfonso XIII in hem den eenigen man,
die ’t lekke schip van staat behoorlijk wist
te sturen naar een byna-liberalön koers.
Met hem gaat een tegenstander van ’t
clericalisme heen, die op Alfonso XIII een
grooten invloed had.
Het kry'gt er veel van of alle beklaagden
de verantwoordelijkheid willen overdragen
op mevrouw Humbert. Romain Daurignac
is daar ook a?l mee bezig geweest toen hy
Zaterdag verhoord werd door den rechter
van instructie André, inzake de levensver-
zekeringbank. Hij bywoerde, evenals alle
anderen, geheel onder den invloed van zijn
zuster te hebben gehandeld. Zij had hem
een positie aangeboden op een- tyd toen hy
nit ts om handen had, en hy had dat aanbod
aangenomen, zonder te vermoeden welke on
regelmatigheden er aan waren verbonden.
Frédéric Humbert was by zijn verhoor
zeer gedrukt. Hy heeft slech s zyn onschuld
betuigd en heeft ook getracht den gearre
steerden Parayre, hun zaakwaarnemer, vry
te pleiten. Volgens de „Figaro” verkeert
hy in zulk een verzwakten toestand dat hy
waarschijnlijk naar het ziekenhuis moet wor
den overgebracht. Men laat hem ther in
ademen.
De verkiezingen yoor het Engelsche La
gerhuis toonen, zooals wy gisteren reeds
opmerkten, een byna constante verandering
van de openbare moening ten gunste van de
liberalen. Te Newmarket werd eergisterel
de liberale candidaat Rose met een meer
derheid van 507 stemmen gekozendit is
voor de regeering alweer een zetel verloren.
Do „Westm. Gazette” wijst er op. dat dit
de zevende verkiezing is, sedert de Educa
tion-bill werd ingediend, waarin de liberale
partij haar stemmenaantal aanzienlijk zag
vermeerderen. En merkwaardig is het, dat
by al deze verkiezingen de liberale stem
men met ongeveer 39 percent zyn toegeno
men, de conservatieve met ongeveer 8 pCt.
zyn afgenomen. Hieruit leidt de „Westm.
Gazette” een algeheele wyziging in de mee-
ning van het Engelsche volk af.
„Daily Chronicle”, „Daily News” en „Mor
ning Leader” juichen over het behaalde
succesde ministeriëele bladen zwygen. De
„Daily Mail” betoogt dat de afkeer tegen
de houding der Regeering in de Venezo-
laansche quaejstie en tegen de Duitsch-En-
gelsche alliantie zeer sterk moet zynhet
blad wyst” er op, dat Rose imperialist is,
maar dat zyn tegenstand tegen die samen
werking bekend was. Zelfs in de rangen
der regeeringsvrienden heeft dit samengaan
ontstemming verwekt, omdat men niet de
levensbelangen van Engeland wil opofferen
aan party-belangen. Door den uitslag van
de verkiezing te Newmarket heeft het land
bewezen, dat het de houding van de En
gelsche Regeering in de Venezolaansche
quaestie en het verbond met Duitschland
«Wilt ge niet gaan slapen, meester Cornelis
vroeg de zwarte, «over een uur komt de zon pas
üp en vóór dien tijd komen er toch geen koopers
»Ik ben niet vermoeid,” antwoordde de aange
sprokene, »en al was ik dat, ik zou toch geen
plaats in de boot vinden om mij neer te leggen.
Je weet, beste Abé, dat we de Charlotte zoo
vol mogelijk geladen hebben.”
>Ja, waarom hebt u dat gedaan, meester ik
geloof, dat we de helft der meegebrachte meloe
nen wel weer mee terug zullen moeten némen.”
»Dat is eene verkeerde veronderstelling van je,
men zal ons heden die vruchten als ’t ware uit
de handen rukken en er goed voor betalen. Het
zijn de laatste in dit Jaargetijik heb mijne moe
der aaugeraden zoo lang mogelijk met den ver
koop te wachten. Buitendien maak ik ook betere
zaken, als ik de boot zoo vol mogelijk laad, want
je weet, dat moeder mij evenveel vracht betaalt
als aan andere schippers, maar bovendien heb ik
nog mijn aandeel in de winst.”
I,Maar dat moogt ge toch niet verlangen, mees
ter; uwe moeder heeft u toch die boot geschon
ken
„Wel neen I Abé! De boot heeft eene waarde
van honderd dollars en dit bedrag heb ik eerst
moeten verdienen, door op moeders hoeve te
Staten-Island land te bearbeiden en beplanten.
Acht akkers heb ik geheel moeten bewerken en
vruchtgevend maken, eer zij mijn lievelingswensch,
de boot te koopen, vervulde. En moeder had
gelijkalles wil verdiend zijn en handel is handel
Verkorting van Abraham”.
Met een hardnekkigheid, die ten slotte
doet denken aan een manie, probéeren de
nationalisten telkens weer alle gebeurtenissen
in Frankrijk in de Dreyfus-zaak te haken.
Nu weer de Humbert-zaak. Er is weer een
nieuw verhaaltje gevonden, dat in de „Libre
Parole” gedaan wordt door Gaston Pollon-
nais, den onlangs tot het katholicisme be
keerden jood.
Hy vertelt dat kolonel Du Paty de Clam,
beruchter nagedachtenis als vervolger van
Dreyfus, den llden December zich heeft
begeven voor den rechter van instructie
Leydet om een verband aan te toonen tus-
schen de Dreyfus-zaak en de Humbert-zaak.
Hy zou hebben verklaard dat de tweede
lezing van het telegram van Pannizardi, dat
indirect de onschuld van Dreyfus b< wees,
door Dreyfusards zou zyn gemaakt en hij
heeft daarin de Humberts gemengd die „met
yver vóór den verrader zouden hebben ge
werkt”.
We geven dit verhaal niet alleen als curi
ositeit,. want by de nationalisten moet men
er op voorbereid zyn, dat ze van de onzin
nigste beweringen een politieke agitatie
maken.
Inmiddels is het verhoor van de Humberts
voortgezet. By dat van Marie Daurignac
bleek dat zy allesbehalve de onnoozele jonge
dame was. Ze wist zich met handigheid te
verdedigen en beweerde nergens van te heb
ben geweten.
Uit het Duitsch
van HARRI 3CHEFF.
De Russische Minister van Buitenland-
sche Zaken Lamsdorff js vun zyn reis naar
Belgrado, Sofia on Weenen te Petersburg
teruggekeerd. Hy heeft zich te Weenen
zeer gesloten gehouden. De Russische diplo
maten houden zich met gekheid als inter
views niet op. Het schynt, dat de Mac^do
nische of eigenlijk Bulgaarsche opstandelin
gen weinig steun gekregen hebben en het
slot van de conferentie met den Oostenryk-
schen Minister van Buitenlandsche Zaken
Goluchowski geweest is, dat men den Sul
tan met kracht en klem zal bewegen tot
hervormingen in Macedonië, maar zorjder
eenige zelfstandigverklaring van die pro
vincie. De opstandelingen zouden nu beslo-
maar dat geldt ook voor mij Heb ik dus mijn^
boot betaald, al is het met werken, dan moet ze
mij ook geld opbrengen, en dat doet ze ook.”
*Ge zijt een handelsman, meester,” zei Abra
ham met onverholen bewondering, „aan wien me
nig Amerikaan een lesje kan nemen. Ik. geloof,
dat ge eenmaal nog een rijk man wordt. Wat
^oudt ge doen, als gveel geld hadt
No^ meer geld daar mee maken,” antwoordde
Cornells zonder dralen.
De kleine slaaf zuchtte. »Ach.” sprak hij, ^had
ik de gelegenheid maar en ook de wilskracht van
u, meester, om zoo moedig op mijn doel af te
gaan.”
«Op je doel o jaje hebt je in ’t hoofd gezet
geestelijke te worden hé?”
»Ja, dat is mijn wensch, maar
»^u, je bent zoo goed als vrij,” kwam Cornelis
hem tegemoet, ,en zult het binnen enkele jaren
geheel zijn, want dat heeft mijn vader op zijn
sterfbed bevolen en als die tijd daar is, zal ik
wel een klein kapitaal verdiend hebbenen nooit
zal ik vergeten, dat je steeds m*ijn trouwe vriend
zijt geweest. Ik zal je de middelen verschaffen-
em hefxollege te bezoeken en geostelijke te wor
den, Ik zal je het geld daarvoor geven, d w. z.
ik schiet het je vóór en als je in ambt en bedie
ning bent, dan geef je het mij terug. Ik zal maar
4 pCt interest bereke,nen daar heb je mijne hand
op, jongen.” v
Abraham drukte hem de hand waarbij vreugde
en dankbaarheid hem uit de oogen straalde,
„Ge z;jt allen toch zoo goed voor me,” stamelde
hij, ffik zal ook nooit verzuimen de Vanderbilts
i)
In het vroege morgenuur van een Octoberdag
in ’t jaar 1806, doorsneed de kiel eener boot den
donkeren vloed van de baai van New-York, en
door eene vaste hand bestuurd, liep het flinke
vaartuig ondanks de nog heerschende duisternis
recht op het doel, de batterij van het zuidelijk
punt van den oever der wereldstad, aan.
Bij het zwakke schijnsel eener scheepslantaarn
werd de boot, door de beide zich daarop bevin
denden, met een stevig touw aan een ring in den
oevermuur vastgelegd, waarmee hunne nachtelijke
bezigheden afgeloopen schenen te zijn, want zij
borgep nog even het zeil en zetten zich toen ©p
eene bank neer.
De beide varensgezellen waren twee knapen
van veertien of vijftien jaar en verschillend van
ras en stand. De eene was blank en de andere
zwart; de eene de heer, de andere de slaaf, het
geen in hunnen onderlingen omgang echter wei
nig merkbaar was, want beiden wikkelden zich,
voor de koude nachtlucht, in dezelfde deken en
dronken nu en dan, om beurten, uit dezelfde
flesch een slok thee.
Duitschland.
In het afgcloopon jaar zyn uit Bremen
in mijn gebed te gedenken,
gelukkig maken eu groot
menschen 1”
//Daarvoor moeten wy zelf zorgen, goede Abé,”
antwoordde de vroeg rijpe Cornelis, wiens prak
tische inzichten slechts de gevolgen waren van de
AmerikaanSChe opvoeding, welke, toen zoo wel
als nu, hoofdzakelijk vroege ontwikkeling van ver-
stand en scherpzinnigheid beoogt, ten einde for
tuin te kunnen maken.
De twee knapen staakten hun gesprek. Cornelis
zat te peinzen terwijl de neger een bijbeltj: voor
den dag haalde, waarin hij bij het zwakke lan
taarnlicht begon te lezen
Daar klonken voetstappen op den oever en een
man, in een wijden mantel gehuld, naderde het
vaartuig, wierp een onderzoekenden blik om zich
heen en bQtrad1de loopplank. Wie is de eige
naar dezer boot?* vroeg hij.
«/Die ben ik Sir,* riep Cornelis trotsch en zag
den vreemde rustig aan.
Wat! zijt gij de eigenaar van dit vaartuig?
je wil zeggen je vader
fWat ik zeggen wil, dat zeg ik,* viel Cornelis
hem in de rede, «mijn vader is al een jaar dood
en ik drijf de zaken mijner moeder. Deze boot
is mijn eigendom maar dat is mijne zaak en ik
laat mij met uitvragen Sir.*
De vreemde streek lachend over zijn rooden
baard
