riNG LIEFDE EU BAAT. TS. sten werk. r o.5o. \G /Vïeitwa- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken. GESTELD. I 7 Februari 1903. 41ste Jaargang. X'o. 9035. Bultenlandsch Overzicht. bhULLtiOH Inkt Febr. 1903. Ie rODdirbeli»a fondwulf eneeskrach ’stal elke pijnlijke iverbodig. Met )or ongeneeslijk ngs een bijna 22 rengt genezing en ontstekingen enz WGULDEN GULDEN Zaterdag Opkomst onder de wapenen. Inzending van Advertentiën tot 1 uur de? midd'. De ontvangen regeeringstele- de iel. dtoAnrichfi- it”. Haarlem HOENEN en Wordt v.rvvtgd.) Ie opengesteld, n te allen tjjde da bjjSWART- Kleiweg E 85 ibbelebnnrt B 4 veen, JOH. DE dorp. AARZENMA- over de Klei- Telefoon A o. S3 De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks met uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prijs per drie maanden is 1.25, franco per post 1.70. Afzonderlijke Nominers VIJF CENTEN. PERK en ver- BESTE ADELIJK ND. GODHOE COLIIINT post f i.eo. erland skin 8 Amsterdam die Schutzenapotheke itsoh, Oeaterreich lentrul-Depót Sender handelaar een idsche uitgave t per jaar on- die hem aan r hem op te zigers worden maal komen en in Arabië, 8, Birma, Ma- rereld bekend en effen middel tegen o n g-, Lever 11, enz. Inwendig itwendig in bijna met goed gevolg Pr(js per flacon t 115. (Geld.) van Zelhem, in a Hengelo (Geld.) een prijs, sn. n bij wederver- veose pers ol hetgeen uit partijbelang soms als overdreven critiek te borde wordt ge bracht, gaarne zon beschouwen als bewijzen voor een verzwakking van het rijksidee, voor een vermindering van ons nationaal gevoel. Dus voor lieden die geneigd zjjn minder goede Duitsche eigenschappende liefhebberij om onderling te twisten, de Duitsche vit zucht,, de Duitsche kleinmoedigheid te ge bruiken voor tegen de Duitschers vijandige bedoelingen, wil ik bier uitdrukkelijk verkla ren, dat al deze verschijnselen bij ons slechts kabbelingen aan de oppervlakte zyn, veroor zaakt door de wisselende winden. Onder de golfbeweging echter vloeit breed en mach- rig de stroom van onze nationale Duitsche ontwikkeling. (Levendige toejuiching van alle zjjden). 3 hoofdtekst it halfmaande- ;he tijdschrift it uit de Se rving eener om de Aarde, e Heer E. T. tra Kuiper in cht der Ven» ihap maakt, lummer is rijk Uustreerd eigen photo- hische op na blijkt, behalve uit de concessies der regeering inzake de Jezuïeten-wet, ook uit de eindelijk afgedwongen toestemming tot oprichting eener katholieke universiteit te Straatsburg. Tot verbazing van de Engelsche bladen heeft de ergernis van de Amerikanen over de Venezuela-kwestie zich plotseling van de Duitschers afgewend en zich op Engeland ge richt. De Amerikaansche yellow-press is vol hatelijkheden tegen de Britsche neven, omdat men, waarom is niet heel duidelijk, Engeland aanziet voor den kwaadsten tegenstander tegenover de mogendheden welke niet mee geblokkeerd hebben, en toch graag hun vor deringen zagen voldaan. En het is niet bij de yellow-press gebleven ook de andere Amerikaansche bladen zjjn dien kant uitgegaan. De New-York Herald bijvoor beeld merkt op, dat „het Britsch ministerie in den laatsten tijd blijk gegeven heeft van verbazingwekkende pro-Duitsche neigingen,” wat in het oog van de Herald heel slechte neigingen zijn, want Duitscbland is nog alles behalve in de gunst gekomen, en heeft Enge land nu een deel van de ongenade overge nomen. Een ander groot blad, de New-York Times, betreurt het zeer dat de Engelsche regeering het Amerikaansche geduld zoo op de proef wenscht te stellen en zooveel rekent op het gevoel van vriendschap. Al die boosheid is ontstaan over de priori teit welko de blokkeerende mogendheden vorderen voor hun eischen. Blijkbaar met het oog op die Amerikaansche verbolgenheid publiceeren de Londensche bladen een Reuter- bericht dat er nog al officieus uitziet, en waarin o. m. wordt gezegd dat de drie blok keerende mogendheden in volkomen overeen stemming handelen. Er wordt daarin voorts nog eens uiteen gezet, dat de drie mogendheden slechts wenschen te weten welke regelingen de Venezolaansche regeering voor hun/yorde ringen zal maken, en dat zjj daarbjPtevens wenschen dat hun vorderingen niet zullen worden verward met die van andere mogend heden. Het laatste bericht uit Washington is dat de vertegenwoordigers van de blokkeerende mogendheden thans beraadslagen over een nieuw voorstel betreffende een vergelijk, dat aan den Duitschen gezant Sternberg wordt toegeschreven, en volgens hetwelk de blok keerende mogendheden gedurende drie maan den als preferente schuldeischers behandeld zouden worden. Bjj het feestmaal van de Duitsche „Land- wirischaftsrath” bracht da Rjjkskanselier een toost uit op den Rath en op den Duit schen landbouw. Hjj dankte allen, die mee gewerkt hadden aan de totstandkoming van het nieuwe douanetarief. Hy mocht niet onbescheiden zijn en moest rekening houden met de verbonden regeeringen en daarom kon bij over de af te stuiten handelsver- dragen nog geen inlichtingen geven. De Re geering zou echter bjj de onderhandelingen over de handelsverdragen nadrukkelyk de belangen van den landbouw in het oog hou den. (Toejuichingen). Bescherming echter alleen was niet voldoende, andere maatre gelen in het belang van den landbouw waren evenzoo noodig. De landbouw had practisch, positief handelen noodig. Het pessimisme mocht als metaphysische systeem recht van bestaan hebben, maar in de politiek was het pessimisme steeds een kwaad. In de politiek behoorde de toekomst aan de optimisten, zooals Thiers zeide. Zekfcr toonde de horizon bjj ons niet meer zwarte wolken dan elders, zeide de Rjjkskanselier en hjj voegde hierbjj Eén ding wil ik hier nitspreken, juist in den kring van vertegenwoordigers van den land bouw, ook met het oog op het buitenland, waar men de mopperjjen en de pessimisti sche beschouwingen van een eenigszins ner- BURGEMEESTER der gemeente GOUDA, Gezien grammen, Roept op de milicien-verlofgange.s der lichtingen 1900 en 1901 behoorende tot de regimenten Infanterie en korps Genietroepen, in deze gemeente verbljjf houdenfle, om zich uit er lijk den lOe'n Februari 1903 des namiddags ten 4 ure bjj hunne korpsen te bevinden, en zoo zij hun korps niet tjjdig kunnen bereiken, zich onverwijld in het naastbjj gelegen garnizoen aan te melden. Zij worden voorts opmerkzaam gemaakt, dat deze openbare kennisgeving rechtens voldoende is en dus den verlofganger bjj niet opkomst in verzuim stelt; Gouda, den 6 Februari 1903. De Burgemeester voornoemd, R. L. MARTENS. een andere eisch, niet van een party of fractie, waar van den geheelen Rjjksdag, eenvoudig wordt ter zjjde gelegd. Dat is de vraag naar vergoeding voor de Rjjksdagleden. Die wordt niet toegestaan„de Keizer wil het niet en de conservatieven zjjn er tegen, en daarom bljjft een eisch onvervuld, die in het belang van een vruchtbaren parlementairen arbeid feiteljjk niet kan worden geweigerd”, zegt de „Frankf. Ztg.” De president van den Rjjksdag heeft aan de leden meegedeeld, dat de Keizer eennieuwe vergelijkende tabel bad opgesteld, welke de onderlinge verhouding van de Duitsche en Engelsche vloten grafisch weergeeft. Deze tabel, die op reusachtige schaal vervaardigd is, zal worden opgehangen in de wandel gangen van den Rjjksdag. Het is niet de eerste keer, dat de Keizer dergeljjke teekeningen onder de aandacht brengt van den Rijksdag, en, op grond der ervaring, heeft do Vorwfirts dan ook eenig recht om aan te nemen, dat een nieuwe groote uitbreiding der oorlogsvloot voor de deur staat. Men zal zich herinneren, dat de Vorwkrts in den aanvang van het vorige jaar een ge heime circulaire over een voorgenomen vloot- uitbreiding wist machtig te worden, en aan het hoofd der contant afdrukte. De groote uitbreiding der vloot werd enkele jaren gele den door de regeerihg verkregen met den steun van en door concessies van het cen trum. Niet onmogeljjk is de dezer dagen door Von Billow aangekondigde verzachting der Jezuïeten-wet het begin van een reeks nieuwe concessies, aan de roomsch-katholieken. Se dert eenige jaren toch is het centrum in den Duitschen Rjjksdag oppermachtighet heeft het lot van alle regeeringsontwerpen in haar macht. Zonder den steun van het centrum, zou de Rijksregeering in den Rijks dag volkomen machteloos zjjn, en is uitbrei ding der vloot buitengesloten. Na de ultra-agrariërs door de toltarief- wetten van zich te hebben vervreemd, moet de regeering tegen de coalatie van sociaal democraten en uiterste rechterzijde over de stemmen der katholieken weten te beschik ken. Daarom ook zjjn de Polen-politiek der Pruisische regeering (in naam tegen de Polen, inderdaad tegen de macht der r.-k. kerk in het oosten der monarchie gericht) en onhandigheden tegenover het katholieke Beieren (als het Swinemiinder-telegram) zoo gevaarlijk voor de regeering. Dat bet centrum zich haar machtspositie bewust is en daarvan weet party te trekken, V Kleine geschenken ondi rhouden de vriend schap, meent de Rjjkskanselier Von Billow. En hjj beloofde aan de linkerzijde een her ziening van de kieswet, waardoor het ge heim van de verkiezing beter bewaard zal wordenen thans geeft hjj aan het Centrum de verzekering dat een deel van de Jezuiten- wet zal worden ingetrokken. Ten minste, in antwoord op een vraag van den heer Spain) zeide graaf Von Billow, dat hjj de aanstaande behandeling, van het ini- tiatief-voorstel tot opheffing der Jezuïten-wet, Pruisen in den Bondsraad vóór de opheffing van 2 dier wet zal stemmen. Wanneer dit gebeurt is 2 vervallen. Het Centrum had de geheele opheffing van de ^pzuïten-wet gewenscht, maar de Rjjks kanselier verklaarde, dat de Bondsraad niet wil afgaan van het beginsel, in 1 der wet neergelegd, waarbij„de orde der Jezuïten en daarmede verwante orden en congregaties uitgesloten zjjn van het gebied van het Duit sche Rjjk”, en „het oprichten van nederzet tingen dezer orden verboden is.” Daarentegen heeft de Rjjkskanselier thans intrekking toegezegd van het gedeejte der wet, waarin vermeld staat „aan leden dier orde enz. kan als zjj Duitschers zjjn, het verbljjf op bepaalde plaatsen of districten verboden of aangewezen worden.” „Het Centrum zal deze concessie beschou wen als een soort afbetaling, en wellicht is het bljj, dat er nog iets te vragen over bljjft want als agitatie-middel is zoo’n uitzonde ringswet zeer veel waard”, zegt de „Frankf. Ztg.” Dit blad is voor de opheffing van elke uitzonderingswet, in de eerste plaats van dezewant zoo ooit een uitzonderingswet zjjn doei heeft gemist is het wel deze. Maar de „Frankf. Ztg.” betreurt het, dat JO) Het was hem derhalve werkelijk een genot voor zich zelf te kunnen constateeren, dat hij nog volkomen heer en meester was van zijn hart en dat hij voor zijn persoon niet behoorde tot hen, die op het eerste gezicht snoorlijk verliefd worden. Wellicht had een goed psycholoog bij die Schijnbare kalmte geglimlacht voor de zoo- veelste maal om de menschelijke ijdelheid en ware hij niet de dupe geworden van eene onver schilligheid, waardoor Gontran zich zelf mis leidde. Wij menschen zijn, ’tis waar, heel dikwijls de dupe van anderen, maar de zelfmisleiding is een verschijnsel, dat nog veel algemeener voorkomt, en de hartstocht vooral bedient zich bij ons van allerlei dekmantels De hartstocht dringt langs sluipwegen de ves ting binnen, maakt het kruit vochtig en de wa pens onbruikbaar en als de kommandant der vesting zich verbeeldt, dat het oogenblik om krachtig op te treden, daar ia, blijkt het hem, dat hij weerloos is, dat de versterking bij verrassing werd genomen en dat hij niets anders heeft te doen dan zich op genade of ongenade over te geven De hartstocht is ook een soort van ziekte, die een heel proces heeft te doorloopen en geregeld haar vorderingen maakt, terwijl de patient ter goeder trouw gelooft, dat de ziekte niets te be duiden heeft en dat hij, zoodra hij dat zelf maar verkiest, weer volkomen normaal zal zijn. Zoo was ongeveer de toestand van onzen luitenant. Wanneer hij ongeduldiger, gejaagder, zenuw achtiger was geweest, zou hij misschien ernstiger over alles hebben nagedacht en getracht hebben zijn eigen opgewondenheid te bestrijden. Wat hij eenvoudig voor zich zelf als onver schilligheden wilde laten doorgaan, was geheel iets anders, was de betrekkelijke rust na de eerste zegepraal in eene geheel andere richting voort spruitende uit de vaste overtuiging, dat hij thans het begeerde voorwerp zou kunnen krijgen als hij dat ernstig begeerde te bezitten. Om zes uur begaf Gontan zich naar het Café, waar hij den vorigen dag met den kapitein had zitten praten en waar hij hom ook nu weer moest cntmoeten. De kapitein was er niet, doch een der bedien den stelde Gontran een gesloten briefje ter hand, dat van den volgenden inhoud bleek te zijn „Kan ónmogelijk komen, wordt door een on verwacht corveetje elders opgehouden. Zorg van avond, precies om negen uur present te zijn op de Via Pozzo delle Cornacchie, voor No. 36. Je zult er mij vinden. „Kijk, die oude heer is bepaald een man van zijn woord, een best mensch dacht Gontran. Om half acht ging hij dineeren en begaf zich daarop, na wat langs het Corso te hebben ge dwaald om den tijd te dooden, naar de Viva Pozzo delle Cornacchie, waar hij vijf minuten voor negen uur aankwam. Bij den laatsten klokslag van negenen verscheen de kapitein op zijn beurt. Het huis No. 36 was een dier oude Romein- sche huizen, welke gebouwd schijnen te zjjn om eeuwen te duren en die in hun uiterlijk iets heb ben van een fort, zoo ernstig, 700 hoog en zoo stevig zien ze er in hunne zware en duurzame steenen mantels uit. Men had er haast een beleg in kunnen weer staan. ,lk breng je niet bij de Donati’s, amico”, zeide de oudere wapenmakker, maar bij eene bejaarde dame en bij haar dochter, die ook moeilijk meer voor jong zou- kunnen doorgaan, waar op dezen avond, altijd eens ih de week, een paar geeste lijken en enkele employé’s aan het Vaticaan bij eenkomen. Daar wordt een praatje gemaakt en daar wordt ge whist Ik zeg je vooraf, dat men er zich doodelijk verveelt, maar ’t is ook niet om je te vermaken, dat jij er heengaat, niet waar Overigens zult ge daar althans iemand vinden, die zijn gezelschap waard is, den abt Galli, in wiens onderhoud een mensch, die wat geleerd heeft zooals jij, wel eenig behagen kan scheppen, Dit gezegd hebbende, opende de kapitein een massief houten deur op eene wel wat geheim zinnige wjjze, alleen bekend aan de bewoners en de getrouwe bezoekers van hel huis. De beide officieren kwamen in eene lange, sombere gang, aan het einde waarvan zich de steenen trap bevond, waarlangs zij vier verdie pingen moesten. Op de vierde verdieping hielden zij eindelijk halt en liet de kapitein een bel overgaan. Men hoorde binnen een sleependen tred langs den gemetselden vloer en dadelijk daarop de stem eener oude vrouw de gebruikelijke vraag doen „Chiè „Amico,” antwoordde de kapitein rustig. De deur werd geopend door een gedienstige die er niet alleen hoog bejaard maar tamelijk slordig uit zag. „Is de Signora Pistrucci thuis vroeg de ci cerone. Jawel, mijnheer, kom binnen”, zeide het oudje die op zyde ging om voor de twee Franschen plaats te maken. Het kprt gesprek was gevoerd in het Italiaansch dat Gontran voldoende kende om het te begrij pen als ’t gesproken werd, hoewel hij zelf die taal niet gemakkelijk sprak. Men werd allereerst gelaten in een vrij groot vertrek, dat nagenoeg niet was gemeubeld en waarin een walmende kaars een naargeestig licht verspreidde. Zijwaarts had men een deur, die op een andere kamer uitkwam en halverwege geopend stond. De cicerone klopte tegen de openstaande deur en vroeg daarbij <Mag men binnenkomen Telefoon No. 9* ADV ER TENTIEN worden geplaatst van '15 regels a 50 Centen; iedere regel meer 10 Centen. Groote lettets worden berekend naar plaatsruimte.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1903 | | pagina 1