riNG
LIEFDE EU BAAT.
TS.
sten werk.
r o.5o.
\G
/Vïeitwa- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
GESTELD.
I
7 Februari 1903.
41ste Jaargang.
X'o. 9035.
Bultenlandsch Overzicht.
bhULLtiOH
Inkt
Febr. 1903.
Ie
rODdirbeli»a
fondwulf
eneeskrach
’stal elke pijnlijke
iverbodig. Met
)or ongeneeslijk
ngs een bijna 22
rengt genezing en
ontstekingen enz
WGULDEN
GULDEN
Zaterdag
Opkomst onder de
wapenen.
Inzending van Advertentiën tot 1 uur de? midd'.
De
ontvangen regeeringstele-
de
iel. dtoAnrichfi-
it”. Haarlem
HOENEN en
Wordt v.rvvtgd.)
Ie opengesteld,
n te allen tjjde
da bjjSWART-
Kleiweg E 85
ibbelebnnrt B 4
veen, JOH. DE
dorp.
AARZENMA-
over de Klei-
Telefoon A o. S3
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nominers VIJF CENTEN.
PERK en ver-
BESTE
ADELIJK
ND.
GODHOE COLIIINT
post f i.eo.
erland
skin 8 Amsterdam
die Schutzenapotheke
itsoh, Oeaterreich
lentrul-Depót Sender
handelaar een
idsche uitgave
t per jaar on-
die hem aan
r hem op te
zigers worden
maal komen
en in Arabië,
8, Birma, Ma-
rereld bekend en
effen middel tegen
o n g-, Lever
11, enz. Inwendig
itwendig in bijna
met goed gevolg
Pr(js per flacon
t 115.
(Geld.)
van Zelhem, in
a Hengelo (Geld.)
een prijs,
sn.
n bij wederver-
veose pers ol hetgeen uit partijbelang soms
als overdreven critiek te borde wordt ge
bracht, gaarne zon beschouwen als bewijzen
voor een verzwakking van het rijksidee, voor
een vermindering van ons nationaal gevoel.
Dus voor lieden die geneigd zjjn minder
goede Duitsche eigenschappende liefhebberij
om onderling te twisten, de Duitsche vit
zucht,, de Duitsche kleinmoedigheid te ge
bruiken voor tegen de Duitschers vijandige
bedoelingen, wil ik bier uitdrukkelijk verkla
ren, dat al deze verschijnselen bij ons slechts
kabbelingen aan de oppervlakte zyn, veroor
zaakt door de wisselende winden. Onder de
golfbeweging echter vloeit breed en mach-
rig de stroom van onze nationale Duitsche
ontwikkeling. (Levendige toejuiching van
alle zjjden).
3 hoofdtekst
it halfmaande-
;he tijdschrift
it uit de Se
rving eener
om de Aarde,
e Heer E. T.
tra Kuiper in
cht der Ven»
ihap maakt,
lummer is rijk
Uustreerd
eigen photo-
hische op na
blijkt, behalve uit de concessies der regeering
inzake de Jezuïeten-wet, ook uit de eindelijk
afgedwongen toestemming tot oprichting
eener katholieke universiteit te Straatsburg.
Tot verbazing van de Engelsche bladen
heeft de ergernis van de Amerikanen over
de Venezuela-kwestie zich plotseling van de
Duitschers afgewend en zich op Engeland ge
richt. De Amerikaansche yellow-press is vol
hatelijkheden tegen de Britsche neven, omdat
men, waarom is niet heel duidelijk, Engeland
aanziet voor den kwaadsten tegenstander
tegenover de mogendheden welke niet mee
geblokkeerd hebben, en toch graag hun vor
deringen zagen voldaan.
En het is niet bij de yellow-press gebleven
ook de andere Amerikaansche bladen zjjn dien
kant uitgegaan. De New-York Herald bijvoor
beeld merkt op, dat „het Britsch ministerie
in den laatsten tijd blijk gegeven heeft van
verbazingwekkende pro-Duitsche neigingen,”
wat in het oog van de Herald heel slechte
neigingen zijn, want Duitscbland is nog alles
behalve in de gunst gekomen, en heeft Enge
land nu een deel van de ongenade overge
nomen.
Een ander groot blad, de New-York Times,
betreurt het zeer dat de Engelsche regeering
het Amerikaansche geduld zoo op de proef
wenscht te stellen en zooveel rekent op het
gevoel van vriendschap.
Al die boosheid is ontstaan over de priori
teit welko de blokkeerende mogendheden
vorderen voor hun eischen. Blijkbaar met het
oog op die Amerikaansche verbolgenheid
publiceeren de Londensche bladen een Reuter-
bericht dat er nog al officieus uitziet, en
waarin o. m. wordt gezegd dat de drie blok
keerende mogendheden in volkomen overeen
stemming handelen.
Er wordt daarin voorts nog eens uiteen
gezet, dat de drie mogendheden slechts
wenschen te weten welke regelingen de
Venezolaansche regeering voor hun/yorde
ringen zal maken, en dat zjj daarbjPtevens
wenschen dat hun vorderingen niet zullen
worden verward met die van andere mogend
heden.
Het laatste bericht uit Washington is dat
de vertegenwoordigers van de blokkeerende
mogendheden thans beraadslagen over een
nieuw voorstel betreffende een vergelijk, dat
aan den Duitschen gezant Sternberg wordt
toegeschreven, en volgens hetwelk de blok
keerende mogendheden gedurende drie maan
den als preferente schuldeischers behandeld
zouden worden.
Bjj het feestmaal van de Duitsche „Land-
wirischaftsrath” bracht da Rjjkskanselier
een toost uit op den Rath en op den Duit
schen landbouw. Hjj dankte allen, die mee
gewerkt hadden aan de totstandkoming van
het nieuwe douanetarief. Hy mocht niet
onbescheiden zijn en moest rekening houden
met de verbonden regeeringen en daarom
kon bij over de af te stuiten handelsver-
dragen nog geen inlichtingen geven. De Re
geering zou echter bjj de onderhandelingen
over de handelsverdragen nadrukkelyk de
belangen van den landbouw in het oog hou
den. (Toejuichingen). Bescherming echter
alleen was niet voldoende, andere maatre
gelen in het belang van den landbouw waren
evenzoo noodig. De landbouw had practisch,
positief handelen noodig. Het pessimisme
mocht als metaphysische systeem recht van
bestaan hebben, maar in de politiek was het
pessimisme steeds een kwaad. In de politiek
behoorde de toekomst aan de optimisten,
zooals Thiers zeide. Zekfcr toonde de horizon
bjj ons niet meer zwarte wolken dan elders,
zeide de Rjjkskanselier en hjj voegde hierbjj
Eén ding wil ik hier nitspreken, juist in den
kring van vertegenwoordigers van den land
bouw, ook met het oog op het buitenland,
waar men de mopperjjen en de pessimisti
sche beschouwingen van een eenigszins ner-
BURGEMEESTER der gemeente
GOUDA,
Gezien
grammen,
Roept op de milicien-verlofgange.s der
lichtingen 1900 en 1901 behoorende tot de
regimenten Infanterie en korps Genietroepen,
in deze gemeente verbljjf houdenfle, om zich
uit er lijk den lOe'n Februari 1903
des namiddags ten 4 ure bjj hunne
korpsen te bevinden, en zoo zij hun korps
niet tjjdig kunnen bereiken, zich onverwijld
in het naastbjj gelegen garnizoen aan te
melden.
Zij worden voorts opmerkzaam gemaakt,
dat deze openbare kennisgeving rechtens
voldoende is en dus den verlofganger bjj
niet opkomst in verzuim stelt;
Gouda, den 6 Februari 1903.
De Burgemeester voornoemd,
R. L. MARTENS.
een andere eisch, niet van een party of fractie,
waar van den geheelen Rjjksdag, eenvoudig
wordt ter zjjde gelegd. Dat is de vraag
naar vergoeding voor de Rjjksdagleden. Die
wordt niet toegestaan„de Keizer wil het
niet en de conservatieven zjjn er tegen, en
daarom bljjft een eisch onvervuld, die in het
belang van een vruchtbaren parlementairen
arbeid feiteljjk niet kan worden geweigerd”,
zegt de „Frankf. Ztg.”
De president van den Rjjksdag heeft aan
de leden meegedeeld, dat de Keizer eennieuwe
vergelijkende tabel bad opgesteld, welke de
onderlinge verhouding van de Duitsche en
Engelsche vloten grafisch weergeeft. Deze
tabel, die op reusachtige schaal vervaardigd
is, zal worden opgehangen in de wandel
gangen van den Rjjksdag.
Het is niet de eerste keer, dat de Keizer
dergeljjke teekeningen onder de aandacht
brengt van den Rijksdag, en, op grond der
ervaring, heeft do Vorwfirts dan ook eenig
recht om aan te nemen, dat een nieuwe
groote uitbreiding der oorlogsvloot voor de
deur staat.
Men zal zich herinneren, dat de Vorwkrts
in den aanvang van het vorige jaar een ge
heime circulaire over een voorgenomen vloot-
uitbreiding wist machtig te worden, en aan
het hoofd der contant afdrukte. De groote
uitbreiding der vloot werd enkele jaren gele
den door de regeerihg verkregen met den
steun van en door concessies van het cen
trum.
Niet onmogeljjk is de dezer dagen door
Von Billow aangekondigde verzachting der
Jezuïeten-wet het begin van een reeks nieuwe
concessies, aan de roomsch-katholieken. Se
dert eenige jaren toch is het centrum in
den Duitschen Rjjksdag oppermachtighet
heeft het lot van alle regeeringsontwerpen
in haar macht. Zonder den steun van het
centrum, zou de Rijksregeering in den Rijks
dag volkomen machteloos zjjn, en is uitbrei
ding der vloot buitengesloten.
Na de ultra-agrariërs door de toltarief-
wetten van zich te hebben vervreemd, moet
de regeering tegen de coalatie van sociaal
democraten en uiterste rechterzijde over de
stemmen der katholieken weten te beschik
ken. Daarom ook zjjn de Polen-politiek der
Pruisische regeering (in naam tegen de
Polen, inderdaad tegen de macht der r.-k.
kerk in het oosten der monarchie gericht)
en onhandigheden tegenover het katholieke
Beieren (als het Swinemiinder-telegram) zoo
gevaarlijk voor de regeering.
Dat bet centrum zich haar machtspositie
bewust is en daarvan weet party te trekken,
V
Kleine geschenken ondi rhouden de vriend
schap, meent de Rjjkskanselier Von Billow.
En hjj beloofde aan de linkerzijde een her
ziening van de kieswet, waardoor het ge
heim van de verkiezing beter bewaard zal
wordenen thans geeft hjj aan het Centrum
de verzekering dat een deel van de Jezuiten-
wet zal worden ingetrokken.
Ten minste, in antwoord op een vraag van
den heer Spain) zeide graaf Von Billow, dat
hjj de aanstaande behandeling, van het ini-
tiatief-voorstel tot opheffing der Jezuïten-wet,
Pruisen in den Bondsraad vóór de opheffing
van 2 dier wet zal stemmen. Wanneer
dit gebeurt is 2 vervallen.
Het Centrum had de geheele opheffing van
de ^pzuïten-wet gewenscht, maar de Rjjks
kanselier verklaarde, dat de Bondsraad niet
wil afgaan van het beginsel, in 1 der wet
neergelegd, waarbij„de orde der Jezuïten
en daarmede verwante orden en congregaties
uitgesloten zjjn van het gebied van het Duit
sche Rjjk”, en „het oprichten van nederzet
tingen dezer orden verboden is.”
Daarentegen heeft de Rjjkskanselier thans
intrekking toegezegd van het gedeejte der
wet, waarin vermeld staat „aan leden dier
orde enz. kan als zjj Duitschers zjjn, het
verbljjf op bepaalde plaatsen of districten
verboden of aangewezen worden.”
„Het Centrum zal deze concessie beschou
wen als een soort afbetaling, en wellicht is
het bljj, dat er nog iets te vragen over bljjft
want als agitatie-middel is zoo’n uitzonde
ringswet zeer veel waard”, zegt de „Frankf.
Ztg.”
Dit blad is voor de opheffing van elke
uitzonderingswet, in de eerste plaats van
dezewant zoo ooit een uitzonderingswet
zjjn doei heeft gemist is het wel deze.
Maar de „Frankf. Ztg.” betreurt het, dat
JO)
Het was hem derhalve werkelijk een genot voor
zich zelf te kunnen constateeren, dat hij nog
volkomen heer en meester was van zijn hart en
dat hij voor zijn persoon niet behoorde tot hen,
die op het eerste gezicht snoorlijk verliefd
worden.
Wellicht had een goed psycholoog bij die
Schijnbare kalmte geglimlacht voor de zoo-
veelste maal om de menschelijke ijdelheid en
ware hij niet de dupe geworden van eene onver
schilligheid, waardoor Gontran zich zelf mis
leidde.
Wij menschen zijn, ’tis waar, heel dikwijls de
dupe van anderen, maar de zelfmisleiding is een
verschijnsel, dat nog veel algemeener voorkomt,
en de hartstocht vooral bedient zich bij ons van
allerlei dekmantels
De hartstocht dringt langs sluipwegen de ves
ting binnen, maakt het kruit vochtig en de wa
pens onbruikbaar en als de kommandant der
vesting zich verbeeldt, dat het oogenblik om
krachtig op te treden, daar ia, blijkt het hem, dat
hij weerloos is, dat de versterking bij verrassing
werd genomen en dat hij niets anders heeft te
doen dan zich op genade of ongenade over te
geven
De hartstocht is ook een soort van ziekte, die
een heel proces heeft te doorloopen en geregeld
haar vorderingen maakt, terwijl de patient ter
goeder trouw gelooft, dat de ziekte niets te be
duiden heeft en dat hij, zoodra hij dat zelf maar
verkiest, weer volkomen normaal zal zijn.
Zoo was ongeveer de toestand van onzen
luitenant.
Wanneer hij ongeduldiger, gejaagder, zenuw
achtiger was geweest, zou hij misschien ernstiger
over alles hebben nagedacht en getracht hebben
zijn eigen opgewondenheid te bestrijden.
Wat hij eenvoudig voor zich zelf als onver
schilligheden wilde laten doorgaan, was geheel
iets anders, was de betrekkelijke rust na de eerste
zegepraal in eene geheel andere richting voort
spruitende uit de vaste overtuiging, dat hij thans
het begeerde voorwerp zou kunnen krijgen als hij
dat ernstig begeerde te bezitten.
Om zes uur begaf Gontan zich naar het Café,
waar hij den vorigen dag met den kapitein had
zitten praten en waar hij hom ook nu weer moest
cntmoeten.
De kapitein was er niet, doch een der bedien
den stelde Gontran een gesloten briefje ter hand,
dat van den volgenden inhoud bleek te zijn
„Kan ónmogelijk komen, wordt door een on
verwacht corveetje elders opgehouden. Zorg van
avond, precies om negen uur present te zijn op
de Via Pozzo delle Cornacchie, voor No. 36. Je
zult er mij vinden.
„Kijk, die oude heer is bepaald een man van
zijn woord, een best mensch dacht Gontran.
Om half acht ging hij dineeren en begaf zich
daarop, na wat langs het Corso te hebben ge
dwaald om den tijd te dooden, naar de Viva
Pozzo delle Cornacchie, waar hij vijf minuten voor
negen uur aankwam.
Bij den laatsten klokslag van negenen verscheen
de kapitein op zijn beurt.
Het huis No. 36 was een dier oude Romein-
sche huizen, welke gebouwd schijnen te zjjn om
eeuwen te duren en die in hun uiterlijk iets heb
ben van een fort, zoo ernstig, 700 hoog en zoo
stevig zien ze er in hunne zware en duurzame
steenen mantels uit.
Men had er haast een beleg in kunnen weer
staan.
,lk breng je niet bij de Donati’s, amico”, zeide
de oudere wapenmakker, maar bij eene bejaarde
dame en bij haar dochter, die ook moeilijk meer
voor jong zou- kunnen doorgaan, waar op dezen
avond, altijd eens ih de week, een paar geeste
lijken en enkele employé’s aan het Vaticaan bij
eenkomen. Daar wordt een praatje gemaakt en
daar wordt ge whist Ik zeg je vooraf, dat men er
zich doodelijk verveelt, maar ’t is ook niet om je
te vermaken, dat jij er heengaat, niet waar
Overigens zult ge daar althans iemand vinden,
die zijn gezelschap waard is, den abt Galli, in
wiens onderhoud een mensch, die wat geleerd
heeft zooals jij, wel eenig behagen kan scheppen,
Dit gezegd hebbende, opende de kapitein een
massief houten deur op eene wel wat geheim
zinnige wjjze, alleen bekend aan de bewoners en
de getrouwe bezoekers van hel huis.
De beide officieren kwamen in eene lange,
sombere gang, aan het einde waarvan zich de
steenen trap bevond, waarlangs zij vier verdie
pingen moesten.
Op de vierde verdieping hielden zij eindelijk
halt en liet de kapitein een bel overgaan.
Men hoorde binnen een sleependen tred langs
den gemetselden vloer en dadelijk daarop de stem
eener oude vrouw de gebruikelijke vraag doen
„Chiè
„Amico,” antwoordde de kapitein rustig.
De deur werd geopend door een gedienstige
die er niet alleen hoog bejaard maar tamelijk
slordig uit zag.
„Is de Signora Pistrucci thuis vroeg de ci
cerone.
Jawel, mijnheer, kom binnen”, zeide het oudje
die op zyde ging om voor de twee Franschen
plaats te maken.
Het kprt gesprek was gevoerd in het Italiaansch
dat Gontran voldoende kende om het te begrij
pen als ’t gesproken werd, hoewel hij zelf die taal
niet gemakkelijk sprak.
Men werd allereerst gelaten in een vrij groot
vertrek, dat nagenoeg niet was gemeubeld en
waarin een walmende kaars een naargeestig licht
verspreidde.
Zijwaarts had men een deur, die op een andere
kamer uitkwam en halverwege geopend stond.
De cicerone klopte tegen de openstaande deur
en vroeg daarbij <Mag men binnenkomen
Telefoon No. 9*
ADV ER TENTIEN worden geplaatst van
'15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote lettets worden berekend
naar plaatsruimte.