LIETIffi EU HAAT.
MEER!
tv
tao
ICHT
Aïewws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken»
Vrijdag 6 Maart 1903.
No. 9048.
41ste Jaargang.
Bullenlandscb Overzicht.
miLiEioy
AN 1 ALGÏÏttN
(1. ÜIII.IP.
r' *1
van
IET BESTUUR.
deze burgemeestersbenoeming
incl. de Aneichi-
lat”, Haarlem
103.
(Werdt vervolg J.)
Zn. Gouda
de opengesteld,
en te allen tjjde
illO.W.
per flacon.
TS te Goioja,
ÜDA”.
ie EchtP
teeanv-b-
in den
naain des
ervaanligd
wereldbe-
>i* Stoll-
jndon
jn enkele dagen
ir glanzend en
i eu neemt de
OUDE
IMMER
IVEB
•As:
rcAP
tar by:
ERS Jz.
ran echtheid is
turk steeds roor-
i naam der Firma
PB
C 0.85
rr Neder-
lidelwou \w. Hl
De L'itg-ave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nummers VIJF CENTEN.
chandelaar een
tndsche uitgave
4AART a.s.,
ends,
VERMAAK”.
Iden,
vrjjen toegang,
r niet-leden te
LH. BRINKMAN
•e hoofdtekst
dit balfmaande-
icho tijdschrift
rat uit de Be-
•ijving eener
tornde Aarde,
de Heer E. T.
stra Kuiper in,
icht der Ven-
chap maakt,
nummer is r(jfc
alluetreerd
r eigen photo-
thinche opna-
?t per jaar on-
die hem aan
)r hem op te
■izigers worden
,e maal kumen
sen in Arabië,
ië, Birma, Ma
in ieder geval blijven de berichten over
woelingen onder de Boelgaren aanhouden.
De Temps verneemt uit Weenen, dat de op
roerige beweging onder de Boelgaren veld
wint in Thracië, 't welk voor een derde door
Boelgaren, voor een derde door Grieken en
voor een derde door Turken bewoond wordt.
De comités daar zenden wapens, schietvoor
raad en ook dynamiet, om de spoorlijnen te
vernielen in geval het tot een oorlog of een
opstand komt. De valt te Andrinopel heeft
de troepen op verschillende punten ver
sterkt.
Maar ook de Albaneeten, die zich nu don
steun van den sultan noemen, toonen zich
als van ouds erg lastig te behandelen onder
danen. Te Ipeh in het vilajet Kosaowo is
het tot een bloedig gevocht gekomen tus-
schen Turksche soldaten en Albaneezen, die
op last der regeering ontwapend moesten
worden maar zich daartegen verzetten.
33)
Je doet me teer klaagde zij onder haar ver-
geefsche pogingen om de polsen te bevrijden, die
ik met steeds klimmende woede was blijven om
klemmen.
«Ja, ja, laten wij maar van mekaar afgaan/ her
nam ik. «Ik stem er in toe. Ik wil ’t nu zelf ook
Maar als jij gedroomd hebt van de vrijheid om
een ander te gaan bedwelmen met je kussen, om
met een ander te gaan trouwen, dan heb je je
rekening verkeerd gemaakt. Dat, zie je, dat wil
ik niet nebben, dat duld ik niet I Ik zou jou ver
moorden en hem er bij!*
Zij liet zich eensklaps zwaar op de knieën neer
vallen,
•Renato/ zeide zij smeekend, .God, je doet mij
zooveel pijn!*
.Het kan me niet schelen I*
.Wil je dan ook ons kind vermoorden
Ons kind?' herhaalde ik vol ontroering en liet
daarbjj hare handen los.
•Ja/ zeide zij op vasten toon,Renato,’ik moet
moeder worden.'
•Is het waar Is het waar riep ik in gejaagd
heid nit, al kwam ook niet het denkbeeld bij mij
op om aan de waarheid van haar mededeeling te
Do Arbeiterfreund geeft een overzicht van
wat de patroons in de laatste jaren in
Duitschland voor hunne arbeiders hebben
gedaan. Daaruit blijkt dat alleen in 1962
Duitsche werkgevers 84 millioen mk. in den
vorm van geschenken en legaten bestemd
hébben voor instellingen ten bate van hun
beambten, hun arbeiders en het volk in het
algemeen. Niettegenstaande den slechten tyd,
overtroffen de schenkingen in 1902 die in
1901 nog met 3 millioen mk. Bovenaan
staat Pruisen met 54.6 millioen mk., dan
volgen Beieren (8.6 millioen), Saksen (6.3
millioen), Hamburg (4.2 millioen) en Wur-
temberg en Baden (2.3 millioen mk. elk).
Berlijn alleen heeft 14.5 millioen mk. bijge
dragen.
In de vyf laatste jaren hebben de Duit-
sche werkgevers in het geheel niet minder
dan 291.5 millioen mk. voor bovengenoemde
doeleinden geschonken. Toch zijn deze cijfers
niet volledig, omdat vele werkgevers schen
kingen doen waarvan in het openbaar niets
bekend wordt.
Ik gekookt
tvoor da-
flepels van
late) Als
'eva! van
gebruiken.
h. 71
inzending van Ad verten tien tot 1 uur de? midti.
last toe mocht hebben, de goedkeuring aan
deze burgemeestersbenoeming te onthouden.
Op deze gronden, zoo meldt men njt Kopen
hagen aan de Voss. Ztg., staat de goedkeuring
der benoeming van burgemeester' Jenseri
buiten eiken tw^fél.
GOIDSCHE MOUNT.
Telefoon No. R9
A DVÜ It TENTIEN worden geplaatst
1—o regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naai plaatsruimte.
De Fransche ministerraad heeft zich bezig
gehouden met de begrooting. Rouvier hoopte,
dat de Kamer nog voor het einde dezer week
de begrooting zou afdoen en aldus bet be
willigen van nog een voorloopig twaalfde
onnoodig maken.
In denzelfden ministerraad is de minister
van landbouw gemachtigd een wetsontwerp
in te dienen ter onderdrukking van bedrog
in dan boterhandel en op de vervaardiging
van margarine.
In de Oostersche kwestie könïeb iederen
dag weer nieuwe factoren aan het licht, en
bijna allen zyn ze intereffBant. Reeds ver
scheidene malen wils er sprake over de
Griéken. De beste kenschetsing van de rol,
die zjj zullen spelen, vonden we in een cor
respondentie in de «Temp»” “Uit Athene. De
vijanden van 1897, de Turken en de Grieken,
bljjken in de Macedonische kwestie gemeen-
schappelijke belangen te hebben (foor beider
strijd tegen de Boelgaren.
De t1(dingen, die tot ons komen uit de
Grieksche provinciën van Turkjje, schrijft de
genoemde correspondent, melden allen eens
luidend dat de Turken zich vol welwillend
heid betoone» jegens de Grieken. In Epirus
geven zy hun een voorsprong tegenover het
werkeu der Italianen die deze provincie onder
Albanië willen doen rekenen waarover zij
zich geroepen achten eenmaal te regeeren.
Op de eilanden wordt de overheersching met
deu dag minder drukkend. Overigens moet
gegegd wollen dat er in Epirus slechts een
zeer kleine minderheid Muselmannen is en
daUde rest van de bevolking in ras, taal en
groldienst Grtektfch is.
In Macedonië schijnen de Turken nog wel
willender te zyn jegens de Grieken dié zeer
sterk vijandig zyn jegens de Boelgaren.
De houding van Griekenland en die van
het oecumenische patriachaat, die de Grieken
opwekken om alle voorstellen van de Boel
garen af te wijzen, hebben het den Turken
mogelyk gemaakt om alle troepen terug te
trekken die zy aan de Grieksche grens en
in de Grieksche landen van Macedonië gelegd
hadden, en hen te verplaatsen naar de grens
van Boelgarjje. Het is deze belangrijke troe
penbeweging die het geloof beeft doen ont
staan dat de Divan de legerkorpsen van
Europeesch Turkije mobiliseerde.
Men gelooft hier niet aan een opstand in
Macedonië, zelfs als de Boelgaarsche tegee*
ring aan de comité's alle vryheid van ban
delen liet. Het is overigens bewezen dat de
onlusten, waarvan deze provincie het too-
neel is geweest, veroorzaakt werd door de
benden van de comité’s die geen steun von
den by do inlandsche bevolking.
Dit laatste lijkt ons wel {wat erg optimis
tisch. Het winterseizoen heeft ongetwijfeld
zeer verkoelend gewerkt op den oproer-lust
van velen.
overloopeo.
fht maakte den droevigen toestand, waarvoor
geen uitweg te vinden was, nog ondragelijker, nog
wreeder.
Daarbij kwam nog bij, dal Giulietta mij de
onmogelijkheid van een huwelijk deed besetfen
met eene onverbiddelijke waarheid en met een
klem van betoog, waarvan alleen de herinnering
mij nog tot zelfmoord zou kunnen brengen ot mij
nog krankzinnig zou kunnen doen worden, indien
ik niet gezworen had, haar te straften en mij te
wreken
Daarom ben ik in *t leven gebleven, daarom
leef ik nog.
Anders, geloot het vrij, anders ware, ondank»
al uw toewijding, ondanks alle zorg en kennis
van den Franschen geneesheer, dien u er dadelijk
hebt bijgehaald, mijn redding eene onmogelijk
heid geweert
,Pas op mijn jongen, pas op/ vermaande de
abt Galli. <De wraak is een bittere en gevaarlijke
vrucht; ze vergiftigt in den regel veel meer hem
die ze plukt dan dengeen, voor wien ze werd
geplukt
»U kunt wel gelijk hebben, doch ik bid u, uw
oordeel te willen opschorten, tot u mij ten einde
toe zult hebben aangehoord.'
«Welnu, ga dan voort, ik luister I* zeide de
priester.
Sedert Giulietta mij had gezegd, dat zij moeder
moest worden en op hare knieën was neergeval
len, was sij niet van houding veranderd, maar
haar gezicht had eene andere, veel zachter uit
drukking aangenomen.
De hoofdstad van Denemarken heeft sedert
Maandag een sociaal-democraat als burge
meester.
Met 19 tegen 15 stemmen heeft de gemeen
teraad den schilder Jensen, voorzitter van
den sociaal-democratischen vakbond, tot
burgemeester voor do afdeeling financiën
benoemd.
Deze keuze is niet onverwacht. Sedert de
sociaal-democraten in den gemeenteraad van
Kopenhagen meerderheid hebben, was te voor
zien, dat zy by de eerste vacature in het
stadsbestuur een der bunnen in de regeering
zouden brengen. De dood van den burge
meester Borup bracht die gelegenheid. De
liberalen stelden geen candidaat en stemden
blancozoo werd de heer Jensen gekozen.
Hot is, naar nit Kopenhagen gemeld wordt,
vrjj zeker dat de benoeming van den heer
Jenson door de Regeering zal worden goed
gekeurd.
Er is een oogenblik sprake van geweest,
dat de Regeering de goedkeuring aan de be
noeming zou onthouden, niet op grond dat
Jensen sociaal-democraten is, maar wyl men
hem niet geschikt acht voor het burgemeester
schap. Dat argument is echter onhoudbaar.
Jensen is een buitengewoon bekwaam man,
en heeft als lid van den gemeenteraad van
Kopenhagen en als lid van het Deensche Fol-
kething meermalen gelegenheid gehad dat te
toonen. Bovendien heeft het kabinet-Deuntzer,
dat thans in Denemarken aan het bewind is,
den steun der sociaal-democraten in het Fol-
ket'1*0^ te zeer noodig om, zoo het er anders
twijfelenmaar wat er daarbij omging in mijn
hoofd en in jnijn hart is niet te beschrijven. Het
was, dat begrijp ik nu eerst, een namelooze blijd
schap en een namelooze smart.
«Een kind, een kind, ziet ge, mijnheer de pas
toor, hervatte de schilder met een diep ontroerde
stem en nagenoeg met tranen in de oogen. een
kind van die vrouw, o ik had dikwijls genoeg ge
droomd, en, onder andere omstandigheden, als het
niet voor de moeder een schande en voor het
kind een ramp zou zijn geweest, zou zeker met
al mijn hart naar hebben verlangd en den hemel
er voor hebben gezegend.
Een kind
Ik geloofde vast, dat zoo een kind mij de ver
loren kracht had weergeven, al mijn energie had
wakker geschud. Ik geloofde vast, dat, om zulk
een kind een zachter en gelukkiger leven te ver
zekeren dat het mijne was geweest, geen werk mij
te veel, geen offer mij te groot ware geweest.
«Ja, een kind ware de zonnestraal geworden
van mijn somber bestaan, het had mijn ziel ge
holpen aan een koesterend licht, dat ik zoo zeer
beheetde, mijn ziel, die zooveel had geleden door
de luimen, de tirannie, de ondankbaarheid van
haar, aan wie ik alles had gegeven, voor wie ik
me zelf van alles had beroofd, die alles had be
dorven, verspild en onder de voeten getrapt, zon
der dat de schat van een beminnend hart, vol van
toewijding, mijn armoede ook maar eenigszins had
goed gemaakt.
Maar zooals op dat oogenblik de verhouding
tUMChen Giulietta en mij wis, deed hetgeen ik
uit haar mond had gehoord, den bitteren kelk
De Britsche regeering beeft een blauw
boek uitgegeven, met verslagen en corres
pondentie omtrent diverse onderwerpen op
Z.-Afrika betrekking hebbende. Een aantal
depêches bandelen over de quaestie van vrou-
welyke immigratie. In Augustus stelde de
Transvaalsche regeering 15,000 jaarlijks
beschikbaar om de immigratie van vrouwen
te bevorderen. Dat bevorderen zou bestaan in
een toelage van 5 voor passagekosten,
het verschaffen van logies te Kaapstad in
een door de regeering goedgekeurd hotel en
vrijbiljet naar de bestemmingsplaats. Een
vrouwelyk immigratie-departement was op
gericht. Ook zou er een doorgangshuis te
Johannesburg komen.
Hit de gepubliceerde correspondentie bljjkt,
dat verschillende der uitgezonden vrouwen
by aankomst moeilijkheden maakten en de
betrekkingen, welke men voor haar had uit
gezócht, tegen bet bepaalde loon niet aan
vaarden wilden. Daarop is besloten aan
iedere vrouw, vóór haar vertrek uit Enge
land, een stuk te doen teekenen, waarby zy
zich verbindt het werk, baar door het de
partement aangewezen, te zullen aanvaarden.
Verder weidt bet blauwboek uit over de
quaestie van vee- en paardenfokkerij in
Z.-Afrika. Volgens den directeur van land
bouw in Transvaal zou fokvee moeten worden
betrokken uit Australië, Texas of Argentinië.
Wat de paarden betreft, zouden de over
blijvende van den zeer gemengden aanvoer
van merries gedurende den oorlog als grond
slag dienen voor het Afrikaansch paardenras
der toekomst.
Lord Milner acht het niet noodig levend
vee op groote schaal in te voeren. Het
particulier initiatief voorziet hierin reeds in
voldoende mate. Overigens maakt hy de
opmerking, dat de acclimatisatie van vee in
geen enkel land met grooter moeielykheden
gepaard gaat dan in Z.-Afrika.
Verspreide Berichten.
Fbaitouji.
Een voorstel van het Kamerlid Schneider
nit Belfort, om een herinneringsmedaille te
laten slaan voor de bezetting dier stad by
gelegenheid by het beleg van 1870», is met
het opsteken der handen verworpen.
In het voorwoord tot de toespraken
van Millerand, dat de «Petite République”
openbaar maakt, zet do schrijver het dool
en de strekking uiteen van het «socialisme
réformiste” zooals hy zyn party noemt. Hy
verklaart, dat het Fransche «socialisme
réformiste” alle verantwoordelijkheid zal
weten op zich te nemen en zich aan geen
der lasten, welke het gevoel var. plicht tegen
over ideaal en vaderland oplegt, zal ont
trekken.
Het gemeentebestuur van Bordeaux
heeft aan de commissie voor het standbeeld
van Gambetta, bet terrein van de «aliées
de Tourny” afgestaan. De werkzaamheden
zyn daarop onmiddeilyk aangevangen.
De minister van landbouw Mongeot
heeft in de Kamer een wetsontwerp inge
diend ter bestrijding van de toenemende
vervalscbingen in den boterhandel op het
voetspoor, volgens zyn mededeeling van
Duitschland, Oostenrijk en België.
Duitschlahd.
De koetsiers van de veroenjade «Taxa-
meter-maatschappij” te Keulen hebben wegens
toonverschil het werk gestaakt. Het loon
zou van 14 tot 7 mark verminderd worden,
Thans vloeiden de tranen haar lang» de
wangen.
Ik zelf voelde mijn drift verdwijnen.
Als ’t waar was, wat zij had gezegd, en ik ge
loofde hel ten volle, behoefde Ik ook niet meer
jaloersch te zijn. Ook gaf ik mij zelf rekenschap
van haar wanhoop, van ai den angst, die onder
zulke omstandigheden het meisje moest bezielen,
die dacht aan haar naam, aan hetgeen de
wereld er van zeggen zou en aan vader en
moeder
Hoe kunt ge,” vroeg ik haar eensklaps, ,,hoe
kunt ge mij op die manier dat nieuws komen
zeggen Laat het een ramp zijn, een groote ramp,
de grootste zelf» die er voor ons te bedenken viel,
ik zal het niet tegenspreken, maar ’t is tevens een
onheil, dat ons dichter tot elkander moet brengen,
in plaats van ons vaneen te scheiden
Na al hetgeen ik al zoo dikwijl» van haar had
gehoord, voorzag ik een scherp antwoord op het
bedekte voorstel tot een huwelijksverbintenis door
mij gedaan, maar het was met een nederige, bijna
smeekende stem, dat zij tot mij zeide
„Vergeef en vergeet, Rena, al de opgewonden
heid en al de onbillijkheden van een arm schep
sel, dat maar wou, dat tij dood «ras Ja, ik
ben hard tegenover jou geweest, wreed, laf zelfs,
aft je dat wilt, maar ia 't een wonder dat iepiand
die zijn leven vernietigd ziet, in zijn wanhoop
onrechtvaardig oordeelt.
