rERE LIEFDE EN HAAT. JVER ITS. /"Vieiiws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken. Woensdag 8 April 1903. No. 9070. Buiteulandsch Overzicht. 5 EN EECIELE1 O Si. Laanemnagazijn TC A F 43ste Jaargang ■f is 6«) k gemaakt. Inzending van Advertentiën tot 1 uur dep midd. Hit verblijf te Parijs. Wordt vtrvalgd.) iskraoht t beroem- tekende Icietoon Ai». M2 De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks niet uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prijs per drie maanden is 1.25, franco per post 1.70. Afzonderlijke Nommers' VIJF CENTEN. in den regel ewoneSoda. 30. Kleiwegsteeg. 1 Oü DIS AMMER trkt n. lit WH. 0. neten werk. en delven in oude ,n den tegenwoor- Kidd, Baltes 8035, 8. a liftIDSUIE COURANT baar bij PERS Jz. js van echtheid ia kurk steeds voer en naam der Firma >PB Door de reis en door de eerste aanrakingen van Angelina met de familie Seyton werd geens zins haar gevoel van verlatenheid en moedeloos heid verzacht, ja, door allerlei dingen ware dat gevoel wellicht bij haar opgewektheid gewor den zoo 't niet reeds van het begin af had een ieder die zijn nd. De Gaulois meent als zeker te kannen me- dedeelen, dat het bezoek van koning Ednard VII te Parijs thans vaststaat en Z. M. den 2en Mei te Parjjs zal komen, waar lig hg de Britsche ambassade zal afstappen. Of het bericht waarheid bevat kan niet be oordeeld worden maar het ziet er wel naar uit alsof het meer dan een praatje is. De Engelschen bladen bespreken ernstig het plan en geven er hun levendige goedkeuring over te kennen. De Times zegt, dat het bezoek van den Koning aan de Fransche hoofdstad niet enkel een eenvoudig teeken des tjjds is. Het is ook een factor, die de vriendschap pelijke regeling van quaesties moet verge makkelijken, welke in zich de kiem van on- eenigheid tusschen de beide regeeringen zouden kunnen dragen. Ook Daily Telegraph en Daily Chronicle spreken in dien geest. Uit Frankrijk komen van Zondag drie redevoeringen. De minister van oorlog André, de minister van marine Pelletan, de president van de republiek Loubet, zijn aan het woord geweest. Camille Pelletan op een feestmaal van 1600 converts te Perpignam, waar hg zich heeft laten lover, door generaal Podoya die met zulk een minister van marine de toekomst wel onder de oogen durft zion en verrukt is over den levendigen en schran- deren democratiechen ijver van zijn vriend Pelletan. De minister van marine heeft ge antwoord in democratischon en anticlericalen geest. Om trouw te blijven aan de idealen der Revolutie sprak hg moeten wg de geestelijke orden vernietigen, de rijkdom aan de doode hand ontrukken en arbeiden om te geraken tot een meer gelijkmatige goederen- verdeeling. Pelletan wees op het klimmende gevaar van een financieelen toestand dio aan tijden van het leenstelsel herinnert, een gevaar dat in sommige landen dreigende af metingen gaat aannemen. De Revolutie heeft het volk bevrijd van de adellijke en geestelijke leenheeren, wg moeten nu de flnancieele leenroerigheid uitroeien. Heftig trok de minister te velde tegen de partij die het monopolie van vaderlandsliefde voor zich eischte, tegen de nationalisten. André heeft te Bonrg gesproken over de vrijheid van gedachte. Ook hij sprak als politiek partijman, evenals zgn collega te Perpignan. Hg bracht in herinnering wat in de laatste jaren al niet was gedaan door de regeering en betoogde, dat de strijd op hetzelfde terrein moest worden voortgezet. dd. ekt heeft, en dat n zijn wonderbaar kend ia, en welke die in het zoeken m alle kwalen van izen. Er is geen octers wanneer hij genezingen die hij heid zijner woor- ce gronden geba- rkregen in debe- i vele jaren. Het «Levens Krach in, want hij zend, locgzame hoeveel- iderbarende gene- waagt. Sommige zeer merkwaardig uigenissen, zouden ten hebben hunne loopen nadat zij gebruikt hadden. ju waren opgege- in vrienden terug fig hart-, lever- a zijn als op ma in, rnggepijn, ze- kondheid, asthma, el ongesteldheden, spoedig hersteld der is. or ataxia, water- m zijn spoedig en gansche lichaam, Isomloop en eene g verkregen Voor on komen onder «Levens Kracht*, edicijnen. Het is arvan gij genezen u dadelijk franco Deze beide leden van het kabinet komen dus even krachtig voor de anticlericale poli tiek van Combes op als de minister-president zelf in de vergaderingen der Staten-Generaal. De president der republiek heeft gesproken in de Sorbonne en, zooals het een goed con stitutioneel vorst past, heeft hij zich gehou den buiten den partijstrijd. Niet van den strijd tegen de geestelijken heeft hij gerept, maar van den strijd tegen de tuberculose. In Duitschland is de ziekteverzekering ver plicht, maar in Frankrijk, land met andere zeden, moesten de burgers door onderlinge verzekering de ziekte, die zooveel verwoes ting aanricht, bestrijden. De president woonde een nationaal congres bij van voorzitters van onderlinge verzekeringmaatschappijen. In de Fransche Kamer werd gisteren de verkiezing van| Syveton behandeld. Jaurès bestreed de geldigverklaring en kwam terug op de zaak Dreyfus, want hij weigerde zich te onderwerpen aan de tactiek, die in naam van een amnestie het onderzoek naar de waar heid wil beletten. Zij die ons beschuldigen een partij van vreemdelingen te zijn, zjjn dezelfden die tot vervalschingen van de handteekening van een vreemden souverein de toevlucht na men. Jaurès kondigde aan ie dezen opzichte een onbekend document te zullen meedcelen. Spr. behandelde vervolgens de valschheid van Henry. Deze wetende dat hij ontdekt zou worden, deed met medeplichtigheid van den grooton staf een tweed*» misdaad om de ver klaring van den Duitschen gezant dat deze nimmer Dreyfus had gekend, te niet te doen. Verder verklaarde Jaurès, dat toen generaal Pellieux van de zaak-Henry vernam, hij aan den minister van oorlog een brief schreef, die niet werd gepubliceerd. Personen uit zijn om geving gaven mij, verklaarde spr„ den tekst, dien ik aan de Kamer zal meededen. Het schrijven luiddeParijs, 31 Augustus 1898. Slachtoffer van lieden zonder eer, niet langer kunnende rekenen op het geweten van on dergeschikten en geen vertrouwen kunnende hebben in chefs, die mij laten werken op grond van valsche stukken, vraag ik ont heffing van mijn dienst. Brisson viel in de rede en riepIk was toen minister-president en verklaar van dat schreven geen kennis te hebben gehad. Jaurès, die zee^ vermoeid was, .verzocht heden te mogen voortgaau. De zitting werd opgeheven. De ernstige toestand in Turkije neemt een groot deel van de belangstelling in Europa in beslag. De Sultan is, naar de Temps ver- schap het Indië verliet, waar zij haar heele jeugd had doorgebracht en dat voor haar een vaderland was geworden, zouden wij de waarheid te kort doen. Het kostte haar veel om van die moeder, haar eenige bescherming, hoe zwak die dan ook wezen mocht, haar eenige genegenheid, hoewel die dan ook geleden had, een afscheid te nemen, dat Angelina in haar ontstelde verbeelding beschouwde als een afscheid voor eeuwig. Alleen volkomen alleen, uitsluitend aangewezen op zich zelf, zonder eenigen zedelijken steun, ging het arme kind het onbekende tegemoet. Voortaan zou geen enkel gezicht meer een her innering bij haar kunnen opwekken, geen enkel gezicht haar gemeenzaam zijn of een gemeen schapsband vormen met haar eigen bestaan. Ja, dat was wel een ballingschap, een balling schap in dienstbaarheid want, steeds moest zij leven bij anderen en zij kon niets njeer van haar tijd of van haar persoon als haar eigendom be schouwen. Maar mevrouw Vetti scheen vreeslijk gesteld te zijn op dat vertrèk naar Frankrijk, sprak daar van met zooveel opgewondenheid hoewel zij blijkbaar zich telkens nog inhield hechtte zoo veel waarde aan de zending, waarmede zij haar kind belastte en wat de ma'terieele voordeelen, die inderdaad niet gering mochten heeten, zoozeer uit dat Angelina, voor zich zelf gemakkelijk genoeg tot elk offer bereid en ontmoedigd door zoovele wreede teleurstellingen, zelf den moed niet bezat om de haar gedane voorstellen van de hand te wijzen. Al den tyd, dat zij in Angelina’s bijzijns waren zonder ooit tot haar het woord te richten en haar al door van terzyde opnemend, bleven zij met elkander fluisteren, terwijl zij elkaar stootjes gaven met de puntige ellebogen met de kleine schokjes van verschrikte vogels zonder hun bevallig heid evenwel en vertoonden zij met een wei nig beleefd gegiegel de lange tanden, waar de thee doorheen siste. Alles werd bij die eerste samenkomst afgehan deld, nadat master Seyton tot zijn zieltogende wederhelft had gezegd •Wat dunkt u, m ij dear?» En nadat mistress Seyton had geantwoord, doch niet dan na eerst zoolang haar fleschje met vlug zout onder den neus te hebben gehouden, dat een bedwelmde os daardoor tot het leven zou zijn terug gekeerd Ach, maak er een eind aan 1 Doe maar alles zooals jij dat goed vindt. Ik voel me vandaag zoo afgemat I* Het vertrek naar Frankrijk zou over drie dagen plaats hebben. Als we zeiden, dat Angelina met blijdschap of ook zelfs maar tevreden in een dergelijk gezel- pogen te onderdrukken. Gelukkig is het zoover nog niet maar met dat al is de toestand zeer hachelijk, en kan men allerlei gebeurlijkheden verwachten. Door de gewone politiek van aarzelen, uitstellen, tijd winnen en halve maatregelen nemen heeft Turkije de toestanden zoodanig verward, dat er slechts verbetering te verwachten is van een hcvigen schok. Zal de regeering te Konstantinopel in staat zijn om dien schok uit te lokken en nog erger, zal zij dien kunnen verdragen Dat is de moeilijkheid waarvoor men geplaatst wordt, en men vreest dat er een tijdperk is aangebroken, waarin iets anders, iets uitgebreiders noodig is dan een door Rusland en Oostenrijk opgesteld hervormings- program. President Roosevelt is zoo verstandig, maatregelen te nemen tegen de overspanning waaraan een politieke reis, gelyk hg thans onderneemt/ hem blootstelt. Nadat hy’ te Milwaukee een rede gehouden had, zeide President den voorzitter van de regelings- commissie dat hij, hoezeer ook waardeerende de gastvrijheid die hem ten deel was gevallen zich niet langer aan zulke „zenuwknallende” programma’s kon houden. Hü zou anders zyn reis niet kunnen voortzetten, en hij ver zocht dus de commissiën, de recepties, ver gaderingen en feesten niet zoo snel op el kaar te laten volgen. Reuter heeft reeds een en ander medege deeld uit Roosevelt’s redevoeringen. Te Waukesha, in Wisconsin, zoide de President: Het spijt my’ dat er in de pers geschreven wordt over do verhouding tusschen Amerika en het buitenland. Ik geloof niet dat de Vereenigde Staten ooit onrecht behoeven te verduren, en ik zou dat ook niet dulden, evenmin als ik zou kunnen goedkeuren dat do zwakken van ons te lijden hadden. Ik houd vast aan do Monroe-leer, en zoolang ik president ben, zal er volgens die leer gehandeld worden. Maar ik zoek er geen verontschuldiging of rechtvaardiging in, om andere mogendheden onaangenaam te zyn. Wü willen de vriendschap van het mensch- dom. Wü wenscheu den vrede te bewaren, en verlangen naar de welvaart van alle natiën. Te Milwaukee is Roosevelt ook de gast geweest van de Duitscho club, waar hij har- tolük ontvangen en toegesproken werd. Overal op zyn reis wordt do President met geest drift toegejaiebt. In zyn toespraak te Minneapolis heeft de President in wat minder algemeene bewoor dingen over do noodzakelükheid van uit breiding der vloot gesproken dan hü elders bestaan. Bijna dadelijk had het arme kind begrepen, dat die omgang altijd met iets pijnlijks, met iets ver nederends zou gepaard gaan, zonder dat iets afgescheiden van het geld als tegenwicht zou kunnen dienen, dat in staat ware om voor het teedere hart, dat zoo kiesch was en zoo fier, den opgelegden last ook maar eenigermate te ver- lichten. De vader, William Seyton, was een egoist, brutaal en lomp de moeder, Elsina Seyton in nog hooger mate zelfzuchtig en bovendien onuit staanbaar met hare werkelijke of voorgewende zenuwziekten en hare absolute minachting voor alles, wat niet haar eigen persoon gold de meisjes, miss Clary waren zelfzuchtig, pretensieus en impertiment. Die menschen hielden slechts van twee dingen, van zich zelf en van het geld, bewonderdefi slechts één ding: het geld hadden slechts voor een ding eerbiedvoor het geld. Bovendien had elk lid van dat gezin een per soonlijk ideaal, dat hem van de anderen onder scheidde en zoodoende als iets karakteristieks mocht worden aangemerkt. Voor den vader was dat de welvoorziene disch dikwijls en veel te eten en daarbij dikwijls en veel drinken, zoodat zijn gelaatskleur steeds een weinig meer naar het violet dan naar het rood overhelde en er in zijn bleekblauwe, waterachtige oogen een tinteling merkbaar werd, waarvoor Angelina in stinctmatig bevreesd was. neemt, niet voornemens al te krachtige maat regelen te nemen tegen de oproerige Alba- neezen, uit vrees. Want Abdoel Hamid is ofliringd door Albaniërs; zy’a garde is uit Albaneezen samengesteld; zyn ministers zyn Albaneezen, zelfs zyn grootvizier, Ferid-pasja, is uit Albanië afkomstig. En hy vreest dat eên paleisrevolutie zou uitbreken, wanneer hy de hervormings-plannen te krachtig wil doorzetten, of wanneer hy te kras laat op treden togen de Albaniërs. Want niets gaat by den Sultan boven de zorg voor zyn per- soonlyk welzyn, en hü weet, dat hü zich door zün goed vertrouwen in de Albaneezen tot hun werktuig heeft gemaakt. Daardoor is de Sultan geen meester meer van den toestand. De. aanslag op den Russischen consul te Mitrowitza heeft den toestand volkomen gewy’zigd. Indien de heer Schterbina aan zün wonden sterft, zal Rusland op een krachtige onderdrukking moeten aandringeii van den opstand die aan leiding beeft gegeven tot dezen aanslag. Dan zal de Sultan moeten optreden tegen de Al- baneezen, als hü zich niet den onwil van Rusland op den hals wil halen. En de Russische Regeering is, na den aan slag op den Russischen consul te Mitrowitza, wol wat van meening veranderdmen begint in Russische Regeeringskringen in te zien, dat de toestand in Turküe zoo gecompliceerd is, dat er krachtige maatregelen zullen noodig zyn'om een uitbarsting te voorkomen. Dit is het gevolg van de vriendelükheid van den Sultan om de hervormingen, gevraagd voor de drie vilayets, ook uit te breiden tot de andere gedeelten van Europeesch Turküe. Was dit niet geschied, dan zouden de Alba- niörs niet in opstand gekomen zün; nu kan de Porte zich, met een beroep op de Alba- neesche onlusten, pogen af te maken van de invoering der hervormingen ook in Macedonië. Het is duidelük, dat de revolntionnaire comité’s in Macedonië en Bulgary’e een ruim gebruik zullen maken van de nieuwe omstan digheden en dat zü aan de Macedonische Christenen den raad zullen geven nog een paar weken tegenstand te biedendan moe ten naar hun meening de mogendheden tusschenbeiden treden. Nog is Rusland, blükens de mededeelingen verleden week in de Nowoje Wremüa verschenen, met vre delievende bedoelingen bezield. Maar de .omstandigheden kunnen de Russische Regee ring noodzaken tusschen beiden te komen, en daarop rekenen de revolutionnairen. Indien Oostenrijk, naar in Russische bladen beweerd wordt, zün formeel aanvaardde ver plichtingen niet nakomt, en den opstand in Albanië steunt, dan zal Rusland geen oogen- blik aarzelen, maar dien opstand met kracht De zending, die haar moeder haar opdroeg, na haar te hebben laten zweren er nooit met iemand onder welk beding dan ook, oyer te zullen spre- ken, voor zoover zulks althans niet bepaald noo dig was om achter de waarheid te komen, was heel eenvoudig om - als zij eenmaal goed en wel te Parijs zou zijn aldaar, zonder dat het iemands aandacht trekken kon, te informeeren naar eene zekere familie du Haussey, te onder zoeken, wat er van dio familie geworden was, of er nog enkele leden van in leven waren en met name een zekere Gontran du Haussey, die vroe ger officier bij het Fransche leger was geweest, en zoo ja, wat dan zijn tegenwoordige positie was. Met zulke aanbevelingen en na aan haar moe der bijna aj het geld te hebben gestort, dat mas ter Seyton haar voor het eerstvolgend jaar had uitgekeerd, ging Angelina scheep, eigenlijk diep ter neergeelagen en bij hare daad van zelfver- lochening veel bedroefder dan zij ooit te voren was geweest, daar zij weg moest gaan zonder dat gene, wat den reiziger kan opbeuren en verster ken, zonder eenige hoop in het hart. V. Telefoon No. 82 ADVERTENTIEN worden geplaatst van l5 regels a 50 Centen; iedere regel ineer 10 Centen. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1903 | | pagina 1