rERE
LIEFDE EN HAAT.
JVER
ITS.
/"Vieiiws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
Woensdag 8 April 1903.
No. 9070.
Buiteulandsch Overzicht.
5 EN
EECIELE1 O Si.
Laanemnagazijn
TC A F
43ste Jaargang
■f
is
6«)
k gemaakt.
Inzending van Advertentiën tot 1 uur dep midd.
Hit verblijf te Parijs.
Wordt vtrvalgd.)
iskraoht
t beroem-
tekende
Icietoon Ai». M2
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
niet uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers' VIJF CENTEN.
in den regel
ewoneSoda.
30.
Kleiwegsteeg.
1 Oü DIS
AMMER
trkt
n. lit
WH.
0.
neten werk.
en delven in oude
,n den tegenwoor-
Kidd, Baltes
8035, 8. a
liftIDSUIE COURANT
baar bij
PERS Jz.
js van echtheid ia
kurk steeds voer
en naam der Firma
>PB
Door de reis en door de eerste aanrakingen
van Angelina met de familie Seyton werd geens
zins haar gevoel van verlatenheid en moedeloos
heid verzacht, ja, door allerlei dingen ware dat
gevoel wellicht bij haar opgewektheid gewor
den zoo 't niet reeds van het begin af had
een ieder die zijn
nd.
De Gaulois meent als zeker te kannen me-
dedeelen, dat het bezoek van koning Ednard
VII te Parijs thans vaststaat en Z. M. den
2en Mei te Parjjs zal komen, waar lig hg de
Britsche ambassade zal afstappen.
Of het bericht waarheid bevat kan niet be
oordeeld worden maar het ziet er wel naar
uit alsof het meer dan een praatje is. De
Engelschen bladen bespreken ernstig het plan
en geven er hun levendige goedkeuring over
te kennen. De Times zegt, dat het bezoek
van den Koning aan de Fransche hoofdstad
niet enkel een eenvoudig teeken des tjjds is.
Het is ook een factor, die de vriendschap
pelijke regeling van quaesties moet verge
makkelijken, welke in zich de kiem van on-
eenigheid tusschen de beide regeeringen
zouden kunnen dragen.
Ook Daily Telegraph en Daily Chronicle
spreken in dien geest.
Uit Frankrijk komen van Zondag drie
redevoeringen. De minister van oorlog André,
de minister van marine Pelletan, de president
van de republiek Loubet, zijn aan het woord
geweest. Camille Pelletan op een feestmaal
van 1600 converts te Perpignam, waar hg
zich heeft laten lover, door generaal Podoya
die met zulk een minister van marine de
toekomst wel onder de oogen durft zion en
verrukt is over den levendigen en schran-
deren democratiechen ijver van zijn vriend
Pelletan. De minister van marine heeft ge
antwoord in democratischon en anticlericalen
geest. Om trouw te blijven aan de idealen
der Revolutie sprak hg moeten wg de
geestelijke orden vernietigen, de rijkdom aan
de doode hand ontrukken en arbeiden om te
geraken tot een meer gelijkmatige goederen-
verdeeling. Pelletan wees op het klimmende
gevaar van een financieelen toestand dio
aan tijden van het leenstelsel herinnert, een
gevaar dat in sommige landen dreigende af
metingen gaat aannemen. De Revolutie
heeft het volk bevrijd van de adellijke en
geestelijke leenheeren, wg moeten nu de
flnancieele leenroerigheid uitroeien. Heftig
trok de minister te velde tegen de partij die
het monopolie van vaderlandsliefde voor zich
eischte, tegen de nationalisten.
André heeft te Bonrg gesproken over de
vrijheid van gedachte. Ook hij sprak als
politiek partijman, evenals zgn collega te
Perpignan. Hg bracht in herinnering wat
in de laatste jaren al niet was gedaan door
de regeering en betoogde, dat de strijd op
hetzelfde terrein moest worden voortgezet.
dd.
ekt heeft, en dat
n zijn wonderbaar
kend ia, en welke
die in het zoeken
m alle kwalen van
izen. Er is geen
octers wanneer hij
genezingen die hij
heid zijner woor-
ce gronden geba-
rkregen in debe-
i vele jaren. Het
«Levens Krach
in, want hij zend,
locgzame hoeveel-
iderbarende gene-
waagt. Sommige
zeer merkwaardig
uigenissen, zouden
ten hebben hunne
loopen nadat zij
gebruikt hadden.
ju waren opgege-
in vrienden terug
fig hart-, lever-
a zijn als op ma
in, rnggepijn, ze-
kondheid, asthma,
el ongesteldheden,
spoedig hersteld
der is.
or ataxia, water-
m zijn spoedig en
gansche lichaam,
Isomloop en eene
g verkregen Voor
on komen onder
«Levens Kracht*,
edicijnen. Het is
arvan gij genezen
u dadelijk franco
Deze beide leden van het kabinet komen
dus even krachtig voor de anticlericale poli
tiek van Combes op als de minister-president
zelf in de vergaderingen der Staten-Generaal.
De president der republiek heeft gesproken
in de Sorbonne en, zooals het een goed con
stitutioneel vorst past, heeft hij zich gehou
den buiten den partijstrijd. Niet van den
strijd tegen de geestelijken heeft hij gerept,
maar van den strijd tegen de tuberculose.
In Duitschland is de ziekteverzekering ver
plicht, maar in Frankrijk, land met andere
zeden, moesten de burgers door onderlinge
verzekering de ziekte, die zooveel verwoes
ting aanricht, bestrijden. De president woonde
een nationaal congres bij van voorzitters van
onderlinge verzekeringmaatschappijen.
In de Fransche Kamer werd gisteren de
verkiezing van| Syveton behandeld. Jaurès
bestreed de geldigverklaring en kwam terug
op de zaak Dreyfus, want hij weigerde zich
te onderwerpen aan de tactiek, die in naam
van een amnestie het onderzoek naar de waar
heid wil beletten. Zij die ons beschuldigen een
partij van vreemdelingen te zijn, zjjn dezelfden
die tot vervalschingen van de handteekening
van een vreemden souverein de toevlucht na
men. Jaurès kondigde aan ie dezen opzichte
een onbekend document te zullen meedcelen.
Spr. behandelde vervolgens de valschheid van
Henry. Deze wetende dat hij ontdekt zou
worden, deed met medeplichtigheid van den
grooton staf een tweed*» misdaad om de ver
klaring van den Duitschen gezant dat deze
nimmer Dreyfus had gekend, te niet te doen.
Verder verklaarde Jaurès, dat toen generaal
Pellieux van de zaak-Henry vernam, hij aan
den minister van oorlog een brief schreef, die
niet werd gepubliceerd. Personen uit zijn om
geving gaven mij, verklaarde spr„ den tekst,
dien ik aan de Kamer zal meededen. Het
schrijven luiddeParijs, 31 Augustus 1898.
Slachtoffer van lieden zonder eer, niet langer
kunnende rekenen op het geweten van on
dergeschikten en geen vertrouwen kunnende
hebben in chefs, die mij laten werken op
grond van valsche stukken, vraag ik ont
heffing van mijn dienst.
Brisson viel in de rede en riepIk was
toen minister-president en verklaar van dat
schreven geen kennis te hebben gehad.
Jaurès, die zee^ vermoeid was, .verzocht
heden te mogen voortgaau.
De zitting werd opgeheven.
De ernstige toestand in Turkije neemt een
groot deel van de belangstelling in Europa in
beslag. De Sultan is, naar de Temps ver-
schap het Indië verliet, waar zij haar heele jeugd
had doorgebracht en dat voor haar een vaderland
was geworden, zouden wij de waarheid te kort
doen.
Het kostte haar veel om van die moeder, haar
eenige bescherming, hoe zwak die dan ook wezen
mocht, haar eenige genegenheid, hoewel die dan
ook geleden had, een afscheid te nemen, dat
Angelina in haar ontstelde verbeelding beschouwde
als een afscheid voor eeuwig.
Alleen volkomen alleen, uitsluitend aangewezen
op zich zelf, zonder eenigen zedelijken steun,
ging het arme kind het onbekende tegemoet.
Voortaan zou geen enkel gezicht meer een her
innering bij haar kunnen opwekken, geen enkel
gezicht haar gemeenzaam zijn of een gemeen
schapsband vormen met haar eigen bestaan.
Ja, dat was wel een ballingschap, een balling
schap in dienstbaarheid want, steeds moest zij
leven bij anderen en zij kon niets njeer van haar
tijd of van haar persoon als haar eigendom be
schouwen.
Maar mevrouw Vetti scheen vreeslijk gesteld
te zijn op dat vertrèk naar Frankrijk, sprak daar
van met zooveel opgewondenheid hoewel zij
blijkbaar zich telkens nog inhield hechtte zoo
veel waarde aan de zending, waarmede zij haar
kind belastte en wat de ma'terieele voordeelen, die
inderdaad niet gering mochten heeten, zoozeer uit
dat Angelina, voor zich zelf gemakkelijk genoeg
tot elk offer bereid en ontmoedigd door zoovele
wreede teleurstellingen, zelf den moed niet bezat
om de haar gedane voorstellen van de hand te
wijzen.
Al den tyd, dat zij in Angelina’s bijzijns waren
zonder ooit tot haar het woord te richten en haar
al door van terzyde opnemend, bleven zij met
elkander fluisteren, terwijl zij elkaar stootjes gaven
met de puntige ellebogen met de kleine schokjes
van verschrikte vogels zonder hun bevallig
heid evenwel en vertoonden zij met een wei
nig beleefd gegiegel de lange tanden, waar de
thee doorheen siste.
Alles werd bij die eerste samenkomst afgehan
deld, nadat master Seyton tot zijn zieltogende
wederhelft had gezegd
•Wat dunkt u, m ij dear?»
En nadat mistress Seyton had geantwoord, doch
niet dan na eerst zoolang haar fleschje met vlug
zout onder den neus te hebben gehouden, dat
een bedwelmde os daardoor tot het leven zou zijn
terug gekeerd
Ach, maak er een eind aan 1 Doe maar alles
zooals jij dat goed vindt. Ik voel me vandaag
zoo afgemat I*
Het vertrek naar Frankrijk zou over drie dagen
plaats hebben.
Als we zeiden, dat Angelina met blijdschap of
ook zelfs maar tevreden in een dergelijk gezel-
pogen te onderdrukken.
Gelukkig is het zoover nog niet maar met
dat al is de toestand zeer hachelijk, en kan
men allerlei gebeurlijkheden verwachten. Door
de gewone politiek van aarzelen, uitstellen,
tijd winnen en halve maatregelen nemen heeft
Turkije de toestanden zoodanig verward, dat
er slechts verbetering te verwachten is van
een hcvigen schok. Zal de regeering te
Konstantinopel in staat zijn om dien schok
uit te lokken en nog erger, zal zij dien kunnen
verdragen Dat is de moeilijkheid waarvoor
men geplaatst wordt, en men vreest dat er een
tijdperk is aangebroken, waarin iets anders,
iets uitgebreiders noodig is dan een door
Rusland en Oostenrijk opgesteld hervormings-
program.
President Roosevelt is zoo verstandig,
maatregelen te nemen tegen de overspanning
waaraan een politieke reis, gelyk hg thans
onderneemt/ hem blootstelt. Nadat hy’ te
Milwaukee een rede gehouden had, zeide
President den voorzitter van de regelings-
commissie dat hij, hoezeer ook waardeerende
de gastvrijheid die hem ten deel was gevallen
zich niet langer aan zulke „zenuwknallende”
programma’s kon houden. Hü zou anders
zyn reis niet kunnen voortzetten, en hij ver
zocht dus de commissiën, de recepties, ver
gaderingen en feesten niet zoo snel op el
kaar te laten volgen.
Reuter heeft reeds een en ander medege
deeld uit Roosevelt’s redevoeringen. Te
Waukesha, in Wisconsin, zoide de President:
Het spijt my’ dat er in de pers geschreven
wordt over do verhouding tusschen Amerika
en het buitenland. Ik geloof niet dat de
Vereenigde Staten ooit onrecht behoeven te
verduren, en ik zou dat ook niet dulden,
evenmin als ik zou kunnen goedkeuren dat
do zwakken van ons te lijden hadden. Ik
houd vast aan do Monroe-leer, en zoolang
ik president ben, zal er volgens die leer
gehandeld worden. Maar ik zoek er geen
verontschuldiging of rechtvaardiging in, om
andere mogendheden onaangenaam te zyn.
Wü willen de vriendschap van het mensch-
dom. Wü wenscheu den vrede te bewaren,
en verlangen naar de welvaart van alle
natiën.
Te Milwaukee is Roosevelt ook de gast
geweest van de Duitscho club, waar hij har-
tolük ontvangen en toegesproken werd. Overal
op zyn reis wordt do President met geest
drift toegejaiebt.
In zyn toespraak te Minneapolis heeft de
President in wat minder algemeene bewoor
dingen over do noodzakelükheid van uit
breiding der vloot gesproken dan hü elders
bestaan.
Bijna dadelijk had het arme kind begrepen, dat
die omgang altijd met iets pijnlijks, met iets ver
nederends zou gepaard gaan, zonder dat iets
afgescheiden van het geld als tegenwicht zou
kunnen dienen, dat in staat ware om voor het
teedere hart, dat zoo kiesch was en zoo fier, den
opgelegden last ook maar eenigermate te ver-
lichten.
De vader, William Seyton, was een egoist,
brutaal en lomp de moeder, Elsina Seyton in
nog hooger mate zelfzuchtig en bovendien onuit
staanbaar met hare werkelijke of voorgewende
zenuwziekten en hare absolute minachting voor
alles, wat niet haar eigen persoon gold de
meisjes, miss Clary waren zelfzuchtig, pretensieus
en impertiment.
Die menschen hielden slechts van twee dingen,
van zich zelf en van het geld, bewonderdefi slechts
één ding: het geld hadden slechts voor een
ding eerbiedvoor het geld.
Bovendien had elk lid van dat gezin een per
soonlijk ideaal, dat hem van de anderen onder
scheidde en zoodoende als iets karakteristieks mocht
worden aangemerkt.
Voor den vader was dat de welvoorziene disch
dikwijls en veel te eten en daarbij dikwijls en veel
drinken, zoodat zijn gelaatskleur steeds een weinig
meer naar het violet dan naar het rood overhelde
en er in zijn bleekblauwe, waterachtige oogen een
tinteling merkbaar werd, waarvoor Angelina in
stinctmatig bevreesd was.
neemt, niet voornemens al te krachtige maat
regelen te nemen tegen de oproerige Alba-
neezen, uit vrees. Want Abdoel Hamid
is ofliringd door Albaniërs; zy’a garde is uit
Albaneezen samengesteld; zyn ministers zyn
Albaneezen, zelfs zyn grootvizier, Ferid-pasja,
is uit Albanië afkomstig. En hy vreest dat
eên paleisrevolutie zou uitbreken, wanneer
hy de hervormings-plannen te krachtig wil
doorzetten, of wanneer hy te kras laat op
treden togen de Albaniërs. Want niets gaat
by den Sultan boven de zorg voor zyn per-
soonlyk welzyn, en hü weet, dat hü zich
door zün goed vertrouwen in de Albaneezen
tot hun werktuig heeft gemaakt.
Daardoor is de Sultan geen meester meer
van den toestand. De. aanslag op den
Russischen consul te Mitrowitza heeft den
toestand volkomen gewy’zigd. Indien de
heer Schterbina aan zün wonden sterft,
zal Rusland op een krachtige onderdrukking
moeten aandringeii van den opstand die aan
leiding beeft gegeven tot dezen aanslag. Dan
zal de Sultan moeten optreden tegen de Al-
baneezen, als hü zich niet den onwil van
Rusland op den hals wil halen.
En de Russische Regeering is, na den aan
slag op den Russischen consul te Mitrowitza,
wol wat van meening veranderdmen begint
in Russische Regeeringskringen in te zien,
dat de toestand in Turküe zoo gecompliceerd
is, dat er krachtige maatregelen zullen noodig
zyn'om een uitbarsting te voorkomen.
Dit is het gevolg van de vriendelükheid
van den Sultan om de hervormingen, gevraagd
voor de drie vilayets, ook uit te breiden tot
de andere gedeelten van Europeesch Turküe.
Was dit niet geschied, dan zouden de Alba-
niörs niet in opstand gekomen zün; nu kan
de Porte zich, met een beroep op de Alba-
neesche onlusten, pogen af te maken van de
invoering der hervormingen ook in Macedonië.
Het is duidelük, dat de revolntionnaire
comité’s in Macedonië en Bulgary’e een ruim
gebruik zullen maken van de nieuwe omstan
digheden en dat zü aan de Macedonische
Christenen den raad zullen geven nog een
paar weken tegenstand te biedendan moe
ten naar hun meening de mogendheden
tusschenbeiden treden. Nog is Rusland,
blükens de mededeelingen verleden week in
de Nowoje Wremüa verschenen, met vre
delievende bedoelingen bezield. Maar de
.omstandigheden kunnen de Russische Regee
ring noodzaken tusschen beiden te komen, en
daarop rekenen de revolutionnairen.
Indien Oostenrijk, naar in Russische bladen
beweerd wordt, zün formeel aanvaardde ver
plichtingen niet nakomt, en den opstand in
Albanië steunt, dan zal Rusland geen oogen-
blik aarzelen, maar dien opstand met kracht
De zending, die haar moeder haar opdroeg, na
haar te hebben laten zweren er nooit met iemand
onder welk beding dan ook, oyer te zullen spre-
ken, voor zoover zulks althans niet bepaald noo
dig was om achter de waarheid te komen, was
heel eenvoudig om - als zij eenmaal goed en
wel te Parijs zou zijn aldaar, zonder dat het
iemands aandacht trekken kon, te informeeren
naar eene zekere familie du Haussey, te onder
zoeken, wat er van dio familie geworden was, of
er nog enkele leden van in leven waren en met
name een zekere Gontran du Haussey, die vroe
ger officier bij het Fransche leger was geweest, en
zoo ja, wat dan zijn tegenwoordige positie was.
Met zulke aanbevelingen en na aan haar moe
der bijna aj het geld te hebben gestort, dat mas
ter Seyton haar voor het eerstvolgend jaar had
uitgekeerd, ging Angelina scheep, eigenlijk diep
ter neergeelagen en bij hare daad van zelfver-
lochening veel bedroefder dan zij ooit te voren
was geweest, daar zij weg moest gaan zonder dat
gene, wat den reiziger kan opbeuren en verster
ken, zonder eenige hoop in het hart.
V.
Telefoon No. 82
ADVERTENTIEN worden geplaatst van
l5 regels a 50 Centen; iedere regel ineer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.