asm; LOT EN HAAT. ff ieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken. No. 9O7S Vrijdag 10 April 1903. 42ste Jaargang. KEXXISGEVIXG. Builenlandscli Overzicht. thl!LLEÏ Ol\. icr Senr., ,390 Hark worden. fl Kt id. 1 van Inzending van Advertentiën tot 1 uur der midd. en Verspreide Berichten. 4 jonge incl. dtoArtickf. irtnt”, Haarlem Wordt vtrvotgd.) n ekhandelaar een landsche uitgave. met de aanvraag i loten voor de nde trekking zoo literlijk tot in HAMBURG, xindon un enkele dagen .ar glanaend :n ei; i JM1 $5 per flacon. ATS te Gouda, 10.000 M 15.000 M 10 000 M 5.000 M 3.000 M 1.000 M 1.000 M 500 M 400 M ingt per jaar on en, die hem aan \oor hem op te reizigers worden rste maal komen latsen in Arabic, ndië, Birma, Ma- De hoofdtekst i dit halfmaande- ksche tijdschrift* itaat uit de Be- ïrijiflng eener tie om de A arde, de Heer E. T. bnstra Kiprr in tracht der Ven- dschap maakt Ik nummer is rijk geïllustreerd ar eigen photo- aphitfche opna- Telefoon Aio. 92 ADV ËRTENTIEN worden geplaatst 15 regels a 50 Centen; iedere regel meer 10 Centen. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Telefoon Ao. 92 De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks met uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prijs per drie maanden is 1.25, franco per jxist 1.70. Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN. Daar kwam in ’t vroege uur een koetsier met een leeg rijtuig aanzetteh. De jonge dame gereed en gekleed ziende, wenkte hij met zijn zweep» dat hij bereid was om op te laden. Angelina, die niet wist, waar zij heen moest, welk adres zij den koetsier zou kunnen opgeven, zag met eenige aandacht naar dien man op. Hij was al oud, had een vuurrood gezicht en een baard van zeker acht dagen. Toch lag er iets goedhartigs in dat door weer en wind gebruinde gezicht, waaraan blijkbaar al heel weinig zorg werd besteed. Hij zag er uit als een goed mensch en dat was hij ook inder daad. Zelfs onder de Parijsche huurkoetsiers worden brave menschen gevonden. Het meisje knikte en greep naar een hengsel van haar koffer. „Een oogenblikje riep de koetsier van zijn bok springend, «ik zorg voor de bagage Zonder eenig antwoord af te wachten pakte hij vierkant Angelina’s koffer op en zette hem op den bok, waarvoor hem nog genoeg plaat» overbleef om zijn beenen te bergen. Toen Angelin* den voorkomenden man met een paar woorden had gezegd, dat zij arm was en heelemaal vreemd te Parijs, bracht de koetsier haar naar den boulevard Montparnasse, naar een logement, waar zij dan ook was gèbleven en waar- van de eigenares baar had aangeraden, zich aan den schilder Renato te gaan voorstellen. Madame Cassein was in haar soort een best mensch, een uitmuntende vrouw. tijde opengesteld, rden te allen tyde Het Engelsche Lagerhuis is uiteengegaan tot den 21en dezer, na een algemeene be raadslaging, waarin de vraagstukken van den toestand in Macedonië en van den Bagdad- Spoorweg werden behandeld. Balfour zeide, dat het nieuwe aspect van den toestand in Macedonië de welgemeende samenwerking van Oostenrijk en Rusland was. Indien do taak voor deze te moeilijk jvas, dan behield spreker e'en zwakke hoop, dat de andere onderteekenaars van het verdrag van Berlijn in staat zouden zyn een voldoend genees middel uit te denken voor de pijnlijke ziekte welke dat gedeelte van het Turksehe rgk kwelt. Wat den Bagdad-Spoorweg betrof, had de regeering nog geen beslissing geno men. Er was geen sprake van onderhande- lingen met de regeeringen van Frankrijk en Duitscbland. Met groepen van Duitsche en Fransche financiers, wier belangen by den spoorweg betrokken zyn, kwam men overeen, dat, hoe de Engelsche financiers of de re geering in dezen ook mochten handelen, de spoorweg vroeger of later ondernomen zon worden. Het punt, waarover de regeering had te beslissen, was, of het wenschelyk was, dat, indien de spoorweg aangelegd werd, het Engelsche kapitaal en de Engelsche belan gen er in gelijke mate by vertegenwoordigd zouden zyn als die van andere mogendheden. In de Fransche Kamer is, bij de behandeling der verkiezing van den heer Syveton in Parijs, de Dreyfus-zaak ter sprake gebracht. De wijze van behandeling der verkiezingen, waartegen bezwaar is ingebracht, is in Frank rijk zeer zonderling. In April verleden jaar werd by de algemeene verkiezingen in het 2e arrondissement van Parijs de heer Gabriel Syveton gekozen, als candidaat der nationalis tische party, tegenover den radicalen candidaat Mesureur, die in de vorige Kamer vice- president was geweest. De uitslag van die verkiezing werd voornamelijk toegeschreven aan een redevoering van Jules Lemaitre over de Dreyfus-zaak, waarbij een brief van generaal De Galliffet werd voorgelezen, uit de dagen toen deze nog minister was. In dien brief stondIn het geval de regeering niet de bevestiging aanvaardt van het vonnis van 1894 zal men aan de eene zijde zien het leger, het land en de wetgevers, aan de andere het ministerie, de Dreyfusards en het buitenland”. Het ministerie-Waldeck-Rousseau werd dus het ministerie van het buitenland genoemd, in dit schrijvenen op dien grond werd den kiezers de raad gegeven tegen dit ministerie te stemmen. Deze redevoering van Jules Lemaitre werd overal aangeplakt, en heeft natuurlijk groeten indruk gemaakt, vooral door het briefje van generaal de Galliffet. No, bijna een jaar later, komt eerst de goedkeuring van de verkiezing van Syveton aan de ordeeen jaar lang heeft Syveton meegestemd, meegepraat, meegedaan met de Kamer, hoewel tegen de wettigheid zyner verkiezing geprotesteerd was. En nu, na een jaar, besluit de Kamer met 281 tegen 228 stemmen de verkiezing van Syveton te ver nietigen, en een nieuwe verkiezing in het 2e arrondissement van Parijs uit te schrijven. Reeds langen tyd bad Jaurès het voornemen by de bespreking over de verkiezing van Sy veton de Dreyfuszaak aan de orde te stellen, en aan de Kamer mede te doelen, op welke wyze de tweede veroordeeling van Dreyfus verkregen was. Hy wilde dit/ bij de bespre king van Syveton’s verkiezing doen, omdat die verkregen was door het gebruik dat Lemaitre gemaakt had van het briefje van generaal De Galliffet. Tegenover de beschuldiging, dat het minis terie Waldeck-Rousseau het „ministerie van het buitenland” was, stelde Jaurès de stelling de veroordeeling van Dreyfus was alleen ver kregen doordat de nationalisten vrees toonden voor het buitenland, en doordat bij het proces van Rennes valsche brieven van’keizer Wil helm, in het geheim, een groote rol hadden gespeeld. En tegenover het briefje van generaal De Galliffet stelde Jaurès een briefje van generaal De Pellieux, den 31 Augustus 1898 door dezen aan minister De Cavaignac gezonden en luidende: „Nu ik erkennen moet het offer van ge- wetenlooze personen te zyn geworden, geen Frankrijk. Het sociaal-democratiscbe congres te Gag- nac heeft, met 44 tegen 4 stommen, besloten Millerand niet uit te stooten uit de partij, doch zyn houding inzake de begrooting van eeredienst werd afgekeurd^ Gisteren heeft kapitein Poirier zich te verantwoorden gehad wegens zjjn anti-regee- ringsgezinde vertoogen tegenover de man schappen en het heet, dat de commissie van In haar huis, slechts bezocht door enkele bui- tenmenschen, die heel zuinig moesten te werk gaan en door sommige nog onbekende artisten, die met het doel fortuin te maken naar Parijs waren gekomen, heerschten, hoe eenvoudig alles ook wezen mocht, netheid en regelmaat. Eenmaal onder dak zijnde maakte Angelina haar balans op. ’tWas gauw genoeg gedaan. Zij bezat niet meer dan een vijftigtal franc». Zij achtte het haar plicht terstond de waarheid aan de logementhoudster bloot te leggen en zij deed dat met de bede om voor haar eenig werk te willen zoeken, dat is te zeggen, eene tamilie, waar zij als onderwijzeresse zou kunnen geplaatst worden, daar dat altijd haar werking was ge weest. «Hoor eens, kind*, antwoordde de goede vrouw, ,,dat zal moeielijk genoeg gaan I Zie eens aan. je bent hier vreemd, getuigschriften bezit je niet, zooals je zelt zegt, je kent niemand, om inlich tingen te bekomen, verwijzen naar die Engelschen waarop je hoewel ik je groot gelijk geef op zoo’n rare manier bent vandaan geraakt en, wat de deur dicht doet, je logeert hier, en al is mijn huis dan ook nog zoo fatsoenlijk, in een hotel van een lagen rang, dat begrijp je zelf heel goed..,. Hier zal men niet licht een meisje van jou leeftijd en dat mag ik wel zeggen, niet waar van jou schoonheid vandaan halen, om haar de opvoeding en het onderwijs van zijn kin deren toe te vertrouwen». Er was in die redeneering heel veel waars en dat moest het arme verlaten meisje tot haar spijt WU M loterij, die uit loten met 557 55 «dat bijna op de rijs valt. Bijzon- inmerkelijke ver- loterij, waardoor teld eene premie, :en in de laatste klasse te winnen, ir I ste klasse be- feval 10000 Mark 1)00 M., in de 8e t 70c 00 M., in de Be tot «00 0 M., tot 600000 Mark king, die officieel chts Guld. 3.50. chts Guld. 1.75. chts Guld. 0.90. volgende klassen :r prijzen worden ele trekkingsplan in den Staat, welk verzend. loterij ontvangt de plaats gehad eele trekkingslijst. Ing van prQzen n prompt aan de :e geheimhouding, a men eenvoudig sven, ook tegen Inrichtingen welke gevaar, schade of HINDER KUNNEN VEROORZAKEN, BURGEMEESTER en WETHOUDERS van GOUDA. Gezien art. 8 der HINDERWET; Doen te weten Dat zij vergunning hebben verleend aan Edauw en Johannissen en hunne rechtverkrijgenden, tot het oprichten eener boekdrukkerij, gedreven door een gasmotor van 4 P K. in het perceel aan de Turfmarkt, wijk H No. 95, kadastraal bekend sectie B No 647. Gouda, den 9 April 1903. Burgemeester en Wethouders voomoemd, R L. MARTENS. De Secretaris, BROUWER. 63) En op een goeden morgen ging zij werkelijk heen, met haar goed, dat zij des nachts had in- gepakt en met haar schraal voorziene beurs, ging zij heen, toen in huis nog alles sliep en zonder van iemand afscheid te nemen, ten einde allerlei tooneelen te vermijden, die stuitend voor haar kiesch gevoel hadden kunnen worden. Toen zij den drempel van dat huis had over schreden, had zij een heerlijk gevoel van verlich ting en ademde zij met volle teugen de frissche lucht in, niet anders beseffend dar. haar vrijheid, gelijk de gevangene, die zijn cel verlaat ot de vogel, die zijn kooi is ontvlucht. Dat was in waarheid niets dan een vluchtige opwelling, want voor haar lag de strijd om ’t be staan, onafwijsbaar, onverbiddelijk en hard, een strijd, die niet toeliet om zelfs in verbeelding feest te vieren als een kind, dat uit de school wegblijft om te gnan spelen in het groene gras Al was ’t Angeline met inspanning van al hare krachten gelukt om den koffer met haar lijf- en linnengoed o, ’t was zoo weinigen zoo eenvou dig wat zij bezat naar beneden te torsen, ze kon toch den koffer niet meeslepen langs de straat of op den stoep laten staan van het departement aanwezig, door Jaurès volkomen juist is aangehaald. Hy beloofde een administratieve enquête te zullen doen instellen, onder medewerking van eenige rechterlyko ambtenaren. En de Kamer nam met 350 tegen 75 stem me^ een motie van Chapuis, den radicalen afgevaardigde van Meurtbe-et-Moselle, aan, waarin gezegd wordt„dat de Kamer ver trouwt in de Regeering en den vasten wil uitspreekt om de zaak-Dreyfus niet buiten het rechterlijk domein te doon treden". vertrouwen meor te hebben in myn onderge schikten noch in inyn meerderen, die my mot valsche stukken hebben laten werken, verzoek ik u myn ontslag." Dit briefje was zelfs den heer Brisson, den president van bet ministerie waarin dtf heer Cavaignac minister van oorlog was, onbekend. De heer Brisson vestigde hierop de aandacht der Kamer; en tevens dat Cavaignac, dio den 14 Augustus de valschhoid van Henry kende, hiervan pas op 31 Augustus aan den minister president kennis gaf, nadat hij er eerst op 30 Augustus te Le Mans met generaal Mercier over gesproken had. „Zegen dus de amnestie, mijnheer Cavaignac," zeide Brisson, „want zonder die amnestie zoudt gij verdienen in staat van beschuldiging te worden gesteld. Maar al wordt de gerechtelyke veroordeeling n ook bespaard, do moreele veroordeeling treft n zeker." Jaurès wees er op, dat Cavaignac de zaak wilde smoren. In den brief van Pellieux be schuldigde deze zyn meerderen hem met valsche stukken te hebben laten werken, en dus geloofde hy aan hun medeplichtigheid. Waarom heeft Cavaignac hem voor die be schuldiging niet ter verantwoording geroepen? Dinsd tg werden de beraadslagingen voort gezet. Jaurès drong er by de Regeering op aan, een nauwkeurig onderzoek in te stellen, hoe het mogelyk is dat een zoo ernstig docu ment, als de brief van generaal Pellieux is achtergehonden, on dat valsche stukken als de brieven van keizer Wilhelm konden worden gebruikt. De redevoering van Jaurès heeft diepen indruk gemtakt, op de Regee ing zoowel als op het land. En ongetwijfeld hoeft Jaurès, die zich ook thans weder, trots den tegen stand van de radicaal socialistische groep, een onvermoeid stryder voor de waarheid toonde, door de twee feiten die hy aanhaalde, maar niet het minst door bet criteeren van het briefje van Pellieux het fait nouveau gevonden, dat noodig is om de zaak opnieuw aanhangig te maken. En daarop schynt voldoende kans te zyn. De minister van oorlog verklaarde het onder zoek naar de waarheid te willen vergemak kelijken Voor de eerste maal was er een minister van oorlog die verklaarde: „dat de eer van het leger er niet mee gemoeid wias”, en „niet verheugd te zyn over de veroordee ling van een Fransch officier voor zulk een schandelijke misdaad". De Minister, zich neerleggend bij de uitspraak van den krijgs raad te Rennes, is overtuigd, dat het „geweten van het land geschokt is door verschillende oorzaken, die dit vonnis verzwakten". En al dadelijk erkende generaal André, dat het briefje van generaal Pellieux, in de archieven ook spoedig ondervinden Geholpen door de raadgevingen van madame Cassein, zocht zij weken achtereen te vergeefs naar eene haar passende plaats. Hoe zuinig Angelina hel ook aanlegde, het weinige geld, dat zij had meegebracht, was weldra verbruikt en bovendien was zij Dog in achterstand bij de zeer welwillende logementhoudster. Zoo het arme kind geen moeder had gehad voor wie zij moest zorgen, had de ellende haar wellicht tot een daad van wanhoop gedreven, toen de brave madame Cassein, die getuige was van haar groote neerslachtigheid, haar begon te spreken over Renato’s atelier on haar daarheen zond met het briefje, dat wij haar aan den schilder hebben zien atgeven. „Doe het kind! had madame Cassein gezegd; het belet u immers niet om intusschen om te zien naar, een plaatsing, die meer met uw neiging en uw kennis overeen komt, maar het zal u in elk geval in staat stellen om met een geruster hart en gemakkelijker een plaatsing af te wachten en wie weet, hoe lang het nog duurt, voor wij iets geschiks gevonden hebben. De prijzen zijn door den Staat gegarandeerd. eélneming in m iurg gewaarborgde aarin zeker deze voordeelige imelijk -. in het gelukkigste (ark. 1 prijs v 40.000 M 5 prijz. v. 30 000 M I 6 5 S 5 B 5 i ize fiOIDSCHE («NT Het bestuur van de centrale vereeniging van conservatieven in de provincie Posen heeft met het oog op de aanstaande ver kiezingen voor don Ryksdag het volgende beslotenAlle Duitsche partyen dienen by de aanstaande verkiezingen van den Ryks- Landdag in het belang van het Duitsche element, met handhaving van hun tegen woordige mandaten, aaneengesloten op te treden. In de kiesdistricten die niet in het bezit van Duitsche partyen zyn, maar op welker verovering men kan hopen (Lissa, Fraustat en Wirsilz-Schubin) moeten als Duitsche candidaten de mannen gesteund worden die vermoedelyk de meeste stemmen op zich zullen vereenigen. Dit besluit strekt zich ook uit tot het kiesdistrict Kolmar- Czarnikau Fiiehne. Men mag aannemen dot de conservatieven voor zy dit besluit namen, overleg hebben gepleegd met de andere partyen. Natuurlijk zal er alleen nog wel verschil van meeniug heerschen over de vraag, aan welke party een bepaalde kiesdistrict toekomt Zoo ma ken de nationaal-liboralen aanspraak op een mandaat voor den Landdag in Bromberg. Wordt hun dat niet grif toegestaan, dan stellen zij in elk geval een eigen candi daat op. Alom in den lande is men druk bezig met de voorbereiding van do algemeene verkie zingen. Zoo was ’t verhaal van Angelina of beter ge- z-gd, zoo was haar bestaan geweest tot op dezen dag, want zij was uit den aard der zaak tegenover den schilder niet in al de bizonderheden getreden die wij hebben vermeld. Vooral omtrent haar moeder was haar relaas al zeer sober geweest. I en neemt de

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1903 | | pagina 1