asm;
LOT EN HAAT.
ff
ieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
No. 9O7S
Vrijdag 10 April 1903.
42ste Jaargang.
KEXXISGEVIXG.
Builenlandscli Overzicht.
thl!LLEÏ Ol\.
icr Senr.,
,390 Hark
worden.
fl
Kt
id.
1
van
Inzending van Advertentiën tot 1 uur der midd.
en
Verspreide Berichten.
4
jonge
incl. dtoArtickf.
irtnt”, Haarlem
Wordt vtrvotgd.)
n
ekhandelaar een
landsche uitgave.
met de aanvraag
i loten voor de
nde trekking zoo
literlijk tot
in HAMBURG,
xindon
un enkele dagen
.ar glanaend
:n ei; i
JM1
$5 per flacon.
ATS te Gouda,
10.000 M
15.000 M
10 000 M
5.000 M
3.000 M
1.000 M
1.000 M
500 M
400 M
ingt per jaar on
en, die hem aan
\oor hem op te
reizigers worden
rste maal komen
latsen in Arabic,
ndië, Birma, Ma-
De hoofdtekst
i dit halfmaande-
ksche tijdschrift*
itaat uit de Be-
ïrijiflng eener
tie om de A arde,
de Heer E. T.
bnstra Kiprr in
tracht der Ven-
dschap maakt
Ik nummer is rijk
geïllustreerd
ar eigen photo-
aphitfche opna-
Telefoon Aio. 92
ADV ËRTENTIEN worden geplaatst
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Telefoon Ao. 92
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
jxist 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
Daar kwam in ’t vroege uur een koetsier met
een leeg rijtuig aanzetteh.
De jonge dame gereed en gekleed ziende, wenkte
hij met zijn zweep» dat hij bereid was om op te
laden.
Angelina, die niet wist, waar zij heen moest,
welk adres zij den koetsier zou kunnen opgeven,
zag met eenige aandacht naar dien man op.
Hij was al oud, had een vuurrood gezicht en
een baard van zeker acht dagen.
Toch lag er iets goedhartigs in dat door weer
en wind gebruinde gezicht, waaraan blijkbaar al
heel weinig zorg werd besteed. Hij zag er uit als
een goed mensch en dat was hij ook inder
daad.
Zelfs onder de Parijsche huurkoetsiers worden
brave menschen gevonden.
Het meisje knikte en greep naar een hengsel
van haar koffer.
„Een oogenblikje riep de koetsier van zijn
bok springend, «ik zorg voor de bagage
Zonder eenig antwoord af te wachten pakte hij
vierkant Angelina’s koffer op en zette hem op den
bok, waarvoor hem nog genoeg plaat» overbleef
om zijn beenen te bergen.
Toen Angelin* den voorkomenden man met
een paar woorden had gezegd, dat zij arm was en
heelemaal vreemd te Parijs, bracht de koetsier
haar naar den boulevard Montparnasse, naar een
logement, waar zij dan ook was gèbleven en waar-
van de eigenares baar had aangeraden, zich aan
den schilder Renato te gaan voorstellen.
Madame Cassein was in haar soort een best
mensch, een uitmuntende vrouw.
tijde opengesteld,
rden te allen tyde
Het Engelsche Lagerhuis is uiteengegaan
tot den 21en dezer, na een algemeene be
raadslaging, waarin de vraagstukken van den
toestand in Macedonië en van den Bagdad-
Spoorweg werden behandeld. Balfour zeide,
dat het nieuwe aspect van den toestand in
Macedonië de welgemeende samenwerking
van Oostenrijk en Rusland was. Indien do
taak voor deze te moeilijk jvas, dan behield
spreker e'en zwakke hoop, dat de andere
onderteekenaars van het verdrag van Berlijn
in staat zouden zyn een voldoend genees
middel uit te denken voor de pijnlijke ziekte
welke dat gedeelte van het Turksehe rgk
kwelt. Wat den Bagdad-Spoorweg betrof,
had de regeering nog geen beslissing geno
men. Er was geen sprake van onderhande-
lingen met de regeeringen van Frankrijk en
Duitscbland. Met groepen van Duitsche en
Fransche financiers, wier belangen by den
spoorweg betrokken zyn, kwam men overeen,
dat, hoe de Engelsche financiers of de re
geering in dezen ook mochten handelen, de
spoorweg vroeger of later ondernomen zon
worden. Het punt, waarover de regeering
had te beslissen, was, of het wenschelyk was,
dat, indien de spoorweg aangelegd werd, het
Engelsche kapitaal en de Engelsche belan
gen er in gelijke mate by vertegenwoordigd
zouden zyn als die van andere mogendheden.
In de Fransche Kamer is, bij de behandeling
der verkiezing van den heer Syveton in Parijs,
de Dreyfus-zaak ter sprake gebracht.
De wijze van behandeling der verkiezingen,
waartegen bezwaar is ingebracht, is in Frank
rijk zeer zonderling. In April verleden jaar
werd by de algemeene verkiezingen in het
2e arrondissement van Parijs de heer Gabriel
Syveton gekozen, als candidaat der nationalis
tische party, tegenover den radicalen candidaat
Mesureur, die in de vorige Kamer vice-
president was geweest. De uitslag van die
verkiezing werd voornamelijk toegeschreven
aan een redevoering van Jules Lemaitre
over de Dreyfus-zaak, waarbij een brief van
generaal De Galliffet werd voorgelezen, uit
de dagen toen deze nog minister was. In dien
brief stondIn het geval de regeering niet
de bevestiging aanvaardt van het vonnis van
1894 zal men aan de eene zijde zien het leger,
het land en de wetgevers, aan de andere het
ministerie, de Dreyfusards en het buitenland”.
Het ministerie-Waldeck-Rousseau werd dus
het ministerie van het buitenland genoemd,
in dit schrijvenen op dien grond werd den
kiezers de raad gegeven tegen dit ministerie
te stemmen.
Deze redevoering van Jules Lemaitre werd
overal aangeplakt, en heeft natuurlijk groeten
indruk gemaakt, vooral door het briefje van
generaal de Galliffet.
No, bijna een jaar later, komt eerst de
goedkeuring van de verkiezing van Syveton
aan de ordeeen jaar lang heeft Syveton
meegestemd, meegepraat, meegedaan met de
Kamer, hoewel tegen de wettigheid zyner
verkiezing geprotesteerd was. En nu, na een
jaar, besluit de Kamer met 281 tegen 228
stemmen de verkiezing van Syveton te ver
nietigen, en een nieuwe verkiezing in het
2e arrondissement van Parijs uit te schrijven.
Reeds langen tyd bad Jaurès het voornemen
by de bespreking over de verkiezing van Sy
veton de Dreyfuszaak aan de orde te stellen,
en aan de Kamer mede te doelen, op welke
wyze de tweede veroordeeling van Dreyfus
verkregen was. Hy wilde dit/ bij de bespre
king van Syveton’s verkiezing doen, omdat
die verkregen was door het gebruik dat
Lemaitre gemaakt had van het briefje van
generaal De Galliffet.
Tegenover de beschuldiging, dat het minis
terie Waldeck-Rousseau het „ministerie van
het buitenland” was, stelde Jaurès de stelling
de veroordeeling van Dreyfus was alleen ver
kregen doordat de nationalisten vrees toonden
voor het buitenland, en doordat bij het proces
van Rennes valsche brieven van’keizer Wil
helm, in het geheim, een groote rol hadden
gespeeld.
En tegenover het briefje van generaal De
Galliffet stelde Jaurès een briefje van generaal
De Pellieux, den 31 Augustus 1898 door
dezen aan minister De Cavaignac gezonden
en luidende:
„Nu ik erkennen moet het offer van ge-
wetenlooze personen te zyn geworden, geen
Frankrijk.
Het sociaal-democratiscbe congres te Gag-
nac heeft, met 44 tegen 4 stommen, besloten
Millerand niet uit te stooten uit de partij,
doch zyn houding inzake de begrooting van
eeredienst werd afgekeurd^
Gisteren heeft kapitein Poirier zich te
verantwoorden gehad wegens zjjn anti-regee-
ringsgezinde vertoogen tegenover de man
schappen en het heet, dat de commissie van
In haar huis, slechts bezocht door enkele bui-
tenmenschen, die heel zuinig moesten te werk
gaan en door sommige nog onbekende artisten,
die met het doel fortuin te maken naar Parijs
waren gekomen, heerschten, hoe eenvoudig alles
ook wezen mocht, netheid en regelmaat.
Eenmaal onder dak zijnde maakte Angelina
haar balans op.
’tWas gauw genoeg gedaan.
Zij bezat niet meer dan een vijftigtal franc».
Zij achtte het haar plicht terstond de waarheid
aan de logementhoudster bloot te leggen en zij
deed dat met de bede om voor haar eenig werk
te willen zoeken, dat is te zeggen, eene tamilie,
waar zij als onderwijzeresse zou kunnen geplaatst
worden, daar dat altijd haar werking was ge
weest.
«Hoor eens, kind*, antwoordde de goede vrouw,
,,dat zal moeielijk genoeg gaan I Zie eens aan. je
bent hier vreemd, getuigschriften bezit je niet,
zooals je zelt zegt, je kent niemand, om inlich
tingen te bekomen, verwijzen naar die Engelschen
waarop je hoewel ik je groot gelijk geef
op zoo’n rare manier bent vandaan geraakt en,
wat de deur dicht doet, je logeert hier, en al is
mijn huis dan ook nog zoo fatsoenlijk, in een
hotel van een lagen rang, dat begrijp je zelf heel
goed..,. Hier zal men niet licht een meisje van
jou leeftijd en dat mag ik wel zeggen, niet
waar van jou schoonheid vandaan halen, om
haar de opvoeding en het onderwijs van zijn kin
deren toe te vertrouwen».
Er was in die redeneering heel veel waars en
dat moest het arme verlaten meisje tot haar spijt
WU M
loterij, die uit
loten met 557 55
«dat bijna op de
rijs valt. Bijzon-
inmerkelijke ver-
loterij, waardoor
teld eene premie,
:en in de laatste
klasse te winnen,
ir I ste klasse be-
feval 10000 Mark
1)00 M., in de 8e
t 70c 00 M., in de
Be tot «00 0 M.,
tot 600000 Mark
king, die officieel
chts Guld. 3.50.
chts Guld. 1.75.
chts Guld. 0.90.
volgende klassen
:r prijzen worden
ele trekkingsplan
in den Staat, welk
verzend.
loterij ontvangt
de plaats gehad
eele trekkingslijst.
Ing van prQzen
n prompt aan de
:e geheimhouding,
a men eenvoudig
sven, ook tegen
Inrichtingen welke gevaar, schade of
HINDER KUNNEN VEROORZAKEN,
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
GOUDA.
Gezien art. 8 der HINDERWET;
Doen te weten
Dat zij vergunning hebben verleend aan Edauw
en Johannissen en hunne rechtverkrijgenden, tot
het oprichten eener boekdrukkerij, gedreven door
een gasmotor van 4 P K. in het perceel aan de
Turfmarkt, wijk H No. 95, kadastraal bekend
sectie B No 647.
Gouda, den 9 April 1903.
Burgemeester en Wethouders voomoemd,
R L. MARTENS.
De Secretaris,
BROUWER.
63)
En op een goeden morgen ging zij werkelijk
heen, met haar goed, dat zij des nachts had in-
gepakt en met haar schraal voorziene beurs, ging
zij heen, toen in huis nog alles sliep en zonder
van iemand afscheid te nemen, ten einde allerlei
tooneelen te vermijden, die stuitend voor haar
kiesch gevoel hadden kunnen worden.
Toen zij den drempel van dat huis had over
schreden, had zij een heerlijk gevoel van verlich
ting en ademde zij met volle teugen de frissche
lucht in, niet anders beseffend dar. haar vrijheid,
gelijk de gevangene, die zijn cel verlaat ot de
vogel, die zijn kooi is ontvlucht.
Dat was in waarheid niets dan een vluchtige
opwelling, want voor haar lag de strijd om ’t be
staan, onafwijsbaar, onverbiddelijk en hard, een
strijd, die niet toeliet om zelfs in verbeelding feest
te vieren als een kind, dat uit de school wegblijft
om te gnan spelen in het groene gras
Al was ’t Angeline met inspanning van al hare
krachten gelukt om den koffer met haar lijf- en
linnengoed o, ’t was zoo weinigen zoo eenvou
dig wat zij bezat naar beneden te torsen, ze
kon toch den koffer niet meeslepen langs de straat
of op den stoep laten staan
van het departement aanwezig, door Jaurès
volkomen juist is aangehaald. Hy beloofde
een administratieve enquête te zullen doen
instellen, onder medewerking van eenige
rechterlyko ambtenaren.
En de Kamer nam met 350 tegen 75 stem
me^ een motie van Chapuis, den radicalen
afgevaardigde van Meurtbe-et-Moselle, aan,
waarin gezegd wordt„dat de Kamer ver
trouwt in de Regeering en den vasten wil
uitspreekt om de zaak-Dreyfus niet buiten
het rechterlijk domein te doon treden".
vertrouwen meor te hebben in myn onderge
schikten noch in inyn meerderen, die my mot
valsche stukken hebben laten werken, verzoek
ik u myn ontslag."
Dit briefje was zelfs den heer Brisson, den
president van bet ministerie waarin dtf heer
Cavaignac minister van oorlog was, onbekend.
De heer Brisson vestigde hierop de aandacht
der Kamer; en tevens dat Cavaignac, dio den
14 Augustus de valschhoid van Henry kende,
hiervan pas op 31 Augustus aan den minister
president kennis gaf, nadat hij er eerst op 30
Augustus te Le Mans met generaal Mercier
over gesproken had. „Zegen dus de amnestie,
mijnheer Cavaignac," zeide Brisson, „want
zonder die amnestie zoudt gij verdienen in
staat van beschuldiging te worden gesteld.
Maar al wordt de gerechtelyke veroordeeling
n ook bespaard, do moreele veroordeeling
treft n zeker."
Jaurès wees er op, dat Cavaignac de zaak
wilde smoren. In den brief van Pellieux be
schuldigde deze zyn meerderen hem met
valsche stukken te hebben laten werken, en
dus geloofde hy aan hun medeplichtigheid.
Waarom heeft Cavaignac hem voor die be
schuldiging niet ter verantwoording geroepen?
Dinsd tg werden de beraadslagingen voort
gezet. Jaurès drong er by de Regeering op
aan, een nauwkeurig onderzoek in te stellen,
hoe het mogelyk is dat een zoo ernstig docu
ment, als de brief van generaal Pellieux is
achtergehonden, on dat valsche stukken als
de brieven van keizer Wilhelm konden worden
gebruikt.
De redevoering van Jaurès heeft diepen
indruk gemtakt, op de Regee ing zoowel als
op het land. En ongetwijfeld hoeft Jaurès,
die zich ook thans weder, trots den tegen
stand van de radicaal socialistische groep, een
onvermoeid stryder voor de waarheid toonde,
door de twee feiten die hy aanhaalde, maar
niet het minst door bet criteeren van het briefje
van Pellieux het fait nouveau gevonden, dat
noodig is om de zaak opnieuw aanhangig te
maken.
En daarop schynt voldoende kans te zyn.
De minister van oorlog verklaarde het onder
zoek naar de waarheid te willen vergemak
kelijken Voor de eerste maal was er een
minister van oorlog die verklaarde: „dat de
eer van het leger er niet mee gemoeid wias”,
en „niet verheugd te zyn over de veroordee
ling van een Fransch officier voor zulk een
schandelijke misdaad". De Minister, zich
neerleggend bij de uitspraak van den krijgs
raad te Rennes, is overtuigd, dat het „geweten
van het land geschokt is door verschillende
oorzaken, die dit vonnis verzwakten". En al
dadelijk erkende generaal André, dat het
briefje van generaal Pellieux, in de archieven
ook spoedig ondervinden
Geholpen door de raadgevingen van madame
Cassein, zocht zij weken achtereen te vergeefs
naar eene haar passende plaats.
Hoe zuinig Angelina hel ook aanlegde, het
weinige geld, dat zij had meegebracht, was weldra
verbruikt en bovendien was zij Dog in achterstand
bij de zeer welwillende logementhoudster. Zoo het
arme kind geen moeder had gehad voor wie zij
moest zorgen, had de ellende haar wellicht tot
een daad van wanhoop gedreven, toen de brave
madame Cassein, die getuige was van haar groote
neerslachtigheid, haar begon te spreken over
Renato’s atelier on haar daarheen zond met het
briefje, dat wij haar aan den schilder hebben zien
atgeven.
„Doe het kind! had madame Cassein gezegd;
het belet u immers niet om intusschen om te
zien naar, een plaatsing, die meer met uw neiging
en uw kennis overeen komt, maar het zal u in
elk geval in staat stellen om met een geruster
hart en gemakkelijker een plaatsing af te wachten
en wie weet, hoe lang het nog duurt, voor wij
iets geschiks gevonden hebben.
De prijzen zijn
door den Staat
gegarandeerd.
eélneming in
m
iurg gewaarborgde
aarin zeker
deze voordeelige
imelijk -.
in het gelukkigste
(ark.
1 prijs v 40.000 M
5 prijz. v. 30 000 M
I
6
5
S
5
B
5
i
ize
fiOIDSCHE («NT
Het bestuur van de centrale vereeniging
van conservatieven in de provincie Posen
heeft met het oog op de aanstaande ver
kiezingen voor don Ryksdag het volgende
beslotenAlle Duitsche partyen dienen by
de aanstaande verkiezingen van den Ryks-
Landdag in het belang van het Duitsche
element, met handhaving van hun tegen
woordige mandaten, aaneengesloten op te
treden. In de kiesdistricten die niet in het
bezit van Duitsche partyen zyn, maar op
welker verovering men kan hopen (Lissa,
Fraustat en Wirsilz-Schubin) moeten als
Duitsche candidaten de mannen gesteund
worden die vermoedelyk de meeste stemmen
op zich zullen vereenigen. Dit besluit strekt
zich ook uit tot het kiesdistrict Kolmar-
Czarnikau Fiiehne.
Men mag aannemen dot de conservatieven
voor zy dit besluit namen, overleg hebben
gepleegd met de andere partyen. Natuurlijk
zal er alleen nog wel verschil van meeniug
heerschen over de vraag, aan welke party
een bepaalde kiesdistrict toekomt Zoo ma
ken de nationaal-liboralen aanspraak op een
mandaat voor den Landdag in Bromberg.
Wordt hun dat niet grif toegestaan, dan
stellen zij in elk geval een eigen candi
daat op.
Alom in den lande is men druk bezig met
de voorbereiding van do algemeene verkie
zingen.
Zoo was ’t verhaal van Angelina of beter ge-
z-gd, zoo was haar bestaan geweest tot op dezen
dag, want zij was uit den aard der zaak tegenover
den schilder niet in al de bizonderheden getreden
die wij hebben vermeld.
Vooral omtrent haar moeder was haar relaas al
zeer sober geweest.
I en
neemt de