LIEFDE EN BAAT. Aieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken. Donderdag 23 April 1903. 42ste Jaargang Mo. 9088. Bultenlandscl) Overzicht r Senn, ïouda. FEUILLETON. ISO Mark van Inzending- van Advertentiën tot 1 uur dop midd. Verspreide Berichten. nel. deoAnsichfi- st”, Haarlem Wordt t ervogld) Zn. Gouda d gratis. liet Ryks Inter- handelaar een ndsche uitgave de opengesteld. m te allen tfjde HAMBURG, jaar voor per il K. M. 1, - genieten van zulk een dag rekt van geast zijn. hart, voelt dan juist zijn e hoofdtekst lit halfmaande- che tijdschrift" at nit de Be- ij ving eener om de Aarde, le Heer E. T. 3TRA KflPER in cht der Ven- 3hap maakt, nummer is rijk ïUuatreerd eigen photo- diieche opna- 500 M 400 M lie uit »ten met 557BS lat bijna op de i valt, Byzon- merkelijke ver- jterij, waardoor d eene premie, in de laatste asse te winnen. Iste klasse be- 'al f 0000 Mark 0 M., in de 8e 0 00 M., in de tot «00«0 M., t 600000 Mark ig, die officieel treg'en aanslui- i verkrijgbaar DE VISCH- De algemeene opstand in Macedonië, die voor de Grieksche Paaschdagen voorspeld werd, is nog niet uitgebroken maar de toe stand is nog lang niet zuiver. Gewapende benden, gedeeltelijk in Bulgaarsche uniformen, trekken de Bulgaarsche grenzen over en vallen in Macedonië, alsof er nooit een Russische waarschuwing naar Sofia gezonden is. En de Politische Korr., die met de Regeering der Monarchie zekere betrekkingen onderhoudt, zegtHet is een eisch der oprechtheid, waarop de openbare meening aanspraak maken kan, de feiten niet te verbloemen en te verklaren dat de stand der Macedonische quaestie niet over eenkomt met den wensch der beide mogend heden, die zich het afweren der gevaren, welke door de onlusten op het Balkan-Schier- eiiand zouden kunnen ontstaan, ten doel heb ben gesteld. Wanneer men in het algemeen Telefoon Xo. 82 A I) V ERTENTIEN worden geplaatst 15 regels a 50 Centen; iedere regel meer 10 Centen. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Telefoon 5 o. 82 De Citgave dezer Courant geschiedt dagelijk met uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prijs per drie maanden is 1.25, franco per post 1.70. Afzonderlijke Nominers VIJF CE1NTEN. de Algierscbe kolonie. Van Oran reisde hy naar Tlemcen, een interessant cultuurcentrum, van daar naar Perrégaut en vervolgens naar Saïda, van waar heden de terugreis in ver schillende étapes naar Algiers begint. Werd Loubet in ’t begin door stof en droogte gekweld, thans is het weer omgeslagen. De anders blauwe hemel is grauw en staal naar regen. Er wordt veel van den President ge vergd. Moge de aanschouwing van de veler lei typen der Algiersche bevolking, de be woning der fantasia’s, het naar Oostersche wyze gebracht huldebetoon der Arabieren hoog interessant zijn, zoo is het aanhooren en beantwoorden van tallooze toespraken een zware taak, die hy tot nu toe met succes volbracht beeft. Zijn uitlating „ne roscri- vons jamais” in verband tot het feit, dat Fransche bannelingen gebleken zijn het beste kolonisatie-materiaal op te leveren, en in verband tot de uitwijzing der geestelijken orden, die plaats vindt, terwijl hij op reis is, zonder den eerste minister, die haar doet ten uitvoer leggen, heeft, zooals niet ver wonderlijk is, de aandacht getrokken. Het heet, dat Loubet tot iemand van zijn gevolg zou gezegd hebben, dat hy met zijn gezegde geen verband heeft willen doen zien tussihen de verbannenen van 1851 en de congreganisten van heden. De eersten waren bannelingen, die men uit Frankrijk wegvoerde. De leden der ontbonden geestelijke vereent- gingen mogen, zoo zij ’t willen, gerust in ’t land blijven. Het zal Loubet misschien genoegen dcen te vernomen, dat Jonnart’s benoeming den be woners van Algiers hoogst aangenaam is, al hebben zij ook alle reden Revoil’s aftreden te betreuren. Jonnart is bereid het gouverneur schap opnieuw te aanvaarden. ;t per jaar on- die hem aan >r hem op te izigers worden e maal komen sen in Arabiö, ië, Birma, Ma- Het is een interessante, maar vermoeiende tocht, dien men het Fransche staatshoofd laat maken, bij zijn rondreis door het gebied van ts Guld. 3.50. ts Guld. 1.75. :s Guld. 0.90. jlgende klassen prijzen worden trekkingsplan den Staat, welk erzend. oterij ontvangt e plaats gehad ie trekkingslijst. g van prQzen prompt aan de geheimhouding, men eenvoudig m, ook tegen et de aanvraag oten voor de e trekking zoó irlijk tot Kpir Hardie in een artikel in de Engelsche Nineteenth Century en op de jaarvergadering van de Onafhankelijke Arbeiderspartij, en an dere sprekers op deze vergadering hebben de nieuwe groep, die door de Commissie voor de Arbeidersvertegenwooidiging in het Par lement is gebracht, zoo scherp mogelijk van de liberale partij gescheiden gehouden. Die groep, tellende nu vier leden, was gekozen onder het uitdrukkelijk beding van volstrekte onafhankelijkheid van de liberale zoowel als de unionistische party en zy zou dat stand punt handhaven, zoo heette het. Crooks, de laatstgekozene van die vier, schijnt er echter anders over te denken. Vrijdag was hy te Londen de gast van libe ralen, al waren de voornaamste sprekers aan tafel ook werklieden-afgevaardigden als Bell en Burns, en Zaterdag werd hij onthaald door de radicale club van Woolwich. Merk waardig was ook wat er gesproken werd. Bell zeide, dat de democratie haar krachten moet samentrekken. Nu was ’t bekend, dat Bell, ofschoon een overtuigd voorstander van de arbeidersbeweging hy zeide nu ook, dat de democratie goed deed, mannen als Crooks af te vaardigen de hulp der libe ralen niet afwijst. John Burns, tot wien Keir Hardie onlangs nog een oproep heeft gericht om zich by de afgescheiden werkliedenparty aan te sluiten, zeide, dat de arbeidersbeweging verdraag zaam, omvattend en aanpassend moet wezen. En hy noemde Crooks de belichaming van de verdraagzaamheid. En Zaterdag toonde deze in zyn tafelrede, dat die lof verdiend was. Myne verkiezing zoo zeide hy is door wederzydsch toegeven verkregen. Men had de verschillen laten rusten om een drachtig de regeering te toonen hoe men over haar sociaal en ander werk dacht. John Morley, die na een paar Schotsche steden bezocht te hebben nu ook in het noor den van Engeland redevoeringen houdt, beeft herhualdelyk het heillooze van de afgeschei den arbeidersbeweging, die in Keir Hardie haar voornaamsten woordvoerder heeft, aan getoond. Hij stelde in het licht, dat de li berale party ruim genoeg was om de verte genwoordigers van den werkman in zich op te nemen, en dat er niets bereikt zou worden als de werklieden de liberalen niet steunden, gelijk deze bereid zyn aan de werklieden een grooter aandeel in de volksvertegenwoordi ging te geven. De geestdriftvolle ontvangst, die Morley te Newcastle-on Tyno, zyn vroeger district, waar hy in 1895 niet herkozen is, grooten- deels door de afscheiding van de arbeiders, en dat nu door twee conservatieven in het Parlement vertegenwoordigd is, wordt in de liberale bladen als een hoopvol toeken aan gemerkt, dat ook in het Noorden de liberale strooming wast. MIME COURANT 20.000 M 15.000 M 10 000 M 5.000 M 3.000 M 2.000 M J.000M 1. loterij, die Zoowel de nationalistische als de unionis tische pers in Ierland zyn het er over eens, dat indien de besluiten der nationale con ventie te Dublin worden doorgevoerd, deze den val der Land-Bill zouden teweegbren gen. Gelyk men weet, sprak de conventie zich bijna een temmig voor het beginsel der bill uit, maar vereenigde zich met een aantal amendementen, die W. O’Brien noodzakelijk achtte, wilde de bill uit een lersch standpunt bruikbaar blijken. den goeden wil van de Porte, om de door haar goedgekeurde hervormingen in te voeren, aannoemt, dan mag men haar toch het verwijt niet sparen dat zy den tegenstand, dien de plannen bjj een deel der Albaniërs vonden, niet krachtig en snel genoeg heeft weten te fnuiken. De plichten der Turksche regeering houden met de administratieve maatregelen voor de invoering der hervormingen niet op; het is haar taak ieder verzet tegen die in voering, van welke zijde het ook moge komen, te onderdrukken. Het is te betreuren, dit de Porte tegen over de Albaneesche oppositie een aarzelende en zwakke houding heeft aangenomen, hoewel zy wist welke moreele nadeelen elke vertra ging in de invoering der hervormingen ver oorzaken zou. Bovendien, zegt het Weener blad, is het kabinet te Sofia wel is waar den eisch, om de ondersteuning der revolutionnaire beweging in Macedonië uit Bulgarije te beletten, in zekere mate nagekomenmaar toch zyn er nog be wijzen te over, dat de draden, die uit Bulga rije naar de oproerige districten loopen, niet allen zyn doorgesneden. En ten slotteHet is te hopen, dat de Regieringen te Konstantinopel en te Sofia zich volkomen den ernst van den toestand bewust zullen zyn. Wanneer de gevaren, die de Macedonische quaestie nog in zich ver bergt, zullen worden bezworen, dan moet de Porte de hervormingen zonder aarzelen in voeren, alle hinderpalen tegen die invoering opruimen en dan moet (Je Bulgaarsche Re geering elke ondersteunfhg van den opdand van Bulgaarsche zyde krachtig beletten. Aan den noodigen druk van de zijde der mogendheden, die de invoering der vervor mingen hebben voorgesteld, zal het daarbjj niet ontbreken. rg gewaarborgde arin zeker worden. eze voordeeliffl lelijk het gelukkigste rk. >rjjs v 40.000 M >rijz. v. 80.000 M n zoozeer de waarde van het samenzijn verhoogt I Overigens had de nieuwe gouvernante aan de barones vrijwel dezelfde geschiedenis die zij ook Renato had verteld, met dezelfde terughouding meegedeeld en de barones had op haar beurt in dat eenvoudig verhaal zoo heel veel ontdekt, wat haar sympathie voor het jonge meisje nog had doen toenemen. Aline gevoelde louter bewondering voor Ange lina en ging met haar om als met eon oudere zuster, met welke men in allos sympathiceert en hier kwam waarlijk niet de liefde van één kant al zou Angelina ook niet hebben kunnen zeggen van welk l;d van dit gezin zij de meeste vereering gevoelde. Zij had men weet het in haar brief aan haar moeder, ook met een enkel woord gewaagd van een neef, van een zekeren Léon de Léra, doch daar deze is geroepen om in ons verhaal r_oeen zeer belangrijke rol te spelen, zijn wij ge~ zekere trots en een zekere” be- dwongen zelf iets meer van hem te zeggen Dat Angelina tegen haar moeder slechts ter loops van den jongen man had gesproken, was misschien geweest om bij movrouw Vetti geen ge dachten op te wekken, die toch nooit zouden kunnen verwezenlijkt worden, want Léon de Léra had op haar vrouwelijk gemoed eenigen indruk gemaakt. De jonkman, een wees, die eerst kortelings was meerderjarig geworden, was gedeeltelijk opgevoed door zijn tante, onder voogdijschap van den baron. Hij bezat een groot fortuin. Nadat hij op ’t lyceun zijn examen had gedaan, had men hem Voor het bezoek van Eduard VII aan het Vaticaan is men het ten slotte over do volgende eigenaardige ceremonie eens gewor den. Den 29 April zal Eduard VII, gast van ’t Quirinaal, officieel afscheid nemen van don koning on do koningin van Italië, dio hem zullen vergezellen, niet tot aan het station volgons gewoonte, maar tot aan het Engelsche gezantschap. Daar wordt veron dersteld dat koning Eduard VII het Itali- aansch grondgebied heeft verlaten. Hy zal een andere uniform aantrokken, en zich naar het Vaticaan begeven in bet gala rytuig van den gezant, maar zonder het Italiaansch geleide, en zondor den haag van soldaten zooals vroeger voor Wilhelm II. Na zijn bezoek by den Heiligen vader, zal de koning naar het station gaan zondor het Quirinaal aan te doen. Eenigen tyd later zal een officiëele zending van den Paus Eduard VII te Londen be zoeken. Er is, naar Dalziel meldt, een zonderling bezwaar tegen een bezoek aan het stadhuis te Parys wanneer de koning daar komt. Het is nl. de gewoonte om hooge bezoekers te laten teokenen in het eereboek der stad, en toevallig zou Eduard zyn naam nu moeten zetten onder die van De Wet, Botha en De la Rey, terwijl op dezelfde bladzy ook nog te lezen is de onmiskenbare krabbel van president Kruger’s naam. Men wil beleefd heidshalve den bezoeker dat liever besparen. 73) Maar in dat tengere lichaam woonde, al liet zij zelve dat ook niet zoo aan den eersten, den besten bemerken, een edel vrouwenhart en een vluggen geest. Ze kon soms een energie en een snelheid van besluit toonen, die in een zonder linge tegenspraak schenen te zijn voor hen, die alleen op dat kinderlijke uiterlijk waren afgegaan en geen dieper blik hadden geslagen in datdege lijke karakter. Men kan zich voorstellen hoe gelukkig Ange lina Vetti zich gevoelde te midden van dat gezin waar weldra een -- scheidenheid van haar kant werden vereischt om zich niet de gelijke te gevoelen van hen, die haar behandelden, alsof zij huns gelijke was: waar zij beschouwd werd als een dochter des huizes, als een lid der familie. Van het eerstp oogènblik af was het aan alles te bemerken geweest, zelfs al ware Angelina niet ingelicht geworden, dat zij hier niet in ’t gezin van een parvenu was aangeland. En de familie had van haar kant on middellijk zoowat hetzelfde gevoeld en begrepen als Ange lina van haar persoon begreep en gevoelde i een aangeboren distinctie van hart en van geest, die geheel vrij gelaten in de keuze van een werk kring, maar tot op dit oogènblik had hij nog geen keuze gedaan en alleen gezegd, dat hij het h, er lijk zou vinden om eerst een tijdlang te gaan reizen, niet alleen voor zijn vermaak, maar ook als een practische oefening om de verschillende talen, die'hij had geleerd, in de verschillende landen te spreken en om de dingen, waarvan hij gelezen had, ook met eigen oogen te gaan zien. In afwachting van het tijdstip, waarop hij zijn eigen appartement te Parijs zou hebben en een geheel zelfstandig bestaan zou voeren, kwam hij dag aan dag bij den generaal en leefde daar na genoeg als een zoon des huizes. Hoewel rijk en door de natuur geenszins mis deeld, was Léon er volstrekt de persoon niet naar om zich op den voorgrond te plaatsen. Hij paarde aan een bescheidenheid, die nagenoeg timiditeit kon heeten, een oprecht en eerlijk hart en een helderen geest Hij bezat een werkelijke gevoelde aantrekkingskracht tot hen, die door het lot min der verwend waren dan hij. zonder zich daarop iets te laten voorstaan of daarmede te pronken, maar dat heel eenvoudig te beschouwen als een plicht. Misschien was zijn hart wel wat te week, maar zijn verstand beheerschte dat hart, zoodat er tusschen die beiden een harmonie was ontstaan die een goed en benijdenswaardig geheel vormde Dat hij zeer gehecht was aan den generaal en aan mevrouw du Haussey was aan alles en elk oogènblik te merken en ook van zijn nichtje Alina scheen hij vee) te houden Met onderling goedvinden was bepaald, dat hij een vol jaar bij hen zou blijven, alvorens de reis Frankrijk. De president der Republiek beeft gis teren van Tlemsen uit Perregaux bezocht, waar hy, in antwoord öp een toespraak, be toogde „Ik ben geen president sï tout fai re et tout signer, ik doe niet al wal men van my eischt en onderteeken ook niet al les", welken uitvul, naar men meent, be trekking heeft op het hem van Parys uit ter onderteekening toegezonden besluit aan gaande de benoeming van Jonnart tot op volger van Révoil, als gouverneur-generaal van Algerië. De winkeliers uit de voorname Rue de la Paix te Parys hebben, ten getale van te gaan aanvaarden, waarvan zijn avontuurlijke geest had gedroomd en die zeker niet weinig zou bijdragen tot bevestiging van het geleerde, alsmede tot verkiijging van uitgebreider kennis. Bij het nemen van dat besluit om e:n jaar te wachten, had hij niet alleen gehoor gegeven aan zijn eigen genegenheid voor de lieve pleegouders maar veel voornamelijk aan de genegenheid, die hem steeds was betoond geworden. Hij wilde zijn tante en den generaal geen verdriet aandoen met zich zou gauw van hen te verwijderen, Toch was hij in de laatste weken bizonder stil en in zich zelf gekeerd geweest en scheen alles aan te duiden, dat hij leed onder een geheim ver driet. De generaal en zijn vrouw hadden dat spoe dig opgemerkt, doch er niet van willen beginnen te spreken. Als Léon iets op het hart mocht heb ben, zou hij zelf dat wel zeggen, zoo verbeeldden zij zich, zooals hij tot nog toe altijd had gedaan. Men was toen in 't laatst van de maand April. Heerlijk begon de lente zich baan te breken in het park, dat tot de uitgebreide bezittingen van generaal behoorde. Het was een dag geweest, waarop ons het leven een genot toeschijnt te midden van de zich steeds verjongende natuur. Maar om recht te moet men ook ópgewt Wie gewond is van l wonde pijnlijker bloeden

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1903 | | pagina 1