LIEFDE EN BAAT.
Aieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
Donderdag 23 April 1903.
42ste Jaargang
Mo. 9088.
Bultenlandscl) Overzicht
r Senn,
ïouda.
FEUILLETON.
ISO Mark
van
Inzending- van Advertentiën tot 1 uur dop midd.
Verspreide Berichten.
nel. deoAnsichfi-
st”, Haarlem
Wordt t ervogld)
Zn. Gouda
d gratis.
liet Ryks Inter-
handelaar een
ndsche uitgave
de opengesteld.
m te allen tfjde
HAMBURG,
jaar voor per
il K. M. 1, -
genieten van zulk een dag
rekt van geast zijn.
hart, voelt dan juist zijn
e hoofdtekst
lit halfmaande-
che tijdschrift"
at nit de Be-
ij ving eener
om de Aarde,
le Heer E. T.
3TRA KflPER in
cht der Ven-
3hap maakt,
nummer is rijk
ïUuatreerd
eigen photo-
diieche opna-
500 M
400 M
lie uit
»ten met 557BS
lat bijna op de
i valt, Byzon-
merkelijke ver-
jterij, waardoor
d eene premie,
in de laatste
asse te winnen.
Iste klasse be-
'al f 0000 Mark
0 M., in de 8e
0 00 M., in de
tot «00«0 M.,
t 600000 Mark
ig, die officieel
treg'en aanslui-
i verkrijgbaar
DE VISCH-
De algemeene opstand in Macedonië, die
voor de Grieksche Paaschdagen voorspeld
werd, is nog niet uitgebroken maar de toe
stand is nog lang niet zuiver. Gewapende
benden, gedeeltelijk in Bulgaarsche uniformen,
trekken de Bulgaarsche grenzen over en vallen
in Macedonië, alsof er nooit een Russische
waarschuwing naar Sofia gezonden is. En de
Politische Korr., die met de Regeering der
Monarchie zekere betrekkingen onderhoudt,
zegtHet is een eisch der oprechtheid, waarop
de openbare meening aanspraak maken kan, de
feiten niet te verbloemen en te verklaren dat
de stand der Macedonische quaestie niet over
eenkomt met den wensch der beide mogend
heden, die zich het afweren der gevaren,
welke door de onlusten op het Balkan-Schier-
eiiand zouden kunnen ontstaan, ten doel heb
ben gesteld. Wanneer men in het algemeen
Telefoon Xo. 82
A I) V ERTENTIEN worden geplaatst
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Telefoon 5 o. 82
De Citgave dezer Courant geschiedt dagelijk
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nominers VIJF CE1NTEN.
de Algierscbe kolonie. Van Oran reisde hy
naar Tlemcen, een interessant cultuurcentrum,
van daar naar Perrégaut en vervolgens naar
Saïda, van waar heden de terugreis in ver
schillende étapes naar Algiers begint.
Werd Loubet in ’t begin door stof en droogte
gekweld, thans is het weer omgeslagen. De
anders blauwe hemel is grauw en staal naar
regen. Er wordt veel van den President ge
vergd. Moge de aanschouwing van de veler
lei typen der Algiersche bevolking, de be
woning der fantasia’s, het naar Oostersche
wyze gebracht huldebetoon der Arabieren
hoog interessant zijn, zoo is het aanhooren
en beantwoorden van tallooze toespraken een
zware taak, die hy tot nu toe met succes
volbracht beeft. Zijn uitlating „ne roscri-
vons jamais” in verband tot het feit, dat
Fransche bannelingen gebleken zijn het beste
kolonisatie-materiaal op te leveren, en
in verband tot de uitwijzing der geestelijken
orden, die plaats vindt, terwijl hij op reis
is, zonder den eerste minister, die haar doet
ten uitvoer leggen, heeft, zooals niet ver
wonderlijk is, de aandacht getrokken.
Het heet, dat Loubet tot iemand van zijn
gevolg zou gezegd hebben, dat hy met zijn
gezegde geen verband heeft willen doen zien
tussihen de verbannenen van 1851 en de
congreganisten van heden. De eersten waren
bannelingen, die men uit Frankrijk wegvoerde.
De leden der ontbonden geestelijke vereent-
gingen mogen, zoo zij ’t willen, gerust in
’t land blijven.
Het zal Loubet misschien genoegen dcen te
vernomen, dat Jonnart’s benoeming den be
woners van Algiers hoogst aangenaam is, al
hebben zij ook alle reden Revoil’s aftreden te
betreuren. Jonnart is bereid het gouverneur
schap opnieuw te aanvaarden.
;t per jaar on-
die hem aan
>r hem op te
izigers worden
e maal komen
sen in Arabiö,
ië, Birma, Ma-
Het is een interessante, maar vermoeiende
tocht, dien men het Fransche staatshoofd laat
maken, bij zijn rondreis door het gebied van
ts Guld. 3.50.
ts Guld. 1.75.
:s Guld. 0.90.
jlgende klassen
prijzen worden
trekkingsplan
den Staat, welk
erzend.
oterij ontvangt
e plaats gehad
ie trekkingslijst.
g van prQzen
prompt aan de
geheimhouding,
men eenvoudig
m, ook tegen
et de aanvraag
oten voor de
e trekking zoó
irlijk tot
Kpir Hardie in een artikel in de Engelsche
Nineteenth Century en op de jaarvergadering
van de Onafhankelijke Arbeiderspartij, en an
dere sprekers op deze vergadering hebben
de nieuwe groep, die door de Commissie voor
de Arbeidersvertegenwooidiging in het Par
lement is gebracht, zoo scherp mogelijk van
de liberale partij gescheiden gehouden. Die
groep, tellende nu vier leden, was gekozen
onder het uitdrukkelijk beding van volstrekte
onafhankelijkheid van de liberale zoowel als
de unionistische party en zy zou dat stand
punt handhaven, zoo heette het.
Crooks, de laatstgekozene van die vier,
schijnt er echter anders over te denken.
Vrijdag was hy te Londen de gast van libe
ralen, al waren de voornaamste sprekers aan
tafel ook werklieden-afgevaardigden als Bell
en Burns, en Zaterdag werd hij onthaald
door de radicale club van Woolwich. Merk
waardig was ook wat er gesproken werd.
Bell zeide, dat de democratie haar krachten
moet samentrekken. Nu was ’t bekend, dat
Bell, ofschoon een overtuigd voorstander van
de arbeidersbeweging hy zeide nu ook,
dat de democratie goed deed, mannen als
Crooks af te vaardigen de hulp der libe
ralen niet afwijst.
John Burns, tot wien Keir Hardie onlangs
nog een oproep heeft gericht om zich by de
afgescheiden werkliedenparty aan te sluiten,
zeide, dat de arbeidersbeweging verdraag
zaam, omvattend en aanpassend moet wezen.
En hy noemde Crooks de belichaming van
de verdraagzaamheid. En Zaterdag toonde
deze in zyn tafelrede, dat die lof verdiend
was. Myne verkiezing zoo zeide hy
is door wederzydsch toegeven verkregen.
Men had de verschillen laten rusten om een
drachtig de regeering te toonen hoe men
over haar sociaal en ander werk dacht.
John Morley, die na een paar Schotsche
steden bezocht te hebben nu ook in het noor
den van Engeland redevoeringen houdt, beeft
herhualdelyk het heillooze van de afgeschei
den arbeidersbeweging, die in Keir Hardie
haar voornaamsten woordvoerder heeft, aan
getoond. Hij stelde in het licht, dat de li
berale party ruim genoeg was om de verte
genwoordigers van den werkman in zich op
te nemen, en dat er niets bereikt zou worden
als de werklieden de liberalen niet steunden,
gelijk deze bereid zyn aan de werklieden een
grooter aandeel in de volksvertegenwoordi
ging te geven.
De geestdriftvolle ontvangst, die Morley
te Newcastle-on Tyno, zyn vroeger district,
waar hy in 1895 niet herkozen is, grooten-
deels door de afscheiding van de arbeiders,
en dat nu door twee conservatieven in het
Parlement vertegenwoordigd is, wordt in de
liberale bladen als een hoopvol toeken aan
gemerkt, dat ook in het Noorden de liberale
strooming wast.
MIME COURANT
20.000 M
15.000 M
10 000 M
5.000 M
3.000 M
2.000 M
J.000M
1.
loterij, die
Zoowel de nationalistische als de unionis
tische pers in Ierland zyn het er over eens,
dat indien de besluiten der nationale con
ventie te Dublin worden doorgevoerd, deze
den val der Land-Bill zouden teweegbren
gen.
Gelyk men weet, sprak de conventie zich
bijna een temmig voor het beginsel der bill
uit, maar vereenigde zich met een aantal
amendementen, die W. O’Brien noodzakelijk
achtte, wilde de bill uit een lersch standpunt
bruikbaar blijken.
den goeden wil van de Porte, om de door
haar goedgekeurde hervormingen in te voeren,
aannoemt, dan mag men haar toch het verwijt
niet sparen dat zy den tegenstand, dien de
plannen bjj een deel der Albaniërs vonden,
niet krachtig en snel genoeg heeft weten te
fnuiken. De plichten der Turksche regeering
houden met de administratieve maatregelen
voor de invoering der hervormingen niet op;
het is haar taak ieder verzet tegen die in
voering, van welke zijde het ook moge komen,
te onderdrukken.
Het is te betreuren, dit de Porte tegen
over de Albaneesche oppositie een aarzelende
en zwakke houding heeft aangenomen, hoewel
zy wist welke moreele nadeelen elke vertra
ging in de invoering der hervormingen ver
oorzaken zou.
Bovendien, zegt het Weener blad, is het
kabinet te Sofia wel is waar den eisch, om de
ondersteuning der revolutionnaire beweging in
Macedonië uit Bulgarije te beletten, in zekere
mate nagekomenmaar toch zyn er nog be
wijzen te over, dat de draden, die uit Bulga
rije naar de oproerige districten loopen, niet
allen zyn doorgesneden.
En ten slotteHet is te hopen, dat de
Regieringen te Konstantinopel en te Sofia
zich volkomen den ernst van den toestand
bewust zullen zyn. Wanneer de gevaren, die
de Macedonische quaestie nog in zich ver
bergt, zullen worden bezworen, dan moet de
Porte de hervormingen zonder aarzelen in
voeren, alle hinderpalen tegen die invoering
opruimen en dan moet (Je Bulgaarsche Re
geering elke ondersteunfhg van den opdand
van Bulgaarsche zyde krachtig beletten.
Aan den noodigen druk van de zijde der
mogendheden, die de invoering der vervor
mingen hebben voorgesteld, zal het daarbjj
niet ontbreken.
rg gewaarborgde
arin zeker
worden.
eze voordeeliffl
lelijk
het gelukkigste
rk.
>rjjs v 40.000 M
>rijz. v. 80.000 M
n
zoozeer de waarde van het samenzijn verhoogt I
Overigens had de nieuwe gouvernante aan de
barones vrijwel dezelfde geschiedenis die zij ook
Renato had verteld, met dezelfde terughouding
meegedeeld en de barones had op haar beurt in
dat eenvoudig verhaal zoo heel veel ontdekt, wat
haar sympathie voor het jonge meisje nog had
doen toenemen.
Aline gevoelde louter bewondering voor Ange
lina en ging met haar om als met eon oudere
zuster, met welke men in allos sympathiceert en
hier kwam waarlijk niet de liefde van één kant
al zou Angelina ook niet hebben kunnen zeggen
van welk l;d van dit gezin zij de meeste vereering
gevoelde.
Zij had men weet het in haar brief aan
haar moeder, ook met een enkel woord gewaagd
van een neef, van een zekeren Léon de Léra,
doch daar deze is geroepen om in ons verhaal
r_oeen zeer belangrijke rol te spelen, zijn wij ge~
zekere trots en een zekere” be- dwongen zelf iets meer van hem te zeggen
Dat Angelina tegen haar moeder slechts ter
loops van den jongen man had gesproken, was
misschien geweest om bij movrouw Vetti geen ge
dachten op te wekken, die toch nooit zouden
kunnen verwezenlijkt worden, want Léon de Léra
had op haar vrouwelijk gemoed eenigen indruk
gemaakt.
De jonkman, een wees, die eerst kortelings was
meerderjarig geworden, was gedeeltelijk opgevoed
door zijn tante, onder voogdijschap van den
baron.
Hij bezat een groot fortuin. Nadat hij op ’t
lyceun zijn examen had gedaan, had men hem
Voor het bezoek van Eduard VII aan
het Vaticaan is men het ten slotte over do
volgende eigenaardige ceremonie eens gewor
den. Den 29 April zal Eduard VII, gast
van ’t Quirinaal, officieel afscheid nemen van
don koning on do koningin van Italië, dio
hem zullen vergezellen, niet tot aan het
station volgons gewoonte, maar tot aan het
Engelsche gezantschap. Daar wordt veron
dersteld dat koning Eduard VII het Itali-
aansch grondgebied heeft verlaten. Hy zal
een andere uniform aantrokken, en zich naar
het Vaticaan begeven in bet gala rytuig van
den gezant, maar zonder het Italiaansch
geleide, en zondor den haag van soldaten
zooals vroeger voor Wilhelm II. Na zijn
bezoek by den Heiligen vader, zal de koning
naar het station gaan zondor het Quirinaal
aan te doen.
Eenigen tyd later zal een officiëele zending
van den Paus Eduard VII te Londen be
zoeken.
Er is, naar Dalziel meldt, een zonderling
bezwaar tegen een bezoek aan het stadhuis
te Parys wanneer de koning daar komt.
Het is nl. de gewoonte om hooge bezoekers
te laten teokenen in het eereboek der stad,
en toevallig zou Eduard zyn naam nu moeten
zetten onder die van De Wet, Botha en De
la Rey, terwijl op dezelfde bladzy ook nog
te lezen is de onmiskenbare krabbel van
president Kruger’s naam. Men wil beleefd
heidshalve den bezoeker dat liever besparen.
73)
Maar in dat tengere lichaam woonde, al liet
zij zelve dat ook niet zoo aan den eersten, den
besten bemerken, een edel vrouwenhart en een
vluggen geest. Ze kon soms een energie en een
snelheid van besluit toonen, die in een zonder
linge tegenspraak schenen te zijn voor hen, die
alleen op dat kinderlijke uiterlijk waren afgegaan
en geen dieper blik hadden geslagen in datdege
lijke karakter.
Men kan zich voorstellen hoe gelukkig Ange
lina Vetti zich gevoelde te midden van dat gezin
waar weldra een --
scheidenheid van haar kant werden vereischt om
zich niet de gelijke te gevoelen van hen, die haar
behandelden, alsof zij huns gelijke was: waar zij
beschouwd werd als een dochter des huizes, als
een lid der familie.
Van het eerstp oogènblik af was het aan alles
te bemerken geweest, zelfs al ware Angelina niet
ingelicht geworden, dat zij hier niet in ’t gezin
van een parvenu was aangeland.
En de familie had van haar kant on middellijk
zoowat hetzelfde gevoeld en begrepen als Ange
lina van haar persoon begreep en gevoelde i een
aangeboren distinctie van hart en van geest, die
geheel vrij gelaten in de keuze van een werk
kring, maar tot op dit oogènblik had hij nog geen
keuze gedaan en alleen gezegd, dat hij het h, er
lijk zou vinden om eerst een tijdlang te gaan
reizen, niet alleen voor zijn vermaak, maar ook
als een practische oefening om de verschillende
talen, die'hij had geleerd, in de verschillende
landen te spreken en om de dingen, waarvan hij
gelezen had, ook met eigen oogen te gaan zien.
In afwachting van het tijdstip, waarop hij zijn
eigen appartement te Parijs zou hebben en een
geheel zelfstandig bestaan zou voeren, kwam hij
dag aan dag bij den generaal en leefde daar na
genoeg als een zoon des huizes.
Hoewel rijk en door de natuur geenszins mis
deeld, was Léon er volstrekt de persoon niet naar
om zich op den voorgrond te plaatsen. Hij paarde
aan een bescheidenheid, die nagenoeg timiditeit
kon heeten, een oprecht en eerlijk hart en een
helderen geest Hij bezat een werkelijke gevoelde
aantrekkingskracht tot hen, die door het lot min
der verwend waren dan hij. zonder zich daarop
iets te laten voorstaan of daarmede te pronken,
maar dat heel eenvoudig te beschouwen als een
plicht. Misschien was zijn hart wel wat te week,
maar zijn verstand beheerschte dat hart, zoodat
er tusschen die beiden een harmonie was ontstaan
die een goed en benijdenswaardig geheel vormde
Dat hij zeer gehecht was aan den generaal en
aan mevrouw du Haussey was aan alles en elk
oogènblik te merken en ook van zijn nichtje Alina
scheen hij vee) te houden
Met onderling goedvinden was bepaald, dat hij
een vol jaar bij hen zou blijven, alvorens de reis
Frankrijk.
De president der Republiek beeft gis
teren van Tlemsen uit Perregaux bezocht,
waar hy, in antwoord öp een toespraak, be
toogde „Ik ben geen president sï tout fai
re et tout signer, ik doe niet al wal men
van my eischt en onderteeken ook niet al
les", welken uitvul, naar men meent, be
trekking heeft op het hem van Parys uit
ter onderteekening toegezonden besluit aan
gaande de benoeming van Jonnart tot op
volger van Révoil, als gouverneur-generaal
van Algerië.
De winkeliers uit de voorname Rue
de la Paix te Parys hebben, ten getale van
te gaan aanvaarden, waarvan zijn avontuurlijke
geest had gedroomd en die zeker niet weinig zou
bijdragen tot bevestiging van het geleerde, alsmede
tot verkiijging van uitgebreider kennis.
Bij het nemen van dat besluit om e:n jaar te
wachten, had hij niet alleen gehoor gegeven aan
zijn eigen genegenheid voor de lieve pleegouders
maar veel voornamelijk aan de genegenheid, die
hem steeds was betoond geworden. Hij wilde zijn
tante en den generaal geen verdriet aandoen met
zich zou gauw van hen te verwijderen,
Toch was hij in de laatste weken bizonder stil
en in zich zelf gekeerd geweest en scheen alles
aan te duiden, dat hij leed onder een geheim ver
driet. De generaal en zijn vrouw hadden dat spoe
dig opgemerkt, doch er niet van willen beginnen
te spreken. Als Léon iets op het hart mocht heb
ben, zou hij zelf dat wel zeggen, zoo verbeeldden
zij zich, zooals hij tot nog toe altijd had gedaan.
Men was toen in 't laatst van de maand April.
Heerlijk begon de lente zich baan te breken in
het park, dat tot de uitgebreide bezittingen van
generaal behoorde.
Het was een dag geweest, waarop ons het leven
een genot toeschijnt te midden van de zich steeds
verjongende natuur.
Maar om recht te
moet men ook ópgewt
Wie gewond is van l
wonde pijnlijker bloeden