■CUM
f.
neer.
I
J
1
I
r
CLOTILDE.
Viewws- ew Advertentieblad voor Gouda en Omstreken,
I
-„I
>Gouda.
1
Woensdag 24 Juni 1903.
No. 9139.
42ste Jaargang.
Bullealantiscli Overzicht.
FEUILLETON
ver
mj
ir wereld is.
>0.
20 cent.
I1
-
laglijdeff
1
van
Inzending van Advertentiën tot 1 uur der midd.
êrkregen aanslui-
i
I
Verspreide Berichten.
ff 'ordt vtrvol^d
1
j
t
4
reeds
maar
regeering in baar recht was zoo te han
delen.
■den verkrijgbaar
BR DE VI8CH-
Hl
raat 103.
Is grooter.
zien in, dat
d het
Soods en Bode-
Gouda.
Novelle van L. HERBST.
Uit het Duitsch vertaald.
er briefkaart w or Ji
toegezonden door
altbommeb
(iOÜDSClIE Uil K I M
U. do Echte
gen, UMamvu-
Hingen in den
m num des
i, vervaardigd,
het wereldbol
lebm Stoll-
air
«caol
li irluoii M*
Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en' Feestdagen.
De prijs |X'r drie maanden is 1.23, franco per
jxist. 1.70.
Aizonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
7 <s- ÖL35
▼oor Hodor-
huweljjk in Hongarije zyn portefeuille moest
neerleggen, was graaf Khucn de candidaat
van de Weensche hofpartij voor het presi
dentschap van den Hongaarschen minister
raad. Maar ook toen kon h(j, door don tegen
stand van het geheele land, er niet in slagen
een Kabinet te vormen.
Het is te betwijfelen of hy thans geluk
kiger zal zijn.
is omdat de kosten voor de Britsche belas
tingschuldigen dan te hoog worden.
De „bill” is nog wel niet tot mislukking
gedoemd maar kan het ieder oogenblik* wor
den ten gevolge van den gedesorganiseerden
toestand der tory-party.
Telrfonn Si». 92
A I) V E R T E N T I E N worden geplaatst
I5 regels a 50 Centen; iedere regel ineer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
F
Hi
melk gekookt
rank voor da-
theelepls vai
looolate) Als
i geval van
te gebruiken,
lamote B. *1
ti IF
oogen zijner, geliefd
Nadat Rjyfolph v<
dien naam langzaam
De ministerieele ct*hrit> in Italië is alweer
opgelost; en wel heel eenvoudig op deze
manier, dat de twee ministers die het niet
konden houden, er uit zyn gegaan, en hun
plaatsen zijn opengelaten tot Zanardelli er
geschikte mannen voor vindt.
De koning, zoo zegt ons een telegram uit
Romo, heeft de ontslagaanvragen van de
ministers Giollitti en Bettolo aangenomen.
Zanardelli zal ad interim de portefeuille van
binnenlandscho zaken nomen, admiraal Morin
die van marine.De overige ministers zijn
in hun ambt gebleven.
Het parlement is tegen 25 Juni bijeenge
roepen.
in werkelyke half
Nu graaf Stephan Tisza devereerende op
dracht, om een nieuw Hongaarscb ministerie
te vormen, niet heeft kunnen volbrengen,
als gevolg van den weinigen steun dien hy
onde|gond van de verschillende partijleiders,
heeft de Keizer die opdracht gegeven aan
den Banus van Kroatië, graaf Khuen-Heder-
vary. De graaf is Zaterdag te Weenen aange
komen, werd door den Keizer in audiëntie
ontvangen, en ontving in die audiëntie de
opdracht.
Dit bericht heeft in Budapest zeer groote
verbazing gewekt. Want de Banus van Kroa
tië heeft, by al zyn goede eigenschappen, ook
dozo, dat hy zich by iedereen en overal ge
haat heeft weten te maken. De algemeene
antipathie tegen graaf Khuen, die door
zjjn eigenaardig optreden in Kroatië zoo ge
haat is, dat een der eerste eischen van de
opstandelingen is: Vervanging van den’
Banus” ie zoö groot, dat alle partyon in
Hongarije besloten hebben een af wachtende
houding aan te nemen, en hem niet te steu
nen, maar eens te zien welke Concessies hy»
wil geven. De oud-liberale party, onder graaf
Andrassy, besloot slechts een regeering te
steunen, die op streng dualfstischen en libe
ralen grondslag staat De jong-liberalen, on
der Apponyi en de nationalisten willen van
graaf Khuen beelemaarniets weten.
Het is niet'de eerste maal dat graaf Khuen
'de opdracht krijgt een ministerie te vormen.
In de dagen, toen Alexander Wekerlé, in den
stryd voor de invoering van het burgerlijk
er jaar voor per-
van K. M. 1,
9)
Leonard sprak mét ijzige rust verder.-
Deze «dame, dié van zeer licht bloed doch ver
rassende schoonheid moet zijn, had zich tegen
den wil haars vkdprs, door een ’zeer lichtzinnig
officier (een beruchte^ speler) laten onthoeren en
was, na heimelijk met dezen in Engeland ge
trouwd te <zijnv met hpm naar Amerika ver
trokken.
«Daar werd de jjnge echtgenoot in het eerste
jaar al betrapt op valsch spelen en door zijn ver
toornden tegenspeler in etfb duel gedood
„De treurende weduwe ontving, kort na het
verlies van haren echtgenoot, het bericht, dat
haar vader in Duitschland overleden was, nadat
hij haar testamentisCh onterfd en al zijne be
zittingen aan een verren neet, vermaakt had.*
•Natuurlijk teekende de jonge weduwe hier
- tegen protest aan en haar Amenkaanscbe advo
caat begeerde een afschrift van het testament.*
•Toevallig kende deze een in Amerika ver-
topvend, Duitsch rechtgeleerde, met wien hij in
deze aangelegenheid te rade gi^g. Het gelukte de
buitengewone slimheid van den Duitscher, het
De parlementaire verslaggever der „West
minister Gazette” scbryft, dat de lersche
„Landbill” ernstig wordt bedreigd. Het
gevaar schuilt niet zoozeer in een mogelyke
vyandige houding door de nationalisten ten
opzichte der .-bill” aan te nemen dan wel
in de meening by de unionisten heerschend,
dat, wanneer'de leren de „bill” niet anders
dan .schoorvoetend aannemen, zy niet by
machte zullen ayn hun kiezers er mede ie
verzoenen als een afdoende maatregel, die
de pacificatie van het land moet tengevolge
hebben. De regeering wordt dan ook met
een flankaanval bedreigd, die haar by een
stemming de nederlaag zou kannen bezorgen;
want de mogelijkheid is niet buitengesloten,
dat zy de nationalisten van zich zou ver
vreemden en tevens haar eigen parjjjgerootcn
van zich zou stooten.
Hopeloos is de toestand echter niet. Wel
zjjn de nationalisten verdeeld 'en is Dillon
tegen de „bill,” maar Redmond en O’Brien
spannen zich in om haar te doen aannemen,
terwyl minister Wyndham z{jn *best doet om
door kleine concessies de aarzelenden te
winnen.
De quaestie loopt voornamelijk over den
minimum-prys dien de pachters viMir hun
gronden zouden hebben te betalen en welke
de nationalisten zoo laag mogelyk gesteld
willen zien, iets waarop de regee<ring niet
geneigd is jn tq gaan, aangezien dit de
grond-eigenaten tegen de.„bill” in het harnas
zou jagen, terwijl een iprhooging van de
som, die de Britsche schatkist zal hebben
by te passen om het verschil tusschen de
eischen der grondeigenaars en het aanbod
der pachters goed te maken, buitengesloten
1 Naar luid van een bericht uit Leipzig, is
daar de staatssecretaris Posadowsky in ge
zelschap van Bachem, lid van het centrum,
verschenen, om met Spahn, den leider van
het centrum en raadsheer van bet Leipziger
ryksgerechtshof, te onderhandelen over het
samengaan van het centrum met de overige
burgerlijke partyen in West-en Zuid-Duitsch
land tegen de socialisten, by de herstem-
CSringen. Terwijl dezer dagen nog gemeld
werd dat bet centrum zich vrywel wilde
voorbehouden, deelde gisteravond de hier ter
stede verschijnende „Germania” de verkie
zingsleus uit, dat de kiezers van het centrum
overal en in eik geval tegen de socialisten
moeten stemmen. De vraag is maar, of de
Zuid-duitsche volgelingen van het centrum
aan dit parool gevolg zullen geven.
Er is in de Kamer een geelboek met diplo
matieke bescheiden gewisseld tusschen Frank
rijk en den heiligen .Stoel met betrekking
tot de wet op de godsdienstige vereenigingen,
rondgcdeeld. Dit geelboek handelt voorna
melijk over de herhaalde raadgevingen die
Delcassé aan het Vaticaan heeft doen, toe
komen, betreffende de slechte uitwerking die
deze of gene houding van de congregaties,4'
aan den vooravond van de behandeling van
de wet op de Vereenigingen, zou hebben.
In het eerste stuk van 26 Januari 1900
meldt Delcassé aan den Franschen ambassa
deur by hel Vaticaan, boe verkeerd en on
voorzichtig het bezoek van kardinaal Richard
aan de Assumptionisf.cn is en wulk een pijn
lijken iudruk zjjn aanmoedigingen hebben
gemaakt. Indien dit voorbeeld door het
epinoopaat gevolgd wordt, is het, voegt Del
cassé er aan‘toe, onmogelQk dal hot Franache
parlement ér niet op reageert.
loud gratis.
,an het Rjjks Inter-
Fkankhijk.
Door de Strafkamer van Langrei is ver
wezen naar dört krijgsraad een spionnage-
zaak, waarby betrokken nyn een Dultsch on
derdaan en een soldaat van het drie en-der- I
tigsle linieregiment, welke -eerste beschul
digd wordt aan Duitschland geleverd te
hebben belangrijke documenten ten aanzion
van do veiligheid van den Franschen slaat
en do nationale verdediging.
De oud-premie/ Méline, protectionist en
roactionnair bij vurige overtuiging, hoeft te
Espinal, ah aanstaand senaatscandidaat, be*
toogd, dat de Republiek een ziekteproces
doormaakt. Wel kan niet geduld worden do
inmenging dor geestelijkheid in de poljtieke
aangelegenheid, omdat kerk en* staat beide
daaronder Ijjden, doch moge reglementou-
ring der geestelijke orden dan ook al noodig
wezen, de vrybeid vap veroeniging mag
geenszins aangetast worden.
Tevens protesteerde Méline tegen de soci-
aal-democrntischo campagne tegen het leger.
Te Lambezellec is het, by den rond
gang der processie, tot wanordelijkheden ge
komen, waarby een vijftiental personen ge
wond z|jn.
Te Rouaan zijn eergisteren weder vier
nieuwe typhusgevallen aangegoten, zoodat
ik de eerste schrede doen tor eene verwijdering.
Wordt echter, op sijn verlangen, mij cene schei-
diogsacte voorgelegd, dan zal ik met vaste hand
teekenen En nu.wensch ik een einde te maken r
aan dit treurig gesprek
Zeg aan ttw vader, dat ik tevreden i>en met
mijn beroep en geduldig afwacht tot God mij
oproe|)t.*
Moet ik de?e treurige tijding mijn vader over
brengen en verder niets l
•Wat kan hij beter voor mij wenschen
l'Conard P r
Ge kent zijn wensch, Clotilde, hij wil je weder
bij zich hebben, zoo^ls in vroeger «lagendoor je
dochterlijke handen verpleegddat zou zijn levens
avond verhelder» n.*
vOnzin, Leonard,* zei ze weemoedig.- Ik ben
de Clotilde vanjxoeger niet meer mijne tegen
woordigheid zoiFnem nog droeviger stemmen. En
wat mij betreft, ik kar. in voorklarende werkzaam
heid i u het leven dragen
Leonard trad eene schrede nader cn vatte hare
hand Hij zag de jonge vrouw, die hij nog nooit
zoo schoon gezien had als in hare stille smart,
harielijk aan. jMijn dierbare Clotilde,* zei hij
zoo innig, dat het haar verschrikte, het is on
denkbaar. dat gij uw jonge leven hier in een
zaamheid en ontbering vertreuren zult. Maak een
einde aan gezen. toestand. Vraag gij de scheiding
aanhij kan het niet doen, want de ontrouw is
aan zijne zijde,” z
vroegere tijden niet mijn verloofde liekend, heer
docter
•Ik had de eer bij zijn huwelijk tegenwoordig
te zijn Mevrouw,* antwoordde pr. Solms.
«Bij zijn hu Jelijk krijschte de dame #was hij
dan getrouwd
.Voor zoover mij bekend is leeft zijne vrouw
nog en ziet met smart zijne terugkomst te ge-
moet.»
•Nu viel er voor den arts genoeg te doen
•Krampen en onmachten wisselden elkaAr af,
doch de held van den dag zag Solms niet meer.
„Daarentegen ontving hij, enkele dagen later
een voorkomend schrijven van Mevr. v. Dunker,
yaarin ze Hem meedeelde, dat haar verlooide, bij
zjjn terugkeer uit Amerika, van Engeland uit,
scheiding van zijne vrouw aangeyraagd had, het
geen hij uit fijngevoeligheid eerst na afloop daar
van had willen zeggen Harerzijds dacht ze er
niet aan van haren bruidegom afstand te doen.*
Toen Clotilde nog altijd onbewegelijk' en zwij
gend "voor zich bleef staren, stelde Leonard nog
een» de vraag: „Welk antwoord zal ik nu^mijn
vader brengen?'
Clotilde hipt langzaam het hoofd op, als ont
waakte ze uit een zwaren droom en zeide met
klanklooze stem
•Ik gat mijne toestemming tot eene scheiding,
l. wcinige dagen na mijne terugkomst alhier,
aan Rudolph’s verzoek, dat ik eene schei
ding zal aanvragen heb ik niet voldaan en zal
dit ook’ nooit doen. Ik heb aan h t altaar be
loofd ging zij aangedaan voort, .hem trouw te
blijven, totdat de dood ons spheidt, en nooit sal
De afdceling voor de geschillen van be
stuur van den Franschen Raad van State
heeft ongunstig beslist op het beroep van d<|
scholen. Ondanks het pleit van den advocaat
die, optrëdende voor de scholen, betoogd had
dat een school die eigendom was van een
particulier en door een particulier bekostigd
werd geen établissement congréganisle kon
zyn in den zin der congregatie wet van 1901,
ondanks de conclusie zelfs voor het open
baar ministerie, dat eveneens meende hier
niet te doen te hebben 'met een congregatie-
inrichting, heeft de afdeeling integendeel als
haar o-.rdeel te kennen gegeven, dat de aan
wezigheid van een monnik-onderw^zcr een
school maakt tot congregatieinrichling. Dit
is een beslissing van groot gewicht. Slechts
drie scholen waren van de handeling der
regeering, die tot de sluiting was overge
gaan, in beroep gekomen, maar honderden
scholen verkeerden in dezelfde omstandig
heden en het aantal van dergelyke inrich
tingen is natuurlijk yoor uitbreiding vatbaar.
Er is nu dus uitgemaakt, dat een orden»-
geestelyke, behobrende tot oen orde die do
vereischte machtiging heeft bekomen, niet
vry op een bijzondere, particuliere school
mag losgeven. Dat wil zeggen, zoodra er
een monnik onder de onderwijzers is, wordt
de school een établissement congreganiste en
moet bestemming hebben van den Raad van
State om te mogen blyven bei taan. Wal
deck-Rousseau had indertyd bij de behande
ling der congregatiewet in de Kamer zoo
geruststellende verklaringen gegeven, dat de
scholen, die niet het eigendom waren eener
congregatie, in de meening geen» congrega-
tiijïnrichtingen te zyn, geen machtiging van
den Raad van State hadden aangevraagd.
Maar de Raad, van State dacht er anders
overde algemeene vergadering van den
Raad was van oordeel, dat het niet aankwam
op den eigendom, maar dat de samenstelling
van het onderwijzerspersoneel besliste over
de vraag, of men met een congregation-
richting te doen had. Vele scholen haastten
zich toen, alsnog de vereischte machtiging
te bekomen. Maar het antwoord was, dat
zy te laat waren, ze hadden de voorge-
schrcven termijnen laten verloopen, en Aan
stonds werden de scholen gewapenderhand
gesloten. Thans heeft de afdeeling voor de
geschillen van bestuur uitgemaakt, dat do
testament ten gunste der weduwe, (met wie hij
inmiddels kennis had gemaakt,) te doen ver
anderen.
„Toen de jonge, rijke; erfgename naar Duitsch
land terugkeerde nam ze uit dankbaarheid den
ond«r den druk der armoede verkeerenden Duit
scher, als rechtsgeleerd administrateur van haar
vermogen, mede. Ja, ze ging zelfs zoo ver den
jongen man onderweg hare hand toe te zeggen.
,Dr. Sokns was natuurlijk eenigszins verlangend
dit veel besproken paar te leeren kennen, welks
huwelijk, zoo het scheen, al spoedig plaat» zou
hebben.»
.(Leonard hield gedurende zjjne vertelling de
oogen onafgewend op de arme Clotilde gericht,
die onder de mededeeling dezer haar ten dcele
bekende gebeurtenissen, smartvolle ©ogenblikken
doorstond, doch dbor geen geluid of beweging
liet blijken,, wat zij leed.)
,Ge kunt u,* vervolgde hij, »dei verrassing
van Dr. Solms voorstellen, toen hij in, den geluk
kigen bruidegom, die hem onder, een anderen
naam voorgesteld werd,, den echtgenoot zijner
vroegere speelgenoote herkende. Hij begroette
hem als landsman, zonder in tegenwoordigheid
der dame zijne bekendheid met hem 'te toonen
maar de schrik van den jongen man. toen hij hier
onverwachts een kennis aantrof, was zoo duide
lijk op zijn ontsteld gelaat te lezen, dat het de
zijner geliefda niet ontgaan koi^
yon Brauneck (Leonard Sprak
o—-> en met nadruk uit) in merk
bare verwarring de kamer verlaten had, vroeg
Mevr, von Dupcker onzen vriend: fZijt ge uit