■CUM f. neer. I J 1 I r CLOTILDE. Viewws- ew Advertentieblad voor Gouda en Omstreken, I -„I >Gouda. 1 Woensdag 24 Juni 1903. No. 9139. 42ste Jaargang. Bullealantiscli Overzicht. FEUILLETON ver mj ir wereld is. >0. 20 cent. I1 - laglijdeff 1 van Inzending van Advertentiën tot 1 uur der midd. êrkregen aanslui- i I Verspreide Berichten. ff 'ordt vtrvol^d 1 j t 4 reeds maar regeering in baar recht was zoo te han delen. ■den verkrijgbaar BR DE VI8CH- Hl raat 103. Is grooter. zien in, dat d het Soods en Bode- Gouda. Novelle van L. HERBST. Uit het Duitsch vertaald. er briefkaart w or Ji toegezonden door altbommeb (iOÜDSClIE Uil K I M U. do Echte gen, UMamvu- Hingen in den m num des i, vervaardigd, het wereldbol lebm Stoll- air «caol li irluoii M* Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks met uitzondering van Zon- en' Feestdagen. De prijs |X'r drie maanden is 1.23, franco per jxist. 1.70. Aizonderlijke Nommers VIJF CENTEN. 7 <s- ÖL35 ▼oor Hodor- huweljjk in Hongarije zyn portefeuille moest neerleggen, was graaf Khucn de candidaat van de Weensche hofpartij voor het presi dentschap van den Hongaarschen minister raad. Maar ook toen kon h(j, door don tegen stand van het geheele land, er niet in slagen een Kabinet te vormen. Het is te betwijfelen of hy thans geluk kiger zal zijn. is omdat de kosten voor de Britsche belas tingschuldigen dan te hoog worden. De „bill” is nog wel niet tot mislukking gedoemd maar kan het ieder oogenblik* wor den ten gevolge van den gedesorganiseerden toestand der tory-party. Telrfonn Si». 92 A I) V E R T E N T I E N worden geplaatst I5 regels a 50 Centen; iedere regel ineer 10 Centen. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. F Hi melk gekookt rank voor da- theelepls vai looolate) Als i geval van te gebruiken, lamote B. *1 ti IF oogen zijner, geliefd Nadat Rjyfolph v< dien naam langzaam De ministerieele ct*hrit> in Italië is alweer opgelost; en wel heel eenvoudig op deze manier, dat de twee ministers die het niet konden houden, er uit zyn gegaan, en hun plaatsen zijn opengelaten tot Zanardelli er geschikte mannen voor vindt. De koning, zoo zegt ons een telegram uit Romo, heeft de ontslagaanvragen van de ministers Giollitti en Bettolo aangenomen. Zanardelli zal ad interim de portefeuille van binnenlandscho zaken nomen, admiraal Morin die van marine.De overige ministers zijn in hun ambt gebleven. Het parlement is tegen 25 Juni bijeenge roepen. in werkelyke half Nu graaf Stephan Tisza devereerende op dracht, om een nieuw Hongaarscb ministerie te vormen, niet heeft kunnen volbrengen, als gevolg van den weinigen steun dien hy onde|gond van de verschillende partijleiders, heeft de Keizer die opdracht gegeven aan den Banus van Kroatië, graaf Khuen-Heder- vary. De graaf is Zaterdag te Weenen aange komen, werd door den Keizer in audiëntie ontvangen, en ontving in die audiëntie de opdracht. Dit bericht heeft in Budapest zeer groote verbazing gewekt. Want de Banus van Kroa tië heeft, by al zyn goede eigenschappen, ook dozo, dat hy zich by iedereen en overal ge haat heeft weten te maken. De algemeene antipathie tegen graaf Khuen, die door zjjn eigenaardig optreden in Kroatië zoo ge haat is, dat een der eerste eischen van de opstandelingen is: Vervanging van den’ Banus” ie zoö groot, dat alle partyon in Hongarije besloten hebben een af wachtende houding aan te nemen, en hem niet te steu nen, maar eens te zien welke Concessies hy» wil geven. De oud-liberale party, onder graaf Andrassy, besloot slechts een regeering te steunen, die op streng dualfstischen en libe ralen grondslag staat De jong-liberalen, on der Apponyi en de nationalisten willen van graaf Khuen beelemaarniets weten. Het is niet'de eerste maal dat graaf Khuen 'de opdracht krijgt een ministerie te vormen. In de dagen, toen Alexander Wekerlé, in den stryd voor de invoering van het burgerlijk er jaar voor per- van K. M. 1, 9) Leonard sprak mét ijzige rust verder.- Deze «dame, dié van zeer licht bloed doch ver rassende schoonheid moet zijn, had zich tegen den wil haars vkdprs, door een ’zeer lichtzinnig officier (een beruchte^ speler) laten onthoeren en was, na heimelijk met dezen in Engeland ge trouwd te <zijnv met hpm naar Amerika ver trokken. «Daar werd de jjnge echtgenoot in het eerste jaar al betrapt op valsch spelen en door zijn ver toornden tegenspeler in etfb duel gedood „De treurende weduwe ontving, kort na het verlies van haren echtgenoot, het bericht, dat haar vader in Duitschland overleden was, nadat hij haar testamentisCh onterfd en al zijne be zittingen aan een verren neet, vermaakt had.* •Natuurlijk teekende de jonge weduwe hier - tegen protest aan en haar Amenkaanscbe advo caat begeerde een afschrift van het testament.* •Toevallig kende deze een in Amerika ver- topvend, Duitsch rechtgeleerde, met wien hij in deze aangelegenheid te rade gi^g. Het gelukte de buitengewone slimheid van den Duitscher, het De parlementaire verslaggever der „West minister Gazette” scbryft, dat de lersche „Landbill” ernstig wordt bedreigd. Het gevaar schuilt niet zoozeer in een mogelyke vyandige houding door de nationalisten ten opzichte der .-bill” aan te nemen dan wel in de meening by de unionisten heerschend, dat, wanneer'de leren de „bill” niet anders dan .schoorvoetend aannemen, zy niet by machte zullen ayn hun kiezers er mede ie verzoenen als een afdoende maatregel, die de pacificatie van het land moet tengevolge hebben. De regeering wordt dan ook met een flankaanval bedreigd, die haar by een stemming de nederlaag zou kannen bezorgen; want de mogelijkheid is niet buitengesloten, dat zy de nationalisten van zich zou ver vreemden en tevens haar eigen parjjjgerootcn van zich zou stooten. Hopeloos is de toestand echter niet. Wel zjjn de nationalisten verdeeld 'en is Dillon tegen de „bill,” maar Redmond en O’Brien spannen zich in om haar te doen aannemen, terwyl minister Wyndham z{jn *best doet om door kleine concessies de aarzelenden te winnen. De quaestie loopt voornamelijk over den minimum-prys dien de pachters viMir hun gronden zouden hebben te betalen en welke de nationalisten zoo laag mogelyk gesteld willen zien, iets waarop de regee<ring niet geneigd is jn tq gaan, aangezien dit de grond-eigenaten tegen de.„bill” in het harnas zou jagen, terwijl een iprhooging van de som, die de Britsche schatkist zal hebben by te passen om het verschil tusschen de eischen der grondeigenaars en het aanbod der pachters goed te maken, buitengesloten 1 Naar luid van een bericht uit Leipzig, is daar de staatssecretaris Posadowsky in ge zelschap van Bachem, lid van het centrum, verschenen, om met Spahn, den leider van het centrum en raadsheer van bet Leipziger ryksgerechtshof, te onderhandelen over het samengaan van het centrum met de overige burgerlijke partyen in West-en Zuid-Duitsch land tegen de socialisten, by de herstem- CSringen. Terwijl dezer dagen nog gemeld werd dat bet centrum zich vrywel wilde voorbehouden, deelde gisteravond de hier ter stede verschijnende „Germania” de verkie zingsleus uit, dat de kiezers van het centrum overal en in eik geval tegen de socialisten moeten stemmen. De vraag is maar, of de Zuid-duitsche volgelingen van het centrum aan dit parool gevolg zullen geven. Er is in de Kamer een geelboek met diplo matieke bescheiden gewisseld tusschen Frank rijk en den heiligen .Stoel met betrekking tot de wet op de godsdienstige vereenigingen, rondgcdeeld. Dit geelboek handelt voorna melijk over de herhaalde raadgevingen die Delcassé aan het Vaticaan heeft doen, toe komen, betreffende de slechte uitwerking die deze of gene houding van de congregaties,4' aan den vooravond van de behandeling van de wet op de Vereenigingen, zou hebben. In het eerste stuk van 26 Januari 1900 meldt Delcassé aan den Franschen ambassa deur by hel Vaticaan, boe verkeerd en on voorzichtig het bezoek van kardinaal Richard aan de Assumptionisf.cn is en wulk een pijn lijken iudruk zjjn aanmoedigingen hebben gemaakt. Indien dit voorbeeld door het epinoopaat gevolgd wordt, is het, voegt Del cassé er aan‘toe, onmogelQk dal hot Franache parlement ér niet op reageert. loud gratis. ,an het Rjjks Inter- Fkankhijk. Door de Strafkamer van Langrei is ver wezen naar dört krijgsraad een spionnage- zaak, waarby betrokken nyn een Dultsch on derdaan en een soldaat van het drie en-der- I tigsle linieregiment, welke -eerste beschul digd wordt aan Duitschland geleverd te hebben belangrijke documenten ten aanzion van do veiligheid van den Franschen slaat en do nationale verdediging. De oud-premie/ Méline, protectionist en roactionnair bij vurige overtuiging, hoeft te Espinal, ah aanstaand senaatscandidaat, be* toogd, dat de Republiek een ziekteproces doormaakt. Wel kan niet geduld worden do inmenging dor geestelijkheid in de poljtieke aangelegenheid, omdat kerk en* staat beide daaronder Ijjden, doch moge reglementou- ring der geestelijke orden dan ook al noodig wezen, de vrybeid vap veroeniging mag geenszins aangetast worden. Tevens protesteerde Méline tegen de soci- aal-democrntischo campagne tegen het leger. Te Lambezellec is het, by den rond gang der processie, tot wanordelijkheden ge komen, waarby een vijftiental personen ge wond z|jn. Te Rouaan zijn eergisteren weder vier nieuwe typhusgevallen aangegoten, zoodat ik de eerste schrede doen tor eene verwijdering. Wordt echter, op sijn verlangen, mij cene schei- diogsacte voorgelegd, dan zal ik met vaste hand teekenen En nu.wensch ik een einde te maken r aan dit treurig gesprek Zeg aan ttw vader, dat ik tevreden i>en met mijn beroep en geduldig afwacht tot God mij oproe|)t.* Moet ik de?e treurige tijding mijn vader over brengen en verder niets l •Wat kan hij beter voor mij wenschen l'Conard P r Ge kent zijn wensch, Clotilde, hij wil je weder bij zich hebben, zoo^ls in vroeger «lagendoor je dochterlijke handen verpleegddat zou zijn levens avond verhelder» n.* vOnzin, Leonard,* zei ze weemoedig.- Ik ben de Clotilde vanjxoeger niet meer mijne tegen woordigheid zoiFnem nog droeviger stemmen. En wat mij betreft, ik kar. in voorklarende werkzaam heid i u het leven dragen Leonard trad eene schrede nader cn vatte hare hand Hij zag de jonge vrouw, die hij nog nooit zoo schoon gezien had als in hare stille smart, harielijk aan. jMijn dierbare Clotilde,* zei hij zoo innig, dat het haar verschrikte, het is on denkbaar. dat gij uw jonge leven hier in een zaamheid en ontbering vertreuren zult. Maak een einde aan gezen. toestand. Vraag gij de scheiding aanhij kan het niet doen, want de ontrouw is aan zijne zijde,” z vroegere tijden niet mijn verloofde liekend, heer docter •Ik had de eer bij zijn huwelijk tegenwoordig te zijn Mevrouw,* antwoordde pr. Solms. «Bij zijn hu Jelijk krijschte de dame #was hij dan getrouwd .Voor zoover mij bekend is leeft zijne vrouw nog en ziet met smart zijne terugkomst te ge- moet.» •Nu viel er voor den arts genoeg te doen •Krampen en onmachten wisselden elkaAr af, doch de held van den dag zag Solms niet meer. „Daarentegen ontving hij, enkele dagen later een voorkomend schrijven van Mevr. v. Dunker, yaarin ze Hem meedeelde, dat haar verlooide, bij zjjn terugkeer uit Amerika, van Engeland uit, scheiding van zijne vrouw aangeyraagd had, het geen hij uit fijngevoeligheid eerst na afloop daar van had willen zeggen Harerzijds dacht ze er niet aan van haren bruidegom afstand te doen.* Toen Clotilde nog altijd onbewegelijk' en zwij gend "voor zich bleef staren, stelde Leonard nog een» de vraag: „Welk antwoord zal ik nu^mijn vader brengen?' Clotilde hipt langzaam het hoofd op, als ont waakte ze uit een zwaren droom en zeide met klanklooze stem •Ik gat mijne toestemming tot eene scheiding, l. wcinige dagen na mijne terugkomst alhier, aan Rudolph’s verzoek, dat ik eene schei ding zal aanvragen heb ik niet voldaan en zal dit ook’ nooit doen. Ik heb aan h t altaar be loofd ging zij aangedaan voort, .hem trouw te blijven, totdat de dood ons spheidt, en nooit sal De afdceling voor de geschillen van be stuur van den Franschen Raad van State heeft ongunstig beslist op het beroep van d<| scholen. Ondanks het pleit van den advocaat die, optrëdende voor de scholen, betoogd had dat een school die eigendom was van een particulier en door een particulier bekostigd werd geen établissement congréganisle kon zyn in den zin der congregatie wet van 1901, ondanks de conclusie zelfs voor het open baar ministerie, dat eveneens meende hier niet te doen te hebben 'met een congregatie- inrichting, heeft de afdeeling integendeel als haar o-.rdeel te kennen gegeven, dat de aan wezigheid van een monnik-onderw^zcr een school maakt tot congregatieinrichling. Dit is een beslissing van groot gewicht. Slechts drie scholen waren van de handeling der regeering, die tot de sluiting was overge gaan, in beroep gekomen, maar honderden scholen verkeerden in dezelfde omstandig heden en het aantal van dergelyke inrich tingen is natuurlijk yoor uitbreiding vatbaar. Er is nu dus uitgemaakt, dat een orden»- geestelyke, behobrende tot oen orde die do vereischte machtiging heeft bekomen, niet vry op een bijzondere, particuliere school mag losgeven. Dat wil zeggen, zoodra er een monnik onder de onderwijzers is, wordt de school een établissement congreganiste en moet bestemming hebben van den Raad van State om te mogen blyven bei taan. Wal deck-Rousseau had indertyd bij de behande ling der congregatiewet in de Kamer zoo geruststellende verklaringen gegeven, dat de scholen, die niet het eigendom waren eener congregatie, in de meening geen» congrega- tiijïnrichtingen te zyn, geen machtiging van den Raad van State hadden aangevraagd. Maar de Raad, van State dacht er anders overde algemeene vergadering van den Raad was van oordeel, dat het niet aankwam op den eigendom, maar dat de samenstelling van het onderwijzerspersoneel besliste over de vraag, of men met een congregation- richting te doen had. Vele scholen haastten zich toen, alsnog de vereischte machtiging te bekomen. Maar het antwoord was, dat zy te laat waren, ze hadden de voorge- schrcven termijnen laten verloopen, en Aan stonds werden de scholen gewapenderhand gesloten. Thans heeft de afdeeling voor de geschillen van bestuur uitgemaakt, dat do testament ten gunste der weduwe, (met wie hij inmiddels kennis had gemaakt,) te doen ver anderen. „Toen de jonge, rijke; erfgename naar Duitsch land terugkeerde nam ze uit dankbaarheid den ond«r den druk der armoede verkeerenden Duit scher, als rechtsgeleerd administrateur van haar vermogen, mede. Ja, ze ging zelfs zoo ver den jongen man onderweg hare hand toe te zeggen. ,Dr. Sokns was natuurlijk eenigszins verlangend dit veel besproken paar te leeren kennen, welks huwelijk, zoo het scheen, al spoedig plaat» zou hebben.» .(Leonard hield gedurende zjjne vertelling de oogen onafgewend op de arme Clotilde gericht, die onder de mededeeling dezer haar ten dcele bekende gebeurtenissen, smartvolle ©ogenblikken doorstond, doch dbor geen geluid of beweging liet blijken,, wat zij leed.) ,Ge kunt u,* vervolgde hij, »dei verrassing van Dr. Solms voorstellen, toen hij in, den geluk kigen bruidegom, die hem onder, een anderen naam voorgesteld werd,, den echtgenoot zijner vroegere speelgenoote herkende. Hij begroette hem als landsman, zonder in tegenwoordigheid der dame zijne bekendheid met hem 'te toonen maar de schrik van den jongen man. toen hij hier onverwachts een kennis aantrof, was zoo duide lijk op zijn ontsteld gelaat te lezen, dat het de zijner geliefda niet ontgaan koi^ yon Brauneck (Leonard Sprak o—-> en met nadruk uit) in merk bare verwarring de kamer verlaten had, vroeg Mevr, von Dupcker onzen vriend: fZijt ge uit

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1903 | | pagina 1