CLOTILDE.
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken
Ir. l. martens.
^o. 9145.
Woensdag 1 Juli 1903.
43ste Jaargang
WONINGWET.
WONINGWET.
HuiUüiliimlscli Overzicht.
FEUILLE1 O fSI.
lilllMHE (1(111
Telefoon >o. H'i
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco jer
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
lïzÖ zijn
Telefoon To. 89
ADV E II TENT I EN worden geplaatst van
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS
der gemeente GOUDA,
Gelet op artikel 9, Be lid, der Woningwet,
HEBBEN BESLOTEN
lo. Den termijn, bedoeld in artikel 9, le
en 3e lid, der Woningwet, vast te, stellen
op zes maanden, ingaande op heden.
2o. Verhuurders van woningen, welke
drie of minder ter bewoning bestemde ver-
trekken bevatten, te herinneren aan bonne
verplichting om de in artikel 9 der Woning
wet voorgeschreven aangifte te doen en wel
voor de eerste maal binnen den bovenge-
stelden termijn, en voorts telkens binnen
eene maand, nadat de woning door een
nieuwen huurder is betrokken tenzij deze
inmiddels de bewoning heeft gestaakt
zijnde de formulieren voor deze aangifte
kosteloos verkrijgbaar ter secretarie der
gemeente (afdeeling Bevolking).
Gouda, den BO Juni 1903.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
R. L. MARTENS.
De Secretaris
BROUWER.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS
der gemeente Gou&a,
Gelet op de artikelen 46 en 47 der
Woningwet,
HEBBEN BESLOTEN
lo. Te bepalen dat de in artikel 47 der
Woningwet bedoelde acten ter invordering
der kosten door het gemeentebestuur in het
belang der volkshuisvesting aangewend tot
het ten koste der overtreders doen weg
nemen, beletten en verrichten van hetgeen
in strp met die wet, en met de krachtens
die wet vastgestelde verordeningen en be
sluiten, is daargesteld, ondernomen of nage
laten, zullen worden beteekend door den
Inspecteur van het Bonw- en Woningtoezicht,
die tevens belast wordt met de ontvangst
dezer verschuldigde gelden, en derhalve,
krachtens het derde li^ van genoemd wets
artikel, ook bevoegd is ter invordering daar
van dwangbevel uit te vaardigen
2o. voorzooveel noodig in herinnering te
brengen dat de bovenbedoelde kosten bp
artikel 46, 2e lid, der Woningwet bevoor
recht zijn verklaard op het gebouw, ten
aanzien waarvaflzp zijn besteed, en uit de
opbrengst van Uet goed worden gekweten,
ni de kosten totibehond, bedoeld in artikel
1185, 4o., van hit Burgerlijk Wetboek.
Gouda, den BOjjuni 1903.
Burgemeester in Wethouders van Gouda,
De Secretaris,
BROUWER.
In de Franschc Kamer is de meerderheid
waarop het minLterie-Combes steunt, plotse
ling tot 16 stemmen gedaald. Dit wordt door
•de bladen der rechterzijde toegeschreven aan
het Geelb^ek, en aan de redevoering van
Waldeck-Rousseau in den Senaat. De Kamer
behandelde de verzoeken om autüorisatie van
de vrouwen-congregaties. Minister Combes
verklaarde, dat het voorstel der commissie
om die verzoeken en bloc te verwerpen, in
geen enkel opzicht de gewetensvrijheid raakt.
Het is het recht van den staat, de vereeni-
gingen te bewaken, en het is tevens een recht
van de Maat om vergunning te verleenen
voor het geven vpn onderwys. De vrouwen
congregaties, zeide de minister, z\jn heelemaal
niet noodig. Voldoende leeken-onderwjjs zal
worden gegeven. Bpa overal zijn er genoeg
leckenscholen, en waar zjj niet zpn, zullen
zij worden opgericht, om de leerlingen der
kloosterscholen op te nemen. Wanneer deze
verzoeken om authorisatie worden afgewezen,
bl\jven er nog 597 vroujwen congregaties die
onderwijs geven over. De regeering acht het
ten eenenmale onnoodig om dit aantal nit te
breiden, en stelt hierbij de quaestie van ver
trouwen.
Door den ond-minister Leygues, Vu» de
radicale partij, werd voorgesteld iedérehky
vrage afzonderlijk te onderzoeken. IErf mn
onder de congregaties van vrouwen W^ö^ni-
gingen voor ziekenverpleging, die ffi het
buitenland en in de Fransche kolonies "missies
hebben.
Combes antwoordde, dat de congregaties
voor ziekenverpleging later authorisatie kun
nen vragenen de Regeering zi\ dan die
aanvragen nauwkeurig onderzoeken.
Nadat een voorstel van den conservatieven
afgevaardigde De Ramel, om het voorstel-
Leygues naar de commissie te verzenden, was
verworpen, werd het regeeringsvoorstel, om
de aanvragen en bloc te verwerpen, aange
nomen met 285 tegen 269 stemmen.
Er was dus een regeeringsmeerderheid van
16 stemmen. De ond-minister Leygues en
zijn vrienden stemden met de oppositie.
Do oppositie-pers ziet hierin het bewijs dat
het republikeinsche blok weder eens gespleten
is, en dat nu de scheur niet weder kan worden
dichtgesmeerd. Een ministerie, dat in een zoo
gewichtige vraag slechts 16 stemmen meer
derheid heeft, kan niet lang meer bestaan, zegt
de oppositie-pers.
Eft de radicale bladen erkennen, dat de
meerderheid zeer geslonken is, en dat de
Regeering waarschijnlijk in de minderheid
zon gebleven zjjn, zoo Combes ni$' had be
loofd, dat de congregaties voor ziekenverzor
ging met de meeste welwillendheid zouden
behandeld worden.
Men begint, na de redevoering in den
Senaat door Waldeck-Rousseau gehouden, te
vreezen dat de Kamerbesluiten in zake de
erken ling der congregaties door den Senaat
wel eens verworpen zonden kunnen worden.
Maar Combes heeft verklaard, dat hij zich
door een hem vijandige stemming in den
Senaat niet zou laten afschrikken, doch zou
blijven voortgaan zoolang hjj in de Kamer
op een meerderheid kan rekenen.
Hoelang zal dat nog zjjnP vraagt de op
positiepers.
De Fransche Kamer beraadslaagde giste
ren over het ontwerp-Debussy, strekkende
tot verhooging der invoerrechten op vee.
Raiberti verzoekt het ontwerp naar de com
missie te verzenden. Bos vraagt hetzelfde,
opdat de commissie den minister van buiten-
landsche zaken zal hooren. Noël zegt, dat
de commissie den minister van landbonw
gehoord heeft en dat deze namens het gan-
sche ministerie heeft gesproken. De alge-
meene beraadslagingen worden gesloten.
Minister Mougeot zegt vervolgens, dat de
minister van bnitenlandsche zaken in de
onmogelijkheid heeft verkeerd zich te laten
hooren. Hfj verzoekt de Kamer het ontwerp
naar de commissie te willen verzenden.
Debussy Verzoekt de Kamer zulk een voorstel
tot verzending te verwerpen. Mougeot be
vestigt, dat hij de commissie in kennis had
gesteld met het verlangen van den minister
van bnitenlandsche zaken om door haar te
worden gehoord.
Het voorstel tot verzending naar de com
missie wordt verworpen mot 406 tegen 181
stemmen. De Kamer beslnit over te gaan
tot een beraadslaging over de artikelen. Bg
het eerste artikel stelt de commissie voor
het invoerrecht voor rundvee te brengen op
het vaste bedrag van 30 frank per 100
kilogram. Siegfried verdedigt een amende
ment om bet minimamtarief te verlagen tot
15 frank. Minister Mougeot verzoekt de
commissie, de bedragen van Siegfreid te
willen overnemen. Debussy handhaafd even
wel de door hem ontworpen rechten en deze
z\jn aangenomen met 406 tegen 169 stemmen.
Het vervolg der debatten wordt uitgesteld.
De premier van Engeland, Balfonr, heeft
Vrijdag in het gebouw van de Constitutional
Club" te Londen -- de grootste conservatieve
club aldaar namens deze verceniging aan
Chamberlain een adres aangeboden, waarbij
hij eene redevoering hield over de politiek
van den dag. Een feit van gewicht onge
twijfeld, dat een minister-president een oor
konde aanbiedt aan een zijner collega's, en
daarbij zooveel woorden van lof sprak, als nu
Vrijdag b\i het huldigen van den grooten
kolonialen minister het geval was. Zjjn be
heer van bet departement van koloniën werd
eenig in de geschiedenis genoemd, en het
applaus nam toen schier geen eindwaarop
Chamberlain, in vriendelijkheden niet achter
bljjvend, lof bracht aan Balfonr's leiderschap,
dat voor de eenheid en het succes der unio
nistische partjj van groote beteekenis was.
'tls dus al vriendelijkheid en welwillend
heid tusschen den premier en Chamberlain.
Balfonr zeide, dat de kwestie van voorkeur-
tarieven en bevestiging van het rjjk door de
banden met de koloniën aan te halen, niets
nienws is en niet onlangs door Chamberlain
is ter sprake gebracht. Telkens en sedert
jaren hebben verschillende ministers erover
gesproken. Ook ontkende hjj, dat de strjjd
nn gaat om duur voedsel voor het volk.
Chamberlain deed zijnerzijds uitkomen, dat
een engere aansluiting der koloniën het best
kon worden verkregen door een handelspoli
tieke aaneensluiting, die door preferentieele
rechten kon tot stand komen. Dat was,
meende hij, de eenige manier waarop het
rjjk kon worden samengehouden. Men moest
een politiek van vergelding of liever van
onderhandeling toepassen, om den muur van
vijandelijke tarieven, die Engelands grootste
indnstrieën bedreigt, te verwoesten. Het was
dwaas te meenen, dat hjj (Chamberlain) den
armen grootere lasten zou wenschen op te
leggen.
V
Men weet, dat een der eerste regeerings-
daden van koning Peter I van Servië is ge
weest, nieuwe verkiezingen uit te schrijven
voor de Skoepjtina. In Servië is evenwel
tot dusver bjj de verkiezingen erg geknoeid.
Men*herinnere zich slechts, dat na wjjlen
Alexanders jongsten, noodlottigen staats
greep verkiezingen werden gehouden, waarbjj
uitsluitend regeeringscandidaten werden geko
zen, ofschoon van de stemgerechtigden verre-
Novell ei van L. HERB ST.
Uit het Duitsch vertaald.
*5)
IX.
Terwijl in slapelocze nachten en moeite volle
dagen de tegenstrijdigste gedachten Clotildes hootd
doorwoeldenterwijl zij steeds medelijdend, zoo
veel mogelijk, het zware lijden van den zieke
trachtte te verzachten en toch met smart steeds
de wonde voelde bloeden, die hij haar zoo on
barmhartig geslagen had, zat de oude Hanna
thuis alleen en verging haast van angst en zorg
om het lot harer meesteres, van wie zij geen le-
vensteeken bekwam
„Had ik toch, in plaats van mijn vaders gan
zen te hoeden, maar lezen en schrijven
geleerd
«Misschien had mijn lieve mevrouwtje mij dan
wel een brief gestuurd, maar ze weet nu hoe
vruchteloos dat zou zijn, mijmerde zij.
Eindelijk, na menigen dag wachten kwam
Clotildes vriendin, met een briet in de hand naar
haar toe.
„Hier mijne goede Hanna, heb ik wat nieuws.
„Je mevrouw komt terug. Je oude beenen en
vlijtige handen zullen nu volop werk krijgen,
want ze komt niet alleen.
Met open mond en tranen in de oogen hoorde
9e oude vol aandacht aan, wat Clotildes vriendin
haar van de treurige geschiedenis vertelde.
Onophoudelijk sloeg zij de haDden in elkaar en
ging haar grijze hoofd, als de slinger eener klok
heen en weer.
Heer mijns levens l hoe kan zoo iets toch
mogelijk zijnJa, die mannen, die mannen
Ik heb het altijd wel gedacht, dat dat arme
lieve har| een bijzonderen last te dragen had,
maar zoo'n zwaar stuk had ik niet gedroomd.
„En hoé ze het gedragen heeft f O, mijn hemel
't heelt zijns gelijke op de heele wereld niet,"
Aldus gat Hanna aan haar vol gemoed lucht.
«Ja, goede Hanna, Uwe beste mevrouw is een
heldin, maar nu komt het er op aan, dat jij je
ook goed houdt. Vóór heden avond moet je
de slaapkamer van mevrouw voor den zieken in
richten, en van alle geriefelijkheden .voorzien.
„De kamer daar naast, Hanflad' T°or jou,
zoo dat je altijd ter verpleging bfj/d« hand zijt.
De avond kwam en het uurjnjri'arop Hanna
haren heer verwachten kon, naderdé.
Haar hart klopte; zij kon zich geene voor
stelling maken, hoe zij hem tegemoet zou treden
hem, die haar lief mevrouwtje zoo'n schreeuwend
onrecht aangedaan had.
Toen echter uit het rijtuig, dat de terugkeerende
van het spoorstation 'thuis bracht, een doods-
bleeke, hulpbehoevende, blinde nyui wankeldeen,
0p hare oude schouders geleund^ een drempel
overschreed, toen vond, ook in Hannas hart,
alleen medelijden plaats.
Met de meeste zorg hielp zij hem het goede
leger te bereiken, dat zij 's morgens met zoo'n
tegenzin voor hem bereid had, en met gevouwen
handen en een glimlach van zelfvoldoening op 't
gelaat sloeg zij gade, dat hij weldra in eene zachte
sluimering viel,
Clotilde zat in hare werkkamer, toen Hanna
haar opzocht. Zij hield de moede oogen gesloten
en hare blanke handen lagen werkeloos in haren
schoot
Zij keek vriendelijk op toen Hanna haar naderde
en stak sprakeloos de hand toe.
De goede oude gevoelde zich bij den aanblik
der jonge, schoone zielelijderes zoo overweldigd,
dat zij voor haar op de knieén zonk en luid snik
kend hare overstroomende oogen in Clotildes
schoot verborg.
Eenige oogenbfikken liet deze haar stil begaan,
zelf met moeite hare tranen bedwingend.
Toen hief zij het oude grijze hoofd op enkeek
haar ernstig in de trouwe oogen.
„Mijne Hanna," zei ze, „je weet nu welke
smart ik verborg. Laat ons nu verder zwijgen en
het verledene niet meer aanvoeren.
„Ik wenschte, dat ik deze doorn uit mijn hart
kop rukken doch het is mij onmogelijk. Ik voel
dat hij te diep wortel geschoten heeft.
„Ook de tijd, vrees ik, kan hier niet baten.
„Ge verstaat me, Hanna, niet waar
„We zullen beiden onzen plicht doen."
De laatste winter, sneeuw was gesmolten en eene
zoele voorjaarslucht streek over stad en land ook
over Clotildes huisje, dat in eene voorstad van
Dresden stond.
De zon, die de bloemen in haar tuintje t-n
leven wekte, scheen ook in hare woning.
Maar noch voorjaarslucht, noch zonneschijn ver
mocht daar binnen de koude schaduwen te ver
drijven, die de winter achtergelaten had.
Op de drie gezichten der inwonenden lag voort
durend een droeve, sombere ernst.
Wel hadden de beide vrouwen haren plicht ge
daan doch zonder vrede of vreugde.
Hanna was met zich zelt in grooten tweestiijd
gekomen.
Diep had haar oude hart den hare liove mees
teres aangedanen smaad meegevoeld, maar van
tijd tot tijd betrapte ze zich zelve, er op dat ze
in haar binnenste meer medelijden met haar heer
had, dan hem naar hare gedachten volgens recht
wel toekwam.
Zijn geduldig dragen van veel lijden; zijne
dankbaarheid voor elke dienstbetooningzijne
demoedige vereering van Clotildezijne liefde
volle bezorgdheid om die zwaar beproefde, welke
hij dikwijls aan Hanna lucht gatdat alles sprak
bij haar ten zynen gunste Doch als ze dan weer
de dagen in de gedachten riep, toen Clotildes
hart van jammer djreigde te breken, dan geraakte
zo weer in toorn op den man die dit reroor-
zaakt had
Wordt vervolgd.)
