erij
gen
H
I
N THEE.
;i
DISCRETIE.
/Weitws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
i i
No. 9160.
joiida.
FEVILLEIOX.
1
J
F
Zaterdag 18 Juli 1903. 43ste Jaargang.
ZONEV,
Bulleulanilsctt Overzicht.
-v
incl. de Ansicht-
ist”, Haarlem
regen aanslui-
en
Gouda
Wordt vervolgd}.
id gratis.
iet Ryks Inter-
jdc opengesteld,
en te allen tyde
II
i verkrijgbaar
DE VISCH-
roering van ge-
avelende
HJL.
BAART Lz.
(iOIBSCHE COURANT.
jaar voor per-
n K. M. 1,
^handelaar een
tndsche uitgave
)e hoofdtekst
dit halfmaande-
sche tijdschrift
lat' uit de Be-
rfjving eener
om de Aarde,
de Heer E. T.
rsTKA Ki jper in
acht der Ven-
jchap maakt,
nummer is rijk
illustreerd
r eigen photo-
phische opna-
lichtelyk verergerd was, dat echter niets
bijzonders had plaats gehad.
De „Messaggero” van hedenochtend zegt
vernomen te hebben, dat de toestand van
den Paus dezen nacht zeer ernstig was, al
had Z. H. ook eenige oogenblikken, waarin
hij zich vrij wel gevoelde.
De nieuwe Belgische begroeting van bui
tengewone uitgaven vraagt credieten tot een
bedrag van 119.9 millioen, waarvan 69.5
millioen voor aanschaffing van spoorwegma-
terieel en 47.3 millioen voor openbare werken.
Van deze laatste komen 5 millioen op de
wijziging van den Antwerpschen vestinggor
del, 10 millioen op de Antwerpsche haven
werken, O millioen op openbare werken in
de hoofdstad en 7 millioen op kanaalwerken
tusschen Luik en Antwerpen, Brussel en
Rupel.
V
De Engelsche regeering heeft eergisteren
bij mojide van Balfour in het Lagerhuis al
weer geweigerd zich over het onderzoek
naar het ficale vraagstuk uit te laten. In
’t kort samengevat kwamen de vragen hierop
neerEerst vroeg Hicks Beach aan Balfour
of hij bereid was gelegenheid te geven aan
het parlement om zich nader op de hoogte
te stellen van de doof Ohamberlain voorgo-
stelde wijziging vair de financieels politiek
van Engeland. Balfour gaf daarop weer
een van zijn gewone ontwijkende antwoorden
„hij geloofde niet dat door zulk een bespre
king een nuttig doel werd nagestreefd”.
Campbell Bannerman merkte op, dat Cham
berlain toch het Huis had uitgenoodigd om
zich over de kwestie uit te spreken. Balfour
antwoordde dat er reeds op verschillende
wijze licht was verschaft geworden over deze
aangelegenheid. Bovendien had Campbell-
Bannerman gelegenheid de zaak weer ter
sprake tb brengen door een motie van wan
trouwen in de regeering voor te stellen.
Een merkwaardig gevolg van de verkie
zingen voor den Duitschen Rijksdag wordt
uit Saksen gemeld. Vroeger bestond in Sak
sen het gelijke stemrecht voor alle burgers
die minstens drie Mark staatsbelasting be
taalden. In 1896 kwam echter de conser
vatieve meerderheid in den Saksischen Land
dag op den onzaligen inval, een wijziging in
de kieswet te maken.
Deze werd uitsluitend ingegeven door vrees
voor het roode spook. Om de sociaal-demo-
craten uit den Landdag te weren, werd het
Iciefnoii 'o. 82
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijk
niet uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post j 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
I
IEICK te letten
VAN
t.
worden afgei e-
s pakjes van vip
m een Ned. ons
an Nommer en
m nevenstaand
Wet gedepo
gt per jaar on-
b die hem aan
9r hem op te
iizigers worden
te maal komen
tsen in Arabië,
lië, Birma, Ma-
12)
Naar die rivier, die tusschen de bergen zoo
wild en woest voorstroomde, zoodat haar gram
schap het kleine meisje deed rillen Naar dit
slot, met de trotsche tinnen, welke zoo verwaten
uit de hooge boogvensters op het dal neer zien i
O neen, neen, dienaar, mijn arm hart, kunt gij
niet verlangen, zelfs niet naar dien grijsaard, die
u zijn dochter noemtAch, tusschen ons bestaan
immers geen banden, die soortgelijke smarte in
mij kunnen doen ontwaken I En toch bemin ik
mijn geboortegiondDaar, tusschen twee diep
neerhangende treurwilgen, licht een grat, neen,
geen duister grat, slechts een kleine bloementuin
met een smalle, witte marmeren .tafel. Daar ligt
een edele vrouw begraven, mijne moeder, die
niet leven mocht, om haar kind ten eenigen dage
gelukkig te maken O, mijn moeder, o dierbaar
wezen, dat in hooger sferen toeft, uwe Eleonora
is zoo eenzaam zoo verlaten
Een heete traan viel op het heerlijk atlasge
waad der gravin en gleed naar den grond De
jonge vrouw wendde zich ijlings van het ven
ster af.
„Weder die zwaarmoedige droomen," berispte
zij zich zelve, «Als kwelgeesten dreigen zij mijn
r
Omtrent den toestand van den Paus wordt
het volgende gemeld
Dr. Mazzoni kwam te half zes op het
Vaticaan en onderzocht den Paus met dr.
Lapponi. Om vyf uur had dr. Lapponi een
onderhoud met dr. Rossoni.
Het bulletin van zeven uur luidtDe toe
stand van den Paus blyft dezelfde. Gedu
rende denrloop van den dag had de zieke
eenige uren van rust. Pols 88, ademhaling
30, temperatuur 36.6.
Het bulletin is geteekend door de doktoren
Mazzoni en Lapponi.
De nacht van 16 op 17 dezer is ook nog
door den stervenden Paus doorleefd, wiens
ziel bet lichaam niet scbynt te willen ver
laten. Hij heeft Woensdag zelfs nog eenige
oogenblikken opgezeten en die doorgebracht
in de troonzaal, waarheen men hem uiterst
voorzichtig had gedragen, terwijl zijn slaap
vertrek gelucht werd. Het opendoen der
ramen was genoeg om op het plein voor ’t
pauselijk verblijf het gerucht te doen ont
staan, dat het einde was gekomen.
De correspondent van de „Köln Ztg.”
seint uit Rome, dat de Paus zóóveel lijdt,
jclat hij den dood als een verlosser moet
verwachten.
Het bediendenpersoneel en de leden der
hofhouding zyn uitgeput, zoowel door ’t nacht
waken als door het voortdurend op de been
zfin gedurende den dag. Sinds de jongste
alarmeerende tijdingen is de stroom der be
zoekers weder sterk'toegenomen en overal
zijn posten uitgezet om hen in bedwang te
houden.
De Paus geeft meer en meer blijk,.dat hij
zijn einde voelt naderen. Hy spreekt er
over in de oogenblikken, dat zijn oude hel
derheid van geest terugkeertmaar de vroe
ger zoo klankvolle stem is nu heel zacht
geworden en wordt moeilijk verstaanbaar.
De „Figaro” zegt, dat de Amerikaansche
kardinaal Gibbons, na aankomst te Havre,
op zijn doorreis naar Rome, Parijs zal aan
doen.
Aan „De Tijd” werd gistenen uit Rome
geseind
Personen, die in den vroegen ochtend het
Vaticaan verlieten, meldden, dat Z. H., of
schoon de nacht weinig rustig was, in de
morgenuren zich vrij verlicht gevoelde.
Eenige uren was Z. H. zeer ter neerge
drukt, maar een groot gedeelte van den nacht
onrustig.
De „Popolo Romano” bericht hedenochtend
in een extra-nummer, dat in het Vaticaan
te vier uur dezen nacht werd meegedeeld,
dat de toestand van Z. H. na twaalf uur
werd door de vrijzinnigen tegen zulk een
reactionaire daad geprotesteerd te vergeefs
wefd voorspeld, dat deze maatregel, waardoor
een groote meerderheid van het volk ge
muilband zou worden, diepe en ernstige
verbittering zou doen ontstaan. De reactio
naire partij en de regeering wilden niet
luisteren. En de regeering liet den koning
bij het sluiten van de Landdagzitting op
28 Maart 1896 zeggen „De eenstemmigheid
waarmede deze kieswet door u is aangenomen
vervult mij met levendige bevrediging, en
ik vereenig my met u in den wensch, dat
deze gewijzigde bepalingen mijn land tot
VQortdurenden welvaart mogen strekken.”
Dat was in 1896. En thans, in 1903, blijkt
het, hoe die kiesbepalingen voor den Landdag
hebben gewerkt. Zy zyn het beste propa-
ganda-middel gebleken voor do partij, die
men wilde uitsluiten. Van de drie en-twintig
Ryksdagleden voor Saksen behooren twee-en-
twintig tot de sociaal-democratende drie-
en-twintigste is een anti-semiet
De Saksische regeering is daardoor tot
nadenken gebrachtzy heeft ingezien, dat
reactionaire uitzonderings-wetten niet leiden
tot het doel. Officieel verklaart zy thans de
kieswet voor den landdag van 1896 voor niet
langer houdbaar, de minister van binnen-
landscbe zaken geeft officieus aan de bladen
kennis dat reeds in April plannen bestonden
tot wijziging. Maar daarvan bleek niets. Nu
ecMfer erkent de regeering „dat de kieswet
van 1896 den invloed der derde klasse van
kiezers op de keuze van kiesmannen in een,
niet met het rechtvaardigheidsgevoel over
eenkomende mate beperkt.” De regeering
wil daarom maatregelen nemen om die kies
wet te herzien; „zy wil daartoe in overleg
treden met een in het laatst van Augustus
of in het begin van September byeen te roe
pen vergadering van op dit gebied byzonder
competente leden der beide Kamers van den
Landdag. Aan die vergadering zal de re
geering niet alleen het reeds bijeengebrachte
en nog te completeeren materiaal voorleggen,
doch ook geformuleerde voorstellen voor kies-
wetwjjziging”.
Zelden heeft een regeering op zoo grondige
wyze een wet veroordeeld, er. een les getrok
ken uit een stemming. Wanneer nu de nieuwe
kieswet maar met de hardheid der les in
overeenstemming is, en eens finaal opruiming
wordt gehouden onder de reactionare bepa
lingen
De houding der Saksische regeering kan
andere Duitsche Staten ten voorbeeld strekken.
Het Pruisische kiesstelsel, van 1849, is het
slechtstdenkbare en roept dringend om her
ziening. Zal de Pruisische regeering daarmede
drie klassen-stelsel ingevoerd. Te vergeefs wachten, tot zy ook een ervaring heeft apge-
hart te doen bersten, maar het zal hen niet ge
lukken, het zal niet, want ik wil het niet. Had ik
slechts iemand, wien ik rriijn onbegrensd vertrou
wen kon schenken I Angelika1 Ja, zij zou mij
verstaan hebben. Maar liever laat ik mijn hart
opnieuw verdorren, alvorens ik deze slang nog
maals aan eigen boezem voede. Hare oogen be
rokkenen mij meer smart, dan alle uren van zorg
en nood." Met fier opgeheven hoofd schreed de
gravin naar het bloemprieel en vleide zich daar
neer
Het was alleszin verklaarbaar, dat voor de harts
tochtelijke geaardheid der gravin iedere samen
komst met de eenmaal zoo geliefde vriendin een
ware gruwel waseensdeels, omdat sedert dien
noodlottigen avond, welke haar Angelika’s belang-
stelling voor den professor onthulde, zij een on
overwinnelijke afkeer tegen het jonge meisje koes
terde anderdeels, omdat zij het onrecht, dat
zij daarmee beging, maar al te wel begreep en
door Angelika’s vriendelijkheid eeuwig en al
toos dezelfde vaak bitter beschaamd werd.
Waarom de gedachte' aan een verstandhouding
van dit tweetal haar, de ongenaakbare, zoo on
dragelijk martelde, kon zij zich nog niet verklaren
genoeg, zij vreesde de mogelijkheid en wijtte dit
in hoofdzaak haar mededingster" die zij met alle
slechts denkbare verleidingskunsten toegerust
waande.
«Zijne Excelentie, graaf Rechbergdiende de
livereibediende aan, door den ceremoniemeester
op den voet gevolgd, De gezante stond langzaam
op. Rechberg snelde naar de dame toe en
kuste haar de fijne rechterhand.
daan als die van Saksen. Of zal deze Sak
sische ervaring ook haar ten voorbeeld strek
ken P Die vraag, zegt de Voss. Ztg., mag
thans wel eens gesteld worden.
Volgens een telegram uit Boedapest, geda
teerd 14 Juli, vergaderden Dinsdag veertig
leden van de Onafhankelykheidsparty in de
woning van den leider der obstructionisten,
Barabas, en besloten om aan den minister
president, graaf Khuen Hedervary, nogmaals
stellige verklaringen te vragen, omtrent zyn
houding inzake de militaire eischen der re
geering. Tevens werd aangenomen om de
obstructie to the bitter end door te zetten,
ingeval de verklaringen van den graaf niet
volkomen bevredigend luiden.
Men kan echter wel aannemen dat het
voor den minister-president ondoenlyk zal
zyn de wenscben van Barabas en diens vol
gelingen in te willigen, zoodat een nieuwe
crisis te wachten is. Wel wordt door velen
geloofd dat graaf Khuen trachten zal de
dwarsdrijverij dood te drukken door middel
van geweld, maar anderen zeggen weer dat
men te Weenen geen goedkeuring aan der-
gelijke geweld-maatregelen zou willen geven
en dat men veeleer geneigd zou zyn om
binnen niet al te langen tyd graaf Khuen
door een meer plooibaren minister-president
te vervangen.
Uit telegrammen van gisteren heeft men
kunnen zien, dat de minister-president in
het Huis van Afgevaardigden geweigerd heeft,
aan de wenschen der obstructionisten tege
moet te komen. De vergadering was uiterst
rumoerig. Khuen werd uitgefloten en uitge
jouwd, maar ook minuten achtereen door
zyn partygenooten toegejuicht.
In Servië keert zoo langzamerhand het
oude geharrewar weer. In officiers kringen
is men ontevreden over de bevorderingen van
de officieren op Konings naamdag en maakt
den Minister van Oorlog daarvan een ver
wijt. De kranten trekken party voor de
officieren en het lieve politieke leven is weer
in vollen gang.
De verhouding tusschen den Vorst van
Bulgarije en de Porte wordt eiken dag aan
genamer. De diplomatieke agent van Bulga
rije te Konstantinopel, Gueschoff heeft de
opdracht gekregen aan de Porte de verzeke
ring over te brengen van de vredelievende
bedoeling van zyn Regeering. De Bulgaar-
sche exarch heeft aan de Bulgaarsche Mace-
doniërs een herderlijken brief gericht, waarin
hy hen opwekt zich te onderwerpen aan de
bevelen van den Sultan en hen ingeval van
gepasseid, en had zich zeer goed geconserveerd,
zoo goed ten minste de uiterlijke schijn liet be
vroeden. In hoeverre de kunst zijner wankelende
natuur te gemoet kwam, Weet uitsluitend het ge
heim van zijn kamerdienaarder groote wereld
was het krachtig uiterlijk en dé flinke houding van
den voornamen weduwnaar meer dan vol
doende.
«Ik verheug mij ten zeerste, waarde graaf,"
begon de jonge vrouw na een kleine pauze,
tijdens welke de graat vol bewondering zijn
^schoone vis-d-vis in oogenschouw nam, «eindelijk
—ar eens in de gelegenheid te zijn gesteld, iets
k van het hofleven te vernemen. Deze nieuwsgierig-
heid is vergeeflijk, wanneer men bedenkt, hoe
weinig ik in den laatsten tijd mijne vertrekken
verlaten heb.
„Een feit, dat ons aller leedwezen in niet geringe
mate verwekt heeft. Gij waart lijdend, zeidu pro
fessor Normann.
„Zenuwachtig, opgewonden, overspannen, „ant
woordde Eleonora, terwijl een lichte blos hare
wangen overtoog. „In ieder geval is mijn lijden
niet vau dien aard, dat ik mij ongerust behoef te
maken
Integendeel, ik gevoel werktuigelijk, hoe wel
dadig een gepaste en aangename verstrooing op
mijn geschokt zenuwgestel zou werken, en wenschte
u derhalve vriendelijk te verzoeken, waarde graat,
mij een weinig omtrent de meest belangrijke
hofnieuwtjes te vertellen."
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des iniild.
«Eindelijk is het mij vergund, persoonlijk naar
den welstand van de kroon aller vrouwen te infor-
meeren, zeide hij galant „Ja, wie maar altijd den
aandrang zijns harten volgen en de duizend kleine
dienstbewijzen van zich afschudden mocht, die
zou thans niet gedwongen zijn, zijn vergeten per
soonlijkheid, u weer in het geheugen terug te
roepen I"
«Gij zijt wel vriendelijk. Excellentie ik vergeet
echter mijne vrienden nooit
En gij rekent mij inderdaad tot deze, gravin
werkelijk
«Zeer zeker, Excellentie, en zulks na een onbe-\ f- weër
dreigelijke proefneming." s van 1
«En waarin zou die proefneming bestaan heb
ben vroeg de graaf met vuur.
«Wend in mijn lokalen den blik om u heen,
waarde graaf, in spijt van het vergevorderd uur
zijn zij geheel leeg.»
„Dat wil dus seggen?" viel Rechberg ijlings in.
Dat wil zeggen, Excellentie, dat de heden aan
wezige gasten het oprechter met mij meenen, dan
de uitblijvenden, niet waar
«Zeer logisch gesproken, mevrouw de gravin,
ik kan diensvolgens voor mij op een nog hoogere
graad van oprechtheid aanspraak maken dan
alle overigen. Gij ziet, ik ben de eerste ge
weest.
„Voorzeker," antwoordde de gravin, terwijl
zij aanvallig op een leunstoel aan hare zij|de
duidde.’ I
De ceremoniemeester maakte een buiging ën
gaf der uitnoodtging onverwijld gevolg Hij was
een nog zeer statige verschijning, even de vijftig I
Telefoon Xo. 82
A D V E R T E N T I E N worden geplaatst van
1—5 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
s
