No. 9162.
DISCRETIE.
gang.
Meuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
Dinsdag 21 Juli 1903.
Bultenlandscli Overzicht.
FEL1LLH1 OM.
O
O
van
Inzending van Advertentiën tot. 1 uur dei» inidd.
een
«4
(Wordt vervolgd.
n
fiOMStHE 0IIIRAM
Telefoon No. 62
A O V K KTE N T I EN worden geplaatst
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
leieloon No. 62
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
]>ost 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
de nationalistische party bedehkelyk en ge
vaarlijk is.
In politieke kringen wordt bet besluit van
Kossuth als een daad van zwakheid eri half
heid beschouwd. Rationeel ware geweest, dat
Kossuth de leiding had blyven behouden en
de obstructionisten uit de partij had geslo
ten. Thans meent men, dat Kossuth van de
obstructie gebruik wil maken zoo zy succes
heeft, maar de verantwoording van zich wil
schuiven zou zy mislukt. Doch deze politiek
zal, naar de „Hirlap” uiteenzet, geen resul
taten hebben. Want de uiterste linkerzijde
rekent te vergeefs op een nieuwe ministe-
rieele crisis. Om den vrede te verkrijgen werd,
naar de „Nette Freie Presse” zegt, een kabi
net aan de oppositie opgeofferd. Een tweede
maal kan dit niet weer gebeuren, te meer nu
de oppositie, de overeenkomst door Kossuth,
Justh en Komjathi met graaf Khün aan
gegaan niet schijnt te willen aannemen. De
liberale party zal eindelyk tot krachtiger
maatregelen moeten besluiten om de oppo
sitie te bestrijden.
Dit alles heeft Kossuth juist ingezienhy
wilde zich door zyn party niet laten verlei
den tot woordbreuk jegens graaf Khün He-
dervary. Of hy echter den goeden weg in
sloeg, toen hij de leiding der onafhankelyk-
beidspartü neerlegde, is een andere vraag.
In de Kamer zetten Barabbas en zyn
vrienden inmiddels de obstructie voortacht
en vijftig nationalistische afgevaardigden zyn
aan hun nienwep leider getrouw gebleven.
Dadelyk na de opening der zitting vroeg
Barabbas aan graaf Khün zyn programma
betreffende de nationalistische eischen bloot
te leggen. Welke voornemens heeft de mi
nister tegenover de verzoeken om invoering
der Hongaarsche taal als legertaal, en de
invoering van Hongaarsche herkenningstee-
kens en Hongaarsche vlaggen Zal de minis
ter by de Kroon aandringen op het toestaan
dier concessies, wanneer de nieuwe legerwet
zal worden ingediend
„De tyd dringt. Onze souverein is oud. Wy
kennen hem als een trouw beschermer dor
Grondwet. Maar wie weet wat later gebeu
ren zal Men dreigt ons met absolutisme,
maar wy vreezen dat niet. Wy verkiezen het
zelfs boven een schyn-grondwet. De minister
verklaart, dat hy het beginsel-program van
het kabinet-Szell zal volgenmaar waarom
vernemen wy uit zyn mond niet de belofte
van trouw aan recht en wet Voor de laatste
maal vragen wy thans zal de Minister onze
eischen in willigen by de indiening der leger
wet P Van zyn antwoord zal veel afhangen
zyn zwijgen echter zal de opgewondenheid
in het land doen toenemen”.
Minister Khün wees er in zyn antwoord
14)
Met woest rollende oogen zocht zij zich aan
de ijzeren hand van den professor te onttrekken
deze echter zat daar als een uit erts gegoten beeld,
en wierp bij wijlen een onderzoekenden blik op
de Koninklijke ouders, die slechts met de uit
drukking der hevigste zieleangst zijne blikken
trachtten te kruisen. Ik moet bekennen, gravin,
dat deze uren nimmer uit mijn geheugen gewischt
zullen worden.*
Verder, verder!* lispelde Eleonora.
«Daar dreunde^ zware slagen van den nabij
gelegen Domzij klonken afgrijselijk door de
grafstilte van het ruime slot het was midder
nacht. De ziekte slaakte een hevige gil, die ons
allen door merg en been drong, en zonk levenloos
op hare sponde terug. Met een luiden kreet van
ontzetting en wanhoop stortte zich de Koningin
over de verwelkte gestalte harer dochter. .Mijn
kind sterft, o red, mijn kindl De Koningin had
het hoofd tegen de schijven gedrukt en staarde
sprakeloos voor zich heen. Dan eensklaps ver
liet de professor zijne zitplaats, uit zijn oogen
straalden hoogmoed en zelfbewustzijn en zijne
stem beefde van innerlijke ontroering. .Neen,
Majesteit, uwe dochter leeft en zal genezen, de
Voordat de ster van Paus Leo XIII voor
goed onder den horizont verdwijnt, is zy
opnieuw sterker gaan stralen. Vrydag
moet de Heilige Vader een der beste dagen
van zyn ziekte doorleefd hebben, en volgens
een der telegrammen kan deze toestand nog
eenigen tyd duren, daar het pleurisvocbt, na
een snel toenemen in de vorige dagen, nu
gebleven is wat het was, terwyl alle andere
functiën regelmatig blyven, hoewel eeniger-
raate gedrukt. De Paus heeft zich gevoed met
consommé en een weinig lamsvleesch. Hy heeft
niemand ontvangen, behalve ’s avonds kardi
naal Rampolla, dien bij heeft laten roepen.
Vernemende dat eenige kardinalen zich in het
zijvertrek bevonden, heeft hy hun zyn zegen
gezonden. Hij herinnerde zich dat het Sint
Leodag was en heeft daarom door een geheim
kapelaan een Mis doen vieren in de groote
kapel.
De geneesheeren verbergen echter niet dat
de lichte verbetering vandaag weer verdwenen
kan zyn.
Donderdagavond heeft Rampolla gevraagd
enkele bevoegdheden te mogen uitoefenen die
den Paus zyn voorbehouden. Deze ontving,de
vraag gunstig en nam de daartoe r.oodige
maatregelen. Rampolla gaf vervolgens verslag
aan dén Paus van de deelneming der wereld,
ook van vele niet-katholieken, in zyn ziekte.
De Paus was daar verheugd over en vroeg aan
Rampolla staatkundige nieuwsberichten. Ram
polla antwoordde bondig en Z. H. volgde de
uiteenzetting met groote helderheid van geest.
Donderdag toen de Paus zich wat verlicht
gevoelde en in zyn fauteuil zat, zei dr. Mazzoni
lachend„Ik zou wel een oogenblik willen
ophouden met chirurgie om photograaf te
worden.” De Paus stemde glimlachend toe, en
dr. Mazzoni nam drie photo’s van zyn patient.
Kardinaal Oreglia, de kardinaal-kamerling,
heeft weer een bewys gegeven van zyn voort
varendheid, door een soort penning te laten
slaan zonder welke na den dobd van den
Paus niemand op het Vaticaan magókomen.
Het doel is het binnendringen van vreemde
lingen te weren. Deze penningen dragen aan
de eene zyde het opschrift: „Interregnum”
(tusschenregeering)aan cty andere „Juli 1903”.
Als de Paus nu ook maar niet deze penningen
te oud laat worden, door het tot Augustus uit
te houden.
In verband met de naar allen schyn toch aan
staande pausverkiezing, wordt in buitenland-
sche bladen herhaaldelyk het veto-recht be
sproken, dat volgens traditie aan Spanje,
Frankryk en Oostenrijk toekomt. DePopolo
Romano bevat echter een blijkbaar geïnspi-
vrouw.
.Ik handelde onverantwoordelijk, mevrouw de
gravin, u een zoo gedetailleerde beschrijving te
geven, teedere karakters als het uwe dienen met
eenige omzichtigheid behandeld te worden."
«O, toch niet!" smeekte Eleonora, allengs haar
gewone bedaardheid hernemend. .Het was maar
een plotselinge ontroering, welke mij overviel.
Zie, Excellentie, nu is zij geheel van mij ge
weken
.Het was toch zeer onvoorzichtig van mijl*
hield Rechberg vol, wien deze opgewonden toe
stand vrij bezorgd maakte.
.Wanneer gij dan zoo plechtig in uw schuld
volhardt,» zeide de gravin lachende, dan kent
gij den eigenlijken inhoud van het verhaal een
derde, uw redenaarstalent echter twee derden toe,
want iedir nog zoo krachtig vrouwenhart zou
bij die gloedrijke schets sneller geklopt hebben.»
»Ik zou dus het voorrecht genieten, uwe volle
tevredenheid te hebben verworven vroeg Rech
berg met gesmoorde stem, terwijl hij zijn leunstoel
een behendige wending gaf, welke hem in dichtere
aanraking met de gravin bracht.
«Inderdaad, Excellentie, ik mag u mijn lof niet
onthouden
«En gij zult ten dank mij het beloofde loon
verleenen?» fluisterde Rechbefg met steeds zach
tere stem.
Van welk loon spreekt ge, waarde graaf f»
»Een kus op die schoone, kleine hand!»
Ditmaal ontbraken der anders zoo behendige
vrouw de juiste woorden, om een haar onverdra-
gelijke eisch af te wyzen en toch, toch mocht zij
den graaf na dit uur beleedigen nog terugstooten.
Zou zij hem zijn verzoek toestaan Ondoordacht
mocht zij thans in geen geval te werk gaan, er
stond met die onopgesmukte huldiging zoo »eel
belangrijks in verband. Eene kbine pauze ontstond
gedurende welke Rechbergs blikken steeds gloeien-
der, die van Eleonora allengs verwarder elkaêr
kruisten.
»Gij aarzelt, gravin Ik ben niet vermetel ge
noeg, dit aarzelen ten mijnen gunste uit te leggen
of mag ik hopen Mag ik aan de vervulling
mijner schoonste drooinon gelooven
«Mejuffrouw Angelika von Alten!» riep Baltha
zar met luide stem
De gravin voelde zich van een centenaarslast
ontheven, zij streek met den kanten doek ijlings
over het gloeiend voorhoofd, als wilde zij daarmee
de herinnering aan dit drukkend uur voor altijd
uitwisschen, terwijl de graaf, de wanhoop op het
gelaat, zijn armstoel terugschoof en eveneens op-
stond.
«Wees, mij van harte welkom, Angelika!» Met
deze woorden begroette Eleonora het jonge meisje
zoo verheugd, als het sedert dien Octoberavond
niet meer het geval geweest was.
»Ik kom laat, maar ik kom, Elly,» zeide het
lieftallige meisje, nadat zij voor den stommen
graaf een lichte buiging had gemaakt, aan den
arm harer vriendin zich naar de sofa -be
gevend.
op, dat hij met do leiders der onafhankelyk-
heidsparty een overeenkomst aanging, en
dat die party zich daaraan niet hondt. Hy
is voornemens de beloften door het vorige
kabinet gedaan, na te komenen hy wil
alles doen om de eischen der natie met betrek
king tot de militaire qnaestie in te willigen.
Maar hy kan niet toestaan, dat de Kroon
wordt betrokken in zaken, die alleen den ver
antwoordelijken minister aangaanen hij
weigert zich uit te laten over de vraag of
de Kroon hem gemachtigd heeft do door
hem genite meeningen in de Kamer mede te
deelen.
Toen de Minister zeide, dat by voortzet
ting der obstructie de meerderheid hem zou
steunen by het zoeken naar middelen om uit
den parlementairen doolhof te geraken, ont-
'ketende hy een waren storm. Zelfs Kossuth
verklaarde, dat Kamerontbinding en nieuwe
verkiezing, vóórdat de ex-lex-toestand opge
heven is, noodlottig worden zou. Een afge
vaardigde riep „By Philippi zullen wy elk
ander wederzien”, doelende op de nederlaag
die Octavianus daar Brutus toebracht. „Ja,
by Philippi”, antwoordde de Minister. „Maar
het volk zal er tegen u zyn 1”
In de liberale clubs verklaarde graaf
Khün, dat hy er niet aan denkt de Kamer
te ontbinden. Hy hoopt zonder dezen uiter
sten maatregel aan den ex-lex-toestand
einde te maken.
reerd artikel, waarin wordt gezegd, dat Italië
het verouderde en zelfs door twee Pausen
(Gregorius XVI en Pius IX) veroordeeld
vetorecht niet erkent. Italië waarborgde de
bescherming van de volledige vryheid van het
conclave en elke macht, die op deze vryheid
inbreuk zou willen maken, vond niet tegen
over zich den kleinen Kerkelyken staat, maar
het groote Italië, dat tot plicht had de on
afhankelijkheid en de geestelijke rechten der
kerk, en het eigen historische en nationale
recht te verdedigen.
Of .Italië nu ook nog zoo ijverig zou zyn
om voor de rechten van het conclave desnoods
gewapenderhand op te komen 't
In een hoofdartikel betoogt de „Temps,”
dat Frankryk en Engeland om duurzaam te
geraken tot een bevredigenden toestand van
samenwerking in de wereld, moeten trachten
de vele geschillen uit den weg te ruimen,
die steeds tusschen de beide natiën hangen.
Juist de veelheid en veelzijdigheid der kwes-
tiën maakt, dat van onderhandelingen over
een algemeene oplossing zooveel te wachten
valt. Etienne, de vice-president van de
Franscbe Kamer, heeft even vóór de reis
van Loubet naar Londen in de Engelsche
National Review een overzicht gegeven van
de geschilpunten welke op koloniaal gebied
de beide rQken in een toestand van argwaan
houden. De „Temps” geeft in enkele ruwe
trekken aan, hoe men elkaar wederzijds te
gemoet zou moeten komen. Aan Engeland
zou Egypte worden overgelaten. Frankryk
moest Marokko onder handen kunnen nemen.
In Siam komt het slechts aan op de juiste
naleving van bestaande tractaten. In midden
Afrika moest een regeling worden getroffen
zoo, dat Frankryk een behoorlijken verbin
dingsweg kreeg van Fransch Soedan naar
de Fransche bezittingen bij het Tsjad-meer.
De nieuwe Griokscbe minister van Jus
titie, Merlopulos, is rechtsgeleerde en was
afgevaardigde voor Messenia. Hy staat alge
meen bekend als een door en door kundig
man en men vertrouwt, dat hy, zoo hem de
tyd gelaten wordt, de jammerlijk verwaar
loosde justitie reorganiseeren zal. De minister
van Eeredienst, Pharmakopulus, is een volle
neef van den ouden Deliannis, en rechtsge
leerde te Nauplia. Men zegt, dat hy én zyn
betrekking èn zyn ministerschap geheel aan
zijn bloedverwantschap met Deliannis dankt.
De minister van Oorlog, Konstantinids, lui-
tenant-kolonel der infanterie, gaat door voor
een hoogst bekwaam officier, die in den
laatsten oorlog met Turkye zich aanvoerder
van talent getoond heeft. Ralli treedt op als
tijdelijk minister van Financiën voor Kara-
panos, die zich naar Londen ingescheept
heeft, om werkzaam te zyn in vereeniging
met den nieuwen consul-generaal in het be
lang van het krenten-monopolie. Karapanos
zal, wanneer bij zyn terugkeer dit ministerie
nog aan het bewind is, de taak van Ralli
overnemen.
Franz Kossuth heeft het presidium van de
onafhankelykheidsparty in Hongarye neer
gelegd. In een bijeenkomst der party deel
den Kossuth, Julius Justh en Bela Komjathi
hun plan om af te treden mede. Kossuth
voerde het woord. Hy gaf als reden voor zyn
aftreden aan, dat een aantal leden der par
ty het besluit om de obstructie tegen het
kabinet-Khün Hedervary te staken, niet
opvolgden. De meaning, dat door de voort
zetting van de obstructie nationalistische
concessies bij de legerwetten zouden worden
verkregen, achtte Kossuth onjuisthy koes
tert de beste wenschen voor de nationale
gedachte, die in het partypropram wordt
uitgesproken, doch meent dat de houding van
crisis is voorbij
«Het overige kunt gij u voorstellen. De Koning
drukte den wakkeren man de handen als een
lieven vriend, de Koningin vond geen woorden
genoog, om den levensredder harer dochter, die
na weinige minuten haar bewustzijn herkreeg,
genoegzaam te danken.
Men zou haast zeggen, dat de professor, als een
heerlijk geschenk, van de eene hand in de andere
ging, ieder wilde hem spreken, ieder hem uit den
grond zijns harten filiciteeren
«In den loop van den anderen dag, gravin,
bracht men hem uw verzoek, waaraan hij ook
spoedig gevolg dacht te geven, maar de Konin
gin zelve mengde zich er in «Niets daarvan,
beate Normann, gij moet bij ons blijven, de
schoone Zweedsche moet nog maar één dag ge
duld oefenen." En ook de prinses smeekte met
zoo hartroerende stem, haar toch niet te verlaten,
dat hij eindelijk toestemde, zich voorshands schrif
telijk bij u te verontschuldigen men zegt, dat
de Koningin hem hiertoe persoonlijk pen en inkt
heeft gereikt."
»0, myn God," dacht de jonge vrouw, terwyl
zij zich vergeefs beijverde, hare ontroering te be
dwingen, en hoe heb ik hem destijds bejegend I*
Werktuigelijk beefde zij, toen zij aan haar eerste
ontmoeting met hem dacht.
Of hij zich deze onvriendelijke ontvangst nog
herinnerde.
Rechberg bemerkte zeer goed de toenemende
ontroering der gravin, alsmede de hoogroode blos
welke haar wangen overtoog, maar hij wijtte dezen
toestand aan het ziekelijk zenuwgestel der jonge
