i 182,
REN,
■K
loting
LIK
DISCRETIE.
TEGELS.
'hier.
opIJs
r o.»5.
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
\o. 9169.
Woensdag 29 Juli 1903.
•t,
Bullenlandscli Overzicht.
rrio.
FEUILLETON.
n f 0.45.
GULDEN.
42ste Jaargang
Inzending van Advertentiën tot 1 uur de? midd.
schap.
lend,
verband
Zn. Gouda
VFardt virutlfd.}
het nieuwste
indcld.
PERS.
lanstelt.
Gouda, ALBs.
nendaal 1123,
oenJOH. db
IS,
niek.
der van 5 Old.
der van 4 Gld.
der van 3 Gld.
der van 2 Gld.
der van 1 Gld.
JEN
oog der
Ice hand.
fiounscBX toi n tvr.
van den overledene uitgenoodigd om de
voorlezing in de zaal van het consistorium
van het voor hen z>o verpletterend docu
ment te komen by wonen. De meeaten zul
len er gisteren wel niet zjjn heengegaan1
Telefoon M2
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
een prot(fhotarius een lange Latynsche akte
voor, vermeldende alle ceremoniën in ver
band met 's pausen dood en de bijzetting
van het Ijjk.
De looden kist werd opnieuw verzegeld en
geplaatst in een eikenhouten omhulsel, dra
gende op het deksel de wapens van Leo.
Deze kist werd gezegend en door het kapittel
van het Vatikaan geleid naar de loculus,
den eenvoudigen sarcophaag boven de deur
naar de linkergalerfl van de kapel, waarin
ze zonder verder cerfemonieel werd geplaatst.
Hier blijft het lijk op zijn minst eenjaar
tenzij de nieuwe Paus binnen dien tijd mocht
komen te sterven totdat het graf in de
door den overledene aangewezen* kerk ge
reed is.
De bijzetting van het lyk van paus Leo
XIII beeft Zaterdag plaats gehad met al
den praal en alle plechtigheid waarover de
Roomsche Kerk kan beschikken.
Een paar duizend belangstellenden waren
toegelaten in de koorkapel, waar het voor
naamste deel van de plechtigheid plaats had.
In de Sacramentskapel sprak de deken van
de kanunniken een absolutie uit, waarna het
doodsbed onder het zingen van het „Mise
rere” werd opgenomeu door de stoeldragers,
omringd door nobelgarden en broeders van
de aarts-confrerie van St. Michael van Borgo,
dragende brandende kaarsen.
Voorafgegaan door waardigheidsbekleeders
van het pauselyk hof, gevolgd door kamer-
heeren en prelaten van hooger rang werd bet
lijk door het schip van de basiliek om het
pauselijk hoogaltaar, tusschen twee rjjen Pa-
latjjnsche garden, naar de koorkapel gedra
gen. Midden in de kapel werd de lijkbaar
neergezet, met het hoofd van het lijk naar
het altaar gekeerd.
Na de voorgeschreven litturgische gezan
gen en onder het onophoudelijk luiden van
de doodsklokken, werd opnieuw de absolutie
uitgesproken. Daarop trad de majordomos,
mgr. Cagiano de Adzevedo, naar voren en
bedekte, ten diepste bewogen, het gelaat van
het lijk met een wit zijden sluier. Daarover
legde de prefect der ceremoniën, mgr. Ruggi,
een rood zijden doek en vervolgens vouwde
hjj het roode met gouddraad doorweven
kleed, dat over de baar was gespreid, over
het lyk samen.
Edel wachten traden nu naderby, namen
het lijk op en legden het in de met purper
fluweel gevoerde kist van cypressenhout.
Wederom kwam de majordomos naar voren
en legde naast het lijk drie purper fluweelen
beurzen met 25 gouden, 25 zilveren en even
veel bronzen munten de eerste der door den
Paus benoemde kardinalen legde daarbij een
perkament met de data uit 's pausen leven,
gevat in een glazen koker.
Vele aanwezigen waren tot tranen geroerd.
Onder het zeggen der gebeden kusten graaf
Pecci, ’8 pausen neef, en graaf Rospigliosi,
bevelhebber van de Zwitsersche garde, de
voetzolen van het lyk, en toen werd de kist
gesloten en gezegeld door den Kamerlengo,
mgr. Oreglia, den majordonus, en mgr. Ram-
polla.
De verzegelde kist werd geplaatst in een
looden omhulsel voorzien van een opschrift,
vermeldende de namen, den leeftijd, de re-
geeringsjaren en den sterfdag van Leo XIII.
Terwijl het deksel werd dichtgesoldeerd las
In de tweede lezing in het Engelsche La
gerhuis is het ontwerp tot waarborging van
den intrest der Transvaalöche leaning van
35 millioen p. st. aangenomen.
Minister Chamberlain verklaarde naar aan
leiding van het voorgesteld gebruik van In
dische koelies bjj de spoorwegen, dat de
openbare meening in Transvaal vijandig was
tegen den invoer van Aziatische arbeids
krachten en daarom wilde hy niets doen
om dezen invoer te begunstigen. Maar indien
de openbare meening niet meer vijandig was
tegen den invoer, zou hjj met deze opinie
meegaan, om dezelfde reden als hjj thans
met de tegenovergestelde opinie medeging.
De discussie over de quaestie van den in
voer van Chineesche arbeidskrachten was
voorbarig, want geen voorstellen te dien
opzichte waren hem gedaan. Hy was van
oordeel dat de nieuwe koloniën aan haar
verplichtingen zouden kunnen voldoen en in
de toekomst tot de meest voorspoedige der
Britsche koloniën zonden behooren. Hjj
wenschte indien geen imperiale belangen dit
beletten, Transvaal als zelfregeerende kolonie
te behandelen.
s verkrijg-
andere
party in de laatste jaren aangenomen niet
van een aard is om tot samenwerking uit
te lokken.
Vele liberalen hebben overigens by de ver
kiezing van Bernard Castle voor den arbei-
derscandidaat en tegen den offlcieelen hunner
party gestemd, aangezien zjj de houding van
dien candidaat, de heer Beaumont, niet kon
den goedkeuren.
De uitslag dezer verkiezing doet overigens
zien, dat de Britsche kiezers zich nog niet
door Chamberlain’s plannen en voorstellingen
hebben laten paaien.
*9)
Want door dit uittreden uit de stille vertrekken
behooren zij een wereld, die hen nimmer als huns
gelijken beschouwen, doch er steeds een genoegen
in vinden, deze tweeslachtige schepsels in hun
eigenlijke sfeer terug te dingen. En wat hebben
zij dan gewonnen In een ongelijkcn strijd heb
ben zij hun vrouwelijkheid verloren.*
«En is het dan niet bovenmate kL-in geestig van
de vertegenwoordigers van het sterkere geslacht,
wanneer zij de nauw opgeschoten kiemen in de
geboorte trachten te verstikken vroeg de gravin
eenigzins scherp.
«Het ia niet kleingeestig, het is natuuriyk,*
antwoordde Normann met klem «De man wil
geen geleerde reisgenoote op den levensweg heb
ben, maar hy wil een vrouw een vrouw met
al hare zwak en eigenaardigheden. Hij wil de
opvoeding zijner gade zelf voltooien, daarom moet
zij gevoegelijk zijn heerschappij erkennen, zoodra
zij hem hare lietde geschonken heelt en met hare
liefde haar achting.
Vrouwelijkheid, ziedaar het zoete toovermiddel
dat den man ook aan het ©ogenschijnlijk niets-
beduidend meisje kluisteren kan een onbaat
zuchtige gehechtheid aan den uitverkorene haan
De verkiezing te Bernard Castle is op een
verpletterende nederlaag der unionisten en
een triomf voor de arbeiderspartij uitgeioopen.
Geljjk men weet, was dit kiesdistrict tot
dusver vertegenwoordigd door een liberaal.
Na den dood van den heer Pease moest een
nieuwe verkiezing plaats hebbenmaar de
kans op een overwinning der regeeringspartjj
zou hierbjj gering zjjn geweest, wanneer de
anti-ministerieelen niet onderling verdeeld
waren geraakt, liberalen tegen arbeidspartjj.
De candidaat der arbeidspartjj, Henderson,
was het eerst in het veld en vele liberalen
waren van oordeel, dat hjj diende gesteund
te worden en de liberalen zelve geen eigen
candidaat vooruit moesten schuiven. Tochdeed
zulk een candidaat zich voor, de beer Beau
mont. Een vinnige twist ontstondgeen van
beide partjjen wilde toegeven en de vrees
scheen niet ongewettigd, dat de ministerieelen
van de verdeeldheid onder hun tegenstanders
voordeel zouden trekken en den strjjd winnen.
Herstemmingen toch werden in Engeland niet
gehouden en wie de betrekkeljjke meerder
heid heeft, wordt als verkozen beschouwd.
Ondanks de bjjzonder ongunstige omstan
digheden, waaronder de strjjd werd gevoerd,
heeft de heer Henderson dien toch gewonnen.
Hjj vereenigde op zich 3370 stemmen,
terwjjl de unionist er 3323 en de liberaal
2809 verkreeg.
Arbeiderspartij en liberalen hebben te za-
men 6179 stemmen uitgebracht, tegen de
ministerieelen 3423. Een meerderheid tegen
de regeering uitgebracht dus van 2856’ stem
men. Bjj de vorige verkiezingen bedroeg die
meerderheid 1073, Een groote vooruitgang
in ieder geval.
Deze uitslag zal aan de arbeiderspartij nieu
wen moed geven, om zich te organiseeren en
aan den politieken strjjd mede te doen.
Tot dusver had zjj slechts vier vertegen
woordigers in het parlement. By de volgende
verkiezingen zal zjj ongetwjjfeld moeite doen
er een grooter aantal te verkrjjgen.
Wanneer een succes als dat van Barnard
Castle haar maar niet overmoedig maakt en
aanspoort zich geheel van de liberale party
af te scheiden. Verdeeldheid voor de stembus
zou voor beide partjjen noodlottig kunnen
zjjn. Niet altjjd zal het even goed afloopen
als thans te Barnard Castle.
De leiders der arbeiderspartij zjjn echter
koppig, terwyl de houding door de liberale
dame. Maar twee donkere, gloeiende oogen had-
den den heeten druppel zien vallen, twee oogen,
die met zulk een onuitsprekelijke deelneming op
de aanvallige trekken van Eleonora rustten, Wal
ter Normann's oogen. Hij verliet zjjne plaats en
doorschreed, als in gepeins verdiept het vertrek,
daar een koortsige gejaagdheid zich van zijn per
soon had meester gemaakt.
De tatel is gedekt, mevrouw de gravin,» riep
Balthazar, middelerwijl hij de beide vleugeldeuren
opende.
De gezante verhiel zich met haar gewoon be
daardheid en bood den ceremoniemeester hare
hand. Normann naderde Angelika, die zich met
een verrukkelijken glimlach aan zijn arm hing.
Hij bleef opzettelijk eenige stappen achter het
vooruitschrijdend paar terug.
«Wat scheelt u toch heden avond, Angelika
vroeg hy met zachte stem. »Uwe rozige wangen
zijn bleek en uw oog is vochtig. Waarom dit
alles
«Ik kan niet vroolijk zijn, waarde vriend,» ant
woordde zij treurig.
«Wat bedroeft uw hart? Ik mag het immers
wete/j! vroeg hij glimlachend
kWanfteer zal die kwellende onzekerheid een
eipde nemen?» f*
•Spoedig, AngeliW, v<ilro^< op mijl*
•Spoedig? Ach, ik heb rMwls zoo lang gedul
dig gewachtV
•Hoe Gij zoudt nu nog wankelmoedig wor-
den Toch niet. AngeTita, wendt den blik omhoog
ik ben immers bij u!
«Gij xijt mijn eenigen hoop, voorzeker,»
Gisteren zou in de congregatie het testa
ment van wjjlen Leo XIII worden voorge
lezen. Voor ’s Pausen bloedverwanten is,
naar de correspondent der Neue Freie Presse
seint, de opening van den uitersten wil van
den Paus grootendeels een verpletterde slag
geweest. Wjj hebben trouwens <M eenige dagen
geleden medegedeeld, dat het meeste van de
nalatenschap van Joachim Pecci gezegd Leo
XIII, aan de kerk kwam. Zjjn erfgenamen
zjjn bedroefd en vertwjjfeld en zjj zeggen,
dat de overledene zoo goed als geen be
grip had van de oconomiscbe verhoudingen
van onzen tjjd. Voor zich zelf gebruikte hjj
nauweljjks drie lire per dag en hjj was vree-
seljjk verbaasd toen zijn achterneef graaft
Camillo Pecci, dien hjj in het Vaticaan een
postje kommandant der paleiswacht
bezorgd had, om verhooging van salaris vroeg.
De man had toch 400 lire per maand.
Het beste is er aan toe graaf Ludovico
Pecci, omdat deze, krachtens zyn geboorte
recht, de familie-goederen heeft gekregen,
die ongeveer 700,000 lire waard zjjn. Ric
cardo Pecci kan onbezorgd leven door een
rjjk huweljjk. Maar de commandant der
paleiswacht, de genoemde neef Camillo, schjjnt
nu vrywel op straat te staan, want van zich
zelf of zjjn vrouw heeft hy niets. Wat er
van hem worden moet weet niemandhjj
kan zich moeilijk voor dienstneming onder
de Italiaansche vlag aanmelden, gesteld al
dat men hem daar gebruiken kon.
Zjjn vrouweljjke bloedverwanten heeft de
Paus slechts bedacht met legaten van 2000
4000 lire. De familie Pecci beschouwt zich
door den dood van Leo XIII dan ook als
geruïneerd en acht zich er nog erger aan
toe dan graaf Cappellari na den dood van
Gregorius XVI.
Oreglia, de kardinaal-kamerlengo, heeft
plichtshalve Zaterdag de neven en nichten
harten is de grootste macht, welke een vrouw ooit
kan uitoefenen
Ja, mevrouw de gravin,» ging hij voort en in
zijn toon lag een meer en meer stijgende geest
vervoering, «vrouwelijkheid en zonneglans zijn in
hunne uitwerkingen geheel uniform zij door
dringen het meest gevoellooze hart en schenken
het een weldadige, verkwikkende warmte. Een
Minerva boezemt ons eerbied en ontzag in, een
Venus echter bemint men.»
Eleonora’s wangen gloeiden verradelijk door het
verteerend vuur, dat in haar binnenste smeulde.
Waarom sprak hij zoo tot haar, hij immers kon
niet weten, dat zijne zooeven geuite zienswijzen
juist de kwelgeesten waren, welke haar sedert
dagen en weken onophoudelijk vervolgden Zij
kon het niet van zich verkrijgen, aan het verder
gesprek deel te nemen, maar leunde zoo diep
achterover, dat de oranjetakken haaf gelaat bijna
bedekte. Hoe zoet, hoe melodieus vortden zijne
woorden van lietde en echt in haar haft een
weerklank. O, hoe geheel anders had men haar,
het jeugdig onervaren kind, leeren voelen en den
ken I Werktuigelijk keerde haar gedachtengang
tot haar overleden moeder terug en nu plotse
ling veystond zij de stomme klachten dezer diep
liggende oogen, hare uitgeteerde wangen, haar
vroegtijdigen dood. Zij was immers ook, even als
haar dochter, meedoogenloos opgeofferd.
«O, moeder, arme, geliefde moeder!»
Een traan van smart ontglipte het c'
gravin en schitterde op haar lelieblanke
Ontsteld wischte zij ze afdeze vochtige getuige
behoorde niet in den salon der voorname wereld-
Telefoon Mo. 89
ADVEttTENTIEN worden geplaatst van
'15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
In een telegram aan de „Times” uit Tokio
wordt gezegd, dat de alarmeerende berichten
in Engeland vei spreid over de oorlogstoerus
tingen van Japan, volkomen ongegrond zjjn.
Wel neemt in Japan de verontwaardiging
over Rusland'8 optreden toe, maar bevolking
en regeering zjjn volkomen kalm.
Echter zjjn de Japanners, zooals gezegd,
slecht te spreken over Rusland en zoo zjjn
de Japansche bladen thans weer erg boos
over de verklaring dat Rusland zich tegen
de openstelling van Mantsjoerjjsche havens
niet zou verzetten, omdat deze verklaring
eigenljjk zon beteekenen dat Rusland daar
souvereine rechten zich aan matigt.
Zyn de Japanners niet over de Russen te
spreken, deze zjjn over de Engelschen zeer
verontwaardigd. En de heer Hartung, direc-
antwoordde zij met een nauw hoorbare zucht.
De weinige stappen, welke Eleonora aan den
arm va,n graaf Rechberg moest afleggen, schenen
haar opnieuw een halve eeuwigheid. Zij wist, dat
Normann aan Angelika's zijde heenschreed, zij
hoorde een zacht, vertrouwelijk gefluister en
mocht evenmin het hoofd omwenden, als eenige
onrust laten vermoeden Zij leed meer, dan zij
zich zelve bekennen wilde. Aan den disch droeg
Rechberg met de bedrevenheid van den ervaren
hofbeambte de kosten van het onderhoud, waarbij
hem slechts de professor nu en dan ter zijde
stond, de beide dames bleven afgetrokken en in
gedachten verzonken. Eindelijk nam ook deze
gedwongenheid een einde, de gravin gaf het sein
tot ópstaan en wendde zich, om naar den salon
terug te keeren. toen Rechberg op smeekenden,
honigzoeten toon zeide
•Streel ons gehoor nog een weinig, gravin, mu
ziek maakt het harte blij en licht. Hij zeide dit
met betrekking tot Eleonora's a fg-me ten toon,
welken hij met zijn aanzoek in verband
bracht.
.Wil je zingen, Angelika?* vroeg de gravin
onverschillig.
«Gaarne, zoodra iemand er behagen in schept,
mij aan te hooren
«Moet men u dit nog verzekeren l Uw gezang
iz betooverend.»
«Volg mij dan,” zeide de gravin, terwijl zij
naar de muziekzaal schreed. Het gezelschap trad
.Wil je zingen, Angelika?* vroeg de gravin
iverschillig.
«Gaarne, zoodra iemand er behagen in schept,
«Moet men u dit nog verzekeren t Uw gezang
___J
«Volg mij dan,” zeide de gravin, terwijl zij
binnen.
