jver
g-
K,
w-8
N.
I
DISCRETIE.
1
Atewws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
w
No. 9174.
I
Buitenlandscb Overzicht.
5
FEUILLETON.
nt.
tent.
,e stallen.
9
Dinsdag 4 Augustus 1903.
n tijd.
42ste Jaargang.
w
It
van
iring-
Inzending van Advertentiën tot 1 uur det> midd.
de gebrniks-
heb.
Wordt vervolgd.}
Pissebedden-
rs, Hoender-
rdere Vrucht.
9
a.
doos, 6 stuks
aote doos 100
it.
N
Ï-BEST'.
I’.
1
ION
ze niet
GIHBSCIIE (IIIK m.
CTIE.
7-BEST'
Telefoon No. 82
A D V E R T E N T I E N worden geplaatst
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
volksbestaan en het spelen van een belang
rijke rol in de Europeesche aangelegenheden.
„De nationalisten zjjn eerder gezind om de
continentale belangen van Frankrijk boven
zijn koloniale te stellen. Zij zijn er op gesteld
het koloniaal gebied, door de Republiek aan
geworven, te behouden en het te doen bloeien
maar zij achten toch, dat Frankrijks expansie-
vermogen aan de overzijde der zeeën slechts
als de resultante mag worden beschouwd van
zijn continentale kracht en dat het in Europa
zelf is, dat over het lot der koloniën wordt
beslist. Daaruit volgt, dat de nationalisten
geenszins stelselmatig de vijanden van En
geland zijn. Zij wenschen niet anders dan
het sluiten van voor beide landen gunstige
politieke en commercieele overeenkomsten.
Met ,al het overige deel van de Parjjsche
bevolking hebben zij koning Eduard bjj ge
legenheid van zijn bezoek met eerbied ont
vangen. En de meesten geven er zich reken
schap van, dat indien het bondgenootschap
met Rusland, waaraan zij gehecht zijn, mocht
worden aangevallen, die aanval eerder van
den kant van Duitschland dan dien van En
geland zal komen.”
De Hongaarsche Kamer heeft Vrijdag de
commissie yan onderzoek naar de omkooperij
benoemd en heeft toen haar zitting geschorst
uiterljk tot 10 Augustus.
Vooraf had nog ean korte discussie plaats.
Kossuth verklaarde zich niet tot spreekbuis
van de achterdocht te willen maken. Maar
nu de gouverneur van Fiume, die na tot de
regeering staat, erkend heeft de schuldige
aan de poging tot omkooperij te zijn, nu
komt de argwaan op den voorzitter van den
ministerraad te liggen, die de openbare mee-
ning moet weten tot kalmte te brengen of
het presidium er aan moet geven.
Kbün Hedervary antwoordt op de woorden
van Kossuth dat hij woor de commissie van
onderzoek zal verswijnen. Deze verklaring
werd op alle banken toegejuicht. Kossuth
zoo ging de president van den ministerraad
voort heeft gezegd dat bij mij zelfs niet
verdenken wilde naar aanleiding der omkoo-
perjjzaak, maar hij heeft mij niettemin uitge-
noodigd mijn post te verlaten. Naar mijn
meening zou ik schuldig staan, niet enkel
tegenover mijzelven maar ook tegenover het
land, indien ik aan deze sommatie voldeed.
Er is nu bevel tot inhechtenisneming uit
gevaardigd tegen den ex-afgevaardigde Die-
rek, die niet alleen beschuldigd wordt van
poging tot omkooperij maar ook van het
uitgeven van valsche wissels.
Telefoon No. 82
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommcrs VIJF CENTEN.
m)
Als een kind verblijdde zij zich steeds met
iedere gelegenheid, welke hem met haar samen
bracht, en die bittere prikkel, welke haar Ange-
lika’s gezjcht steeds deed gewaar worden, ver
dween allengs weer bij het aandenken aan zijne
ondoorgrondelijke oogen
De oude Bngitta had hare toiletkunsten uitge
put en staarde nu vol bewondering haar gebied
ster aan, die achteloos haarplaats voor den pei-
leirspiegel verliet, zonder er te voren een blik in
geworpen te hebben.
„O, mevrouw de gravin,* verzocht de kamenier
bescheiden.
„Wat wensch je, Brigitta vroeg Eleonora ver
strooid.
Werp een blik in de spiegel I
„Waartoe
„Het schouwspel is overheerlijk, o zeker, mijne
gebiedster zal opnieuw in schoonheid alle vrouwen
overtreffen. Het kostuum kleed dan ook aller
prachtigst, hoe zal men mevrouw de gravin be
wonderen I"
„Meen je inderdaad, dat ik opzien zal wekken
vroeg Eleonora, met een haastige beweging zich
naar den spiegel begevend- „Ja, ja, je hebt gelijk,
maarschalks-binnenhof naar de Sala Regia
voert, verscheen de Conclave-maarschalk te
midden zijner trawanten, dienaren, Zwit
sersche gardes en Vaticaansche hof-beambten.
Uit de handen van den camerlengo ontving
hij een beurs met de sleutels van de beide
hoofddeuren, waarna bij de afgezonderde
ruimte verliet, de deuren eigenhandig sloot
en de sleutels weder in de beurs stak, die
hij verder aan den lijve bewaart.
Voor de deuren staan nu Zwitsersche gar-
des met het strenge consigne niemand te
laten passeeren. Een van die deuren heeft
een venstertjealleen daardoor heeft het
strikt noodige verkeer met de buitenwereld
plaats, tenzjj men nog wil rekenen, dat ’t
welk plaats vindt door middel van vier
draaiborden, die vastgezet werden, maar
iederen middag geopend worden, gedurende
twee uren, om kleine benoodigdheden voor
de Conclave-leden door te laten. Strenge
visitatie geeft de zekerheid, dat er langs
dien weg geen ongeoorloofde briefwisseling
plaats vindt.
Des avonds te 9 uur, nadat de oorkonde
betreffende de sluiting was opgemaak,t en
onderteekend, waren alle formaliteiten afge-
loopen.
Er zjjn thans 265 personen in het Vaticaan
zoogoed als opgesloten totdat de nieuwe
Paus zal gekozen zjjn.
De National Review voor Augustus bevat
een lang artikel van het Fransche nationa
listische Kamerlid Syveton, waarin deze de
beginselen van het nationalisme blootlegt,
zjjn oorzaken en zjjn idealen.
Na in het kort te hebben herinnerd aan de
voornaamste gebeurtenissen der laatste jaren:
de Dreyfus-quaestie, Fachoda, het ministerie
van de „défense republicaine”, de verkiezings
campagne van 1902 en haar uitslagna verder
nog op de rol, door de ligas gespeeld, te hebben
gewezen en in de eerste plaats op die van de
Patrie Fran^aise, eindigt de schrijver aldus
„Over het algemeen kan men zeggen, dat
alle nationalisten voorstanders zjjn van een
herziening der Constitutie en dat de groote
meerderheid onder hen anti-parlementair is.
„In de buitenlandsche politiek zjjn zjj
voorstanders van het verbond met Rusland,
doch niet om gevoelsredenen. Zjj zjjn er
van overtuigd, dat het er niet zoozeer op
aankomt, met wien men een bondgenootschap
sluit, doch dat enkel de voordeelen, welke
het kan opleveren, in rekening mogen worden
genomen. Maar juist daarom achten Wjj,
dat geen ander verbond dan juist dat met
Rusland onze voornaamste belangen het best
kan waarborgen, te weten ons onafhankeljjk
onschadelijk
ings-vet
neemt dadelijk
Geneest onfeil-
ndwonden. Ook
het vel tegen
l. klierachtig-
chts- en andere
i on wonden,
stekeningen bij
winterhanden
j schurft, dauw
brand- en snij-
irzweringen ver»
el niet alleen,
lirect hiermede
voorkomt nine
ing en koud
Voor vele Romeinen is het alweer een
gunstig of ongunstig| voorteeken, dat het
Heilig College in Conclave ging juist op
Vrjjdag 31 Juli 1.1., den dag, volgens den
roomschen kalender, gewjjd aan den H. Igna
tius van Loyola, den stichter der Jezuiëten-
orde.
Te 5 uur des namiddags kwamen alle te
Rome aanvAzige kardinalen bijeen in de
Paulinische kapel van het Vaticaan en trok
ken van daar, volgens de aloude ceremo-
nieele voorschriften, in plechtstatigen optocht,
naar de ruimte voor het Conclave afgezon
derd, in dit geval de Sixtjjnsche kapel. Een
crucifix werd aan het hoofd van den stoet
gedragen, zangers hieven het „Veni Creator
Spiritus” aan en langzaam schreden de kar
dinalen voort onder geleide van den cere
moniemeester en de prelaten, wier taak het
is te zorgen, dat hun afzondering niet ver
stoord wordt. In de Sixtjjnsche kapel zjjn
zooveel troonzetels, ieder met een baldakjjn
er boven, opgericht als er kardinalen zjjn.
Oreglia’s zetel is groen, de overige alle
violet van kleur. Toen de Conclaveleden
hadden plaats genomen, deed de onderdeken
een gebed en hield vervolgens een korte
toespraak om hen aan te sporen bjj het
doen hunner keuze zich alleen te laten leiden
door het belang der Kerk.
Vervolgens las hjj de constitutie van het
Conclave voor, die daarop door de kardi
nalen, een voor een, bezworen werd, waarna
de Conclave-maarschalk, „principe” Chigi,
met officieren van de Zwitsersche garde en
eenige dignitarissen van het Vaticaan de
kapel binnentrad, om voor het altaar ge
knield, den plechtigen eed af te leggen van
trouw'en eerlijk Conclavewachter te zullen
zyn. Daarna legden zjjn begeleiders den-
zelfden eed af.
Nog eenige oqgenblikken mochten de kar
dinalen zich met vrienden en bekenden on
derhouden, maar weldra klonk de roep des
ceremoniemeesters „Extra omnes” als bevel
voor onbevoegden om de kapel te ontruimen.
De kardinalen begaven zich naar hun
„cellen” d. w. z. naar de „suite” van drie
vertrekken, die ieder hunner is aangewezen.
Toen de schemering inviel, deed de camer
lengo, kardinaal Oreglia, begeleid door drie
hooge geestelijken, Zwitsersche gardes en
dienaren die fakkels droegen, een rondgang
die wel een uur duurde, teneinde zich te
overtuigen dat het Conclave geen nieuws
gierigen enz. herbergde. En eindelijk volgde
de plechtige ceremonie der sluiting. Aan
den hoofdingang, op de trap die van het
Verspreide Berichten.
Frankrijk.
Zaterdag a.s. wordt Therese Humbert in
openbare zitting verhoord. De president
ontplooide rozen nevens nauw ontloken seringen
en viooltjes, en achter de van juweelen fonkelende
waaiers kwamen vol verwachting brandende oogen
te voorschijn, zooveel te verleidelijker, naarmate
de schoone bezitsters zich reeds van hunne lief
tallige schroomvalligheid ontdaan hadden.
In de diepenissen, met verkwistende bloemen
pracht gedecoreerd, sprongen zacht plassende
bronnen in verzilverde fonteinen. Ginder, die
brunette in een vuurrood gewaad vangt met het
kanten doek zulk een straal schertsend op. Hoe
jammer voor het fijne weefsel I Geen zorg, het is
immers overheerlijke parfum, wat daar onafge-
bnpken neerborrelt en de ruime lokalen toet wel-
Smekende geuren bezwangert.
\Welk een leven, welk een opgewektheid te
midden dezer met rozen getooide godengroep 1
Vijf verwaten jonge meisjes keuvelen lachend
met ettelijke hofjonkers, die zich als ware helden
van de danskaarten wilden meester maken.
Wanneer ook de handen in den vrooljjken strijd
met elkaar in aanraking komen, wat hindert het
Dra zal de knop in den golvenden dans aan de
borst van haren vriend rusten en bloeien, en
wanneer de avond vervlogen is, zal zij een vreemde
beeltenis in haar hart dragen.
De opperhofmeesteres, in den vollen glans harer
waardigheid stralend, onderhield zich vrij opge
wekt met graaf Rechberg, die reeds vaak naar de
zich voortdurend openende en sluitende vleugel
deuren den blik gewend had.
Eenigen tjjd geleden heeft lord Hamilton,
in zjjn qualiteit vac staatssecretaris van
Engelsch-Indië, het Lagerhuis verbljjd met de
mededeeling. dat de Engelsche diplomatie
eindeljjk eens een overwinning op de Rus
sische had behaald. De Engelsche minister
zeide dit natuttrljjk niet in dezen vorm
dat ware zeker op zichzelf al een gebrek
aan diplomatieke distinctie. Doch de mede
deeling was zóó ingekleed, dat men er wel
met fijnen speurzin den diplomatieken zet
achter kon ontdekken, wat voldoende moest
zjjn. binnenkort, zoo vernam het Lagerhuis,
zou een Britsche commissie naar Thibet
worden gezonden, om met vertegenwoordi
gers van den Dalma-Lhama te onderhande
len over de grensregeling tusschen Britsch-
Indië en Thibet, en bovendien een handels-
verdrag tusschen beide rjjken 'voorbereiden.
Aan het hoofd dezer commissie was ge
plaatst majoor Yoonghusband, en het geleide
zou bestaan uit een sterke afdeeling infan
terie, cavalerie en genie-
De mededeeling werd ook buiten het
Lagerhuis vernomen en in Petersburg vond
men de Engelsche plannen belangrijk genoeg
om de aandacht op een en ander te vestigen.
Al staat Thibet onder Chineesch toezicht,
men kent de Russische belangstelling voor
tal van Chineesche grenslanden voldoende,
om te weten, dat niet alleen Mandsjoerjjp,
doch ook Thibet tot den Russischen sfeer
van warme belangstelling behoort. Men was
dus minstens geïnteresseerd bjj deze betui
ging van belangstelling van Engelsche zjjde.
En waarljjk, daar verneemt men, dat Rus
land niet bjj Engeland in belangstelling achter
wenscht te blijven. Naar de „Köln. Ztg.” uit
Eydtkuhnen uit Chineezen bron, verneemt,
heeft de regeering te Peking van Rusland
het verzoek ontvangen om „geologische on
derzoekingen” in Thibet te mogen houden en,
tot veiligheid der geleerde vorschers, eenige
honderden kozakken toe te laten.
Het antwoord der Chineesche regeering op
dit verzoek dit tusschen twee haakjes
luidde weigerend, maar niettemin is de eer
ste Russische afdeeling der „geologische
expeditie”, door kozakken vergezeld, te
Seistan ii^ Thibet aangekomen.
Nu is Seistan het eindpunt van een nieuwen
weg, die de Engelsche „wetenschappelijke
expeditie”, óók door 'soldaten vergezeld, had
willen aanleggen.
lippen.
«Zij ia een engel," prevelde hij binnensmonds.
Eleonora gevoelde een zonderlinge gewaarwor
ding in haar binnenste, toen zij de stralende blik
ken van den ouden dienaar zoo dankbaar op zich
gevestigd zag.
«Waarom dacht ik daar anders niet aan, iemand
een vreugde te bereiden Het is een geheel eigen
aardig gevoel, zooals ik het vroeger nooit gekend
Voortaan zal ik mij zulke aangename ©ogen
blikken meermalen verschaffen." Onwillekeurig
dacht zij daarbij aan Normann. „Of hij mjjn han
delwijze zal billijken
Zij vermoedde in het geheel niet, dat het slechts
liefde was, welke die schoone hemelsche bloem in
haar hart deed bloeien, en dat hij aan wien zij
zooeven dacht, door haar kinderlijke goedheid
diep beschaamd zou zijn, wijl hij immers niet
geloofde, dat haai zelfzucht zulke gevoelens in
haar deed ontwaken.
Het rijtuig moest een geruime poos stilhouden,
voor het kon oprijden. Een luid »ah> ontglipte
den omstanders, toen de gravin uitstapte ge
volgd door Brigitta, die zegenpralend glim
lachte.
Binnen in de schitterende, met kroonluchters
versierde zalen bewoog zich de élite der residentie
bijna van geheel het land. Wie maar even in de
gelegenheid was, van deze feestavond getuige te
zijn, was van mijlen afstands toegesneld en ver
beidde nu de verschijning van Hunne Majesteiten
alsmede de voorstelling van de toegezegde vier
levende beelden.
Op het spiegelblanke parket prijkten kwistig
Brigitta, je handen waren bekwamer dan ooit. Is
alles in orde
„Alles mevrouw de gravin, er ontbreekt niets
binnen tien minuten kunt gij verkleed zijn."
„Laat ons dan gaan
Brigitta wierp de gezante een fluweelen met
pels gevoerden mantel om de schouders en vatte
het kostbare juweelkistje, dat zij zelve zorgvuldig
den trap atdroeg. Op de bovenste trede stond
Balthazar en zag eveneens vol bewondering de
schoone vrouw aan, die anders nooit een vrien
delijk woord voor hem had gehad. De gravin
bemerkte zijn verlegen en mistroostig uiterlijk,
waarmede hij haar sleep opnam, teneinde -n
door den trap te laten beschadigen.
„Balthazar," zeide zij bijna verlegen tot den be
jaarden dienaar, „uw kleinkind is ziek, niet
waar
„Helaas ja, mevrouw de gravin
„Wel ontbreekt het u niet aan de middelen,
voor de patiënte voldoende te kunnen zorgen,
doch het is mijn wensch, dat de kleine ook wat
mooi speelgoed of een buitengewoon mooi kleedje
ontvangt. Hier, ging zij». voort, terwijl zij den
braven dienaar een brillant overhandigde, „breng
uw lieveling in de wolken.*
„God zegene uwe Genade hoe moet ik u
danken zeide de dienaar in geestvervoering,
terwijl hij beurtelings de gravin, beurtelings het
edelgesteente aanstaarde.
„Ik ben goed geluimd, gij moet het ook zijn.
Laat ons nu gaan I*
Balthazar maakte een diepe buiging en drukte
ongemerkt het gewaad der gravin aan zijne
ie welke
tooit j;
treft in
fis
w