jver g- K, w-8 N. I DISCRETIE. 1 Atewws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken. w No. 9174. I Buitenlandscb Overzicht. 5 FEUILLETON. nt. tent. ,e stallen. 9 Dinsdag 4 Augustus 1903. n tijd. 42ste Jaargang. w It van iring- Inzending van Advertentiën tot 1 uur det> midd. de gebrniks- heb. Wordt vervolgd.} Pissebedden- rs, Hoender- rdere Vrucht. 9 a. doos, 6 stuks aote doos 100 it. N Ï-BEST'. I’. 1 ION ze niet GIHBSCIIE (IIIK m. CTIE. 7-BEST' Telefoon No. 82 A D V E R T E N T I E N worden geplaatst 15 regels a 50 Centen; iedere regel meer 10 Centen. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. volksbestaan en het spelen van een belang rijke rol in de Europeesche aangelegenheden. „De nationalisten zjjn eerder gezind om de continentale belangen van Frankrijk boven zijn koloniale te stellen. Zij zijn er op gesteld het koloniaal gebied, door de Republiek aan geworven, te behouden en het te doen bloeien maar zij achten toch, dat Frankrijks expansie- vermogen aan de overzijde der zeeën slechts als de resultante mag worden beschouwd van zijn continentale kracht en dat het in Europa zelf is, dat over het lot der koloniën wordt beslist. Daaruit volgt, dat de nationalisten geenszins stelselmatig de vijanden van En geland zijn. Zij wenschen niet anders dan het sluiten van voor beide landen gunstige politieke en commercieele overeenkomsten. Met ,al het overige deel van de Parjjsche bevolking hebben zij koning Eduard bjj ge legenheid van zijn bezoek met eerbied ont vangen. En de meesten geven er zich reken schap van, dat indien het bondgenootschap met Rusland, waaraan zij gehecht zijn, mocht worden aangevallen, die aanval eerder van den kant van Duitschland dan dien van En geland zal komen.” De Hongaarsche Kamer heeft Vrijdag de commissie yan onderzoek naar de omkooperij benoemd en heeft toen haar zitting geschorst uiterljk tot 10 Augustus. Vooraf had nog ean korte discussie plaats. Kossuth verklaarde zich niet tot spreekbuis van de achterdocht te willen maken. Maar nu de gouverneur van Fiume, die na tot de regeering staat, erkend heeft de schuldige aan de poging tot omkooperij te zijn, nu komt de argwaan op den voorzitter van den ministerraad te liggen, die de openbare mee- ning moet weten tot kalmte te brengen of het presidium er aan moet geven. Kbün Hedervary antwoordt op de woorden van Kossuth dat hij woor de commissie van onderzoek zal verswijnen. Deze verklaring werd op alle banken toegejuicht. Kossuth zoo ging de president van den ministerraad voort heeft gezegd dat bij mij zelfs niet verdenken wilde naar aanleiding der omkoo- perjjzaak, maar hij heeft mij niettemin uitge- noodigd mijn post te verlaten. Naar mijn meening zou ik schuldig staan, niet enkel tegenover mijzelven maar ook tegenover het land, indien ik aan deze sommatie voldeed. Er is nu bevel tot inhechtenisneming uit gevaardigd tegen den ex-afgevaardigde Die- rek, die niet alleen beschuldigd wordt van poging tot omkooperij maar ook van het uitgeven van valsche wissels. Telefoon No. 82 De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks met uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prijs per drie maanden is franco per post 1.70. Afzonderlijke Nommcrs VIJF CENTEN. m) Als een kind verblijdde zij zich steeds met iedere gelegenheid, welke hem met haar samen bracht, en die bittere prikkel, welke haar Ange- lika’s gezjcht steeds deed gewaar worden, ver dween allengs weer bij het aandenken aan zijne ondoorgrondelijke oogen De oude Bngitta had hare toiletkunsten uitge put en staarde nu vol bewondering haar gebied ster aan, die achteloos haarplaats voor den pei- leirspiegel verliet, zonder er te voren een blik in geworpen te hebben. „O, mevrouw de gravin,* verzocht de kamenier bescheiden. „Wat wensch je, Brigitta vroeg Eleonora ver strooid. Werp een blik in de spiegel I „Waartoe „Het schouwspel is overheerlijk, o zeker, mijne gebiedster zal opnieuw in schoonheid alle vrouwen overtreffen. Het kostuum kleed dan ook aller prachtigst, hoe zal men mevrouw de gravin be wonderen I" „Meen je inderdaad, dat ik opzien zal wekken vroeg Eleonora, met een haastige beweging zich naar den spiegel begevend- „Ja, ja, je hebt gelijk, maarschalks-binnenhof naar de Sala Regia voert, verscheen de Conclave-maarschalk te midden zijner trawanten, dienaren, Zwit sersche gardes en Vaticaansche hof-beambten. Uit de handen van den camerlengo ontving hij een beurs met de sleutels van de beide hoofddeuren, waarna bij de afgezonderde ruimte verliet, de deuren eigenhandig sloot en de sleutels weder in de beurs stak, die hij verder aan den lijve bewaart. Voor de deuren staan nu Zwitsersche gar- des met het strenge consigne niemand te laten passeeren. Een van die deuren heeft een venstertjealleen daardoor heeft het strikt noodige verkeer met de buitenwereld plaats, tenzjj men nog wil rekenen, dat ’t welk plaats vindt door middel van vier draaiborden, die vastgezet werden, maar iederen middag geopend worden, gedurende twee uren, om kleine benoodigdheden voor de Conclave-leden door te laten. Strenge visitatie geeft de zekerheid, dat er langs dien weg geen ongeoorloofde briefwisseling plaats vindt. Des avonds te 9 uur, nadat de oorkonde betreffende de sluiting was opgemaak,t en onderteekend, waren alle formaliteiten afge- loopen. Er zjjn thans 265 personen in het Vaticaan zoogoed als opgesloten totdat de nieuwe Paus zal gekozen zjjn. De National Review voor Augustus bevat een lang artikel van het Fransche nationa listische Kamerlid Syveton, waarin deze de beginselen van het nationalisme blootlegt, zjjn oorzaken en zjjn idealen. Na in het kort te hebben herinnerd aan de voornaamste gebeurtenissen der laatste jaren: de Dreyfus-quaestie, Fachoda, het ministerie van de „défense republicaine”, de verkiezings campagne van 1902 en haar uitslagna verder nog op de rol, door de ligas gespeeld, te hebben gewezen en in de eerste plaats op die van de Patrie Fran^aise, eindigt de schrijver aldus „Over het algemeen kan men zeggen, dat alle nationalisten voorstanders zjjn van een herziening der Constitutie en dat de groote meerderheid onder hen anti-parlementair is. „In de buitenlandsche politiek zjjn zjj voorstanders van het verbond met Rusland, doch niet om gevoelsredenen. Zjj zjjn er van overtuigd, dat het er niet zoozeer op aankomt, met wien men een bondgenootschap sluit, doch dat enkel de voordeelen, welke het kan opleveren, in rekening mogen worden genomen. Maar juist daarom achten Wjj, dat geen ander verbond dan juist dat met Rusland onze voornaamste belangen het best kan waarborgen, te weten ons onafhankeljjk onschadelijk ings-vet neemt dadelijk Geneest onfeil- ndwonden. Ook het vel tegen l. klierachtig- chts- en andere i on wonden, stekeningen bij winterhanden j schurft, dauw brand- en snij- irzweringen ver» el niet alleen, lirect hiermede voorkomt nine ing en koud Voor vele Romeinen is het alweer een gunstig of ongunstig| voorteeken, dat het Heilig College in Conclave ging juist op Vrjjdag 31 Juli 1.1., den dag, volgens den roomschen kalender, gewjjd aan den H. Igna tius van Loyola, den stichter der Jezuiëten- orde. Te 5 uur des namiddags kwamen alle te Rome aanvAzige kardinalen bijeen in de Paulinische kapel van het Vaticaan en trok ken van daar, volgens de aloude ceremo- nieele voorschriften, in plechtstatigen optocht, naar de ruimte voor het Conclave afgezon derd, in dit geval de Sixtjjnsche kapel. Een crucifix werd aan het hoofd van den stoet gedragen, zangers hieven het „Veni Creator Spiritus” aan en langzaam schreden de kar dinalen voort onder geleide van den cere moniemeester en de prelaten, wier taak het is te zorgen, dat hun afzondering niet ver stoord wordt. In de Sixtjjnsche kapel zjjn zooveel troonzetels, ieder met een baldakjjn er boven, opgericht als er kardinalen zjjn. Oreglia’s zetel is groen, de overige alle violet van kleur. Toen de Conclaveleden hadden plaats genomen, deed de onderdeken een gebed en hield vervolgens een korte toespraak om hen aan te sporen bjj het doen hunner keuze zich alleen te laten leiden door het belang der Kerk. Vervolgens las hjj de constitutie van het Conclave voor, die daarop door de kardi nalen, een voor een, bezworen werd, waarna de Conclave-maarschalk, „principe” Chigi, met officieren van de Zwitsersche garde en eenige dignitarissen van het Vaticaan de kapel binnentrad, om voor het altaar ge knield, den plechtigen eed af te leggen van trouw'en eerlijk Conclavewachter te zullen zyn. Daarna legden zjjn begeleiders den- zelfden eed af. Nog eenige oqgenblikken mochten de kar dinalen zich met vrienden en bekenden on derhouden, maar weldra klonk de roep des ceremoniemeesters „Extra omnes” als bevel voor onbevoegden om de kapel te ontruimen. De kardinalen begaven zich naar hun „cellen” d. w. z. naar de „suite” van drie vertrekken, die ieder hunner is aangewezen. Toen de schemering inviel, deed de camer lengo, kardinaal Oreglia, begeleid door drie hooge geestelijken, Zwitsersche gardes en dienaren die fakkels droegen, een rondgang die wel een uur duurde, teneinde zich te overtuigen dat het Conclave geen nieuws gierigen enz. herbergde. En eindelijk volgde de plechtige ceremonie der sluiting. Aan den hoofdingang, op de trap die van het Verspreide Berichten. Frankrijk. Zaterdag a.s. wordt Therese Humbert in openbare zitting verhoord. De president ontplooide rozen nevens nauw ontloken seringen en viooltjes, en achter de van juweelen fonkelende waaiers kwamen vol verwachting brandende oogen te voorschijn, zooveel te verleidelijker, naarmate de schoone bezitsters zich reeds van hunne lief tallige schroomvalligheid ontdaan hadden. In de diepenissen, met verkwistende bloemen pracht gedecoreerd, sprongen zacht plassende bronnen in verzilverde fonteinen. Ginder, die brunette in een vuurrood gewaad vangt met het kanten doek zulk een straal schertsend op. Hoe jammer voor het fijne weefsel I Geen zorg, het is immers overheerlijke parfum, wat daar onafge- bnpken neerborrelt en de ruime lokalen toet wel- Smekende geuren bezwangert. \Welk een leven, welk een opgewektheid te midden dezer met rozen getooide godengroep 1 Vijf verwaten jonge meisjes keuvelen lachend met ettelijke hofjonkers, die zich als ware helden van de danskaarten wilden meester maken. Wanneer ook de handen in den vrooljjken strijd met elkaar in aanraking komen, wat hindert het Dra zal de knop in den golvenden dans aan de borst van haren vriend rusten en bloeien, en wanneer de avond vervlogen is, zal zij een vreemde beeltenis in haar hart dragen. De opperhofmeesteres, in den vollen glans harer waardigheid stralend, onderhield zich vrij opge wekt met graaf Rechberg, die reeds vaak naar de zich voortdurend openende en sluitende vleugel deuren den blik gewend had. Eenigen tjjd geleden heeft lord Hamilton, in zjjn qualiteit vac staatssecretaris van Engelsch-Indië, het Lagerhuis verbljjd met de mededeeling. dat de Engelsche diplomatie eindeljjk eens een overwinning op de Rus sische had behaald. De Engelsche minister zeide dit natuttrljjk niet in dezen vorm dat ware zeker op zichzelf al een gebrek aan diplomatieke distinctie. Doch de mede deeling was zóó ingekleed, dat men er wel met fijnen speurzin den diplomatieken zet achter kon ontdekken, wat voldoende moest zjjn. binnenkort, zoo vernam het Lagerhuis, zou een Britsche commissie naar Thibet worden gezonden, om met vertegenwoordi gers van den Dalma-Lhama te onderhande len over de grensregeling tusschen Britsch- Indië en Thibet, en bovendien een handels- verdrag tusschen beide rjjken 'voorbereiden. Aan het hoofd dezer commissie was ge plaatst majoor Yoonghusband, en het geleide zou bestaan uit een sterke afdeeling infan terie, cavalerie en genie- De mededeeling werd ook buiten het Lagerhuis vernomen en in Petersburg vond men de Engelsche plannen belangrijk genoeg om de aandacht op een en ander te vestigen. Al staat Thibet onder Chineesch toezicht, men kent de Russische belangstelling voor tal van Chineesche grenslanden voldoende, om te weten, dat niet alleen Mandsjoerjjp, doch ook Thibet tot den Russischen sfeer van warme belangstelling behoort. Men was dus minstens geïnteresseerd bjj deze betui ging van belangstelling van Engelsche zjjde. En waarljjk, daar verneemt men, dat Rus land niet bjj Engeland in belangstelling achter wenscht te blijven. Naar de „Köln. Ztg.” uit Eydtkuhnen uit Chineezen bron, verneemt, heeft de regeering te Peking van Rusland het verzoek ontvangen om „geologische on derzoekingen” in Thibet te mogen houden en, tot veiligheid der geleerde vorschers, eenige honderden kozakken toe te laten. Het antwoord der Chineesche regeering op dit verzoek dit tusschen twee haakjes luidde weigerend, maar niettemin is de eer ste Russische afdeeling der „geologische expeditie”, door kozakken vergezeld, te Seistan ii^ Thibet aangekomen. Nu is Seistan het eindpunt van een nieuwen weg, die de Engelsche „wetenschappelijke expeditie”, óók door 'soldaten vergezeld, had willen aanleggen. lippen. «Zij ia een engel," prevelde hij binnensmonds. Eleonora gevoelde een zonderlinge gewaarwor ding in haar binnenste, toen zij de stralende blik ken van den ouden dienaar zoo dankbaar op zich gevestigd zag. «Waarom dacht ik daar anders niet aan, iemand een vreugde te bereiden Het is een geheel eigen aardig gevoel, zooals ik het vroeger nooit gekend Voortaan zal ik mij zulke aangename ©ogen blikken meermalen verschaffen." Onwillekeurig dacht zij daarbij aan Normann. „Of hij mjjn han delwijze zal billijken Zij vermoedde in het geheel niet, dat het slechts liefde was, welke die schoone hemelsche bloem in haar hart deed bloeien, en dat hij aan wien zij zooeven dacht, door haar kinderlijke goedheid diep beschaamd zou zijn, wijl hij immers niet geloofde, dat haai zelfzucht zulke gevoelens in haar deed ontwaken. Het rijtuig moest een geruime poos stilhouden, voor het kon oprijden. Een luid »ah> ontglipte den omstanders, toen de gravin uitstapte ge volgd door Brigitta, die zegenpralend glim lachte. Binnen in de schitterende, met kroonluchters versierde zalen bewoog zich de élite der residentie bijna van geheel het land. Wie maar even in de gelegenheid was, van deze feestavond getuige te zijn, was van mijlen afstands toegesneld en ver beidde nu de verschijning van Hunne Majesteiten alsmede de voorstelling van de toegezegde vier levende beelden. Op het spiegelblanke parket prijkten kwistig Brigitta, je handen waren bekwamer dan ooit. Is alles in orde „Alles mevrouw de gravin, er ontbreekt niets binnen tien minuten kunt gij verkleed zijn." „Laat ons dan gaan Brigitta wierp de gezante een fluweelen met pels gevoerden mantel om de schouders en vatte het kostbare juweelkistje, dat zij zelve zorgvuldig den trap atdroeg. Op de bovenste trede stond Balthazar en zag eveneens vol bewondering de schoone vrouw aan, die anders nooit een vrien delijk woord voor hem had gehad. De gravin bemerkte zijn verlegen en mistroostig uiterlijk, waarmede hij haar sleep opnam, teneinde -n door den trap te laten beschadigen. „Balthazar," zeide zij bijna verlegen tot den be jaarden dienaar, „uw kleinkind is ziek, niet waar „Helaas ja, mevrouw de gravin „Wel ontbreekt het u niet aan de middelen, voor de patiënte voldoende te kunnen zorgen, doch het is mijn wensch, dat de kleine ook wat mooi speelgoed of een buitengewoon mooi kleedje ontvangt. Hier, ging zij». voort, terwijl zij den braven dienaar een brillant overhandigde, „breng uw lieveling in de wolken.* „God zegene uwe Genade hoe moet ik u danken zeide de dienaar in geestvervoering, terwijl hij beurtelings de gravin, beurtelings het edelgesteente aanstaarde. „Ik ben goed geluimd, gij moet het ook zijn. Laat ons nu gaan I* Balthazar maakte een diepe buiging en drukte ongemerkt het gewaad der gravin aan zijne ie welke tooit j; treft in fis w

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1903 | | pagina 1