itituut T rERE TS. 'THEE. DISCRETIE. Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken. Woensdag 5 Augustus 1903. 43ste Jaargang J FEUILLETON. ;dheden. Laarzenmagazijn 30. LOOM, leiding, i'elefn. 117. ZONEN, R 724, k. iagazijn Her”, len ISERS, proeiers. n/i Ballons. Afzonderlijke hommers VIJF CENTEN. No. 9175. Bulletilandscli Overzicht. van Inzending van Advertentiën tot 1 uur dep midd. i 4 lai 4 Wordt vervolgd.) n. Gouda age prijzen Kleiwegstêeg. eten werk. UK te letten M Telefoon No. 82 AD VERTENTIEN worden geplaatst 15 regels a 50 Centen; iedere regel meer 10 Centen. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. SR NIEMEIJER. JITREN. •krommingen, i o-beenen en algem.zwakte genr. ziekten vingen, ver- Hertog Ernst van Saksen-Altenburg vierde gisteren zijn gouden regeeringsjubileum. Hij is 77 jaar en dus een van de oudste Duitsche vorsten, en kan onder dezen, na den groot hertog van Baden, op de langste regeering terugzien. Onder zijn bewind is de welvaart van het hertogdom toegenomen, wat vooral bleek uit een groote vermindering van de belastingen. Altenburg is het land van de groote boerenhoeven. Hier wonen de ryke boeren die ’s Zondags met zilveren knoopen aan hun jas pronken. Maar hertog Ernst heeft, hoewel zyn landje slechts 1324 vierkante kilometers beslaat, ook een politieke rol gespeeld. Reeds in 1862 sloot hjj met Pruisen een militaire conventie en in 1863 bleef hy weg van de vergadeeing van Duitsche vorsten te Frank fort. Den 14den Juni 1866 liet hy zyn vertegenwoordiger te Frankfort tegen het Oostenryksche mobilisatie-voorstel stemmen, sloot zich aan by het Pruisische voorstel )e hoofdtekst dit halfmaande- ache tijdschrift lat uit de 2te- -ijving eener tornde Aarde, de Heer E. T. STRA KlilPER in iflht der Ven- cfcap ipaakt. nümmèr is tijk iïUuBtreerd r eigen photo- ihieche op Ha ft per jaar on- i, die hem aan >r he\n op te dzigert worden te inijtl komen sen in Arabic, ië, Birma, Ma ine/. de Ansicht* orden afgele- jakjes van vijf een Ned. ons i Nommer en nevenstaand Wet gedepo- ïring van ge slende JL, 1ART Lz. de opengesteld, sn te allen tijde st”, Haarlem IP 1 zoudt worden, en. „En wie ontving ten laatste de voorkeur viel de gravin schertsend hem in de rede. „Venus, gravin, Juno en Minerva." „Alle drie, Excellentie.1 „Wie zou u weerstand kunnen bieden, gra vin Bij deze woorden waren zij in het midden der danszaal gekomen, waar gravin Hardenberg haar reeds verbeidde. „Hier breng ik de koningin van het feest,* zeide Rechberg, terwijl hy m:t een diepe buiging terugtrad Normann had deze woorden ook gehoord en zijn hart klopte sneller van misnoegdheid, maar hij blikte in het oog zyner vriendin en zag, hoe het zoo vragend op hem rustte, dat hij zijn wrevel bedwong en haren welwillenden blik met verzoening beantwoordde. Maar hij meende rechtschapen te handelen, wanneer hij dezen blik niet volgde, hij moest immers opnieuw vreezen, afgewezen te worden. De ceremoniemeester raadpleegde zyn in bril janten gezet horloge. „Binnen vijf, minuten zullen hunne Majesteiten arriveeren." Daarmede verliet hij de zaal. Met een nauw hoorbaren zucht wendde Eleonora zich tot de hooge gastvrouw. Hoe goed, Excellentie, dat ik in het eerste beeld staan kan, ik gevoel mij toch nog altijd zeer aangegrepen. „Arme, lieve gravin, troostte de goedhartige vrouw. „En toch ben ik overtuigd, dat ge u na een uur meer op uw gemak zult gevoelen ik telefoon Mo. S3 i De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks met uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prüs per drie maanden is 1.25, franco per post]/ 1.70. jf »5) Eindelijk trad de held van den dag. binnen, Professor Nornfann, in zwarten frak, zonder orde- en eereteekens, tot eenigen luister zijn inderdaad frappante mannelijke verschijning. Met één oog opslag overzag hij het zeer talrijk gezelschap, waarna hij zich wendde naar gravin Hardenberg, die hem vriendelijk de hand toestak „Goed, dat gij komt, waarde dokter, men overstelpt mij met aller lei vragen, betreffende uwe komst. Gij hebt het gecreéerd, zijt daarom ook na hunne Majesteiten de meest gevierde persoon in deze lokaliteiten, nietwaar, lieve Rechberg De professor drukte een zachten kus op den onberispelijk witten handschoen en wendde zich naar een bonten kring, die zich in minder dan geen tijd om den beroemden man verzamelde. Oude Excellentiën, in stijve uniformen, waardig- heidsbekleeders uit het militaire en burgerlijke leven, hofjonkers en wat maar aan vertegenwoor digers van klinkende namen aanwezig was, alles beijverde zich, hem het eerst de handen te druk ken, daar een vaag gerucht van hooge onder scheidingen sprak. Weder openden de gegalonneerde bedienden de vleugeldeuren voor een nieuwen gast. „Mevrouw (.0(11X11IE COURANT beweren, dat hun uit 'het Conclave ter oore zyn gekomen en leggen den kardinalen vaak groote veeleischendheid op het gebied der verpleging ten laste. De waarheid zal wel wezen, dat de kardinalen, bejaarde lieden als zij zyn, gewend aan een rustig en kalm leven, zich inderdaad groote ontbering getroosten. Wat voor jongere lieden niets zou beteeke- nen, eenige dagen van zoogoed als eenzame opsluiting, de voldoening aan zeer omslachtige formaliteiten etc. wordt den ouden heeren een zeer zware verplichting en dat sommigen der buitenlanders onder hen de eigenaardige Ita- liaansche keuken niet kunnen verdragen en dus zorgen, of beter gezegd, gezorgd hebben, te eten te krygen, zooals zy het thuis gewend zijnmen moet een ander al zeer weinig comfort gdnnen, om hen dit kwalijk te nemen. Ten slotteEr wordt in het Conclave zeer eenvoudig geleefd: De keuze van Leo XIII heeft destyds aan de Apostolische kamers 723,000 lires gekost. Onder dat bedrag is stellig ook begrepen de inrichting der cellen en wat dies’ meer zy, alsmede de betaling van het personeel van bedienden etc#, de kosten der antwoord-telegrammen en alles wat noodig was om het Conclave voor te bereiden en te doen plaats vinden. De reis van Jconing Eduard en zyn gemalin te midden hunner lersche onderdanen is ge ëindigd. De Koning heeft officieel afscheid genomen met een boodschap waarin hy vrién delijke woorden van waardeering voor de lersche bevolking vindt en hartelyke wen- schen uit voor lerlands gelukkige toekomst, of om de koninklijke woorden zelve aan te halen „Wy koesteren de warmste gevoelens voor het land en voor het aantrekkelijke en ryk-gezegende volk. Daarom paren wy aan onze hoogste voldoening de hoop, dat een glanzende toekomst voor Ierland moge aan breken en bidden wy oprecht, dat de zege ningen van orde, tevredenheid en bloei overvloedigljjk aan Ierland deelachtig mo gen worden.” De Engelsche koning heeft alle reden in genomen te zyn met dit uitstapje. De En gelsche kroon had veel goed te maken te genover het stiefmoederlijk behandelde Ierland, want het was in de laatste eeuw een hooge zeldzaamheid, dat eenig Engelsch souverein den voet op lerschen bodem zette. Eduard VII schijnt zich echter voor het nageslacht den eeretitel van pacificator te willen verwerven. Hij heeft in Ierland alvast de poging gedaan, de ook in dit opzicht ontstemde gemoederen tevreden te stellen, en hy is er volkomen in geslaagd, want niet alloen zyn de zoo gevreesde vyandelyke de?* gravin SternskjöldJa, daar trad zij binnen, zoo kalm, als schreed zij in haar boudoir en bovendien zoo onberispelijk schoon, dat aller oogen vol bewondering op haar trotsche verschij ning rustten. Langs een onderkleed uit matte witte zijde, waarin hier en daar een met zilver geborduurde roos verstrooid lag, viel een hofsleep uit hemels blauw fluweel, welker zoom met zilveren ranken doorweefd was Aan beide zijden werd het bovenkleed door een fonkelend brillantbouquet, rozen voorstellende, opgenomen, en liet zoo het teedere zachte weefsel nogmaals tot haar recht komen. De heerlijke buste werd door een fluweelen lijfje nauw omsloten en uit deze bezitting traden, wedijverend met den matten glans der witte zijde, hals en armen onte gensprekelijk schoon te voorschijn. In de blonde haren droeg zij een krans van witte theerozen en op het hooge voorhoofd een fonkelende dia deem. Rechberg kon onmogelijk een anderen cavalier de plaats aan Eleonora’s zijde afstaan hij- nam kort en bondig van de opperhofmeeste- res afscheid en baande zich een weg tot de jonge vrouw. Toen zij den ceremoniemeester zag naderen vloog een zachte schaduw over hare heldere trek ken, maar zij was te veel werelddame, om den voornamen man niet bedaard hare hand te laten, welke hij eerbiedig aan zijne lippen bracht. „Zalig hij, wien de góden reeds voor de ge boorte tegenlachten," zeide hij ietwat hartstochtelijk. „En dit is waarschijnlijk geen loos woord. Aan uwe wieg, gravin, zaten alle góden en beraad slaagden, wiens lievelinge gij in de toekomst tot hervorming van den Bond en stelde zyn troepen ter beschikking van Pruisen. Hij heeft door deze voorzorgen misschien zyn landje voor ernstige conflicten bewaard. Uit zyn huwelyk met een prinses van Anhalt- Dessau is slechts een dochter geboren, die sedert 1873 gehuwd is met prins Albrecht van Pruisen, den regent van Brunswyk. Vermoedelyk troonopvolger is de broer van den hertog, prins Moritz, ook al een man van 74 jaar. Deze heeft echter een zoon die hem weer op kan volgen. Zoowel het voor de parlementaire com missie van enquête verhandelde alsook som mige intusschen voorgevallen incidenten heb ben het Hongaarsche publiek versterkt in de meening, dat de premier, graaf Khuen- Hedervary, op de hoogte was van de plannen van graaf Szapary. De „Napszava”, een socialistisch orgaan, publiceert een bericht, volgens hetwelk graaf Szapary de voor naamste Hongaarsche socialisten by zich zou hebben doen komen om hun te vragen onder wel^e voorwaarden zy geneigd zouden zyn hun vyandige houding tegen de regeering te laten varen. De socialisten noemden het algemeen stemrecht en de codificatie der wetten omtrent het recht van vereeniging en vergadering. Graaf Szapary ried hun toen aan hun wenschen op schrift te stellen en het document aan den premier of andeis aan hem te doen toekomen. Deze onderhandelingen liepen op niets uit, hoewel graaf Szapary in persoon het bureel der „Napszava” bezocht, om aan te dringen op een spoedige opstelling van het geschrift. Vóór de enquête commissie werd door Zol- tan Papp op eenigszins omstandiger wijze als in de Kamer het verhaal gedaan van zijn relaties met den omkooper Dienes. Dienes, zeide hy, had verklaard, dat het geld, hoewel niet onmiddellyk van den pre mier komend, toch door een Excellentie werd verschaft, en dat de premier wel zorg dragen zou, dat die Excellentie geen schade daarby leed- Dienes zeide in verband te staan met den premier en gereed te zyn, het te bewijzen, door politieke concession ten gunste van Papp te verkrijgen. Graaf Szapary werd vervolgens verhoord en bekende getracht te hebben nog andere afgevaardigden om te koopen. De heer Olayi, obstructionist, die eveneens door die commissie gehoord werd, zeide, dat wanneer de premier bleef volharden by zyn weigering om heen te gaan, hy een beschul diging tegen hem zou indienen. De heer Seres, een journalist, verklaarde dat Dienes in allerijl uit Boedapest werd Tot op oogenblik, waarop dit nummer ter peijse gaat, heeft het Conclave nog geen Pauskeuze fcedaan. Het was'pjaterdag mooi weder en daardoor was het tegen tien uur des morgens vry druk op de St.-Pratersplaats, daar tal van nieuws gierigen ui’tWalle rangen en standen der Romeinsche burgerij, begeerig waren desfu- mata, de zuil van rook afkomstig van de verbrande stembiljetten, te zien opgaan. Bij stemming, die geen resultaat heeft opgeleverd, wordt het paper steeds met hooi of stroo ver mengd. Dit Jeeft donkeren rook als signaal dat er tiog geen keuze gedaan is. Al die nieuwsgierigen, waaronder natuurlijk ook veel vreemdelingen, tuurden onafgebroken naar den schoorsteen van de Sixtynsche kapel, doch moesten geduld oefenen tot kwart over elven, toen éen licht wolkje opging. Men ge loofde reeds),'•flat de eerste stemming beslissend was geweest, tot er zwarte rook volgde, en wel gedurende |een kwartier duidelijk zichtbaar was. Voor hen, die met de Conclave-gebruiken eenigszins bekend waren, was het sein vol doende om hen voorloopig weder naar huis te sturenmaar velen bleven staan wachten of riiet een tweede rookzuil dadelijk de eerste zou volgen. Toen de verwachting natuurlijk niet vervuld werd, ontvolkte de St.-Pieters- plaats zich weder tot tegen 4 uur des na middags. De bladen hadden gezorgd, dat er spanning genoeg heerschte om het wachten en staren niet tot straf te maken. Het heette reeds, dat er een nieuwe Paus was gekozen; men zocht reeds een plaatsje uit om het eerste zegen-geven van Leo’s opvolger te gaan aanschouwen, toen dat eigenaardig ru moer ontstond, hetwelk een teleurgestelde menigte laat hoorenzwarte rook steeg op en weder moest men geduld gaan oefenen.,.. wat bewijst hoe dwaas alle mededeelingen zyn geweest, als zouden de kardinalen het reeds over een candidaat eens zyn geweest, toen Leo nog ademde, en het Conclave dus eigenlijk een formaliteit en niets meer zou zyn. Aan den Petit Bleu ontleenen wy de mede- deeling, dat de eerste sfumata op eergisteren, Zondag, te 11 uur 20 min. zichtbaar werd, byna onmiddellyk door een tweede gevolgd, wat beduidt dat er een „stemming by accessie” plaats gehad hebbende, de biljetten van iedere stemming afzonderlijk verbrand zyn. By die „accessie” groepeeren de stemmen zich om de candidaten, die de meeste stemmen be haalden, opdat te spoediger een resultaat worde bereikt. Sommige buitenlandsche bladen dryven den spot met allerlei kleine incidenten, die zy anti-Engelsche betoogingen uitgebleven, maar het lersche volk heelt zyn souverein met hartelijkheid ontvangen waar men zich van feestbetoon onthield, geschiedde dit ten minste niet op hinderlijke wyze. Ja, zelfs was de verstandhouding over en weer zoo goed, dat men den koning het voornemen toeschryft, een buitenverblijf in Ierland te stichten hetgeen, komt het eenmaal zoo ver in de geschiedenis van het Ver. Koninkrijk een gebeurtenis van beteekenis zal zyn. Voorloopig mogen hier eenige uitingen van lersche bladen volstaan om te toonen, dat de stemming in het land zelf op het oogen blik zeer welwillend is. De „Irish Times” stelt in uitzicht, dat Eduard VII eenmaal zal heeten„de Koning, die Ierland geluk kig maakt”, indien hy, of de Prins van Wales, een bezoek aan het land brengt en Ierland daardoor niet langer als de Assche- poetster van het koninkrijk beschouwd zal worden. De „Dublin Daily Express” schrijft, dat de Koning en Koningin beleefd zyn ont vangen, omdat zy niet kwamen als de ver tegenwoordigers van eenige party of poli tieke kliek, en geestdriftig ontvangen, omdat zy de belangen van het lersche volk ter harte hadden genomen. Eindelyk de „Irish Daily Independent”, die het bezoek in alle opzichten welgeslaagd noemt en de hoop uitspreekt, dat de Koning bij zijn terugkeer begroet zal worden door „een volk gesterkt door een toenemenden bloei en aangemoe- digd door de hoop, geboren uit de weten schap, dat de zon der vryheid over hun toe komst schijnt”. ^handelaar een indsche uitgave wed, lieve, gij lijdt eenigzins aan tooneel- koorts.» O, toch niet I Hebt gij mij ooit angstig ge zien vroeg de gravin met een lichten zweem van haar vroeger zelfbewustzijn. Haar eigen ge weten verloochende zij, en een zwakke blos bedekte mgzaam hare wangen. Een gelukkig toeval maakte intusschen aan hare innerlijke verlegenheid een einde. Koetsen kwa men aangereden en hielden met een donderend geraas voor het portaal stil. De opperhotmeesteres verdween in de voor kamers en snelde naar de stoep, waar zij haar doorluchtig bezoek opwachtte Een algemeene beweging ontstond in de zaal, die aan de ont vangkamer grensde. De menigte drong van de deuren naar het midden terug en vatte daar post. Nog een kort oogenblik van spanning, toen wer den de vleugeldeuren wijd geopend en voorafge gaan door den ceremoniemeester, graaf Rechberg geleidde de Koning zijn Gemalin in de zaal. De muziek speelde het volkslied en mengde zich in het eerbiedig gemompel van het gezel schap, dat zich werktuigelijk van links naar rechts verstrooide, toen de Koning met een vriende lijk hoofdknikken de ronde deed. Een aan dachtig waarnemer kon het niet ontgaan, dat de oogen van den Monarch ijverig naar iets zochten, wat zij voorloopig niet konden vinden.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1903 | | pagina 1