itituut
T
rERE
TS.
'THEE.
DISCRETIE.
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
Woensdag 5 Augustus 1903.
43ste Jaargang
J
FEUILLETON.
;dheden.
Laarzenmagazijn
30.
LOOM,
leiding,
i'elefn. 117.
ZONEN,
R 724,
k.
iagazijn
Her”,
len
ISERS,
proeiers.
n/i
Ballons.
Afzonderlijke hommers VIJF CENTEN.
No. 9175.
Bulletilandscli Overzicht.
van
Inzending van Advertentiën tot 1 uur dep midd.
i
4
lai
4
Wordt vervolgd.)
n. Gouda
age prijzen
Kleiwegstêeg.
eten werk.
UK te letten
M
Telefoon No. 82
AD VERTENTIEN worden geplaatst
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
SR NIEMEIJER.
JITREN.
•krommingen,
i o-beenen en
algem.zwakte
genr. ziekten
vingen, ver-
Hertog Ernst van Saksen-Altenburg vierde
gisteren zijn gouden regeeringsjubileum. Hij
is 77 jaar en dus een van de oudste Duitsche
vorsten, en kan onder dezen, na den groot
hertog van Baden, op de langste regeering
terugzien. Onder zijn bewind is de welvaart
van het hertogdom toegenomen, wat vooral
bleek uit een groote vermindering van de
belastingen. Altenburg is het land van de
groote boerenhoeven. Hier wonen de ryke
boeren die ’s Zondags met zilveren knoopen
aan hun jas pronken.
Maar hertog Ernst heeft, hoewel zyn landje
slechts 1324 vierkante kilometers beslaat,
ook een politieke rol gespeeld. Reeds in
1862 sloot hjj met Pruisen een militaire
conventie en in 1863 bleef hy weg van de
vergadeeing van Duitsche vorsten te Frank
fort. Den 14den Juni 1866 liet hy zyn
vertegenwoordiger te Frankfort tegen het
Oostenryksche mobilisatie-voorstel stemmen,
sloot zich aan by het Pruisische voorstel
)e hoofdtekst
dit halfmaande-
ache tijdschrift
lat uit de 2te-
-ijving eener
tornde Aarde,
de Heer E. T.
STRA KlilPER in
iflht der Ven-
cfcap ipaakt.
nümmèr is tijk
iïUuBtreerd
r eigen photo-
ihieche op Ha
ft per jaar on-
i, die hem aan
>r he\n op te
dzigert worden
te inijtl komen
sen in Arabic,
ië, Birma, Ma
ine/. de Ansicht*
orden afgele-
jakjes van vijf
een Ned. ons
i Nommer en
nevenstaand
Wet gedepo-
ïring van ge
slende
JL,
1ART Lz.
de opengesteld,
sn te allen tijde
st”, Haarlem
IP 1
zoudt worden, en.
„En wie ontving ten laatste de voorkeur viel
de gravin schertsend hem in de rede.
„Venus, gravin, Juno en Minerva."
„Alle drie, Excellentie.1
„Wie zou u weerstand kunnen bieden, gra
vin
Bij deze woorden waren zij in het midden der
danszaal gekomen, waar gravin Hardenberg haar
reeds verbeidde.
„Hier breng ik de koningin van het feest,*
zeide Rechberg, terwijl hy m:t een diepe buiging
terugtrad
Normann had deze woorden ook gehoord en
zijn hart klopte sneller van misnoegdheid, maar
hij blikte in het oog zyner vriendin en
zag, hoe het zoo vragend op hem rustte, dat hij
zijn wrevel bedwong en haren welwillenden blik
met verzoening beantwoordde. Maar hij meende
rechtschapen te handelen, wanneer hij dezen blik
niet volgde, hij moest immers opnieuw vreezen,
afgewezen te worden.
De ceremoniemeester raadpleegde zyn in bril
janten gezet horloge.
„Binnen vijf, minuten zullen hunne Majesteiten
arriveeren." Daarmede verliet hij de zaal.
Met een nauw hoorbaren zucht wendde Eleonora
zich tot de hooge gastvrouw.
Hoe goed, Excellentie, dat ik in het eerste
beeld staan kan, ik gevoel mij toch nog altijd
zeer aangegrepen.
„Arme, lieve gravin, troostte de goedhartige
vrouw. „En toch ben ik overtuigd, dat ge u na
een uur meer op uw gemak zult gevoelen ik
telefoon Mo. S3
i De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prüs per drie maanden is 1.25, franco per
post]/ 1.70. jf
»5)
Eindelijk trad de held van den dag. binnen,
Professor Nornfann, in zwarten frak, zonder orde-
en eereteekens, tot eenigen luister zijn inderdaad
frappante mannelijke verschijning. Met één oog
opslag overzag hij het zeer talrijk gezelschap,
waarna hij zich wendde naar gravin Hardenberg, die
hem vriendelijk de hand toestak „Goed, dat gij
komt, waarde dokter, men overstelpt mij met aller
lei vragen, betreffende uwe komst. Gij hebt het
gecreéerd, zijt daarom ook na hunne Majesteiten
de meest gevierde persoon in deze lokaliteiten,
nietwaar, lieve Rechberg
De professor drukte een zachten kus op den
onberispelijk witten handschoen en wendde zich
naar een bonten kring, die zich in minder dan
geen tijd om den beroemden man verzamelde.
Oude Excellentiën, in stijve uniformen, waardig-
heidsbekleeders uit het militaire en burgerlijke
leven, hofjonkers en wat maar aan vertegenwoor
digers van klinkende namen aanwezig was, alles
beijverde zich, hem het eerst de handen te druk
ken, daar een vaag gerucht van hooge onder
scheidingen sprak.
Weder openden de gegalonneerde bedienden de
vleugeldeuren voor een nieuwen gast. „Mevrouw
(.0(11X11IE COURANT
beweren, dat hun uit 'het Conclave ter oore
zyn gekomen en leggen den kardinalen
vaak groote veeleischendheid op het gebied
der verpleging ten laste. De waarheid zal wel
wezen, dat de kardinalen, bejaarde lieden als
zij zyn, gewend aan een rustig en kalm leven,
zich inderdaad groote ontbering getroosten.
Wat voor jongere lieden niets zou beteeke-
nen, eenige dagen van zoogoed als eenzame
opsluiting, de voldoening aan zeer omslachtige
formaliteiten etc. wordt den ouden heeren een
zeer zware verplichting en dat sommigen der
buitenlanders onder hen de eigenaardige Ita-
liaansche keuken niet kunnen verdragen en
dus zorgen, of beter gezegd, gezorgd hebben,
te eten te krygen, zooals zy het thuis gewend
zijnmen moet een ander al zeer weinig
comfort gdnnen, om hen dit kwalijk te nemen.
Ten slotteEr wordt in het Conclave
zeer eenvoudig geleefd: De keuze van Leo
XIII heeft destyds aan de Apostolische kamers
723,000 lires gekost. Onder dat bedrag is
stellig ook begrepen de inrichting der cellen
en wat dies’ meer zy, alsmede de betaling van
het personeel van bedienden etc#, de kosten
der antwoord-telegrammen en alles wat noodig
was om het Conclave voor te bereiden en te
doen plaats vinden.
De reis van Jconing Eduard en zyn gemalin
te midden hunner lersche onderdanen is ge
ëindigd. De Koning heeft officieel afscheid
genomen met een boodschap waarin hy vrién
delijke woorden van waardeering voor de
lersche bevolking vindt en hartelyke wen-
schen uit voor lerlands gelukkige toekomst,
of om de koninklijke woorden zelve aan te
halen „Wy koesteren de warmste gevoelens
voor het land en voor het aantrekkelijke en
ryk-gezegende volk. Daarom paren wy aan
onze hoogste voldoening de hoop, dat een
glanzende toekomst voor Ierland moge aan
breken en bidden wy oprecht, dat de zege
ningen van orde, tevredenheid en bloei
overvloedigljjk aan Ierland deelachtig mo
gen worden.”
De Engelsche koning heeft alle reden in
genomen te zyn met dit uitstapje. De En
gelsche kroon had veel goed te maken te
genover het stiefmoederlijk behandelde
Ierland, want het was in de laatste eeuw
een hooge zeldzaamheid, dat eenig Engelsch
souverein den voet op lerschen bodem zette.
Eduard VII schijnt zich echter voor het
nageslacht den eeretitel van pacificator te
willen verwerven. Hij heeft in Ierland alvast
de poging gedaan, de ook in dit opzicht
ontstemde gemoederen tevreden te stellen,
en hy is er volkomen in geslaagd, want niet
alloen zyn de zoo gevreesde vyandelyke
de?* gravin SternskjöldJa, daar trad zij binnen,
zoo kalm, als schreed zij in haar boudoir en
bovendien zoo onberispelijk schoon, dat aller
oogen vol bewondering op haar trotsche verschij
ning rustten.
Langs een onderkleed uit matte witte zijde,
waarin hier en daar een met zilver geborduurde
roos verstrooid lag, viel een hofsleep uit hemels
blauw fluweel, welker zoom met zilveren ranken
doorweefd was
Aan beide zijden werd het bovenkleed door een
fonkelend brillantbouquet, rozen voorstellende,
opgenomen, en liet zoo het teedere zachte weefsel
nogmaals tot haar recht komen. De heerlijke
buste werd door een fluweelen lijfje nauw omsloten
en uit deze bezitting traden, wedijverend met den
matten glans der witte zijde, hals en armen onte
gensprekelijk schoon te voorschijn. In de blonde
haren droeg zij een krans van witte theerozen
en op het hooge voorhoofd een fonkelende dia
deem. Rechberg kon onmogelijk een anderen
cavalier de plaats aan Eleonora’s zijde afstaan
hij- nam kort en bondig van de opperhofmeeste-
res afscheid en baande zich een weg tot de jonge
vrouw. Toen zij den ceremoniemeester zag naderen
vloog een zachte schaduw over hare heldere trek
ken, maar zij was te veel werelddame, om den
voornamen man niet bedaard hare hand te laten,
welke hij eerbiedig aan zijne lippen bracht.
„Zalig hij, wien de góden reeds voor de ge
boorte tegenlachten," zeide hij ietwat hartstochtelijk.
„En dit is waarschijnlijk geen loos woord. Aan
uwe wieg, gravin, zaten alle góden en beraad
slaagden, wiens lievelinge gij in de toekomst
tot hervorming van den Bond en stelde zyn
troepen ter beschikking van Pruisen. Hij
heeft door deze voorzorgen misschien zyn
landje voor ernstige conflicten bewaard.
Uit zyn huwelyk met een prinses van Anhalt-
Dessau is slechts een dochter geboren, die
sedert 1873 gehuwd is met prins Albrecht
van Pruisen, den regent van Brunswyk.
Vermoedelyk troonopvolger is de broer van
den hertog, prins Moritz, ook al een man
van 74 jaar. Deze heeft echter een zoon
die hem weer op kan volgen.
Zoowel het voor de parlementaire com
missie van enquête verhandelde alsook som
mige intusschen voorgevallen incidenten heb
ben het Hongaarsche publiek versterkt in
de meening, dat de premier, graaf Khuen-
Hedervary, op de hoogte was van de plannen
van graaf Szapary. De „Napszava”, een
socialistisch orgaan, publiceert een bericht,
volgens hetwelk graaf Szapary de voor
naamste Hongaarsche socialisten by zich zou
hebben doen komen om hun te vragen onder
wel^e voorwaarden zy geneigd zouden zyn
hun vyandige houding tegen de regeering te
laten varen. De socialisten noemden het
algemeen stemrecht en de codificatie der
wetten omtrent het recht van vereeniging en
vergadering. Graaf Szapary ried hun toen
aan hun wenschen op schrift te stellen en
het document aan den premier of andeis aan
hem te doen toekomen.
Deze onderhandelingen liepen op niets uit,
hoewel graaf Szapary in persoon het bureel
der „Napszava” bezocht, om aan te dringen
op een spoedige opstelling van het geschrift.
Vóór de enquête commissie werd door Zol-
tan Papp op eenigszins omstandiger wijze
als in de Kamer het verhaal gedaan van
zijn relaties met den omkooper Dienes.
Dienes, zeide hy, had verklaard, dat het
geld, hoewel niet onmiddellyk van den pre
mier komend, toch door een Excellentie
werd verschaft, en dat de premier wel zorg
dragen zou, dat die Excellentie geen schade
daarby leed- Dienes zeide in verband te
staan met den premier en gereed te zyn,
het te bewijzen, door politieke concession
ten gunste van Papp te verkrijgen.
Graaf Szapary werd vervolgens verhoord
en bekende getracht te hebben nog andere
afgevaardigden om te koopen.
De heer Olayi, obstructionist, die eveneens
door die commissie gehoord werd, zeide, dat
wanneer de premier bleef volharden by zyn
weigering om heen te gaan, hy een beschul
diging tegen hem zou indienen.
De heer Seres, een journalist, verklaarde
dat Dienes in allerijl uit Boedapest werd
Tot op oogenblik, waarop dit nummer
ter peijse gaat, heeft het Conclave nog geen
Pauskeuze fcedaan.
Het was'pjaterdag mooi weder en daardoor
was het tegen tien uur des morgens vry druk
op de St.-Pratersplaats, daar tal van nieuws
gierigen ui’tWalle rangen en standen der
Romeinsche burgerij, begeerig waren desfu-
mata, de zuil van rook afkomstig van de
verbrande stembiljetten, te zien opgaan. Bij
stemming, die geen resultaat heeft opgeleverd,
wordt het paper steeds met hooi of stroo ver
mengd. Dit Jeeft donkeren rook als signaal
dat er tiog geen keuze gedaan is.
Al die nieuwsgierigen, waaronder natuurlijk
ook veel vreemdelingen, tuurden onafgebroken
naar den schoorsteen van de Sixtynsche kapel,
doch moesten geduld oefenen tot kwart over
elven, toen éen licht wolkje opging. Men ge
loofde reeds),'•flat de eerste stemming beslissend
was geweest, tot er zwarte rook volgde, en wel
gedurende |een kwartier duidelijk zichtbaar
was. Voor hen, die met de Conclave-gebruiken
eenigszins bekend waren, was het sein vol
doende om hen voorloopig weder naar huis
te sturenmaar velen bleven staan wachten
of riiet een tweede rookzuil dadelijk de eerste
zou volgen. Toen de verwachting natuurlijk
niet vervuld werd, ontvolkte de St.-Pieters-
plaats zich weder tot tegen 4 uur des na
middags. De bladen hadden gezorgd, dat er
spanning genoeg heerschte om het wachten
en staren niet tot straf te maken. Het heette
reeds, dat er een nieuwe Paus was gekozen;
men zocht reeds een plaatsje uit om het
eerste zegen-geven van Leo’s opvolger te
gaan aanschouwen, toen dat eigenaardig ru
moer ontstond, hetwelk een teleurgestelde
menigte laat hoorenzwarte rook steeg op
en weder moest men geduld gaan oefenen.,..
wat bewijst hoe dwaas alle mededeelingen
zyn geweest, als zouden de kardinalen het
reeds over een candidaat eens zyn geweest,
toen Leo nog ademde, en het Conclave dus
eigenlijk een formaliteit en niets meer zou zyn.
Aan den Petit Bleu ontleenen wy de mede-
deeling, dat de eerste sfumata op eergisteren,
Zondag, te 11 uur 20 min. zichtbaar werd,
byna onmiddellyk door een tweede gevolgd,
wat beduidt dat er een „stemming by accessie”
plaats gehad hebbende, de biljetten van iedere
stemming afzonderlijk verbrand zyn. By die
„accessie” groepeeren de stemmen zich om
de candidaten, die de meeste stemmen be
haalden, opdat te spoediger een resultaat
worde bereikt.
Sommige buitenlandsche bladen dryven den
spot met allerlei kleine incidenten, die zy
anti-Engelsche betoogingen uitgebleven, maar
het lersche volk heelt zyn souverein met
hartelijkheid ontvangen waar men zich van
feestbetoon onthield, geschiedde dit ten
minste niet op hinderlijke wyze. Ja, zelfs
was de verstandhouding over en weer zoo
goed, dat men den koning het voornemen
toeschryft, een buitenverblijf in Ierland te
stichten hetgeen, komt het eenmaal zoo
ver in de geschiedenis van het Ver.
Koninkrijk een gebeurtenis van beteekenis
zal zyn.
Voorloopig mogen hier eenige uitingen van
lersche bladen volstaan om te toonen, dat
de stemming in het land zelf op het oogen
blik zeer welwillend is. De „Irish Times”
stelt in uitzicht, dat Eduard VII eenmaal
zal heeten„de Koning, die Ierland geluk
kig maakt”, indien hy, of de Prins van
Wales, een bezoek aan het land brengt en
Ierland daardoor niet langer als de Assche-
poetster van het koninkrijk beschouwd zal
worden. De „Dublin Daily Express” schrijft,
dat de Koning en Koningin beleefd zyn ont
vangen, omdat zy niet kwamen als de ver
tegenwoordigers van eenige party of poli
tieke kliek, en geestdriftig ontvangen, omdat
zy de belangen van het lersche volk ter
harte hadden genomen. Eindelyk de „Irish
Daily Independent”, die het bezoek in alle
opzichten welgeslaagd noemt en de hoop
uitspreekt, dat de Koning bij zijn terugkeer
begroet zal worden door „een volk gesterkt
door een toenemenden bloei en aangemoe-
digd door de hoop, geboren uit de weten
schap, dat de zon der vryheid over hun toe
komst schijnt”.
^handelaar een
indsche uitgave
wed, lieve, gij lijdt eenigzins aan tooneel-
koorts.»
O, toch niet I Hebt gij mij ooit angstig ge
zien vroeg de gravin met een lichten zweem
van haar vroeger zelfbewustzijn. Haar eigen ge
weten verloochende zij, en een zwakke blos bedekte
mgzaam hare wangen.
Een gelukkig toeval maakte intusschen aan hare
innerlijke verlegenheid een einde. Koetsen kwa
men aangereden en hielden met een donderend
geraas voor het portaal stil.
De opperhotmeesteres verdween in de voor
kamers en snelde naar de stoep, waar zij haar
doorluchtig bezoek opwachtte Een algemeene
beweging ontstond in de zaal, die aan de ont
vangkamer grensde. De menigte drong van de
deuren naar het midden terug en vatte daar post.
Nog een kort oogenblik van spanning, toen wer
den de vleugeldeuren wijd geopend en voorafge
gaan door den ceremoniemeester, graaf Rechberg
geleidde de Koning zijn Gemalin in de
zaal. De muziek speelde het volkslied en mengde
zich in het eerbiedig gemompel van het gezel
schap, dat zich werktuigelijk van links naar rechts
verstrooide, toen de Koning met een vriende
lijk hoofdknikken de ronde deed. Een aan
dachtig waarnemer kon het niet ontgaan, dat
de oogen van den Monarch ijverig naar iets
zochten, wat zij voorloopig niet konden
vinden.