Pi
M
2
N
2
2
I
I
a
c
c
DISCRETIE.
5
5
3
I
Atewws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
No. 917S
Zaterdag S Augustus 1903.
Buitenlandse!) Overzicht.
I
FEUILLETON.
S
F
i
42ste Jaargang
i
1
h
-
van
f
Wordt vervolgd.)
N
2
I
1
I
I
fiOUBSCHE (01 Hl\T.
ingeven door alle ge-
huis, neer, in deeene
overvloed, in de
in het Italiaansch, en met groote vriende
lijkheid, dat hij dankte voor de wenschen
tot het hoofd van de Kerk gericht. Hg uitte
de beste wenschen voor de sonvereinen van
Europa en voegde er by dat de Kerk de
nationale steun is der sonvereinen, regeerin-
gen en wetten en dat hij hoopte, dat de
vrede zou bevestigd worden tot het welzijn
van allen.
De Paus gaf vervolgens zgn zegen, waarna
de diplomaten tot. den voetkus werden toe
gelaten.
Een door de Giornale dell’ Italia geïnter
viewde kardinaal verklaarde dat het Conclave,
met de verkiezing van Z. E. kardinaal Sarto
de bedoeling had een godsdienstigen Paus
te kiezen. Wat betreft de houding van den
Paus tegenover Italië, de Paus zal trachten
elk conflict te vermijden, maar een verzoening
is een utopie.
De kardinaal herinnert dat de H. Stoel
steeds Avignon heeft opgeëischt. Geen
Franschman maakt zich hierover boos, de
Italianen nu moesten zich ook niet warm
maken over de traditioneele protesten van
het Pausdom.
Volgens de Osservatorc Romano koos de
Paus mgr. Bressan als geheim-kapelaan.
De Italië deelt mede, dat de beide zusters
van den Paus, die met hun broeder samen
woonden, in een klooster te Rome zullen
gaan.
In geestelijke kringen verbaast men zich
zeer er over, dat de Oostenryksche bladen
trachten het veto van Oostenrijk tegen de
verkiezing van Rampolla te ontkennen,
daar het feit bij het geheele Heilige College
bekend is.
Heden zal de Paus de Fransche kardi
nalen ontvangen.
Er wordt vooral in Romeinsche krin
gen veel nagepraat over de door niemand
verwachte verkiezing van kardinaal Sarto tot
Paus. van verschillende lezingen over de
stemmingen van het Conclave is deze wel
de meest verspreide, dat uit de eerste stem
mingen en de daaruit voortvloeiende bespre
kingen zóó duidelijk gebleken was, dat de
kardinalen in twee scherp tegenover elkaar
staande partijen waren verdeeld dat een hun
ner zou hebben uitgeroepen: „We zullen op
deze manier nog verplicht zijn, een heele
maand bijeen te blijven, zonder dat de stem
men gewyzigd worden.” Toen kwam het
vete telegram van hetOostenryk-Hongaarsche
Hof en hoewel dit eerst de toeneming van
Rampolla’s kansen ten gevolge had, wijzigde
zich toch de stemming en besloot het Con
clave een Paus te kiezen, die geen eigen
voorkeur had, hetzij voor het drie-, hetzij
voor het twee-voudigverbond, bovendien
iemand, die de kracht en wil had, de disci
pline onder de geestelijkheid te verbeteren
en daarop werd kardinaal Sarto pas be
reid gevonden zich candidaat te laten
stellen.
Nu hy Paus is geworden biedt zyn ver
kiezing het voordeel, dat hy van alle kanten
met sympathie wordt begroet. Hij was geen
partyman, niet iemand met een vooropgezette
politieke meening dus zonder vyaaden 1 Bo
vendien doet alles wat men van hem verneemt
vermoeden, dat men hier met een vriendelyke
persoonlijkheid te doen heeftzyn poi tret,
de eenvoudige, open oogopslag het meest,
geeft den indruk van een zacht, welwillend
man. Men weet, dat hij geen politieke paus
zal zyn. Eén gebeurtenis kenmerkt slechts
zyn vroeger openbaar leventoen hy tot
bet patriarchaat van Venetië werd ver
heven, waarvan Italië hem zijn exequatuur
te geven, bewerende, dat de Italiaansche
regeering het recht had, den titularis voot
den zetel van den Heiligen Markus te be
noemen. Niettemin toonde kardinaal Sarto
nimmer rancune tegenover de Italiaansche
regeering en gaf daarvan blijk, toen Venetië
bezocht werd door koning Umberto en koning
Victor Emmanuel III.
Men koestert dus de beste verwachtingen
van zyn regeering en voorziet gegeven
zyn vereering voor Paus Leo XIII dat
hy diens voetstappen zal drukken en zich zal
inspireeren aan diens gematigde en verzoe
nende politiek.
Gistermorgen ontving de Paus het corps-
diplomatique. Antwoordende op een toespraak
van den Portugeeschen gezant zeide de Paus,
Telefoon No. M2
A D V E R TENTIEN worden geplaatst
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Telefoon .1 o. M2
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
1
De Porte richtte een telegrafische nota
aan haar vertegenwoordiger by de buiten-
landsche mogendheden over de wederople-
vering der beweging in de vilayets Usküb,
Monastir en Salonika, waarin gewezen wordt
op de benden Bulgaarsche opstandelingen,
die voortdurend de Muzelmanneh tarten en
•uitlokken tot represaillemaatregelen.
In elk geval, dank zij den maatregelen der
autoriteiten, zyn die pogingen ontzenuwd
De circulaire bevat deze maal geen enkele
toespeling op Bulgarije. Eenige telegrammen
van consuls uit Monastir zyn hier gisteroch
tend ontvangen langs een opiweg en wyzen
op de toenemende bedrijvigheid der benden
in dit vilayet en een verergering van den
algemeenen toestand. De vrees der Porte is
dat, met het oog op den algemeenen toestand
in Macedonië, zy genoodzaakt zal zijn nieuwe
genoeg
Wel kon een onbevangen waarnemer zich schie
lijk met dit oordeel vereenzelvigen, want Normann
zag inderdaad met de meest ongeveinsde belang
stelling zijn beschermelinge aan. En ook die stille
glimlach was geen looze fantasie van Eleonora
geweest, hij lachte werkelijk, maar slechts met de
gedachte Waarom zou zij toch zoo laat geko
men zijn?* r-> W
De opperhofmeesteres beschouwde in hetzelfde
oogenblik eveneens Normann en fluisterde toen
haar zwijgende buurvrouw toe
„Wij schijnen dezelfde waarnemingen te doen
het is ook te opvallend. Deze avond zal den pro
fessor buiten alle eerbetuigingen nog aan een aller
liefst vrouwtje helpen. De man heeft inderdaad
veel fortune.»
De spreekster vermoedde niet, dat ieder harer
woorden een dolkstoot voor Eleonora's gewond
hart was, en dat allengs het laatste rood van hare
wangen week.
«Ik wenschte dat het ten einde ware,» prevelde
zij voor zich heen. «O, hoe geheel anders schetste
ik mij deze samenkomstMaar het mag niet
zijn
Een nieuw beeld, het laatste I Uit blauwe wol
ken zweefde het geluk, on
niussen van het Koninklijk
hand een gouden hoorn van
andere een vollec rozenkrans houdend, welken zij
eener meesterlijk uitgevoerde buste der prinses
op het hoofd drukte. Tegelijkertijd flikkerde een
vlammend rood over het met bloemenwindsels
en lampions versierde tooneel, terwijl de muziek
De tweede Fransche gedelegeerde op het
Haagsche vredescongres, de heer D’Estour-
nelles, leeft nog altijd in hoop op de groote
goede zaak. Hy schreef aan den Minister
van Buitenlandsche Zaken, Delcassé, waarbij
hij verklaart, met verwijzing naar de Lon-
densche reis van de parlementaire arbitrage-
groep, dat deze groep er naar streeft, be
halve met Nederland en Noorwegen ook met
andere Staten, met name Italië te onder
handelen om arbitrage-tractaten voor te be
reiden. Volgens de „Matin” zou de Minister
Delcassé in Engeland reeds toestemming heb
ben gekregen over drie punten sluiting van
een arbitrage tractaat, beperking der marine-
uitgaven van Frankrijk en Engeland in over
leg met Rusland, en ten slotte bylegging der
diplomatieke moeilijkheden.
De „Westminster Gazette” kan het maar
niet goedkeuren, dat de voormannen der
liberale party kalmweg blyven berusten in
de weigering der regeering om de plannen
van Chamberlain in bet Lagerhuis ter sprake
te laten brengen.
„De geruchten” zegt het blad, „welke
om den anderen dag een wijziging aankon-
troepen op te roepen, in plaats van naar huis
te kunnen zenden een deel van die zich op
het oogenblik in Macedië bevinden, zooals
onlangs werd besloten.
De buitengewone vergadering van den
ministerraad hield zich gisteren bezig met
den onrustverwekkenden toestand in Monastir.
Besloten werd over te gaan tot het nemen
van buitengewoon strenge maatregelen tot
onderdrukking van de revolutionnaire bewe
ging. De regeering zóu besloten hebben tot
bet in dienst nemen van Albaneezen tegen
de rebellen, wat ongetwijfeld leiden zou tot
moord en doodslag.
Zinovjeff, de Russische gezant te Con-
stantinopel, deed Maandag voorstellen aan
de Porte betreffende den toestand der Ar
menische provincies. Men gelooft dat de
Russische consul te Erzeroum zeer pessimis
tische rapporten stond over den tegenwoor-
digen toestand en dat hy bevreesd is voor
nieuwe troebelen.
Brieven afkomstig uit Erzeroum, Kharpont,
Brithis bevestigen dat er groote ongerust
heid heerscht onder de Armeniërs ten op
zichte van de dreigende houding der Koer-
dep. In deze brieven wordt beweerd dat
de Turkscbe autoriteiten clandestien wapens
leveren voor de Koerden terwyl zy trachten
te bewyzen dat de revolutionnaire beweging
van de Armeniërs uitgaat.
De Frankfurter Zeitung schryft, dat by
de beschouwingen over een vertegenwoor
diging der sociaal-democraten in het bureau
van den Rijksdag de bladen van de rechter
zijde het nu over een anderen boeg werpen,
en van oordeel zyn dat een bureau waarin
een sociaal-democraat zitting had, zeker niet
door den Keizer ontvangen zou worden, zoo-
dat alleen reeds om die reden het tot niets
dient, de discussie over deze zaak voort te
zetten. Voor deze opvatting bestaat echter
volgens de Frankfurter Ztg. volstrekt geen
grond, en de partyen die zich daarop be
roepen, wekken het vermoeden, dit slechts
te doen omdat zy een voorwendsel noodig
hebben teneinde de verkiezing van een sociaal
democraat te verijdelen, ook al verklaart
deze zich beleid, een ondervoorzittersebap
te aanvaarden met de gebruikelijke verplich
tingen tegenover den Keizer. Het centrum,
dat vroeger als party van de minderheid in
een dergelyk geval heeft verkeerd, zoekt
thans ook naar voorwendsels. Zoo beroept
de Kölnische Volkszeitung zich op de uitingen
•1
i' b!
nogmaals de nationale hymne speelde en uit den
hoorn van overvloed een gouden regen over de
beeldtenis van het herstellende koningskind neer
stroomde.
«Bravo, bravoriep de Koning opstaande,
Mevrouw de gravin, mijn besten dank. U, me
vrouw de gezante,» wendde hij zich nogmaals tot
Eleonora, «betaamt echter de kroon van den
avond.»
Rechberg scheen slechts het opbreken van den
Monarch verbeid te hebben, om terstond der
jonge vrouw den arm te bieden. De keuvelende
menigte begunstigde zijn voornemen, hij kon on
gestoord met zijn schoone vriendin eenige stappen
achterblijven.
„Ik gevoel een onweerstaanbare aandrang in
mijn binnenste, gravin,'' begon hij met gesmoorde
stem, „nogmaals ons laatste onderhoud op het
tapijt te brengen. Gij kunt niet meer voorgeven,
dat mijne wenschen u onverstaanbaar zijn, gij
weet het beter, dan het wellicht mij zelve bewust
is, wat mijn hart voor u gevoelt. O, geloof toch,
dat gij aan mijne zijde slechts uren van triumf,
van onverdeelde algemeene bewondering zult
slijten, dat niets u er aan herinneren zal, mij een
onafhankelijk leven ten offer te hebben gebracht
Spreek slechts één woord, buig slechts nauw
merkbaar uw fijn gevormd voorhoofd, en het zal
mijn hoogst geluk zijn, nog in dit uur de aller
hoogste toestemming af te smeeken. Eleonora mag
ik gelukkig zijn
aS)
„Zoo wenschte ik haar te aanschouwen, tot
haar aanblik mijn-verstand geheel verbijsterd heeft.
Veel ontbreekt er niet meer aan. O, wat ’n oog,
welk ’n ziel I En zij weende Weenda over mij
Ja, ja, over mij, dit bewustzijn brandt in mijn
hart! Eleonora, vergeet! Maar zoo mag het niet
blijven, aan dien pijnlyken toestand moet een
einde komen.
Een zacht gedruisch verbrak zijn stille alleen
spraak. Door een zijdeur trad de gravin Sterns-
kjöld aan den arm van den ceremoniemeester
binnen. De Koningin stak haar de hand toe en
sloot de jonge, bleeke vrouw diep ontroerd in de
armen.
Gij moet nu bij mij b’ijven, lieve gravin. Dicht
achter mij is nog een plaatsje vry ik zou u
altijd bij mij willen hebben!»
De opperhofmeesteres trok de talentvolle
voorstelster nevens zich. „Dank, duizendmaal
dank
Een nieuw beeld werd vertoond. In lichtgroen
gewaad verrees de hoop uit de schulpen van een
kristalhelder meer. De gasten applaudisseerden,
hoewel bij lange na niet zoo uitbundig, als dit bij
Eleonora het geval geweest was.
Ten derden male ging het doek op terwijl de
muziek met jubelende klanken het «Freude,
schoner Göttcrfunken» intineerde. In een door
zuilen gedragen vertrek, dat een vry uitzicht
op heerlijke landouwen verleende, stond vooreen
rijk versierd altaar de vreugde in een wuft rose
gewaad
Hals en armen diep ontbloot, de bruine lokken
met paarlen en rozen doorvlochten, was het Go
denkind op het aardrijk neergedaald. Van het
altaar scheen zij zóoeven in den heiligsten aan
drang van haar hart de brandende offerschaal ter
hand genomen te hebben, want hoog opgeheven
en trotsch hield zij in hare rechterhand het gul
den vaatwerk, waaruit het heilige vuur drupsge-
wijze ter aarde zonk- En hoe stemde de uitdruk
king van het liefelijk gelaat haarfijn overeen met
het allegorisch beeld, dat Angelika voorstelde.
Daar vertoonde zich geen schaduw van nijpende
zorg, zuiver en vol straalde de zaligste vreugde
uit de schalksche oogen, uit den gelukkigen
glimlach der rozenroode lippen I Een oor-
verdoovende bijvalsbetuiging betoonde de ver
leidelijke godin, die zich altijd en altijd weer
voor de geestdriftvolle toeschouwers vertoonen
moest.
Eleonora gevoelde een bitteren smart bij het
gezicht harer bevoorrechte tegenstandster. „Hoe
schoon is zijdacht ze wrevelig, en haar oog
zocht den professor, die nog alijd peinzend aan
die zuil leunde. Het lag immers voor de hand,
dat hij, geheel opgaande in Angelika’s aanblik,
voor zijne omgeving on-ontvanktlijk moest zijn.
En beduidde dit lachen niet reeds meer dan
Inzending van Advertentie» tot 1 uur de? inidd.
digen van de plannen van Chamberlain of
van die der regeering zyn een natuurlijk
maar byzonder lastig gevolg van het ont
wijken van eenig beslissend debat of stem
ming in het Lagerhuis. Het is duidelijk,
dat de koloniale secretaris, wanneer hy
slechts durfde, den vrijhandel over de ge
heele linie te lyf zon willen gaan en men
mag gerust veronderstellen, dat hy en zyn
onmiddellijke volgelingen eenvoudigweg zui
vere protectionist en zyn.
„Maar de quaestie welken vorm hun pro
tectionisme zal aannemen, hoeveel unionisten
den vrijhandel boven hun party zullen stel
len en hoever de anderen willen gaan ten
opzichte van het belasten van voedingsmid
delen of grondstoffen, of ten aanzien van
represaille-maatregelen die quaesties blij
ven op het einde van de zitting nog steeds
in het duister hoewel het van het hoogste
belang is by het voeren eener campagne,
en nog meer bij een verkiezing, dat men
volkomen op de hoogte zy van elk dezer
quaesties. Anderzijds heeft Balfour tot
dusver steeds een debat vermeden, dat, ge
lijk hy laatst naïef-weg vertelde, verdeeld
heid onder zyn vrienden aan den dag zou
brengen. Het netto-resultaaf van deze tactiek
komt ons voor zóóveel voordeeliger te zyn
voor de regeering en de protectionisten dan
voor de oppositie, dat wy bekennen moeten
niet het minste berouw te gevoelen over de
critiek vroeger door ons geveld over de
„meesterlijke werkeloosheid” der liberale
voormannen”.