1
.1
I
ra oi mwra®.
I
<1
Mewws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken,
No. 9190.
Zaterdag 33 Augustus 1903.
43ste Jaargang
1
jij
11
Buitenlandscli Overzicht.
FEUILLETON.
1
Inzending van Advertentiën tot 1 uur der midd.
J>
wond.
31
in. «Hier
beschik-
5
z
H
J
(.(IllkSUI E COURANT
Telefoon No. 82
AD VER TENTIEN worden geplaatst van
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Bij de arboidersongeregeldheden in Kieff
heeft zich een* geval voorgedaan, dat teeke-
nend is voor de verhoudingen in Rusland,
en de Regeering zeker niet aangenaam zal
zijn, daar het opnieuw een bewijs is, dat de
militairen van den invloed der sociaal-de-
mocratische propaganda niet zijn vrij ge
bleven.
Zooals men weet waren tot herstellen der
orde troepen aangewezen. Toen nu de plaat
selijke commandant van Kieff den tegen de
spoorwegarbeiders opgerukte compagnieën
vuur beval, trad een der officieren voor zijn
compagnie en verbood te schieten. „Een laf
aard is hij, die het waagt op zijn hongerende
broeders te schieten.” In die bewoordingen
riep hij de soldaten toe, die dan ook niet
schoten. In het eerst begreep de comman
dant niet goed wat er eigenlijk by de com
pagnie voorviel, doch toen hy de woorden
van den officier hoorde, werd het hem dui
delijk.
Dinsdagavond werd te Wismar een aanvang
gemaakt met de feestelijke viering van de
inlijving der stad bij Mecklenburg. Het oude
stadje was voor de gelegenheid in feestdos
gestoken en des avonds waren de markt en
enkele hoofdstraten schitterend geïllumineerd.
Woensdagmorgen om 10 uur deed de
groothertog zyn feestelijken intocht Hjj
werd begeleid door den Prins der Neder
landen en de hertogen Johann Albrecht, Paul
Friedrich, vader en zoon, en Adolf Fried
rich. Voor het stadhuis werd de groothertog
begroet door den burgemeester, die een rede
voering uitsprak, welke door den vorst werd
beantwoord.
Hoe goed misschien ook bedoeld, zullen de
termen, waarin de groothertog sprak over
„het ongeluk” dat Wismar had getroffen (de
aanhechting der stad aan Zweden) in Zweden
wel eenigb ontstemming teweeg brengen.
/.I
We zijn in New-York in October 1879. Het
zal zoowat negen uur*zijn. De menschen loopen
op een drafje, omdat het een konden nachtlucht
is. Een mensch maakt echter een uitzondering.
Langzaam vervolgt hij zijn weg, de gebouwen
links en rechts met aandacht bekijkende. Zoo gaat
hij slechts langzaam voorwaarts, totdat hij het
kruispunt van Baoadway- en Bleekerstreet bereikt.
Hier blijft hij staan en werpt een blik in de
dwarsstraten. Hij schijnt bij zichzelf te overleggen,
welken weg hij zal nemen. Aarzelend slaat hij
den weg in naar Bowery, wat een zoo mach
tigen invloed zal hebben op geheel zijn volgend
leven. Hij was van een forschen, athletischen
lichaamsbouw. Oppervlakkig beschouwd zou men
hem veertig jaren gegeven hebben, toch was hij
nog slechts eenendertig. De breede, diepe rimpels
op zijn gelaat, sporen van leed en kommer of
van bange levenservaringen, deden him ouder
schijnen dan hij was; daarbij kwam nog een
uitdrukking van kwijnende zwaarmoedigheid. Hij
richtte zijn schreden naar het zuideinde vanBlee-
Rusland’s eiscbon omvatten het ontslag
van verschillende ambtenaren in Macedonië,
het aanstellen van anderen, de onmiddellyke
benoeming van Europeesche officieren bjj
de gendarmerie en de vrijlating van gevan
genen die slechts op verdenking of wegens
het geven van inlichtingen aan de consuls
in hechtenis zjjn genomen.
Officieel wordt gemeld dat een krijgsmacht
van dertig blanken en vijfhonderd negers den
27en Juli Burmi in noordelijk Nigerië be
stormden. Zevenhonderd man, onder wie
de Emir van Sokoto en de meesten van diens
hoofden werden gedood.
Een Britsch officier en vier man zijn ge
sneuveld drie officieren en 62 man ge-
jij
de militaire autoriteiten nemen nergens af
doende maatregelen om de lijnen te be
schermen.
De troepen staan in naam onder bevel van
Omer Rusdi-pasja, maar al zijn plannen en
bevelen worden tegengewerkt door de bevelen
van Yildiz. De legerverzorging is aller
ellendigst. Dagelijks worden vierduizend okes
(12,000 Pond) brood van Salonika naar
Monaster gezondenmaar of zij aankomen
weet niemand. De opstandelingen hebben de
lyn opengebroken, en weten ook wel de brood-
zendingen te bemachtigen. Vleesch hebben de
troepen al in zes weken niet gezien. De
uitbetaling der soldij is eveneens zeer onregel
matig en de troepen lyden feitelijk gebrek.
Dientengevólge plunderen zQ overal waar zy
er kans toe zien, in de Bulgaarsche dorpen,
wat natuurlijk de verbittering doet toe
nemen.
Over de gevallen van moord, roof en brand
stichting in de Bulgaarsche nota aan de
mogendheden opgenoemd, zegt de Times
Die lyst is afschrikwekkend en wanneer
slechts 50 pCt. van de daarin aangehaalde
gevallen kan bewezen worden, is de toestand
in Macedonië nog veel slechter dan de sterkste
verbeelding zich die tot nog toe had voor
gesteld. Waarschijnlijk kunnen de Turken
een even lange lyst overleggen van wreed
heden door de komitadji’s begaanen hoe
wel geen dezer beide lysten er toe zal bij
dragen om den toestand in Macedonië te
verbeteren, de openbare meening in Europa
zal er de overtuiging uit putten, dat onder
linge wreedheid en moord en wederzydsche
brandstichting niet tot een duurzame oplos
sing van de Macedonische quaestie kan
leiden.
kej^reet. Daarna stak hij Grosbystreet over en
bleef na eenige schreden gedaan te hebben voor
een huis aan de overzijde staan.
Het bewuste huis was drie verdiepingen hoog
met een lagen onderbouw. De vensters van de
tweede en derde verdieping waren hel verlichten
men zag daardoor heen nog op dit uur de bewo
ners aan den arbeid. De eerste fftrdieping met
de voorkamer was donker. De hooradeur, in met
selsteen gevat, waartoe drie of vier marmeren
treden toegang verleenden, stond wijd open,
maar in het portaal brandde geen licht. Tusschen
de beide salonsvensters was een ovaal bord in
den muur aangebracht, waarop zich het beeld van
een jonge dame bevond, wier gele jacket zeer
laag uitgesneden, wier blauwe rokje zeer kort was
en wier roode laarsjes zeer hoog warenen 4eze
jonge dame danste op rooskleurige wolken, zwe
vende als een fee, in tegenspraak met haar stevige
beenen en de onnatuurlijke breedte harer ont-
bloote schouders.
Terwijl ze danste, koketteerde ze door een zwart
half maskertje tegen al de voorbijgangers. Boven
haar hoofd stonden de woorden„Madanje De-
lamour» en onder haar voeten was het woord
k Costu men verhuurster aangebracht.
Onder dit salon venster was een lang, smal bord
over de geheele breedte van het huis bevestigd,
met het opschrift in het Duitsch: „Weinhand-
lung.*
„Dit is het huis,* mompelde de man. «Sic
transit gloria mundi 1 Ik sou gaarne de boel van
binnen eens willen zien.*
Daarmee stak hij de straat over en trad den
Woensdagavond had een diner plaats ten
raadhuize, waar danig is geredeneerd en
getoost. Na afloop verlieten de vorstelijke
bezoekers het stadje.
Dinsdag hield het congres der Britsche
Kamers van Koophandel te Montreal zich
bezig met de quaestie van de handelsbetrek-
kingen tusschen de verschillende deelen des
ryks. Twaalf moties waren ingediend, welke
naar de commissie werden verwezen, die
trachten zou langs den weg van een com
promis den inhoud der verschillende moties
in een enkele samen te vatten.
Deze commissie stelde de volgende motie
op
„Naar de meening van dit congres zouden
de bandon van het Britsche ryk aanzienlijk
worden versterkt en de eendracht tusschen
de verschillende deelen van de onderhoorig-
heden van Z. M. belangrijk vaster worden
door de aanvaarding eener politiek, gebaseerd
op het beginsel van wederzydsch belang, en
waarby elk der samenstellende deelen des
ryks een merkbaar handelsvoordeel zou ge
worden, als een gevolg van nationale ver
wantschap waarby rekening zou moeten
worden gehouden met de fiscale behoeften
van de verschillende deelen des ryks.
„Wijders dringt dit congres aan by Z. M.’s
regeering op de benoeming eener bijzondere
commissie, samengesteld uit vertegenwoor
digers van Groot-Brittannië en zyn koloniën,
teneinde de mogelijkheid te onderzoeken om
op zoodanige wyze de handelsbetrekkingen
tusschen de verschillende deelen des ryks te
versterken en te vermeerderen en de handels-
faciliteiten binnen het ryk en ten opzichte
van vreemde landen te vermeerderen.”
Zekere heer Cockstrutt. een Canadees, leidde
het debat over deze motie in en prees Cham
berlain hemelhoog. Natuurlijk sprak hy in
den meest protectionistischen geest.
De koloniale Kamers van Koophandel zyn
over het algemeen voorstanders van Cham
berlain’s plannendie van Engeland en
Schotland niet.
De Daily News herinnert er aan, dat van
de 100 Britsche Kamers van Koophandel, die
zich reeds over de quaestie hadden uitgespro
ken, 97 tegen en 3 vóór Chamberlain waren.
Het Russisch eskader is in de golf van
Iniada aangekomen en bestaat uit vier pant-
serschepen, twee torpedobooten en drie tor
pedojagers.
Turkye heeft alle eischen van Rusland in
gewilligd en verzocht terugroeping van het
eskader.
hem heimelijk gadesloeg, glimlachte. De rimpels
op zijn voorhoofd werden glad, de uitdrukking
van verbazing verdween, hij knikte tevreden ge
steld en nam zijn krant weder op. Na een poosje
wenkte hij den waard en beduidde hem dat hij
zijn ledige bierglas weder gevuld wilde hebben.
Daar de kaartspelers nu ongemeen luidruchtig
werden, nam hij met een boos gezicht het glas
op en ging naar de tafel, waaraan de jonge man
zat, terwijl hij op hoffelijken toon zeide„Is het
gepermitteerd te gaan zitten De kaartspelers
daarginds maken zoo’n heidensch leven, het is
niet om uit te houden l«
„Zeker, zeker!* hernam de jonge man. „Hier
is toch elke ledige stoel voor een ieder beschik
baar.
De oude ging met een buiging zitten en zeide
„Eigenlyk wel, maar niettemin blijft het onwel
levend naast iemand te gaan zitten die alleen wil
blijven.*
,Ik ben hier alleen, niet omdat ik het zijn wil,
maar omdat ik in deze groote stad totaal nie- -
mand ken
„Dus een vreemdeling hier
Ja en neen,» was het antwoord. Een vreem
deling ben ik niet, want ik werd hier geboren.
En toch ben ik weer wel een vreemdeling,
want ik ben hier in geen acht jaar geweest. Ik
ben vandaag door de straten gegaan zonder een
bekend gezicht te zien en weet met waarheen ik
gaan zal om er een te vinden.
Wordt vervolgd.)
Telefoon No. S3. 1
De Uitgave dezer'Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
JDe prijs per drie maanden is 1.25, franco per
i post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VlJF CENTEN.
I-r-r-»--
T^oen voor eenige weken de dynamietaan-
slagjen te Salonika plaats hadden zond Oos
tenrijk een’“eskader naar Salonika, om er,
zooals üit(lrakkelyk werd betoogd, te waken
voor de belangen der vreemdelingen, meer in
het bijzonder ’van de onderdanen der monar-
De snelhelft waarmede toen door Oostenrijk
een eskader naar de Turksche wateren werd
gezonden, wekte in Rusland wantrouwen niet
alleen de Russische pers toonde zich ontstemd
daarover, maar de Russische regeering achtte
zich verplicht officieel aan Oostenrijk om
opheldering ie vragen. Men vreesde, naar
het scheen, flat Oostenrijk poogde, by een
mogelyke militaire actie, Rusland voor tc
zyn. 8
Nu Rusland een flottille naar de Turksche
wateren zendt wil de Regeering te Weenen
meer vertrouwen toonen tegenover den bond
genoot dan iy van hem ontving. Ën al
spook’t de Nene freie Presse nog zoo over
Ruslands optreden, de Regeering blyft kalm.
In het offleieuse Wiener Fremdenblatt Iaat
zy verklaren, dat de houding van Rusland
haar volstrekt niet voorkomt een gevaar
op te leveren voor het behoud van den vrede
op liet Balkan-Schiereiland of in Europa.
De Neue Freie Presse is, zoolang wy reeds
zeiden, over dit alles zeer verstoord. Behalve
de vrees voor een eigenmachtig optreden
van Rusland, koester het blad ook vrees voor
nadeelige gevolgen van Ruslands optreden
in Macedoniëde opstandelingen kunnen door
het zenden van het Russische eskader worden
aangemoedigd, zegt de Presse. En het blad
brengt alle berichten, in de laatste dagen over
gevechten in Macedonië ontvangen, met deze
daad van Rusland in verband.
De Engelsche bladen, de Times aan het
hoofd, halen met blykbare instemming deze
opmerkingen van de Presse aan. Maar Rus
land zal zich daardoor niet van de wys laten
brengen. Rusland heeft, naar de Voss. Ztg.
terecht opmerkt tot nog toe op geen enkele
wyze zijn woord in de Macedonische quaestie
gebrokenhet zal dit ook in den vervolge
niet doen, maar aan de eenmaal aangenomen
staatkunde trouw blyven.
Het schynt, zegt de Times-correspondent
te Konstantinopel, dat de commandanten der
Turksche troepen nog steeds geen denkbeeld
hebben van den aard en den aanvang der
revolutionaire beweging. De spoorwegen
worden voortdurend opgebroken, op de lijnen
van Salonika naar Monastir en üeskjoeb, en
By den „Métropolitain” is men sinds het
jongste ongeluk voorzichtiger geworden.
Toen Woensdagavond een volle trein van
Porte Maillot aan het station Champs-Ely-
seés aankwam werd plotseling het geroep
van den chef vernomen: „Allen eruit!”
Het bevel werd onmiddellyk door alle con
ducteurs van den trein overgenomen en in
minder dan geen tyd waren alle passagiers
uit de wagens en de ledige trein verdween
in den tunnel.
Toen een der passagiers naar de reden van
het alarm informeerde, vernam hy, dat de
motor defect was geraakt, zoodat het nood
zakelijk' was de trein op een zyspoor te
brengen.
wijnhandel binnen. Toen hij binnengekomen was,
gaf hij zijn oogen den kost en een uitdrukking
van verwondeiing en ontgoocheling was op zyn
gelaat te lezen.
Ten gerieve van de wijnzaak waren de tusschen-
mureu der kamers weggenomen, zoodat het ge
heele sousterrein slechts één groot vertrek vormde"
Achter het buffet stond een gespierde Duitscher;
uit een lange pijp rookende, zag hij met zijn
breede, ronde gezicht, zonder eenige uitdrukking,
naar een vroolijk gezelschap kaartspelers. Links
van den ingang bevond zich een ronde tafel met
vier stoelen, waarop verschillende kranten lagen.
De jonge njan nam bij deze tafel plaats en wel
op den stoel, die tegen den muur stond, zoodat
hij, betrekkelijk afgezonderd, met een enkelen
oogopslag het geheele vertrek kon overzien. Aan
een der tafeltjes in ’t midden van het vertrek,
dicht bij de kaatspelers, zat een oude heer van
omstreeks zeventig jaar, die geheel verdiept scheen
in zijn krant Toen de jonge man binnengetreden
was, keek hij op en het was of zeker iets in het
wezen van den binnenkomende zijn aandacht
trok. Ofschoon hij scheen door te lezen, keek hij
toch nu en dan naar den jongen man in den
hoek. Spoedig echter hield hij met lezen ophij
legde de krant^pp zijn knie en staarde peinzend
en verbluft over zijn bril heen.
De jonge man riep den waard en bestelde een
glas wijn en een sigaar. Toen men hem het ver
langde gebracht had, streek hij een lucifer aan en
hield dien met de rechterhand in de hoogte, tot
dat de zwavel verbrand was, terwijl hij den sigaar
in zijn mond gereed hield. De oude heer, die