j
i
L’IS,
kooping
'ouda.
IT
Dl MWI»
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
No. 9192.
Dinsdag 25 Augustus 1903.
'I
Bultenlandsch Overzicht.
I
dl
1
>a,
lij
Hing
42ste Jaargang
FEUILLETON.
'GLEEVER,
stand gelegen'
Inzending van Advertentiën tot 1 uur de? midd.
it elkander ge-
1
Verspreide Berichten.
ïgen aanslui-
Wordt vervolgd.)
land en Kolo-
tessen-Handel
en GROND in
yk M No. 202.
eerste
troost
ste werkdagen
tot 3 uren en
te bezichtigen,
voornoemde
1LEEVER te
i ons lichaam
0 gebrek lijdt,
worden ziek.
it veel ziekten
ie” is volgens
18, Amsterdam,
1 gratis.
it Rjjks Inter-
verkrijgbaar
DE VI8CH-
lar voor per-
K. M. 1, -
gen, de eetlust
schaden, maar
aren, de been-
oord heel het
:r overlading,
te de warmte
te allen tjjde
[BER 1903, des
bet Koffiehuis
tt, ten overstaan
(Amerikaansche roman.)
It uitgeoefend,
■Igke BOVEN-
en Kleiweg te
54a. Verhuurd
beneden voor
Telefoon No. 82.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
Het vonnis in de Humbert-zaak werd te
half zeven uitgesproken. Thérèse en Frédéric
Humbert werden ieder tot vyf jaar eenzame
opsluiting veroordeeld, Romain tot drie en
Emile tot twee jaar gevangenisstraf. Zy hoor
den hun vonnis aan, bleek, maar zich goed
houdend. Thérèse en Frédéric omhelsden
elkander verscheidene malen alvorens door
de wacht te worden weggevoerd.
Het publiek was gedurende de afwezig
heid van de jury in de zaal gebleven. In
den omtrek van het paleis stonden vele
d onderhouden,
JEN en ERVEN
juda, (dicht bij
en 166. Ver-
I 165, beneden
f 1.40. Samen
HUIZEN en
aat te Gouda,
erhuuid by de
n No. 8 voor
Vrouwensteeg
en 244a. Te
1.
SN en ERVEN
Jouda, Wijk C
1 by de week
en boven voor
No. 194 voor
fiOllkSCIIE toniIVI.
De onlangs afgetreden Servische minister
van Financiën, dr. Weljkovitsj, heeft aan een
persman medegedeeld, dat de reden van zyn
heengaan was gelegen in het driest optreden
van de Servische officieren, die aan de ko
ningsmoord medeplichtig zyn geweest. De
regeering is volslagen machteloos tegenover
deze lieden.
De Servische radicale bladen schelden den
oud-minister een landverrader, omdat hij
openlijk heeft durven uitspreken, wat duizen
den Serviërs in stilte denken.
3)
Ik gevoel mij naar ziel en lichaam gebroken.
In de laatste jaren heb ik martelingen verduurd
als geen ander. Zonder er iets aan te kunnen doen,
moest ik het lijdelijk aanzien, hoe een indertijd
prachtig kapitaal geheel te niet ging om de ge
volgen eener misdaad te bemantelenom ver-
valschingen goed te maken, die op mijn naam
stondenden waartegen ik niet eens protesteeren
mochtom verliezen te dekken, die anderen door
misleiding geleden hadden, om het recht te stui
ten in zijn loop, daar smaad en schande reeds voor
de deur stonden. Daar is alles besteed. En daarbij
moest ik mij houden, alsot ik er geen kennis van
droeg, dat al dat leed mij werd berokkend door
een ondankbaren zoon, die...*
<En de dood heett hem getroffen, toen hij voor
zyn zoon dat vloekvonnis had uitgesproken I ging
de jonge man onmiddellijk voort. »Aan wien was
de brief gericht?* Vernietigd en in wanhoop
poogde de zoon uit te vorschen voor wien dat
schrijven kon zijn bestemd geweest, ten einde
wellicht door dien persoon te kunnen bewijzen,
dat de vloek van den stervenden vader onverdiend
was geweest en hem niet kon bedoeld hebben.
Maar al zijn pogingen waren te vergeefs. De
nieuwsgierigen. De publieke meening schijnt
voldaan.
Thérèse’s openbaring, dat Crawford nie
mand anders zou zyn dan Regnier, heeft
hoegenaamd geen indruk op bet publiek ge
maakt.
Na vier uur lang beraadslaagd te hebben
kwam de jury de raadzaal wederom binnen
en werd de terechtzitting hervat. De jury
had 258 vragen te beantwoorden en zyn
oordeel luidde bevestigend ten opzichte der
beschuldiging van valscheid in geschrifte, het
bezigen van vervalschte stukken ey zwende-
larjjontkennend op eenige punten van ge
ringer beteekenis. Verzachtende omstandig
heden werden ten opzichte van alle beklaag
den aangenomen.
Het Hof trok zich hierop terug ten einde
over het vonnis te beraadslagen.
Het Hof veroordeelde Thérèse en Frédéric
Humbert ieder tot vyf jaar eenzame opslui
ting en honderd francs boeteRomain Dau-
rignac tot drie, en Emile tot twee jaar ge
vangenisstraf.
Aangezien Thérèse Humbert tydens de
terechtzitting van heden had beweerd, dat
zij aan den heer Poincarré, toen deze minis
ter vyn Financiën was, een fortuin van mil-
lioenen had laten zien in stukken aan toon
der, publiceert de heer Poincarré *een open
brief, waarin hy zegt, dat Thérése hem inder
daad effecten had laten zien, waarvan by
noch de waarde noch de authenticiteit had
nagegaan.
erfdeel naliet
Er lag iets zoo vertwijfelends en tevens iets
zoo overweldigends in het geheele voorkomen en
vooral in dien laatsten uitval van den jongen
man, dat de brilleglazen van den ouden heer
beslagen werden door het vocht, dat hem onwille
keurig uit de oogen sprong. Hij zelf zag in de
donkere, op hem gerichte oogen en in de scherpe
trekken van dat jong en mannelijk gelaat een
innig verdriet, dat zich nu niet in woeste gebaren
of scherpe woorden lucht gaf, maar waaraan men
zich als aan een onvermijdelijk leed, dat door
niets meer viel op te heften, in de loop der jaren
had gewend.
De oude heer nam zijn bril af, wischte de gla
zen schoon en terwijl hij, thans voor het eerst,
den ander rechtstreeks in het volle gelaat zag,
zeide hij langzaam en met blijkbare over
tuiging
„Neen ik heb van die beschuldiging nooit iets
geloofd en doe het ook nu niet I
Dat antwoord kwam geheel onverwachts. Dori-
son zonk in zijn stoel terug en staarde den ander
verward en schier ademloos aan. Na acht lange
jaren en thans voor ’t eerst in zijn leven, had hij
dan eindelyk iemand gevonden, die aan zijn on
schuld geloot hechtte,
ris ’twaar?» riep hij uit. Houdt gij mij wer
kelijk voor niet schuldig aan de afschuwelijke
dingen, waarvan men mij beticht heelt?
Anders zou ik u dat niet zoo met ronde woor
den hebben verklaard zeide de oude met zeer
veel nadruk. Toen Uw vader stierf, was ik niet
hier. Na mijn terugkomst en nadat ik alles had
Zoo is dan, ondanks de herhaalde en besliste
ontkenningen van de Borte en van een deel
der wereldpers, Vrijdag het Russische eskader
aan de Tnrksche kust, tusschen Burgas en
den Bosporns, aangekomen. En onder den
indrnk van die aankomst ontving de Porte
den heer Sinowjef, den Russischen gezant te
Konstantinopel, in audiëntie. De heer Sinowjef
begon mede te deelen, dat de vlootbetooging
vanRusland geen vijandige daad was en geens
zins als zoodanig mag worden beschouwd; zjj
heeft alleen ten doel de aanneming te bespoe
digen van de door Rusland gestelde eischen.
Wjj hebben Vrijdag die eischen in hoofd
zaak medegedeeld. Volgens de Russische
berichten zijn zij in overleg met Oostenrijk
opgesteld, en zal Oostenrijk eveneens een
nota indienen, waarin dezelfde eischen,
betreffende de wijze van beheer der Macedo
nische vilayets, worden gesteld. De Rus
sische eischen werden door den Turkschen
ministerraad ter beantwoording aan den
Grootvizier ter hand gesteld. En spoedig
kreeg de heer Sinowjef bericht, dat de Porte
alle Russische eischen had ingewilligd hier
aan was de mededeeling toegevoegd dat vier
Belgische officieren by de gendarmerie in
Macedonië zyn ingedeeld, waardoor, met dn
beide Zweedsche officieren te Ueskjoeb, in het
geheel zes Enropeesche officieren bij de Tnrk
sche' gendarmerie zijn aangesteld.
Voorts werd aan Sinowjef medegedeeld, dat
door de zorg der Turksche Regeering het
lyk van den vermoorden consul Rostkowsky
met een extra-trein naar Salonika is vervoerd,
waar het door het Russische stationschip
Teretz zal worden afgehaald, om naar Rusland
te worden gebracht.
De Ind. Beige heeft het bericht vernomen,
dat de mogendheden besloten zonden hebben
de invoering der hervormingen in Macedonië
zelf ter hand te nemen, indien de Porte daar
mede niet onmiddellijk kan beginnen. Rusland
zon dan de Dardanellen en den Bosporns
bezetten, Oostenrijk zou over land tot Salonika
zyn troepen laten oprukken, en Italië zon met
de bewaking van de knst van Albanië worden
belast, alles natuurlijk voorloopig, en met
inachtneming van den regel, dat de integriteit
van Turkjjo moet bewaard bljjven en de per
soonlijke autoriteit van den Sultan in het oog
wordt gehoyden. Zoodra de rust hersteld zou
zyn, zouden de mogendheden hun troepen
terugtrekken, en het Macedonische gebied
weder aan Turkije overdragen.
Heel veel grond van waarschijnlijkheid heeft
deze mededeeling van de Ind. Beige voor
alsnog niet.
Een ander verhaal vraagt eveneens beves
tiging. Volgens de Italië, zon pans Pius X
aan de Enropeesche mogendheden een dringend
schryven verzenden, met verzoek aan de moor
den op het Balkan-schiereiland een einde te
maken.
Enkele bladen vreezen, dat de Koning van
Servie krachtdadig wil optreden, om een aflei
ding te 'vinden voor de binnenlandsche woelin
gen. Onder leiding van koning Peter werd
Vrijdag te Belgrado een vergadering gehou
den van den militairen raad, en daarna kwam
de ministerraad in den konak bjjeen, even
eens onder leiding van den koning. In de
beide bijeenkomsten werd de Macedonische
qnaestie behandeld.
En in Bnlgarye wordt de stemming met
den dag meer opgewonden. De Post, een te
Sofia verschijnend blad, dringt aan op onmid-
dellyke oorlogsverklaring van Bnlgarye aan
de Portö. „Wy hebben van de groote mogend
heden niets te vreezen, zegt het blad. En
het is niet in hun belang Roemenie te ver
oorloven tusschenbeiden te komen. Hun eenige
zorg zou zyn een onafhankelijkheidsoorlog te
localiseeren. Elk uitstel, zegt het blad ten
slotte komt ten voordeele van Turkije.”
De Daily Mail zegt, dat in het onderhoud
tusschen den Roemeenschen minister-president
Demeter Sturdza, en den Oostenrjjkschen
minister Goluchowsky, door den laatste werd
verklaard dat de mogendheden besloten heb
ben, zoo Bulgarije den oorlog op den Balkan
begint, Turkye de vrije hand te laten tegen
over het vorstendom.
Uit al deze berichten blykt voornamelijk,
dat de toestand zoo verward mogelyk is.
Met lord Salisbury’s verscheiden ontvalt
een beminnelijk en achtenswaardig man aan
zyn vaderland en zyn gezin, verdwynt een
staatsman van het wereldtooneel.
De staatsman Salisbury heeft den llen Juli
1902 reeds van de wereld en de geschiedenis
afscheid genomen. Van dien tyd af was het
als ware hy reeds gestorven. Zelden toch
heeft een staatsman na zyn aftreden en
ondanks de omstandigheid, dat zyn party
aan het bewind bleef, zich zoo snel en zoo
volkomen aan alle inmenging met destaats
zaken onttrokken als hy.
Toen hy de teugels van het bewind aan
zyn neef Arthur Balfour had overgegeven,
trok hy zich terug in de eenzaamheid van
zyn studeervertrek, waar hy zich aan weten
schappelijke onderzoekingen wijdde. En voor
politiek gewoel en gedruisch sloot hy deuren
en vensters.
Een waardige, eerbied inboezemende hou
ding voor een staatsman, die aan den avond
van zyn leven gekomen zynde, gevoelt verder
de kracht te missen, zich voor zyn vaderland
nuttig te makenSalisbury toonde zich
moedig genoeg de vergetelheid te trotseeren.
Aan andere, grootere staatslieden, heeft die
moed soms ontbroken.
Robert Arthur Talbot Gascoyne-Cecil, mar
kies van Salisbury werd den 3en Februari
1830 geboren en bereikte dus den ouderdom
van 73 jaar.
Na te Eton en Oxford zyn opleiding te
hebben ontvangen, werd hy reeds spoedig lid
van het Lagerhuis, waarin hy aanvankelijk
onder den naam van lord Robert Cecil en
later, na den dood zyns ouderen broeders,
onder dien van viscont Cranborne, van con
servatieve zjjde voor het district Stamford
zitting had. In 1866 trad hy in lord Derby’s
kabinet als minister voor Indië op, doch nam
reeds in 1867 als zoodanig zyn ontslag, aan
gezien hy zich niet met de door het kabinet
ingediende Reform-bill vereenigen kon. In
1874 werd lord Salisbury in het toen optre
dend kabinet-Disraëls nogmaals met de por
tefeuille van Indië belast. Bij het samen
komen van de conferentie van 1876 te Kon
stantinopel vertegenwoordigde de minister En
geland als buitengewoon gevolmachtigde. In
1878 werd hy minister van Buitenlandsche
Zaken en als zoodadig begeleidde hy lord
Beanctlnsfield naar het congres van Berlyn.
Na de^oyerwinning der liberalen in 1880
legde hy zyn ambt neder. Toen Beaconsfield
gestorven was, werd hy de voornaamste
staatsman van de zjjde der toriesen als
danig werd hem dan ook in 1885 het for-
meeren van een kabinet opgedragenen later,
in 1886 nogmaals. Toen de liberalen 1892
by de stembus de overwinning behaalden,
moest hy aftreden en kwam hy weder aan het
hoofd der oppositie te staan. Na den val
van het ministerie-Rosebery in 1896 geraakte
hy opnieuw aan het bewind, hetwelk hy be
hield tot aan zyn vrijwillig aftreden den llu
Juli 1902.
beschuldiging van den doode, die daar open en
bloot op zijn schrijftafel was gevonden, raakte
overal bekend, werd in alle clubs besproken, en
zelfs door de nieuwsbladen werd het loopende
gerucht wereldkundig gemaakt. De politie stelde
alle moeite in het werk om de slecht3 handelingen
waarvan de zoon was beticht geworden, na te
gaan en vast te stellen, doch dat gelukte haar
evenmin, als het den zoon gelukte de onrecht
vaardige beschuldigingen te ontzenuwen. Zijn
vrienden keerden hem den rug toe, de deuren
zijner vroegere kennissen bleven voor hem ge
sloten en op straat kende men hem niet meer.
Daar men zelfs moeite deed, om ik weet niet
welk artikel uit het reglement der clubs op hem
toe te passen en hem het lidmaatschap te ont
zeggen, deed hij uit eigen beweging van alles
afstand en ontvluchtte hij de stad letterlijk zonder
een penning op zak en onder een aangenomen
naam. Hij zocht en vond een werkkring in een
stad in het westen, waar hij tot voor enkele dagen
bleef, om eindelijk, een on weder st aanbaren aan
drang volgend, na acht jaar te zijn verbannen
geweest, naar zijn geboortestad terug te keeren.
Ik zelf gij hebt het reeds begrepen ben
John Dorison I John Dorison, die door zijn vader
met smaad en schande bedekt werd, niet door
zichzelf!*
„Ja, ja, gij hebt gelijk, ik had het reeds dadelijk
vermoed,» mompelde de oude heer.
En ook gijging de jonge man met een van
ontroering sidderende stem voort, „gij, een vriend
van mijn vader, geloofdet en gelooft nog altijd
aan de beschuldiging, die mijn vader mij als eenig
Frankrijk.
Nu heet het weer, op grond van zooge
naamde onbescheidenheden, dat de inge
nieurs, die de „Suffren” onderzocht heb
ben, de buitenbedekking van den pantser-
toren misvormd hebben gevonden en dat
de sirene beschadigd is, zoodat ze niet
meer g^egeid werkt wat een en ander
gehoord, wilde ik u, wat ik thans heb gezegd,
tot uw geruststelling mededeelen en u tevens mijn
hulp aanbieden, doch gij waart toen reeds spoor
loos verdwenen.»
Dorison bleef sprakeloos en staarde nog altijd
den ouden man aan, alsof hij hem niet begrepen
had. Opeens en toen kwam ook de vrasg
over zijn lippen
„Hoe, waarom wildet gij dat doen
„Omdat ik zoo het een en ander van uw levens
wijze wist,* antwoordde de oude man langzaam.
Omdat ik meermalen had gehoord, hoe uw vader
die levenswijze en uw maatschappelijk optreden,
uw karakter en rechtschapenheid heeft geprezen,
telkens en telkens weer, omdat ik dus overtuigd
moest zijn, dat hij bij gezond verstand u niet kon
bedoeld hebben en dan nog, omdat er bij mij
een verdenking bestaat, waarover ik nog nooit
met iemand heb gesproken en dat ook nu niet
met u wil doen, zoolang ik nog niet eenige
papieren aandachtig heb onderzocht en zoodoende
mijn geheugen heb opgefrischt. Die brief van uw
vader is mij steeds een onoplosbaar raadsel ge
weest eri Het zachtste oordeel, dat ik daarover
vellen kan, is, dat hij niet bij zijn gezond ver
stand was, toen hij die dingen schreef
Maar wat is er van zijn groot vermogen ge
worden
De jonge man lachtte bitter
»Ik moet u zeggen, mijnheer, dat uw woorden
uw eerste woorden, mij werkelijk hebben ge-
Telefoon No. 82
A D V E R T E N T I E N worden geplaatst van
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Cepten. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.