N
ituut.
ITS.
'TM
7ERK
Aiewws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
IN BK BRANDING.
Vrijdag 4 September 1903.
flo. 9200.
42ste Jaargang
Buitenlandse!) Overzicht»
FEV1LIE1OX.
IV
ïao
1
J
JONEN,
'dlieden.
LOON.
iagazijn
ster”,
len
ISERS,
proelers.
t‘H
Ballons.
c
van
die goed7 ingelicht wezen kan, dat er scheu-
Verspreide Berichten.
I 724,
men hem dood aan zijn schrijftafel
zich
MAN 4|Z».
Telefoon No. 82.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijk
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
meten wérk.
1
2 Klfiwegsteeg.
IK te letten
De „Westm. Gazette” maakt melding van
een gerucht, dat echter uit een bron komt
tïf/fi prijzen
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des inidd.
leiding.
’elefn. 117.
<b Echte
k uuir.'n.-
gtn ia duu
maun dea
rerr»aidigd
wereldl»-
31* Stoll-
GO DISC IIE COURANT
(Amerikaansche roman.)
Telefoon No. 82
A D V EBT E N T I EN worden geplaatst
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
orden afgele-
takjes van vijf
een Ned. om
Nommer en
nevenstaand
Wet gedepO’
iring van ge
ilende
IART Li.
Ik gekookt
k voor tU-
elepels van
late) Als
feval van
gebruiken,
•t® a n
prtnfbtiÈjoa
0.35
n Noder-
ring op handen is in het Engelsche kabinet.
De hertog van Devonshire zal in de weldra
te houden zitting van den Ministerraad mede-
deelen, dat by het volkomen oneens is met
de voorstellen van Chamberlain en derhalve
uit het Kabinet wil treden.
Algemeen neemt men aan, dat hoewel in
de aanstaande zitting van den ministerraad
de fiscale politiek van Chamberlain in be
handeling zal komen/ geen beslissing over
de gedragslijn door de Regeering te volgen,
zal worden genomen, voordat Balfour in het
laatst van September zyn aangekondigde
redevoering te Sheffield zal hebben gehouden.
De „Westm. Gazette” wijst er op, dat er
een derde weg is, tusschen de verklaring
voor vrijhandel of die voor protectie, en wel
voortzetting van het onderzoek naar do
gevolgen van Chamberlain’s politiek door een
koninklijke commissie. Die weg zou kunnen
worden ingeslagen, wanneer het kabinet,
huiverig een besluit te nemen, nog eenigen
tijd den tegenwoordigen toestand van gewa
pende neutraliteit zou willen bestendigd zien.
Doch die weg wordt afgesloten, wanneer
de hertog \an Devonshire besloten heeft,
door zijn verklaring de oplossing te ver
haasten. Wanneer hij zijn verklaring thans
aflegt, moet hij nood zak el jjk zyn ontslag
aanvrage daaraan vastknoopen. Hy moet
die indienen by Balfour, en daardoor kan
hy den eersten minister en diens ambtgenooten
dwingen uit te maken welke richting zy op
willen: die van het behoud van vrijhandel,
of die van Chamberlain’s fiscale politiek.
Daarvan zou het gevolg zyn een scheuring
in het Kabinet en waarschijnlijk een beroep
op het volk.
Klaarblijkelijk in verband met deze voor
uitzichten heeft minister Arthur Balfour, die
naar North Berwick zou vertrekken, zyn reis
voorloopig nitgesteld.
t 103.
ÜIEMEI.IEK.
IEN.
bfamingen,
>-beenen en
ictn. zwakte
ir. ziekten
gen, ver-
lijk nu de geheele zaak tot zijn zaak had ge
maakt, als kon hij alleen het geheim nu door
gronden.
En terwijl hij d^at op en neer liep, stak hij
zijn hand in zijn zak en voelde op eens weder
het miniatuur-portret en den ring. Hij keerde
©ogenblikkelijk tot de beide andere terug.
•Gij hebt opgemerkt,» zeide hij tegen Cathcart
>dat ik gisteren iets scheen geheim te houden en
de verklaring, die ik u daaromtrent gaf, was niet
voldoende. Tusschen mijn komst in de kamer,
waar de moord was gepleegd, en het oogenblik,
waarop ik voor de politie de deur opende, is iets
voorgevallen, wat ik niet heb gezegd, wal ik
opzettelnk heb verzwegen
•Zoor» zeide de voormaligedetektieve eenvou
dig, maar hij was( daarbij één aandacht.
Dorison haalde rhet medaillon uit zijn zak, stelde
het Nettleman ter hand en vroeg daarbij»Kent
gij dit portret
»0f ik het ken Ja, natuurlijk doe ik datHet
is ‘t portret van uw vader, zooals hijfer dertig jaar
geleden uitzag. En dan bizonder goed gelijkend I
Of ik dit portret ken Ik zal u nog meer zeggen
Ik weet, wie ’t gemaakt heeft Frederiks was 't.
Ik was er bij. Hij had er twee van en één gaf hij
aan mij; Hoe komt gy hier aan
Zonder daarop te antwoorden, bracht Dorison
den zegelring te voorschijn: »Hêrkent gij dit
ook?» vroeg hij.
Verbaasd greep Nettleman naar den ring en
beschouwde hem oplettend.
•Dien ring,» zeide hij, »heb ik zelf aan uw
vader gegeven £n wel op den vooravond van zijn
Frankrijk.
Een zekere baron De Vaux, die een vroo-
goren bediende, een neger, die Tary heet
en do pretentie had van don edelman loon
te eischoii, eerst onderworpen heeft aaneen
begieting met water (hy meende misschien
dat ’t den man in zyn hoofd mnnkoerde en
oordeelde een douche raadzaam) en daarna
met oen revolver op den zwarthuid geschoten
hoeft, waarby hy ztfn doel trof in den arm,
is door de rechtbank te Parys veroordeeld
tot vier maanden gevangenisstraf, tweehon
derd fr. boete en vijfhonderd fr. schadever
goeding.
Nader wordt medegedeeld, dat generaal
Dessirior den kabinetschef van den minister
van oorlog, generaal Perein, wel een week
kamerarrest hoeft opgelegd wegens enkele
schrifteiyk gewisselde onvriendelijkheden,
doch dat de straf niet gehandhaafd is, naar
huwelijk. Hij had toen een zestal goede kennissen
aan zijn disch vereenigd en bij het dessert zoo
hadden wij afgesproken gaf ieder hem een
klein cadeau. Dien ring kreeg hij toen
van mij.’
Hij gaf Dorison het kleinood terug.
De voormalige detektieve zag en luisterde nauw
lettend toe.
Dorison vroeg daarop aan Nettleman, of deze
ook som» een brief of eenig*qnder geschrift van
zijr. vader bezat.
«Wel zeker, ik moet nog heel wat brieven van
hem onder mijn berusting hebben. Laat eens
zien Ik heb jaren lang als vertegenwoordiger van
een Assurantie-Maatschappij, waarvan ik later het
agentschap aan iemand anders heb overgedaan,
een drukke half officieele, halt particuliere corres
pondentie met hem gevoerd, want hij liet destijds
alleen door mijn bemiddeling alles verzekeren, en
die half officieele, half particuliere brieven heb ik
stellig niet vernietigd. Wacht eensl Id 1861 heb
ik die zaak aan kant gedaan. Ik moet mijn par
ticuliere briefwisseling van i860 nazien. Och,
vriendlief, gij »ijt jonger en vlugger dan ik, neepi
die ladder eens op en haal dan, als ge zoo goed
wilt fijn, daarginds van de bovenste plank dien
grooten trommel met het jaartal i860 e& op.
Dorison de:d, wat hem verzocht wa«*en enkele
minuten later haalde Nettleman, na eenig zoeken,
twee, drie brieven uit den bewusten trommel
voorschijn.
gekozen sociaal-deinocratische afgevaardigde
deelt nu in do „Neue Zeit” mede dat het
zelfde verschijnsel in de steden is waarge
nomen. Nadat hy op de toeneming van de
socialisten in de grootendeels katholieke
steden München, Mainz en Essen gewezen
heeft, vervolgt hy: „Waar blyft de antire
volutionaire gezindheid van den katholieken
burger Eenvoudig verbijsterend is echter
bet volgende feitIn den kreits Bochum is
het Zuidelijke deel (Witten, Hattingen) sterk
protestantse!), het Noorden (Gelsenkirchen.
Herine) overwegend katholiek. Afgaande op
vroegere ervaringen hadden wij onze grootste
hoop op het protestantsche Zuiden gebouwd
en werden teleurgesteldWel koos het
district Hattingen—Witten goed, maar veel
beter kwamen wy voor den dag in de ultra-
montaansche bolwerken Wattenscheid, Gel
senkirchen. Harne, Eikel-Wanne. Daar liggen
kiesdistricten, waar ons stemmenaantal met
1Q0 tot 300 percent is toegenomen. En by
de herstemming hebben juist de overwegend
katholieke plaatsen ons de overwinning ver
schaft, die door de tegenwerking van het
protestantsche Zuiden zeer twijfelachtig was
geworden.” Ook de „Augsbtirger Abendztg.”
heeft het Centrum, speciaal het Beiersche,
onderhanden genomen en constateert bytend,
dat h«t socialisme alleen met succes bevoch
ten is in die kiesdistricten waar het Centrum
onmachtig was om door actieve of passieve
hulp den socialist in den Rijksdag te helpen.
De waarheid wil niet gaarne gehoord worden.
Aan de beraadslagingen van het interna
tionaal congres van den Middelstand, te
Stuttgart begonnen, namen o. a. deel voor
Duitschland, Von Mosthaf als vertegenwoor
diger van het centraal bestuur van handel
en industrie; Heiligenstfidt als vertegen
woordiger van de Algemeene bond van
Dnitsche industrie- en landbonwmtatschap-
pyen, Flascher, vertegenwoordiger van de
handwerkersbedrjjven in Beieren, dr. Kroidl,
professor Blondel van Parys, Stevens van
Brussel, professor Brants, Löwen en Koch,
president van de Association de la petite
bourgeoisie te Antwerpen.
Stevens gaf als doel der bijeenkomst op
het verzamelen van materiaal over alle
quaesties, die den middenstand raken en van
alle boeken, -die zich daarmede batig houden.
Heiligenstüdt raadde by de behandeling dor
statuten aan, het werk over den stedelyken
en den landelyken middenstand uit lostrek
ken, want de hoog ontwikkelde verkeers
wegen maakte een onderscheid tusschen stad
en land in dozen onmogolyk. Het voorstel
daartoe werd aangenomen.
De voornaamste bepalingen dor statuten
van don nieuwen bond|luiden„Tot bestndee-
ring of tot opheldering van de middenstands-
quaestic wordt een internationale vereeniging
opgericht, waarin do behandeling van kcr-
kelyko en politieke vraagstukken zelfs dan
uitgesloten moet blijven, als zy de belangen
van don middenstand schijnen te raken. Het
verbond ziet af van elke propagando ten
gunste van een hervormingsprogram en van
het uitoefenen van eiken invloed op de be
staande groepen van belangen voor de alge-
meeno en persoonlijke bestudeering zyner
leden. De vereeniging kan ook hot bijeen
roepen van congressen steunen, die voor
niet-ledon toegankelijk zyn”.
Met de grootste hardnekkigheid houdt het
gerucht zich staande dat Wekerle met de
formatie van het nieuwe Hongaarscbe Ka
binet zal worden belast. Hy zal na de
terugkomst van den Koning met de presi
denten van de beide Kamers door den Koning
ontvangen worden. Het is de vraag maar
of deze zyn militair program aanneemt. Ge
beurt dit, dan zal, nnar uit Woenen aan de
Köln. Ztg. wordt geseind, Wekerle de op
dracht van den keizerkoning aannemen en
trachten, in het Kabinet de vertegenwoor
digers van alle groepen der liberale party
te vereenigon en den vrede door nationale
concessies te herstellen maar zonder de Hon-
gaarsche taal in dienst toe te staan. Hy
zou dan de aandacht des lands op de econo
mische quaesties vestigen.
In de laatste jaren is in Engeland vaak
op de Cobden Club de aanmerking gemaakt,
dat zy onder hare leden een aantal buiten
landers telt tot welke kwaadaardige zin
spelingen dit aanleiding geven kan, is
onzen lezers gebleken uit de „ont
hulling” van de Daily Express en nu
heeft dezer dagen zelfs Joe Chamberlain het
niet beneden zicht geacht, die herhaal-
delyk weerlegde aanmerking te gebrui
ken als een voorwendsel om zyne minachting
voor de Cobden uit te spreken. Natuur
lijk kon haar y verige secretaris, Harold Cox,
al heeft deze reeds tal van malen in het
publiek het verwyt weerlegd, Chamberlain’s
aantijging niet onbeantwoord laten. Dit
blykt uit den volgenden brief, dien Cox aan
den minister heeft gezonden„Ik zie uit de
dagbladen, dat gy onlangs door uw secretaris
aan iemand die u om inlichtingen gevraagd
had een brief hebt laten schrijven, waarin
gezegd wordt dat gy „het niet noodzakelyk
acht de Cobden Club van antwoord te dienen,
welk eene instelling schynt te zyn die boofd-
zakelyk gesteund wordt door vreemdelingen
wier belang het is dat wy vasthouden aan
ons tegenwoordig stelsel van vryen handel.”
Het is moeilijk na te gaan, om welke rede
nen gij n gerechtigd kunt gevoelen iets zoo
volslagen onjuist te zeggen. Zelf waart gy
vele jaren lid van de Cobden Clubeen barer
feestmalen hebt gy gepresideerd. Eenige
van uwe oudste politieke vrienden zyn nog
altyd lid van de Club; gy zyt dus in staat
te weten dat tot het doel der Club steeds
heeft behoord het aanmoedigen van de vrij
handelsbeweging in andere landen, en dat
het bestuur, met dat doel voor oogen, ver-
scheiden buitenlandsche vryhandelaren tot
eeroleden van de Club heeft gekozen. Dat
zyn de eenige Vreemdelingen met wie de Club
in betrekking staat. Zy betalen geen con
tributie, en hebben geen stem hoegenaamd
in de handelingen van de Club. Nu deze
feiten u weder in herinnering zyn gebracht,
veronderstel ik dat gjj onmiddellyk maat
regelen zult nemen om uwe verklaring open-
lyk in te trekken. Zoo niet, dan kan ik
slechts de slotsom trekken dat het tot uw
plan de campagne behoort te trachten voor-
oordeelen te verwekken tegen uwe bestry-
ders door middel van verklaringen wier
onwaarheid u bekend is- Ik zend een afschrift
van dezen brief aan de dagbladen.”
Op den grooten Katholiekendag te Keulen
heeft het Centrum voor het eergt in grooten
styi een nieuwe tactiek geïnaugureerd, nl.
om zich voor te doen als de staatsparty van
het behoud bij uitnemendheid, de party die,
volgens een der redenaars, een heldenstryd
tegen het socialisme zou hebben aanvaard.
Nu is by de algemeene verkiezingen heel
iets anders gebleken en van meer dan een
zyde wordt tegen deze houding van het
Centrum protest aangeteekend. De „Hanno-
versche Courier” beeft eenigen tyd de aan
dacht gevestigd op het opmerkelyke feit dat
de Duitsche sociaal-democraten do meeste
stemmen hebben gewonnen in katholieke
districten van het platteland. Hné, de pas
«Zoo is ’t 1 Welnu, deze jonge man i* zijn
zoon 11
Gelijk de heer Cathcart zich thans tot Dorison
wendde, toonde zijn gelaat geen bevreemding,
maar daarentegen de meeste belangstelling.
«En gisteravond hebt gij dus den naam van
Dudley opgegeven vroeg hij.
«Ja,« antwoordde Dorison. ’tWas juist mijn
waren naam, dien ik verzwijgen wilde. Toen ik
hier overal met den nek werd aangezien, verliet
ik New-York en Veranderde van naam.*
«Ha zoo I*
Hoor nu eens naar mij,* nam Nettleman het
woord met een uitdrukking van gewicht.
Gister-avond heb ik mijnheer Dorison aan zijn
heele manier van doen herkend, zelfs aan de
wijz», waarop hij met zijn sigaar omaing, en bo
vendien lijkt hij tusschenbeide sprekend op zyn
vader, toen die van zijn leeftijd.was,-Zoo knoopte
ik dan een gesprek met hem aaa. Mier nogIk
beloofde hem mijn hulp om het geheim van den
onbegrijpelijken brief op te sj^ren. En nu, Si
mon, wilt gij ons daarbij helpend»
»Ja, want het is een mooi geval en ik wil met
alle genoegen mijn best doen, om de waarheid
aan het licht te brengen.*
Dorison was diep erkentelijk voor den ijver, in
zijn zaak aan den dag jjelegd door twee men-
schen, die hem den vorigen dag nog zoo goed
als vreemd waren geweest en vooral door het
feit, dat althans de heer Nettleman hem voor
onschuldig hield. Hij stond op en liep even door
de kamer om zich eenigszins te verkoelen. Hij
bemerkte daarbij' niet, hoe de heer Cathcart eigen-
10)
«Hoe men hem dood aan zijn schrijftafel
heeft gevonden met een onvoltooiden brief voor
zich
«Een brief, niet waar waarin hij zijn eenigen
ffigde ?*Va° allCr,e‘ lee,ijke d'Ugen bcschul‘
«Precies! En herinnert ge u ook, hoe ik u
zei, dat ik dien zoon voor onschuldig bield
«Ja. Gij zeidet, dat die brief maar op twee
wijzen te verklaren wasOf mijnheer Dorison
moest krankzinnig zijn geworden, of het slot van
oen brief had moeten aantoonen, dat hij eigenlyk
zijn zoon niet had bedoeld.*
•Ja, juist?*
«Maar ik antwoordde u toen, dat wanneer mon
zich aan den letterlijken inhoud van dien brief
h-eld, die tweede mogelijkheid niet bestond en
aar er derhalve niets anders overbleet, dan het
opstellen van die beschuldigingen aan een plot
selinge verstandsverbijstering toe te schrijven, een
aandrang van al te veel bloed naar de hersenen
misscmen, die den dood tengevolge had. Verder
hCb U d’e gelegenheid, zooals ik meen, ook
dat h?* we‘ interessant zou zijn, om
uie heele historie eens aandachtig na te gaan.*
Wordt vervolgd.)