N ituut. ITS. 'TM 7ERK Aiewws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken. IN BK BRANDING. Vrijdag 4 September 1903. flo. 9200. 42ste Jaargang Buitenlandse!) Overzicht» FEV1LIE1OX. IV ïao 1 J JONEN, 'dlieden. LOON. iagazijn ster”, len ISERS, proelers. t‘H Ballons. c van die goed7 ingelicht wezen kan, dat er scheu- Verspreide Berichten. I 724, men hem dood aan zijn schrijftafel zich MAN 4|Z». Telefoon No. 82. De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijk met uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prijs per drie maanden is 1.25, franco per post 1.70. Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN. meten wérk. 1 2 Klfiwegsteeg. IK te letten De „Westm. Gazette” maakt melding van een gerucht, dat echter uit een bron komt tïf/fi prijzen Inzending van Advertentiën tot 1 uur des inidd. leiding. ’elefn. 117. <b Echte k uuir.'n.- gtn ia duu maun dea rerr»aidigd wereldl»- 31* Stoll- GO DISC IIE COURANT (Amerikaansche roman.) Telefoon No. 82 A D V EBT E N T I EN worden geplaatst 15 regels a 50 Centen; iedere regel meer 10 Centen. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. orden afgele- takjes van vijf een Ned. om Nommer en nevenstaand Wet gedepO’ iring van ge ilende IART Li. Ik gekookt k voor tU- elepels van late) Als feval van gebruiken, •t® a n prtnfbtiÈjoa 0.35 n Noder- ring op handen is in het Engelsche kabinet. De hertog van Devonshire zal in de weldra te houden zitting van den Ministerraad mede- deelen, dat by het volkomen oneens is met de voorstellen van Chamberlain en derhalve uit het Kabinet wil treden. Algemeen neemt men aan, dat hoewel in de aanstaande zitting van den ministerraad de fiscale politiek van Chamberlain in be handeling zal komen/ geen beslissing over de gedragslijn door de Regeering te volgen, zal worden genomen, voordat Balfour in het laatst van September zyn aangekondigde redevoering te Sheffield zal hebben gehouden. De „Westm. Gazette” wijst er op, dat er een derde weg is, tusschen de verklaring voor vrijhandel of die voor protectie, en wel voortzetting van het onderzoek naar do gevolgen van Chamberlain’s politiek door een koninklijke commissie. Die weg zou kunnen worden ingeslagen, wanneer het kabinet, huiverig een besluit te nemen, nog eenigen tijd den tegenwoordigen toestand van gewa pende neutraliteit zou willen bestendigd zien. Doch die weg wordt afgesloten, wanneer de hertog \an Devonshire besloten heeft, door zijn verklaring de oplossing te ver haasten. Wanneer hij zijn verklaring thans aflegt, moet hij nood zak el jjk zyn ontslag aanvrage daaraan vastknoopen. Hy moet die indienen by Balfour, en daardoor kan hy den eersten minister en diens ambtgenooten dwingen uit te maken welke richting zy op willen: die van het behoud van vrijhandel, of die van Chamberlain’s fiscale politiek. Daarvan zou het gevolg zyn een scheuring in het Kabinet en waarschijnlijk een beroep op het volk. Klaarblijkelijk in verband met deze voor uitzichten heeft minister Arthur Balfour, die naar North Berwick zou vertrekken, zyn reis voorloopig nitgesteld. t 103. ÜIEMEI.IEK. IEN. bfamingen, >-beenen en ictn. zwakte ir. ziekten gen, ver- lijk nu de geheele zaak tot zijn zaak had ge maakt, als kon hij alleen het geheim nu door gronden. En terwijl hij d^at op en neer liep, stak hij zijn hand in zijn zak en voelde op eens weder het miniatuur-portret en den ring. Hij keerde ©ogenblikkelijk tot de beide andere terug. •Gij hebt opgemerkt,» zeide hij tegen Cathcart >dat ik gisteren iets scheen geheim te houden en de verklaring, die ik u daaromtrent gaf, was niet voldoende. Tusschen mijn komst in de kamer, waar de moord was gepleegd, en het oogenblik, waarop ik voor de politie de deur opende, is iets voorgevallen, wat ik niet heb gezegd, wal ik opzettelnk heb verzwegen •Zoor» zeide de voormaligedetektieve eenvou dig, maar hij was( daarbij één aandacht. Dorison haalde rhet medaillon uit zijn zak, stelde het Nettleman ter hand en vroeg daarbij»Kent gij dit portret »0f ik het ken Ja, natuurlijk doe ik datHet is ‘t portret van uw vader, zooals hijfer dertig jaar geleden uitzag. En dan bizonder goed gelijkend I Of ik dit portret ken Ik zal u nog meer zeggen Ik weet, wie ’t gemaakt heeft Frederiks was 't. Ik was er bij. Hij had er twee van en één gaf hij aan mij; Hoe komt gy hier aan Zonder daarop te antwoorden, bracht Dorison den zegelring te voorschijn: »Hêrkent gij dit ook?» vroeg hij. Verbaasd greep Nettleman naar den ring en beschouwde hem oplettend. •Dien ring,» zeide hij, »heb ik zelf aan uw vader gegeven £n wel op den vooravond van zijn Frankrijk. Een zekere baron De Vaux, die een vroo- goren bediende, een neger, die Tary heet en do pretentie had van don edelman loon te eischoii, eerst onderworpen heeft aaneen begieting met water (hy meende misschien dat ’t den man in zyn hoofd mnnkoerde en oordeelde een douche raadzaam) en daarna met oen revolver op den zwarthuid geschoten hoeft, waarby hy ztfn doel trof in den arm, is door de rechtbank te Parys veroordeeld tot vier maanden gevangenisstraf, tweehon derd fr. boete en vijfhonderd fr. schadever goeding. Nader wordt medegedeeld, dat generaal Dessirior den kabinetschef van den minister van oorlog, generaal Perein, wel een week kamerarrest hoeft opgelegd wegens enkele schrifteiyk gewisselde onvriendelijkheden, doch dat de straf niet gehandhaafd is, naar huwelijk. Hij had toen een zestal goede kennissen aan zijn disch vereenigd en bij het dessert zoo hadden wij afgesproken gaf ieder hem een klein cadeau. Dien ring kreeg hij toen van mij.’ Hij gaf Dorison het kleinood terug. De voormalige detektieve zag en luisterde nauw lettend toe. Dorison vroeg daarop aan Nettleman, of deze ook som» een brief of eenig*qnder geschrift van zijr. vader bezat. «Wel zeker, ik moet nog heel wat brieven van hem onder mijn berusting hebben. Laat eens zien Ik heb jaren lang als vertegenwoordiger van een Assurantie-Maatschappij, waarvan ik later het agentschap aan iemand anders heb overgedaan, een drukke half officieele, halt particuliere corres pondentie met hem gevoerd, want hij liet destijds alleen door mijn bemiddeling alles verzekeren, en die half officieele, half particuliere brieven heb ik stellig niet vernietigd. Wacht eensl Id 1861 heb ik die zaak aan kant gedaan. Ik moet mijn par ticuliere briefwisseling van i860 nazien. Och, vriendlief, gij »ijt jonger en vlugger dan ik, neepi die ladder eens op en haal dan, als ge zoo goed wilt fijn, daarginds van de bovenste plank dien grooten trommel met het jaartal i860 e& op. Dorison de:d, wat hem verzocht wa«*en enkele minuten later haalde Nettleman, na eenig zoeken, twee, drie brieven uit den bewusten trommel voorschijn. gekozen sociaal-deinocratische afgevaardigde deelt nu in do „Neue Zeit” mede dat het zelfde verschijnsel in de steden is waarge nomen. Nadat hy op de toeneming van de socialisten in de grootendeels katholieke steden München, Mainz en Essen gewezen heeft, vervolgt hy: „Waar blyft de antire volutionaire gezindheid van den katholieken burger Eenvoudig verbijsterend is echter bet volgende feitIn den kreits Bochum is het Zuidelijke deel (Witten, Hattingen) sterk protestantse!), het Noorden (Gelsenkirchen. Herine) overwegend katholiek. Afgaande op vroegere ervaringen hadden wij onze grootste hoop op het protestantsche Zuiden gebouwd en werden teleurgesteldWel koos het district Hattingen—Witten goed, maar veel beter kwamen wy voor den dag in de ultra- montaansche bolwerken Wattenscheid, Gel senkirchen. Harne, Eikel-Wanne. Daar liggen kiesdistricten, waar ons stemmenaantal met 1Q0 tot 300 percent is toegenomen. En by de herstemming hebben juist de overwegend katholieke plaatsen ons de overwinning ver schaft, die door de tegenwerking van het protestantsche Zuiden zeer twijfelachtig was geworden.” Ook de „Augsbtirger Abendztg.” heeft het Centrum, speciaal het Beiersche, onderhanden genomen en constateert bytend, dat h«t socialisme alleen met succes bevoch ten is in die kiesdistricten waar het Centrum onmachtig was om door actieve of passieve hulp den socialist in den Rijksdag te helpen. De waarheid wil niet gaarne gehoord worden. Aan de beraadslagingen van het interna tionaal congres van den Middelstand, te Stuttgart begonnen, namen o. a. deel voor Duitschland, Von Mosthaf als vertegenwoor diger van het centraal bestuur van handel en industrie; Heiligenstfidt als vertegen woordiger van de Algemeene bond van Dnitsche industrie- en landbonwmtatschap- pyen, Flascher, vertegenwoordiger van de handwerkersbedrjjven in Beieren, dr. Kroidl, professor Blondel van Parys, Stevens van Brussel, professor Brants, Löwen en Koch, president van de Association de la petite bourgeoisie te Antwerpen. Stevens gaf als doel der bijeenkomst op het verzamelen van materiaal over alle quaesties, die den middenstand raken en van alle boeken, -die zich daarmede batig houden. Heiligenstüdt raadde by de behandeling dor statuten aan, het werk over den stedelyken en den landelyken middenstand uit lostrek ken, want de hoog ontwikkelde verkeers wegen maakte een onderscheid tusschen stad en land in dozen onmogolyk. Het voorstel daartoe werd aangenomen. De voornaamste bepalingen dor statuten van don nieuwen bond|luiden„Tot bestndee- ring of tot opheldering van de middenstands- quaestic wordt een internationale vereeniging opgericht, waarin do behandeling van kcr- kelyko en politieke vraagstukken zelfs dan uitgesloten moet blijven, als zy de belangen van don middenstand schijnen te raken. Het verbond ziet af van elke propagando ten gunste van een hervormingsprogram en van het uitoefenen van eiken invloed op de be staande groepen van belangen voor de alge- meeno en persoonlijke bestudeering zyner leden. De vereeniging kan ook hot bijeen roepen van congressen steunen, die voor niet-ledon toegankelijk zyn”. Met de grootste hardnekkigheid houdt het gerucht zich staande dat Wekerle met de formatie van het nieuwe Hongaarscbe Ka binet zal worden belast. Hy zal na de terugkomst van den Koning met de presi denten van de beide Kamers door den Koning ontvangen worden. Het is de vraag maar of deze zyn militair program aanneemt. Ge beurt dit, dan zal, nnar uit Woenen aan de Köln. Ztg. wordt geseind, Wekerle de op dracht van den keizerkoning aannemen en trachten, in het Kabinet de vertegenwoor digers van alle groepen der liberale party te vereenigon en den vrede door nationale concessies te herstellen maar zonder de Hon- gaarsche taal in dienst toe te staan. Hy zou dan de aandacht des lands op de econo mische quaesties vestigen. In de laatste jaren is in Engeland vaak op de Cobden Club de aanmerking gemaakt, dat zy onder hare leden een aantal buiten landers telt tot welke kwaadaardige zin spelingen dit aanleiding geven kan, is onzen lezers gebleken uit de „ont hulling” van de Daily Express en nu heeft dezer dagen zelfs Joe Chamberlain het niet beneden zicht geacht, die herhaal- delyk weerlegde aanmerking te gebrui ken als een voorwendsel om zyne minachting voor de Cobden uit te spreken. Natuur lijk kon haar y verige secretaris, Harold Cox, al heeft deze reeds tal van malen in het publiek het verwyt weerlegd, Chamberlain’s aantijging niet onbeantwoord laten. Dit blykt uit den volgenden brief, dien Cox aan den minister heeft gezonden„Ik zie uit de dagbladen, dat gy onlangs door uw secretaris aan iemand die u om inlichtingen gevraagd had een brief hebt laten schrijven, waarin gezegd wordt dat gy „het niet noodzakelyk acht de Cobden Club van antwoord te dienen, welk eene instelling schynt te zyn die boofd- zakelyk gesteund wordt door vreemdelingen wier belang het is dat wy vasthouden aan ons tegenwoordig stelsel van vryen handel.” Het is moeilijk na te gaan, om welke rede nen gij n gerechtigd kunt gevoelen iets zoo volslagen onjuist te zeggen. Zelf waart gy vele jaren lid van de Cobden Clubeen barer feestmalen hebt gy gepresideerd. Eenige van uwe oudste politieke vrienden zyn nog altyd lid van de Club; gy zyt dus in staat te weten dat tot het doel der Club steeds heeft behoord het aanmoedigen van de vrij handelsbeweging in andere landen, en dat het bestuur, met dat doel voor oogen, ver- scheiden buitenlandsche vryhandelaren tot eeroleden van de Club heeft gekozen. Dat zyn de eenige Vreemdelingen met wie de Club in betrekking staat. Zy betalen geen con tributie, en hebben geen stem hoegenaamd in de handelingen van de Club. Nu deze feiten u weder in herinnering zyn gebracht, veronderstel ik dat gjj onmiddellyk maat regelen zult nemen om uwe verklaring open- lyk in te trekken. Zoo niet, dan kan ik slechts de slotsom trekken dat het tot uw plan de campagne behoort te trachten voor- oordeelen te verwekken tegen uwe bestry- ders door middel van verklaringen wier onwaarheid u bekend is- Ik zend een afschrift van dezen brief aan de dagbladen.” Op den grooten Katholiekendag te Keulen heeft het Centrum voor het eergt in grooten styi een nieuwe tactiek geïnaugureerd, nl. om zich voor te doen als de staatsparty van het behoud bij uitnemendheid, de party die, volgens een der redenaars, een heldenstryd tegen het socialisme zou hebben aanvaard. Nu is by de algemeene verkiezingen heel iets anders gebleken en van meer dan een zyde wordt tegen deze houding van het Centrum protest aangeteekend. De „Hanno- versche Courier” beeft eenigen tyd de aan dacht gevestigd op het opmerkelyke feit dat de Duitsche sociaal-democraten do meeste stemmen hebben gewonnen in katholieke districten van het platteland. Hné, de pas «Zoo is ’t 1 Welnu, deze jonge man i* zijn zoon 11 Gelijk de heer Cathcart zich thans tot Dorison wendde, toonde zijn gelaat geen bevreemding, maar daarentegen de meeste belangstelling. «En gisteravond hebt gij dus den naam van Dudley opgegeven vroeg hij. «Ja,« antwoordde Dorison. ’tWas juist mijn waren naam, dien ik verzwijgen wilde. Toen ik hier overal met den nek werd aangezien, verliet ik New-York en Veranderde van naam.* «Ha zoo I* Hoor nu eens naar mij,* nam Nettleman het woord met een uitdrukking van gewicht. Gister-avond heb ik mijnheer Dorison aan zijn heele manier van doen herkend, zelfs aan de wijz», waarop hij met zijn sigaar omaing, en bo vendien lijkt hij tusschenbeide sprekend op zyn vader, toen die van zijn leeftijd.was,-Zoo knoopte ik dan een gesprek met hem aaa. Mier nogIk beloofde hem mijn hulp om het geheim van den onbegrijpelijken brief op te sj^ren. En nu, Si mon, wilt gij ons daarbij helpend» »Ja, want het is een mooi geval en ik wil met alle genoegen mijn best doen, om de waarheid aan het licht te brengen.* Dorison was diep erkentelijk voor den ijver, in zijn zaak aan den dag jjelegd door twee men- schen, die hem den vorigen dag nog zoo goed als vreemd waren geweest en vooral door het feit, dat althans de heer Nettleman hem voor onschuldig hield. Hij stond op en liep even door de kamer om zich eenigszins te verkoelen. Hij bemerkte daarbij' niet, hoe de heer Cathcart eigen- 10) «Hoe men hem dood aan zijn schrijftafel heeft gevonden met een onvoltooiden brief voor zich «Een brief, niet waar waarin hij zijn eenigen ffigde ?*Va° allCr,e‘ lee,ijke d'Ugen bcschul‘ «Precies! En herinnert ge u ook, hoe ik u zei, dat ik dien zoon voor onschuldig bield «Ja. Gij zeidet, dat die brief maar op twee wijzen te verklaren wasOf mijnheer Dorison moest krankzinnig zijn geworden, of het slot van oen brief had moeten aantoonen, dat hij eigenlyk zijn zoon niet had bedoeld.* •Ja, juist?* «Maar ik antwoordde u toen, dat wanneer mon zich aan den letterlijken inhoud van dien brief h-eld, die tweede mogelijkheid niet bestond en aar er derhalve niets anders overbleet, dan het opstellen van die beschuldigingen aan een plot selinge verstandsverbijstering toe te schrijven, een aandrang van al te veel bloed naar de hersenen misscmen, die den dood tengevolge had. Verder hCb U d’e gelegenheid, zooals ik meen, ook dat h?* we‘ interessant zou zijn, om uie heele historie eens aandachtig na te gaan.* Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1903 | | pagina 1