2 2 N 2 2 M 2 W c IN DK SHOOING. .<r 0 J AteHWS- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken» No. 9221. Dinsdag 29 September 1903. Buitenlandse!) Overzicht. FEUILLETON. 42ste Jaargang. van f Verspreide Berichten. X. (Wordt vervolgd). I (Amerikaansche roman.) Duitschlanp. Tot burgemeester van Bietigheim is ge kozen met 3G stemmen tegen 29 op den centrumscandidaat, don Sociaal-democraat Schmidt. Volgons de Vorwftrts zyn by do be grafenis van den sociaal-democraat Moi ling to Dresden, de roodo linten van de grafkransen verwijderd. tocht begonnen, het blad houdt ’t met de partij die president Roosevelt tracht to be werken, het Nicaraguaplan te volgen, aan gezien de Spooner-wet, naar zy voorgeeft, het niet mogelijk maakt nog langer vast te houden aan het Panama-plan. Daarentegen houden anderen vol, dat Roo sevelt alleen bevoegd is, uit te maken of hij de beslissing zal uitstellen bijv, totdat de verkiezingen in Columbië afgeloopen zijn, dan wel een der andere kanaalplannen aan vaarden. Ten gunste van eerstgenoemde gedragslijn voeren zij aan, dat de niet-be- krachtiging van het Panama-verdrag slechts een gevolg is van den zonderlingen binnen- landschen toestand waarin Columbië verkeert; president Marroquin wordt door geen invloed rijke partij ondersteundhet verzot tegen het tractaat zou ook minder tegen het plan zelf gericht zijn, dan tegen don President die het voorstaat. Hoe dat zij, de machtigste steun dien hot Panama-plan heeft, bestaat in de overtuiging van Roosevelt en Hay, oogenschijnljjk met den steun der bekwaamste deskundigen, dat dit plan het beste, misschien bet oenig uit voerbare is, en dat de politieke hinderpalen we! uit den weg geruimd zullen worden. Den volgenden morgen zocht Dorison den ouden detektieve reeds tamelijk vroeg op. «Welnu, hebt ge uw handschoenmaker gevon den vroeg Carthcart, zoodra hij hem zag bin nen komen. 1.01IMH E 101 III VI. Telefoon No. 82. De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijk met uitzondering’ van Zon- en Feestdagen. De prijs per drie maanden is 1.25, franco per post 1.70. Afzonderlijke Nommers V IJ F CENT E N. De toestand in Hongarije is nog steeds zeer verward. De Kossuth-party is vast be sloten iedere verdere werkzaamheid van graaf Khuen als minister te beletten. De partij der onafhankelpken hield Donderdag avond, nadat de zitting van hot Parlement gesloten was, een bijeenkomst, waarin een zegevierende toon heerschte. Barabas, die in de parlementszitting de beruchte woorden: „Wij hebben geen vertrouwen meer in den Koning”, had gesproken, werd by zyn komst en zyn vertrek uit het clublokaal met luide „Eljens” begroet. Kossuth hield een redevoering waarin hy het optreden van Barabas afkeurde. Het was niet noodig geweest, zeide de leider der onafhankelykhcidsparty, de Kroon in het debat te halen. En wanneer men dat toch doet, dan moet het zeer voorzichtig gebeuren en niet zoo, dat de eendracht tusschen Kroon en natie, die beslist noodzakelijk is, kan Wordén verstoord. Maar wat baat het of Kossuth dit zegt» als de party den man, die op oneerbiedige en onparlementaire wyze de Kroon in het debat betrok, toejuicht en met Eljens be groet. In verschillende plaatsen worden meetings gehouden, waarin besloten wordt geen be lasting meer te betalen, zoolang geen na tionaal en parlementair kabinet aan de Re- geering is gekomen. In Szegedin besloot men zelfs geen belastingen meer te heffen. Graaf Khuen is weder naar Weenen ver trokken, om den Keizer over den toestand verslag te doen. Hij zit eveneens met de handen in het haaren de formatie van het kabinet stuit bok al op groote moeilijkheden. Tevergeefs poogde hij de tegenwoordige ministers te bewegen hunne portefeuilles te behouden. In politieke kringen acht men de ontbin ding van het Huis onvermijdelijk. Er is weer veel te doen over het inter- oceanische kanaal, sedert do termijn binnen welken het tractaat met Columbië bekrach tigd moest wezen, afgeloopen is. De „New York Herald” is een Nicaraguaanschen veld telefoon No. 82 A I) V E R T E N T I EN worden g-eplaatst 15 regels a 50 Centen; iedere regel meer 10 Centen. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Frankrijk. Eergisteren is in Algeriö een begin ge maakt met de toepassing der wet op de vereenigingengewapenderhand zyn de broeders van don Heiligen Carolus te Bli- dah uitgezet. Vyf brigades gendarmes on der bevel van een kapitein stelden zich op om het gebouw en toen de overste weiger de de deur te openen, word overgegaan tot forceering van don toegang. Dan liet de overste zich met geweld wegvoeren door den commissaris van politie tot aan een door vrienden gereodgohouden rytnig. Do vrienden van den wereldvrede uit allo hemelstreken zyn ten slotte toch uit gepraat geraakt te Rouaan en nu gaan ze wat fuiven te Havre. Inzending van Advertentiën tot I uur de? midil. «Iets beters heb ik gevonden,* antwoordde Dori son, «en wel den man met de duimen I „Welzoo, dat gaat vlug, zeide de oude heer en hij deed dat zoo kalm, dat de blijdschap van hem, die nu reeds dacht victorie te kunnen kraaien, plotseling zeer bekloed was. Door een toeval heb ik hem ontdekt,» hernam Dorison. „Komaan, dit moet ge mij alles uitvoerig ver tellen.» Dorison, minder opgetogen dan hij geweest was, vertelde nochtans het gebeurde tot in de kleinste bizonderheden. Toen hij had uitgesproken, schudde Cathcart twijfelend het hoofd. Wat bevalt u in ’t gehoorde niet vroeg Dorison eenigszins wrevelig. „Vindt gij't verkeerd van mij, dat ik dien jongen man heb laten ont snappen, zonder dat ik wist, hoe hij heette ,,0, neen, dien naam kunt gij onder de gegeven omstandigheden gauw genoeg te weten komen, maar ik wantrouw de gevolgen van uw ontdekking,” zeide de voormalige detektieve. »Ik oordeel na melijk zoo Ge hebt niet alleen de hand gevonden die wij hebben wilden, maar zelfs den handschoen, die in alles gelijk is aan den handschoen, dien ik u op het politie bureau heb laten zien. Dat is werkelijk te veelHad gij de hand zonder den handschoen of den handschoen zonder de hand ontdekt, dan geloof ik, dat ik het beter zou vinden. Gij hebt op eens zoo heel veel gevonden, dat ik wel moet gaan denken, dat uw verbeelding u op het dwaalspoor heeft gebracht •Maar dat is zoo niet,» verklaarde Dorison Over enkele dagen komt de Tsaar de band drukken van Frans Jozef te Weenen er. spoort met hem naar Stiermarken om daar op gemsen te jagen. Den 30sten Sept, te half elf ’s morgens arriveert Nicolaas in Weenen, en nadat er receptie en dejeuner op Schönbrunn is geweest, wordt ’s middags nog de reis naar het jachtoord Mürssteg voortgezet, waar de Tsaar tot 3 Oct. blyft. De politieke besprekingen zullen ook in deze plaats gehouden worden, want graaf Goluchowski en graaf Lamsdorf zullen beiden de twee Keizere volgen naar Mürssteg. En zal er dan nog iets goeds voor verdrukte Macedoniërs in den Balkan uit voortvloeien? De Times deelt mede, dat de byzondere boodschapper, die van Balmoral uit was gezonden naar Carlsbad met depêches voor lord „Milner, reeds Woensdag is terugge keerd' met het antwoord fan den hoogen commissaris. Het blad leidt hier uit af, dat Milner de portefeuille van Koloniën, hem naar allo waarschijnlijkheid door Balfour aan geboden, heeft afgewezen. Toch zou hot mogclyk zyn, zoo vervolgt de Times, dat lord Milner’s weigering niet definitief is, maar hjj alleen zekere bezwaren heeft opgenoemd welke zonden kunnen worden weggenomen. Zij zou Milner's heengaan uit Zuid-Afrika ten zeerste betreuren, maar zyn plaats is op het oogenblik aan het Colonial Officevan daar uit toch kan hy zyn invloed op den gang van zaken inZuid-Afrika blyven oefenen. De radicale bladen zyn het begrijpelijker wijze hier niet mee eens. Zij zouden Milner’s optreden, als minister van koloniën een groote ramp achten; Milner heeft tot dusver enkel met onderworpen volken te doen gehad o! volken, welke hy - gelyk de Kaapkolo- nisten eenvoudig als zoodanig behandelde en behandelen kon. Op machtige volken met een sterken onafhankelijkheidszin, zooals die der groote Britsche, koloniën, zouden zyn regcermethodes een zeer slechten indruk maken en zoo zou zyn politiek wel eens tot bet uiteenspatten des ryks kunnen voeren. Intusschen, nu de eene dag na den anderen verloopt, zonder de tijding te brengen van de benoeming der nieuwe ministers, wordt de waarschijnlijkheid groot, dat Milner inderdaad definitief bedankt heeft. Men noemt nu weder lord Selborne als de aanstaande minister van Koloniën. 18 Sir M. Hicks Beach, die aanvankelijk zoo krachtig te velde trok tegen de politiek van het ministerie, heeft sedert Chamberldin’s af treden een afwachtende houding aangenomen. Aan de redactie van een Bristolsch blad schreef hy nu dezer dagen, dat er voor het oogenblik niet het minste vooruitzicht bestond op een parlementsontbinding. Hy was blijde, dat het beginsel van differentieele tarieven geen deel uitmaakt van de politiek der regeeringen betreffende andere fiscale quaosties wenscht hy te wachten op de vollere en meer defi nitieve inlichtingen, welke de premier en zyn collega’s ongetwijfeld ter gelegener tyd aan het land zullen geven. Nu Balfour Maandag een groote politieke redevoering houdt zal Hicks Beach dus spoe dig genoeg zyn ingelicht. Daarna zal men weten, wat de party der vryhandelaars fei- telyk aan dezen kampioen heeft. Bet hooid- der oppositie Campbell Banner- man heeft den politieken veldtocht geopend met een rede te Blairgowrie, waarbij hy zoowel Balfour als Chamberlain aardig te pakken had. Uit eigen beweging, dus sprak hij o. a. stelde het meest ijverige lid onzer regeering een verandering voor in ons fis caal stelsel, een wijziging, welke aangeno men moest worden, wilde het ryk niet ten gronde gaan. Deze veranderingen kwamen neer op preferentieele rechten en strydtarie- ven. Deze meerderheid dor bevolking wilde* niets weten van belasting op voedingsmid delen. Dat liet zij merken op kalme, grond wettige wijze. Niet door agitatie, niet op heftige wyze. En zonder deze belasting valt het geheele gebouw van de nieuwe rechten ineen. De Regeering wacht niet verder of de resultaten van het door haar beloofde onder zoek, doch de groote man besloot dadelijk tot aftreden. Hy erkent dus zich vergist te hebben in de publieke opinie, en dat zijn voorstellen verworpen zyn. Nu is zyn plan als particulier persoon propaganda te ma ken voor zyn denkbeelden. En wat doet do eerste Minister Deze betuigt zyn sympathie jegens den afgetreden collega, hoopt dat zijn denkbeelden eens ingang zullen vinden, en blyft toch aan de regeering, niettegenstaan de het publiek niet ^sympathiseert met Chamberlain’s voorstellen. Wat voor gering denkbeeld moet Balfour hebben van ons, wanneer hij verwacht dat wij ons neer zullen leggen by zulk onbetrouwbaar, oneerlijk ge doe. Dikwijls hebben wy ons verzet tegen een regeering, wier politieke denkbeelden wy niet konden aanhangen, doch dan was het in elk geval een eerlijke regeering, waarvoor wy eerbied hadden. Onze plicht is thans onze werkkracht te verdubbelen, de vlag van den vrijhandel hoog te houden. „Wij beginnen den strijd vol hoop, want wy hebben nog meer grieven tegen deze Re geering. Allereerst de „Education-bill”. on dan het rapport van de oorlogscommissie, een ware aaneenschakeling van leed en dwaasheid. Wat te zeggen van hen, die den toestand kenden, en toch den oorlog durfden ondernemen, en nog erger, uitlokken. Het liberalisme is thans in volle leven. Vol moed kunnen wy voortgaan. 28) Welk een aangenaam en innemend voorkomen' Mag ik u ook vragen wie dat was De heer die eenigen tijd geleden, door Nettle- mans bemiddeling, met Dorison had kennis ge maakt, antwoordde lachend „Daar hebben wij het alIedereen is onmid dellijk met hem ingenomen. Ik heb ’t hem al zoo dikwijls gezegd, dat zijn gezicht nog eens zijn geluk zal zijn. En bij nadere kennismaking vol doet hij eigenlijk nog meer.En wilt gij weten hoe hij heet.. O pardon I» Nog voor hij een naam had kunnen noemen, werd hij aangesproken door een heer on twee dames, die hem dringend uitnoodigden, om met hen mede te gaan, waarop hij met een gebaar van verontschuldiging voor Dorison, zijn hoed alnam, een der beide dames zijn arm aanbood en met het drietal het theater verliet. Dorison was bitter teleurgesteld maar hij troost te zich met de gedachte! dat uitstel geen afstel was, en dat niets hem kon beletten om het zoo plotseling afgebroken gesprek spoedig te hervatten. Zijn eerste ingeving was, dat hij op staanden voet naar Cathcart moest gaan om hem te zeggen, half onmoedigd, half verwijtend. »liier is, hier kan geen dwaling in het spel zijn!» •Toch wil de zaak mij niet bevallen ik heb in die dingen meestal een goed oordeel. Ik be weer ook niet, dat g' u vergist hebt, maar volg nu eens met een bedaard hoofd mijn redeneering. Ge twijfelt er niet aan, niet waar, dat de man, die op de ons bekende manier zijn handschoen is kwijt geraakt, ook heel gauw daarop zijn verlies moet ontdekt hebben?» »Ja, dat is zeker »In dit geval moet hij zich ook herinnerd hebben, waar hij den handschoen heefd verloren, dat wil zeggen, waar hij hem heeft uitgetrokken en daar hij de beide moorden heeft gepleegd, moet hij ook bevreesd zijn geweest, dat de ge vonden handschoen tegen h m zou getuigen.» Zeer waarschijnlijkt althans •En geloof ge nu, dat zulk een man, wetende hetgeen hij weet, enkele dagen later slechts, een paar precies zulke handschoenen zoiflljman aan trekken en zich daarmede in het opennaar zou gaan vertoonen »En die redeneering brengt u tot slotsom mijn heer Cathcart •Dat gij u moet vergist hebben, of dat de man met de duimen niet de persoon kan zijn dien wij hebben moeten.» •Gij beneemt mij alle hoop!» »En dat was toch geenszins mijn bedoeling, mijn vriend dat hij den man met de duimen gevonden had, doch bij nader overleg kwam hij daarvan terug Hij moest Cathcart kunnen zeggen, wie het was, wat hij deed on waar hij woonde, dan eorst zou deze tevreden zijn en dat alles zou hij hem wel licht reeds den volgenden dag kunnen mede- deelen. Geheel van de door hem gedane ontdekking vervuld, ging hij de straat op en toen hij, kort daarop, de „passage Huffman» doorwandelde en aldaar een blik sloeg op de kostbaarheden van kunst en smaak, die men er had ten toon gesteld, verbaasde het hem ten zeerste, dat hij daar ook den blonden heer den man met de duimen te zien kreeg. Maar grooter werd nog zijn ver bazing, toen hij hem zag aanspreken door den fat, welken Dorison op dien dag dus reeds voor de derde maal onder de oogen had. Maar de aristokraat maakte zich met een zeer korten groet van den fat af en ging alleen verder. Met een beschaamd gezicht droop de fat af. „Wat is dat gek dacht Dorison. „Dat is nu al driemaal vandaag dat ik dien brutalen rekel te zien krijg en het gekste van de zaak is nog, dat hij bekend schijnt te zijn met mijn buit

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1903 | | pagina 1