2
2
N
2
2
M
2
W
c
IN DK SHOOING.
.<r
0
J
AteHWS- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken»
No. 9221.
Dinsdag 29 September 1903.
Buitenlandse!) Overzicht.
FEUILLETON.
42ste Jaargang.
van
f
Verspreide Berichten.
X.
(Wordt vervolgd).
I
(Amerikaansche roman.)
Duitschlanp.
Tot burgemeester van Bietigheim is ge
kozen met 3G stemmen tegen 29 op den
centrumscandidaat, don Sociaal-democraat
Schmidt.
Volgons de Vorwftrts zyn by do be
grafenis van den sociaal-democraat Moi
ling to Dresden, de roodo linten van de
grafkransen verwijderd.
tocht begonnen, het blad houdt ’t met de
partij die president Roosevelt tracht to be
werken, het Nicaraguaplan te volgen, aan
gezien de Spooner-wet, naar zy voorgeeft,
het niet mogelijk maakt nog langer vast te
houden aan het Panama-plan.
Daarentegen houden anderen vol, dat Roo
sevelt alleen bevoegd is, uit te maken of hij
de beslissing zal uitstellen bijv, totdat de
verkiezingen in Columbië afgeloopen zijn,
dan wel een der andere kanaalplannen aan
vaarden. Ten gunste van eerstgenoemde
gedragslijn voeren zij aan, dat de niet-be-
krachtiging van het Panama-verdrag slechts
een gevolg is van den zonderlingen binnen-
landschen toestand waarin Columbië verkeert;
president Marroquin wordt door geen invloed
rijke partij ondersteundhet verzot tegen
het tractaat zou ook minder tegen het plan
zelf gericht zijn, dan tegen don President
die het voorstaat.
Hoe dat zij, de machtigste steun dien hot
Panama-plan heeft, bestaat in de overtuiging
van Roosevelt en Hay, oogenschijnljjk met
den steun der bekwaamste deskundigen, dat
dit plan het beste, misschien bet oenig uit
voerbare is, en dat de politieke hinderpalen
we! uit den weg geruimd zullen worden.
Den volgenden morgen zocht Dorison den ouden
detektieve reeds tamelijk vroeg op.
«Welnu, hebt ge uw handschoenmaker gevon
den vroeg Carthcart, zoodra hij hem zag bin
nen komen.
1.01IMH E 101 III VI.
Telefoon No. 82.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijk
met uitzondering’ van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers V IJ F CENT E N.
De toestand in Hongarije is nog steeds
zeer verward. De Kossuth-party is vast be
sloten iedere verdere werkzaamheid van
graaf Khuen als minister te beletten. De
partij der onafhankelpken hield Donderdag
avond, nadat de zitting van hot Parlement
gesloten was, een bijeenkomst, waarin een
zegevierende toon heerschte. Barabas, die
in de parlementszitting de beruchte woorden:
„Wij hebben geen vertrouwen meer in den
Koning”, had gesproken, werd by zyn komst
en zyn vertrek uit het clublokaal met luide
„Eljens” begroet.
Kossuth hield een redevoering waarin hy
het optreden van Barabas afkeurde. Het
was niet noodig geweest, zeide de leider der
onafhankelykhcidsparty, de Kroon in het
debat te halen. En wanneer men dat toch
doet, dan moet het zeer voorzichtig gebeuren
en niet zoo, dat de eendracht tusschen Kroon
en natie, die beslist noodzakelijk is, kan
Wordén verstoord.
Maar wat baat het of Kossuth dit zegt»
als de party den man, die op oneerbiedige
en onparlementaire wyze de Kroon in het
debat betrok, toejuicht en met Eljens be
groet.
In verschillende plaatsen worden meetings
gehouden, waarin besloten wordt geen be
lasting meer te betalen, zoolang geen na
tionaal en parlementair kabinet aan de Re-
geering is gekomen. In Szegedin besloot men
zelfs geen belastingen meer te heffen.
Graaf Khuen is weder naar Weenen ver
trokken, om den Keizer over den toestand
verslag te doen. Hij zit eveneens met de
handen in het haaren de formatie van het
kabinet stuit bok al op groote moeilijkheden.
Tevergeefs poogde hij de tegenwoordige
ministers te bewegen hunne portefeuilles te
behouden.
In politieke kringen acht men de ontbin
ding van het Huis onvermijdelijk.
Er is weer veel te doen over het inter-
oceanische kanaal, sedert do termijn binnen
welken het tractaat met Columbië bekrach
tigd moest wezen, afgeloopen is. De „New
York Herald” is een Nicaraguaanschen veld
telefoon No. 82
A I) V E R T E N T I EN worden g-eplaatst
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Frankrijk.
Eergisteren is in Algeriö een begin ge
maakt met de toepassing der wet op de
vereenigingengewapenderhand zyn de
broeders van don Heiligen Carolus te Bli-
dah uitgezet. Vyf brigades gendarmes on
der bevel van een kapitein stelden zich op
om het gebouw en toen de overste weiger
de de deur te openen, word overgegaan tot
forceering van don toegang. Dan liet de
overste zich met geweld wegvoeren door
den commissaris van politie tot aan een
door vrienden gereodgohouden rytnig.
Do vrienden van den wereldvrede uit
allo hemelstreken zyn ten slotte toch uit
gepraat geraakt te Rouaan en nu gaan ze
wat fuiven te Havre.
Inzending van Advertentiën tot I uur de? midil.
«Iets beters heb ik gevonden,* antwoordde Dori
son, «en wel den man met de duimen I
„Welzoo, dat gaat vlug, zeide de oude heer
en hij deed dat zoo kalm, dat de blijdschap van
hem, die nu reeds dacht victorie te kunnen
kraaien, plotseling zeer bekloed was.
Door een toeval heb ik hem ontdekt,» hernam
Dorison.
„Komaan, dit moet ge mij alles uitvoerig ver
tellen.»
Dorison, minder opgetogen dan hij geweest was,
vertelde nochtans het gebeurde tot in de kleinste
bizonderheden.
Toen hij had uitgesproken, schudde Cathcart
twijfelend het hoofd.
Wat bevalt u in ’t gehoorde niet vroeg
Dorison eenigszins wrevelig. „Vindt gij't verkeerd
van mij, dat ik dien jongen man heb laten ont
snappen, zonder dat ik wist, hoe hij heette
,,0, neen, dien naam kunt gij onder de gegeven
omstandigheden gauw genoeg te weten komen,
maar ik wantrouw de gevolgen van uw ontdekking,”
zeide de voormalige detektieve. »Ik oordeel na
melijk zoo Ge hebt niet alleen de hand gevonden
die wij hebben wilden, maar zelfs den handschoen,
die in alles gelijk is aan den handschoen, dien ik
u op het politie bureau heb laten zien. Dat is
werkelijk te veelHad gij de hand zonder den
handschoen of den handschoen zonder de hand
ontdekt, dan geloof ik, dat ik het beter zou vinden.
Gij hebt op eens zoo heel veel gevonden, dat ik
wel moet gaan denken, dat uw verbeelding u op
het dwaalspoor heeft gebracht
•Maar dat is zoo niet,» verklaarde Dorison
Over enkele dagen komt de Tsaar de band
drukken van Frans Jozef te Weenen er.
spoort met hem naar Stiermarken om daar
op gemsen te jagen. Den 30sten Sept, te
half elf ’s morgens arriveert Nicolaas in
Weenen, en nadat er receptie en dejeuner
op Schönbrunn is geweest, wordt ’s middags
nog de reis naar het jachtoord Mürssteg
voortgezet, waar de Tsaar tot 3 Oct. blyft.
De politieke besprekingen zullen ook in
deze plaats gehouden worden, want graaf
Goluchowski en graaf Lamsdorf zullen beiden
de twee Keizere volgen naar Mürssteg. En
zal er dan nog iets goeds voor verdrukte
Macedoniërs in den Balkan uit voortvloeien?
De Times deelt mede, dat de byzondere
boodschapper, die van Balmoral uit was
gezonden naar Carlsbad met depêches voor
lord „Milner, reeds Woensdag is terugge
keerd' met het antwoord fan den hoogen
commissaris. Het blad leidt hier uit af, dat
Milner de portefeuille van Koloniën, hem
naar allo waarschijnlijkheid door Balfour aan
geboden, heeft afgewezen. Toch zou hot
mogclyk zyn, zoo vervolgt de Times, dat
lord Milner’s weigering niet definitief is, maar
hjj alleen zekere bezwaren heeft opgenoemd
welke zonden kunnen worden weggenomen.
Zij zou Milner's heengaan uit Zuid-Afrika
ten zeerste betreuren, maar zyn plaats is op
het oogenblik aan het Colonial Officevan
daar uit toch kan hy zyn invloed op den
gang van zaken inZuid-Afrika blyven oefenen.
De radicale bladen zyn het begrijpelijker
wijze hier niet mee eens. Zij zouden Milner’s
optreden, als minister van koloniën een
groote ramp achten; Milner heeft tot dusver
enkel met onderworpen volken te doen gehad
o! volken, welke hy - gelyk de Kaapkolo-
nisten eenvoudig als zoodanig behandelde
en behandelen kon. Op machtige volken met
een sterken onafhankelijkheidszin, zooals die
der groote Britsche, koloniën, zouden zyn
regcermethodes een zeer slechten indruk
maken en zoo zou zyn politiek wel eens tot
bet uiteenspatten des ryks kunnen voeren.
Intusschen, nu de eene dag na den anderen
verloopt, zonder de tijding te brengen van de
benoeming der nieuwe ministers, wordt de
waarschijnlijkheid groot, dat Milner inderdaad
definitief bedankt heeft. Men noemt nu weder
lord Selborne als de aanstaande minister van
Koloniën. 18
Sir M. Hicks Beach, die aanvankelijk zoo
krachtig te velde trok tegen de politiek van
het ministerie, heeft sedert Chamberldin’s af
treden een afwachtende houding aangenomen.
Aan de redactie van een Bristolsch blad schreef
hy nu dezer dagen, dat er voor het oogenblik
niet het minste vooruitzicht bestond op een
parlementsontbinding. Hy was blijde, dat het
beginsel van differentieele tarieven geen deel
uitmaakt van de politiek der regeeringen
betreffende andere fiscale quaosties wenscht
hy te wachten op de vollere en meer defi
nitieve inlichtingen, welke de premier en
zyn collega’s ongetwijfeld ter gelegener tyd
aan het land zullen geven.
Nu Balfour Maandag een groote politieke
redevoering houdt zal Hicks Beach dus spoe
dig genoeg zyn ingelicht. Daarna zal men
weten, wat de party der vryhandelaars fei-
telyk aan dezen kampioen heeft.
Bet hooid- der oppositie Campbell Banner-
man heeft den politieken veldtocht geopend
met een rede te Blairgowrie, waarbij hy
zoowel Balfour als Chamberlain aardig te
pakken had. Uit eigen beweging, dus sprak
hij o. a. stelde het meest ijverige lid onzer
regeering een verandering voor in ons fis
caal stelsel, een wijziging, welke aangeno
men moest worden, wilde het ryk niet ten
gronde gaan. Deze veranderingen kwamen
neer op preferentieele rechten en strydtarie-
ven. Deze meerderheid dor bevolking wilde*
niets weten van belasting op voedingsmid
delen. Dat liet zij merken op kalme, grond
wettige wijze. Niet door agitatie, niet op
heftige wyze. En zonder deze belasting valt
het geheele gebouw van de nieuwe rechten
ineen. De Regeering wacht niet verder of de
resultaten van het door haar beloofde onder
zoek, doch de groote man besloot dadelijk
tot aftreden. Hy erkent dus zich vergist te
hebben in de publieke opinie, en dat zijn
voorstellen verworpen zyn. Nu is zyn plan
als particulier persoon propaganda te ma
ken voor zyn denkbeelden. En wat doet do
eerste Minister Deze betuigt zyn sympathie
jegens den afgetreden collega, hoopt dat zijn
denkbeelden eens ingang zullen vinden, en
blyft toch aan de regeering, niettegenstaan
de het publiek niet ^sympathiseert met
Chamberlain’s voorstellen. Wat voor gering
denkbeeld moet Balfour hebben van ons,
wanneer hij verwacht dat wij ons neer zullen
leggen by zulk onbetrouwbaar, oneerlijk ge
doe. Dikwijls hebben wy ons verzet tegen een
regeering, wier politieke denkbeelden wy
niet konden aanhangen, doch dan was het
in elk geval een eerlijke regeering, waarvoor
wy eerbied hadden. Onze plicht is thans onze
werkkracht te verdubbelen, de vlag van den
vrijhandel hoog te houden.
„Wij beginnen den strijd vol hoop, want
wy hebben nog meer grieven tegen deze Re
geering. Allereerst de „Education-bill”. on
dan het rapport van de oorlogscommissie,
een ware aaneenschakeling van leed en
dwaasheid. Wat te zeggen van hen, die den
toestand kenden, en toch den oorlog durfden
ondernemen, en nog erger, uitlokken. Het
liberalisme is thans in volle leven. Vol moed
kunnen wy voortgaan.
28)
Welk een aangenaam en innemend voorkomen'
Mag ik u ook vragen wie dat was
De heer die eenigen tijd geleden, door Nettle-
mans bemiddeling, met Dorison had kennis ge
maakt, antwoordde lachend
„Daar hebben wij het alIedereen is onmid
dellijk met hem ingenomen. Ik heb ’t hem al zoo
dikwijls gezegd, dat zijn gezicht nog eens zijn
geluk zal zijn. En bij nadere kennismaking vol
doet hij eigenlijk nog meer.En wilt gij weten
hoe hij heet.. O pardon I»
Nog voor hij een naam had kunnen noemen,
werd hij aangesproken door een heer on twee
dames, die hem dringend uitnoodigden, om met
hen mede te gaan, waarop hij met een gebaar
van verontschuldiging voor Dorison, zijn hoed
alnam, een der beide dames zijn arm aanbood en
met het drietal het theater verliet.
Dorison was bitter teleurgesteld maar hij troost
te zich met de gedachte! dat uitstel geen afstel
was, en dat niets hem kon beletten om het
zoo plotseling afgebroken gesprek spoedig te
hervatten.
Zijn eerste ingeving was, dat hij op staanden
voet naar Cathcart moest gaan om hem te zeggen,
half onmoedigd, half verwijtend. »liier is, hier
kan geen dwaling in het spel zijn!»
•Toch wil de zaak mij niet bevallen ik heb
in die dingen meestal een goed oordeel. Ik be
weer ook niet, dat g' u vergist hebt, maar volg
nu eens met een bedaard hoofd mijn redeneering.
Ge twijfelt er niet aan, niet waar, dat de man,
die op de ons bekende manier zijn handschoen is
kwijt geraakt, ook heel gauw daarop zijn verlies
moet ontdekt hebben?»
»Ja, dat is zeker
»In dit geval moet hij zich ook herinnerd
hebben, waar hij den handschoen heefd verloren,
dat wil zeggen, waar hij hem heeft uitgetrokken
en daar hij de beide moorden heeft gepleegd,
moet hij ook bevreesd zijn geweest, dat de ge
vonden handschoen tegen h m zou getuigen.»
Zeer waarschijnlijkt althans
•En geloof ge nu, dat zulk een man, wetende
hetgeen hij weet, enkele dagen later slechts, een
paar precies zulke handschoenen zoiflljman aan
trekken en zich daarmede in het opennaar zou
gaan vertoonen
»En die redeneering brengt u tot slotsom mijn
heer Cathcart
•Dat gij u moet vergist hebben, of dat de man
met de duimen niet de persoon kan zijn dien wij
hebben moeten.»
•Gij beneemt mij alle hoop!»
»En dat was toch geenszins mijn bedoeling,
mijn vriend
dat hij den man met de duimen gevonden had,
doch bij nader overleg kwam hij daarvan terug
Hij moest Cathcart kunnen zeggen, wie het was,
wat hij deed on waar hij woonde, dan eorst zou
deze tevreden zijn en dat alles zou hij hem wel
licht reeds den volgenden dag kunnen mede-
deelen.
Geheel van de door hem gedane ontdekking
vervuld, ging hij de straat op en toen hij, kort
daarop, de „passage Huffman» doorwandelde en
aldaar een blik sloeg op de kostbaarheden van
kunst en smaak, die men er had ten toon gesteld,
verbaasde het hem ten zeerste, dat hij daar ook
den blonden heer den man met de duimen
te zien kreeg. Maar grooter werd nog zijn ver
bazing, toen hij hem zag aanspreken door den
fat, welken Dorison op dien dag dus reeds voor
de derde maal onder de oogen had.
Maar de aristokraat maakte zich met een zeer
korten groet van den fat af en ging alleen
verder.
Met een beschaamd gezicht droop de fat af.
„Wat is dat gek dacht Dorison. „Dat is nu
al driemaal vandaag dat ik dien brutalen rekel te
zien krijg en het gekste van de zaak is nog, dat
hij bekend schijnt te zijn met mijn buit