r
IV”
•s«
nd.
No. 0227.
jzigd.
Id.
en
Is
0
ïViewws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken,
ra M BROD ING.
Dinsdag 6 October 1903.
rens
huslreken.
HURK,
ibanken.
Bulteiilandscb Overzicht.
kZOON
IMAN.
NSEN.
42ste Jaargang.
Weder toelating van vee
en vleesch
FEUILLETON.
ten, Scheer-
Inzending van Advertentiën tot 1 uur de.8 midd.
veearts voor
I.
uur, in de
merk.
Os
cs
■il
RAN Zs
Wordt vtrvolgd.)
I
te berichten,
szins, van af
Commissaris,
iretaris.
o
deftij
get
)ols
en verdere
ten.
GOUDSfflE COURANT
(Amerikaansche roman.)
.III
reude
Teletos. SI». SÏ
A DVERTENTIEN worden geplaatst van
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
uit Nederland herkomstig en in den
vreemde geweigerd.
De BURGEMEESTER van00UDAbrengt,
op uitnoodiging van den Commissaris der
Koningin in deze provincie, ter kennis van
belanghebbenden de navolgende in de Neder-
landschep Staatscourant van 5 September
1903 no. 207 geplaatste beschikking
De Ministers van Waterstaat, Handel en
Nijverheid en van Financiën
Gelet op de wet van 20 Juli 1870 (Staats
blad no. 131), aangcvuld by de wet van 1
Augustus 1880 (Staatsblad no. 123) en ge
wijzigd by de wetten van 15 April 1886
(Staatsblad no. 64), 15 April 1896 (Staats
blad no. 68), 21 Juni 1901 (Staatsblad no. 157)
en 3 Februari 1902 (Staatsblad no. 14);
Mede gelet op de Koninklijke besluiten van
8 December 1870 (Staatsblad no. 194), 14
Augustus 1888 (Staatsblad no. 142) en 3
Februari 1902 (Staatsblad no. 15)
Brengen ter kennis van de belanghebben
den, dat, met intrekking van hunne gemeen
schappelijke beschikking van 19/22 Mei 1903
(Nederlandscho Staatscourant van 23 Mei
1903, no. 119), in de gevallen waarin de
vreemde autoriteiten, op grond van de daar
te lande geldende veearlsenykundige voor
schriften, de toelating 'van uit Nederland ten
invoer aangeboden vee en vleesch mochten
weigeren, het geweigerde weder in Neder
land zal kunnen worden ingevoerd op do
volgende voorwaarden
lo. dat de invoer geschiede langs hetzelfde
kantoor als de uitvoer plaats greep
2o. dat aan het eerste kantoor hetzij in
original! dan wel in gewaarmerkt afschrift
of uittreksel de vrachtbrief worde overgelegd,
welke bij den uitvoer tot geleiding heeft ge
strekt
3o. dat het weder ingevoerde niet verder
dan het eerste kantoor worde vervoerd, dan
na door den districtsveearts of een zijner
plaatsvervangers te zijn onderzocht.
Van genoemd onderzoek is, tenzij bij de
ambtenaren der invoerrechten en accijnzen
aan het eerste kantoor ernstig vermoeden
bestaat, dat het vleesch in ondeugdelijken
staat verkeert, vrijgesteld het vleesch het
welk voorzien is
a. hetzij van een merkteeken als bedoeld
bü het Koninklijk besluit van 21 November
1902 (Staatsblad no. 199).
b. hetzij van merkteeken, stempel of
verklaring, ten bewijze, dat het voor den
uitvoer bij eene keuring van gemeentewege
of door een geëxamineerden
verbruik geschikt bevonden.
Met betrekking tot het vee hetwelk bij
sub 3o. bedoelde onderzoek bevonden wordt
te zijn lijdende aan of verdacht van eene
besmettelijke ziekte, genoemd in het Konink
lijk besluit van 10 Juli 1896 (Staatsblad
no. 104), zyn de wettelijke voorschriften toe
passelijk.
Het vleesch hetwelk bij het sub 3o. bedoelde
onderzoek geacht wordt gevaar voor over
brenging van besmetting op te leveren of voor
verbruik ongeschikt te zyn, wordt in de ge
meente van wederinvoer, door de zorg van den
Burgemeester, op Rijkskosten, onschadelijk
gemaakt op de wijze te bepalen door den amb
tenaar, die het onderzoek heeft verricht.
’s Gravenhage, 28 Aug. 4 Sept. 1903
De minister van Waterstaat, Handel
en Nijverheid,
DE MAREZ OYENS.
De minister van Financiën,
HARTE VAN TECKLENBURG.
Gouda, den öden October 1903.
De Burgemeester voornoemd,
R. L. MARTENS.
reeds dood waren
:u
hebt gij voor uw persoor
onderzoek, dat mijnheer
ken van den moordenaai
«Heelemaal niets!*
.Waarom gehoorzaamt ge dan zoo bereidwillig
aan zijn bevelen
Telefoon No. 82.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Hommers VIJF CENTEN.
voor mij is *t een bevel
Haar oogen glinsterden nog vroolijker. «Heeft
Jiij u dan werkelijk niet te kennen gegeven, waarom
ij ons te zamen bracht
«Met geen woordHij verklaart mij trouwens
nooit iets, zeide Dorison met komische wanhoop.
En als ik zoo nu en dan een beetje nieuwsgierig
begin te worden, scheept hij mij at met de op
merking, dat hij niet gewoon is iemand inzage
van zyn plannen te geven en dan moet ik natuur
lijk met beschaamde kaken afdruipen.
Het jonge meisje lachte hartelijk zoowel om die
absolute afhankelijkheid, als om de eerlijkheid
waarmede alles werd opgebiecht.
«Staat alles niet in verband,* vroeg zij toen
met meer ernst, staat alles niet in verband met
het zoeken naar den moordenaar van mevrouw
Parish en van die arme Anne i En stelt hij niet
een persoonlyk belang in die twee onge-
lukkigen
«Niet meer dan ieder ander die ’t gebeurde van
hoor en zeggen kent of die het uit de nieuwsbla
den vernomen heelt Ik heb voor het eerst van
mijn leven van de beide dames gehoord, toen tij
reeds dood waren
«Dat vat ik niet,* zeide'de jonge dame. «Wat
hebt gij voor uw persoonjdan te maken met het
onderzoek, dat mijnheer pathcart tot het ontdek-
:ft ingesteld
3 3)
Dorison kende den ouden detektieve nu reeds
goed genoeg, om van zulk een boodschap niet
vreemd meer op te zien. Hij gehoorzaamde en
was zeer benieuwd te weten, in wolk huis hij
zou moeten zijn en wat daar voor hem te doen
zou wezen.
Ter bestemder plaatse gekomen, vond hij een
deftig, zeer aanzienlijk huis, en toen hij had aan
gebeld, werd hij door een livrei-bediende, zonder
dat hij nog een woord had gesproken, in een
zjjvertrek gelaten, wel een bewijs, dat men aldaar
zijn komst was wachtende geweest. Hij verbeelde
zich, dat hij weder een nieuw avontuur te gemoet
‘X was vrij donker in de kamer, maar hij
onderscheidde toch drie personen, die zich daar
bevonden, een bejaarde dame, een heer van hoo-
gen leeftijd met iets priesterlijks in zijn voorkomen
en Cathcart.
«Dat is de bedoelde jonge man,* zeide Cathcart
opstaande «Vergun mij, mevrouw Belknap, u den
heer Dudley voor te stellenmijnheer Carman
mijnheer Dudley; mijnheer Dudley de weleer
waarde heer Carman
Na die wederzjjdache voorstelling noodigde
nieten en niet-Cobdenieten, aan wier spits
Chamberlain en Balfour marcheeron” deze
juichkreet vindt geen weerklank.
De „Daily News” zegt: „Wy weten thans
wat de Torypolitiek wil nu de party paus
gesproken heeftzy wenscht een tot be
scherming leidende represaille-staatkunde”.
De „Daily Chronicle” zet uiteen, dat een
represaille-politiek voor Engeland volkomen
onnoodig en overbodig is. Engeland geniet
overal behandeling op den voet der meest
begunstigde natie, en heeft dus zonder strijd
reeds verkregen, wat een ander land door
stryd veroveren moest”. En de „Morning
Post” zegt, dat uit Balfour’s redevoering,
evenmin als uit zyn brochure, blykt, dathy
de voorwaarden voor een staatkunde, die
Engeland en de koloniën tot bloei moet
leidon, heeft begrepen. Zyn positie is dus
volkomen onhoudbaar.
Dat zyn de tegenstanders. En de vrienden
oordeelen niet beter. De „Times” betreurt
het dat Balfour niet verder is gegaan; dan
zou hy zeker den steun der meerderheid
gevonden hebben. Ook de „Standard” is
teleurgesteld, wjjl Balfour by algemeenheden
bleef en geen Hink afgerond plan ter tafel
bracht. De „Daily Mail” had liever gezien
dat Balfour de legerquaestie besproken had,
omdat in het land algemeen de overtuiging
heerscht, dat de veiligheid van het land
meer te beteekenen heeft dan de wijziging
van de handelspolitiek.
Het bezoek van keizer Nikolaas van Rus
land aan den Keizer van Oostenrijk, waarvan
voor do ontwikkeling van ’t Balkanvraagstuk
zulke hooge verwachtingen werden gekoes
terd, is geëindigd. Vrydag is de Russische
vorst van Milrzsteg te Weenen teruggekeerd
en meteen vertrokken.
Heeft dit bezoek aan de verwachtingen
beantwoord?
Men mag veilig constateeron van niet.
Behalve de niet» zeggende algemeene toasten
door beide vorsten op elkander uitgebracht, is
slechts bekend geworden dat het programma
der Macedonische hervormingen by de be
sprekingen tusschon de ministers Goluchowsky
en Lamsdorff aanzienlijk is aangevuld.
Beide staatslieden stemmen op alle punten
overeen in hunwordeol over don staatkundigen
toestand. Deze mededeeling is afkomstig van
den secretaris van graaf Lamsdorff, is alzoo
hoogst officieus, maar zegt niet veel meer
dan de toasten te Schönbrunn. Wie dan ook
eenigen vooruitgang in de Balkanquaestie
heeft verwacht van do samenkomst der beide
keizers is bedrogen uitgekomen.
Het gaat nog denzelfden weg als altijd.
scheen zij zich daarmede eenigszms te hebben
verzoend. Zij nam althans zijn geleide vriende
lijk aan.
«Wat ik u bidden mag, niet te lang getalmd I*
zeide Cathcart met eenigen aandrang.
In het volgend oogenblik waren Dorison en
mejuffronw Belknap reeds buiten en begaven zij
zich naar de hun aangeduyle richting. In het
begin was de jonge man zoowel als de jonge dame
uit den aard der zaak een weinig verlegen. De
toestand was dan ook zoo vreemd en alles was
dan ook zoo op stel en sprong gegaan.
Eindelijk begon Dorison: «Kunt u mij het dool
der expeditie mededeelen
Zij zag hem bijna ongeloovig aan, zeggende.
«Weet gij het dan niet
«Ik weet alleen, dat men mij in alle vroegte
kwam roepen en dat ik u een heei moet aanwij
zen, van wien gij mij zult zeggen, ot ge hem al
dan niet herkentDat is alles
«Inderdaad,* zeide zij met een schalkachtigen
oogopslag en hij vond daarbij, dat zij een
paar heel lieve oogen had «ons avontuur begint
bizonder geheimzinnig I Is u altijd zoo gedienstig
om boodschappen te doen, waarvan gy zelf het
doel niet inziet?*
Dorison begreep wel, dat zij hem niet g.-looide
en hem dat ook wilde doen gevoelen. II ij ant-
tfnordde dUtrom zeer ernstig: «Ik verzeker u,
dat ik in oprechtheid spreekt I Gij weet ook
niet, hoe ko4 en zakelyk mijnheer Cathcart met
zijne opdrakhlen is. Hij heeft mij reeds zoo aige-
richt*, »aut ik hem op zijn wenken lijdelijk gehoor
zaam. Een blik, een beweging met de hand en
De Koning van Engeland zal nu Dinsdag
of Woensdag van Balmoral naar Bucking
ham Palace gaan en daar blyven totdat hy
Maandag 12 October naar Newmarken gaat.
In de volgende week Woensdag of Vrydag
zal oen Kabinetsraad gehouden worden, het
Parlement zal dan weder verdaagd worden
on de aftredende ministers zullen hun zegels
inleveren, die door den Koning later aan
hun opvolgers overhandigd zullen worden.
Blykbaar heeft men het opgegeven voor dien
tyd het Kabinet gereconstrueerd te krygon.
De indruk, die men van Balfour’s rede
voering krjjgt, is algemeene teleurstelling.
En die teleurstelling spreekt uit de bladen
zoowel als uit de debatten te Sheffield.
Opmerkelijk is zeker wel do verklaring
van lord Hungh Cecil, een zoon van lord
Salisbury, die op den partijdag zeide: „Als
de conservatieven zich tot protectionisme
bekeoren, wil ik met zulk een afvallige party
niets meer te doen hebben; ik wasch myn
handen in onschuld, als de party den weg
der schande opgaat, die leiden moet tot den
ondergang van het Ryk”.
En dan moge de „Daily Telegraph” juichen
Van nu af is het land verdeeld in Cobde-
Cathcart Dorison stilzwijgend uit om plaats te
nemen, met die zekerheid, welke hem overal op
zijn gemak scheen te doen zijn, en nam toen het
gesprek weder op, dat blijkbaar door Dorisons
komst een oogenblik was afgebroken.
«Deze stap, zeide hij, «is inderdaad voör mijn
onderzoek onvermijdelijk, anders had ik hem niet
voorgeslagen.
Wat ik u heb verzocht, mevrouw Belknap, zou
ik niet hebben gewaagd, wanneer ik niet zeker
was, dat de eerwaarde heer Carman van de be
langrijkheid ervan eveneens overtuigd is. Zijn
komst te dezer plaatse is mij althans een bewijs
van die overtuiging.*
Dorison begreep er niets van en wachtte tot
Cathcart hem in 't gesprek zou mengen, wat gauw
genoeg plaats had.
«Mijnheer Dudley, zeide de oude detectieve,
«die Langdon, in wien gij in uw eigen zaak zoo
veel belang stelt, in ik. omdat ik geloof, dat hij
in zekeren zin is beQokken in de beide moord
aanslagen, die Lang Ion komt eiken morgen in
Madison-Square en begeeft zich van daar naar de
drie-en-twintigste straat. Op <#ijn verzoik heeft
mejuffrouw Belknap zich bereid verklaard u naar
die Sqnire te vergezellen, om u den l»edoelden
man aan te wijzen. Ik zal mij daar eveneffiz be
vinden.*
Nog voordat Dorison verdere inlichtingen had
kunnen vragen of bekomen, trad een jonge dame
in wandelcostuum het vertrek binnen
Het kwam Dorison in ’t eerst voor, of zij met
de haar opgedragen taak niet bizonder was inge.
nomen, maar toen hij aan haar was voorgesteld,
De mogendheden praten over hervormingen,
worden het er zelfs over een», leggen de op
gestelde hervormingen aan Turkije voor en
de Sultan belooft ze te zullen invoeren, zoodra
de opstandelingen tot onderwerping zyn ge
bracht. Is het eenmaal zoover gekomen, dan
duurt de invoering der hervormingen zoo lang,
dat weer een nieuwe opstand uitbreekt.
Dat de opstandelingen dan ook weinig om
beloften van den sultan en hervormingsplan
nen van de mogendheden geven is licht te
begrypen. Ze blyven voortgaan met hun be
weging, gelijk blijkt uit de ingekomen tele*
grammen.
Ook op de verhouding tusschen Bnlgarjje
en Turkjje is de samenkomst der Keizers van
weinig of geen invloed geweest. Wy ont
vingen over deze verhouding het volgende
telegram van de „Frankf. Ztg.”:
De heer Natsjevitsj is Zaterdag nog naar
Konstantinopel vertrokken. Aan het station
was alleen de Turksche commissaris ver
schenen om afscheid van den buitengewonen
gezant te nemen, waaruit duidelijk blykt de
positie van do Regeering tegenover de door
vorst Ferdinand doorgedreven zending van
Natsjevitsj.
Klaarblijkelijk gelooft de Regeering niet
aan het welslagen van de zending en ver
trouwt zy evenmin op het voortbestaan van
den vrede, daar zy gestadig een aanval van
Turksche zydo vreest. Dat blijkt genoeg
zaam uit hot vooruitschuiven van het bataljon
vestingartillerie van hier naar Philippopel.
Ook schryft men het legerbestuur de bedoe
ling toe de recruten in plaats van in Maart
reeds op 1/14 October in te Ijjven.
Trouwens de Bulgaarsche regeering wordt
gedreven door het Bulgaarscho volk, men
heeft het kunnen zien uit het boven aange
haalde Reuter-telegram. Of zy aan dezen
aandrang weerstand zal kunnen bieden is
een vraag die niet kan worden uitgemaakt
door een samenkomst van de Keizers van
Rusland en Oostenrijk. Voorloopig blyft er
alle reden om don toestand in den Balkan
duister in te zien.
Onvervaard gaat do Franscho overheid
voort met de maatregelen tegen de geestelijke
orden. Te Marseille is 1 October uitvoering
gegeven aan een onlangs genomen besluit tot
secularisatie van den dienst by de burgerlyke
hospitalen, d. w. z. men hoeft de zusters, die
met het toozicht in do keukens, linnenkamers,
waschafdeelingen er.z. waren belast, op straat
gezet. Met 1 Januari komen de pleegzusters
aan de beurt. Het Donderdag ontslagen per
soneel was er reeds sedert minstens 25 jaar,
sommigen zelfs 45 jaar lang in dienst. Men
