I
D-
teams CONFLICTEN.
Ü-THEE.
a
ITS.
IVEH
No. 9270.
kachel
roN),
tVieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
I
42ste Jaargang.
Woensdag 25 November 1903.
Bultenlandscb Overzicht.
I
LN LOOK,
herleiding.
TG A f
ZONEN,
Verslag over den Landbouw.
FEUILLETON.
mrzeiiinagazijn
30.
kelen.
ft;
van
Inzending, van. Advertentiën tot 1 mu' dep miild.
1 j, dubbele flesch
i
Wacht
[KMAN A Zm
'■i!
irzen,
e Weegschaal’
PETROLEUM-
dan eerst de
agte, Zaltbom m j
ittonlam
igo.
Can. Rotterdam
i geeft, geheel
gevaar brandt,
enge contróle
zien in het
AZIJN
ster”.
ur byt
EKS 4z.
i van echtheid i»
turk steeds voor*
i naam der Firn»
P«
telyluta en
del voor Hmtm
derschosnwsrk,
M Miller Ce
-Men lette goed
nerk.—
«wart, HlMteriee,
«rOMMeee, AreiMMe
tieten werk.
OUDE
AMMEB
rki
oogcn-
blauw
ÜRK te letten
worden afgele-
pakjes van vijf
a een Ned. om
in Nommer er.
n nevenstaand
Wet|| gedepo
oering van ge-
velende
HJL,
BAART Lz.
cr bij stil. Neen, dat kan
vertwijfeling met
.Zal ik dan werkelijk
..t tragisch conflict
ertroften
re welbekend
Fabrieksmerk).
3, radicale en
van alle, zelfs
>kkige zenuw
ontstaan door
sugdigen leeftijd
3 zwakte, Bleet
Hoofdpijn -
- Maagpijn -
>nvermogen --
enz. Uit-
Tclefoon No. 82.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijk
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
<1
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
^Afzonderlijke Hommers VIJF C ENT E N.
De BURGEMEESTER van Gouda brengt
op verzoek van den Directeur-generaal Chef
van de afdeeling Landboiw aan liet ministerie
van Waterstaat, Handel en Nijverheid, ter
kennis van de landbouwende bevolking, dat
gedurende de maand December langs de
huizen gegevens zullen worden verzameld
voor de samenstelling van het Landbouw-
verslag, (voor zoover deze nog niet zyn ver
strekt geworden.)
Het is voor de afdeeling Landbouw, waar
zy wettelyke maatregelen ter bevordering
van Landbouw, veehouderij en Tuinbouw
moet voorbereiden of waar zij pogingen moet
doen den afzet van de producten dier takken
van bedrijf in het buitenland te behouden of
uit te breiden, van het hoogste belang vol
doende kennis te hebben van den „werke-
lyken toestand” in de verschillende deelen
des lands. Deze kennis moet zy voor een
groot deel putten uit bovengenoemde ge
gevens.
Het is met het oog daarop, dat tot allen
wie het aangaat het dringend verzoek wordt
gedicht, zoo getrouw en volledig mogelijk do
gevraagde opgaven te verstrekken.
Gouda, den 23 November 1903.
De Burgemeester voornoemd.
R. L. MARTEN8.
De Fransche Kamer beraadslaagt over de
begrooting van buitenlandsche zaken.
Dclcassé antwoordt op vragen die hem
gesteld worden, het volgendeAlle natiën
hebben belang by de vrijheid der straat van
Gibraltar. Panama heeft zich van Colnmbiö
afgescheiden, en ons de volledige en besliste
verzekering gegevén dat de Fransche belan
gen, met inbegrip van die der Kanaal-Maat-
schappy, onaangetast zullen blyven. De re-
geering van Panama voldoet aan de voor
waarden, te stellen aan een regeering die
de orde moet kunnen handhaven. Wy hebben
nog slechts aan al onze vertegenwoordigers
te vergunnen, in offlcieele betrekking te tre
den met Panama, gelijk de regeering der
Vereenigde Staten reeds deed.
Ten aanzien van Marokko zeide Delcassé,
dat de regeering nooit gedacht heeft aan een
expeditie naar Marokko. Dat land moet
rustig en onafhankelijk zyn. In de Marok-
kaansche kwestie behoort Frankrijk een be
slissende stem te hebben, maar ons optreden
moet vooral vredelievend zyn. Met mede
werking van den Sultan is een overeenkomst
Telefoon No. 82
A D V E K T E N T I E N worden geplaatst
I5 regels a 50 Centen; iedere regel .meer
10 Centen (JrtH.te letters worden berekend
naar plaatsruimte
l.lllINHE COIRANT
In Amerika is de openbare moening hot
als het ware nog niet met zich zelf eens,
wat van de Panamahistorie te zeggen. In
stilte keuren velen de schending van G’olnm
bia’s rechten af. Daarom maakt de Unie-
regeering zulk een haast met het tractaat,
dan wil ik volstrekt niet
„Neen,” rei Hendrik barsch, terwijl hij stil hield,
blijf hier. Wij zijn wel met iets bezig, maar rij
kunt ons helpen.’
„Helpen 1 Met genoegen.”
„We zijn bezig met een tragisch conflict, (Othe
en Mevrouw Harkort keken verbaasd om), over
welks oplossing we ons hoofd breken?1
„Ach,“ zei Manitius beleefd en streek over zijn
baard met een gezicht alsof hem op de wereld
niets zoo gelegen kwam, als insgelijks zijn hoofd
voor dit conflict te breken. t
„De vraag is wat een man doen zou, die zich
met vrouw en moeder op een schip bevindt, dat
plotseling vergaat I Wie zal hij redden, vrouw of
moeder t Wij kunnen het daarover niet eens wor
den. Wat zou jij doen
Manitius trok verlegen aan zijn bril. „Lieve
vriend, dat is
Op onze geheimhouding, kan je je verlaten, niet
waar Kathe Wanneer jij eens trouwen zult dat
zweren we, zullen we noch je vrouw noch je moe
der een woord ervan verraden van wat je nu ons
zeggen zult. Vooruitdit is een gelegenheid, een
gelegenheid, je licht te verspreiden.”
,.Ja,“' fluisterde Kathe Manitius toe, een betere
kunt gij u niet wenschen, laat huar niet onge
bruikt voo^jgaan.
„Zie zeMreer eens met elkaar fluisteren.*1 zeide
Mevrouw Harkort meer tot zichzelf ah tot Marie,
die naast haar stond. „Het is ongehoord
(Wordt vervolgd:)
Klei wegsteeg.
jrten Heeren-
sr-
over in een plotseling opkomende zonneschijn. Hij
brak in een luid gelach uit. .Gelegenheid heeft
hij gwegd?*
Gij lacht nog vroeg Mevrouw Harkort ver
stijfd.
In de open huisdeur verschenen op dit
blik Kathe en Manitius, de laatste in een
strandpalr, een blauwe muts op het hoofd.
«Nu, wanneer je geen waarde aan mijn woor
den hecht, kijk dan eens daarheen, zij schuwen
zelfs het daglicht niet meer
Maar Hendrik liet zich in zijn lachtbui niet
storen.
Waarlijk, riep hij, «weer zyn verlegen lippen
op haar lieve tandjes. En, blauw, blauw Werke
lijk geheel en al blauwNog een kus I Nu is het
genoeg I Ja men moet zich vroeg oefenen om een
meester te worden 1 Hoe zal dat nu worden,
wanneer Hij bracht zijn hand aan den
mond.
Bst I BstBst
«Hendrik I* riep Mevrouw Harkort buiten zich
zelf van boosheid.
«Moedertje,» zei Hendrik warm. «U doet Kathe
onrecht aan, wees weer goed op haar, gij kunt
het met het zekerste geweten zijn.
«Neen dat gaat boven mijn verstand/ zei Me
vrouw Harkort, «ik vertel je van een rendez
vous
Nu wat geeft datWie weet, wat zo met
elkaar te bespreken hadden I Misschien had het
haast.
Misschien kon hij zijn overvol hart niet meier
beteugelen.
gesloten om ter weerszijden van de grens
markten te vestigen, verbonden door Fran-
sche spoorwegen, waar de rechten geïnd
zullen worden. Marokkaansche troepen die
daar het toezicht moeten houden, zullen door
Fransche officieren aangevoeld worden.
Ten aanzien van het Balkansdiiereilaud
zeide Delcassé, dat do Porte zich gioutSuv'
deel zon berokkenen als zy het toezicht van
Rusland en Oostenryk-Hongarye nietonvoor-
waardelyk aanvaardde. Frankryk moet in
elk geval Rusland en Oostenrijk steunen.
Wat Siam betreft, zeide Delcassé, hebben wy
de onderhandelingen moeten heropenen, aan
gezien de Siameesche regeering zich niet
doordrongen toonde van den geest der con
ventie van 1902
Men moet de draagkracht van het Fransch
Engelsche arbitrageverdrag niet overdrijven,
de arbitrage zou afgedaan hebben op het
oogenblik waarop een groote natie haar oer
aan het oordeel van derden onderworpen
zag. De Tsaar beeft met voldoening liet
samengaan van Frankryk en Italië aan
schouwd. Do reis van president Loubet naar
Rome beeft groot staatkundig belang, inaar
de regeering heeft nog niet beraadslaagd
de Kamers zullen vooraf in de gelegenheid
gesteld worden, hun oordeel uit te spreken.
Habbard diende een motie in, waarby de
regeering wordt uitgenoodigd, zich met an
dere regeeringen te verstaan ter zake van
beperking der krijgstoerustingen. Kolonel
Rousset verzette zich uit naam van het ver
minkte Elzas-Lothariugen tegen elk denk
beeld van ontwapening. Delcassé antwoordde
Frankryk behoeft daarover niet te sproken
tot de natiën, het handeltsedert verschei
den jaren zyn oiwe begroetingen van oorlog
en marine eenigszins lager geworden. Andere
natiën kunnen dat voorbeeld volgen. Wan
neer anderen besluiten, hun militaire uitgaven
te verminderen, zal men by ons geen kwaden
wil aantreffen, maar hot staat niet aan ons
hierin den eersten stap te doen.
Een motio van Gerville-Réacli, tot goed
keuring van Delcassé’s verklaringen, werd
aangenomen, en de vergadering gesloten
Het is dq, moeite waard na te gaan welke
senatoren voor of tegen het amendement
Delpech gestemd hebben Vrijdag. Zooals
men weet, had dit amendement, dat ook
door de regeering werd verdedigd, de strek
king om het verbod tot het geven van mid
delbaar onderwijs uit te strekken over alle
geestelijke orden, ook over deerden die in
het bezit zyn der vereischte machtiging.
Het was aangenomen door 147 tegen 136
stemmen. Vóór hebben gestemd 105 leden
5) M
«Reed» het in ’t oogloopende veel dansen van
je zoogenaamden vriend met Kathe op jelie brui
loft beviel mij niet,« ging Mevrouw Harkort zacht
jes verder en dan nauwelijks zijn we hier goed en
wél aangekomen, of hij is er ook, vestigt zijph in
hetzelfde huis, vermydt niet eens den schijn. Gis
terenavond dan had hij een heimelijk Rendez
vous met je vrouw
«Ahadat is niet mogelijk
•Mevrouw Harkort greep de hand van haar
zoon.»
«Ikweet het beslist, ik heb hem en ook haar
herkent ik heb ze beluisterd. Het was terwijl jy
nog even aan het strand waard en al stikdonker.
Toen hoorde ik in den tuirt etfn gefluister en
ik opende zachtjes het venster en zie je vriend
Manitius zijn witte kleed lichtte als een spook
door de duisternis haar hand aan de lippen
brengen en boorde dat hij zeide«Dus morgen
Bepaald morgen «Gij kunt er zeker van
zijn, morgen/ antwoordde zij Daarop drukte hij
weer de hand aan zijn lippen: «Ik ben u ‘dank
baar tot in den dood. Maar het is toch een goede
gelegenheid
De onweerstemming op Hendriks gezicht ging
van de democratische linkerzijde en 1 onaf
hankelijke radicaal, en voorts van de andere
groep der meerderheid, de republikeinsche
unie, 37 leden. 'Dit maakt met* de stemmen
der 4 ministers-senatoren, 147. De tegen
standers van het armendement bestonden uit
46 leden der republikeinsche unie, 63 leden
van de middenpartijen gauche républi-
caine, centre gauche, independenten 1
linker-democraat en 26 leden van de rech-
terzydo. Van de union republicaine is dus
een belangrijke fractie niet meegegaan met
Waldeck-Rousseau. Zooals men ziet is do
overwinning van het ministerie niet schitte
rend geweest, maar links zitten haar man
schappen tot aan den wand.
Volgens do Patrie heeft Waldeck-Rousseau
tc kennen gegeven, dat hij zich in de ko
mende weken duchtig weren zou om de
meerderheid, die heel zwak begon to worden
meer naar het midden te verplaatsen. Slechts
een klein stootje zou daartoe voldoende zijn.
De middenpartijen van d-e Kamer hebben een
„fédération” opgericht, waarin de groepen
van Méline, Motte en Ribot zullen samen*
werkën. Motte, do afgevaardigde van het
Noorderdeparteinent, zal do leiding van deze
nieuwe parlementaire coalitie op zich nemen.
Het doel van deze vornoniging is „van de
verspreide linie over te gaan tot gesloten
gelederen”.
Chamberlain heeft Vrydag to Cardiff go’
sproken. Hij had hot deze maal over don
landbouw en natuurlijk ook over den kolen
handel.
Hij beweerde o. a. dat de fiscale quaostie
geen uitvinding van hemzelf waszy had
reeds lang bestaan vóór hy haar opnam, en
by was eigenlijk maar een betrekkelyk nieuwe
recruut; maar de kennis door hem opgedaan
tijdens zyn verblijf aan het departement van
Koloniën had hem de overtuiging geschonken,
dat het noodig was, do banden tusschen
moederland en koloniën te versterken.
Den vrijhandel en de politiek gedurende de
jqngs e 60 jaar gevolgd, achtte hij ten onder
gang gedoemd. „Het volk van dit land heeft
er genoeg van, als oen geslagen hond over
den grond te kruipen en zich to laten ver
trappen, om nog te worden gekoeioneerd op
den koop toe, wanneer het weder opstaat.”
Het Huis van Afgevaardigden van Nieuw*
Zeeland heeft Seddon’s voorstel, betreffende
■toet instellen van differentiate tarieven ten
gunste van Engeland, met 50 tegen 16 stem
men aangenomen. De Wetgevende Raad
keurde ze hierop met bykans algemeene
Mevrouw Harkort ging een paar passen terug.
.Hendrik, ik ben bang van je
«Kom, Mama, wees weer goed en verbitter mij
en ons allen niet zonder eenige oorzaak deze
schoone dagen -
«Mijn verstand staat
ik -niet.»
Hendrik ging met komische v<
de handen door het haar. «Zi
de onschuldig lijdende in dit
worden
Nu goed/ ging hij plotseling in een anderen
toon verder, zoo zal hij het eerst boeten, aan wien
ik dit geheele conflict tusschen de twe: liefste
menseben te danken hebDie streken moeten
gestraft worden
Mij zoo te bedriegen 1 Zich zoo te verschuilen.
Wacht maar, blauwe Seladon. Je woordje, „gelegen
heid’ heeft je verraden. Nu zal het de gelegenheid
zijn Let op Mama, wij izullen licht in de duis
ternis brengen.”
Manitius en Kathe kwamen langzaam den weg
af. Goeden morgen, geachte dames.” zeide Ma
nitius verlegen.
„Goeden morgen,” antwoordde Hendrik kortaf
en begon met gefronst voorhooid met groote pas
sen op en neer te loopen.
„Mag ik naar uw gezondheid informeeren,
geachtè Mevrouw/”
„Dank u, ik ben heel wel,”
„En juffrouw. Juffrouw Marie
„Dank u, zeer goed
Pauze
Ik stoor u toch niet U schijnt met iets bezig
stemmen goed.
Men berekent, dat de verhooging der
rechten op goederen van buitenlandsche af
komst een bedrag van circa £80,000 in de
schatkist zal brengen. De opheffing van het
recht op thee zal ’s lo^ds inkomsten daaren
tegen met 40,000 doen verminderen.
Wanneer Seddon’s tarief echter blfikt doel
treffend te zijn en do aanvoer van buiten
landsche goederen inderdaad ophoudt, dan
zal de Nieuw-Zeelapdsche schatkist die
80,000 toch wel moeten missen, zou men
zoo zeggen.
Houdt de.verhooging der invoerrechten den
buitenlandschen invoer echter niet tegen, dan
is Engeland er al heel weinig mede gebaat.
De zaak Tisza-Von Koerber schynt, nadat
do hoeren gelegenheid gehad hebben elkaar
over on weer eenige vriendelijkheden te zeg
gen, te zullen uitgaan als de nachtkaars in,
het vers van Laurillard
Graaf Tisza heeft Zaterdag nog eens ge
legenheid gehad uiteen te zetten, dat Oos
tenrijk en Hongarije twee landen zyn, die
een gemeenschappelyken voist hebben en die
behalve hun eigen wetgevingen een overeen
komst hebben tot regeling der gemeenschap
pelijke zaken. Maar die overeenkomst zou
niets betoekenen zonder de afzonderlijke
wetgevingen. Deze wetgevingen zyn op me
nig pqftt verschillendmaar dat is van zelf
sprekend. En zelfs al zouden die wotgë-
vingon eenzijdig zyn zooals de hoor Von
Koerber zeide, dan nog zouden zy rechts
kracht bezitten, wanneer zy in het eene of^
in het andere land op wettige wijze waren
tot stand gekomen, en door de kroon waren
bekrachtigd.
Dat alles is zoo duidelijk mogelyk maar
het maakt niet duidelijk waarom graaf Tisza
baron Von Koerber een „politiek dilettant”
en 'een „hooggeplaatst vreemdeling” noemde.
Von Koerber, heef^ een audiëntie by den
Keizer gehad, die hem verzekerde dat zyn
vertrouwen in zyn minister het minst niet ge
schokt is on dat Von Koerbers positie on
veranderd blyft, zoodat er geen sprake van
is, dat Von Koerber zal aftreden, .J
De Keizer beschouwt' verder de zaak uIs
voldoende toegelicht en hot verschil van mee-
ning als opgelost.