tituut
VER
ki
rcAP
HET MEDAILLON.
tTHEE.
No. 9292.
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
Maandag 21 December 1903.
ft 724,
Buitenlandse!! Overzicht*
'er
I
glijders
IN LOON,
herleiding
AMMER
ZONEN,
ERS Jz.
l niemeijer,
TREN.
FEUILLETON
STATEN^ EN EliAAL.
i
I4GAZUN
ster”,
ar. 117.
nooie collectie
i Ballons,
ne Geuze
IATEN,
LACHELS.
ILOEILICHT-
en degeljjk.
icht houdt, is
Limburg te weren.
met tl
bij
Wordt Vtrvolgd.)
KMAN Zn
riefkaartwor It
gezonden door
rammel.
verkelyke hulp
OUDE
{Naar het Fransch.)
KK te letten
i*r by t
van echtheid ia
:urk steeds voor
i num der Firma
PB
rtroften
welbekend
si-xum
ibriekunerk).
radicale en
ran alle, zelfs
kige zenuw
ontstaan door
igdigcn leeftjjd
«zwakte, Bleek
Hoofd pyn
Maagpijn -
i vermogen -•
nz. (Jit-
dubbele flewh
rornminffen,
o-beenen en
Iff em. zwakte
enr. ziekten
tuffen, ver»
:n ze nog gestolen,
er van, terwijl het
die laatste bewering
vorden afgele-
pakjes van vijf
een Ned. one
n Nommer er.
i nevenstaand
Wet gedepo-
«ring van ge-
relende
IJL,
AART Lx.
;te, Zaltbom m o
terdam
je.
Can. Rotterdam
Toen keizer Franz Jozef Woensdag de
delegaties ontving, heeft hy zich in zjjn toe
spraak wel tot de buitenlandsche zaken be
paald, maar in do gesprekken, die hg daarna
hield met de gedelegeerden, heeft hg verschei
dene hunner een vaderlijk standje gegeven.
Zoo heeft hg tegenover de Jong Tsechen
herhaaldelgk zjjn afkeuring geuit over het ver
hinderen doer die party van den geregelden
parlements-arbeid, met de toevoeging dat zg
op die wgze haar doel niet zou bereiken. De
Jong Tsechen moeten zeer getroffen zjjn ge
weest door dat verwijt van bun keiler.
Ze konden ook nog uit iets anders opmaken
dat de keizer zich niet aan hun obstructie zal
storen. Ze zeggen steeds dat hun eenigdoel
is, Von Koerber tot aftreden te dwingen. De
keizer toonde daaraan in bet geheel niette
denken, door tegenover verscheiden gedele
geerden zjjn groote erkenning over de werk
zaamheid van Von Koerber uit te spreken.
De Dalmatische Kroaat Biankini moest het
weggaan. Hij was er niet bij
De menigte groeide al meer en meer aan.. Aan
opmerkingen ontbrak het niet. .Een kind zoek
geraakt 1 Op klaarlichten dag. Dat klinkt al heel
vreemd. Maar de politie zit hier ook slecht in
elkaar
De agenten begonnen werkelijk moeite genoeg
te krijgen om de menigte, die den beroofden vader
met onnutte vragen wilde bestormen, op een be-'
hoorlijken afstand te houden.
«Wees zoo goed ons te volgen, mijnheer
zeide de agent, die het eerst gesproken had.
«Waarheen vroeg de arme vader, niet be
grijpend wat men van hem verlangde.
«Naar het politie-bureau.*
«Om wat te doen
Om uw verklaring af te leggen en te beschrij
ven, hoe het kind er uit zag. Men zal wel zor
gen, dat het terecht komt Het kan nog niet ver
-es «Ün.
>Och, mijn God klaagde de ongelukkige.
Een der nieuwsgierigen, die het dichtst bij stond
haalde zijn schouders op.
>Kinderen raken tegenwoordig miar niet zqo
weg!> bromde hij ongeloovig.
>Neen, maar somtijds wordei
mompelde een oude vrouw.
De beroofde vader huiverde
meerendeel der mannen voor c-
slechts een minachtend glimlachje over hadden.
1 matrozen en een employé van de Handels*
kamer. Laatstgenoemde beambte had zich,
volgens politievoorschrift, by aankomst van
het schip aan boord begeven.
Schip noch lading waren verzekerd.
De grootkanselier van het Legioen van
Eer heeft aan president Loubet voorgesteld
Philippe de Kerhallet, die aan de orde een
jaarljjksclie rente van 30,000 francs schonk
ten behoeve van de weduwen van hoofd of
ficieren van zee- en landmacht.
Pargsche bankiers boden den sultan van
Turkge een leening van 50 millioen francs
aan onder solide waarborgen. De Groote
Heer aarzalt echter het aanbod te accep-
teeren. Hg vreest met recht voor te veel
buitenlandsche inmenging.
Duitschland.
De krijgsraad van de 17e divisie, te Kiel
veroordeelde den onderofficier Franski we
gens mishandeling van ondergeschikten in
niet minder dan 1520 gevallen, wegens het
leunen van geld in 20 gevallen, en wegens
het beletten van het indienon van klachten
in 5 gevallen, tot vjjf jaar gevangenisstraf
en degradatie.
De fabrikanten te Krimmitschau gaven te
verstaan, dat er geen denkends aan toege-
von hunnerzijds. Maar do werkstakers ver
zekerden, dat ook zg aan aan hun eischen
zullen vasthouden. De patroons erkenden,
dat do werklieden zich rustig en behoorlijk
gedragen, maar dat er vrees voor ongere
geldheden bostaat, zoodra werklui van buiten
in het district komen, vandaar dat de gen
darmerie versterkt is.
Do staking^^rnvat nu 7000 man. Do
eischen zgn 5 i»ÓL. verhooging van loon en
een werkdag vAi 10 uur.
Van socialistische zijde te Berlijn word
5000 mark gestort in de kas dor stakers.
biFnenlani).
T H E SC n SC Si A ft SC H
Zitting van1 Vrijdag 18 December.»
Aangenomen het Hoofdstuk Nationale
Schuld.
Over de begrooting van Financiën werd
geen algemeen debat gevoerd.
Bij de afdeoling .Muntwezen” bepleitten
de hoeren Nolens, Janssen en Bos min of
meer krachtige maatregelen tegen do vroom-
do pasmunt in grensdistricten, vooral hierbij
het oog hebbende op den kunstmaligen in
voer, met het oogmerk van winstbejag en
op het verkeerde, dat vreemde pasmunt
hier te lande als waardeiniddel circuleert.
Mr. Hennequin deed nog uitkomen, dat
de geheele wering van Belgische pasmunt
voor Zeeuwsch-Vlaanderen nadeelig zou zjjn.
Minister Harte van Tecklenburg verze
kerde, dat hg den strijd tegen de vreemde
pasmunt met gröote gematigdheid zal voeren,
met dit einddoel voor oogen, om zooveel
mogelijk den invoer en de circulatie ook in
r s i-
Chamberlain, die door lord Fritzl William
te Leeds in een meeting is voorgesteld als
„the managing Director of John Bull and
Company, limited" -heeft zgn {veldtocht
voor de preferentiöele tarieven afgesloten
met een redevoering, waarin hg zeide dat
de vrijhandel geen onomstootelgk dogma is,
en dat er wel geen instelling in de wereld
zal bestaan, die niet na 60 jaren een her
nieuwd onderzoek noodig heeft.
Ten einde dat onderzoek to doen instellen
zal door den Tariefreformbond een commissie
van deskundigen worden benoemd, met de
opdracht, een rapport op te maken pver den
toestand van den Engelschen handel; en de
middelen om dien toestand te verbeteren.
In die commissie zullen ook vertegenwoor
digers dor kroonkolonies, der zelfstandige
kolonies en uit Indië zitting hebben, en uit
iederen tak van handel zullen deskundigen
worden gehoord.
Deze „nevenregecring” die door Chamber-
lain en zjjn trawanten wordt gevormd, wordt
in de conservatieve pers met gejuich ont
vangen. Slechts de „Standard” vraagt:
Wat er uit de eigenlijke regeering des lands
uit het gezag der Kroon moet worden? De
Regeering toch heeft beloofd een onderzoek
naar den toestand des lands te zullen in
stellen en het resultaat als leiddraad by
haar voorstellen te zullen gebruikenwat
moet nu deze particuliere commissie van
Chamberlain daarnaast doen
Do liberale bladen verbazen zich over de
koenheid waarmede Chamberlain zjjn plannen
doorzet. De „Westm. Gezette” zegtNie
mand heeft er op tegen, dat de Tariefre
formbond een model tarief opmaaktmaar
het is iets anders dat van de door haar in
gestelde commissie wordt gesproken alsof die
officieel en gezaghebbend is.
Elk plan, door wien ook opgemaakt, geeft
een grondslag voor de besprekingen, on maakt
een einde aan de phantastische beweringen
die Chamberlain in zjjn redevoeringen heeft
uitgesproken.
Toen hij weder tot zichzelf kwam, bemerkte de
onbekende dat hjj door een tal van nieuwsgieri
gen omringd was. Twee agenten van politie be
vonden zich bij hem. Men ondervroeg hem Wie
hij was Waar hij vandaan kwam Of hij zoo
op eens ziek was geworden In plaats van al
die vragen te beantwoorden, stoof hij woest op,
zooals hij reeds in den tuin der Tuilerieén had
4)
Hjj verbeelde zich, dat dit althans zijn hart
eenigszins zou hebben verlicht. Hij liep heen en
weer, zooals het toeval dat wildeniets hoorend
niets meer antwoordend op de vragen, die men
hem deed. Hij wilde zijn zoon, anders niets, zijn
zoon
Langzamerhand werden d| groepjes kleiner. Het
werd tijd om huiswaarts te keeren. De bonnes,
het vermanen moede, grepen eindelijk de kinderen
bij den arm, die niet wilden weggaan, nieuws
gierig als zij waren naar den afloop van het
drama, waarvan zij het begin hadden bijgewoond
benieuwd om te weten of het kind nog zou terecht
komen.
Des winters duurt de schemering kort. Nauwe
lijks waren de laatste zonnestralen uit den tuin
verdwenen of het begon reeds donker te worden.
Er viel een konde, natte mist. De vader bleef
bijna alleen, met wanhoop door den ledigen tuin
roepend André I André I*
Eindelijk was hij met een laatste zweem van
hoop, zich gaan plaatsen bij een der poorten, die
op de rue Rivoli uitkomen. Wanneer het kind
nog niet weg was, moest het langs dien kant uit
Verspreide Berichten.
Frankrijk.
Het aantal slachtoffers van de ontploffing
aan boord van het Italiaanscbe zeilschip
„San Leonardo” te Marseille is nu bekend.
Gedood zgn de kapitein, de le stuurman, 7
gedaan, en riep hij met een rauwen kreet«Mijn
kind 1 Mijn kind I
Onder do omstanders waren er, die meewarig
het hoofd schudden. »’t Is een gekmompelden
anderen weer.
Een dame stak haar arm uit, terwijl zij den
man een fleschje met vlugzout onder den neus
poogde te brengen.
Een der agenten was inmiddels den wanhopigen
vader genaderd. Zijn kameraad oordeelde het
noodig, de nieuwsgierigen op een afstand te
houden
«Vertelt u eens, mijnheer, wat is er
gebeurd
De ondervraagde barstte in snikken Iqs.
«De vreeselijkste ramp van de wereld I Ik heb
mijn zoon verloren I*
Die woorden, en voorel de toon, waarop zij
gezegd werden, deden de menigte huiveren. Men
gevoelde iets mede van de diepe vadersmart
«Uw zoon herhaalde de agent. «Waar
ergens
De onbekende wees op den tuin.
«Wanneer?" vroeg de agent weer.
«Daareven.»
«Maar hoe dan toch
«Hij speelde tusschen andere kinderen en eens
klaps was hij verdwenen.*
«O, wees gerust, we vihden hem wel terug.»
«Neen, neen,* riep de man jammerend uit, «jo
vindt hem niet terug I Ik heb alles al gedaan. Ik
heb door al de bosschen geloopA). Ik heb hem
overal geroepen. Nergens, nergens was hij te vin
den Een voor een heb ik al de kinderen zien
De fabrikanten te Krimmitschau hebben
te verstaan gegeven, dat er geen denken is
aan toegeven hunnerzijds. Maar de werk
stakers verzekeren, dat ook zg aan hun
eischen zullen vasthouden. De patroons
erkennen dat de werklieden zich rustig en
behoorlijk gedragen, doch dat er vrees voor
ongeregeldheden bestaat zoodra werklui van
buiten in het district komen. Vandaar dat
de gendarmerie versterkt is. In de weve
rijen en spinnerijen werken nog omstreeks
1700 man, onder wie een 400 werklieden,
die eerst met de stakers meededen.
Wederom is in Duitschland een geval van
ergerlijke soldatenmishandeling behandeld.
den tuin der Tuilerieén verdwijnen.
Ieder kind, dat in kleeding en leeftijd met het
zijne overeenkwam, zag hij in ’t gezicht. Maar
André was onder hén niet.
Het was nu geheel duister geworden en de
tuin was verlaten. Geen kind bevond zich meer
in de lanen. Als André er was geweest, zou hij
met de anderen zijn heengegaan. Hij was er niet
meer, men had hem weggehaald. Van waar Wie.
Met welk doel Altemaal vragen, die den onge-
lukkigen vader martelden.
Tot het laatste oogenblik had hij nog eenige
hoop behouden. In bijna elk kind, dat hij uit de
verte zag aankomen, meende hij zijn André te
herkennen Maar nu, werwaarts moest hij zich
begeven, waar moest hij zoeken, tot wien moest
hij zich wenden Het kind was niet in den
tuin. Welke richting had men met hem inge
slagen
De arme man, thans eerst de volheid van zijn
leed beseffend, liet zich op een steenen bank bij
de poort der Tuilerieén neervallen en gaf aan
zijn wanhoop en zjjn tranen den vrijen loop
HL
Ditmaal had zich de onder-officier Franzki
te verantwoorden voor den krijgsraad te
Rensburg. De aanklacht legde hem niet
minder dan 1000 mishandelingen ten laste
in tien maanden tflds. Het O. M. was, inte-
genstelling met zgn ambtgenoot te Metz,
van oordeel dat de behandeling dezer zaak
in het openbaar diende te geschieden. Heb
vonnis luidde5 jaren gevangenisstraf en
degradatie. Daar uit het getuigenverhoor
bleek, dat de beklaagde steeds met zeldzame
brutaliteit en wreedheid te werk ging, kon
de krjjsraad geen verzachtende omstandig
heden doen gelden.
Gelgk vele van zgn collega’s spuwde
Franzki den soldaten in het gezicht; en de
mishandelingen en folteringen die hij be
dacht, waren van dien aard, dat zg bgna
levehsgevaarlgk waren. Nu eens bediende
hjj zich van zgn vuisten, dan weer van een
rjjzweep, een ander maal van -een bezem
steel, dien hg „Friedrich Wilhelm” noemde.
Toen die bezemsteel stuk was, verschafte
hg zich een anderen, den^„grooten Frits”.
Twintig soldaten hadden onbeschrijfelijk te
Ijjden. Onder dezen zgn er die 300, 250,
200, 180, 150, 140 en 100 mishandelingen
te verduren hebben gehad
In de eerste tien dagen na de opening
van den Rijksdag zgn door de verschillende
partjjen niet minder dan 99 wetsvoorstellen
ingediend. Zoo’n toevloed van voorstellen is
nog nooit beleefd; alleen de Poolsche fractie,
die maar 16 leden telt, kwam met 23 voor
stellen. Van het „goede” veel te veel
Bennett Burleigh van de Telegraph zal,
wanneer men de Manchester Guardian (een
voortreffelijk blad) gelooven mag, door een
groot aantal oorlogscorrespondenten naar
Oost-Azië gevolgd worden. Eenigen zjjn reeds
vertrokken. Ook indien er geen oorlog komt,
is nauwkeuriger nieuws uit het Verre Oosten
niet. overbodig, al moge een vermeerdering
van het Engelsche element in de Chineesch-
Japansche journalistiek geen onvermengd
voordeel zjjn. Van dit laatste kan men een
nieuw bewjjs vinden in een sensatie-telegram
van de Daily Telegraph dat, volgens te
Sjanghai ontvangen berichten, „de wolken
zich weder opstapelen, daar Ruslands ant
woord Japan volkomen onbevredigd laat”,
en een ander, dat er groote bedrijvigheid
heerscht by de Japansche admiraliteit wegens
de mogelijkheid van een vloot-botooging. Zoo
ver is het nog niet; er zjjn over het bewuste
antwoord opnieuw onderhandelingen begon
nen, en over die besprekingen kon Woensdag
nog niets bekend zjjn. Meer waarde mag
men hechten aan een telegram uit Tokio in
The Standard van gisteren, dat den Raad
der Ouden besloten zou hebben Rusland te
verzoeken zjjn antwoord nader te overwegen.
(iOIDSCHE (ft Ilil V!
yerwjjt hooren„Gy maakt overal lawaai,
in den Landdag zoowel als in den Rijksdag.”
Maar Biankini was niet uit bet veld geslagen
en antwoordde„Wie geen pyn heeft,
schreeuwt niet!” Wat de keizer toen zei,
vonden we niet vermeld.
Melancholiek klinkt de opmerking, door den
keizer gemaakt toen een der leden hem geluk
wenschte met zjjn gezond uiterlgk
„Ja,” zei de keizer, „-de rust en de afleiding
van de laatste dagen, en vooral de jacht, dat
alles heeft me goed gedaan. Maar wat mg
het meeste kwaad doet, dat isdat men mg
niet begrgptdat men in het buitenland, vaak
met opzet, de gebeurtenissen in de qionarchie
verkeert opvat, en dat haar ontzag daardoor
lijdt.”
Op een opmerking in de toespraak van
Goluchowski tot de Hongaarsche delegatie
moeten we nog terugkomen, nl. die betref
fende Servie, en wel in verband met de
zonderlinge gezanten-kwestie die zich daar
voordoet.
Men heeft daar het verschijnsel, dat de ge
zanten der mogendheden bjjna allen geljjktgdig
verlof genomen en Belgrado verlaten hebben.
Terstond heeft dat aanleiding gegeven tot
booze geruchten. Men vertelde dat dit verlof
een soort protest was tegen de weinige be
drijvigheid van koning Peter inzake de ko
ningsmoordenaars.
Inmiddels zjjn er echter ook tegenspraken
gekomen. De Köln. Ztg. meldde dat er over
het verlof geen gemeon§chappeljjke afspraak
tusschen de mogendheden bestond, en de
Weener-correspondcnt van dat blad vernam,
dat men ook daar den wensch heeft koning
Peter zoo mogelgk op den troon te houden,
hoe weinig hjj ook in de zaken ingrjjpt.
Deze opvatting wordt bevestigd door hetgeen
Goluchowski zei. Om het ongelukkige land
voor anarchie te behoeden had men de doorn
volle taak van den koning niet wilien ver
zwaren.' Aan hem is echter de taak om het
aanzien van Servië, zoo zwaar geschonden
door dé vloekwaardige misdaad, weer op te
heffen en de binnenlandsche verhoudingen
weer naar een normale ontwikkeling te leiden.
En als een andere belangrijke uitspraak
zjj nog uit zyn rede aangehaald betreffende
de hervormingsplans n voor Macedonië „De
controle is zeer zeker van tgdeljjken aard,
en slechts bestemd om het hervormingswerk
in goede banen te leiden, zonder een blijvende
inbreuk op de souvereiniteilsrechten van
Turkge mee te brengen.
