HET MEDAILLON.
H THEE.
I
ITS.
Aiewws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
behels,
t
9 Januari 1904.
No. 9306.
42ste Jaargang.
rer
Huilenlandscb Overzicht
FEUILLETON.
ter
larzemaipzijii
30.
«glijders
en
)OS,
ZONEN,
i.
a in pen.
Zaterdag;
vnn
I
II 724,
I
81 dubbels flosch
»dat ik beter
u
onge-
de gelijkenis verminderd. Het
omhelzen vroeg Jean de
IVordt vervolgd.)
briefkaart wordt
tegezonden door
tbommel.
HWH W.M
lituiit.
(iOIBSCHE COURANT
JHOENWERK,
Kleiwegsteeg.
werkelijke hulp
evenals dat in
en Japan in
lectie
59.
De houding van Rusland heeft in Japan
(Naar het Frantch.)
IERK te letten
VAN
i worden afgele-
ie pakjes van wy»
en een Ned. one
van Nommer en
an nevenstaand
J Wet gedepo’
«RNS.
oos),
•den ook in
Gisterenmiddag beeft graaf Komura met
den Russischen gezant Roeen een onderhoud
gehad in bet gebouw der Russische legatie,
daar de beer Rosen nog ongesteld is. Het
antwoord van Rusland wordt geheim gebou
den. Heden is een belangrijke beraadslaging
gehouden, waarby de eerste minister en de
ministers van buitenlandsche zaken, oorlog en
marine, en andere autoriteiten tegenwoordig
waren. ’Morgen zal waarschijnlijk een con
ferentie van seniores plaats hebben. In goed
ingelichte kringen meent men, dat het ant
woord van Rusland niet voldaan heeft.
tvoering van ge-
melende
BIJL,
CBAART Lz.
i
falykate «n C*
del voor Heeren
derschoenwerk
M Müller E Ca
- Men lette goed
merk.—
imrk, (alaeterlM,
lanteaana, ArnkaM
releloon No. 8».
De Uitgave «lezer Courant geschiedt, dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Noinmers VIJF CENTEN.
1NIEMEIJER
IREN.
trommlntjen,
o-bcenen en
hjein. zwakte
enr. ziekten
intjen, rer-
Rule nog altijd vooraan op het nationalis
tische programma. John Redmond, de leider
der lersche partjj, liet dit duidelijk nitkomen
in een rede, Dinsdag te Waterford gehouden.
De lersche nationalistische partjj, zeide hjj,
zal er niet in toestemmen den eisch van
Home Rule, al ware het slechts voor een
uur tjjds, uit te stellen. Aangezien de lersche
partjj. de eenige was, die onverdeeld in de
parlementszaal zou terugkomen, stond de
gelegenheid schoon voor haar.
Of liet den liberalen zeer aangenaam zal
wezen de Homo-Rule-quacstie weder voor den
dag te zien halen Wjj betwijfelen het zeer.
Want slechts wanneer deze quaostie van de
baan wordt gehouden is samenwerking tus-
schen hen en de vrjjhandelaitra onder de
unionisten, welke zoo noodzakeljjk is in den
strijd tegen Chamberlain’s plannen, mogeljjk.
Men kan dus zoggen, al klinkt het ook
paradoxaal, dut de Ieren aan Balfour geen
ondienst zullen doen door de Home-Rule-
quaostie naar den voorgrond te sleepon.
Telefoon No. 8’J
ADV E II T E N T I E N worden geplaatst
1—5 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote lettors worden berekend
naar plaatsruimte.
regte, Zaltboin me
.otterdam.
iago.
I. Czn. Rotterdam
giirg toont om eenig punt van hot hervor-
mingsverdrag, anders dan door de uiterste
noodzakelijkheid gedwongen, toe te passen,
kttnnon zy eiken dag vernemen, dat zelfs
by geheele en vrijzinnige toepassing der ber
gvorm ngen de Macedoniër» nog niet tevreden
zullen zijn.
In drie maanden, tusschen 9 September
en 81 December, hebben alleen in Engeland
200 meetings plaats gehad van de Balkan
comités, waarin Engeland’» hulp voor het
verkrijgen van betere toestanden werd ge
vraagd. Op elke meeting werd een motie
aangenomen, die aan den minister-president
en den minister van buitenlandsche zaken
werd toegezonden.
Turkije treedt nu en dan wat krachtiger
tegen de comités op; maar het baat niet.
Zoo wordt uit Saloniki gemeld, dat de be
kende Macedonische leider, Georgia I'opof,
met elf volgelingen, in hechtenis genomen isj
mi -een heldhaftigen tegenstand te hebben
geboden.
e Helpless Macedonia”, zegt «Stead, moet
geholpen worden en dat kan alleen door
krachtiger optreden van de mogendheden, en
door toekenning van autonomie aan Mace
donië. Zoolang dit gebied onder den Sultan
bSft, zal het. ook wel blijven: „Helphss
Macedonia".
De lersche nationalisten zyn, al bestaat
er nog zooveel verdeeldheid onder hen ten
opzichte van de landwet, toch nog volkomen
eensgezind, waar het den eisch van Home
Rule betreft. Hun party denkt dan ook in
de aanstaande parlementszitting voordeel te
trekken van de verdeeldheid onder de Engel-
sche partyen heerschende, ten gunste van haar
ideaal- Do tory’party komt ongetwyfend aan
merkelijk verzwakt, door de vyandigc houding
welke de vryhandolaars onder haar tegenover
do regeeringspolitiek aannemen, in ’s lands
raadzaal terug en zy zal, meer nog dan het
vorige jaar, den steun der Ieren behoeven.
Dezen zullen, wjj hebben er reeds meeijdan
eens op gewezen, hun prys voor dien steun
eischen. Een katholieke universiteit te Du
blin, voor de regeering een belangrijke con
cessie, door Balfour eenigszins in het uitzicht
gesteld, zal hen nog niet bevredigen hooger
richten zich bun wenschen, en Home Rule
moeten zy hebben. Misschien hopen zy wel,
dat Chamberlain, die toch al zoo dikwijls
gedraaid is, er niet tegen op zal zien tot de
in 1886 door hem verloochende beginselen
terug te keeren, wanneer hjj daarin een
middel mocht zien om zyn protectie politiek
te doen zegevieren. 4
In ieder geval staat de eisch van Home
»7)
Je weet, dat, ik zóó op hem geleek, dat de
een moeilijk van den ander te onderscheiden
was
»Ja, uw ouders moeten zich dikwijls tusschen
beiden hebben vergist, zooals je mij hebt
verteld.»
«Zeker, we, kregen als kinderen pakjes van
verschillende kleur om ons beter te kunnen on
derscheiden
»Ik weet bet.»
«Maar thans was c_ 1
zwervend leven had mijn spieren gestaald, mijn
huid gebronsd
Hij was zwak en teer gebleven, doch voor ge
heel vreemdenEnfin, het denkbeeld kwam bij
op om zijn plaats in te nemen, om mij voor Julien
te laten doorgaan
«Hoe kon dat Met welk doel
«Stil nu maar I Ik droeg het lijk naar een klein
zijvertrek, ik kroop in zijn bed, liet den notaris
komen en dicteerde hem mijn of liever zijn
testament, geheel in mijn voordeelToen ik
weer alleen was, legde ik het lijk te bed, kwam
onopgemerkt de deur uit en nu moet ik naar
groote ongerustheid gewekt, en het zenden
van troepen naar Noord-Korea deed Japan
besluiten om eveneens troepen te zenden.
Rusland zond het 2e regiment infanterie,
dat tot de le brigade van bet le Siberische
legerkorps behoort, naar Korea. En dit is de
eerste daad, die als een openlijke vijandige
kan worden opgevatelke handeling van
Japan in antwoord daarop wordt door de
„West. Gazette’ volkomen gerechtvaardigd
geacht.
De „Times” protesteert eveneens tegen het
zenden van Russische troepen naar Korea,
dat een schending is van de tractaten in
1896 en 1898 tusschen Rusland en Japan
gesloten. En ook de „Times” vreest, dat deze
stap noodlottige gevolgen zal kunnen hebben.
De „Daily Mail” zegtRusland heeft hier
door de eerste oorlogsdaad gedaan, waarvan
de ernst niet kan worden ontkend.
Het bericht uit Japan maakt melding
van de afzending eener divisie, bestaande uit
twee infanterie-brigades, met 36 stukken
geschut, te zamen ongeveer 20,000 man. De
Japansche gezant te Londen kon verder me-
dedeelen, dat het Japansche hoofdkwartier,
met den generalen staf en den marinestaf
naar Hiroshima is verlegd,
den oorlog tusschen China
1894—*95 geschiedde.
Te Chemulpo zyn oorlogsschepen van
Rusland, Japan* Engeland en de Vereenigde
Staten byeen. De Amerikaanscho comman
dant liet Woensdag, vreezende voor onlusten
te Seoul, matrozen aan land gaan, om de
legatie te beschermen. Toen de Russische
commandant hetzelfde wilde doen, weigerde
de Japansche spoorwegmaatschappij, die den
spoorweg van Chemulpo naar Seoul beheert,
de Russische matrozen te vervoeren.
Zal Rusland hierin een onrechtmatige
daad zien
By de zaak tegen het sociaal democrati
sche lid van den Ryksdag Thiele, wegens
heter tot oen maand gevangenisstraf ver
oordeeld, scbynt inbreuk gemaakt te zyn op
de rechten van den Ryksdag. Art. 31 van
do grondwet bepaalt dat zonder toestemming
van den Ryksdag geen van zyn leden tydens
den zittingsduur wegens een handeling waar
tegen straf bedreigd is-, voor den rechter
van instructie gebracht kan worden. Naar
de algomeene opvatting wordt oen vacantie
(Thiele is opgeroepen tydens de Kerstvacan-
tic) ook tot den zittingsduur gerekend.
Tot dusver is de kwestie nooit door het
gerecht uitgemaakt, zoodat by deze gelegen
heid wel een principieele beslissing vallen
zal.
Het is vandaag in Rusland 25 December,
dus Kerstmis. In de kerken van het Russi
sche ryk zal heden het Evangelie van de ge
boorte van den Vredevorst worden gelezen,
en zal de Engelenzang „Vrede op aarde”
worden gezongen.
En daarbuiten maakt Rusland zich ge
reed om stryd te brengen op aarde.
Rusland zendt schepen en troepen naar
Korea, want het wil Noord Korea onder zijn
directen invloed brengen en in Zuid-Korea
minstens een ysvrye haven hebb?n, de Re-,
geering le Petersburg meent, dat Masampho,
aan den verbindingsweg tusschen Port-Ar-
tïiur en Wladiwostok gelegen, niet in han
den van Japan mag komen, en wil het daar
om zelf bezetten. Doch Japan wil niet dat
Rusland, na reeds een groot deel van Chi
na in bezit te hebben genomen, thans ook
in Korea zich nestelen zal en van daar uit
Japan zal kunnen bedreigen.
Hier ligt het geheele zwaartepunt van
den stryd, die nog bedenkelyker wordt,
doordat Rusland op de neutraliseoring van
Noord-Korea aandringt, wat niet anders be-
teekent, dan dat Rusland daar zyn invloed
wil doen gelden.
Berichten uit Londen zeggen, dat koning
Edward by zyn neef, tien* Tsaar, er op heeft
aangedrongen,'dat hy zou toegeven aan
de gegronde eischen van Japan en den we
reldvrede niet in gevaar zou brengen. Die
drang van Engelands koning heeft te Peters
burg diepen indruk gemaakt. En de bewij
zen daarvan zyn neergelegd in Ruslands
antwoord aan Japan.
De „Nowoje Wremija” verzekert, dat het
Russische antwoord in het minst geen aan
leiding behoeft te geven tot bet verstoren
van den vrede.\A
New-York, om daar den officieelen brief van den
notaris af te wachten.
«Den brief van den notaris», herhaalde de
maitresse van Jean de Ktrmor vol bevreemding,
niet wetend of zij alles wat haar minnaar haar
had gezegd, wel voor '..oede munt mochf<-aan-
nemen.
Hebt ge ’t niet begrepen vroeg Jean.
«Niet goed."
«En gelooft ge ’t misschien niet eens
«Het klinkt zoo vreemd..*
«Maar ’t is waar 1Ik ben benoemd tot uni-
verseelen erfgenaam van Julien de Kermor Binnen
twee maanden tullen wij een fortuin bezitten I
Dan is het gedaan met ontbering, ellende en
zorg I*
De vrouw scheen slechts ten halve overtuigd
te zijn.
«Als ^teens uitkwam stamelde zij
«Hoe zou het uitkomen? Niemand heeft mij
gezien. Morgen wordt Julien begraven en dan ben
ik al ver wegLaat ze dan maar zoeken te
Parijs, gesteld, dat er eenig kwaad vermoeden
rees, wat zooals ik het heb aangelegd feite
lijk onmogelijk is 1»
«En het kind
«Dat neem ik mee."
Naar Amerka
«Ja naar Amerika, als ik het ten minste onder
weg n:et hier of daar vergeet."
Een valsche glimlach speelde om zijn mond.
De vrouw stond nog sprakeloos van schrik en
ontroering.
tWaar denkt ge aan?" vroeg zij. »Uw koel-
De gezanten te Konstantinopel hebben
weer een conferentie gehad met de Porte
over de invoering der hervormingen. De
Porte verzocht den gezanten tevens, Bulga
rije nog eens opmerkzaam te maken op het
krachtige wederoptreden der Macedonische
comités.
Tusschen Rusland en Bulgarije is een
toenadering te bespeuren. De comités zetten
hun bewapening met kracht en ijver voort.
De correspondent der „Frankf. Ztg.” te
Genève heeft een interview gehad met den
bekenden leider Boris «Saratof, die vast be
sloten is het zyne te doen om in het voor
jaar den opstand weer te doen beginnen.
Terwijl de mogendheden onderhandelen,
zonder dat Turkije ook maar de minste nei-
neten werk.
i Weegschaal
erf rotten
rs welbekend
ÏHT-ILIXSR
Fabrieksmerk).
e, radicale on
van alle, zelfs
akkige zenuw-
I ontstaan door
eugdigen leeftjjd
e zwakte, Bleek
- Hoofdpijn
- Maagpjjn
Jnvermogen
enz. (Jit-
I bloedigheid, uw kalmte is ontzettend
»Ziet ge nu wel,» riep hij weer, »dat ik beter
had gedaan, u niets te zeggen
»Ik vraag mij af, hoe het mogelyk is, Jean,
dat iemand na zulk een misdaad
»Goed. goed, houd die zedepreeken maar voor
je Kleed het kind aan. Wij moeten weg!»
Langzaam ging de vrouw naar de kleine kamer
waarin het kind lag te slapen. Hoofdschuddend
keek Jean de Kermor haar na.
„Vrouwen zijn altijd akelig sentimenteel” mom
pelde hij.
Alleen zijnde, begon hij het uit de kas gehaalde
goed in een koffer te pakken en hij was er nog
druk'mede bezig, toen een frissche kinderstem
zich deed hooren Het was André de Kermor, die
de vrouw had wakker gemaakt.
„Is papa daar, vroeg hij.”
,Ja, mijn jong-n,” antwoordde Jean’s maitresse
die het kind begon aan te kleeden.
„Waarom is hij gisteren avond weg gegaan zon
der mij goeden nacht te hebben gekust
„Omdat hij uit moest en haast had.”
„Vroeger had hij toch nooit zoo’n haast.”
Hierop volgde geen antwoord Jean de Ker
mor had luisterend het hoofd opgeheven. Het
bleef een oogenblik stil en toen vroeg de kleine
weer
„Is ’t al dag
„Neen, mijn ventje ’t is avond, bijna
nacht
„Waarom moet ik dan opstaan en aangekleed
worden
„Omdat je met papa op reii moet.”
Inzending van A<1 verten tien tot 1 uur <l<%* midd.
De werkstaking van het zeevolk te Bar
colona neemt steeds grootor afmetingen aan.
Zoodra do schepen aankomen in de haven
worden zy door de matrozen verlaten. De
vreemde schepen worden door de stakers
met rust gelaten, daar werkt men dan ook
door. Voel stoombooten zjjn verplicht in de
haven to blyvon liggen. Zy kunnen niet
wegkomen by gebrek aan personeel. De
groote rooder Eoich heeft zyn geheele per
soneel afgedankt én andere reederyen schij
nen dit voorbeeld te zullen volgen. Het
zeevolk uit an-’ere havens van Spanje heeft
steun aan de stakers toegezegd. Maar van
meedoen wordt nog weinig vernomen. Alleen
te Sevilla waren ook drie stoombooten ver
laten door de bemanning. Te Bilbao hebben
„Mot pnpn Ver weg r
„Dat weet ik niet. Dat zal papa je wel zeggen.”
„Gaan we weer naar huis rhm» <jns kasteel
„Misschien wel.”
„Ik zou ’t prettig vinden.”
„Verveelt ge u dan te Parijs
„Sinds papa niet meer met mij gaat wande
len, ja!”
Jean de Kermor had de riemen van zijn valies
dichtgetrokken en stond op.
Hoe is ’tnog niet klaar riep hij.
Ja, dadelijk,” antwoordde de vrouw.
Daar liet zich weder de stem van het kind
hooren.
„Wie spreekt daar vroeg hij.
„Hoor je dat niet Papa 1”
„Neen, dat’s papa nietDie praat heel anders,
veel zachter.’
Jean de Kermor stond te trappelen van
duld Het had al negen uur geslagen.
„Kom dan toch gebood hij
Met het kind aan de hand kwam de jonge
vrouw naar hem toe.
André liep op een drafje naar den man, dien
hij voor zijn vader hield, may bleel eensklaps
staan..,. Een vreemde blik had hem ver
schrikt
„Kom je me zoo o
en nu hij het kind vriendelijk toelachte, kwam het
gewillig bij hem
