ao
HESE.
HET MEDAILLON.
Aieufrs- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
42ste Jaargang.
Builenlandscli Overzicht.
Il
i
ATEN,
ACHELS.
LOEILICHT-
en degelgk.
ebt houdt, is
.N LOON.
ZONEN,
Donderdag 28 Januari 1904.
No. 9322.
van
Verspreide Berichten.
103.
4
dubbele fleech
NEMAN A Zn
(Wordt vervolgd.)
kGAZUN
ster”,
r. 117.
looie collectie
Ballons,
te Ceuze
Edit*
tesamen-
m in den
luun des
rmrdigd
wereldbe-
r* StoU-
egte, Zult bom me
>t te rd am.
HP-
Can. Rotterdam
terleiding
AN
I.IIIUSIHE Illi RIVI
Jth te letten
(Naar het Fransch.'}
Tentoon- j
ïsr1"’
rate
ir moeite I
mzart en I
rtrykb»Ur I
rk Galan- I
Men lette
aerk.
iroofbusjea
c. 0.35
T Nftder-
Fr ANKRIJK.
In Montmartre (Parijs) heerschen in erge
mate de zwarte pokken. Het aantal gevallen
neemt toe. De maire var. het 18e arrondis
sement heeft oftgebreide voorzorgsmaatrege
len gelast.
Te Dole werd door een deel van het
garnizoen geklaagd over de menage en de
verwarming.
By wyze van protest hielden de militai
ren zich ziek. Tal van reclamanten werden
gestraft.
Duitbciiland.
Op voorstel van bet nationaal liberale lid
Sattler, nam de Ryksdug Maandag oen mo
tie aan betreffende een vergoeding aan ie
der lid van twintig mark per zitting en vry
vervoer op de spoorwegen.
Graaf Posadowsky verklaarde niet te kan
nen instaan voor de goedkeuring van deze
motie.
op weg om
Heden zal koning Leopold der Belgen,
sonverein van den Kongo-staat keizer Wil
helm ontmoeten. Waartoe dat bezoek „Men
kan moeilyk gelooven aan een eenvoudige
Telefoon No. 82
A I) V ,iy R T E N T I E N worden geplaatst
1—5 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10. Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
mi r often
s welbekend
Pabriekunuk).
radicale en
van alle, zelfs
kkige xenttuf
ontstaan door
lugdigtn leeftijd
zwakte, Bleeb
Hoofd pijn
- Maagpijn
>n vermogen
enz. Uit.
Telefoon No. 82.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijk
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Noinmers VIJF CENTEN.
zijn vrienden en met wantrouwen aangezien
door de Kroon.
Hy staat nu voor de keuzezich te doen
gelden, of hoen te gaan. Een middenweg is
er niet meer.
worden af'gele-
pakjes van vyj
i een Ned. one
in Nommer en
n nevenstaand
Wet gedepo-
Sbrvje.
Do goederen van wylen Valimir Todsrivifsj,
een zoon van den overleden prins Michaêl
Obrenovitsj, zyn Zaterdag in het openbaar
verkocht. Zy hebben f 1.375.000 opgebraclit.
Een gedeelte van deze goederen bevond zich
op Roemeense!) grondgebied. De overledene
had ze aan de Servische regeering nagelaten.
Volgens de nieuwe wet op de drukpers,
zal het verspreiden van buitenlandsche dag
bladen, die anti Servische artikelen bevatten,
voortaan verboden worden.
Denemarken.
Uit Kopenhagen wordt bericht, dat men
zich in wetenschappelijke kringen ongerust
maakt over het lot van d expeditie-Erich-
sen, die in 1903 naar de Noordpool vertrok
ken is met het doel een deel van Groenland
oerinj/ van ge
selende
HJL,
BAART Lz.
k gekookt
voor da-
lepels van
ate) Als
end van
rebruiken.
ma.a
beleefdbeidsvisite”, zegt de „Indépendance
Belgd” „daar Leopold II, wanneer by zich
verplaatst, nooit de booge belangen van zyn
Afrikaansche werk uit het oog verliest.”
Het blad merkt op, dat de „belachelijke be
schuldigingen” tegen de regeering van den
Kongo-staat evengoed van Berlijn als van
Londen gekomen zyn en dat van alle mo
gendheden, die het Tractaat van Berlijn on-
derteekend hebben, Dnitscliland stellig de
eenige zon wezen, om in Epgelands kaart
te spelen, indien men er niet op het oogen
blik Vievi^ op Engeland verbolgen was.
Hierofj moet echter, zegt de „Ind. Beige”
niet te ve4 vertrouwd worden, want ingeval
Engeland, gelijk beweerd wordt, een nieuwen
aanval op den Kongo-staat beraamt, zou
het best kunnen zyn, dat de Duitschers zyn
partij kozen, al was hot slechts om de aan
dacht af te leiden van hetgeen er in hun
eigei^ koloniën gebeurt.
D& Koning nu wenscht, naar het blad ver
moedt, blijkbaar Wilhelm II tegen de En
gelsche macbinatiön te waarschuwen. Veel
meet’ zal hy niet bereiken. Van de over
zijde van den Ryn heeft België weinig of
mets te verwachten. „Frankrijk alleen is
ons waarljjk vriendschappelijk gezind”, schrijft
het Waalscbe orgaan, Frankrijk alleen kon
ons een kostbaren zedelyken steun bieden
en wel omdat wy met het Fransche volk
belangen, igeestosinrichting en gevoel gemeen
hebBmi, als met geen ander volk. De andere
volken zyn ons zeker niet vyandig maar on
verschillig en bij een aanslag op den Vry'en
Kongostaat zonden zij toozien zonder „houdt
den diefte roepen.”
Dat komt uit,» mompelde de graaf op droo
menden toon in zich zelf, en overluid voegde hij
er bij: »Maar ’t is on moge lijkDoor een toe
vallige gelijkenis hebt ge u in de war laten bren
gen. Het kind heb ik eigenhandig van de brug
van Asnières in de Seine gegooid, 't M >et dadelijk
spoorloos in de diepte verdwenen zijn. Alle po
gingen, die in het werk zijn gesteld, om dat kind
terug te vinden, ook na mijn terugkomst in
Frankrijk je weet wel, dat moest gebeuren
volgens den inhoud van het testament hebben
hoegenaamd geen resultaat opgeleverd
»Ja, dat alles herinner ik mij natuurlijk heel
goed De politie is, op uw aandrang, druk in
de weer geweest 1 Jij moest, dat spreekt van zelf,
den uitdrukkelijken wensch van uw overleden
broeder vervullen om het vermiste kind te ont
dekken Geen spoor heeft men kunnen vinden,
maar en dat is een zaak van gewicht ook
het lijk is niet terecht gekomen.»
»Geen mensch wist ook, waar hij het in de
Seine te zoeken had.»
»En zoo André nu eens gered ware geworden
•Gered herhaalde de graat. »Op welke manier
Door wien
»Ja wie kan dat nagaan?»
Neen, geloof me, dat is onmogehjk!» zeide de
wreede moordenaar met des te grooter nadruk,
daar hij nu niet alleen Marcelle, maar ook zichzelf
poogde gerust te stellen. »Een kind van dien
leeftijd kan zich niet midden uit het water red
den, vooral niet bij zulk een duisternis, als we
toen hadden.»
»En zoo nu eens een schuitenvoerder het kind
De Russische correspondent der „Times"
noemt het van den Tsaar zeer listig, dat
hy op de Russischen nieuwjaarsdag zyn
vredelievende verklaring aflegde. „Die heeft
bet gewenschte gevolg gehad en zoo Japan
in dit oogenblik de zaken verder dreef dan
de grenzen eener vreedzame oplossing, zou
waarschijnlijk blyken, dat de Keizer door
deze verklaring heel wat sympathie had
gewonnen
Intusschen was de verklaring rechtstreeks
een uitvloeisel van de belangrijke besluiten
in den buitengewonen ministerraad van 17
Januari genomen. Er bestaat niet de minste
twyfel of de Russische regeering zal in over
eenstemming met de toen genomen beslissing
alles doen wat zij mogelyk acht om tot een
vreedzaam vergelijk te komen.”
Berichten uil Pittsburg melden, dat slechts
weinig overlevende van de mynramp by
Inzending*van Advertentiën tot 1 uur des midd.
Heel geruststellend zyn de berichten niet,
die uit Dnitsch-Zuid west-Afrika komen.
Windhoek, de hoofdstad der kolonie, en de
woonplaats van de voornaamste ambte
naars en hunne gezinnen, wordt door 5000
tot 8000 inboorlingen bedreigd. Wel is
Windhoek versterkt, en heeft het een stee
nen kasteel, waarin in het uiterste geval de
bemanning, de vrouwen en kinderen kun
nen vluchtenmaar de bezetting van de
plaats is klein, hoogstens 230 man, met twee
maxims. Hoe lang deze tegenstand kan bie
den, is niet te zeggen voor een deel zal dit
ook afhangen van de hoeveelheid ammunitie
en levensmiddelen, die in Windhoek zfjn.
Daarover ontbreken alle gegevens.
De overste Leutwein, de commandant van
de koloniale troepen, rukt in snelle dag-
marschen van Keetmanshoop naar Wind
hoek op by heeft 450 ruiters onder zynr be
velen, die gedeeltelijk uit blanke, gedeeltelijk
uit Witboois- en basterds bestaan. Doch voor
liet einde der maand kan hij opmogely'k te
Windhoek aankomen.
De jongste berichten zyn van 17 Januari
wat er sedert geschied is, is nog onbekend.
Hoewel er nog hoop bestaat is het ergste
toch te vreezen.
In het district Windhoek waren 78 hoe
ven, door blanke kolonisten bewoond. De in
richting daarvan voldeed aan hooge eischen
een waterleiding, goede wegen, omheiningen
en ruime, gedeeltelijk steenen veekralen wa
ren aangelegd. Waarschijnlijk is dit alles
door de Herrero’s verwoest, en bet weder
aanmaken ervan zal"jarcn tyds en schatten
gelds vorderen. Ernstiger is het echter, dat
ook bier en daar de bewoners, die niet snel
genoeg konden vluchten, door de opstan
delingen vermoord zyn Het telegram van
17 Januari maakt van enkele dier gevallen
melding.
Hulp uit bet moederland wordt gezon
den, doch door den grooten afstand en de
moeilijke verbinding gaat dit slechts lang
zaam. En hoe de Duitsche ontzettingstroe-
pen den toestand zullen vinden is niet te
voorzien.
Cheswick zyn gevonden. In een der zijgan
gen zyn nog ongeveer 80 man, by wie men
nog onmogelyk komen kan, doch waarvan er
naar men vermoed nog: wel in leven zullen
zyn. Toch zal het aantal geredden vermoe-
delyk gering zyn, daar de ontploffing te
hevig en te reusachtig was, en de schacht
nog pas kort aangelegd is, waardoor er
weinig zijgangen zijn, zoodat het stikf ia te
veel geconcenteerd bleef. Het ongeluk moet
worden toegeschreven aan de onvoorzichtig
heid van de maatschappijde mijninspecteur
had toch voor een maand, by zyn bezoek
aan de myn veel gas er in ontdekt.
bezitten en dat wij terdeeg bezitten te betwisten,
zijn wij dan niet tegen hen opgewassen om ons
te verdedigen.”
De gravin bedekte met een vreesachtig gebaar
haar oogen.
Ik sme-k u, Jean, laster zoo niet I Dat brengt
ons onheil aan
Verachtelijk haalde Jean de Kermor zijn schou
ders op.
„Op mijn woord, je bent mooi c
krankzinnig te worden,” mompelde hij.
.,Ja ’t is wel mogelijk,” zeide de jonge vrouw,
dat ik het gevaar te groot inzie, dat die jonge
man, als hij waarlijk de zoon van uw broer is,
met hel geheim zijner afkomst is onbekend ge
bleven en dus is hel geheel niet aan ons denkt,
maar... Weet ge wat, laat mij maar begaan!
Laat mij dat, misschien denkbeeldig, gevaar gaan
bezweren.”
,Doe zooals u goeddunkt,'* antwoordde de graaf
op onverschilligen toon.
Knikkend gaf de edelman zijn goedkeuring te
kennen.
„Binnen acht dagen," hervatte Marcelle, ,».al
ik omtrent dien onbekende behoorlijk zijn inge-
licht en dan. ook weten, ol en zoo ja, wat
wij van hem (e vreezen hebben.”
„En zoo hij gevaarlijk m«cht zi,n, of ons na
verlo >p van tijd gevaarlijk mocht kunnen worden,"
riep de graaf, en oen veelbeteekend gebaar vol -
tooide den sin.
33)
Hoor eens, ik droom niet, ik ben niet gek en
ik heb mij niets verbeeldHij was 't, niemand
anders!»
Wie heett 'tu gezegd?»
•Niemand Ik heb hem herkend.»
Waaraan
»’t Is sprekend uw eigen portret. Als hij wat
ouder was, zoo oud als jij, zou ik zelfs mij
tusschen u en hem in den persoon kunnen ver-
gissen.»
Eindelijk werd- de graat dan toch ernstig on
gerust en dat stond hem op hét gezicht te lezen.
Was het dan toch werkelijk waar
Komaan, Marcelle», zeide hij op een zwaren
toon, »maak nu eon einde aan den grap, dien ik
alles behalve aardig vind.»
»Ik verzeker u, Jean,» antwoordde Marcelle iets
bedaarder, »dat ik zoo ernstig mogelijk ben Ik
hebi in een der lanen van het Luxembourg, waar
ik, om mij te vertreden, een oogenblik rond
wandelde, een joDgmenscb gezien, die het sprekend
evenbeeld was van uw broeder en van u.»
Hoe oud ongeveer
•Negentien of twintig jaar.»
had zien vallen en had opgehaald
Dan had hij dien nacht toevallig juist met zijn
schuit bij die brug moeten zijn.»
»Ik zie niet in Jean waarom die kans niet zou
hebben bestaan.»
»’t Is al zeer onwaarschijnlijk meende de graaf
met een ongeloovig glimlachje.
•Onwaarschijnlijk is 't, maar onmogelijk is 't
niet
In elk geval heeft het zien van dien jongen
man mij den schrik op 't lijf gejaagd Als hij 't
eens was en als hij 't te weten kwam.
Hoe zou hij iets te weten komen? Wanneer
hij leefde en eenig vermoeden had, zouden wij al
lang iets gemerkt hebben
Hoe 't ook zij,» vervolgde Marcelle, »ik ben
niet gerust, zoolang ik niet weet, wie de jonge
man isDat niet terugvinden van het lijk heb ik
altijd onrustbarend gevbnden. Ik had er een voor
gevoel van, dat daar n het gevaar bestond, en op
't oogenblik ben ik bang
De jonge vrouw naderde huiverend haar man,
alsot zij eenig spooksel, dat haar dreigend naderde
in haar nabijheid had gezien. De graat beproefde
nog met het geval te gekscheren, maar zijn lach
klonk daarbij valsch.
«Bang?0 herhaalde hij. .Iemand als mijn vrouw
bang voor spoken, dat's toch al te kras
En daarop plotseling van toon en van houding
veranderend, terwijl er een trek van dierlijke
wreedheid op zijn gelaat te voorschijn trad
.En al was 'tnu eens zoo? Al stond de
zoon van mijn broer, al stond mijn broer zelf
weder uit den dood op om ons 't fortuin, dat wij
De Engelsche premier, Arthur Balfour,
is nog niet $an het einde van zynTyden. Hy
staat nog geen twee jaar aan het hoofd van
de Engelsche Regeering en heeft in dien
tyd meer onhandigheden gedaan dan een an
der minister in zyn geheele lange leven.
Wanneer ford Salisbury dit alles had kun
nen voorzien
Maar Arthur Balfour heeft reeds voorja
ren Xyn eigen karakter met groote zelfkennis
ontleend „T am a mere child in these things”
zeide hy. Nu, dat toonde hy in zyn houding
togenover Chamberlain.
De ond minister van koloniën, buiten het
gouvernement staande, bestuurt het land,
doet wat hij wil, predikt een fiscaal stelsel
dat het Engelsche volk niet wenscht, en be
noemt zelfs, op eigen gezag een commi sie,
om over dat stelsel verslag uit te brengen.
Niet ten onrechte heeft Gould hem in de
laatste maanden herhaaldelyk uitgebeeld als
i w -koning Jozef”.
B Balfour laat dat alles toe, steiujt zelfs
B openlyk de candidaten voor het parlement
die zich voor de fiscale politiek van Cham-
yberlain verklaren, en dat alles niettegen
staande hy in zyn brochure „Insular free
trade” verklaard heeft, niet met de staat
kunde van Chamberlain te kannen instem-
xi^Mhen,
Dit moest aanleiding geven tot onaange
naamheden. Wat er in de lange bijeenkomst
van den ministerraad die ook thans weer
twee dagen duurde is voorgevallen, is niet
bekend. Maar het resultaat wordt door de
Daily News medegedeeld opnieuw scheiden
zich enkele ministers van het Kabinet af.
Het blad noemt lord Lansdowne, den minis
ter van buitenlandsche zaken, lord London-
flerry, den minister van ouderwijs, en Gerald
Balfour, den minister van handel. Deze minis
ters zyn ontevreden over de houding, die de
minister-president tegenover het eigenmach
tige en pedante optreden van Chamberlain
aannam. En zy zyn niet de eenigen. Een
groot deel van de Unionistische party denkt
als zy. Lord Devonshire heeft hot reeds ge
zegd Een samengaan met Chamberlain is
onmogelyk.
En koning Edward heeft, toen by Balfour
op het kasteel van den hertog te Chatsworth
ontmoette, den premier krachtig zyn meè-
ning gezegd ovor bet optreden van Chamber-
lain, dat op een aantasten van de prerogatie
ven de Kroon gelykt.
Balfour weet het dus nu ;yn tweeslach
tige, dubbelzinnige staatkunde vindt geen
steun by het voty, wordt veroordeeld door
