ns
het medaillon.
M.
roo.
7EE
n Tent
’S.
Aieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Ometreken.
ILDE.
Bulienlantlsch Overzicht.
r
'EM,
te OSCH.
HOOI,
ai.
s:
•iu
ZEN
Woensdag 17 Februari 1904. 42ste Jaargang.
t
\o. 9339.
FEUILLETON.
Inzending van Advertentie» tot 1 uur d<s mid;!.
tn. Rotterdam
UTEN.
i
258.
(Korrf/ Vfrvolgd.)
I
IENWERK,
[root 11.»
r tot plafond
magazijn
leiwegsteeg
by:
RS Jz.
n echtheid is
t steeds voor,
sender Fima
1 B No. 149
.ELDER en
Dadelyk
»<m-
twy
•n
mmw
Un-
•M»
sn werk.
eegsthaal".
)UDE
MMER
DAP.
(Naar M^/rantcA.)
Warande
>n Gaa-' en
fiOUDSCHË WENT
roflea
velbekeud
r-uizis
riekamerk).
radicale en
n alle, selfs
ige zenuw-
ntstaan door
digen leeftjjd
"akte, Bleet
ioofdpyn
Maagpjjn
ermogen
s. - Uit*
r
dubbele fiesc't
9, Zaltbo mine
rd am.
Telefoon Ko. St.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijk
niet uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Kommer» V IJ F C E JN T E N.
was door een der oorlogvoerende mogend
heden.
Reeds sedert 10 jaar oordeelde men den
ingang van het Noorderstation gevaarlek en
men had reeds lang aangedrongen op een
verbouwing. De ongelukken gebeuren altyd
op diezelfde plaats.
Het bericht van het ongeluk heeft in de
stad groote ontroering veroorzaakt.
De laatste berichten doen zien, dat by de
botsing tusschen een trein uit Antwerpen en
een trein uit Ostende 7 personen gewond
en een gedood werden.
Twee oorlogsteken zyn heden te vermel
den, maar het zyn beide feiten van zeer
ondergeschikt belang.
De Japanners hebben een landing beproefd
ten Noord-Oosten van Port Arthur, in de
Duff-baai of Dove-baai, ongeveer ter hoogte
van Taüenwan, waar de versterkingen, die
om Port Arthur zyn opgeworpen, eindigen.
Deze poging is glansryk mislukt. De Rus
sen hebben de Japapners aan wal laten
komen en er toen een afdeeling Kozakken
op afgestuurd, die de Japansche infanterie
natuurlijk hebben ncergesabeld. Dit hadden
de Japanners kunnen verwachtenwanneer
zy nu reeds in zulk een vreugderoes zyn over
hun overwinning by Port Arthur, dat zy
bet wagen een aanval te land op die vesting
te ondernemen met een handvol troepen, dan
moeten zy daarvan de gevolgen dragen. Want
al loopen de berichten over de sterkte der
Japanners zeer uiteen, van twee bataljons
tot twee regimenten, dit hadden zy kunnen
weten, dat men geen Russische sterkte, als
Port Arthur, een belangrijk pont, dat in
dezen oorlog een groote rol zal spelen, met
een paar honderd man kan aanvallen.
Het is te begrijpen, dat de Japanners zul
len pogen benoorden Port Arthur troepen te
landen, hetzij aan de Oostkust in Dove baai,
helzfj aan de Westkust in de baai van Kin-
|t chou. Daar toch is bet schiereiland Liaou-
r tong slechts vier kilometer breed, en kunnen
i zy pogen den spoorweg, die Port Arthur met
Mandsjoerije verbindt, af te snyden.
Maar z{ zullen die poging eerst met eenig
L succes kunnen ondernemen, wanneer zy daar-
f voor een groote strijdmacht kunnen be-
stemmen.
Het tweede oorlogsfeit is de jacht, door
i de Russen ondernomen op Japansche koop
vaarders. Dat doet elke oorlogvoerende mo
gendheid, en de conventie van Genève be
paalt, dat schepen, varende onder de vlag
der oorlogvoerende natie, door de oorlogs
schepen der tegenpartij mogen “worden on
derzocht en zoo zy oorlogscontrabande be-
1 vatten mogen worden opgebracht.
Nu lezen we, dat het Russische eskader
uit Wladiwostok, bestaande uit vier krui
sers, eenige Japansche koopvaarders in den
grond heeft geboord De oorzaak daarvan
kan zyn, dat die Japansche koopvaarders
geen gehoor gaven aan bet bevel van den
Russischen eskader-commandant om by te
draaien en hun schip te laten onderzoeken.
Het is niet aan te nemen, dat de Russische
marine-officieren de bestaande oorlogsge-
bruiken zouden schenden, door zonder eenige
De Engeteche staatssecretaris van binnen
landsche zaken Akeru Douglas verklaarde
gisteren in het lagerhuis, in antwoord op
een hem gestelde vraag, dat by de Britsche
regeering geen schryven ingekomen was van
de Russische regeering, betreffende den door
gang van de Russische oorlogschepen door
de Dardanelles Daar is geen reden om ook
maar te veronderstellen dat Rusland over
zulk een plan denkt, dat met zich zou slepen
een besliste schending van het verdrag,
waarbij da verplichtingen der Europeesche
mogendheden bepaald zyn.
De afgevaardigde Joseph Walton vroeg
of de regeering stappen zal doen om een
regeling te treffen tusschen de mogendhe
den voor de onzydigverklaring van Nioet-
sjwang. Staatssecretaris van Buitenlandscbe
zaken Percy antwoordde dat de regeering
het niet uitvoerbaar achtte een gebied on
zijdig te verklaren, dat thans reeds bezet
is al te mooi om onopgemerkt te kunnen pas-
seeren.*
«Ga voort I* gebood Marcelle, die op gloeiende
kolen stond.
•Zoudt ge de dame herkennen, als zij weer
hier kwam vroeg hij.
x Niet alleen hier, overal/ sei ik, «uit honderd,
uit duizend vrouwen l«
«Goed/ hernam hij weer, «denkelijk komt tij
hier morgen of overmorgen terug om naar mij te
vragen Zeg haar dan ’t is een aardigheid,
te lang om u in alle bijzonderheden te vertellen
zeg haar dan, dat ik dood ben, dat ik een
zelfmoord heb begaan Ik zette van zelf een
paar groote oogen op, maar daa» het hier een
grap gold en ik werkelijk mijnheer Beauchêne
heel graag mocht lijden, beloofde ik hem alles
wat hij van mij verlangde en toen mevrouw dan
ook gisteren aan mijn loge kwam
«Hebt ge mij gezegd, wat hij u had opgegeven,
viel Marcelle in die zelfs den moed had daarbij
te glimlachen, niet alleen omdat zij begreep, dat
zij niet verstandiger kon handelen, nu de zaak
haar op die wijze werd verklaard, maar ook,
omdat ze er nog meer van wilde weten en den
portier niet wilde laten bemerken, hoe vreeselijk
opgewonden zij inwendig was.
«Iets anders/ ging zij voort. «Hebt gij toen ik
weer weg was, mijnheer Beauchêne soms ge*
waarschuwd
«Onmiddellijk I Dat had hij mij ook gevraagd,
ziet u
«En toen vroeg de gravin, tneer en meer
in angst.
Heden, den vijftienden Februari, is de
termyn van zes weken verstreken op 31
December 1903 vastgesteld, voor het hervat
ten der onderhaiideiingen tusschen Frank
rijk en Siam. In die zes weken, terwijl de
aandacht der geheele wereld werd bezig
gehouden door de ontwikkeling van het
Russisch Japansche geschil, werden do be
sprekingen tusschen Delcassé en den biamee-
schen gezant geregeld voortgezet. En zoo
is, blykens de mededeelingen, die Delcastè
verleden week in den ministerraad kon doen
de overeenstemming zoo goed als verkregen.
De „Temps” verneemt echter, dat die
mededeelingen, aan de .Matin” ontleend, niet
juist en niet volledig zyn.
Mag men de „Tempsv gelooven, dan is
het ontwerp, door Delcassé en Phya Suriyu
opgemaakt, dat Zaterdag aan den minister
raad werd voorgelegd, van dezen inhoud
lo. Het koninkrijk Louang-Prabang, aan
den rechteroever van de Mekong, komt weder
onder beheer van den koning, Frankrjjk’s
bondgenoot en wordt ontheven van het toe
zicht van Siam.
2o. De quaeslie der bescherming van de
Ik vroeg hij, wel een weinig vreemd opziende
bij den zonderlingen toon, door Marcelle aange
slagen, «ik ga dejeunceren in de club?
«Blijf thuis, Jean I Ga naar binnen IVij hïb-
btfn samen dingen vnn ‘t grootste belang te be
spreken.
Toen het echtpaar zich in een zijvertrek had
afgezonderd en Marcelle de beide deuren daarvan
op slot had gedaan, viel zij op een stoel neer,
haalde zwaar adem en mompelde half in zich
zelt«O, 't is ongeloofelijk
«Wat duivel daar ann de hond riep Jean
do Kermor stomp\0?tend Zou mijn waardeneet
soms weer uit den doode zijn opgestaan
«Neen, maar hij is niet dood geweest!*
«Niet dood?* herhaalde pan, nu colt zóo
zenuwachtig, dat de brandende sigaar hem uit de
vingers rolde zonder dat hij t bemerkte
Neen Ik liegrjjp niet, hoe 't mogelijk kan
zijn... Hij is zelfs niet gewond Toch had hij
den tromp vnn ’t kleine pistool op de borst
O, dat weet ik zeker... ik hoorde het hart kfop
pen, voor dat schut afging
„Niet dood I” herhaalde de graal en hij sloeg
met de hakken zijner laarzen onder het driftig
heen en weer loopen in het kostbare tapijt,
„Neen, niet dood I” herhaalde Marcelle op haar
beurt, „en natuurlijk alles wetend
.,Wat dau
Dat ik hem heb willen dooden, dat ik de
gravin de Kermor ben
50)
Honderd francs..dat was waarlijk een fooi,
zooals hij die nog nooit gekregen had I
.0, ’t is wel echt I teide de gravin, die zich
niet kon weerhouden van te glimlachen om ‘t
verbaasde gezicht, dat zij voor zich had, al was
zij overigens ook weinig tot lachen gestemd.
«O, ik twijfel er niet aan, mevrouw, maar.
«Welnu, berg het dan op en verklaar mij
een», welk een grap gij u met mij veroorloofd
hebt I*
«O, mevrouw, ’t is alles de schulcPvan mijnheer
Beauchêne
«Hoe zoo?*
«Wel, toen mevrouw hier voor ’t laatst boven
was geweest, kon mevrouw nauwelijks een kwar
tiertje weg zijn, of mijnheer Beanchêne kwam naar
beneden en naar mij toel*
«Ja?* vroeg Marcelle, bij wie ’t gevoel van
angst begon veld te winnen. 7
«Ja?* herhaalde de portier op bevestigenden
toon. «En toen vroeg hij mij» of ik de dame, die
beneden was gekomen, wel gezien had
«Ik zei natuurlijk van ja I De had dan ook wer
kelijk mevrouw langs de loge zien gaan. Mevrouw
Ter eere van Zaïi irdoLi’a nagedachtenis
werd Zondag in de groote Gehoorzaal van
de Sorbonne te Parijs een ceremonieele bij
eenkomst gehouden, waarvoor venchefdene
Haliaansche afgevaardigden en burgemees
ters overgekomen waren. De samenkomst
werd gepresideerd door den minister van
Openbaar Onderwijs 'Chaumié, die als eere-
presidenten naast zich bad graaf Tornielli,
ambassadeur van Italië, en Deville, presi
dent van den Paryschen gemeenteraad. Re
devoeringen werden gehouden door de hee-
ren Lockroy, Galimbcrti on Chaumié, die
Zanardelli huldigden voor hetgeen by gedaan
had voor de duurzame toenadering tusschen
de beide natiën. De bijeenkomst droeg ove
rigens een manifesteerend karakter, waarin
hoog werd opgegeven van de soliditeit van
,4den nieuwen band tusschen de beide La-
lynsche landen.
V
De Zemstwo van het district Moskou, een
soort van provinciale raad, is door de re-\
georing ontbonden, nadat zy een adres van'
hulde aan de regeering had aangenomen
dit geschiedde omdat daaraan een paar
eischen der oppositie waren verbonden, of
volgens een andere lezing, omdat zy een
bydruge voor de oorlogsbelasting had ge
weigerd.
Dit besluit der Regeering maakt grooten
indruk. De Regeering had gehoopt, dat door
het district Moskou, oen der aan zien Ijjkste
en gezaghebbendste, het voorbeeld zou wor
den gegeven om gedurende den krjjg elke
politieke actie en oppositie te staken.
Daar echter de regeering voortgaat friet
tegen de oppositie op te treden, is daar het
parool om den stiyd te staken teruggenomen.
Aan de vaderlandslievende straatbetoo-
gingen te St. Petersburg neemt slechts het
gewone straatpubliek deelgisternacht werd
dit. door de politie uiteengedreven.
Een verschrikkelijk spoorwegongeluk heeft
gistermorgen te Brussel, op 10 minuten af
stand» van het Noorderstation, plaats gehad.
Te 81 uur kwam de trein uit Antwerpen
op deHyn, die naar het station voert, toen
plotseling de verbindingsstangen tusschen
twee wagons verbroken werden, met het
gevolg, dat de achterste Jwee passagieren)
tuigen achterbleven. Nauwelijks stonden deze
stil of een sneltrein uit Gent kwam op de
zelfde lyn aan en liep met groote kracht
op de beide afgehaakte wagons.
Een 'tweede-klasse rijtuig werd letterlijk
verbrijzeld, alle tnsschonschotten werden
vernield. De wagon ziet er verschrikkelijk
nit; er to b(|na niets van overgebleven.
Twee schooljongens, die uit Vilvorde kwa
men, Georges Bespiet, 12 jaar oud, en Petre
13 jaar oud, waren onmiddellyk dood. De
eerste is letterlijk onthoofd. Men veronder
stelt, dat li jj op het oogenblik van de botsing
uit het raampje gekeken beeft. De vader
van den jongen Despret, die zyn zoon ver
gezelde, is ernstig gewondhy verkeert in
beklagenswaardigen toestand. In het geheel
zyn er 17 gewonden, byna allen handelaars
uit Vilvorde of uit Antwerpen. Zy zyn ge
lukkig niet levensgevaarlijk gewond. Drie
van hen hebben echter ernstige kneuzingen
opgeloopen.
Alle hooge ambtenaren van het departe
ment van spoorwegen zyn op de plaats des
onheils tegenwoordig.
«Toen, mevrouw, toen holde hij, halsoverkop,
de trappen af en de straat op
Hij is mij achterop geloopen,* dacht de
gravin, maar die gedachte hield zij wijselijk
voor zich.
«En toen vroeg zij nogmaals.
«Ja, toen was ’tuit/ antwoordde de portier
met een dom gezicht. ,Ik heb althans van het
Keele grapje niets meer gehoord. Gisterenavond
is mijnheer Beauchêne een beetje vroeger thuis
gekomen ais anders en van morgen is hij weer,
als gewoonlijk, de deur uitgegaan.
't Is goéd/ wide de vrouw van Jean de Ker
mor,' die al haar wilskracht noodig had om deu
ander haar ontroering te verbergen. Ik dank u
voor uw inlichtingen!'
Zij verliet de portiersloge en begaf zich haastig
weder naar het haar wachtende rijtuig.
Wat zij nu had gehoord, had haar van schrik
vervuld. Wel verre van ’t gevaar te hobben afge
wend, was ’t voor haar dreigender daardoor ge
worden. Henri wist nu, dat zij 't had toegelegd
op zijn leven, dat ze zijn vijandin was. Hij zou
nu op zijn hoede zijn en waarschijnlijk wist hij
r-eds haar naam en waar zij woonde, want hij
was gewis, toen hij zich zoo snel de deur uit had
gespoed, met het een of ander huurrytuig haar
ekwipage gevolgd.
.Naar/huis! riep zij onder 'tinstijgen van
haar coajié den koetsier toe.
Thuis gekomen, ontmoette zy in de vestibule
Jean de Kermor, die juist van plan was te voet
het hotel te verlaten
«Waar moet dat heen?* riep z^ uit.
voorafgaande waarschuwing weerlooze koop
vaarders, die bovendien kleine scheepjes
blyken te zyn, in den grond te boren en de
bemanning aan den dood in de golven prys
te geven.
Van Japansche zyde is tot dusver zulk
een optreden nog niet bespeurd. Het eenige
wat wy vermeld vonden is, dat de Japan-
sebe kruisers op eenige Russische koopvaar
ders beslag legden en die koopvaarders
naar Japansche havens opbrachten.
De correspondent der „Frankf. Ztg.” te
’vGrnvenhage meldt, dat daar in Japan che
kringen een opgewekte en hoopvolle stem
ming heerseht. In een gesprek met de
Japanschen gezant waarschuwde deze her
haaldelyk voor de sennationeele berichten
van zekere bladen over Japansche neder
lagen.
Feitelyk is Koren in zooverre in het bezit
der Japanners, dat zy byv. in Tsjemoelpo
ongehinderd troepenmassa’s aan wal kunnen
brengen.
De gezant gelooft, dat de Kore&nen, die
door handelsbelangen zeer met Japan ver
bonden zyn, in hun sympatieen eer voor
Japan dan voor Rusland zyn. De Russen
zyn den Koreanen, tamelijk onbekend. Over
het algemeen echter overschat men te veel
den invloed van dit zwakke volk.
Over de beschadiging der Siberischs spoor-
wegljjn door Tzoengoezen en andere horden
sprekend, zeide de gezant, dat op die volken
weinig te vertrouwen is. Zy hebben geen
principes en geen meening. Zy volgen slechts
wie hun betaalt.
Telefoea K».
A I) V RT EN Tl EN worden gepLintM van
1—5 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekeinl
naar plaatsruimte.
