0
THEE.
HET MEDAILLON.
TIS
uda*
r
Bh
'S.
Aïewtrs- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken,
1^)0.
18 Februari 1904.
No. 9340.
43ste Jaargang.
ionen.
Iliiiknlaiiilsch Overzicht
FEV1LLE1ON
EU,
te OSCH.
ijders
r
‘uinagaziju
3AP,
HOOI,
•4.
Donderdag
ZEN
UTEN.
s
Inzending van .A.lvertentiën tot I nitriles utid.l.
Russisch T/legrambureau” verneemt
m aanslui*
i
van
4AN k Z»
ik te letten
kaart w or It
onden door
nmoi-
gratis.
Rijks Inter»
n werk.
eegschaal".
erkrügbuar
E VISCH-
relflke hulp
ENWERK,
bij:
R.S Jz
a echtli>»d is
stfods 'oor
tam 1-rE rma
eiwegsteeg
r voor pcr-
C. M. 1, -
I D E
VI M ER
fiOÜDSCHE COURANT
50
Ter r
man het
garni met
»Ni
slotte.
van Engeland* perfiditeit.
zal, trots den oorlog in het Verre Oosten,
volkuipen in staat blijven, yn belai gen zoo
wel dhar als in Tibet en het Nabyu Oosten
te verdedigen.
Dezen Zondag vond op het Wokowo-
kerkhof te Petersburg de teraardebes’elling
plaats van den bekenden schrijver eh mora-
>rden afgeit»,
akjes van vij-
ten Ned. ons
N om nier er.
nevenstaand
Vet gedepo
{Naar he\ Iransch.)
list Nikolni Machailowitsj.
Tal van geestverwanten van dezen strijder
voor de Westerschc democratische ideeiin
woonden de plechtigheid bij.
Aan het graf werden felle redevoeringen
tegen-Nbö .regeering gehouden, „die het land
gestort had in een vreeslijken oorlog, welke
ontzaglijk lijden en ellende zon brengen
over vele duizenden.”
Het feit, dat de politie niet tusschcnbeiden
trad, wordt verklaard door de omstandig
heid, dat de politiemannen te ver van de
groeve stonden orn de verschillende sprekers
te kannen verstaan.
Het „Berliner Tageblatt” publiceert een
zonderling bericht van zyn Petersburgschen
correspondent. Deze vermeldt dat Zondag
IJ. te Moskau een volksbetooging plaats
ade Russische politiek volkomen vertrouwd
ify zegt dat Rusland er niet aan denkt dit
to doen. Dé vijanden van Rusland mogen
wensefien dat het zyn strijdmacht uit de
Zwarte Zee zal verwijderen en zoo het ge
wicht van z|jn positie in de/i Balkan zal
verzwakken. Rusland zhl hun dit genoegen
niet verschaffen.
Telefoon Xo. 99
A I) E II T E N T I E N worden gcpliatst vnn
1—5 regels 5(1 Centen; iedere» regel inebr
10 Centen Groote letters werden berekend
naar plaatsruimte.
ring van ge
lende
IL,
ART Lz.
vond voor het buis van den Duitschen con
sul. Deze trad op het balkon zijner woning
en hield een rede om te bedanken voor bet
bowjjs van sympathie, dat hem als vertegen
woordiger van Duitschland gebracht werd.
Daarbij liet de consul zich de opmerking
ontvallen, dat Japan door zyn onverhoed
schen aanval het volkenrecht had geschonden.
De „Nowoje Wremja” bespreekt in een
baret jongste nummers de Tibet expeditie
van kolonel Yonnghusband. Het blad wyst
erop, dat deze expeditie een nieuw b^vys is
van Engeland* perfiditeit. Maar Ruslan!
Warande
in G^i- en
258.
Telefoon Xo. 99.
De Uitgave dezer Courant geschiedt <1 age lijk
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
^ost 1.70.
Afzonderlijke Nummers V IJ F (JEN T E N.
Het blijkt thans uit de telegrammen, door
admiraal Alexejef aan den Tsaar gericht,
dat het kruisers eskader uit Wladiwostok in
de Noord-Japansche zeeën kruist, en een
stoomschip in den groud heeft geboord.
De redenen, waarom het eskader van kapi
tein ’Reitzenstoim deze wreedheid beging,
wordt niet vermeld. De berichten uit Japan
melden, dat het een passagiersboot was, en
dat bet gebeurde groeten weerzin wekte in
Japan reeds besloot de Japansche regeering
repressailles te nemen.
De berichten van de landing der Japan
sche troepen in Dovebaai, en van de daarop
gevolgde nederlaag, in Etigelsche en Atneri-
kaansche bladen gemeld, worden niet beves
tigd. Indien er iets van aan was, zou gene
raai Pflug, de generaal kwartiermeester van
het leger *iu Mandsjoerye en adjudant van
admiraal Alexejeff, er wel melding van
maken in zyn telegram aan den Tsaarhy
seinde gisteren integendeel, dat de toestand
onveranderd is.
De commissie van Europeesche militaire
gedelegeerden hield eergisteren nogmaals
oen bijeenkomst. De onderhandelingen gaan
zeer langzaam, en kunnen nog minstens wel
veertien dagen duren. De belangrijke vraag,
de toewjjzing van rayons aan de afzonder
lijke controle commissies, komt eerst de
volgende week aan de orde.
De officieren van iedere nationaliteit krij
gen bepaald afgeronde rayons in Macedonië
ter verzorging. Ik verneem, dat de Porte
maarschalk Mustapha pasja tot generaal-
commandant der gendarmerie in de vilayets
Salonika, Monastic en Ueskjoeb benoemen
wil. Oostenrijk en Rusland verzetten zich
niet daartegen. Het is nog niet duidelijk in
welke positie de Italiaansche generaal-com-
mandant der marechanssé daardoor komt.
De eergisteren gehouden zitting van den
Ministerraad heeft zich, naar gemeld wordt,
opnieuw bezig gehouden mot de doorvaart
Vvan de Russische Zwarte zee-vloot door de
Dardanellen. Het blijkt echter, dat Rusland
dit of een dergelyk, verzoek niet aan de
Porte heeft gesteld. Een zegsman, die met
n B No. 149
.ELDER en
Dndeljjk
jongen zijn toevlucht gezocht.
Hij is een schermmeester, niet waar Dan
zal ik ook gauw genoeg zijn adres hebben ge
vonden.
•Goed, houd u met die twee bezig, Jean,».zeide
Marcelle. »Wat mij betreft, ik moet naar Asniè-
res toe.»
»0m wat te doen
•Van de spoorbrug van Asnières was *t uiet
waar, dat je het kind in de Seine heb ge
slingerd ?»-
•Ja.»
Dan moeten wij in de allereerste, plaats weten
of het toen gered werd, of wij niet beven
voor een gevaar, dat alleen in onze verbeelding
bestaat I
>0, er is'geen twijfel mogolijkDe jongen,
wiens portret je hebt thuis gebracht, Marcelle, is
wel degelijk mijn neet
•Maar hoe komt het dan, dat juist die Beau-
chêne
•Ja, dat vat ik evenmin.
Welnu, ook dat is allicht te Asnières te onder
zoeken,» zeide Marcelle. »Als het Jacques is, die
dadelijk dat kind heeft opgenomen en hem zijn
eigen naam gegeven, dan staan wij hier voor een
samenloop van omstandigheden, die ons weinig
goeds voorspelt. Die Jacques weetalles misschien
Wil je wel golooven, dat je mij angstig maakt.
Marcelle
».0f als hij niets weet,» ging zij voort, zonder
de opmeiking van haar man eenig antwoord
te keuren, als hij niets weet, als het toeval da
alle* zoo heett beschiktdan heeft die toekoms
Bericht wordt dat de reorganisatie van
de bevelvoering over de Russische strijd
krachten ter zee goede vorderingen maakt.
Generaal Rezpoitsky commandeert de
Yaloe-divisiehij verwacht een aanval.
Dagelyks worden gruweldaden gepleegd
in de woningen van vreemdelingen en elders,
zoowel door de tegenwoordige politie als
door vroegere politiebeambten en door bin
nenkomende troepen. Dc toestand kan door
den civielen administrateur niet worden
beheerscht en gevreesd wordt dat weldra
een schrikbewind zal heerschen, indien de
mogendheden niet tusschcnbeiden komen.
Er zijn maatregelen genomen om mynen
te leggen aan de monding der rivier terwijl
forten bezet zijn en bewapend met een veld-
battery en een kanon van de Russische ka
nonneerboot „Swontsj".
Even weinig waarde is te hechten aan de
bel ichten over de handelingen van het eska
der onder kapitein Reitzenstein. Zeker is
het, dat dit eskader zich uit bet ys bij Wla-
diwostok heeft weten te bevryden maar dat
dit eskader Hakodate of Foekoeyama op de
Japahsche kust heeft gebombardeerd, zooals
particuliere telegrammen uit Japan melden,
is niet gebleken; en evenmin dat drie der
schepen van dit eskader in de lucht zyn ge
vlogen door de Japansche torpedo’s.
Het scbynt dat kapitein Reitzenstein niet
weet, wat hy moet beginnen. Zich aanslui
ten by het eskader dat voor Port Arthur
gehoorzaamd aan een bovennatuurlijken invloed
die mij des te meer doet beven O, het uur
dor vergelding i« nabij I’
Vol minachting haalde de graaf zijn schouders op.
„La-t toch die malle .droombeelden varen,
vrouw De werkelijkheid komt mij dreigend ge
noeg voor óm nog bovendien voor herschenschim-
men te gaan beven
Hij «tak een versche sigaar op en verliet het
vertrek, zonder verder naar Marcelle, om te zien,
die met het hoe ld in de hand bij de tafel gezeten,
in diep nadenken achterbleef.
„Hersenschimmen I” herhaalde zij voor zich
zelve, bleek van angst, „o neen, het is de vinger
Gods Ons uur zal weldra slaan, zoo 't daarboven
niet reeds geslagen heeft I”
Toen Jacques Beauchêne bij zijn scherm zaal was
gekomen, had hij bij zich zelf reeds bepaald, hoe
er moest gehandeld worden in de eerste plaats
moest hij met zekerheidweten wat die Kermor’s
waren, die hij opnieuw had oritmoet' op zijn
levenspad.
Toen hij nog een kind was, had hij zich weinig
bekommerd om de bewoners van het kasteel van
Kermor en was dan ook omtrent hen al zeer
onvoldoende ingelicht geweest. Later had hij tot
zijn bittere droefenis ervaren, hoe de oudste van
de zoogenaamde tweelingbroeders dc minnaar was
geworden van ,het mooie meisje, dat hij als zijn
bruid naar het altaar had hopen te geleiden, m;i*r
toen w-g hij ook het land uitgegaan zond.r ver
dere bizonderheden te vragen of te willen weten
Nu evenwel was het zaak voor hem geworden,
om te vernemen, wie en wat die Jean de Kermor
Het „KunSlftCU 1 CIIIIVUI VCIIIQOIU*
uit Port Arthur dat dc toestand in deze
stad onveranderd is.
Het bericht dat. de Japanners te Tsjin-
wan-tao geland zyn is volkomen onjuist. De
zee, bij Inkan (Niutsjwang), en dc kust tus-
schen Takusjan en de Yaloe zyn met ijs
bedekt. De landing over een breedte van
20 werst is daardoor zeer bezwaarlijk.
Een verkenning van overste Pawloff had
tot resultaat dat aan de Yaloe van Tatung-
kan tot Galussi geen Japanner te zien is.
Volgens geruchten heersclit te Gensan
groote bedrijvigheid om levensmiddelen en
veé in voorraad te verkrijgen. Onder de
bevolking is onrust waar te nemen.
De Tsoengoezen geven ook blyk van groote
levendigheid. De Chineezen hebben opge-
houden aan de spoorwegen te werken. Zy
weigeren levensmiddelen en vee te ver-
koopen.
nadere verklaring deelde zij hierop haar
:t gesprek met den concieige van ’thötel
o:de.
>Nii ziet jre wel in. niet waar,» vroeg» zij ten
siott^, »dat ik alle redenen had om vreeselijk ont
steld in huis te komen
•Ja, ja,» antwoordde hij schier werktuigelijk,
daar hij in eigen gedachten was verdiept.
•Als die man in ’t leven blijftals hij ons gaat
aangeven, dan zijn wij verloren I»
Daar tintelde weder dat eigenaardig licht in de
oogen van Jean de Kermor.
•Van dit oogenblik at,» bromde hij tusschen
zijn tanden door, ivan dit oogenblik af, heelt hij
met mij te doenAls de revolver bedriegt, de
dolk is zekerder!»
En dan hebben wij nog die Jacques Beauchêne
die niet minder gevaarlijk is dan hij,» meende
Marcelle.
Haar man maakte opnieuw een dreigend
gebaar
•O, d»e BeauchêneHij zal verstandig doen,
zich niet met onze zaken te bemoeien!»
•Bij hem heeft denkelijk nu reeds die dwaze
ligt gestold dat hy het kon zou hem
niet veel baten. Met zyn vier kruisers, waar
van er slechts drie gepantserd zyn, kan hy
admiraal Alexejef van niet veel dienst zyn.
De Japansche havens zyn bjjna allen open
plaatsen, zonder verdedigingsmiddelende
vraag of zulk een plaats volgens het
recht mag worden beschoten, is niet nirgt>\
maakt. Generaal Den Beer Poortugael stelt
in het „Oorlogsrecht” den eisch steden of
andere bewoonbare plaatsen, die niet bezet
of verdedigd worden, mogen niet worden ge
bombardeerd, tenzy bd behoud van de eigen
troepenmacht zulks onvermijdelijk maakt.
De conferentie te Brussel bepaalde, dat
„elke open stad die in de nabijheid van een
fort ligt en tot haar verdediginbydraagt
evenals een vesting kan worden beschoten
maar dat, als zy niet bydraagt tot de ver
dediging, zy niet kan worden gelombar-
deerd.”
Er zyn echter autoriteiten op liet gebied
van oorlogsrecht, die een bomb irdement g* -
oorloofd achten, wanneer het kan bijdra
gen om het doel van den oorlog, namelijk
het herstel van den vrede, te bevorderen
maar dan moet het loyaal worden toegepast
na voorafgaande waarschuwing en nadat
aan vrouwen en kinderen de gelegenheid
gegeven is om de stad te verlaten.
Hot Engelsche ministerie begon te regeeren
met een meerderheid van 134 stemmen.
Sinds slonk die meerderheid tot 108. En
de verwerping van het amendement met een
meerderheid van slechts 51 stemmen bewyst
volstrekt niet dat deze meerderheid vóór
protectie is. Er zyn slechts 143 pro-
tectionisten aan de zyde van het ministerie.
Hun aanvoerder Chamberlain is ziek naar
Bgypto gegaan. Niet alb*en ziek, maar
ontmoedigd. Want protectie is geslagen,
volstrekt geslagen in Engeland. Elke nieuwe
verkiezing nu weder in het u’tra-conser-
vatieve Mid Herts bewyst het. En liet
treffendst Wordt dit bewezen door de vol
komen anarchie in het ministerie-Balfour.
lets dergelyks is nog nooit in Engeland aan
schouwd. De eone minister, de heer
Gerald Balfour, de broeder van den pre
mier, verklaart zich op een dag der vorige
week fel tegen protectie en vóór vryen han
del. En een der andere ministers de
nameiivkomen er niet op aan, er zyn ambte
naren,’ die tjjdeljjk als minister dienst doen
verl laaide den volgenden dag juist het
tegenovergestelde.
Het debat, dat het amendement vooraf^
ging, heeft beslissend aangetoond, dat er
voor protectie in hot handeldrijvend, zee
varend Engeland volstrekt niets te zeggen
isdat geen staatsman van gezag, néén,
niet éénbehalve Cluamberluin, van harte
voor bescherming isdat geen b**grype-
lyk argument, geen ecrljjk cjjfer, geen duide
lijk feit kan worden ^rangehaald tot veroor-
doeling van vryen hundeT
Het Britsche ministerie is zwak, onzeker,
verdeeldhet wordt veroordeeld ook
door de partygenooton, en het kan, mensclie-
lykerwyze gesproken, niet dit jaar aan het
roer blijven.
De liberalen verwachten na Paschen een
algemeene verkiezing.
Na zeven jaren onderhandelens, is tusschen
Frankrijk en Siam eindelijk een overeen
komst geteokend. Daarbij worden aan Fiank-
ryk aanzienlijke voordooien verzekerdhet
krygt een belangrijken maatschappelykcn
en staatkundigen invloed in het Siameesche
eigenlijk waa en wat hij in al dien tijd had uit
gevoerd ot hij inderdaad zoo slecht mocht heeten
dat hij in staat was geweest de afschuwelijke daad
te volbrengen, waarvan hij, Jacques Beauchêne,
hem verdacht
Er moest worden nagegaan, welke beweegreden
Jean de Kermor kon hebben gehad om een kind
uit den weg te ruimen. Verder moest hij ook
omtrent dat kind zelf beter dan thans zijn inge-
licht. Voor hem was 't nu reeds boven verdenking
verheven, dat zijn aangenomen zoon tot de familie
van de Kermors behoorde. De gelijkenis van zijn
Henri met de jonge Normandische edellieden was
wefkeltjk treffend I Hoe vreemd toch, dat hij zelfs
nooit daaraan had gedacht I Nu, terwijl daartoe
zulk een vreeselijke aanleiding bestond, nu zag
hij ’t zoo duidelijk mogelijk Maar van wien was
nu zijn. Henri de zoon Waarom ha<1 men ge-
po.gd wtem te doen sterven? Van welke weder
rechtelijke en gruwelijke handelwijze w.ts hij het
slachtoffer geweest Allemaal vragen, die voor ’t
oogenblik voor onzen wapenm. onoplosbaar waren.
Het eenige wat hij met zekerheid wist, was, dat
Marcelle en haar verleider, thans haar echtgenoot,
de vijanden waren van zijn aangenomen zoon
dat zij er blijkbaar nog belang bij hadden om
hem uit het land dur levenden te verbannendat
zij het «suen, die hem nog altijd vervolgden met
hun haafllnetzij zij vernomen hadden hoe hij als
kind was gered geworden van den dood, hetzij
het toeval hem.thans met hei»,in aanraking had
'gebracht, wat, gelijk onze lesers weten, inderdaad
waA«schied.
(Merit limitJ.J
