'S.
TH2B.
HET medaillon.
rouda-
Nieuwe* en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken,
42ste Jaargang.
510
ONEN.
r
Ballons.
ATEN,
LCHELS,
.OEILICHT-
i degelijk,
bt hoedt, is
tl LOON.
omagazijn
i*
eiwegeteeg
JJcWjJ I
eaamt-n-
in den
sur des
raardigd
ereldbe-
Stoll-
No. 9355. Maandag 7 Maart 1904.
t,
tfuliBBlttsdscn Qverzldn
FEUILLETON.
4
A
agen aanélui-
03.
hén» verder zou te
It'or/M vervolgiï.)
oorlog
en
I gratis,
et lïjjks Inter-
verkrjjgbnar
UE VIStlH-
reletoun S«-
Oe Uitgave «lezer Courant geschiedt dagelijk
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs perdrie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nouttners VUF CENTEN.
van
50 Centen; iedere regel meer
Groote letters worden berekend
n werk.
MgscUil"
ENWERK,
035
Kwter-
i Keuze
irleiding
nar voor per-
i K. M. 1,
GAZUN
ster”,
117.
Ibie collectie
K te letten
t/Jaar het* Iransch.}
I) ie Men
In beginsel
.3 en eone
gekookt
oor da
leis van
i) Alt
d van
•ruiken,
a.a
tarte «n g»
voor Heer es
wboenwérk.
(filler 4 Ca
en lette goed
Ht, HleeterhM,
«til, SrnHi
(AN A Zs
IdlIlWHIJülIHM.
a»
Telefoon No.
A I) V K K T E N T I E N worden gephatst
1 5 regels a
10 Centen,
naar plaatsruimte.
rden afgele-
kjea van vij f
en Ned. one
Nommer ar
nevenstaand,
foi gedepo..
ing van ge
ïnde
ART Lz.
Reuter teint «it Port-Saïd. Het Rossischa
«kader vu admirn»! Wiremus gaat naar
Cadix an laat da torpedobooten te Algiers
achter. Het eskader vertrekt hedenmiddag
te viér uur en bljjtt tot Juni in de Middel-
landsche Zee, wachtende op het Oostiee-
eskader. Een torpedoboot blptt kier om de
noodige herstellingen te ondergaan.
Be Dmitri Bonskoi” ligt te Suez; hot
schip verkeert in treurigen toestand, het is
klaarblijkelijk weinig waard.
De eisch tot schadevergoeding wegens hel
zinken van een kotter is nog niet ihgediend,
daar de overheid hier niets wil doen wat
het rertrek Van het eskader «on kannen
vertragen.
Inzending van Advertentiën tot 1 uur iles midd.
De berichten van het eoriogglerrein is
Oost-Aziê Zijn nog Bipeds van weinig be- vb m O1
lang, en spreken elkaar voortdurend tegen. klein mogeljjk moeteii zijn.
Waar het eene blad meldt, dat de Japanners
geland zpn ol een poging deden om te landen,
op hel schiereiland Liaotung, met de bedoe
ling Port Arthur eek ran de landzjjde aan
te valleh, daar lezen wp in andere berichten
dat de Japanners de blokkade van de haven
van Port Arthur hebben opgbgev.en en met
lion rluot see hebben gekozen.
Waar generaal Von Stbswl, de comjpau-
cam. VS», tot, muur, ueze sus Wilver-
dedigen tót bet uiterste, daar geelt generaal
Dragonrirof, een Van Rustands bekwaamste
krflgskuhdigM, den rand om die stad te ont
ruimen, ten einde verdere onheilen te voor
komen.
De Russen z()n bezig om eeuige plaatsen
ten Zuiden van Moekden aan den spoorweg
te versterken, klaarblijkelijk met bet doel om
Port Attbur, zoo bet van de landzijde door
de Japanners wordt aangevallen, ter hulp
te komen, en tevens den spoorweg te kun
nen verdedigen, tof de Japanners Port Arthur
mochten nemen en naar 'l noorden oprukken.
Verschillende berichten melden, dat de
Russische troepen in Noord-Korea zjjn;een
telegram van generaal Ping meldt, dat
patrouilles tot Gensan en Ping Yang zijn
voortgerukten een telegram uit Londen
meldt, dat de Russische hooMmaebt de Yaloe
nog niet heeft ovanwbredeu.
Wie Ml uit deze, elkaar tegensprekende
berichten wijs worden f En wie zal ons zeggen
boe de juiste toedracht van de zaak is?
Het is ónmogelijk, ouder zulke omstan
digheden een denkbeeld te krijgen van
hetgeou in Oost-Axi8 gebeurt of te ver-
waehteu is.
waarop meer dan de woorden „oven vol
doende” voorkwam. (Schaterend gelach
leden uit verschillende partijen komen den
spreker gelukwcnsehen.)
De Hongaarsche Kamer heeft, nu de dele
gaties haar arbeid hebben verricht, haar zit
tingen weer hervat. En daarmede is ook in
Hongarjjc de rustelooste strijd tusschen regee-
ring en linkerzijde weer begonnen.
Het kabinet Tisza is gebonden door den
wil van de Kroon, en deze wil niet verder
gaan dan zy deed in het regeeringaprogram,
door Tisza by zyn komst aan de regeering
aan het Parlement voorgelegd.
De obstructie partijen daarentegen volgen
de weuschen van baar kiezers en een soort
patriottisme, dat meer verlangt dan de Kroon
kan en wil toestaan.
En zoo breekt dan weer een periode aan,
waarin de 8tryd9*opnieuw zal moete worden
gestreden.r Tisza is voornemens dim strijd
vol to houden, én» to pogen door krachtige
maatregelen, het parlement lot hel opgeien
der obstructie te dwingen.
Gelukt bom dit niet, dan bestaat groote
kans dat weldra het conflict niet langer een
parlementaire veete tiisschrii kabinet en
minderheid zal blgven, maar dat bet ontaar-
wk - - *- -..1 to AAlJn om» -»tryd tusschen kroon en volk.
-a-i-u- «rogel, dien Tiwa zal vooral ellen, zelfs een
wijziging vhn het reglement van’ orde, is
onwettig, en.kan slechts met geweld worden
ingevoerd. Eii daardoor zal het toch al prik
kelbare en aan zyn met moeite verkregen
wetgeving vasthoudende Hongaarsche volk
tot bet uiterste worden gedreven.
Heden zal Tisza het voorstel doen om liet
reglement van orde te herzien vooraf heeft
hy nog een laatste beroep gedaan op de
oppositie, maar zonder baat. Do obstrnctie-
partijen houden vol; de Kossotlj-pariy weigert
haar medewerking om de obstructie te be
strijden.
Na deze laatste poging heeft graaf Tisza
geen kous meer: de politiek der sterke hand
invwren of heengaan. Tortiiim non datur
De werkgevers te Antwerpen
gisteravond eene vergadering I
werd besloten eene arbeidsbeurs
pensioenkas te stichten.
Een hevig incident kenmerkte de zitting.
Een der aanwezigen beschuldigde een ander
patroon, ook aanwezig, van in ’t geheim het
onderling verbond Verbroken te hebben en
werk bezorgd te hebben aan de stakers. De
hij het gasthuis sou verlaten hebben, /.eer zéker
ten goede zouden komen Dat viel volkomen in
den smaak van Henri'» pleegvader. Hij ging in
den omtrek van Bwrijs naar iel» geschikts zoeken
en vond in de richting van Vnuves een optrekje,
dat hij voor het doel bizonder gunstig achtte Het
was een op zichzelf staand huisje, door een kleinen
tuin omgeven en dat overigens tussehen weilan-
landen lag, wanr zelden of nooit iemand kwam.
Vo ir het dubbelt) doel, dat onze held op het oog
had, zou hij elders bezwaarlijk iets 'beters hetben
t kunnen ontdekken. Hij huurde het huisje 'voor
een half jaar.
Het ging met Henri al beter en beter Eiken
dag. waarop de bezoekers werden toegêlaten, deed
de familie Beauchêne haar inval ip 't gasthuis,
waar iedereen ze reeds kend«. De ijiaiient mocht
nu spreken en had ook medegedeeld wat er met
hem gebeurd was, inzonderheid aan zijn vader,
die zich alle "bizonderheden herhaaldelijk liet
vertellen.
Niet waar, mijn jongen, ge hebt den schurk,
die den aanslag deed, goed gezien Ge zoudt hem
nog wel kennen, als ge hem op nieuw krijgt te
zien
•Stellig, vader
Maar één ding bracht Jacques Beauchêne van
den wijs De persoonsbeschrijving, door zijn zoon
van den aamander gedaan, kwtm in geenen deele
overeen met den graat de Kermor.
Een Engelsch correspondent te Petersburg
deelt een en ander mede over de hoofden
van de Russische krijgsmacht in-Oost-Azië.
Admiraal Makarof, commandant van het
Zuidzee eskader, was commandanl van een
oorlogsschip in den Rusiisch Turkschen oor
log, dat ♦Wturksche havens geweldig teis
terde. Vnn 1891 tot 1894 was Makarof als
schoat-by-nacht hoofd-inspectijar der marine-
artillerie, in welke hoedanigheid hy eenigo
verbeteringen bracht in zyn snel vu rende
kanonnen. TydenS den Japansch-Chineeschen
oorlog voerde hy bevel over oen deel van
zfjn eskader in de O.-Aziatische wateren.
Later tot admiraal bevorderd, werd by com
mandant v&n Kroonstad.
Makarof is de ontwerper der krachtige
ysbreker „Ermak”, die de haven van Wla-
diwostok openhondt. Hy is een overtuigd
voorstander van aanvallende tactiek in den
wil niet weten van zwaar geschut
i is van meening, dat oorlogsschepen zoo
Luitenant generaal V. S Wolkhof is ad
miraal Alexiëfs rechterhand. Als comman
dant eeuer brigade onderscheidde hy zich in
den veldtocht tegen de Boksers. Sedert
dien is hy Alexiëf’s eerste adjudant gebleven.
Majoor-generaal Pflug, wiens imam in den
lualsten tyd telkens onder de ofticieele tele
grammen uit Port-Arthur voorkwam, is
eerrt 44 jaar. Hy heelt in hel Oosten, en
in den Kaakasus gediend, werd in 1900 hoofd
van den staf in Kwantoeng en in 1902 com
mandant van Port-Arthur.
De salarissen van deze en andere hoofd
officieren zijn vry boog. Generaal Roero-
patkin, opperbevelhebber van het Russische
leger in het Verre Oosten, zal oen jaarljjk-
sche bezoldiging ontvangen van f 192,000.
de^elangryke stukken, door den advocaat
Mbrijard namens Alfred ‘Dréyfus ter begron-
ding der aanvrage om revisie, een briefje is
afgestaan door een, Nederlandsche dame,
mevrouw de barones Branten van Wimber
gen te Rhederoord. Deze dame, die Morifrud
machtiging verleende dit briefje in het ge
ding te brengen, ontving van den Dnitschen
gezant te Parys, graaf Munster, op 13 Maart
1898 (dus eenige dagen na het proces-Zola)
het volgende schryven
„Mevrouw, volkomen begrijpende de ge
voelens, die u bezielden by het schrijven van
uw beminnelyken brief van 11 dezer, en
daarin volkomen dealende, betreur ik het
levendig, niet te kunnen doen wat n my
vraagt.
„Bij de eerste enquête in de zaak-Dreyfus
heb ik officieel verklaard aan den heer
Dupyy toen president van den mini, terraad,
dat de Doitsche ambassade Dreyfus nooit
gekend had, en dat noch de ambassade, noch
de militaire autoriteiten te Berlijn tot hem
in betrekking hadden gestaan.
„Ik heb er op uangedrongen, d it die ver
klaring zou wórden gepubliceerd.
„rfoen de polemiek over Dreyfus opnieuw
begmi in dit jaar, heeft de minister van
buitémandsche zaken diezelfde verklaring
hernieuwd in een commissie uit het Duitscbe
Parlejnent.
laudseba ai
kunnen wjj niet meer doenen indiun wij
zelfs wilden handelen in stryd met bet in
ternationale recht, zouden wy, daarvan ben
ik overtuigd, meer kwaad dan goed doen
aan de zaak van (Ten ongelukkiger Dreyfus.
„Ik heb de eer, enz.
(geteekend): MUNSTER.”
66)
Hij kwam den kommutaris versoeken, om in
hei uchiet te willen doen zoeken naar het rap
port, rqim vijftien jaren geleden, opgezonden door
oen chef van den veiligheidsdienst, toen Beauchêne
het kind, dat hij thans had groot gebracht, uit het
water bad gered.
•Ga zitten,» zeide de kommissaris.
Hij riep zijn secretaris en gelastte hem het ge
vraagde te zoeken, terwyl hij self bleet zitten
schrijven, alsof hij geheel alleen ware geweest.
Zoo verliep een kwartier, een half uur. Owe
held zat op gloeiende koten. Eindelijk hoorde
hij <tea secseSaris een rocht van vokdoeaiag
slókeo.»
«Dat ia 't, geloof rk te step hij ait, terwijl bij
Beauchêne een reeds geel geworden papier ter
hand stelde.
»Ja» ja, dat is 't,> bevestigde Beauchêne,-na et n
paar regels ontcijferd te hebben.
De 'kptnmlssaris legde zijn pen neder om te
luisteren naar hetgeen men hem verder zou te
vertellen hebben.
»Ik wilde weten,» begon nu Jacques Beauchêne
»<rf men later nooit eenige inlichtingen heett
Er is misschien geen parlement ter wereld
waar de leden zoo te allen ty'de geneigd
zyn tot het plaatsen of dankbaar aarnhoogen
van een grapje, als de Duitscbe ïlyksdag.
Zoo ook in de vergadering van eergisteren,
waar de sociaal democraat Buckwald de yol
geilde korte ffedevoering hield
„Myn partijgenoot Stilcklen is niet floor
den minister beantwoord. Toch mogen wy
daarop aandringen immers, wy betalen mee
aan hot traktement van den minister (groote
vroolykheid). Dat by de rechters niet alles
in orde is kan ik bewijzen(Opschudding,
gemompel op verschillende banken). Ik zal
het bewijzen! In myn qualiteit van gemeen
teraadslid te Altenborg was ik in de gele
genheid, de getuigschriften van al onze 42
rechterlijke ambtenaren in te zien. Myne
heeren, er was geen enkel getuigschrift by,
ze weldra noodig hebben Ik ben op het spoor
van één misschien, wel van twee aischuwelijke
misdaden, maar verder kan ik nog niets
zeggen.»
De toegesprokene begreep, dat de zaak inderdaad
ernstig moest zijn en antwoordde dan ook met
grooter welwillendheid.
•Ik zal de papieren in mijn secretarie opber
gen, waar ik ze steeds ter uwer beschikking zal
houden.
•Het is wel beleefd van u, mijnheerZoodoen
de zult ge ik twijtel daaraan niet mede
werken tot het herstel van een groot onrecht
De wapenkoning groette en ging haastig heen.
•Verduiveld riep hij, toen hij op straat was.
Dat loopt heel slecht voor u af, mijnheer de
graaf 1>
Hij keerde naar Parijs terug met het voorne
men, zifh thans zoo tauw mogeiijk naar Noman-
dié Je begeven. Hij wilde jich behoorlijk zien
ingelicht omtrent die familie de Kermor, waarvan
op ‘toogenblik de booswicht uit de rue Saiut-
George de eenige vertegenwoordiger scheen
te zijn.
Alvorens evenwel op reis te kunnen gaan, achtte
Jacques Beauchêne het noodig. enkele veiligheids
maatregelen te nemen. Hij hield ziclj overtuigd
dat de graaf reeds zou wefihj dat Henri niet dood
was Zoodra hij het gasthui^roocht verlaten, diende
hij derhalve goed geborgen te zijn. Bovendien had
de geneesheer, die .werkelijk eenige sympathie voor
den braven Beauchêne had opgevat, hem te ken
nen gegeven, dat eenfttrbhjl op het land en het
inademen van de friMaie lucht den patient, als
Een part. tekg. uit Konstantinopel van
de „Frankf. Ztg.” meldt. De Porte be
antwoordde het memorandum van Rusland
en Oostenryk in ontkennenden zin. Beslist
verwerpt zy het reglement, door generaal
Do Giorgis opgesteld, voornamelijk de bepa
lingen, die handelen over du benoeming van
buitenlandsche onderofficieren en op toeken
ning van uitvoerend gezag aan den comman
dant der gendarmerie en zijn staf, waardoor
aan den generaal bet recht zon worden toe
gekend ook Turksche gendarmerie-officieren
te ontslaan of straffen op te leggen.
Uit de FranScbe bladen, die natnarlyk
rol staan over de gisteren begonnen behan
deling der aaak-Dreyfus voor de strafkamer
van het Haf van Cassatie, blijkt, dat een
bekomen omtrent het in de Heine geworpen
kind.»
De secretaris sloeg nu enkele bladen om van
den bundel, waaruit het eerste rapport was te
voorschijn gekomen.
•Ik zie niets naders,» antwoordde hy, maar, al
doorbiaderend, scheen hij toch eindelijk iets te
hebben ontdekt, dat zijn aandacht boeide.
Wat hebt ge daar?» vroeg hem de kom-
miszariz.»
De jonge man toonde hem een klein stukje
papier, dat met een spejd aan een grooter stuk
was vastgeheebt
Op dit kleine stukje stond deze opgave
Onderzoeken, of het in de Seine geworpen kind
niet hetzelfde kan «jn, dat men den vader ont
stolen heeft in den tuin der Tuileréin en dat
André de Kermor heet en de zoon is van Julien
de Kermor»
Jacques Beauchêne was opgestaan.
•Zoon van Julien de Kermor I» herhaalde hij
voor zich zelf. »De ander heet Jean. ’t Was dus
niet zijn zoon ’t Was de zoon van zijn broe
der, sijn neet.. O. nu begrijp ik alles!... Hij
heeft dit kind doen verdwijnen om universeel
erfgenaam te kunnen zijn
Een huivering voer hem door de leden en over
luid voegde hij er aan> toe
Wie weet, of hij ook niet zijn broer heett
vermoord.
Kommissaris en secretaris zagen Henri's pleeg
vader met groote oogen aan.
•Bewaar die dingen als goud, mijnheer”, ver
maande Beauchêne den kommissaris, »we zullen
S
