s
I
I
ZEE
HET MEDAILLON.
a
mda.
Vrijdag 11 Maart 1904.
42ste Jaargang.
'I
AP,
BLO
Br
I
Nk 0359.
I ij tiers
rkelyke hulp
i LOON.
feilloos.
(TEN,
cbels
NomiAers
pP:
JRS Jz.
FEUILLETON
nilleiilandsch Overzicht.
r i 1
Ienw^rk,
F'
jen aanslul-
l'elei
van
'X
Inzending van Advertentiën tot 1 uur de» midd.
L03.
man
Wortft vervolgd.)
(fkaart uorJt
zonden door
>mraol.
verkrijgbaar
'E VI8CH-
gratis.
Kjjks Inter-
-te
rleiding.
ir voor per-
K. M. 1,
Keuze
OEILICHT-
i degelijk.
it houdt, is
DE
mmek
EdiM
esamen-
in don
un des
nardigd
ereldbe-
Stoll-
{Naar heb J ranselt.)
liOUDSCHE COmtAAT
A»«mws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
gekookt
oor da-
pela van
b) Al»
al van
kruiken,
a.a
nfbugjea
8.35
Neder-
lil No. S2. I
Uitgave dezèr Courant geschiedt dagelijks
'met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
It prijs per drie maanden is 1.25, franco per
Jljpost 1.70.
.Afzonderlijke NomiAers VIJF CENTEN.
Telefoon No. 99
ADVERTENTIEN worden geplaatst
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
makkelijk kunnen verset
de Kermor niet waar?»
«Juist. Weet gij ook aan
leden is
»Ja, aan een gevaarlijke vlekziekte, zooals de
dokter zeide Dat heeft mij toendertijd veel
nadeel berokkendVerbeeld u, drie maanden
achtereen, werd mijn logement vermeden, alsof
daarin de pest had geheerscht.»
«Kunt ge mij ook zeggen, wie de geneesheer
is geweest, die den graaf de Kermor behandeld
heelt
«Maar, mijn goede man, hij is voor zoover ik
weet, in het geheel niet behandeld geworden. Hij
had door een mijner bedienden een notaris laten
roepen, wien hij zijn testament heeft gedicteerd
Beauchêne huiverde.
«Zijn testament?» dacht hij «Was er dan een
testament?» Maar hij wachtte zich wel den voor
maligen hötelhouder in de rede te vallen.
«Een uur later», vervolgde deze; «een uur later
was hij doodDe dokter, die toen kwam,
heeft alleen zijn dood kunnen constateeren».
«En weet u nog de namen van dien notaris en
van dien dokter
«Jawel, het waren mijn notaris en mijn dokter
«Zou u ze niet even willen opschrijven
De man voldeed aan het verzoek en schreef
voor Beauchêne twee adressen op.
Allereerst begaf Henri’s pleegvader zich nu
naar den notaris. Daar vernam hij weder eene
bizonderheid, die hiï hoogst belangrijk vond.
Het gebeurde in het «Hotel des Ambassadeurs»
had op den notaris zulk een indruk gemaakt, dat
r by:
In echtheid is
k steeds vooy-
laamderTima
Vulger.s een telegram heeft de Russische
gezant te Peking de Chineescbe regeering
aangeregd, dat, indien de wanbedrijven van
i_ i i 1 -■>-
Eergisteren is de zitting van den Oosten
hij zich alles nog levendig herinnerde.
«Ik zie in mijn verbeelding nog den graaf voor
mij liggen», zeide hij. »Hij scheen inderdaad
zeer zwak te zijn, hij kon nauwelijks spreken en
bij het zetten der handteekening beefde hij zoo,
dat zijn schrift slechts even leesbaar was. Toch
dacht ik waarlijk niet, dot het zoo spoedig met
hem zou zijn afgeloopen Als student in de
rechten, had ik alleen uit voorliefde, ook wat in
de medicijnen gestudeerd, en toen ik bij het
ziekbed zat ik moet het eerlijk bekennen
was er niet een der symptomen zichtbaar van de
vreeselijke vlekziekte, waaraan hij een uur later
bezweken isDat heeft mij altijd met verbazing
vervuld.»
Beauchêne had zich goed gehouden
al te groote bevreemding
«Zou ik ook van u mogen weten
vraag het met uit nieuwsgierigheid, maar
-kind van graaf Julien
'J - zou ik ook van u
alzoo in het testament
rykschen Rijksraad geopend. De minister
president Von Körber hield een redevoering
over de neutraliteit van Oostenrijk in den
strijd, tusschen Japan en Rusland uitgebro
ken. De verhouding van Oostenrijk tot Rus
land is nog steeds zeer vriendschappelijk en
dit heeft een goede nawerking op den toe
stand in Macedonië.
De minister hoopt, dat de hervormingen
spoedig zullen worden ingevofird, en dat
dientengevolge aan de oproerige beweging
een einde zal komen en een tijdperk van
duurzame rust zal aanbreken.
Vour dit laatste is niet veel kans wan
neer do Porte voortgaat met chicanoeron te
gen elk besluit der mogendheden. Wy zien
dat nu weer in de weigering van de Porte
om de volmachten van den Italiaanschen ge
neraal De Giorgis, commandant der gendar
merie, te erkennen. Hoewel de Porte door de
mogendheden opmerkzaam gemitakt is op de
ernstige gevolgen van de weigering, het pro
gramma voor de organisatie der gendarmerie
goed te keuren, blyft de Porte toch haar
tegenstand volhouden.
Het is nu zoo erg, dat in diplomatieke
kringen wordt betoogd, dat wanneer de Porte
blyft voortgaan o<p die wyze te knibbelen
aan de bepalingen van het program van
Mürzsteg, indertijd door Rusland en Oosten
rijk het minimum van de te stellen eischen
genoemd^ een krachtiger optreden zal noodig
zyn
En dat krachtiger optreden kan alleen
verwacht worden van Oostenryk.
Maar de heer Von Körber zeide, dat de
invoering van de hervormingen in Macedo
nië het einde zal zyn van het tydperk van
onlusten en het begin van een tyd van duur
zame rust
en weriü'j’,
/eegschaiM
70)
«Maar om mij in staat te stellen van te slagen»
meend Beauchêne, «moet alles, tot nader order,
een diep geheim blijven.»
«De Normandier sloeg op tafel en schreeuwde
«Eer zal die tafel spreken, dan ik!» Jacques
Beauchêne voelde zich gerüst gesteld en verliet de
landelijke herberg.
Nagenoeg alle personen, die hij daarop onder
vroeg, lieten zich vrywel in denzelfden geest uit.
Het was het algemeen vermoeden, dat Jean zijn
broeder en zijn neef had uit den weg geruimd,
om zich te bemachtigen van het vermogen der
Kermor’s dat, na het huwelyk van Julien, zeer
aanzienlijk was geworden.
Beauchêne kwam weder te Parijs. Hij had nu
het adres van het hotel, waarin ruim vijftien jaar
geleden, Julien de Kermor met zijn zoontje was
afgestapt. Hij zocht het op.” Het hotel bestond
niet meer, maar men gaf hem toch den naam en
het adres van den vroegeren eigenaar op.
«Herinnert ge u,« vroeg hij dezen, «dat eenl
reiziger, nu vijftien jaar geleden, eens op een
wandeling zijn zoontje had verloren
«O, zeker I Zoo iets zou ik waarlijk niet ge-
SL -
Jama.>SAskold enJkt fjlau
siMifen ipoorden l’au <iii
ffflNw mjjnoen vrtf gepuf
idere vuurtuigen géi
lijn ropt de 'lust,
dan 25 wersten vjui
'egenovw den |t.
jih de golf vujiuO)
Ie het éskadéV} i
I, bet ^uri^p“draedJatterfilt|ü mot
wigheid, kMrblJkejwk fliit het
Russische Kanonnen tjjjt Wilgen te
Iven na half twee. oponUi het
jte oorlogsschip het vb ,r wer- i
id van Me kust nietje fflhnpniiejH I
r irscbip. Het gcheele^flkader draal?
de daarop by en vuurde uit me btjkboord'A
kajionnent de battery van stuurboord ble-'l
ven zwijgen. Na driemaal gepoogd te heb-'
beb, den knstbatteryen het zwijgen op te
leggen, staakten de Japansche schepen bet
vuren om 2.20 uur en stoomden in zuidelijke
richting, op een afstand van 10 myien rechts
van het eiland Askold en buiten bereik van
de kustbatteryen blijvend.
In 5| uur bad de vijand in het gehad 150
tot 200 projectielen afgeschoten. Het resul
taat van al dit schieten was zeer onbedui
dendde forten bekwamen zoo goed als geen
schade. Alleen is my bericht, dat in een
stadsgedeelte geringe schade word veroor
zaakt en eveneens in een der forten.
De stemming onder de troepen van het
garnizoen is uitmuntend.
De batterijen werden in de beste orde voor
het gevecht gereed gemaakt. Volgens rap
port van 7 Maart heeft men van uit Wla
diwostok het vyandelyk eskader opnieuw
jgezien, binnenkomende in de golf van Oes-
soeri. Het eskader bleef een tyd lang lan^s
de kust kiuisen en vertrok daarop weer zon
der een schot gelost te hebben in de richting
van Kaap Gainof en kwam na byna 4 uur
gestoomd te hebben, bij die kaap aan Te-
rngkeerende bij de reede van Pallada, ver
wijderden zich de schepen naar het zuiden.
„Nu, en hij leelt daarv^kop zeer gro »ten voet.*
„Was hij bij het aCter^B^van graaf Julien niet
te Parijs
uNeen, mijnheer... Hij was in Amerika, te
New-York, waar ik hem dan ook mijn officieel
schrijven heb toegezonden.*
En heeft hij.. onwillekeurig was er iels
spoltends in ’t geluid van Bauchêne s stem, doch
dit scheen de notaris niet op te merken en
heeft hij ook eenige pogingen gedaan, om zijn
neef weder te vinden
Hij heeft gedaan, wat hij kon, mijnheer, en ook
later een gedenksteen laten plaatsen te Pére-
Lachaise op het graf van zijn broeder.
Beauchêne wist genoog. Na den notaris v or
diens hulpvaardigheid te hebben dank gezegd,
wendde hij zich tot den geneesheer. Deze scheen
een minder goed geheugen te heziften Hij her
innerde zich wel, dat hij een tal van jaren ge
leden in het hotel des Ambassadeurs eens van
iemand die aan een besmettelijke ziekte over
leden moest zijn den dood had geconstateerd,
maar de naam was hem door het hoofd gegaan.
Ge begrijpt mijnheer, zeide hij tot Beauchêne,
dat ik mij daar ook niet lang heb opgehouden.
Men bracht mij bij een bed en daar vond ik een
man, die blijkbaar aan een smetziekte was over
leden, en ik heb toen natuurlijk gelast dien
zoo spoedig mogelijk te doen begraven.
De zoogenaame onthullingen van den
„Figaro” betreffende het beheer van minister
Pelletan hebben het ministerie van Marine
genoopt een onderzoek in te stellen ten einde
te weten te komen op welke wyze stukken,
welke de archieven niet hadden msgon ver
laten, in handen van de pers zyn geraakt.
De marine-prefect te Toulon, admiraal
Bienaimé, is door den minister opgedragen
zynerzyds het onderzoek te Toulon te leiden,
Aan het licht moet reeds zyn gekomen, dat
de persoon, die de stukken gepubliceerd heeft
egn oud afgevaardigde is, die zich sedert
eenigen tijd, met nog onbekende middelen,
aan onderzoekingen wijdt Hy zou reeds een
aantal belangrijke documenten hebben ont
dekt, welke zonder verwyl zouden worden
bekend gemaakt
In 4ën opzicht is er een groote consequen
tie waar te nemen in de berichten uit Oost-
Aziëzy blyven elkaar voortdurend tegen-
sprekèn Of zy van Russischen, Japanschen
of Engetechen oorsprong zyn, do tegenspraak
blyft jaiet nit. i
Zoö;- bevatten de Engelsche bladen verle
den tfeek een merkwaardig verhaal over een
beschieting van Port Arthur door de Japan
ners, ‘jvaarbij de jajitsto overblijfselen van
Jietgew eertyds d,e(Russische vloot was, zou
den vernietigd zyn. Dit verhaal is van Ja-
pan.scllè zyde niet bevestigd, van Bmssische
beslist,Tegengesproken.
De iJussiscbe berichten, melding makende
van d« beschieting van Wla’diwostok, zeggen
i dat defze kort en zonder resultaat wasdo
Engelkphe blfiden melden dat de Japanners
Wladrwostok een geheelen dag hebben be-
sc|iulei en groote schade hebben aangericht.
Dè Riksen, beweren het vuur der Japanners
niet té heftben beahtwoord; volgens de En-
■gelsche berichten jjyn twee Japansche krui
sers (wor Russische granaten in den grond
geboord.
Wap te gelooven Men weet het niet meer.
En daarom maken wy onder voorbehoud
melding van de drie berichten uit Engel
sche brondat de Russen Port Arthur en
Moekden zouden ontruimen en zich op Char-
bin zouden terugtrekken;
dat het krjjisers-eskader uit Wladiwostok
onder'kapitein Rcitzenstein door de Japan
ners vernield of buit gemaakt zou zyn
en dat de Russen Korea hebbeu ontruimd,
en dat slechts enkele patrouilles bezuiden de
Yaloe en de Toemen zich bev nden.
Elk dezer berichten is mogelyk: maar de
tegenspraak ervan zal zich wel niet laten
wachten.
De Standard verneemt uit Sjanghai, dat
volgens berichten van de Chineescbe ambte
naren in Moekden admiraal Alexejef zich
gereed maakt Moekden te verlaten en naar
Charbin te gaan, nadat hij te vergeefs den
Tartaarschen generaal last gegeven had het
Chineescbe garnizoen van Moekden te ont
binden.
De Daily Chronicle ontvangt uit Sjanghai
.het bericht dat de Russische commandant
te Panyang eergister den Chineeschen gene
raal Iseng chi verzocht zyn Chineescbe troe
pen terug te trekken. Iseng-chi weigerde.
De Russische troepen uit Port Arthur
trekken in noordelijke richting terug naar
Tashukiro.
bereden bandieten, die telegraaflijnen door-
Jsnyden en Öe Mandsjoeryschen spoorweg
vernielen, niet ophouden, China’s onzijdigheid
niet langer zal worden erkend. En tegelijk
daarop volgt een telegraphische mededeeling
uit TsfyFoe, dat de Tsjoengoezcnbenden in
Mandsjoerye snel in aantal toenemen en met
succes afzonderlijke Russische troep afdee-
lingen aanvallen en telegraaflijnen en den
spoorwèg verwoesten. De bedreiging van
Rusland wordt dus dadelijk eithstiger nu bet
gevaar voor vyandelyke hanaelingqn door
Chineescbe onderdanen in het door hem be
zette $jeel van Mail'dsjoerye toenemend
schynt.
De vraag! is of Rusland in het schenden
aer' onzijdigheid door/Ghiny^niet een wel-
.kome aanleiding zou Tindeij pm China ter
p verantwoording tp roepen? men zou dit
kunnen! afleiden uit het feit, flat de- Japan-
teche Regeering zich erg drtflk maakt, over
bet handhaven der Chinpescljp onzydigheid
en opkomf tegey de blijkbaren pogingen van
jKusland om deze te schenden.
I, Uit Tokio meldt Latfan, dat men di|iar{|zeer
ontevreden is, dat Rusland zichmiet houdt aan
het handhaven der Chineesche neutraliteit,
/met name niet in het gebied westelyk van
de Liaorrvier, dat onlangs door de Ruasen aan
China terujgegeven was. Japan herinnert,
zegt dezelfde berichtgever, dat het, toen het
dadelijk op de nota’s der gezanten van de
Ver. Staten en Duitschland is ingegaan, aan
de mogendheden verzekerd heeft dat het
China’s onzijdigheid zoo lang zou ontzien
als Rusland hetzelfde deed.
Nu beweert echter Japan, dat Rusland
China intimideert en verhindert dat Chi
neesche troepen noordelijk van Sjan-Hai-
Kwan ter bescherming der grenzen en van
de keizerlijke graven vooruitgeschoven wor
den. Wanneer Rusland blijkbaar in onzijdige
gebieden wil binnenvallen, moet Japan zich
het recht voorbehouden hetzelfde te doen.
Voor Japan zou dit van veel voordeel zyn,
grooter dan een inval op Chineesch gebied
voor Rusland. De houding van dezen laatste
i in deze aangelegenheid evenals bij de „Mand-
sjoer”-quaestie in de haven van Sjanghai doet
in Tokio den heimelyken wensch ontstaan, dat
i China in verlegenheid gebracht mocht worden,
door het bijvoorbeeld te noodzaken zyn on
zijdigheid te schenden en zich daardoor in
j verdere diplomatieke verwikkelingen te be
geven. De onbekwaamheid der Chineesche
regeering om haar gebied krachtdadig te
I verdedigen wordt in Tokio als een feit be
schouwd, men overweegt daar, volgens Laffan
de wenschelykheid van een overeenkomst
tusschen China en Japan.
.‘ten I Gij bedoeld den graai
welke ziekte hij over-
jj.(ftnirafil Alexejef $eeft nog het volgeide
am jian den Tsiar gezonden, dat uwer
derlw'den g4eft «’er de laatste besc^ie-
ar. iftVJadiwosJtofi i|i
en half twaqlr ’s morg^ife (8 Maart)
ie het vyandelyk eskadm om het ei-
‘piarop zylL beide krui-
dit eilaniyuchter. Na
-r„ gemaakt tè IjMiben, kioom-
--- -ézUienJük op in
kg van [dcigolf vaftwOeBjoeri, in
1 3[qelli Mstu,id
Jlo kj»st vi r-
pfsbew en de
lö^sdhri aftngeko-
iw de «elfde.jstygor-
Ittedlattei
ilZIJN
ter”,
117.
oie collectie
en een niet
aan den dag gelegd,
mogen weten o, ik
.-—maar alleen
o /agieri
omdat ik het vermiste kind
meen op het spoor te zijn
mogen weten, wat er alzoo
stond.»
»Wel zeker, dat behoeft nu niet meer te wor
den geheim gehouden.»
De man van de wet liet zich een oud dossier
brengen en las daaruit den inhoud voor van het
testament, dat onze lezers bekend is
«Weet u ook, mijnheer, vroeg Beauchêne daarop,
»of vóór mij iemand het spoor »an het vermiste
kind meende te hebben ontdekt
«Neen, daarvan heb ik nooit iets gehoord.»
«Dan is het geheele fortuin aan den broer van
graaf Julien gekomen, niet waar
