F
pe
J. VERGEER.
ÏS.
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken
DE VBRBORGEN SCHAT.
Dinsdag 12 April 1904.
TIEN
1 I
Bulteulandsch Overzicht.
a d
FEI]1LLE1O1\
!i
RN,
coupe.
O
in
43ste Jaargang.
-
No. 9389.
tr
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des inidd.
P. Fluhrer en
a
b
aitoefenfn.
w«iJke
Ier reap.
V
haftbnal
tMoa
k
Wordt vervolgd,)
I
Confectie-
volkomen
H. M. G. de
Sprnjjt en M.
Man te Oleh-
brteatl»
ter van
>ten werk.
voor het a.s.
DAMES- en
SCHOENEN
n d.
telmina Geer-
benl en A. M.
C. Kroysbeer
nna Cbriatina
ibnizen en M.
GOlimiE COIRANTT
Telefoon Ho. si. i
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijk
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs pef drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nominers VIJF CENTEN.
Voor de verkiezing voor een
d van den Gemeenteraad in het
2e District, bevelen wij de kiezers
aan de Heer
amfMiuziji)
30.
Kleiweggteeg
4 la Nature”,
de gerolgtrek-
«cltryver der
Ier „Goudsche
ran ’t Fransch
is voor ’t
ƒ0 betreft alleen het gedeelte beneden Wids-
joe. Noordelijk daarvan noemen de Chineezen
de rivier Tatsjiang of Groote Rivier. In het
Koreaansch heet zij Amnok Gang (gang=
rivier). Tegenover Widsjoe wordt do stroom
gesplitst door twee eilanden. De oevers zijn
zeer laag en, b|j eb, komt een breed zandig
strand bloot. Het gety-vorschil bedraagt
sc^ms 30 voet.
Van .1 Maart tot April gaat het overste
ken zeer moeilijkdaarna alleen wanneer
bet dryfijs verdwenen is. En dan blijft oen
tijd lang het water nog zoo kond, dat zelfs
de kozakken, hoe gehard ook hunne paarden
zy»2 ze niet s, oedig zullen dwingen er over
te zwemmen. Des te eer zullen de Japanners
wier paarden veel zwakker zyn, daarvoor
terugschrikken on wachten met den overtocht
tot het water warmer is, tenzjj ztf, gelijk in
1894, uit Ping-jang over land pontons hebben
ahngevoord.
Doch dan beginnen de moeilijkheden eerst.
De heuvels tusschen Antoeng en Tsjin tsion-
tsjeng aan (Jen rechteroever kunnen, volgens
bevoegde beoordeelaars, gemakkelijk door
een paar duizend man, die goed van alles
voorzien zijn, verdedigd worden. Het binnen
land is zeer dun bevolkt en eon invallend
leger zou hoofdzakeiyk alleen in zijn eigen
tenten .moeten overnachten. De levensmid
delen voor mensch en dier zijn scliaarach en
overvloed aan brandstof heeft men er even
min. Kunnen echter do Japanners met kleine
kanonneerbooten, uit zee, de rivier opvaren
die ongeveer 50 mijlen ver bevaarbaar is,
en zich in den boschrijken omtrek van de
Tatoengkan, west van de monding, van
brandstof voorzien (waartoe zij echter eerst
de Russen vandaar zullen moeten verdrijven)
dan zullen zy aan deze bezwaren veel ge-
makkelyker het hoofd kunnen bieden.
Van den rechteroever loopen vrij goede
wegen naar Feng hoeang tsjeng, Moekden,
en verderop naar Nioetsjwang. Ook wordt
Feng-hoean-tsjeng door een goeden weg
verbonden met Takoe-sjan aan dè baai van
Korea, hetgeen eenige waarschijnlijkheid gaf
aan de onlangs verspreide geruchten van
een Japansche landing aan de baai en een
daarop gevolgd gevecht in eerstgenoemde
plaats. Transportmiddelen zyn er te Ta-
koesjan in overvloed en de* Japanners zyn
in deze streken zoo goed tGuis als in hun
eigen land.
iageman, wed.
Bakker, 50 j.
I. van Es, 76
Het oversteken van de Jaloe zal voor een
Japansch leger geen kleinigheid zyn. De
mouding is, hoewel niet zoo breed als de
meeste kaarten aangeven, wyd en dikwijls
onstuimig. Op den Koreaanschen oever ligt
aan een beschutten inham Jongampo, het
veelgenoemde plaatsje waar een Russische
maatschappij oen groot boschterrein bezat,
en wier kantoren naar het heet door de
Japanners dezer dagen vernield zyn.
Den naam Jaloe, of „gevorkte wegen”,
hebben de Chineezen aan de rivier gegeven
De Fransche minister-president is onmid-
dellyk op de mededeeling in de „Figaro”
over het bezoek van Dolcussé op het Vati-
caan, tijdens het verbljjf van president
Loubet te Rome, ingegaan, en heeft in den
scherpsten vorm het geheole verhaal ontkend.
Een mededeeling van Havas, aan de Fran-
sche bladen verzonden, zegt
„De president van den ministerraad mach
tigt ons tot de verklaring, dat er volstrekt
niets juist is in de mededeeling van een der
ochtendbladen, betreffende de mogelijkheid
van een bezoek van den minister van bui-
chtend,
Dwdw. dr.
8.
links van zich vyf vyandelyke torpedoboolen
en in de verte groote schepen. De „Ssilny”
schoot nn als een pyl uit den boug op de
vyandelyke torpedobooten af en overstelpte
deze met projectielen. Na verloop van en
kele oogenblikken verdween de vyand inde
duisternis.
Intusschen vuurden de „Bobr en de „Ot-
waahny” onafgebroken op de vyandefyke
branders en de door deze nitgezette sloepen.
Op dit oogenblik bemerkte de commandant
van de „Rescbitelny” een groote stoomboot,
die naar het midden van den haveningang
stoomde.
De commandant opende onmiddel yk het
vuur op dit schip en gaf bevel torpedos te
lanceercn. Dadelyk daarop ontplofte een tor
pedo onder het vyandelyke schip, dat weldra
zor.k.
Intusschen waren de vyandelyke torpedo
booten weer verschenen en hadden zy het
gevecht met de „Ssilny” weer aanvaard.
Weldra kreeg deze Russische torpedoboot
een schot in de machine, waardoor het roer
verder weigerde. Een machinist en zes ma
frozen werden hierby gedood.
De commandant besloot nu terug te keuren
naar de binnenhaven, maar hy vreesde in
den ingang te blyven steken en deze dus te
versperren. Daarom gaf hij er de voorkeur
aan by Solotaja Gora aan den grond te loo
pen. Tevens liet hy een sloep met officieren
uitzetten, met de opdracht het vuur op de
dichtstbyzynde brandende Japansche schepen
te blnsschen.
Ook van de „Otwashny” werd een sloep
uitgezet.
Uit het telegram blijkt niet of deze offi
cieren hierin slaagden, daar direct hierop
wordt gemeld, dat op een oproep van ad
miraal Makarof een paar officieren van de
„Bobr” zich vrijwillig aanboden op de bran
ders te gaan ten einde daar de lonten te
dooven. Onder groot levensgevaar slaagden
deze officieren er in de leidingdraden der
helsche machines door te snijden en het vuur
te blnsschen.
iykate M g»
tl voor Heerea
trtchoenwtrk
Müllsr Ca
Men lette goed
Bric.—
rerk, ulaitwiM,
éMHM, Arw*M
„Temps”, blykt thans, dat de overeenkomst
vier geheel van elkander onafhankelijke ver
dragen bevat. In die verdragen worden de
visschery-quaestie in Newfoundland, de
Siameesche quaestie, do MarokkaanselCe en
de quaestie dor Hebridische eilanden ge
regeld.
Frankrijk doet afstand van het visschery-
monopolie in Newfoundland, dat het by den
vrede van Utrecht had verkregen. In ruil
daarvoor krygt Frankryk verschillende con
cessie in Afrika, tot afronding van Fransch
gebied of tot verbinding met de Fransche
kolonies onderling of met de zeo.
In Siam en op de Nieuwe Hebriden wor
den de woderzydsche belangen der beide
landen nauwkeurig uiteengezet, zonder dat
de thans bestaande toestand gewijzigd wordt.
Hot belangrijkste is echter de regeling der
Marokkanpscho quaestie. Engeland ver
klaart dat het in Marokko geen plannen
heeft, en dit land'bnder Frankryks invloed
laat. Frankryk verklaart, dat het aan de
noordkust van Marokko geen versterkingen
zal aanleggen, en dat het Engeland dertig
jaron lang volkomen handelsvrijheid in Ma
rokko zal toestaar..
In ruil hiervoor sluit Ftankryk zich aan
by de mogendheden, die deel uitmakon van
do administratie der Egyptische schuld,
waardoor de Egyptische regeerlng in staat
gesteld wordt de overschotten van den dienst
dier schuld, die reeds 250 millioon francs
bedragen, voor aangewezen uitgaven te be
stemmen. De Matin" wijst er op, dat hier
door aan de Fransche belangen in Egypte
niet het minste nadeel wordt toegebracht,
doch dat slechts een belangrijke financieels
quaestie wordt opgelost.
Door bet afsluiten van deze overeenkomst
is voor alle oorzaken van stryd tusschen
Frankryk en Engeland een oplossing gevon
den, die niet alleen strekken zal om de ver
houding tusschen de beide landen te verbe
teren, maar zeker ook om den Europeeschen
vrede op hechter grondslag te vestigen.
•Ja,» antwoordde de kolonel »het is zeker
een belangwekkende oudheid. Ik- moet hier bij
gelegenheid toch een» aan het graven.»
•Verduiveld, ja I dat zou belangwekkend kunnen
wezenDaar heb ik no9it aan gedacht,» riep de
baron»Mxar, Komaan, kolonel Rooyasrd wij
hebben geen oogenblik meer te verliezen I en
haastig liep hij de hoogte al
Een voetpad bracht hen langs de helling afwaarts
uit het ipiboonte, en nadat zy een breede, slechts
schaarsch met hW begroeide weide overgêsfoken
waren, stonden zij plotseling voor een phar zware
Normandische toren», dié zwart en somber,
echt romantisch, tegen den glorenden avondhemel
afstaken.
•Ziedaar nu I» riep )de baron »ziedaar nu
een stuk historie I Historie in steen en kalk!., fep
ja, mijn voorzaten waren groote lui in hun tijo;
en lieten zich gelden Zondag zal ik u in de kerk
hunne graven eens laten tien. Ik heb een groot
zwak voor die oude baronnen hoewel zij bij
hun leven zeker ruwe snuiters waren,..!
Zij stapten thans het eigenlijke woonhuis binnen.
Want van het oude kasteel waren nog slecht» die
twee .Normandische torens overgebleven. Slot
Uit Seoul wordt gemeld De Japansche
gezant Hayashi deelde aan het Korcaansche
ministerie van buitenlundscbe zaken mede,
dat de terugtocht der Russen overdeYaloe
een feit is en dat de Japanners de grens
streek hebben bezet. Hy verzocht de re-
geering prefecten langs den spoorweg aan
te wyzen, de aanwerving van koelies te ver
gemakkelijken en den aanleg van den spoor
weg van Seoul naar Foesan te bespoedigen.
Reuter wint uit PetersburgDé bestuur
der van het departement van financiën
Kokowzcf is benoemd tot minister van
financiën.
De commandant van het pantserschip „Cac-
saresitsi” Gregorovitsj is wegens voor den
vyand betoonden moed tot schout by-nacht
bevorderd en tevens benoemd tot comman
dant van Port-Arthur.
Honham was in Cromwell’s tijd verwoest ge
worden.
•Zoo! we zijn er,» riep de baron, terwijl hij
een zijdeur opende en zijn gapt, eenige treden op,
in een vestibule voerde, waar tal van harnassen,
zwaarden -en andere oude wapenen tegen de
wanden hingenWelkom, waarde gast, in mijn
huis!» -
De begroeting was hartclijk en de gastvrijheid
ongetwijfeld gul. Toch bekroop den kolonel, ter
wijl hij hier binnentrad, een wonderlijk popelen
dés harten. Hier toch .zou hij weder die jonge
vrouw ontmoeten, wier beeld sinds jaren niet van
hem geweken was,
»Is u 't,vader?» vroeg een lieve stem, doch
waarin vrij duidelijk de ergenis trilde eener gezonde
jonge dame, die het etensuur «r'fceraimen tijd
heeft zien verstrijken. Die stem kwapt uit den hoek
van een reeds Umelijk donker vertrek, en Harold
Rooyaard zag weder het aangezicht, dat hem in de
herinnering zoolang had vervolgd Dit was het
zelfde blakke voorhoofd, dezelfde fifre oogopslag,
dezelfde regelmaat in de trekken en kloekheid van
houding. Maar het meisjesachtige was uit haar
gelaat verdwenen; het ‘was thans het gezicht van
een vrouw, die wist wat hét leven is, en die niet
tusschen lonter rozen had gewandeld. He^ had
ook gewonnen aan verstandelijke kracht, aan
karakter. Ida van Horen wm een rijzige en sterke
vrouw, met iets slanks en zwierigs in hare be
wegingen. Zij was thads ze»-en~tw6ntig, doch
prijkte nog in den vollen bloei der jeugd, Breed
in de schouder», met prachtige armen en een
weigerende maar toch ranke leest, mocht zij een
De Fransch-Engelscbo overeenkomst, die
reeds voor een maand ongeveer werd aange-
kondigd, is Vrydag te Londen ondertcekend.
En geheel in overeenstemming met de mede-
deelingen van George de Villiers in den
toonbeeld heeten van gezonde bevalligheid.
•Kindlief», sprak nu haar vader, »ik breng e*n
gast mee onzen nieuwen buurman, kolonel
Rooyaard. Kolonel Rooyaard, laat mij u mijne
dochter voor stellen freule Van Horen.»
»Ik geloof dat wij elkaar al eens ontmoet heb
ben», zeide Harold, ietwat zenuwachtig terwijl hij
haar zijn hand toestak.
»Ja,» antwoordde Ida, »dat hebben wij ook.
Een jaar of wat geleden, op een w-inderigen na
middag Mijn hoed woei over de heg en gij raaptet
hem voor mij op
•Gij hebt een goed geheugen, freule», zeide hij,
niet weinig in zijn schik, dat zij zich het onbedui
d^nde voorval nog zoo gord herinnerde.
«Blijkbaar niet beter dan het uwe, kolonel
Rooyaard», gaf zij hem^handig terug •Wij’ zién
hier trouwens zoo weini||vreemdelingen, dat ons
geheugen op het «tuk van ontmoetingen waarlijk
niet overspannen wor'dt. Hier komt niemand en
gebeurt niets.»
Ondertusschen had de baron geWeldig aan de
bel getrokken en aan de oude dienutmeid bevel
gegeven oogenb ikke lijk op te dragen.
Zijn dochter vond het overbodig, den gast er op
voor te bereiden, dat hij niet veel bizonder» te
eten zou krijgen. Hét was zoo onaangenaam van
papa, zeide zij, dat hij haar nooit tijdig waar
schuwde, als hij een gast, aan tafel bfacht I En
dit speet haar nu meer, voefcde zij er bij, omdat
zij wel wist, dat militairen altijd bijzonder op een
goeden maaltijd gefteld waren,.
»Hoe weet gij dal, freule vroeg hij.
»O, door mijn broeder Jacobus en door de
Over den tweeden aanval met branders op
Port Arthur ontving het Russische blad
„Russ” het volgende telegram Spoedig na,
middernacht werd het stikdonker. De zoek
lichten werden druk gebruikt. Te kwartier
over tweeën hoorde, men plotseling een ka
nonschot, weldra door een tweede en derde
schot gevolgd. De vyand was gesignaleerd.
Van het pantserschip „Petropawlofsk”
ging een stoomsloep af met admiraal
Makarof, overste Agapejef en luitenant
Kedrof. Te gelykor tyd werd aan de
torpedobooten „Ssilny” en „Reschitelny" last
gegeven den vyand aan te vallen. Onmiddellyk
daarop begon de „Ssilny” te vuren en lan
ceerde deze boot een torpedo, die den boeg
van de eftrste Japansche stoomboot vernielde.
De Japansche stoomschepen waren in vollen
vaart en zy overstelpten de „Ssilny” met
projectielen uit Hotchkiss kanonnen. De
„SMlny” lanceerde een tweede torpedo.
De Japansche schepen geraakten weldra
by de kust aan den grond. Nadat luitenant
Krinizki, commandant van de „Ssilny”, de
eerste brander vernield had, bemerkte hy
lelefoo. M»
A.D V EliT E NTI EN worden geplaatst van
15 regels a 50 Centen; iedere reg-e) meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
vrienden die hij hier placht te brengen 't Is
waar ook, fkolonel Rooynard», vervolgde zij nu t
een plotseling zachter wordet) harer stem, ȟij
sjjt in Egypte geweest. Dat weet ik, omdat ik
herhoalddijk uwen naam in de oorlogsberichten
heb vermeld gevonden. Hebt «y mijn broeder daar
ontmoet
•Ik heb hem oppervlakkig gekend «eer op
pervlakkig zonder te weten, dat hij uw broetler
was. Hij was een flink officier.»
Wat hij niet seide, was, dat hij hetn ook gekend
had ais een verkwister. Misschien had Ida, met
vrouwelijke scherpzinnigheid, di| uit zijn toon
geraden Althans, zij vroeg maar hiel naar verdere
bijzonderheden.
Hij was mijn eenige breeder», hernam z:j, »cn
zjjn dobd was een zware slag voor ons Mijn vader
kan ^ich er niet over heenzetten, <fs< hoon»--
yj brak plotseling af en liet het hoofd op de hand
rusten.
Op dit oogenblik kwam de baron terug, en
noodrgde cieit kolonel uit sijn dochter naar den
ditch le geleiden
De eetzaal prijkte aan de wanden met tal van
oude familieportretten, ook met een wonderlijke
afbeelding van het slot, zooah het geweest was
voor het verwoest werd in de dagen van Cromwell
Drie malle, hooge vensters ver ichtten het
vertrek. f
