N THEE.
lEllk te letten
I
DE VERBORGEN SCHAT.
ITS.
i
Vïewtrs- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
No. 9304
21 April 1904.
B
Buiteiiliindsch Overzicht.
FEUILLETON.
330
Laarzeomagazijii
30.
t
at 103.
an
43ste Jaargang.
JIZEN
ZONEN.
Donderdag
•i f
T H 258.
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
die
'HOUTEN.
INKMAN A Zi>
IVor/ft vervolgd).
j Kleiwegsteeg
■I
neten werk.
L voor liet a.s.
IDAMES- fn
•E SCHOENEN
SO cts.75 Ct.
irs en Drogisten.
NKEIi!
Rotterdam.
ER, Apotheker
(Vesthaven 198.
even B No. 149
nns
«1 KELDER en
575.-. Dadélijk
GillINHL (1HIUVL
n'me Warande,
o van Gas- en
prcefbuajee
o <135
tot Neder-
Telefoon No. M.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijk
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nonimera V IJ F GENT EN.
ia CcÜfo»
loj.or.. -*
g. n ra d.n
naaiu dos
o. -
wereldhit
S-ui
TAX
t.
worden nfgele-
0 pakjes van tn}
in een Ned. ons
ran Nommer er.
an nevenstaand
Wet gedepo
voering van
«velende
BIJL,
BAART Lz.
De donane-commissnris te Gensan (Wön-
san) meldt, dat een sterke Russische troej
penmacht voortrekt langs den grooten zui
delijken weg, langs de oostkustde Russen
waren in de nabijheid van Songcheng, dat
bezet werd door een afzonderlijk verken-
ningskorps. De hoofdmacht bezette gisteren
Pukcheng, ongeveer 80 mijlen ten noorden
van Wöasan.
Te Erquelinnes aan de Belgisch Fransche
grens zijn Lambin, Gndefin en Boutet,diesinds
de aanslagen te Luik iu hechtenis zitten, ge
confronteerd met Philipp, die te Parijs op
verdenking van medeplichtigheid aun deze
aanslagen in verzekerde bewaring was ge
nomen.
De gevangenen werden door een groot
aantal gendarmen begeleid.
Philipp werd door elk van? vier Luil^che
het golvend bruin haar.
»Is mijn man heengegaan too begon zij.
»Ik denk het wel. Waarom vraagt ge dat zoo
•Omdat het mij anders niet zou verwonderen,
of hij stond te luisteren aan de deur
»Ge schijnt geen hoogen dunk van hem te
hebben
•Precies den dunk dien hij verdient,» zeide zij
bitter »En mijn dunk van hem komt hierop
neer, dat hij een van de slechtste menschen is in
heel Engeland
Indien hij achter de deur staat, zal hij het
wel aardig vinden dit te hooren’, zeide Costers
.Maar waarom hebt ge hem dan toch getrouwd i”
„Waarom riep zij heftig. Omdat ik als moe
derloos me sje een dronken vader hAd, die mij
sloeg en haast gebrek liet lijden Waarom Omdat
zij met hun beiden, mijn vader en hij, mij er toe
gedwongen hebben I
„En waarom wilde hij je eigenlijk Om je mooie
gezichtje f*
„Dat zeide hij, jaen dat mag er ook wel
bijgekomen zijn. Maar ik geloof dat het veel meer
was om mijn geld, volle honderd duizend gulden,
ja, die mijn arme moeder mij had nagelaten, zóó.
dat mijn vader er niet aan raken kon.... Mijn man
echter, die zich door geen huwelijksvoorwaarden,
wou laten binden, heeft er wel weg mee geweten I”
nWat heeft hij er dan mee uitgevuerd^*
„Het vergooid aan een andere vrouw te Lon
den. Ik ben er achter gekomen. Duizenden heeft
hij aan die slet verdaan I”
president treedt den 4en Maart daaraan
volgende in functie.
Voor 4e November-verkiezing worden nu
reeds de noodige toebereidselen gemaakt.
Onder de democratische candidaton behoort
de journalist William Hearstmaar diens
grootste tegenstander, de oud-senator Hill,
heeft een beweging in het leven geroepen
om den heer Parker, een der meest bekende
juristen van de Vereenigdo Staten, te can-
dideeren.
Parker is opperrechter in de „Court of
Errors and Appeals”, het hoogste gerechts
hof in den staat New York maar hy wei
gert, redevoeringen te houden, vergaderingen
by te wonen, en zelfs interviewers te ont
vangen men weet alleen dat hy democraat
is, en in den staat New-York wordt hy voor
een zeer bekwaam, en bovendien voor een
zeer eerlyk man gehouden.
Van verschillende zijden wordt nu rechter
Parker aangewezen om op de nationale de
mocratische conventie tot candidaat voor de
democratische partij te worden geprocla
meerd.
John Bryan schijnt geheel te hebben af
gedaan, vooral nadat hij reeds tweemalen
een proces verloren heeft over een erfenis-
quaestie. Een zeker heer Bennett had aan
Bryan een bedrag van 50,000 dollars, onge
veer zijn geheele vermogen vermaakt, met
voorbijgang van zijne weduwe en verdere
bloedverwanten. Het testament was door
Bryan, in zyn ambt als advocaat, zelf op
gemaakt, ondanks de bepalingen in de
Amerikaasche wet, dat in zulk een geval
de advocaat, die het testament opstelt, niet
daarin mag worden genoemd als erfgenaam.
Om dit te voorkomen, stond in het testament:
„Ik vermaak hierbij 50,000 dollars voor hot
doel dat nader wordt omschreven in een
verzegeld schrijven, hieraan toegevoegd”,
Die brief bevatte de bepaling, dat Bryan
het bedrag ontvangen zou voor de propaganda
voor hot bimetallisme
De rechtbanken hebben nu reeds twee
malen beslist, dat dit een poging tot wets
ontduiking is, en Bryan heeft daardoor veel
van zyn populariteit verloren.
elk gekookt
)k voor d*-
eelepel» van
olate) Ah
geval van
gebruiken.
oMa H.
Het telegram van gisterenmiddag betref
fende een beweging van transportschepen
in de baai van Korea moest vermoedelijk
doen gelooven, dat de aanval op Port Arthur
slechts lot dekking diende van een landing
ir. de buurt van Tukoesjan.
In overeenstemming hiermede werd n 1.
uit Petersburg aan de „Ind. Beige” geseind,
dat het plan was, troepen te ontschepen te
Tsjeng tai-tse, twintig mijlen Z.-West van
Takoesjan. Deze troepen moesten de Russen
dwingen, Port Arthur te ontruimen en
noordwaarts terug te trekken.
In een Reuter-telegram, dat denkelijk op
reis verminkt is, werd gesproken van be
stemming „naar” Ping-jang; leest men af
komstig „van” Ping-jang; dan heeft het
meer zin. In het telegram aan de „Ind.
Beige” wordt gezegd, dat het doel van het
landingsleger o.a. was den spoorweg te ver-*
nielen en „een vereeniging der Russische
troepen op het schiereiland Liautong met de
hoofdmacht te Liau-jang, Moekden en Karbin
te beletten” iets wat geheel en al onzin
is, indien tegelijk een ontruiming van Port
Arthur beoogd werd, daar de Russen als zy
die vesting verlaten juist niet anders dan
noordwaarts naar Liau-jang, enz. kannen
gaan.
De landing zon overal: te Tsjeng-taiJ.se, te
Ta-sjwang-ho en nog een derde plaatrafPit-
sewo?) zijn afgeslagen.
i)
Zijn knecht Georg is zooeven hier geweest met
een uit-noodiging en ik denk er dus heen te gaan.
Gij kunt wel begrijpen wat er ter sprake zal
worden gebracht Maar natuurlijk zal ik den ouden
heer moeten zeggen, dat de dagen van het borgen
voorbij zijn.
•Doe dat nog maar niet
Heel goed, mijnheer Costers Maar nu wilde
ik u iets vragen Ik moet met mijn wagentje naar
den baron. Maar nu wil ook mijn vrouw van
middag naar het slot. Nu wilde ik u vragen of zij
niet met u zou kunnen meerijden.
•O ja,» antwoordde Eduard, «namelijk als
mevrouw Quest er niets tegen heeft. M’sschien
gaat zy liever niet met mij alleen uit rijden.»
•Van dergelijke gemoedsbezwaren heb ik nooit
veel bij haar bemerkt», zeide de heer Quest droog
jes- »Maar wij kunnen ons op dit punt zekerheid
verschaffen. Ik moet even naar huis, vóór ik de
vergadering van kerkvoogden ga bijwonen
Wilt gij met mij meegaan, dan kunnen wij het
haar vragen
•O ja», antwoordde de heer Costers; »ik heb
niets bijzonders te doen.»
En zoo, nadat de heer Quest nog het een en
Het is geenszins ónmogelijk, dat in de baai
van Korea een landing beproefd werd, hoewel
het gerucht daarvan nu reedt zoo dikwijls
verspreid -is, dat wy er ook in verband
met do slordige opstelling van het telegram
voorshands niet veel van gelooven. Een
soortgelijk bericht, ditmaal echter uit En-
gelsche bron, vermeldt bet verschijnen van
een Japansch eskader, transportschepen be
geleidende, aan de westkust van Liautong,
bij Foetsjoe en Kaïping. „Ziet ge wel”, roept
een belangstellend toeschouwer, „toea de
pogingen aan de oostkust mislukte, heeft
admiraal Togo het aan do westkust beproefd.’*
Doch bier vergeet hy dat Takoesjin en
Foetsjoe 200 Eng. mylen van elkaar liggen,
een afstand, dien negen transportschepen
niet maar in een wip kunnen afleggen.
In hel Vilajel Adrianopel is een aanvang
gemaakt met de invrijheidstelling dergeam
nestieerde Bulgaren. De in vrijheid gestelden'
moeten den eed van trouw afleggen en wor
den niet onder politietoezicht geplaatst.
LJ. Vrydag is de Bulgaarsche diplomatieke
agent te Konstantinopel, Nutsjowitsi, door den
Sultan in audiëntie ontvangen. Natsjowitsj
sprak de hoop uit, dat de tyd van misver
standen tnsschen Turkye en Bulgarije voorbij
was. De Sultan gaf, van zyn kant, de ver
zekering van zyn voortdurende welwillende
gezindheid ten opzichte van vorst Ferdinand
en het Bulgaarsche volk. De audiëntie droeg
het karakter van oprechte hartelijkheid.
Ook de Italiaansche generaal De Giorgis,
de opperbevelhebber en hervormer van de
Macedonische gendarmerie, werd door den
Grooten Heer ontvangen. Deze audiëntie
droeg oen zeer eigenaardig karakter. Do
Giorgis werd in zyn qualiteit van Turksch
Pasja by den Sultan toegelatengeen der
leden van de Italiaansche ambassade verge
zelde den generaal.
De Sultan was een en al vriendelijkheid,
on gaf uiting aan zyn vast vertrouwen in de
Giorgis trouwe plichtsbetrachting.
Het mag hier als eon kleine, doch tevens
veelbete'ckende bijzonderheid worden aange
stipt, dat De Giorgis en de hem toegevoegde
Italiaansche officieren de „fez” zullen dragen.
Zy zullen dus, ook naar aiterlyk, als Turksche
militairen dienen op te treden.
De nota, die de Russische gezant te
Washington aan den Amerikaansclien staats
secretaris Hay overhandigde, en waarin
feitelyk het gebruik van toestellen voor draad-
looze telegrafie in de zóne der Russische
operaties verboden wordt, zal zeker aanlei
ding geven tot breedvoerige besprekingen.
De belangrijkste zinsnede in die nota luidt
„In geval neutrale schepen correspondenten
aan boord hebben, die in staat zyn door middel
van verbeterde toestellen, die niet in de
tegenwoordige overeenkomsten genoemd zyn,
berichten aan den Wyacd over te zenden,
zullen deze correspondentenbeschouwd
worden als spionnen
t De vraag rystof Rusland gerechtigd is
die correspondenten als spionnen te be
schouwen, wanneer op geen enkele wyzo
bewezen is, dat zy van hun vei beterde toe
stellen gebruik maakten om aan de Japanners
berichten la zenden
Zoolang deze quuestitt niet door een inter
nationale conferentie is uitgemaakt, heeft’
Rusland ongetwijfeld het recht voorgaarden
te stellen aan do correspondenten van vreemde
bladen, voor de vergunning om de bewegingen
van s de Russische legers of de Russische
vloot te volgen. Van wolken aard
voorwaarden zijn, staat alleen ter beoor-
dealing van Rusland, en wie
die voorwaarden niet wil onderwerpen
moet daarvan do gevolgen afwachten Een
andere vraag is het, of Rusland verstandig
handelt, door de pers in hare bewegingen te
belemmeren, en door een nieuwe uitvinding,
als de draadloozo telegrafie, tp beschouwen
en te behandelen als oorlogscontrabande.
Wat het eerste betreft heeft Rusland zeker
gocn reden om zich dankbaar te toonen aan
de pers, of om de Engelsche bladen ter wille
te zijnde Times, wiens boot de eenige is
die voorloopig onder do bepalingen van dit
verbod valt, is zeker wel een der bladen
geweest, die Japan het meest tot den oorlog
hebben aangezet.
Rusland is dus volkomen in zyn recht,
wanneer het poogt de dagbladcorresponden
ten zooveel mogelyk uit de buurt van het
oorlogsterrein te houdenmaar is het nu
wel noodig ze als spionnen te behandelen
De Newyork Tribune wyst er op, dat
neutrale correspondenten steeds de voor
schriften voor de neutralen hebben nage-
volgd, en nooit misbruik gemaakt hebben
van de hun verleende faciliteiten om spion
nendienst te verrichten.
Eergisteren is de democratische conventie
van den staat New-York bijeengekomenen
op de agenda stond ook de nominatie van
een candidaat voor de betrekking van pre
sident der Vereenigde Staten. Roosevelt
toch moet in 1905 aftredende verkiezing
voor een president heeft te gelyk met de
verkiezing voor het Congres plaats op den
eersten Maandag in November. De nieuwe
Eduard Costers de kamer binnen en gaf haar de
hand, die zij koeltjes genoeg aannam.
•Gij komt vroeg op bezoek, mijnheer Costers,»
begon zij.
•Ja,» zeide haar echtgenoot, >maar dat is nu
eens mijn schuld. Wij komen u namelijk vragen
of ge er niets tegen hebt, met mijnheer Costers in
zijn rijtuig naar Honham te rijden.» En hij zette
haar het geval uiteen.
>0, waarom niet?» antwoordde zij, met mees
terlijk geveinsde onverschilligheid, »als het niet
andeis kan. Maar dan deed mijnheer Costers
beter, nu hij toch eenmaal hier is, met hier te
blijven koffiedrinken Niet waar
•Met alle genoegen,» zeide Eduard.
Best! dat is in orde,» zeide de heer Quest.
•Maar nu heb ik ook geen oogenblik meer te
verliezén, als ik mijn vergadering niet verzuimen
wil.»
Met deze woorden groette hij en was verdwenen.
Mevrouw Quest wachtte tot de deur gesloten
was, zette zich toen in een lagen armstoel, leunde
achterover, en richtte op Eduard Costers gelaat
een langen, onderzoekenden blik. En ook hij keek
haar aan, met half onwillige bewondering voor
haar schoonheid Zij was klein, en poezel haast
tot dikheid, maar dit deed aan haar bevalligheid
weinig afbreuk. Zij bezat de fijnst en fraaist denk
bare handjes en voetjes Haar grootste bekoorlijk
heid lag echter in haar gezicht, dat bijna kinder
lijk was van vorm, en zoo frisch als een mosroos.
Haar tint was buitengewoon blank. Het eenige
donkere aan haar waren de violetblauwe oogen,
<Jje baast zwart leken bij het witte voorhoofd en
Officieele berichten uit Seoel van 12 dezer
melden, dat bet Japansche leger in Korea
verdeeld is ia een expedilie-leger en een be-
zettings-leger. Het eerste is 45000 man en
rukt op naar den Yaloe het andere beslaat
uil 15000 reservisten, die op de meest afdoen
de wijze de verbinding voorbereidt.
Het hoofdkwartier is te Seoul gevestigd,
waar een garnizoen vau 4000 man ligt
het hoofdkwartier voor do transporten is te
Tsjemoelpo. Het aanloggen van spoorwegen
gaat snel voort. Het eiland Kojedo wordt
versterkt.
zich aan
Telefoon No. 1S2
A D V ER TENTIEN worden geplaatst van
1—5 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naai plaatsruimte.
ander beredderd had met zijn klerken, verlieten
zij samen het kantoor en begaven zich naar des
procureurs woning.
Het oude woonhuis van den heer Quest stond
midden in de stad, aan de markt, maar had een
zeer fraaien bloementuin en daarin ook een raket-
baan, welk een en ander mevrouw Quest (naar
zij verklaarde) bijna voor het gears van het
buitenleven schadeloos stelde.
Gevolgd door Eduard Costers, schreed de heer
des huizes door een langen gang naar de tuin
kamer, waar hij wist dat zijn echtgenoote in den
regel te vinden was Inderdaad vergiste hij zich
hierin ook ditmaal weder niet. Een kleine dame
in het zwart, stond, met de handen op den rug
door een der glazen deuren van het behaaglijke,
zelfs weelderig gemeubelde vertrek naar buiten te
staren. Zoodra zij de binnendeur hoorde openen,
keerde zij zich snel om. en heel haar fijn, bekoor
lijk gelaat lichtte op als een bloem in een zonne
straal, de lippen openden zich, en een diep en
zalig licht blonk in hare violette oogen. Maar
toen was het merkwaardig te zien, hoe eensklaps,
toen haar Wik op haar man viel, de uitdrukking
van opgetogenheid plaats maakte voor een van
weersin, en hoe datzelfde gezichtje, dat daareven
nog straalde van licht, opeens zoo koud en hard
was geworden als een November-hemel.
De heer Quest, die alles zag, zag ook dit en
glimlachte bitter
•Maak je niet bezorgd, Bella,» sprak hij zacht
»Ik heb mijnheer Costers meegebracht.»
Zij kleurde tot haar oogen, en haar borst begon
te hijgen’, doch vóór zij antwoorden kon, trad
