:ver
:tjis
DE VERBORGEN SCHAT.
n
N.
kooping
L
Mewws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken,
I(W,
5 Mei 1004.
No. 9406.
43ste Jaargang.
Bllllrnliiiidsrii UmtzIcIiI.
I
FEU1LLETOX.
n
ijs Haar
meer
I»,
't
r
H
Donderdag
cht,
✓KENNISGEVING.
van
1,
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des niidd.
i
n afslag worden
t
igen 2 Jnni 1904.
i,
itaris KOEMAN
■•y
u
GOUDA.
IOUTEN.
PW
,’KMAN Zs
i
eiiwe lomlon
de grijze haren
nen, maakt bet
t het nitvallen
Let hoofd weg.
London.
per flacon.
)AAL M 9, bij
igd een ijverig
AGENT op te
n Goud, Zilver
voor de Onder-
irnhera.
OUDE
IAMMER
riet
rCAP.
ven B No. 149
i KELDER en
75.—. Dadeljjk
wimie coiiinr
nar by
’EttS Jz.
van echtheid ie
:udrffcnds voor-
1904, des middags
s „HARMONIE"
ten overstaan
'estigden
EMAN,
jn bij de betaling
34bis van perceel
1 October 1904,
tober 1904 voor
Telefoon So. M2
A D V ERTEN T I E N worden geplaatst
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
rek'toon lï». Sï.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijk
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is f 1.25, franco per
post, 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
king zijnde
lüffl
\ELLE.,
ONZAGERIJ en
met gunstig
staande en
het hier in my is (zij wees op baar borst), dan
zou je alles begrijpen I»
Maar nauwelijks had zij die woorden over de
lippen, of hij was al weg. Zij luisterde naar zijn
z'ch verwijderenden voetstap en liet zich toen in
een stoel vallen, met het aangezicht in de han
den »Ik zal hem verliezen jammerde zij
zacht. »Ja, ja 1 hij geeft om Ida reeds veel meer
dan om mij en het eind zal wezen dat hij zich
van mij losmaakt en haar trouwtO dan ik
dood of hij dood I»
»Een halt uur later kwam de heer Quest
thuis.»
•Waar is Costers vroeg hij.
•Naar Londen. Zyn vader heeft een aanval vah
beroerte gehad.» f
•Zoo zoo!» zeide Quest. »Nu, als de oude heer
sterft, dan wordt je vriend een van de rijkste
heeren in Engeland.»
•Des te beter voor hem Geld is een groote
zegen. Het behoedt iemand voor veel.»
•Ja,» zeide de heer Quest met nadruk,zooveel
te beter voor hem, en voor allen die met hem te
doen hebben Waaroip heb je geschreid Omdat
Costers is heengegaan Of heb je ruzie met hem
gehad
•Hoe weet je dat ik geschreid heb? In elk
geval is dat mijn zaak Mijn tranen ten minste
behooren mij toe.»
Nu nu, schrei zooveel je wiltHet zal voor
Costers een geluk wezen, indien zijn vader nu
sterftwant hij heett juist op het oogenblik geld
noodig.»
•Waarvoor
Het Telegraafagentschap meldt uit Porth-
ArthurOm een uur des nachts werden vyf
Japansche torpedobooten opgemerkt. Onrnid-
delyk werd tegen deze door de kustbatterjjen
en van de oorlogsschepen „Giljak”, „Grem
jaksjtsi” en „Olwasjni” het vuur geopend.
De torpedobooten werden gedwongen in
volle zee terug te keeren. Daarop werden
aan den horizon Japansche schepen opge-
merkt, die van het Zuiden kwamen. Aan
het hoofd stoomde een schip, bestemd om
De Japansche'legatie deelt het volgend
rapport mede van generaal Koeroki, te Tokio
weerstand en bracht ons nog een verlies
van 300 man toe. De vijand vocht tot hof
einde met grooten moed. Eindelijk echter
lieschen twee van zyn batteryen, na het
verlies ^ac de meeste manschappen en paar
den, de witte vlag en gaven zy zich over.
De officieren onder de gevangenen ver
klaarden dat generaal Kashtalinsky en de
commandanten van het elfde en twaalfde
regiment infanterie gesneuveld waren, ter
wijl nog vele andere hoofdofficieren waren
gedood of gewond. Een aantal vluchtelin
gen keerde later terng en gaf zich gevangen.
Het totaal cyfer der gevangenen bedraagt
30 officieren en 300 onderofficieren en man
schappen.
De vertegenwoordiging van Elzass-Lotha-
ringen verklaarde in het vorige jaar de
voorwaarden, door de regeering van Baden
gesteld voor de medewerking aan do regn-
larisatie van den Boven-Ryn voor onaanne
melijk en droeg aan de regeering van het
Ryksland op, haar het ontwerp van een
Rijnkanaal voor te leggen.
Ter uitvoering dezer opdracht heeft de
Regeering van het Ryksland Maandag aan
de vertegenwoordiging de plannen voor het
Rijnkanaal toegezonden.
In dit plan worden de kosten voor den
aanleg van een karaal van Straatsburg naar
Lauterburg op 22 Millioen Mark berekend,
en die voor den zytak naar Maximiliansan
op 25 J millioen, naar Sondernheim op 30
millioen Mark.
De Regeering verklaarde zich voor den
aanleg van het kanaal tot Sondernheim.
De commissie uit de vertegenwoordiging
had in haar opdracht de stelling uitgespro
ken, dat in beginsel de aanleg van kanalen
voor rekening zou komen van den .staat,
niet van particulieren. De Regeering maakt
echter den aanleg van het kanaal afhanke
lijk van het toestaan van kanaalgelden door
de vertegenwoordiging van het Ryksland, en
van het geven van bijdragen door de belang
hebbenden.
Toch heeft de commissie uit de vértegen-
woordiging een motie aangenomen, waarin
zjj der Regeering van hetRijksl^ud verzoekt
om met de Beiersche Regeering in overleg te
treden over de vraag, onder welke voorwaar
den Beieren bereid is den aanleg van het
kanaal van Straatsburg naar Sondernheim,
dat van Lauterburg af over het gebied van
de Paltz zou loepen, toe te staan.
Al heeft dus de Regeering van het Rijks-
land by het opmaken van haar plannen niet
volkomen rekening gehouden met de won-
schen der vertegenwoordiging, zoo schijnt
deze toch bereid, wanneer de Beiersche Re
geering aannemelijke voorwaarden stelt, om
de plannen voor het kanaal van Straatsburg
naar Sondernheim goed te keuren.
Aan de „Lokalanzelger” wordt uit parle
mentaire kringen medegedeeld, dat als ver
dere versterkingen naar Zaid-West-Afrika
zuilen worden gezonden 500 bereden en 500
onbereden manschappen, twee rijdende veld-
batteryen mot de noodige manschappen, be
nevens 150 man voor de versterking van do
kolonie. In bet geheel zal de sterkte van
het transport 1500 man bedragen.
De „Nordd. Allg. Ztg.” meldt, dat de
keizer op het paleis den rykskanrelier ont
ving, den chef van den gcneralen staf
den, en altijd en overal vervolgt mij die oude,
onbegrijpelijke dwaasheid en drukt mij weder neer,
en bij den hemel ik geloof dat zij nog
eindigen zal met mij in het verderf te
storten
Met een zucht schreef hij op een stuk papier
„Ik heb u schrijven ontvangen en zal morgen oi
overmorgen bij u komen.'' Dit briefje adresseerde
hij s „Mevrouw d’Aubigné, Ruperstraat, London”,
sloot het en stak het bij zich
Eerst daarna las hij den dertigen brief van den
baron, die hem mededeeling deed van de schik
king, met den heer Eduard Costers getroffen en
hem verdocht dienovereenkomstig de noodige stuk
ken op te maken.
Voor Harold Rooyaard en Ida van Horen brak
er thans een tijdperk aan, zeldzaam in het leven
van volwassen menschen een tijdperk van rust,
van vrede, van betrekkelijk geluk.
Het was zomer. Dag aan dag, als het weder
het toeliet, gingen die twee samen uit schilderen
en kibbelden samen recht vriendschappelijk over
hun verschillende inzichten omtrent de edele kunst
van het penseel en openbaarden elkander hunne
gedachten, hun karakter en hun even en leerden
elkander kennen en waarderren.
Van lieverlede werd het den kolonel dan dui
delijk, hoe zorgvol en vreugdeloos en eenzaam het
leven van dit edele meisj?, sinds jaren al onder
den indruk van steeds toenemende geldelijke
moeielijk heden was geweest.
Wordt vervolgd.)
er Sectie C Nr.
mtiaren, en zulks
chlnerieën en
happen.
naast het vorige
14 en 84bis, met
rachter, verdere
Kadaster Sectie
1, groot 8 Aren,
Inrichtingen welke gevaar, schade of
HINDER KUNNEN VEROORZAKEN.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
Gouda,
Gelet op de artt. 6 en 7 der Hinderwet
Brengen ter algemeene kennis, dat op de Secre
tarie ter visie is gelegd een verzoek met Bijlagen
van P. van Schenderen te Gouda, om vergunning
tot oprichting eener Kuiperij in het perceel ge
legen aan de Xazarussteeg, wijk O No 533
kadastraal bekend sectie 1) No 1043.
Dat op Dinsdag den 17 Mei 1904, des namid
dags ten i.’/, ure, op het Raadhuis gelegenheid
is om bezwaren tegen de gevraagde vergunning
in' te brengen en dat gedurende drie dagen vóór
dien dag op de Secretarie der Gemeente van de
ter zake ingekomen schrifturen kan worden kennis
genomen.
GOUDA, den 3 Mei 1904.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
R L. MARTENS.
De Secretaris,
BROUWER.
den haveningang te versporren. Dit werd in
den grond geboord. Tegen twee uur nader
den nog twee van zulke schepen, die even
eens in den grond werden geboord, terwyl
eon half uur later weder vier schepen na
derden. Hiervan kwamen drie op Russische
myneii terecht. Twee der schepen zonken
onmiddellyk, het andere en het ongedeerd
gebleken schip werden daarop door het vuur
der baiteryen tot zinken gebracht. De „As
kold” nam aan het gevecht deel. Te 2 uur 4Q
verschenen weder drie Japansche branders.
Een van deze zonk op een myn, een tweede
zonk aan de kust, de derde ging door hot
Russische vuur' verloren.
In het begin van don stryd begaf adini
raai Alexejef zich met den chef van den
staf en met een vlag officier van dezen staf
met een sloep van de „Sebastopol” aan boord
van de „Olwasjni”.
Met reuzenmoed hebben de Russen vyf
dagen gestreden aan de Yaloe, om den Ja
panners den overtocht te beletten. Doch
tegen de overmacht der Japanners waren zy
niet bestand. Het blykt, dat Koeropatkine
de Yaloe wel wilde verdedigen, maar dat hy
de spoorweglyn van Nioetsjwang naar Meuk-
den belangryker achtende, zyn hoofdmacht
aan die lyn verzamelde, en slechts een stq,rku
voorhoede aan de Koreaansche grensrivier
had om de Japanners zoo lang mogelyk op
te h'ouden.
Deze Russische afdqeling, die volgens dy
Japansche berichten 30.000 man sterk was;
bad stelling genomen aan beide oevers van
de Iho, een rechterzyrivier van de Yaloe,
met den rechtervleugel aangeleund tegen
Kioelientsjeng. De stad Antoeng was door
do Russen eveneens bezet en versterkt.
De Japanners brachten,, na een driedaag-
schen artilleriestryd, en na de eilanden die
in den Yaloe-mond liggen te hebben genomen,
drie divisiën in het gevechtde garde, de
2e en de 12e divisie.
Door een omtrekkende beweging viel de
12e Japansche divisie den rechtervleugel
der Russen by Kioelientsjeng aan, terwyl de
garde en de 2e divisie de pontonbruggen
ten noorden van Wyoe overtrokken. De
hoogten waarop de Russen stelling hadden
genomen, werden in stormpas genomen, na
dat de Japanners de Iho waren doorgewaad.
En het slot was, dat de Russen Kioelien
tsjeng en Antoeng moesten ontruimen, en
terugtrekken in de richting van Feng-wang-
tsjeng.
Wanneer de Japanners thans oprukken
naar den spoorweg zullen zy daar tegenover
de Russische hoofdmacht komen te staan.
Doch waarschijnlijk zal dan het tweede
Japansche legerkorps, dat insgelijks uit drie
divisiën bestaat, wel ergens in Mahdsjoerye
geland zyn. Van dat legerkorps, dat reeds
ge rui men tyd geleden werd ingesclieept, ver
noemt men nog steeds niets naders.
Een medewerker van de Kölnische Zeitung
schrijft over den slag by de Jaloe
Uit dé telegrammen die achtereenvolgens
inkomen, bljjkt hoe langer hoo duidelijker,
dat do Japanners er niet alleen in geslaagd
zyn, de Jaloe-linie te veroveren, maar dat
zy bovendien1 een succes te volde behaald
hebben welke moreelfl uitwerking niet gering
geacht moet worden.
Voor de eerste maal hebben do regimenten
van den Mikado zich in een ernstig gevecht
gemeten met een Europeesch loger, en bloe
dige lauweren behaald. Het is maar een
geringe troost voor de Rassen als zy zeggen
dat zy legert een dubbel zoo sterke macht
als zjj zelf telden, moesten vechten, want
de oorlog is geen duel met zorgvuldig afge
paste regels Voor dén stryd man tegen man.
De Japansche generale staf heeft de taak
volbracht, alle beschikbare troepen op één
plek te verzamelen, den tegenstander met
vwx overmacht aan te vallen, en hem een
„zware nederlaag toe te brengen. Bijna drie
viefcdo van hun artillerie, acht machinege
weren en veel gevangenen hebben do Russen
in handen van den vjjand moeten laten,
bovendien verloren zy meer dan 800 man.
En do vraag dringt zich ophad de
Russische generaal den stryd wel moeten
aanvaarden met den aan troepen en geschut
veel sterkeren tegenstander P Naar den alge-
meenen toestand op het oorlogsterrein te
oordeelen zou men die vraag ontkennend
moeten beantwoorden. Voor de Russen was
’t van groot belang dat zy eerst dan den
strijd aanvaardden, als zy konden rekenen
op succes. Juist de eerste gevechten ineen
oorlog hebben een buitengewone raoreele
beteekenis.
Het is echter zaak, de strategische winst
die de Japanners aan de Jaloe behaald heb
ben, niet te overschatten. Voorshands be
staat bun voornaamste voordeel in de ver
overing van 28 stukken snelvuurgeschuf,
d. w. z. de g?heele artillerie van een vry-
willigersdivisid, vermoedelijk de derde, en
bovendien is de maxim-afdeeling van het
9e vrywilligersregiment verloren gegaan, de
eenige waarover het 3e Siberische legercorps
beschikte. Dei reeds bestaande overmacht
der Japansche artillerie wordt aldus nog
aanzienlijk versterkt.
•Omdat hij de schuld op het kasteel I I on ham
heeft overgenomen.»
»En waarom heeft hij dat gedaan Als geld
belegging P»
„Wel neen I 'Als geldbelegging is het een
bankroetje, Ik geloof dat hij het gedaan heett om
een witten voet te halen bij juffrouw Van Horen,
op wie hij verliefd isWist je dat niet i Ik
dacht dat je ddiirom misschien geschreid had.
Met trillende lippen wendde zij zich om, zonder
te antwoorden Epn oogenblik stond haar echtge
noot haar aan te kijken, met een glimlach om
zijn fijne lippen. Daarna begaf hij zich naar zijn
kantoor.
In zijn kantoor vond Quest twee brieven, zoo
even bezorgd. De eene, die een groot rood zegel
droeg, was van den baron. Maar de andere deed
Quest verbleeken. Aan de hand reeds had hij
gezien van wie dat schrijven kwamvan de
„Tijgerin”, of liever Edith. Hij kon wel reeds
gissen wat er in zou staan. Inderdaad, het was
weder een brandbrief. De schrijfster had weder
geld noodig -. zes duizend gulden. Had zij die
binnen een week niet ontvangen, dan zou zij naar
Boisingham komen en Quest openlijk te schande
maken
„Mijn God I” riep hij, „die vrouw zal mij Dog
ten gronde richten I Ik moet terstond naar Lon
den. De gedachte alben reeds, dat zij zich hier te
Boisingham zou kunnen vertoonen, jaagt mij doods
angst op het lijf!”
„Is het niet Verschrikkelijk dacht hij bij
richzelven. Jaren en jaren heb ik gewerkt en ge
zwoegd, om een geacht en gezeten man te wor-
33)
»Een telegram voor u, mijnheer,» zeide het
dienstmeisje, met een scherpen blik naar haar
meesteres. »De besteller heeft het maar hier ge
bracht, toen hij u niet thuis vond omdat hij dacht
het kem belangrijk zijn, en hij zeker wist u hier
te vinden.»
Eduard gaf het meisje een fooitje, en zoodra
rij weg was, opende hij het telegram. Het
w» van zijn zuster te Londen, en luidde als
Volgt:
»Kom terstond. Vader aanval van beroerte
gehad. Verwacht u met trein van zeven.»
Hfi deelde dit nieuws aan Bella mede.
•Denkt ge lang weg te blijven vroeg zij.
•Ik weet het niet. Hoe kan ik dat zeggen
Vaarwel, Bella. Het spijt mij dat we nu juist
dat tooneel moesten hebben maar ik kan het
niet helpen
•O Eduard,» zeide zij, terwijl zij hem bij den
ardl vatte en haar betraande gezicht naar hem
ophiet »je bent toch niet boos op mij La^t
ons niet in onmin scheiden
»Gocd. goed, maar ik wou dat je voortaan
niet zulke tooneelen maakte. Kom, ik ga.»
•Goeden dag, Eduard 1O, als je wist hoe
