h
II
I1
■I
Nieuws- en Advertentieblad
DE VERBORGEN SCHAT.
Donderdag 19 Mei 1904.
No. 9417.
43ste Jaargang.
lluiii-iiliiiKlseh (Kerzlchl.
FEU1LLETOX.
ScHr.,
■Gouda.
i
I
I
iO Mark
■kregen aanslui-
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des mid I.
)1
KMAN 4 Z»
en verkrijgbaar
DE VISCH-
HAMBURG,
Cts., “O Ct.
en Drogisten.
ÏBK.’
jtterdam.
Apotheker,
ssthaven 198.
ii
>u<l gratis.
n het Rgks Inter-
De prijzen zijn
door den Staat
gegarandeerd.
'neming in
jaar voor per-
ran K. 11. 1,
ijls v. Sn 000 M
11
Telefoon No. 82.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nominers V IJ F C E NTEJN.
20.00 M
16.000 M
10 000 M
\000M
3 000 M
VOO M
'.000 M
4i 0 aM
3 1 M
j gewaarborgde
in zeker
orden.
ze voordeelige
lijk
het gelukkigste
fiOlDSCHE COURANT
voor Gouda en Omstreken.
Gisteren werd te Moekden medegedeeld,
dat bet Japansche hoofdleger op Haitsjeng
en Kaiping aangerukt, terwijl een kleinere
macht opruk} in de richting van Liao-yang.
Het schijnt dat belangrijke gebeurtenissen
aanstaande zyn.
Doumer meent ten slotte, dat het aangoven
van deze meening met oen voroordeeling
ervan gelijk staat, en wekt zijn hoorders op,
trouw te blijven aan het verbond met Rus
land, en die trouw te propageeren metafile
kracht.
Telefoon No. 82
ADVERT EN-TIEN worden geplaatst van
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte. l
Guld. 3.50.
Guld. 1.75.
Guld. 0.90.
gende klassen
rijzen worden
trekkingsplan
en Staat, welk
zend.
terij ontvangt
plaats gehad
trekkingslijst.
van prijzen
ompt aan de
heimhouding.
en eenvoudig
i, ook tegen
t de aanvraag
ten voor de
trekking zoo
lijk tot
Gistermorgen te half tien kwamen de Tsaar
en de grootvorst-troonopvolger teBjelgorod
aan. Aan het siation werden zy door groot
vorst Sergius begroet. Na ontvangst van
verschillende deputaties begaf de Tsaar zich
naar het Troitskyklooster, wiar hij door
den aartsbisschop en de geestelijkheid werd
opgewacht. Daarna begaf de Tsaar zich naar
het exercitieveld, waar hij de 31e artillerie-
brigade inspecteerde, die naar het oorlogs-
tooneel zal vertrekken.
In de met vlaggen versierde straten ver
drong zich een feestelijke gestemde menigte.
Te elf uur vertrok de Tsaar onder geest
driftige toejuichingen van het volk naar
Ckarkof.
In een nieuw telegram van Nemirowitsj
Dantsjenko van 13 Mei uit Lian jang wordt
o. a*- medegedeeld, dat te Dalni vernield
werden „de havendam, huizen, dokken en
kade”. De stemming te Liau-jang is, zegt
by, voortreffelijk. Nieuwe troepen komen
dagelijks aan. Men gelooft, dat de vijand
'op Kwantoeng slechts een demonstratie heeft
willen houden en heel zijn krijgsmacht tegen
Liau-jang laat oprukken.
Doch wie zal den Russischen opperbevel
hebber zekerheid verschaffen voor dit geloof P
Het is even waarschijnlijk dat de Japanners,
zoodra zy de baai van Talienwan van mijnen
hebben bevrijd, een heel legerkorps om zoo
te zeggen uit de lucht zullen doen vallen op
Port Arthur als er kans bestaat op een
gecombineerde beweging tegen Liau-jang van
de beide noordelijke opereerende legers. Van
deze bewegingen weet men te Liafi-jang
zeer weinig.
De verkenningen der kozakken doen ge-
looven, dat het Koeroki’s hoofdmacht is
geweest, die Sioe-jeng bezette, zoodat eerst
Haitsjeng zal worden aangevallen; maar uit
den omtrek van Fengwangtsjeng komen
berichten van niet minder belangrijke troe
penbewegingen. Dat de Russen spreken van
de „besluiteloosheid” van den opmarsch be
wijst alleen hoe volkomen de Japanners hun
ware bedoelingen weten te verbergen.
By de tweede lezing van het wetsontwerp
tot bekrachtiging van de begrooting diende
Sir H. Campbell-Bannerman eergisteren in
het Lagerhuis het volgende besluit in „Het
Huis, acht gevende op den zwaren belas
tingdruk dien deze begrooting in tyd van
vrede oplekt, vindt bet noodig zijn afkeuring
uit te spreken over de groote en aanhou
dende stijging die er in de laatste jaren in
’s lands uitgaven is geweest”. In zyn toe
lichting zeide de voorsteller o. a., dat waar
de bevolking sedert 1895 met 10 pCt. voor
uitgegaan is, de uitgaven met 50 pCt. vermeer
derd zyn, en sedert dat jaar is 40,000,000
van de 49,000,600 vermeerdering aan
oorlogsdoeleinden gegaan.’ Wanneer de re-
geering na den Boerenoorlog aan het be
zuinigen was gegaan, zouden de uitgaven
niet nog zoo buitensporig zijn, en volgde zy
^n Azië baar voorbeeld in Europa, trachtte
zy daar gelijk hier met andere mogendheden
tot goede verstandhouding te komen, dan
zou zy zonder zulke uitgaven noodig te
maken, zonder de bezetting in Zuid Afrika
te verdubbelen of te verdriedubbelen, zonder
expedities over de feitelijk onkwestbare In
dische grens, het rijk in wezen houden Men
zegt, dat het land zulke uitgaven best dra
gen kan, maar vooreerst is dit geen ant
woord op de vraag, of ze noodig en goed
zyn, en vervolgens is er een breede stand
van menschen, op wie elke vorhooging van
belasting zeer zwaar drukt.
Van regeeringszyde kwam eerst een ant
woord van Victor Cavendish. Hij wierp den
liberalen oud minister van oorlog voor de
voeten, dat de hooge uitgaven voor het leger
ten deele het gevolg waren van den «staat
waarin de regeering het departmerit van
oorlog van hem overgenomen had. En
vei der had de regeering, voor het eerst,
een welgeslaagde poging gedaan om leger
en vloot tot een eenheid te maken. Eindelijk
beweerde hy, dat de regeering haar best
had gedaan om zuinig te beheeren. Wat
de beraadslaging verder heeft opgeleverd
zullen wy later zien.
Er is een Engelsch blauwboek verschenen
betreffende den toestand van de zwarten in
de Randmynen. Daaruit blijkt o. a., dat in
het tydvak van ongeveer Augustus 1903 tot
Februari 1904 de sterfte onder de zwarte
mijnwerkers by verscheiden mijnen 90 in de
duizend in ’tjaar was, en in andere zelfs
ruim 130 in de duizend Wat deze cijfers
beteekenen begrijpt men, als men bedenkt
dat hier te lande de sterfte in vele steden
ver onder de 20 in de duizend is, en dat
geldt dan de geheele bevolking, kinderen en
gaat, en dat is geld. Geld is onsterfelijk. De
menschen komen en gaan, maar het geld is
eeuwig. Hihihet geld is de honingpot en de
menschen zijn de vliegen I Ga jy dus maar daar
ginds op den honing passen, Eduard mijn zoon I
Ik doe het onderwijl hier en wie my er bij
verschalken wil, die moet vroeg opstaan I En,
denk er aan, vergeet vooral niet je afrekening
met dien gepensioneerden kolonel, dien Rooyaar^l.
Hij heeft ons een leelijke poets gespeeld. Je arr^e
tante Julia zit nog steeds in het gekkenhuis,
en is voor ons een voortdurende oorzaak van
onkosten
Zoo zeide dan Eduard zijn voortreffclijken vader
vaarwel, en vertrok. Een ophitsing tegen Harold
Rooyaard had hij waarlijk niet noodig gehad
van Bella Quest, die hem in tal van dierbare
brieven getrouwelijk van alles op de hoogte hield
had hij vernomen, dat de kolonel en Ida naar
de praatjes wilden buitengewoon druk met
elkaar omgingen, ja, zelfs reeds met elkaar ver
loofd waren. En nu had de afwezigheid zijn harts
tocht voor Ida van Horen volstrekt niet bekoeld,
integendeel, deze jonge dame werd al meer en
meer de meesteres van al zijn gedachten en dus
hield een niet geringe jaloezie met deze gezind
heid gelijken tred. Hy had wel is waar Ida’s
belottedoch daarop wilde hij het liever niet
laten aankomen. Vandaar dus zijn haast om naar
Boisingham terug te keeren.
Omstreeks half zes des avonds stapte hij uit
den trein, en ging, volgens een reeds gemaakte
afspraak, bij de Quests dineeren. Deze maaltijd
Itep zeer kalm af en leverde niets bijzonders op,
De minister Von Golucbowski heeft Maan
dag, in de bijeenkomst der Delegaties van
de Oostonryksch-Hongaarscbe monarchie, het
gewone exposé gegeven van den politieken
toestand,
De minister wees er op, dat de toestand,
sedert de vorige bijeenkomst der delegaties,
weinig veranderd is. De betrekkingen van
de Monarchie met alle mogendheden zyn
vriendschappelijk en voortreffelijk. De
minister-ontmoeting te Abbazia heeft de
betrekkingen van de Monarchie met Italië
nog nauwer en inniger duen worden, en het
bleek den minister, dat bij den Italiaanschen
minister Tittoni dezelfde meeningen bestaan
over de bedoeling van het verbond tusschen
hunne mogendheden, als by de regeering der
Monarchie. Deze erkentenis is een nieuwe
waarborg voor het behoud van den vrede in
Europa, en niet minder is dit de goede
verstandhouding van Italië tot Frankrijk en
het tot stand komen van het Fransch-
Engelsche verdrag, door den minister ge
noemd; een nieuwe schakel in de keten
van overeenkomsten, die de vreedzame aan
eensluiting der Earopeesche machten be
vordert.
Na een blik geworpen te hebben op den
toestand in het verre Oosten, ontstaan door
den oorlog, „die door den niet te bepalen
duur, en de algêmeerie economische depres
sie, welke er het gevolg van zal zyn, invloed
hebben zal ook voor hen die er niet bij be
trokken zyn” bespreekt de minister don
toestand op den Balkan, die, dank zy*de
samenwerking met Rusland en het vasthouden
aan het Mürzsteger program, in het stadium
van practische oplossing gekomen is.
De minister wyst er op, datdeOostenrijksch-
Hongaarsche monarchie zich ovenmin als
Rusland zal laten weerhonden door de hinder
palen die op den ingeslagen weg voorkomen;
maar dat beide mogendheden het als een
eereplicht beschouwen de opdracht, die zy
van de groove Europeesche mogendheden
ontvingen, volkomen uit te voeren. Zy hopen,
dat Turkye httn deze taak niet verzwaren
zal, zooals het tot nog toe onder miskenning
van zyn eigen belangen te vaak hoeft gedaan.
De commissie voor buitenlandsche zakon
uit de Hongaarsche delegatie keurde de be-
Bella liet hem stil uitspreken. Zij,’stond weer
met de armen op den rug, en haar mooi, kinderlijk
gezichtje was kalm en zeer bleek.
»Waaroin uitvluchten gezocht, en niet dé waar
heid gesproken, Eduard?» zeide tij. »Een man
die een vrouw liefheeft, praat zoo nooit. Voor
zichtig wordt men eerst wanneer men genoeg van
iets heeftJe hebt genoeg van mij, je bent mij
moe. Ik heb het al lang gemerkt, maar was dwaas
genoegmijn oogen er voor te sluitenHet is
hard voor een vrouw, die aan een man haar
heele leven weggegeven heeft. Maar ik had zeker
ook op den langen weg niet anders te ver
wachten.»
»Nu zeide hij ongeduldig. »Wat wil je
dan nu
»Dat je heengaat... Ik héb nog een weinigje
trots overgehouden en als je mij moe bent, Eduard,
dan zeg ik tot jeGa heen I
Hij deed zijn best om het te beletten, doch hij
kon het niet verhinderen, dat er een glansje van
verlichting speelde op zijn gelaat. Zij zag het en
het stak haar een angel in de borst.
»Je behoeft niet zoo gelukkig te kijken, Eduard I
Dat is niet heel kiesch En je hebt ook nog
niet alles gehoord, wat ik te zeggen heb. Ik weet
wat hier achter steektje bent verliefd op Ida
Van Horen. Maar dldr. roep ik halt I Mij kunt
ge verlaten, maar met Ida trouw je niet, zoolang
ik leef om het te kunnen beletten. Dat zou de
maat doen overloopen. Bovendien, zij is verstandig
en wil kolonel Rooyaard tot man, die er twee
waard is zooals gij, Eduard Costers.
Wordt vervolgd).
loterij, die uit
-n met 4-flafjo
t bijna op de
valt. Bijzqn-
erkeiijke ver-
erij, waardoor
eene premie,
in de laatste
ise te winnen,
ite klasse be-
I 0 Of Mark I
M., in de e
00 M., in de
Lot 800 0 M.,
600000 Mark.
die officieel
oudelieden modegerekend. In dö mjjnen
werken krachtige mannen in hun beste jaren.
Is het wonder, dat de Kaffers niet te happig
zyn om in die mynen te werken Bovendien
blykt weer uit de getuigenissen, in het
Blauwboek opgenomen, dat de zwarten ziel}
beklagen over het loon, dat minder is dan
wat hun bij de werving werd voorgespiegeld
en ook, dat er vryelyk met da sjambok
wordt geslagen. Wy hadden het onder de
Republiek veel beter, zeggen de kaffers:
Sedert Februari is de sterfi o minder ge«
wordenongeveer 66 in de duizend. Maar
als de mijnbestuurders alles deden wat zy
konden, zeggen de dokters op den Rand, kort
de sterfte tot een 40 in do duizend dalen.
De president van de begrotingscommissie
uit do Fransclie Kamer, de heer Doumer, hield
Zondag een redevoering aan een feestmaal te
Saint Mandé waar hy zeide: „Wy willen den
vrede behouden maar wy moeten zorgen dat
wy in staat zyn den vrede voor te schrijven,
en wy moeten tevens zorgen, dat onze tegen
standers niet de macht hebben ons aan te
vallen, wanneer zy het goede oogenblik daar
voor gekomen achten. Wy moeten rekening
houden met de lessen, die het drama in
Oost Azië ons geeft
„De Keizer, die de vredesconferentie te
’s Gravenliage byeen riep, wilde den vrede
ook, en hy wenschte dien zoo krachtig, dat
zelfs zyn omgeving bijna vergat zich op den
oorlog voor te bereiden En juist dittydstip
werd voor de vyanden van Rusland gekozen,
om onvoorziens de Russische vloot aan te
vallen.”
De heer Doumer, die door deze voorstel
ling der feiten toont de onderhandelingen
die van October tot Februari, dus meer dan
vier maanden lang, tusschen Rusland en
Japan gevoerd werden, geheel vergeten te zyn,
protesteerde krachtig tegen het streven van
hen, die den Russischen bondgenoot willen
verlaten in de ure des ge vaars. „Waarvoor
zyn bondgenootschappen” vroeg hy, „wan
neer zy niet worden nageleefd in tyden van
crisis P”
Hy wees er op, dat de stryd thans ge
voerd wordt tusschen twee beschavingen,
tusschen twee werelden, tusschen twee ras
sen het is de stryd tusschen Europa en
Azië, tusschen-blank en geel.
En de Franschen zouden aarzelen dan
welke zyde zy in dien stryd party moeten
kiezen Het land, dat ten allen tyde aan
de spits der beschaving heeft gestaan, het
volk dat van alle Europeesche volken het
meest Europeesch is, kan niet aan de zyde
van het gele ras staan.
hoewel hij op Bella’s gelaat een trekje bespeurde,
dat hem, als een goed kenner van het vrouwelijk
karakter, tamelijk onheilspellend leek Na het eten
verwijderde zich de heer Quest natuurlijk
onder steeds gangbare voorwendsel van de eene
of andere vergadering en de gast bleef met
zijn gastvrouw alleen.
Toen schoot de wind uit.
Zij overstelpte hem met haar liefde. Zij zwoer
hem dat haar leven, zoolang hij weg was, niet
veel beter dan de dood was geweest. Zij verweet
hem de schaarschheid en koelheid en kortheid van
zijn brieven Kortom, zij sloeg door in een trant,
aan welken hij maar al te zeer gewoon was, en
Waarvan hij, om de waarheid te zeggen, hartelijk
genoeg had. Daar hij ten overvloede dien avond
eenigszins prikkelbaar was, zoo verveelde hem dit
geheele avontuur onuitsprekelijk.
»Kom, Bella», zeide hij eindelijk, »wees nu
toch in ’s hemels naam een beetje verstandig
Je wordt wezenlijk te oud voor zulk een aan
steller ij,»
Zij sprong op en blikte hem aan, met fonkelende
oogen en hygende borst.
Aanstellerij i» riep zij. »Wat wil je daarmee
zeggen Ben je mij moe h
>Dat heb ik niet beweerd,» antwoordde hij
>maar nu je er over begint, wil ik je welzeggen
dat er tusschen ons verandering komen moet. Zoo
niet, dan zullen wij beiden rouwgeld moeten
betalen. Je man begint achterdochtig te worden,
en ik heb je al herhaaldelijk gezegd, dat, als
de zaak mijn vader ter oore komt, hij mij onver
biddellijk onterft
34)
Wat echter had Ida te hopen Zij had Eduard
Costers met scherpen en juisten blik gepeild tot
in hart en nieren. Zij wist dat hy er niet de
man naar was, om een prijs, dien hij met een
offer van goud had gekocht, vrijwillig uit zijn
handen te laten glippen. Daarvoor was zyn koop
mansnatuur, was het bloed zyns vaders te sterk
in hem. Zij wist dus in haar hart, dat het uur
niet meer ver kon wezen, waarop hij haar zou
komen opeischen. Niets zou haar noodlot van haar
kunnen afwenden. Met liefde in het hart voor
een anderen man, zou zij zichzelve als pand moe
ten inlossen en de vrouw worden van Eduard
Costers.
Den dag nadat Harold Rooyaard voor Ida zijn
hart had uitgestort, kwam Eduard Costers te
Boisingharrt terug. Zijn vader was genoegzaam
hersteld, om hem weder eenige vrijheid te kun
nen laten, en de belangen van de bijbank
(zoo heette het) eischten dringend zijn aaqwe-
„Ja, ia**| had de oude gezegd, ..zaken zijn zaken,
en willen voortdurend nggeloopen worden. Er
wordt veel gepraat over het vergankelijke van
allf dingenmaar een ding is er, dat nooit ver-
