DB VERBORGEN SCHAT.
Js Haar
meer!!!
snwe i ondon
MEN,
lOHELS.
iOEILICHT-
1 degelgk.
Nieuws- en Advertentieblad vpor Gouda en Omstreken,
Telefoon No. 8®.
No. 94i9.
Zaterdag 21 Mei 1904.
Bultenlaiidscli Overzicht.
FEVILLETOX
Seiir-,
n
t LOON.
rleiding.
Ballons.
Mark
v
GOUDA.
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des inidd.
IV.
IAMBURG,
Ie gliize haren
ion, maakt het
L het uitvallen
Let hoofd weg.
Mitdon.
per flacon.
‘AAL M 9, bjj
IS,
GAZJJN
der”,
117.
>oie collectie
z v. 30 000 M
VO.OO M
UJ'OOM
10 DOOM
.000 M
3 000 M
v.' eo M
.000 M
4<-0 M
3» M
Keuze
ht houdt, is
>e prijzen zijn
loor den Staat
gegarandeerd.
wining in
•terij, die uit
1 met 46530
bijna op de
alt. Bjjzon-
rkeiijke ver
rij, waardoor
ecne premie,
n de laatste
ie te winnen,
e klasse be-
0"0(> Mark
VI., in de ”e
00 M., in de
>t 800 0 M.,
00000 Mark,
die officieel
Guld. 3.50.
Guld. 1.75.
Guld. 0.90.
ende klassen
ijzen worden
rekkingsplan
n Staat, welk
end.
Brij ontvangt
plaats gehad
rekkingslijst.
eau prjjzen
rmpt aan de
leunhouding.
:n eenvoudig
ook tegen
de aanvraag
en voor de
trekking zoo
jk tot
De „Chicago Daily News” ontving een
dépêche uit Tsifoe, meldend, dat de Japan-
sche kruiser „Kasagi” het adviesjacht „Fa-
wan”, kruisende in volle zee, ter hoogte van
Dalny aanhield en onderzocht. De officieren
verklaarden, dat twee Russische torpedo
jagers uit Port-Arthur zjjn ontkomen en nog
in volle zee zich bevinden. Zy voegden er
bjj, dat de Russen Chineesche jonken gebrui
ken om mjjnen neer te laten in de route
van de Japansche vloot, kruisende langs de
kusten van het schiereiland. Het eskader
De volgende morgen was zonnig en stil, een
dier liefelijke herfstdagen, waarvan men het aan
tal in een gansch najaar wel op de vingers van
één hand kan aftellen.
Na het ontbijt slenterde Harold Rooyaard zijn
tuin in, en de schoone weemoed van het jaargetij
vervulde hem met weemoedige gedachtenHoe
menigen herfst hadden deze oude eiken al beleefd,
en hoe menigen zouden’zij er nog beleven, lang
nadat hun tegenwoordige eigenaar zijn oogen
voorgoed gesloten had En indien deze boomen
reeds zoo oud waren, hoeveel ouder nog was die
zonderlinge hoogte daar ginds, de Doodenberg
Oud Eeuwen ond Immers in de oudste werken
had hij het ding reeds onder dien naam vermeld
gevondenEn wat was het toch eigenlijk Een
grafheuvel of een grensteeken van ouden tijd
GOIIISIIIE IGIIIAXT
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijk
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nummers V IJ F CENTEN.
gewaarborgde
i zeker
rden.
voordeelige
jk
et gelukkigste
36)
Die schelm van een Rooyaard I Ik zal hem in
elk geval toonen, dat ik schieten kan. En, wat
meer zegt, meteen zal ik deze gelegenheid aan
grijpen om hem eens onder handen te nemen over
tante Julia I
bv. by Nioetsjwang. (Als men een gisteren
medegedeeld telegram van Lloyds mag ge-
looven, zou al een gedeelte van dat legerkorps
(een divisie) by Kai-tsjou, ten Z. van Nioe
tsjwang, metterdaad ontscheept zjjn en niet
ver van deze laatste stad meer af zyn.) In
elk geval zal men nog eenigen tyd moeten
wachten op een beslissenden slag.
deed verschillende jonken en een sleepboot
zinken, bezig met het plaatsen van mijnen.
De vele mjjnen dwingen de Japansche vloot
up verderen afstand van de kust te varen.
Verschillende omstandigheden wyzen er
op, dat de Japanners een aantal mynen
neerlieten bij Port-Arthur, in de hoop de
torpedojagers te treffen, indien deze een
poging doen om in de haven terug te keeren.
Een aantal mynen drijft in de golf rond.
De „Fa wan” ontmoette er acht, een Chir
neesche jonk dertien.
piotost tegen de reis van Loubet naar Rome”.
Het antwoord van Delcassé zal nu Cornély
wel uit den droom hebben geholpen.
De Koning van Engeland heeft den Duit-
schen Keizer doen weten, dat hjj hem tij
dens de Kieler week (de zeil- en roeiwed-
strjjdon in ’teind van Juni) bezoeken zal.
Iets opmerkelijks, zegt de „Frankf. Ztg.”
is daar niet inwant de Koning moest, na
zijn troonsbestijging, toch eens naar Duitsch-
iand komen. En toch is er iets verrassends
in die mededeeling, en wel dat zy tot nog
toe niet gedaan is. Een officieel bezoek,
zooals Edward VII aan andere landen en
staatshoofden bracht, is het niet. De Koning
komt niet naar Berlijn. De „Standard” ver
haalt wel, dat de Koning in het laatst van
April naar Berlyn bad willen komen, maar
dit moest afspringen, omdat de Keizer toon
in de Middellandsche Zee was.
„Hoe dit zy”, zegt de „Frankf. Ztg.,” „wy
verheugen ons in het Koninklijk bezoek,
omdat het een daad van vriendschap is.”
Het blad stemt overigens met den „Stan
dard” overeen, dat verstandige menschen
aan beide zyden van de Noordzee de betee-
kenis van dit bezoek niet zullen overschotten.
Maar het kan er allicht toe bijdragen om
Duitschland over het doode punt, in de ver
houding tot Engeland heen te helpen.
Sedert het uitbreken van den haat tegen
de Duitscbers in Engeland, van den baat
t*gen de Britten in Duitschland is een tijd
perk gevolgd van wangunst, en danr moet
eindelijk eens een einde aan komen. Het is
niet noodig de schuldqnaestie te bespreken,
ieder heeft gronden voor zjjn houding en
ieder is schuldig als het er op aankomt.
Bismarck heeft eens gezegdVan alle
buitenlanders zyn de Engelschen mjj het
meest sympathiek „aber die Lente wollen
sich ja nicht lieben lassen”.
Maar wanneer zy dat nu wel willen, of
er tenminste een poging toe willen doen,
moet Duitschland zich daarover verheugen,
en de geboden hand aanvaarden.
Woensdag is voor het assisen-hof te Luik
het proces begonnen tegen de Fransche anar
chisten Lambin en Gudefin eu den Duitscher
Boutet, die te zamen met Philipp (die in
Frankrijk zal terechtstaan) beschuldigd wor
den op 18 Maart den aanslag te hebben
gepleegd op het huis van den commissaris
van politie Laurent, waarbij de dappere
kapitein Papjjn doodelijk en eenige andere
personen, die thans weder hersteld zyn, licht
gewond worden. De herinnering aan die
de bedoeling van den ander viel niet te misken
nen, toen de baron,” op luiden en beslisten toon
zijn stem verhief.
•Mijnheer Costers», zeide hij, »kolonel Rooyaard
bied u de hand aan.»
•Dat zie ik», antwoordde de jonge bankier,
terwijl zijn gelaat een strijdlustige uitdrukking
aannam. »Dat zie ik, maar ik vtrkies kolonel
Rooyaard de hand niet te geven.»
Er ontstond een oogenblik van pijnlijke stilte
toen nam de baron opnieuw het woord -.
Wanneer in mijn huis een fatsoenlijk man de
hand niet verkiest te geven aan' een ander fat
soenlijk man,» zeide hij kalm. »dan meen ik het
recht te hebben, te vragen wat de reden is van
zijn handelwijze, die, tenzij er een zeer geldigcn
grond voor mocht bestaan, bijna evenzeer een
beleediging zou wezen over mijzelven.»
»Ik geloof dat kolonel Rooyaard die reden zeer
goed kent, en dat hij bij mij niet zal aandringen
op verklaringen,» antwoordde Eduard Costers.
»Ik weet van een reden niets af,» zeide de
kolonel op strengen toon, »of het moest wezen,
dat ik het ongeluk heb gehad, den heer Costers
de loef af te steken bij gelegenheid van een vriend
schappelijk jachtpartij
•Kolonel Rooyaard moet zeer goed weten dat
daarin niet de reden ligt, waarop ik doel,» hernam
Eduard. »Als hij zyn geweten wil raadplegen,
zal hij vermoedeljjk wel iets anders daarin ont
dekken.»
De oorlog is weer in een stadium dat voor
het gewone krantenlezende publiek ‘niet bjjs-
ter belangwekkend is. Een menigte kleine
gevechten by onvindbare plaatsen met gering 3
verliezen aan weerskanten bereiden belang
rijke gebeurtenissen voor.
De Duitsche deskundige graaf von Pfeil
meent echter, op grond van de door hem
bestuurde uitvoerige Russische en Japansche
rapporten, te kunnen zeggen dat de zoo
stelselmatig werkende Japansche legeraan
voerders voor het oogenblik op een dood
punt zjjn aangekomen. Er schijnt, altyd vol
gens graaf Pfeil, een zekere besluiteloosheid
over hen gekomen te zyn. Dit zou een gevolg
kunnen zyn van het optreden van Russische
troepen in de flank en den rug van het 1ste
Japansche legercorps. De sterkte van die
Russische troepen is volkomen onbekend.
Koeropatkin heeft de officieren van zijn gene-
ralen staf altoos opgedragen, hun tegenstan
ders te bedreigen in hun verbindingslijn.
Tydens de manoeuvres bjj Koersk voerde
hy bevel over een legercorps tegen groot
vorst Sergej Alexandrowitsj en versloeg dezen
hoofdzakelyk door bewegingen in de flank
en den rug.
De insluiting van Port-Arthur, ook van
den landkant, gaat volgens een vast plan.
Maar er is een geweldig verschil tusschen
insluiting en inneming. Veertig jaren geleden
stonden de Pruisen maandenlang voor Düppel
voor het tot de beslissende bestorming kwam,
en Port-Arthur is toch een heel andere land
en zeevesting. Men kan wel met zekerheid
aannemen dat voldoende gezorgd is voor
proviand en schietvoorraad. Als dit het geval
is, dan bewjjst de afgesloten veste den Russi-
schen opperbevelhebber toch groote diensten,
daar zy ten minste twee vjjandeljjke divisies
bezig houdt.
Het eerste Japansche legercorps met deelen
van het tweede zal het, volgens graaf Pfeil,
nauwelijks wagen, do Russische stelling bjj
Haitsjeng—Liao-jang—Moekden zonder ver
dere hulp aan te vallen. Het moet de lan
ding van het derde legercorps afwachten,
De lust kwam in hem op, er op een goeden dag
toch eens de spade in te steken, tenminste als hij
iemand vinden kon om hem daarbij te helpen,
want dat het op en in den Dooden Berg spookte
daarvan waren de goede lieden uit den omtrek
sinds onheugelijke tijden ten stelligste overtuigd.
Het slaan eener klok maande eindeljjk den
mijmeraar, dat het tijd geworden was om zich
naar het slot te begeven. Hij nam dus geweer en
patronen en wandelde naar Honham, waar hij den
grooten Georg* met zijn drijvers reeds kant en
klaar vond staan, om den voor de arme vogels
zoo boozen dans te openen. Het wachten was
inderdaad slechts op den kolonel geweest. De
baron begroette hem luidruchtig hartelijk. Ida
stil maar vriendelijk, veelbeteekend vriendelyk
Eduard Costers met stijve beleefdheid. Er werd
een morgenglas gedronken, en men begaf zich op
het pad.
Hier nu deze jachtpartij te beschrijven, zou
luttel nut of genoegen opleveren voor die lezers,
die de Engelsche drijfjacht niet kennen en de
daarbij gebezigde kunsttermen niet verstaan.
Bepalen wij ons dus tot het vermelden van den
uitslag.
Eduard Costers had den kolonel willen toonen
dat hij schieten kon. Hij had hem zelfs, tegenover
Ida, op dit stuk eens aan het korste eind willen
laten trekken. Inderdaad, hij kon schieten. Hij
had de allernieuwste en allerfijnste jachtgeweren,
en hij was in het gebruik daarvan zoo bedreven,
dat hij zich met reden op deze zijn vaardigheid
niet weinig mocht laten voorstaan. Doch, onge
lukkig voor hem bij deze gelegenheid, was kolonej
Het scbrjj ven van den Pauseljjken Staats
secretaris, kardinaal Merry del Val, aan de
verschillende regeeringen gezonden, en .een
protest bevattend tegen de reis van president
Loubet naar Rome, wordt in de meeste
bladen besproken.
Waar nog twjjfel bestond aan de juistheid
van dit schryven, door het blad van Jaurès
„L’Humanité” bet eerst gepubliceerd, daar
is die twjjfel weggenomen, door het toe-
stemmend antwoord dat .Delcassé gaf aan
den pfgevaardigde Paul Meunier, op diens
vraag: of de tekst, door „L’Humanité” ge
publiceerd juist is.
Dm Fransche pers is allesbehalve gesticht
ovi r fi«n toon en den inhoud van dat schrij
ven van de bladen die voor ons liggen geeft
de „Gaqlois” de volgende verontschuldiging
voor het schryven
„Het is zeker betreurenswaardig datPius
X zich genoodzaakt heeft gezien dit protest
toe te zenden aan alle staatshoofden, die, meet
zorg dragend dan Loubet voor het onder
houden van goede betrekkingen tot den
Heiligen Stoel, steeds geweigerd hebben den
koning van Italië te gaan bezoeken in bet
oude Pauseljjke paleis. Maar de schuld er
voor valt op bem, die om de lage bereke
ningen van zyn raadgevers te dienen en hun
schandelijken haat te vleien, niet geaarzeld
heeft de traditioneele banden te verbreken,
die de kerk verbonden aan haar oudste
dochter”.
De „Echo de Paris” meent, dat de Vati-
caansche nota juist gelegen komt „om Com
bes in staat te stellen een redevoering tegen
Rome te houden en de congregaties nog
scherper te veroordeelen. Het is zeker dat
de meerderheid zich daardoor zal laten van
gen. Geen afgevaardigde der coalitie durft
zich af te scheiden, uit vrees, voor een ultra-
montaan te worden gehouden. En daardoor
zal het doel bereikt worden.”
Cornély zegt in de „Siècle”, na een lof
spraak op den Paus: „Hoewel hy geen poli
tiek man is, is de Paus daarom nog niet
ontbloot van verstand. En derhalve heb ik
moeite te gelooven aan de juistheid van de
nota door de „Humanité” gepubliceerd, en
die zou zyn opgesteld door den jongen
Spaanschen kardinaal Mery del Val, als
Rooyiard een nog beter schutter dan hij. Om
kort te gaan, de heer Eduard Costers schoot d en
dag met zeventien patronen zes koppels patrijzen
en de kolonel schoot er met vijftien zeven.
Georg was buiten zichzelven van bewondering
over zulk schieten, namelijk van den kolonel.
Over dat van den heer Costers, ofschoon het op
zichzelven lang niet kwaad was, meesmuilde hij
slechts. Ida straalde van voldoening. De heer
Costers verbeet m«t moeite zijn spijtigheid Nie
mand bescheidener en goedhartiger daarentegen,
dan Harold Rooyaard die haast met zijn over
winning verlegen scheen, alsof het hem aan het
hart ging, dat hij zich door zijn mededinger maar
niet had laten verslaan. Hij had immers elders
een zoo grooten, zoo heerlyken prijs op hem ge
wonnen Kon hij dan niet, grootmoediglijk, op
het jachtveld ten minste hem den voorrang heb
ben gelaten
Daarom, toen Costers heenging, en, na van den
baron en Ida afscheid te hebben genomen, hem
met een stijve buiging wilde voorbijgaan, stak de
kolonel hem de hand toe en zeide goedig
Tot weerziens, mijnheer Costers. Een volgende
als wij uit schieten gaan, zal ik ongetwijfeld voor
u de vlag moeten strijken. Om de waarheid te
zeg'-en, het geluk heeft mij gediend. Maar ieder
krijgt zijn beurt, niet waar
Eduard Costers sloeg geen acht op de vrien
delijke woorden en de uitgestoken band, maar
deed alsof hy den kolonel voorbij wilde
loopen.
Deze laatste, van zijn kant, was het met zich
zelven zoo terstond niet eens, wat te doenwant
Op het oogenblik is de Japansche opmarsch
gestaakt, in het byzonder in het Zuiden.
Offlcieele berichten maken zelfs melding van
een tydeljjke achterwaartscbe beweging van
de ingenomen posities na de jongste gevech
ten, die op 17 Mei schijnen te zjjn beëin
digd. De Russen hebben vernomen, dat de
Japanners zyn teruggetrokken op veertien
mijlen afstand van de stellingen van
Kaitsian.
Admiraal Togo heeft gemeld, dat tjjdens
een dichten mist bjj Port-Arthur de kruiser
„Kasoega” den kruiser „Yoshino” heeft
aangevaren. Deze laatste zonk na eenige
minuten, slechts 90 opvarenden werden
gered. Op denzelfden dag stiet de kruiser
„Hatsoeso” op een Russische onderzeesche
mjjn het schip zonk 300 man werden door
torpedobooten gered.
Uit particuliere bron vernemen wjj, dat,
hoewel men geen enkel bericht van Russi
sche zjjde ontving over de vernieling van
Japansche oorlogsschepen, ambtenaren van
het ministerie van marine verklaren, dat
men na het verlies van de „Petropawlowsk”,
dat te wjjten was aan de zorgvuldige waar
neming door de Japanners van den gewoun-
Ijjk door de Russische schepen bjj het verla
ten van de haven gevolgden weg, besloot
zoo mogeljjk dezelfde taktiek tegenover de
Japanners te volgen. Daarom zond men des
nachts van Port-Arthur torpedobooten uit
om drjjvende mjjnen neer te laten op de
plaatsen w^ar de vjjand zich eenige uren te
voren had vertoond. Men hield vooral de
aandacht gevestigd op de zee in de nabijheid
var. hot voorgebergte Liaotisjan, op een
plaats, dikwjjh door de Japansche oorlogs
schepen uitgekozen ter beschieting der ver
sterkingen.
Telefoon No. S3!
ADV EttTENTIEN worden geplaatst van
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
s
(Wordt vervolgd}
