Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken1
DE VERBORGEN SCHAT.
No. 1)453.
Vrijdag 1 Juli 1004.
3ste Jaargang
M-m
KBNMSCJKVIXü
Uuilentandscli Overzicht.
FE VILLETOX.
iiMHË m Rivr.
IVIV too li \o. #2.
De Ihlgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitsondering van Zon- cn Feestdagen.
De ]nijs per drie maanden is 1/25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nonnrters V 1,1 F C KS T I'. N.
&st&i
Telefoon .Vo.83
A D V E UT45N TI EN worden geplaatst van
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
IVRlpHTWGKN WEI.KË GEVAAR, SCHADE OF
HINDER KUNNEN VEROORZAKEN.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
GOUDA.
Gezien art. 8 der HINDERWET;
Doen te weten
Dat zij verdunning hebben verleend aan J 8
Mossel en zijne rechtverkrijgenden, tot het op-
richten eener gieterij vim koperen pijpen vormen,
piet moffel, ten dienste van het smelten van
kopet-, in het perceel Achfr-r .le Visclmwrkt wijk
I no. 140, kadastraal bekend sectie B no. 912.
Gouda, den 30 Juni 1904.
Burgemeester en Weihouders voornoemd,
R L. MARIENS.
De Secretaris,
BROUWER.
Kon Reutertelegram uit Tokio van 29 Juni
meldtEet: in den namiddag, niet-offleieel
bericht, zegt dat de forten in bet zuid-
oosteiyk deel van Port-Arthur, Cltikwan-
clian, Chitausun en Sochosan, Zondag na
een gevecht, dat den gebeden dag duurde,
ingenomen zyn.
Het gevecht begon met een artillerie-doel.
Het fort Sochosan werd hot eerst genomen.
De beide andere vielen spoedig daarna. De
Rassen rokken westelyk terug, veertig doo-
den achterlatende. Het aantal gewonden
wordt niet vermeld.
De Japansche strijdmacht bestond uit alle
wapens.
De Japansche verliezen bedroegen drie
officieren, honderd man gedood en gewond.
Twee stokken Russisch geschut en ammu
nitie werden buit gemaakt.
Dit Tokio wordt aan do „Matin" geseind
dat het gerucht loop dat het Wladiwostok-
eskader weer dezo haven verlaten heeft.
Renter seint dat schepen, gelijkend op die
van het Wladiwostok eskader, verschenen
zyn Maandag, dicht b|j de Yeso-kust. Gelijk
luidende berichten komen ook van andere
punten der noord kust, doch de minister van
marine hecht er geen geloof aan.
Do mogelijkheid van een nieuwe excursie
is niet uitgesloten, waar de vorige zoo'n
succes had. Doch, ook kan het zijn dat de
Japanners, onder den indruk van de jongste
verliezen, elk schip dat op een kruiser lijkt,
aanzien voor één van het Wladiwostok-
eskader.
In dezen oorlog zijn wij gewend aan te
69)
Geen wonder dan Ook, dat zich too gaandeweg
een heele kring van gapers rondom hen vormde,
en dat Georg, die zich hartelijk schaamde over
het gezelschap waarin hij hier gezien werd, den
hemel dankte toen hij kon instappen en de trein
goed en wel wegreed.
Om redenen van zuinigheid had hij ook voor
zijn vriendin een biljet derde klasse genomen en
hiertegen kwam zij in verzet, verkladde dat zij
gewoon was als een dame te reizen; naar haar
toekwam, dus eerste. Hij wist echter haar toorn
d<?or middel van de cognac-flesch te bezweren.
Gedurende de gansche reis zat hij haar op te
warmen met uitweidingen over het gruwelijke
onrecht, haar aangedaan, zoodat zij, half hierdoor
en halt door den drank, in een toestand geraakte
van schier waanzinnige woede tegen den heer
Quest. Toen hij haar zoo ver had, gaf hij haar
geen cognac meer, aangezien zij thans rijp was
voor zijn plan, hetwelk natuurlijk geen ander
was, dan haar den genadeslag te doen toebrengen
aan den man die het huis van zijn meester met
ondergang bedreigde.
De haef Quest, als griffier in staatsie deel
•nemende aan de zitting der rechtbank in het
gerechthuis te Boisingham, vermoedde weinig, dat
genspraken. De combinatie van de „Matin"
en „Reuter"-berichten geven te denken.
Geljjkertyd meldt „Havas" dat het volkomen
kalm is in Wladiwostok, dat op de werven
men ijverig bezig is de ketels van de oor
logsschepen schoon te maken, hot averij te
herstellen dat de schepen opliepen jtjjdens
den jongsten storm
Opnieuw komt «le vraag aan de orde, welke
bonding China in den oorlog tussclien Rus
land en Japan zal innemen; De Japansche
Hotschi Sjemboen bevatte onlangsjeen schrij
ven uit Kanton over de uitwerking, die de
oorlog heeft op de gemoederen van de be
volking in Kwantoeng, voornamelijk onder
de hooger geplaatsten. Deze volgen met
belangstelling de oorlogsberichten, en die
belangstelling in een oorlog, welke voor de
toekomst van China van groot gewicht kan
zyn, wordt van hooger hand met zorg gevoed.
In dat schrijven wordt dan verder mede
gedeeld, dat de onderkoning van Kwantoeng
een rondschrijven richtte aan do officieren
en ambtenaren, waarin hij hun verzocht de
wyze van oorlogvoeren der Japanners en do
resultaten die zy daardoor behalen, nauw
keurig te bestudeeren, en waarin hy verder
openlijk z(jn meening uitspreekt, dat de tjjd
niet ver meer zyn zal, waarin het horstel
van China's aanzien zal moeten worden be
proefd.
Deze mededeelingen van de Hotschi Sjem-
boen hebben in Japan over bet geheel een
gevoel van afkeer verwekt.
De Asaki schreef 0. m.„Dat zyn hoogst
betreurenswaardige vooruitzichten. Er is wel
is waar een lange afstand tusschen Kwantoeng
en Liaotong,matlr het optreden van den onder
koning moet bet gevoel van onbehagelijkheid
vergrooten, dat de geheele wereld ondervindt
by de gedachte, dut China aan onzen stryd
tegen Rusland zon kunnen deelnemen. Wat
Japan betreft, dit wenscht de hulp van China
het allerminst. Het zou de oorzaak van tal
looze onheilen zyn."
De Japansche Regeering heeft in het op
treden van den onderkoning van Kwantoeng
aanleiding gevonden krachtig te protesteeren
by de centrale regeoring te Peking zij heeft
aan die regeering don raad te geven, alles te
vermijden wat den indruk kon wekken dat
China bereid is Japan te helpen. De vijan
den van China toch loeren op de gelegenheid,
zoo zette do heer Oetsjida uiteen, om der
regeering te Peking te kunnen verwijten,
dat zij de neutraliteit geschonden en Japan
heimelijk of in het openbaar gesteund heeft.
Do Beiersche Kamer van Afgevaardigden
staat voor een moeilijke beslissing.
Door een twintigtal afgevaardigden is een
voorstel ingediend, om den Prins-regent te
verzoeken mede te werken aan een wijziging
der constitutie, waardoor „aan het regont-
schnp, ook tjjdens het leven van een voort
durend willoozen Koning, een einde kan
worden gemaakt."
Koning Otto van Beieren is reeds sedert
tal van jaren ongeneeslijk krankzinnig. In
1886 overleed koning Lodewyk, en sedert
dien tjjd regeert prins Lnitpold als regent,
in naam des konitigs.
De prins regent is zeer tegen een wijziging
der grondwet. Hij is nu eens bekend ge
worden onder zjju titel, en wil ook voor de
geschiedenis „de prins-regent" bJyv'en, liever
dun „een koning van Beiéren" te worden.
Andere overwegingen van persoonlijken
aard komen daarby. En de prins weigert
thans de kroon aan te nemen, nadat hy 18
jaren lang feitelijk het b >ofd van den staat
is geweest.
Maar het kan zoo niet voortgaan, naar de
meening van vele afgevaardigden. Want het
voortzetten van dezen lydelykon toestand
zou een ernstig nadeel voor de monarchie
zyn. Een koningschap heeft geen waarde,
wanneer de koning slechts oen naam is geen
vriT heeft, meenen zjj.
In het groothertogdom Baden bestond voor
vijftig jaren eon soortgelijke toestand als
thans in Beieren. In 1852 werd de tegen
woordige groothertog Kriedrich regent voor
den krankzinnigen groothertog Lodewyk. In
de akte van regentschap werd bepaald, dat
de prins in plaats van zyn broeder zou
regeeren, tot aan diens herstel van het
ernstige lijden. Maar reeds na vier jaren
werd, daafH® geneesheeren groothertog Lo-
■dewyk otmiiaeslyk* verklaarden, besloten
dit de pfftMfc fuR broederlijk gevoel tot
nog toe cff-prdMkerogeljjke waardigheid niet
had aanvfijTra, thans in het belang van het
land die Vaardigheid zou aannemen. En Zoo
werd in 1856 groothertog Kriedrich inge
huldigd, hoewel groothertog Lodewyk eerst
in 1858 stierf.
Een dergelijke toestand als van 1852—1856
in Balen bestond, bestaat in Beieren reeds
sederfc 18 jaren. En het is niet te verwon
deren, dat een aantal kamerleden pogen
willen dien toestand thans te veranderen,
al is het d in niet voor prins Lnitpold zeiven,
dan toch voor zyn zoon, indien de prins
regent overlydt.
Of echter die poging succes hebben zal
is nog de vraag.
Maar in elk geval is door het voorstel der
20 de zaak thans weer eens in bespreking
gekomen.
Volgens een telegram uit Antwerpen is
Jef Groesser, de leider van den A. D. B.,
gisternamiddag aangehouden door politie
dienaars, die hem zagen wandelen. Onmid-
dell$k werd Groesser naar de gevangenis
overgebracht. Het feit baart heel wat opzien.
De bevolking keurt de aanhouding af.
Do Gedeputeerden by de Staten Kamer
van alle richtingen zullen morgen by den
minister van justitie aandringen dat aan
Groesser genade geschonken wordt.
In het wilajet Monastir begint de strjjd
tusschen Roemenen en Grieken steeds hef
tiger f^prmen aan te nemen. Voor enkele
dagen 'stierf daar een aanzienlijk Koetso-
walacb, wiens familieleden hem een Roe-
mecnsche begrafenis wilden geven. Doch tie
Grieksche bisschop Jaochim wilde dit niet
toelaten en belegerde met 50 geestelijken
het sterfhuis en maakte zich van het lyk
meester. Er ontstond toen in de sterfkamer
een geweldige vechtpartij, waarbjj verschei
den geestelijken en Koetsowalachen zwaar
werden gewond. In dezen chrisienstryd kwam
nu de Turksche politie tusschenbcide. Zy gaf
de salonionische beschikking in het conflict,
dat het Ijjk noch op het Grieksche noch op
het Roomoonsche kerkhof doch in „neutrule
aarde" zou worden begraven, waarmede de
stryd natuurlijk eerst recht ontbrandde 011
nu met Roemeensche nota's aan de Post
w 'rdt voortgezet.
Het schandaal dat do Turksche hofkringen
in beroering gebracht heeft, blykt geen ver
dere politieke betcekeni» te hebben gehad.
Men zal zich herinneren, dat do schoonzoon
des Sultans, maarschalk Kemaleddi», plotse
ling in hechtenis is genomen. Hjj bleek de
wetten des huwelijks te hebben overtreden
en zoo het hart van den Sultan en diens
dochter diep to hebben getroffen. Uit het
Turksche proces dat volgde, kwam na een
veroordeeling wegens godslastering te voor
schijn, daar hy in de in beslag genomen
liefdesbrieven met zyn medeplichtige, uit
drukkingen op zichzelf toepasto, die alleen
aan Allah toekomen.
Hy is daarom verbannen naar Brnssa, ge
scheiden van zyne vrouw, ontzet uit den
Islamitischen godsdienst en nu ook ten slotte
gedegradeerd als maarschalk van het Turk
sche leger.
De soldaten oproeren nemen steeds grooter
afmetingen aan. Drie rediefbataljons hebben
zeker het succes van de officieren te Monastir
het zwaard, voor welks schaduw hij reeds al die
jaren had gesidderd, thans neerdalende was op
zijn hoofd En nog minder droomde hij dat de
hand, die den draad had doorgesneden, geen
andere was dan die van den boerschen lummel,
wiens waarschuwing hij in den wind geslagen had
Eindelijk was de reis achter den rug en Georg
slaakte een zucht van verlichting toen hij te
Boisingham uit den wagen stapte. Hij was vrij
taai van gestel, maar toch voelde hij dat een nog
langer samenzijn met de schoooe Edith zelfs voor
hem te veel zou geworden, zijn. Toevallig was de
stationchef een goede kennis vpi hem en de ver
bazing van dien beambte, toen hij den braven
Georg in zulk gezelschap uit den trein zag
stappen, laat zich nauwelijks met woorden uit
drukken.
„Wat nu fluisterde hij Georg toe. „Wat
heb je daar nu meegebracht Een Fransche
madam
«Als je mij bedoelt», riep Edith, die hem ver
staan had en op het oogenblik in een buiten
gewoon strijdlustige stemming verkeerde, „dan
moet je maar weten dat ik net zoo nr'n Fransch
ben als jij en madam ook nietMaar wat
gaat het je eigenlijk aan wat ik ben, hé
Met dreigend gebaar kwam zij op den dikken
stationchef af De man stapte achterwaarts, strui
kelde met den hak over den drempel van zijn
deur en verdween ruggelings in zijn bureel
„Zoetjes aan, juffrouw, zoetjes aan zeide Georg,
„Wat kan je die dikzak schelen Ontzie je
zenuwen en spaar je krachten, mensch, want
je zult ze zoo aanstonds nog genoeg noodig
hebben f
Buiten het station stond een huurrijtuig, dat
iemand naar den trein had gebracht. Georg stopte
zijn vriendin er in beval den koetsier naar de
gerechtzaal te rijden.
-Nu, juffrouw, luister nu eens zeide hij. ,Nu
breng ik je naar den man, die u zoo diep ver
ongelijkt heeft. Hij zit bij de rechtbank als griffier.
Ga nn heen en spreek hem aan als uw man. Hij
zal dan een diender gelasten u buiten de deur te
zetten. Maar dan moet ge 't gaan uitschreeuwen
om recht en gerechtigheid, want menschen, zie je,
die maar hard gmoeg schreeuwen om recht en
gerechtigheid, worden altijd aangehoord. En je
moet zeggen dat je in proces tegen hem wilt
wegens dubbel huwelijk en je huwelijks-acte moet
je iedereen, die het maar zien wil, onder den
neus houden. Laat je niet bang maken en ontzie
hem nietWant als je hem niet terdege aanpakt,
dan zal je nooit iets van hem gedaan krijgen.
»Hem ontzien zeide zij, knarsetandend
»Zijn bloed zal ik hebbenMaar hoor eens
Als ze hem nu achter de tralies zetten, wat schiet
er dan voor mij over
»Wel menschantwoordde Georg, liegende
alsof het gedrukt stond, „dat zou het grootste
geluk voor je wezen! Wantials ze hem in de kast
zetten, zie je. dan komt volgens de wet al zijn
eigendom aan u
Zoo?" riep zij Wel, had ik dat geweten,
dan zou ik hem al lang bij zijn lurven hebben
gehad, geloof dat maar
Afdjpaan", «Jde Georg, toen zij huijne be-
'ig haast bereikt hadden. „Neem nu nog
eerst een slokje, om je zenuwen wat op te stijven,
en dan er op los, hoorAls een wilde kat hem
op het lijf!"
Hij gaf" haar de flesch, uit welke zij een lange
teug nam. Let maar eens op!" zeide zij. Ik
zal hem mijn nagels laten voelen
Zij stapten uit en traden de gerechtszaal binnen
zonder eenige bijzondere aandacht te trekken,
liet lokaal was vol menschen. want er was een
geval behandeld geworden, dat in hnoge mate de
algemeene belangstelling wekte. De jury had juist
uitspraak gedaan, en het vonnis geveld dQpr den
voorzitter, den heer Van Horen.
De heer Quest zat aan zijn tafel opteekeningen
te maken.
„Daar zit hij fluisterde Georg. „Nu Hink maar
Hiermede was Georg's rol in het drama a/ge
speeld, en met een zucht van verlichting trok hij
zich terug, om als toeschouwer den verderen loop
er van te volgen Hij zag het felle wijt zich door
de menigte heenwringen, als een slang of een
panter, die haar prooi besluipt, en w rkclyk be-w
kroop hem nog een soort van deernis niet die
prooi. Hij keek naar dien gladden, deftigen heer
daar aan die tatel, maar toen bedacht hij ook hoe
deze zijn prctoi besloop, den ouden baron en het
edele huis v»n Van Horen. En toen verdween
zijn deernis, en hij verheugde zich er in, dat hij
het middel gevonden had tot vernietiging van
dfen man, die, om zich de zakken te vullen, niet
aarzelde de familie ten gronde te richten niet
welke zijn leven en het leven zijner vaderen sedert
eeuwen verbonden was geweest.
Wordt vervolgd.)
